کاربر:بخشایشی/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

در ساعت ۶ صبح ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ برابر با ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ در یک حمله گسترده زمینی که در تاریخ ۳۰سال گذشته فرانسه سابقه نداشت، بزرگترین تهاجم پلیس، نیروهای امنیتی و ژاندارمری فرانسه به بزرگترین و قدیمی‌ترین جنبش مقاومت در برابر نظام حاکم بر ایران در اورسوراواز صورت گرفت و طی آن مریم رجوی پرزیدنت برگزیده شورای ملی مقاومت ایران دستگیر شد. واقعه‌ای که خبر آن به‌سرعت به اکثر نقاط دنیا مخابره و به خبر اول خبرگزاری‌های جهان تبدیل شد. در این روز ۱۶سرویس فرانسوی با ۱۳۸۰مأمور پلیس، همراه با انبوه مأموران اطلاعات، ۱۳خانهٴ پناهندگان سیاسی و خانواده‌های مقاومت ایران را مورد حمله قرار دادند و ۱۶۵نفر از اعضای مقاومت و مجاهدین را دستگیر کردند. مریم رجوی، پرزیدنت برگزیده مقاومت ایران در میان دستگیرشدگان بود. در این حمله ظرف چند دقیقه نرده‌ها از جا کنده و تمامی درها و پنجره‌ها بر سر راه نیروهای پلیس خرد شدند. برخی دیوارها شکافته و کف بعضی از اتاق‌ها به تصور جاسازی تسلیحات، حفاری شدند. تمامی ابزار و وسایل و نوشته‌ها و کامپیوترها ضبط و به مقر «D.S.T» (سازمان امنیت داخلی فرانسه) منتقل شدند. تمامی خودروها، اوراق هویت، مدارک شخصی، اسناد آرشیو و کتابخانه، مدارک پزشکی، اسناد قانونی، کامپیوترها و دفاتر یادداشت شخصی و چک و پول نقد، ضبط شدند. مأموران پلیس کلیه پناهندگان ایرانی را با ضرب و شتم روی زمین خوابانده و پس از دستبند زدن، آنها را روانه زندان کردند. <ref name=":0">سایت مجاهد - آزادی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت،مریم رجوی و بازگشت به اور-سور-اواز</ref>

با دستگیری مریم رجوی و سایر پناهندگان ایرانی و اعضای مقاومت، حامیان مجاهدین خودشان را به بازداشتگاه رساندند و با سر دادن شعار، اعتراض خود به این عمل دولت فرانسه را ابراز کردند. معترضین از آن‌جا به‌سوی وزارت کشور رفتند تا علیه این اقدام اعتراض کنند. پناهندگان در شعار خود خواستار آزادی مریم رجوی شدند. این اعتراضات تا دو هفته دیگر در مکان‌های مختلف پاریس در میدان کنکورد، برج ایفل، مجلس ملی فرانسه و در کلیسا و خیابانها ادامه یافت. مأموران پلیس دستور داشتند که از هر گونه تجمع پناهندگان ایرانی جلوگیری کنند. آنها هر تعداد از ایرانیان را بعد از بازداشت چند روزه به کشورهای خودشان برمی‌گرداندند. پلیس در یک مورد تعدادی از پناهندگان ایرانی را بعد از بازداشت به‌بیمارستان روانی منتقل کرد. پزشکان و کارکنان بیمارستان وقتی متوجه موضوع شدند ضمن اظهار تأسف همه آنها را آزاد کردند. اسقف ژاک گایو از شخصیت‌های مذهبی فرانسه بلافاصله بعد از شنیدن خبر تجمع ایرانیان در مقابل وزارت کشور به آن محل شتافت ولی مأموران به او اجازه حضور در جمع تظاهرکنندگان که توسط پلیس محصور شده بودند، را نداد. اعتراضات در گوشه و کنار پاریس در کوچه‌گرد در اورسوراواز ادامه پیدا کرد. کوچه‌ای که به مدت دو هفته، هواداران مجاهدین و اعتصاب‌غذاکنندگان را در خود جای داد. در این دو هفته کوچه‌گرد به کانون اخبار مربوط به ایران و مقاومت ایران تبدیل شد و مهمترین خبرگزاری‌ها نمایندگان خود را به این محل گسیل داشتند. <ref name=":1">سایت مجاهد- ۱۷ژوئن سال ۲۰۰۳</ref>

