کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۱: خط ۸۱:
پینوشه در ۱۸ سالگی وارد آکادمی جنگ ارتش شیلی شد و ۴ سال بعد به عنوان ستوان فارغ‌التحصیل شد. در دوران نظامی‌گری خود شاهد هیچ جنگی نبود و بالاترین منصبی که داشت فرماندهی بازداشتگاه کمونیست‌های شبلی بود. پینوشه تا سال ۱۹۶۸که به درجه‌ی سرتیپی ارتقا‌ء یافت ۵ کتاب در باره‌ی جنگ و سیاست نوشت.  
پینوشه در ۱۸ سالگی وارد آکادمی جنگ ارتش شیلی شد و ۴ سال بعد به عنوان ستوان فارغ‌التحصیل شد. در دوران نظامی‌گری خود شاهد هیچ جنگی نبود و بالاترین منصبی که داشت فرماندهی بازداشتگاه کمونیست‌های شبلی بود. پینوشه تا سال ۱۹۶۸که به درجه‌ی سرتیپی ارتقا‌ء یافت ۵ کتاب در باره‌ی جنگ و سیاست نوشت.  


اگوستو پینوشه یک ماه پس از انتصاب به سمت فرماندهی ارتش، توسط  آلنده، در رأس یک کودتای نظامی در یازده سپتامبر ۱۹۷۳ دولت سوسیالیست سالوادور آلنده، رئیس‌جمهور مردمی‌ شیلی‌ را سرنگون نمود و سپس به عنوان یک دیکتاتور بی‌رحم، بدون هرگونه انتخابات دمکراتیک، به مدت ۱۷ سال بر مردم این کشور حکومت کرد. از روز اول، دولتِ کودتا شروع به دستگیری و انتقال هزاران نفر از فعالان کارگری و چپ‌گراها به ورزشگاه ملی سانتیاگو کرد و بسیاری را کشت. بر طبق گزارشات و بررسی‌های متعدد، در زمان حضور پینوشه در راس قدرت، بین ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ نفر کشته، حدود ۸۰۰۰۰ نفر بازداشت و تقریباً ۳۰۰۰۰ نفر شکنجه شدند. در سال ۲۰۱۱، آمار رسمی کشته‌شدگان و مفقودشدگان ۳۰۶۵ نفر اعلام شد.   
اگوستو پینوشه یک ماه پس از انتصاب به سمت فرماندهی ارتش، توسط  آلنده، در رأس یک کودتای نظامی در یازده سپتامبر ۱۹۷۳ دولت سوسیالیست [[سالوادور آلنده]]، رئیس‌جمهور مردمی‌ شیلی‌ را سرنگون نمود و سپس به عنوان یک دیکتاتور بی‌رحم، بدون هرگونه انتخابات دمکراتیک، به مدت ۱۷ سال بر مردم این کشور حکومت کرد. از روز اول، دولتِ کودتا شروع به دستگیری و انتقال هزاران نفر از فعالان کارگری و چپ‌گراها به ورزشگاه ملی سانتیاگو کرد و بسیاری را کشت. بر طبق گزارشات و بررسی‌های متعدد، در زمان حضور پینوشه در راس قدرت، بین ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ نفر کشته، حدود ۸۰۰۰۰ نفر بازداشت و تقریباً ۳۰۰۰۰ نفر [[شکنجه]] شدند. در سال ۲۰۱۱، آمار رسمی کشته‌شدگان و مفقودشدگان ۳۰۶۵ نفر اعلام شد.   


پینوشه در نوامبر ۲۰۰۶ مسؤولیت آنچه که در دوران او انجام شد پذیرفت ولی هرگز به خاطر آن محاکمه نشد. در سال ۲۰۰۴ معلوم شد او درگیر یک اختلاس ۲۷ میلیون دلاری بوده‌ است.   
پینوشه در نوامبر ۲۰۰۶ مسؤولیت آنچه که در دوران او انجام شد پذیرفت ولی هرگز به خاطر آن محاکمه نشد. در سال ۲۰۰۴ معلوم شد او درگیر یک اختلاس ۲۷ میلیون دلاری بوده‌ است.   
خط ۹۰: خط ۹۰:


