کاربر:Javad/صفحه تمرین

حمله به کوی دانشگاه تهران در۱۸ تیر۱۳۷۸

واقعه کوی دانشگاه در ۱۸ تیر سال ۷۸ از توقیف روزنامه «سلام» به مدیریت سيدمحمد موسوی‌ خوئینی‌ها، از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام شروع شد. ١٥ تیر بود که در پی شکایت وزارت اطلاعات، روزنامه سلام به‌دلیل انتشار نامه محرمانه وزارت اطلاعات که به سعید اسلامی یا امامی منتسب شده بود، با حکم تعلیقی که در سال ٧٢ داشت، توقیف شد. این آغاز ماجرای کش‌داری بود که به ١٨ تیر انجامید.بمحض ‌ انتشار خبر توقیف سلام در هفدهم تیر سال ٧٨، دانشجویان در کوی دانشگاه تهران دست به اعتراض زدند. اعتراضی که از ساعت ٩ شب شروع شد و ادامه پیدا کرد که در پی آن مأموران انتظامی و لباس شخصی به کوی دانشگاه تهران حمله کردند که به پنج روز ناآرامی منجر شد.

ساعت ٩ شب ابتدا تجمعی در کوی در برابر خوابگاه دانشجویان شکل گرفت. به فاصله یک ساعت، تجمعی دیگر مقابل سینمای کوی برگزار شد و به‌هم‌پیوستن این دو تجمع باعث شد جمعیت دانشجویان به بیرون از کوی کشیده شود.  

ماجرا به این سادگی خاتمه نیافت، تا بیست‌و‌سوم تیر فضای ملتهب همچنان ادامه داشت. درگیری‌های کوی دانشگاه بارها به خیابان کشیده شد. در جریان حمله به کوی، تعدادی از دانشجویان مجروح شدند و مرگ عزت ابراهیم‌نژاد هم تأیید شد.

 مصطفی معین، وزیر وقت علوم فردای ١٨ تیر  استعفا می‌دهد. استعفایی که پذیرفته نمی‌شود.

شروع قیام ۱۸ تیر ۷۸ صبح جمعه

در ساعتهای اولیه بعداز نیمه‌شب، جمع کثیری از دانشجویان در خوابگاه دانشجویی تهران به ‌تظاهرات دست‌زده و علیه سانسور شعار می‌دهند.

صبح جمعه 18تیر:

ـ ساعت 4صبح نیروهای یکان ویژه، منطقه خوابگاه دانشجویان را به ‌محاصره درآورده با پرتاب گاز اشک‌آور به‌ د‌انشجویانی که شعار می‌دادند، حمله بردند و آنان را که بالغ بر ۱۳۰۰تن بودند با باتون، چماق و قنداق تفنگ مورد ضرب‌وشتم قراردادند. واحدهای یکان ویژه انتظامی سپس به‌ خوابگاهها حمله برده و ضمن تخریب ساختمانها، وسایل و اتاقها، چندتن از دانشجویان را براثر واردکردن ضربات مرگبار و یا پرتاب از پنجره، به‌ قتل می‌رسانند.

تلویزیون سی.ان.ان: ”به‌ گزارش شاهدان عینی، تعداد کشته‌ها در این تهاجمها حداقل ده نفر بوده است“.

ظهر 18تیر:

ـ پس‌از نمازجمعه بار دیگر عده‌یی از لباس شخصیها به‌ همراه نیروهای انتظامی به ‌کوی دانشگاه حمله کرده و تعدادی از دانشجویان را با چاقو، قمه و پنجه‌بکس مجروح و مصدوم می‌کنند.‌

لباس شخصی ها به داخل کوی دانشگاه و خوابگاه‌های دانشجویی حمله بردند و ضمن تخریب اموال دانشجویان آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و صدها نفر را بازداشت کردند. حمله و ضرب و شتم دانشجویان تا صبح ادامه داشت. در این حمله حتی خوابگاه دانشجویان خارجی نیز در امان نماند. این حمله به اعتراضات گسترده و چند روزه دانشجویان و مردم در تهران و شهرستانها انجامید.

عصر 18تیر:

ـ دانشجویان به ‌ماشین وزیر کشور و نماینده خامنه‌ای حمله کرده و شیشه‌های آن‌ را می‌شکنند، دانشجویان شعار می‌دادند: می‌کشم می‌کشم آن‌که برادرم کشت، خامنه‌ای حیا کن رهبری را رها کن‌ ! مرگ بر استبداد، زنده‌باد آزادی!

 درجریان هجوم نیروهای حکومت، دست‌کم 6تن از دانشجویان از‌جمله نعیمی، یاوری و سهرابی جان خود را از دست می‌دهند. یکی از آنها به‌دلیل این‌که توسط ماموران پاسدار از طبقه‌های فوقانی ساختمان به ‌پایین پرتاب شده و دیگری به‌دلیل ضربه‌های شدید باتون به ‌سرش، کشته شدند.

در این درگیری بیش‌از ۱۰۰۰تن از دانشجویان با بدنهای مجروح بدون کمترین امکان رسیدگی در بحبوحه درگیری رها می‌شوند.

ماموران با حمله به‌ بیمارستانها که تعدادی از دانشجویان مجروح در آن بستری بودند، کلیه زخمیها را به ‌مکان نامعلومی منتقل می‌کنند و در ادامه هم وقتی با اعتراض دانشجویان دیگر مواجه میشوند آنها را نیز دستگیر و با خود به نقطه نامعلومی منقل میکنند.