ارژنگ داوودی

اژنگ داودی متولد ۱۸ مهر ماه سال ١٣٣٢، در آبادان، پدر وی از بزرگان طایفه بختیاری بود. وی پس از اخذ مدرک دیپلم در آبادان به ایالات متحده آمریکا برای ادامه تحصیلات مهاجرت کرده و موفق به اخذ مدرک لیسانس در رشته "مهندسی مکانیک" از دانشگاه تگزاس، سپس مدرک فوق لیسانس مدیریت صنعتی را از همین دانشگاه کسب کرد. ایشان از دانشجویان فعال در "کنفدراسیون دانشجویان ایرانی" قبل از انقلاب بود. پس از انقلاب به ایران بازگشت و در وزارت نفت مشغول به کار شد اما خیلی زود از وزارت نفت اخراج شد. موسسه ای غیر دولتی و غیر انتفاعی که مجتمع آموزشی با عنوان پرتو حکمت بود را تاسیس کرد. در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی، که به دوران اصلاحات معروف است، بارها در اعتراظات مختلف دستگیر و زندانی شد.

زندگی نامه

ارژنگ داوودی آبانماه ١٣٨٢ دستگیر و درسلولهای انفرادی ۳۲۸ بند دو الف سپاه پاسداران قرارگرفت. وی در شعبه ۲۶ دادگاه،توسط قاضی حسن زارع دهنوی (حداد)،به پانزده سال زندان تعزیری، پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی، انفصال دائم از مدیریت مجتمع آموزشی-فرهنگی پرتو حکمت، ٧٤ ضربه شلاق و تبعید به زندانهای جنوب کشور محکوم شد. 

اتهامات وارده، راه اندازی و تاسیس، جنبش آزادی ايرانيان و کنفدراسيون دانشجويان ايرانی، مانيفست ضد نظام جمهوری اسلامی». توهين به بنيانگذار جمهوری اسلامی و مسولين نظام و روحانيون، توهين به مقدسات، و همکاری با خبرنگار کانادايی «جين کوکان» برای ساخت فيلم مستند «ايران ممنوع» نيز در پرونده ارژنگ داودی وجود دارد.

در فيلم مستند «ايران ممنوع»، سعید مرتضوی، دادستان پيشين تهران و رييس سازمان تأمین اجتماعی، به قتل زهرا کاظمی خبرنگار ايرانی – کانادايی در سال ۸۲ متهم شد.

داودی در این سالهای هايش می نويسد، در سال ۸۶ خانه‌اش با تمام وسايل مهر و موم شد و خودروی شخصی اش توقيف شده است.

ارژنگ داودی در مدتی که در زندان های مختلف دوره محکوميت خود را می‌گذراند بارها در اعتراض به وضعيت زندان، رفتار زندانبانان و اوضاع سياسی- اجتماعی ايران اعتصاب غذا کرده است.

در دوران سالهای زندان ارژنگ بارها مورد شکنجه های وحشانه قرار گرفته است و بخشی از بینایی و شنوایی خود را در اثر این شکنجه ها از دست داده است.

حکم جدید این زندانی سیاسی ۶۱ ساله به اتهام «عضویت و هواداری و فعالیت مؤثر در پیشبرد اهداف سازمان (مجاهدین خلق) در زندان» که براش حکم اعدام صادر شده است. اکنون این حکم به شعبه ۳۲ دیوان عالی کشور فرستاده شده تا مورد بررسی قرار گیرد.

ارژنگ داوودی محکومیت ۱۰ ساله نخست خود را به پایان رسانده، اما پیش از گرفتن حکم اعدام، با پرونده سازی‌های مختلف طی دوران محکومیت، دوباره به ۲۰ سال و ۸ ماه زندان محکوم شده است.

آنچه که مشخص است که ارژنگ داوودی تنها یک زندانی سیاسی است که با توجه به قانون اساسی و قانون مجازات مصوب ۱۳۹۲، باید دوران محکومیتش را بگذراند و سپس از زندان آزاد شود. 

در قانون اساسی جمهوری اسلامی تفتیش عقاید ممنوع و تأسیس نهادهای صنفی و سیاسی، و نیزشرکت درتظاهرات بدون حمل اسلحه آزاد اعلام شده است. همچنین درقانون جدید مجازات، محارب کسی است که با داشتن اسلحه در موضع اتهام باشد که این موضوع برای ارژنگ داوودی در هیچ دادگاهی احراز نشده است. بر این اساس، ارژنگ داودی به هیچ رو بر طبق این دو قانون مصداق زندانی محکوم به اعدام نیست و باید طبق مفاد قانون پس از گذراندن دوران حبس غیرعادلانه‌اش که خود با “جرایم” احتمالی ارتکابی او تطبیق نمی کند از زندان آزاد و به زندگی عادی باز گردد.ارژنگ داوودی اکنون در سالن ۱۲ زندان رجایی‌شهر کرج به‌سر می‌برد.

"کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی" نگرانی خود را از صدور حکم اعدام و فشار علیه آقای ارژنگ داوودی را ابراز می دارد و خواستار لغو اعدام وی می باشد و از تمام انسانهای آزادیخواه و سازمانهانی حقوق بشری دعوت به عمل می آوریم که حمایت خود را از این زندانی سیاسی محکوم به اعدام اعلام نمایند.