== بیوگرافی پینوشه ==
== بیوگرافی پینوشه ==
آگوستو پینوشه در ۲۵ نوامبر ۱۹۱۵ در شهر بندری والپاریزو واقع در شیلی به دنیا آمد. پدرش ورا و مادرش آولینا در حدود قرن نوزده میلادی به شیلی مهاجرت کرده بودند و از جمله مهاجرین فرانسوی الاصل محسوب می‌شدند. او مدارس ابتدایی و راهنمایی (مرحله دوم تحصیل) را در صومعه سن رافائل در شهر والپاریزو گذراند. در سال ۱۹۳۷ به هنگ چاکابوکو در پارگوته نام نویسی کرد و دو سال بعد در سال ۱۹۳۹ با درجه ستوان ای به هنگ میپون که پادگانش در شهر والپاریزو بود نقل مکان کرد و در سال ۱۹۴۰ به مدرسه سواره نظام بازگشت. در سال ۱۹۴۳ با لوچیا هریارت ازدواج کرد. پینوشه پنج فرزند داشت که سه دختر (آینز لوچیا، ماریا ورونیکا، جاکولین ماری) و دو پسر (آگوستو اوسوالدو و مارکو آنتونیو) بودند.
آگوستو پینوشه در ۲۵ نوامبر ۱۹۱۵ در شهر بندری والپاریزو واقع در شیلی به دنیا آمد. پدرش ورا و مادرش آولینا در حدود قرن نوزده میلادی به شیلی مهاجرت کرده بودند و از جمله مهاجرین فرانسوی الاصل محسوب می‌شدند. او مدارس ابتدایی و راهنمایی (مرحله دوم تحصیل) را در صومعه سن رافائل در شهر والپاریزو گذراند. در سال ۱۹۳۷ به هنگ چاکابوکو در پارگوته نام نویسی کرد و دو سال بعد در سال ۱۹۳۹ با درجه ستوان ای به هنگ میپون که پادگانش در شهر والپاریزو بود نقل مکان کرد و در سال ۱۹۴۰ به مدرسه سواره نظام بازگشت. در سال ۱۹۴۳ با لوسیا هریارت ازدواج کرد. پینوشه پنج فرزند، سه دختر (آینز لوچیا، ماریا ورونیکا، جاکولین ماری) و دو پسر (آگوستو اوسوالدو و مارکو آنتونیو) داشت.


در اواخر سال ۱۹۴۵ به هنگ کاراپانگو پیوست که در شمال شهر ایکویکه مستقر شده بود. در سال ۱۹۴۸ به دانشگاه جنگ وارد شد اما به دلیل اینکه جوانترین مامور نظامی بود وظیفه سرویس رسانی به منظقه زغال سنگ لوتا را بر عهده او گذاشته بودند، تحصیلاتش نیمه‌کاره ماند. سال بعد دوباره به دانشگاه جنگ برگشت. پس از ارتقاء به ریاست ستاد مرکزی در سال ۱۹۵۱، به عنوان استاد در دانشگاه جنگ، جغرافیای جنگی و ژئوپولتیک تدریس می‌کرد. به عنوان سردبیر مجله سین آگویلاس (یک هزار عقاب) نیز فعالیت داشت. اوایل سال ۱۹۵۳ با بالاترین رتبه، برای دوسال او را به هنگ رانکاگوا در آریکا فرستادند و در همان زمان به درجه پروفسوری نائل شده و به سانتیاگو برای تصاحب پست جدید نقل مکان کرد.
در اواخر سال ۱۹۴۵ به هنگ کاراپانگو پیوست که در شمال شهر ایکویکه مستقر شده بود. در سال ۱۹۴۸ به دانشگاه جنگ وارد شد اما به دلیل اینکه جوانترین مامور نظامی بود وظیفه سرویس رسانی به منظقه زغال‌سنگ لوتا را بر عهده او گذاشتند، تحصیلاتش نیمه‌کاره ماند. سال بعد دوباره به دانشگاه جنگ برگشت. پس از ارتقاء به ریاست ستاد مرکزی در سال ۱۹۵۱، به عنوان استاد در دانشگاه جنگ، جغرافیای جنگی و ژئوپولتیک تدریس می‌کرد. به عنوان سردبیر مجله سین آگویلاس (یک هزار عقاب) نیز فعالیت داشت. اوایل سال ۱۹۵۳ با بالاترین رتبه، برای دوسال او را به هنگ رانکاگوا در آریکا فرستادند و در همان زمان به درجه پروفسوری نائل شده و به سانتیاگو برای تصاحب پست جدید نقل مکان کرد.


