۳۷۴
ویرایش
کودتای ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
←دادگاه استیناف
| خط ۳۳۵: | خط ۳۳۵: | ||
لاگازت دو وال دواز: اطلاعات فرانسویها به‌وسیله تهران مسموم شده‌اند“. از فردای روزی که گزارش د.اس. ت انتشار یافت، مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران به یک ضد حمله در جبهه اطلاع‌رسانی دست زدند… افشین علوی به آرامی می‌گوید این‌ها اتهاماتی دست‌چین شده و بی‌پایه است. در همه این حرفها، ما بیان کلمات و روش‌های سرویس‌های امنیتی ایران را می‌بینیم. برای مجاهدین این جریانی روشن است: «سرویس‌های امنیتی فرانسه توسط همسانان خود در تهران مسموم شده‌اند»».<ref>لاگازت دو والدواز- ۲ ژوئیه ۲۰۰۳</ref> | لاگازت دو وال دواز: اطلاعات فرانسویها به‌وسیله تهران مسموم شده‌اند“. از فردای روزی که گزارش د.اس. ت انتشار یافت، مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران به یک ضد حمله در جبهه اطلاع‌رسانی دست زدند… افشین علوی به آرامی می‌گوید این‌ها اتهاماتی دست‌چین شده و بی‌پایه است. در همه این حرفها، ما بیان کلمات و روش‌های سرویس‌های امنیتی ایران را می‌بینیم. برای مجاهدین این جریانی روشن است: «سرویس‌های امنیتی فرانسه توسط همسانان خود در تهران مسموم شده‌اند»».<ref>لاگازت دو والدواز- ۲ ژوئیه ۲۰۰۳</ref> | ||
روزنامه لیبراسیون: قاضی بروگیر به‌تنهایی درگیر این مسئله شده‌است، با این اقناع که یک زرادخانه به‌دست خواهد آورد، ولی ازاین‌که تنها یک سلاح و آن‌هم دارای جواز قانونی به‌دست آورده، دچار سرخوردگی شده‌است. تز «آبسه تروریستی خطرناک» علیه سازمان مجاهدین خلق ایران و مریم رجوی با توجه به‌داده‌های به‌دست‌آمده، لنگ می‌زند. به‌خصوص که گزارش د.اس. ت که در فیگارو منتشر شده‌است و گزارش دیگری که جزئیات کشفیات مالی پلیس و اطلاعات را برمی‌شمارد، مؤید این امر است. طبق تحقیقات د.اس. ت: «این سازمان از پول حاصل از منابع غیرقانونی استفاده نمی‌کند. بخشی از درآمد از طریق جمع‌آوری کمک مالی از اشخاص و پناهندگان ایرانی تأمین می‌شود. بخش دیگری هم کمکهای مالی اعضای خود این سازمان است.<ref name=":0" /> و<ref>روزنامه لیبراسیون- ۴ ژوئیه ۲۰۰۳</ref> | روزنامه لیبراسیون: قاضی بروگیر به‌تنهایی درگیر این مسئله شده‌است، با این اقناع که یک زرادخانه به‌دست خواهد آورد، ولی ازاین‌که تنها یک سلاح و آن‌هم دارای جواز قانونی به‌دست آورده، دچار سرخوردگی شده‌است. تز «آبسه تروریستی خطرناک» علیه سازمان مجاهدین خلق ایران و مریم رجوی با توجه به‌داده‌های به‌دست‌آمده، لنگ می‌زند. به‌خصوص که گزارش د.اس. ت که در فیگارو منتشر شده‌است و گزارش دیگری که جزئیات کشفیات مالی پلیس و اطلاعات را برمی‌شمارد، مؤید این امر است. طبق تحقیقات د.اس. ت: «این سازمان از پول حاصل از منابع غیرقانونی استفاده نمی‌کند. بخشی از درآمد از طریق جمع‌آوری کمک مالی از اشخاص و پناهندگان ایرانی تأمین می‌شود. بخش دیگری هم کمکهای مالی اعضای خود این سازمان است.<ref name=":0" /> و <ref>روزنامه لیبراسیون- ۴ ژوئیه ۲۰۰۳</ref> | ||
