مجید شریف واقفی

مجید شریف واقفی (تولد:مهر۱۳۲۷- درگذشته: ۱۶ اردیبهشت سال ۱۳۵۴) در سال ۱۳۲۷ در تهران متولد شد. در دوران کودکی اش پدرش که کارمند اداره فرهنگ و هنر و استاد زری‌بافی بود به اصفهان منتقل شد. مجید هفت ساله بود که بدلیل استعداد بالایی که داشت به کلاس دوم راه یافت. وی در دبیرستان به عنوان مسئول کتابخانه و منشی انجمن اسلامی دبیرستان که خود در تشکیل آن کوشیده بود به فعالیت پرداخت. تجمع در اعیاد، سوگواری های مذهبی، بازدید از بیمارستانها و یتیم خانه ها به شکلی جمعی برای اولین بار توسط وی به اجرا در آمد. در این رهگذر بود که بیشتر و بیشتر به نابسامانی ها و آسیب های اجتماع آشنایی یافت . در سال ۱۳۴۵ در زمره اولین دانشجویان رشته برق دانشگاه صنعتى آریامهر به تحصیل پرداخت و یکی از بنیانگذاران انجمن اسلامی آن دانشگاه بود.دانشگاهی که در سالهای بعد به نام حودش نامگذاری شد.

در تيرماه سال ۱۳۴۹ مجيد تحصيلات دانشگاهي خود را در رشته مهندسي برق به پايان رسانيد و پس از پایان خدمت نظام وظيفه عمومي در سال ۱۳۵۰ در اداره برق منطقه فارابي تهران مشغول به کار شد.

عضویت در سازمان مجاهدین

مجید شریف واقفی در دانشگاه هرچند که فعالیتهایی در رابطه با تشکل های دانشجویی داشت ولی این فعالیتها نمی توانست او را قانع کند. بنابراین بعد از آشنایی با سازمان در اواخر سال ۱۳۴۷به عضويت سازمان مجاهدين خلق ایران در آمد.

مجید شریف واقفی در مدتی کوتاه پس از ورود به سازمان در رأس یکى از شاخه هاى اصلى قرار گرفت. وی همزمان مسئولیت امور امنیتى سازمان، مسئولیت گروه الکترونیکى و مسئولیت ارتباط با افراد خارج از کشور را نیز بر عهده داشت. پس از چندی برای پیشبرد امر مبارزه ؛چند گروه در سازمان تشکیل شد که مجید شریف واقفی به همراه چند تن از کادرها در راس گروه کارگرى قرار گرفت.

فعالیت های مجید بعد از دستگیری بنیان گذاران

وی از جمله کادرهایی بود که توانسته بود از ضربه ساواک شاه در شهریور ۱۳۵۰ به سازمان مجاهدین خلق ایران در امان بماند. در آن سال بنیانگذاران و کادرهای سازمان مجاهدین خلق ایران، توسط ساواک دستگیر شده و به‌شهادت رسیدند. مجاهد خلق مجید شریف واقفی با هوشیاری و سرعت عمل از چنگ ماموران ساواک که برای دستگیری وی به محل کارش مراجعه کرده بودند؛گریخت و از آن پس دوران جدید فعالیت خود را آغاز نمود. مجید شریف واقفی در کنار مجاهدین احمد رضایی و رضا رضایی و کاظم ذوالانوار نقش خود را در بازسازی تشکیلات سازمان مجاهدین خلق ایران به خوبی ایفا کرد. پس از دستگیری کاظم ذوالانوار در مهر ۱۳۵۱، مجید شریف واقفی به عضویت مرکزیت سازمان مجاهدین درآمد. با آغاز شکل‌گیری و سلطه جریان جدا شده از سازمان مجاهدین خلق ایران، مجید شریف واقفی سخت‌ترین دوران مبارزه خود را آغاز کرد و اگر‌ چه طی این مدت بار سنگین فشارهای طاقت‌فرسا را به دوش می‌کشید، اما هرگز در برابر جدا شدگان لحظه‌ای تردید نکرد.

طرح ترور مجید شریف واقفی

جدا شدگان که توانسته بودند بر بخش‌هایی از سازمان مجاهدین خلق ایران مسلط شوند، تلاش می‌کردند تا مجید شریف واقفی را از مقاومت در برابر خود، مأیوس و دلسرد نمایند. اما مجید شریف واقفی تن به سکوت و سازش نمی‌داد. او با گردآوری تعدادی از خواهران و برادران که پراکنده شده بودند؛ تشکیلات جدیدی را شکل داده بود و همین امر، باعث شد خشم و غضب جریان جدا شده را نسبت به وی برانگیخته وتوطئه قتل او را طرحریزی کنند. آنها در بعد‌از‌ظهر روز ۱۶اردیبهشت سال ۱۳۵۴در یکی از خیابانهای خلوت تهران، او را به‌شهادت رساندند و پس‌از انتقال پیکر بی‌جانش به‌بیابانهای حومه تهران، آن‌را به‌آتش کشیدند.

جستارهای وابسته