هم‌زمان تظاهرات پراکنده ای در نقاط مختلف اهواز و شیراز درجریان است. گروههایی از مردم با سر دادن شعار خواستار آزادی مریم رجوی از زندان فرانسه شده اند. <ref name=":1" />

در همین شب در قرارگاه اشرف، هزاران تن از مجاهدین در مراسمی که در حضور خبرنگاران رسانه‌های بین‌المللی برگزار گردید، یکصدا با شعارهای «مریم رجوی را بی‌درنگ آزاد کنید» و «مریم مهر تابان، رئیس‌جمهور ایران» خشم و اعتراض خود را نسبت به حمله پلیس فرانسه به پناهندگان ایرانی و دفتر شورای ملی مقاومت ایران در فرانسه، ابراز داشتند. <ref name=":2">سایت مجاهد- قسمت دوم - گاهشمار کودتای نافرجام</ref>

شهردار شهر اورسوراواز و شورای شهر به‌کمک اعتصاب کنندگان شتافتند. در بیانیهٔ شورای شهر اورسوراواز آمده است: عده‌ای سمپاتیزان‌های ایرانی از چندین کشور اروپایی به‌این‌جا آمده‌اند. شهرداری تلاش کرده است که امکانات انسانی لازم برای حضور در خیابان گرد را با بازکردن استادیوم ورزشی و با دادن اجازه استفاده از زمین فوتبال تثبیت‌شده، فراهم نماید. شهرداری بررسی کرده است که تأمین آب، غذا و پتو فراهم شده باشد. بسیاری از اهالی اور به‌طور خودجوش آمده‌اند تا قوت‌قلب بدهند و خوراکی‌های مختلف با خود آورده‌اند. اعتصاب‌غذاکنندگان، طیفی از مردان و دختران جوان تا مادران پیر بودند. بخشی از اعتصاب‌غذا خشک است. دهها زن و مرد از پیر و جوان، شب را تا صبح درکنار خیابان به‌سر می‌برند و بعضی شبها باران نیز زیرانداز و پتوها را خیس می‌کند. در اورسوراواز، اسقف ژاک گایو، همراه با روحانی عضو شورای ملی مقاومت ایران جلال گنجه‌ای، یک مراسم نیایش بین‌المذاهب برگزار کردند و آزادی سریع مریم رجوی را خواستار شدند. اسقف ژاک گایو گفت: از صحبت با شما دریافتم که مریم رجوی امید شما به آزادی است. بی‌شک امید به آزادی را نمی‌توان در بند نگه داشت. <ref name=":1" />

بعد از گذشت ۵ روز از حمله پلیس به مقر شورای ملی مقاومت ایران در اورسوراواز و دستگیری مریم رجوی در ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳، در روز اول تیر ۱۳۸۲- ۲۲ ژوئن ۲۰۰۳ در اورسوراوآز ۲۰۰ نفر هم‌چنان درحال اعتصاب غذا هستند. دکتر صالح رجوی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در فرانسه که پس از آزادی از بازداشت درجمع آنها حاضر شده، پیام‌ها و تأکیدات مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران برای حفظ جان ایرانیان معترض را یادآوری می‌کند و از ایرانیانی که اعتصاب غذای خشک و بدون آب کرده و در وضعیت جسمی وخیمی بسر می‌بردند، خواهش می‌کند لااقل آب بنوشند و آنان با قبول این درخواست، تأکید کردند که به‌اعتصاب غذای خود تا رسیدن به خواستشان که آزادی مریم رجوی است ادامه خواهند داد. <ref name=":0" />