پیامها از درون زندانزابل

هم میهنان

توجه داشته باشید که بدون انجام تغییرات بنیادین در ساختارهای سیاسی حقوقی کشور حل بحرانهای فراگیر اجتماعی به‌ویژه فلاکت مزمن اقتصادی محال اندر محال است. بنابراین در مراحل پایانی از چهاردهه مبارزه خونین با استبداد سیاه حاکم از همگان بالاخص از همه جوانان برومند میهن خالصانه می‌خواهم که چاووشان و جان برکفان این هماورد سیاسی را تنها نگذارند و برای رهایی ایران و ایرانی از شر تمامیت ظلم و ستم جاری با صلابت تمامتر به میدان این نبرد ملی وارد شوند.

هم میهنان، همه‌تان را دوست دارم. همه‌تان را می‌بوسم و برای ساختن یک ایران آزاد یک ایران آباد یک ایران دموکرات یک ایران سرشار از عشق و داد و یک ایران مملو از زندگی روی همه‌تان حساب می‌کنم.

زنده باد ایرانی پاینده باد ایران پیش به سوی سومین انقلاب رهایی‌بخش یعنی انقلاب دموکراتیک ایرانیان

ارژنگ داوودی زندان زابل

یکشنبه ۱۰دی ۱۳۹۶خورشیدی

۳۱دسامبر ۲۰۱۷میلادی

زندانی سیاسی ارژنگ داودی که هم اکنون ۲۱ روز است که در قرنطینه زندان مرکزی زاهدان در وضعیتی وخیم در اعتصاب غذا به سر می برد، طی پیام کوتاهی به مناسبت نوروز گفت:«از طرف من به هم میهنانم شادباش بگویید. هر چند که این عید به کام من تلخ است. اما با امید که امسال سال پیروزی و آزادی باشد؛ آرزو دارم کام همگی شیرین باشد».

خاطرنشان می شود زندانی سیاسی ارژنگ داودی از روز ۱۲ اسفند ماه سال ۹۶ تاکنون در قرنطینه زندان مرکزی زاهدان در اعتصاب غذا و دارو به سر می برد.

ارژنگ داودی روز ۱۶ دی ماه از زندان زابل به زندان زاهدان منتقل شده و به قرنطینه این زندان منتقل شد.

او را به اتاقی که محل زندانیان با جرائم خشن همچون قاچاق و قتل است همه بند کرده‌اند و از هواخوری و امکان تماس با خانواده نیز محروم است. ارژنگ داودی در قرنطینه با وجود بیماری دیابت و ناراحتی قلبی از غذای مناسب بیماران دیابتی محروم است.

زندانی سیاسی ارژنگ  داودی از روز شنبه ۱۲ اسفند ماه ۹۶ در اعتراض به این شرایط اعتصاب غذا و دارو کرده که این اعتصاب همچنان ادامه دارد.

بعد از مدت کوتاهی او را به دستور محمدحسین خسروی رئیس جنایتکار زندان و غلامرضا رحیمی مسئول جنایتکار بازرسی با دستبند و پابند به سلول شماره ۲ بردند. ابعاد این سلول ۱.۸۰ در ۱.۶۰ است. این سلول فاقد موکت؛ بدون سرویس بهداشتی؛ بدون پنجره است بطوری که غیرقابل نفود برای هواست.به گفته رئیس زندان این عمل در تلافی پیام صوتی  این زندانی در شهریور ماه سال گذشته بوده است.

زندانی سیاسی ارژنگ داوودی طی پیامی از زندان زاهدان به‌مناسب قیام مردم  ایران اعلام کرد: در مراحل پایانی از چهار دهه مبارزه خونین با استبداد سیاه حاکم از همگان بالاخص از همه جوانان برومند میهن خالصانه می‌خواهم که چاووشان و جان برکفان این هماورد سیاسی را تنها نگذارند و برای رهایی ایران و ایرانی از شر تمامیت ظلم و ستم جاری با صلابت تمامتر به میدان این نبرد ملی وارد شوند.

زندانی سیاسی ارژنگ داوودی با ۶۴سال سن هم‌اکنون در زندان مرکزی زاهدان محروم از امکانات در وضعیت نامناسبی محبوس است. این زندانی سیاسی تا کنون شانزده بار از زندانی به زندان دیگر جابه‌جا شده است. زندانهایی که فاقد هر نوع امکانات بهداشتی و درمانی بوده و مینیمم بهداشت در آنها وجود ندارد. وی هم‌اکنون در زندان زاهدان با وضعیت نابسامان بهداشتی و فقدان امکانات پزشکی با مشکلات فراوانی روبه‌‌روست. 

ارژنگ داوودی بیماری قند خون داشته و به‌طور مستمر با تغییر ناپایدار فشار و قند خون مواجه بوده است. نگهداری این زندانی سیاسی در زندان مرکزی زاهدان با این شرایط تهدید جدی برای سلامت وی به همراه دارد.

حمایتهای داخلی و خارجی

جستارهای وابسته ==