در سال ۱۹۵۶ به عنوان سازمانده ماموریت نظامی، برای همکاری‌های بیشتر در دانشگاه جنگ برگزیده شد این انتخاب را گروهی از افسران جوان ترتیب داده بودند که او مجبور به معلق گذاشتن تحصیلش در رشته حقوق برای انجام این وظیفه شد. این ماموریت سه سال و نیم به طول انجامید در طی این سه سال و نیم او بیش از پیش به تدریس در رشته‌های ژئوپلتیک، جغرافیای نظامی و سیاست‌های اطلاعاتی پرداخت. در اواخر سال ۱۹۵۹ به شیلی بازگشت و او را به دفتر مرکزی ارتش شیلی فرستادند که در آنتوفاگستا قرار داشت. در ادامه او توانست به قائم مقامی دانشگاه جنگ برسد. در سال ۱۹۶۸ ابتدا به عنوان فرمانده ستاد در لشکر دوم شیلی خدمت کرد سپس به عنوان فرمانده کل لشکر ششم در ایکویکو گماشته شد.
در سال ۱۹۵۶ به عنوان سازمانده ماموریت نظامی، برای همکاری‌های بیشتر در دانشگاه جنگ برگزیده شد این انتخاب را گروهی از افسران جوان ترتیب داده بودند که او مجبور به معلق گذاشتن تحصیلش در رشته حقوق برای انجام این وظیفه شد. این ماموریت سه سال و نیم به طول انجامید در طی این سه سال و نیم او بیش از پیش به تدریس در رشته‌های ژئوپلتیک، جغرافیای نظامی و سیاست‌های اطلاعاتی پرداخت. در اواخر سال ۱۹۵۹ به شیلی بازگشت و او را به دفتر مرکزی ارتش شیلی فرستادند که در آنتوفاگستا قرار داشت. در ادامه او توانست به قائم مقامی دانشگاه جنگ برسد. در سال ۱۹۶۸ ابتدا به عنوان فرمانده ستاد در لشکر دوم شیلی خدمت کرد سپس به عنوان فرمانده کل لشکر ششم در ایکویکو گماشته شد.
خط ۹۸: خط ۹۸:
در سال ۱۹۷۱ به فرماندهی کل لشکر (فرمانده کل لشکر سانتیاگو) رسید. پینوشه توسط خود سالوادور النده در سال ۱۹۷۳ به عنوان فرمانده کل لشکر برگزیده شد و این درست چند ماه قبل از این بود که کودتا به وقوع بپیوندد و آلنده از حکومت خلع گردد.
در سال ۱۹۷۱ به فرماندهی کل لشکر (فرمانده کل لشکر سانتیاگو) رسید. پینوشه توسط خود سالوادور النده در سال ۱۹۷۳ به عنوان فرمانده کل لشکر برگزیده شد و این درست چند ماه قبل از این بود که کودتا به وقوع بپیوندد و آلنده از حکومت خلع گردد.


آگوستو پینوشه ژنرالِ راست گرا که  در ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، علیه دولت مردمی سالوادور آلنده در شیلی کودتا کرد، یک ماه قبل از آن توسط  "سالوادور آلنده" رئیس جمهور وقت شیلی به عنوان رئیس نیروهای مسلح خود منصوب شده‌بود اما  پینوشه با بهره‌جویی از این موقعیت به سازماندهی یک کودتا علیه آلنده  مبادرت کرد.  پینوشه طی سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰ حاکم مطلق و مستبد شیلی و فرمانده کل ارتش شیلی از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۸ بود. او همچنین رئیس خونتای دولتی شیلی بین سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۱ بود.  
آگوستو پینوشه ژنرالِ راست گرا که  در ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، علیه دولت مردمی [[سالوادور آلنده]] در شیلی کودتا کرد، یک ماه قبل از آن توسط  "سالوادور آلنده" رئیس جمهور وقت شیلی به عنوان رئیس نیروهای مسلح خود منصوب شده‌بود اما  پینوشه با بهره‌جویی از این موقعیت به سازماندهی یک کودتا علیه آلنده  مبادرت کرد.  پینوشه طی سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰ حاکم مطلق و مستبد شیلی و فرمانده کل ارتش شیلی از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۸ بود. او همچنین رئیس خونتای دولتی شیلی بین سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۱ بود.  