مجله «آفریقا- آسیا»: «در سال ۱۹۹۷ شرکت توتال یک قرارداد ۴/۲ (دو و چهار دهم) میلیارد دلاری برای بهره‌برداری از حوزه پارس جنوبی به‌دست‌آورد. این قرارداد در زمانی امضا شد که کشورهای اروپایی به‌دنبال حکم دادگاه در رابطه با قتل مخالفان کرد در برلین، سفرای خود را فراخوانده بودند. بعد از جنگ (عراق)، قراردادها در حال فوران بوده‌اند. آنها تنها به توتال محدود نمی‌شوند و شرکتهای فرانسوی دیگر نیز به مهمانی دعوت شده‌اند: آلکاتل، رنو، پژو… اما این وضعیت بدون مابه‌ازاء نبوده‌است. مقامات ایرانی آشکارا خواستار اعمال فشار روی مخالفان ایرانی در فرانسه بوده‌اند. از این نظر سالهای شیراک را می‌توان سالهای انواع مماشات توصیف کرد. در ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ دفاتر شورای ملی مقاومت ایران در پاریس هدف حمله بزرگ پلیس فرانسه واقع شد. ۱۶۴ پناهنده سیاسی ایرانی دستگیر شدند. اما بعداً همه آنها آزاد شدند. از آن تاریخ، پرونده قضایی مربوط به تروریسم تبدیل به مضحکه شده‌است. بعد از این حمله، روزنامه همشهری به تاریخ ۲۲ژوئن نوشت که اگر چه شرکت بریتیش پترولیوم در مناقصه پیشنهاد بالاتری را برای توسعه میدانهای پارس جنوبی ارائه داده بود، اما این توتال بود که برنده شد».<ref>مجله «آفریقا- آسیا»، شمارهٴ ژوئن ۲۰۰۳</ref> | مجله «آفریقا- آسیا»: «در سال ۱۹۹۷ شرکت توتال یک قرارداد ۴/۲ (دو و چهار دهم) میلیارد دلاری برای بهره‌برداری از حوزه پارس جنوبی به‌دست‌آورد. این قرارداد در زمانی امضا شد که کشورهای اروپایی به‌دنبال حکم دادگاه در رابطه با قتل مخالفان کرد در برلین، سفرای خود را فراخوانده بودند. بعد از جنگ (عراق)، قراردادها در حال فوران بوده‌اند. آنها تنها به توتال محدود نمی‌شوند و شرکتهای فرانسوی دیگر نیز به مهمانی دعوت شده‌اند: آلکاتل، رنو، پژو… اما این وضعیت بدون مابه‌ازاء نبوده‌است. مقامات ایرانی آشکارا خواستار اعمال فشار روی مخالفان ایرانی در فرانسه بوده‌اند. از این نظر سالهای شیراک را می‌توان سالهای انواع مماشات توصیف کرد. در ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ دفاتر شورای ملی مقاومت ایران در پاریس هدف حمله بزرگ پلیس فرانسه واقع شد. ۱۶۴ پناهنده سیاسی ایرانی دستگیر شدند. اما بعداً همه آنها آزاد شدند. از آن تاریخ، پرونده قضایی مربوط به تروریسم تبدیل به مضحکه شده‌است. بعد از این حمله، روزنامه همشهری به تاریخ ۲۲ژوئن نوشت که اگر چه شرکت بریتیش پترولیوم در مناقصه پیشنهاد بالاتری را برای توسعه میدانهای پارس جنوبی ارائه داده بود، اما این توتال بود که برنده شد».<ref>مجله «آفریقا- آسیا»، شمارهٴ ژوئن ۲۰۰۳</ref> | ||
| خط ۳۵۴: | خط ۳۵۴: | ||
به هنگام انتشار خبر آزادی مریم رجوی، اورسورواز، مقر رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، شاهد انفجار شادی بود. هواداران مجاهدین و مقاومت ایران که ۱۵روز در اور در اعتصاب غذا بودند، با غریو فریادهای شادی، این پیروزی پرشور را جشن گرفتند. آنها برای مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت فرش قرمز پهن کردند تا مقدم او را گرامی بدارند. همزمان در ۲۰شهر دیگر اروپا، آمریکا و کانادا هزاران ایرانی اعتصاب کننده به پایکوبی پرداخته و این پیروزی بزرگ را جشن گرفتند. در داخل ایران، در تهران و سایر شهرها، جوانان به خیابان‌ها ریخته و شعار می‌دادند که مریم رجوی را به تهران می‌آوریم. بنا به گزارش‌های دریافتی، ماشین‌ها به نشانه شادی بوق می‌زدند و خانواده‌ها شیرینی توزیع می‌کردند، تا آزادی مریم رجوی را جشن بگیرند.