۶٬۴۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''قتل داریوش مهرجویی و همسرش''' ، در شامگاه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۲، در | '''قتل داریوش مهرجویی و همسرش''' ، در شامگاه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۲، در منزلشان واقع در شهرک زیبادشت فردیس کرج اتفاق افتاد. داریوش مهرجویی یکی از فیلمسازان نامدار ایران و از چهرههای اصلی موج نوی سینمای ایران بود. داریوش مهرجویی در سال ۱۳۴۴، مدرک لیسانس فلسفهی خود را در دانشگاه یو.سی.ال.ای آمریکا دریافت کرد و در همین سال نیز سردبیری نشریهی پارس ریویو در لسآنجلس را به عهده گرفت. داریوش مهرجویی چندین بار جزء برترین فیلمسازان تاریخ سینمای ایران معرفی شد و جوایز بینالمللی بسیاری را دریافت کرد. از فیلمهای او میتوان به فیلم معروف گاو، دایره مینا، هامون، جارهنشینها و… اشاره کرد. وحیده محمدیفر همسر داریوش مهرجویی بیش از دو دهه به عنوان دستیار کارگردان، فیلمنامهنویس و طراح لباس در کنار داریوش مهرجویی کار کرد و بههنگام مرگش ۵۵ سال داشت. قتل این دو هنرمند در هالهای از ابهام است. برخیها با یادآوری '''[[قتلهای زنجیرهای]]''' در دهه ۷۰، این قتل را حکومتی دانستهاند. مراسم تشییع داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر، در صبح روز چهارشنبه ۲۶ مهرماه در محوطهی تالار رودکی با حضور گستردهی مردم و هنرمندان برگزار شد. پیکر این دو هنرمند در قطعهی هنرمندان بهشت زهرای تهران خاکسپاری شد. در مراسم تشییع و خاکسپاری، بسیاری از نیروهای امنیتی و ضدشورش حاضر بودند. مراسم تشییع این دو هنرمند تبدیل به تجمع اعتراضی شد و جمعیت شرکتکننده شعار میدادند: مرگ بر قاتلان، نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران، مرگ بر قاتل این جنایت، قاتلان قاتلان رسوا باید گردند. | ||
== زندگینامه و تحصیلات == | == زندگینامه و تحصیلات == | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
داریوش مهرجویی در سال ۱۳۴۸، با همکاری نویسنده برجسته غلامحسین ساعدی، فیلمنامهی گاو را که یکی از داستانهای کوتاه کتاب مجموعهی غزاداران بیل، اثر غلامحسین ساعدی است، نوشت و فیلم آن را ساخت. فیلم گاو جوایز متعددی را در جشنوارههای بینالمللی به دست آورد که این فیلم گشودن فصل جدیدی در سینمای ایران بود. پس از آن داریوش مهرجویی تبدیل به یکی از فیلمسازان مطرح و فعال سینمای ایران شد. او برای مدتی به فرانسه مهاجرت کرد. داریوش مهرجویی همچنین یکی از اعضای هیئت مدیرهی موزه هنرهای معاصر تهران بود. | داریوش مهرجویی در سال ۱۳۴۸، با همکاری نویسنده برجسته غلامحسین ساعدی، فیلمنامهی گاو را که یکی از داستانهای کوتاه کتاب مجموعهی غزاداران بیل، اثر غلامحسین ساعدی است، نوشت و فیلم آن را ساخت. فیلم گاو جوایز متعددی را در جشنوارههای بینالمللی به دست آورد که این فیلم گشودن فصل جدیدی در سینمای ایران بود. پس از آن داریوش مهرجویی تبدیل به یکی از فیلمسازان مطرح و فعال سینمای ایران شد. او برای مدتی به فرانسه مهاجرت کرد. داریوش مهرجویی همچنین یکی از اعضای هیئت مدیرهی موزه هنرهای معاصر تهران بود. | ||
داریوش مهرجویی پس از انقلاب ضدسلطنتی برای مدتی از ایران به فرانسه مهاجرت کرد، اما پس از چند سال به ایران بازگشت و علاوه بر پرداختن به فیلمسازی، عضو همیشگی فرهنگستان هنر ایران شد.<ref name=":0" /> | داریوش مهرجویی پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|'''انقلاب ضدسلطنتی''']] برای مدتی از ایران به فرانسه مهاجرت کرد، اما پس از چند سال به ایران بازگشت و علاوه بر پرداختن به فیلمسازی، عضو همیشگی فرهنگستان هنر ایران شد.<ref name=":0" /> | ||
[[پرونده:مهرجویی؛ جایزه.JPG|جایگزین=داریوش مهرجویی|بندانگشتی|235x235پیکسل|داریوش مهرجویی]] | [[پرونده:مهرجویی؛ جایزه.JPG|جایگزین=داریوش مهرجویی|بندانگشتی|235x235پیکسل|داریوش مهرجویی]] | ||
ویرایش