پینوشه در اولین روز کودتا، هزاران تن را  که عمدتاً از فعالان کارگری بودند بازداشت و به ورزشگاه ملی سانتیاگو منتقل کرد و بسیاری از آنها را به قتل رساند. بر اساس گزارشات متعدد، از ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ تا ۱ مارس ۱۹۹۰ بیش از ۴۰۰۰ نفر به قتل رسیدند و  ۱۰۰۲ تن از قربانیان ناپدید‌شدگانی هستند که تاریخ مرگ‌شان نامعلوم است و خانواده‌های آنها هنوز در پی خاکسپاری آنها هستند. نام بسیاری از قربانیان روی دیوار گورستان عمومی شهر سانتیاگو نوشته شده است.  
پینوشه در اولین روز کودتا، هزاران تن را  که عمدتاً از فعالان کارگری بودند بازداشت و به ورزشگاه ملی سانتیاگو منتقل کرد و بسیاری از آنها را به قتل رساند. بر اساس گزارشات متعدد، از ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ تا ۱ مارس ۱۹۹۰ بیش از ۴۰۰۰ نفر به قتل رسیدند و  ۱۰۰۲ تن از قربانیان ناپدید‌شدگانی هستند که تاریخ مرگ‌شان نامعلوم است و خانواده‌های آنها هنوز در پی خاکسپاری آنها هستند. نام بسیاری از قربانیان روی دیوار گورستان عمومی شهر سانتیاگو نوشته شده است.  
خط ۱۲۷: خط ۱۲۷:


=== قتل ویکتور خارا ===
=== قتل ویکتور خارا ===
ويكتور خارا  Victor Jara در ۱۹۳۲ در روستايی فقير در شيلی به دنيا آمد. مادرش خواننده ترانه‌های محلی بود و به خاطر همين از همان دوران كودكی با شعر و موسيقی آشنا شد. در دوران نوجوانی به همراه خانواده‌اش به سانتياگو مهاجرت كرد. پس از گذراندن سربازی به دانشگاه رفت و در رشته موسيقی سنتی شيلی به تحصيل پرداخت. و بعد از آن به يك شاعر و خواننده محبوب در بين مردم شيلی تبديل شد. شعر هايی اغلب چپ كه می‌خواند بر‌گرفته از رنج و سختی مردم فقيری بود كه ويكتور روزی جزيی از آنها بود.  
ويكتور خارا  Victor Jara در ۱۹۳۲ در روستايی فقير در شيلی به دنيا آمد. مادرش خواننده ترانه‌های محلی بود و به خاطر همين از همان دوران كودكی با شعر و موسيقی آشنا شد. در دوران نوجوانی به همراه خانواده‌اش به سانتياگو مهاجرت كرد. پس از گذراندن سربازی به دانشگاه رفت و در رشته موسيقی سنتی شيلی به تحصيل پرداخت. و بعد از آن به يك شاعر و خواننده محبوب در بين مردم شيلی تبديل شد. شعر‌هايی بر‌گرفته از رنج و سختی مردم فقير را می‌خواند كه ويكتور خارا روزی بخشی از آنها بود.  


در سال ١٩٧٠ سالوادور آلنده كانديدای حزب اتحاد مردمی در انتخابات رياست جمهوری به پيروزی رسيد. ويكتور كه از طرفداران او بود و پيش از انتخابات براي حمايت از او در استاديوم سانتياگو كنسرت بزرگی اجرا كرد.
در سال ١٩٧٠ سالوادور آلنده كانديدای حزب اتحاد مردمی در انتخابات رياست جمهوری به پيروزی رسيد. ويكتور كه از طرفداران او بود و پيش از انتخابات براي حمايت از او در استاديوم سانتياگو كنسرت بزرگی اجرا كرد.
۱۰٬۴۵۳

ویرایش