«پیر برسی» رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین در فرانسه، از تحصن‌کنندگان و شرکت‌کنندگان در اعتصاب غذا در برابر اقامتگاه رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت دیدار کرد. او اقدام پلیس فرانسه، علیه مقاومت ایران و دستگیری مریم رجوی را محکوم نمود. رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین فرانسه گفت: «آنچه مجاهدین در ایران به پیش می‌برند، یک مقاومت مشروع است… به همین خاطر از ۲۰سال پیش، از مجاهدین حمایت کرده‌ام و امروز نیز به همین خاطر اینجا هستم». <ref name=":2" />

خبرگزاری فرانسه خبر داد: «از ژاندارمری خبر رسید، چهارصد نفر هفتمین شب را در اورسور آواز سپری کردند و سه تن از اعتصاب‌غذاکنندگان بستری شدند. <ref>خبرگزاری فرانسه- ۲۵ ژوئن ۲۰۰۳</ref>

شاهین قبادی عضو کمیسیون خارجی شورای ملی مقاومت روز ۴ تیر ۱۳۸۲ به خبرنگاران گفت که تعداد اعتصاب‌غذاکنندگان در اعتراض به بازداشت مریم رجوی به ۱۷۰نفر رسیده است. وی گفت: «اعتصاب‌غذاکنندگان مصمم هستند آن‌قدر به اعتصاب خود ادامه دهند تا مریم رجوی آزاد شود». <ref name=":2" />

تلویزیون الجزیره گزارش داد: «هواداران سازمان مجاهدین خلق تعهد کردند، به اعتصاب غذا تا حد مرگ ادامه دهند تا فرانسه مریم رجوی رهبر سازمان را آزاد کند». <ref>تلویزیون الجزیره- ۲۵ ژوئن ۲۰۰۳</ref>

تلویزیون العربیه از مقر مریم رجوی در اورسورواز گزارش کرد: اورسورواز، شهرک فرانسوی آرام، که نقاش هلندی «وان گوگ» آن را برای گذراندن آخرین روزهایش انتخاب کرد، امروز تبدیل به محل اعتراض طرفداران مریم رجوی شده است که هم‌چنان از همه کشورهای جهان به سوی مقر مجاهدین خلق می‌آیند تا حمایت خود را از کسی که رئیس‌جمهورش می‌نامند ابراز دارند… اینجا همگان یک نام را فریاد می‌کنند: ”نام مریم رجوی ”». <ref>تلویزیون العربیه- ۲۵ ژوئن ۲۰۰۳</ref>

روزنامه اتاوا سیتی‌زن نوشت: ایرانیان به مدت یک هفته است که در برابر سفارت فرانسه در اوتاوا دست به اعتصاب غذا زدند. آنها هشت روز است که هیچ چیز نخورده‌اند. تظاهر کنندگان که در یک آفتاب سوزان نشسته‌اند، مصمم هستند تا زمانی که مریم رجوی و بازداشت‌شدگان ایرانی در فرانسه آزاد نشوند، هیچ چیز نخورند و محل سفارت فرانسه را ترک نکنند»... <ref>روزنامه اتاوا سیتی‌زن- ۲۵ ژوئن ۲۰۰۳</ref>

در روز ۷ تیر ۱۳۸۲ در دوازدهمین روز اعتصاب غذا ۱۲۰۰تن از ایرانیان به‌نمایندگی از جوامع ایرانیان در ۲۰ کشور جهان از جمله سراسر اروپا، آمریکا، کانادا و استرالیا در اورسور آواز حضور یافتند و با پیوستن به متحصنان در آن جا، خواستار آزادی فوری مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران شدند. <ref>سایت مجاهد- قسمت پایانی -گاهشمار کودتای نافرجام</ref>

روز ۹ تیر ۱۳۸۲ خانم »آندره میشل» جامعه‌شناس شهیر فرانسوی و رئیس افتخاری تحقیقات در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) که از برجسته‌ترین چهره‌های مدافع حقوق زنان و برابری جنسی در غرب به‌شمار می‌رود، از متحصنان و اعتصاب‌غذاکنندگان ایرانی در اورسوراوآز دیدار کرد. او حمایت و همبستگی خود را با آنان ابراز نمود. <ref name=":0" />