کاربر:Safa/2صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:


جو لیبرمن ۲۷ مارس ۲۰۲۴، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.
جو لیبرمن ۲۷ مارس ۲۰۲۴، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.
پس از شکست اولیه حزبی خود در انتخابات سنا، او به عنوان یک نامزد مستقل شرکت کرد و توانست دوباره به قدرت برسد. لیبرمن که در حزب دموکرات باقی ماند و عضوی از گروه حزب دموکرات در سنا بود، توانست 50 درصد آرا را به دست آورد. رقبای او ند لامونت و آلن شلزینگر (جمهوری خواهان) به ترتیب 40 و 10 درصد آرا را کسب کردند.
در دوره پس از آن، لیبرمن اکنون نقش تعیین کننده ای در سنا داشت، زیرا دموکرات ها 50 رای از 100 و جمهوری خواهان 49 از 100 رای داشتند. ) یا تقریباً یکی از حق وتو استفاده کنید و به جمهوری خواهان بپیوندید (سپس 50 رای در مقابل 50 رای، که در صورت تساوی، معاون رئیس جمهور، دیک چنی، رای را تعیین می کرد). این «حق وتو» لقب محبوب «شاه جو» را برای او به ارمغان آورد. با انتخابات سنا در نوامبر 2008، رای به نفع دموکرات ها تغییر کرد، به طوری که رای لیبرمن دیگر تعیین کننده نبود. در اواسط دسامبر 2009، در نبرد رای‌گیری بر سر اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی، لیبرمن دوباره موفق شد به عنوان "نوک ترازو" در مرکز صحنه قرار گیرد و دموکرات‌ها را مجبور به حذف نکات کلیدی این لایحه کند.
از 4 ژانویه 2007، لیبرمن رئیس کمیته امنیت داخلی سنا بود. او دیگر در انتخابات 2012 شرکت نکرد.

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۸

آنتونیو گرامشی
گرامشی ۳.JPG
زمینهٔ کاری فعال سوسیالیست
زادروز ۲۲ ژانویه‌ی ۱۸۹۱
روستای آلس نزدیک کالیاری
مرگ ۲۷ آوریل ۱۹۳۷
ملیت ایتالیایی
علت مرگ بعلت عوارض ناشی از بیماری و زندان
بنیانگذار حزب کمونیست ایتالیا
پیشه سیاستمدار، روزنامه‌نگار، نویسنده
دلیل سرشناسی مشارکت در مبارزات سوسیالیستی
اثرگذاشته بر مردم جهان از ابتدای قرن بیستم
اثرپذیرفته از مارکس، هگل، لنین

جوزف ایسادور، معروف به جو لیبرمن، (Joseph Isadore „Joe“ Lieberman) (زاده‌ی ۲۴ فوریه ۱۹۴۲ – درگذشت ۲۷ مارس ۲۰۲۴) سیاست‌مدار آمریکایی، نمایند‌ه‌ی سنا و نامزد حزب دموکرات برای معاونت ریاست جمهوری در انتخابات سال ۲۰۰۰ بود.

جو لیبرمن در سال ۱۹۶۴ از دانشگاه ییل فارغ‌التحصیل شد. سه سال بعد او امتحان حقوق خود را در دانشکده حقوق محلی گذراند. اولین ازدواج او از سال ۱۹۶۵ با بتی هاس بود. حاصل این ازدواج سه فرزند بود که در سال ۱۹۸۱ منجر به طلاق شد. او برای دومین بار در سال ۱۹۸۲ با (Hadassah Freilich) ازدواج کرد. زوج لیبرمن یهودیان متدین و نمایندگان مشهور جنبش ارتدکس مدرن در یهودیت بودند.

در سال ۱۹۸۸، لیبرمن در انتخابات به عنوان سناتور ایالات متحده در برابر لوول پی ویکر پیروز شد و پس از آن در ۳ ژانویه ۱۹۸۹ وارد کنگره شد. او به عنوان سناتور ایالات متحده در کمیته نیروهای مسلح خدمت کرد. نقطه برجسته زندگی سیاسی او، انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۰ بود، ال گور، نامزد ریاست جمهوری، او را به عنوان نامزد معاونت رئیس جمهور معرفی کرد. لیبرمن اولین نامزد یهودی بود که در انتخابات ریاست جمهوری برای یک حزب بزرگ نامزد شد.