<ref name=":10" /> | به هنگام انتشار خبر آزادی مریم رجوی، اورسورواز، مقر رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، شاهد انفجار شادی بود. هواداران مجاهدین و مقاومت ایران که ۱۵روز در اور در اعتصاب غذا بودند، با غریو فریادهای شادی، این پیروزی پرشور را جشن گرفتند. آنها برای مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت فرش قرمز پهن کردند تا مقدم او را گرامی بدارند. همزمان در ۲۰شهر دیگر اروپا، آمریکا و کانادا هزاران ایرانی اعتصاب کننده به پایکوبی پرداخته و این پیروزی بزرگ را جشن گرفتند. در داخل ایران، در تهران و سایر شهرها، جوانان به خیابان‌ها ریخته و شعار می‌دادند که مریم رجوی را به تهران می‌آوریم. بنا به گزارش‌های دریافتی، ماشین‌ها به نشانه شادی بوق می‌زدند و خانواده‌ها شیرینی توزیع می‌کردند، تا آزادی مریم رجوی را جشن بگیرند.<ref name=":10" /> | ||
در عراق در قرارگاه اشرف نیز هزاران مجاهد و رزمنده آزادی، ساعت‌های | در عراق در قرارگاه اشرف نیز هزاران مجاهد و رزمنده آزادی، ساعت‌های طولانی با پایکوبی و خواندن سرود آزادی مریم رجوی را جشن گرفتند. سرانجام روز پنجشنبه سوم ژوئیه ۲۰۰۳ برابر با ۱۲ تیر ۱۳۸۲ مریم رجوی از زندان اطلاعات فرانسه در پاریس آزاد شد. | ||
=== پیام مسعود رجوی پس از آزادی مریم رجوی از زندان === | === پیام مسعود رجوی پس از آزادی مریم رجوی از زندان === | ||
| خط ۴۵۲: | خط ۴۵۲: | ||
== شاهدان حکومت ایران در پرونده ۱۷ ژوئن == | == شاهدان حکومت ایران در پرونده ۱۷ ژوئن == | ||
شاهدان حکومت ایران برای پروندة ۱۷ ژوئن، عبارت بودند از ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس جمهور اسبق ایران و ۶ تن از بریدگان سازمان مجاهدین که با حکومت ایران همکاری می‌کردند، شامل مسعود خدابنده (و همسرش اَن سینگلتون)، محمدحسین سبحانی، کریم حقی، علیرضا میرعسگری، ادهم طیبی و حسین مشعوف که با اداره امنیت داخلی فرانسه د.اس. ت مصاحبه کردند. | شاهدان حکومت ایران برای پروندة ۱۷ ژوئن، عبارت بودند از ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس جمهور اسبق ایران و ۶ تن از بریدگان سازمان مجاهدین که با حکومت ایران همکاری می‌کردند، شامل مسعود خدابنده (و همسرش اَن سینگلتون)، محمدحسین سبحانی، کریم حقی، علیرضا میرعسگری، ادهم طیبی و حسین مشعوف که با اداره امنیت داخلی فرانسه د.اس. ت مصاحبه کردند. | ||
یکی از کسانی که خودش مدتی در خارج از کشور ایران از نزدیک در ارتباط با این بریدگان بود، در افشاگری خود دربارهٔ توطئه‌های وزارت اطلاعات علیه حضور مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در فرانسه نوشت: | یکی از کسانی که خودش مدتی در خارج از کشور ایران از نزدیک در ارتباط با این بریدگان بود، در افشاگری خود دربارهٔ توطئه‌های وزارت اطلاعات علیه حضور مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در فرانسه نوشت: | ||
| خط ۴۷۲: | خط ۴۷۰: | ||
محمدحسین سبحانی در خرداد ۱۳۸۶همزمان با سالگرد حمله ۱۷ ژوئن در سالن فیاپ پاریس به جرم چاقوکشی علیه پناهندگان ایرانی توسط پلیس فرانسه دستگیر گردید. <ref name=":14" /> | محمدحسین سبحانی در خرداد ۱۳۸۶همزمان با سالگرد حمله ۱۷ ژوئن در سالن فیاپ پاریس به جرم چاقوکشی علیه پناهندگان ایرانی توسط پلیس فرانسه دستگیر گردید. <ref name=":14" /> | ||
او پس از کشتار مجاهدین توسط دولت عراق در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ در کمپ اشرف، به عراق رفت و در پشت درب اشرف اعضای مجاهدین در شهر اشرف را به مرگ تهدید کرد. | او پس از کشتار مجاهدین توسط دولت عراق در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ در کمپ اشرف، به عراق رفت و در پشت درب اشرف اعضای مجاهدین در شهر اشرف را به مرگ تهدید کرد. | ||