در ماه مه ۲۰۱۲، علیرغم طرح صلحی که توسط کوفی عنان، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد حمایت شد، او به نفع مسلح کردن شورشیان سوری صحبت کرد و خواستار بمباران سوریه توسط ایالات متحده و شرکای آن در منطقه شد. از اوایل سال ۲۰۱۳، لیبرمن مدیر اجرایی ابتکار سیاست خارجی بود. در نوامبر ۲۰۱۴، لیبرمن به عنوان رئیس مشترک افتخاری ملی گروه مرکزگرا (No Labels) منصوب شد و تا پایان عمر در این سمت خدمت کرد.

گور و لیبرمن با را‌ی مستقیم مردم در این انتخابات با اختلاف ۵۰۰٬۰۰۰ رأی پیروز شدند ولی در آراء الکترال یا مجمع گزیندگان با اختلاف ۲۷۱–۲۶۶ به جرج دبلیو بوش و دیک‌چنی از حزب جمهوری‌خواه باختند. در سال ۲۰۰۴ لیبرمن در نامزدی حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری ناکام شد و در انتخابات سال ۲۰۰۶ هم برای انتخاب مجدد در سنا ناکام ماند.

چو لیبرمن، عضو کاکس (فراکسیون) دمکرات بود. در دوره ۱۱۰ و ۱۱۱ مجلس به عنوان نماینده مستقل عمل می‌کرد.

در سال ۲۰۰۸ پس از حمایت از جان مک کین برای ریاست جمهوری، لیبرمن دیگر در جلسات رهبری کاکس دمکرات شرکت نکرد. لیبرمن در انتخابات سال ۲۰۱۶ از هیلاری کلینتون حمایت کرد.

سناتور لیبرمن، با وجود همراهی با دموکرات‌ها به صراحت در افشای نیات توسعه‌طلبانه جمهوری اسلامی شهرت دارد.

جو لیبرمن ۲۷ مارس ۲۰۲۴، در سن ۸۲ سالگی درگذشت.



پس از شکست اولیه حزبی خود در انتخابات سنا، او به عنوان یک نامزد مستقل شرکت کرد و توانست دوباره به قدرت برسد. لیبرمن که در حزب دموکرات باقی ماند و عضوی از گروه حزب دموکرات در سنا بود، توانست 50 درصد آرا را به دست آورد. رقبای او ند لامونت و آلن شلزینگر (جمهوری خواهان) به ترتیب 40 و 10 درصد آرا را کسب کردند.

در دوره پس از آن، لیبرمن اکنون نقش تعیین کننده ای در سنا داشت، زیرا دموکرات ها 50 رای از 100 و جمهوری خواهان 49 از 100 رای داشتند. ) یا تقریباً یکی از حق وتو استفاده کنید و به جمهوری خواهان بپیوندید (سپس 50 رای در مقابل 50 رای، که در صورت تساوی، معاون رئیس جمهور، دیک چنی، رای را تعیین می کرد). این «حق وتو» لقب محبوب «شاه جو» را برای او به ارمغان آورد. با انتخابات سنا در نوامبر 2008، رای به نفع دموکرات ها تغییر کرد، به طوری که رای لیبرمن دیگر تعیین کننده نبود. در اواسط دسامبر 2009، در نبرد رای‌گیری بر سر اصلاحات مراقبت‌های بهداشتی، لیبرمن دوباره موفق شد به عنوان "نوک ترازو" در مرکز صحنه قرار گیرد و دموکرات‌ها را مجبور به حذف نکات کلیدی این لایحه کند.


از 4 ژانویه 2007، لیبرمن رئیس کمیته امنیت داخلی سنا بود. او دیگر در انتخابات 2012 شرکت نکرد.