۲٬۳۸۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
در پی این درخواست دولت اتریش یک نجیبزاده ایتالیایی تبعهی اتریش به نام “کنت آنتوان دومونت فورت” را به ناصرالدین شاه معرفی نمود. وی پس از ورود به تهران با برآورد وضع تهران ضمن گزارشی اعلام کرد که با ۴۰۰ پلیس پیاده و ۶۰ پلیس سوار میتواند امنیت شهر را تأمین نماید. شاه با درخواست وی موافقت کرد. | در پی این درخواست دولت اتریش یک نجیبزاده ایتالیایی تبعهی اتریش به نام “کنت آنتوان دومونت فورت” را به ناصرالدین شاه معرفی نمود. وی پس از ورود به تهران با برآورد وضع تهران ضمن گزارشی اعلام کرد که با ۴۰۰ پلیس پیاده و ۶۰ پلیس سوار میتواند امنیت شهر را تأمین نماید. شاه با درخواست وی موافقت کرد. | ||
نخستین تابلوی شهربانی در سال ۱۲۹۵ شمسی با عبارت «اداره جلیلهی پلیس دارالخلافه و احتسابیه» درسردر عمارت واقع در خیابان الماسیه نصب شد. کنت ١٤ یا ١٥ سال رئیس نظمیه بود و در سال ١٣٠٩ در (ماجرای [[جنبش تنباکو|تحریم تنباکو]]) از ریاست نظمیه برکنار شد و میرزا سیدعبدالله انتظام السلطنه رئیس نظمیه تهران شد. پس از او ریاست نظمیه را نـظم الدوله (مـعاون کنت دومونت فورت) عهده دار شد. پس از استعفای کنت تا انقلاب مشروطه ادارهی نظمیه سیزده رئیس به خود دید. پس از استبداد صغیر و خلع [[محمد علی شاه|محمدعلیشاه قاجار]] و سلطنت [[احمد شاه|احمدشاه]] به نیابت علیرضا خان عضدالملک، مجلس دوم درصدد برآمد جـهت ایـجاد امـنیت در شهرها سازمانی مطابق نیاز کشور دایر کند. در نتیجه٬ سـازمانی بـه نـام «ادارهی کـل نظمیه» به وجود آمد که ریاست آن به عهده [[یپرم خان|یپرمخان ارمنی]] بود. یپرم عده ای از افسران قزاقخانه و سازمانهای دیگر انتظامی را به استخدام ادارهی نظمیه درآورد و درجه افسری داد. پس از مرگ علیرضاخان عضدالملک٬ ناصرالملک همدانی٬ که قسمتی از عمر خود را در انگلستان به سر برده بود و با مؤسسات تمدنی جدید آشنایی داشت٬ بـه نـیابت سلطنت انتخاب شد. وی با استفاده از مستشاران خارجی دو نیروی نـظامی در شـهرها و دهات ایجاد کرد. بدین منظور مستشاران را از کشور بیطرف سوئد برگزیدند و ابتدا سه افسر به ریاست یالمارسن برای تشکیل ژاندارمری استخدام کردند و چـون نـتیجه مطلوب بود، مستشاران درصدد تشکیل اداره نظمیه براساس موازین اروپایی بر آمدند. در سال ١٢٩١ش هیئت وزیران تصویب نمودند که یالمارسن با استخدام عده ای افسـر از سوئد نظمیه را تشکیل دهد. در نتیجه یک هیئت سه نفره به ریاست سرهنگ وستداهل وارد تهران شد. او پس از مدتی به ریاست کل شهربانیهای ایران گمارده شـد. وی پـانزده افسر سوئدی استخدام و به ایران منتقل نمود. وستداهل در شهر تهران هشت کمیسری ( کلنتری) دایر کرد و علاوه بر استخدام چندین آژان٬ عده زیادی از فـارغالتـحصیلان مدرسه سنلویی و مدرسه ایران٬ آلمان و مدرسه آمریکایی را که حداقل زبان فرانسـه میدانستند به استخدام درآورد و یک آمـوزشگاه کـه در آن افسـران سـوئدی تـدریس میکردند و دورهاش یک سال بود تأسیس کرد. فارغالتحصیلان این مدرسه با درجهی افسری شهربانی را بنا کردند؛ ازجمله بعضی از رؤسای شهربانی مانند سـرپاس مـختاری٬ سرپاس رادسر و سرپاس سیف بعدها از بین فارغالتـحصیلان هـمین مـدرسه انـتخاب شدند. وستداهل تا سال ١٣٠٢ش در ایران باقی ماند. دراین سال هـنگامی کـه رضـاخان سردار سپه به ریاست دولت منصوب شد، به خدمت وستداهل و سوئدیها خاتمه داد و شهربانی را به افسران ایرانی سپرد. اولیـن رئـیس شـهربانی دورهی رضاخان سـرهنگ محمد درگاهی بود. | نخستین تابلوی شهربانی در سال ۱۲۹۵ شمسی با عبارت «اداره جلیلهی پلیس دارالخلافه و احتسابیه» درسردر عمارت واقع در خیابان الماسیه نصب شد. کنت ١٤ یا ١٥ سال رئیس نظمیه بود و در سال ١٣٠٩ در (ماجرای [[جنبش تنباکو|تحریم تنباکو]]) از ریاست نظمیه برکنار شد و میرزا سیدعبدالله انتظام السلطنه رئیس نظمیه تهران شد. پس از او ریاست نظمیه را نـظم الدوله (مـعاون کنت دومونت فورت) عهده دار شد. پس از استعفای کنت تا انقلاب مشروطه ادارهی نظمیه سیزده رئیس به خود دید. پس از استبداد صغیر و خلع [[محمد علی شاه|محمدعلیشاه قاجار]] و سلطنت [[احمد شاه|احمدشاه]] به نیابت علیرضا خان عضدالملک، مجلس دوم درصدد برآمد جـهت ایـجاد امـنیت در شهرها سازمانی مطابق نیاز کشور دایر کند. در نتیجه٬ سـازمانی بـه نـام «ادارهی کـل نظمیه» به وجود آمد که ریاست آن به عهده [[یپرم خان|یپرمخان ارمنی]] بود. یپرم عده ای از افسران قزاقخانه و سازمانهای دیگر انتظامی را به استخدام ادارهی نظمیه درآورد و درجه افسری داد. پس از مرگ علیرضاخان عضدالملک٬ ناصرالملک همدانی٬ که قسمتی از عمر خود را در انگلستان به سر برده بود و با مؤسسات تمدنی جدید آشنایی داشت٬ بـه نـیابت سلطنت انتخاب شد. وی با استفاده از مستشاران خارجی دو نیروی نـظامی در شـهرها و دهات ایجاد کرد. بدین منظور مستشاران را از کشور بیطرف سوئد برگزیدند و ابتدا سه افسر به ریاست یالمارسن برای تشکیل ژاندارمری استخدام کردند و چـون نـتیجه مطلوب بود، مستشاران درصدد تشکیل اداره نظمیه براساس موازین اروپایی بر آمدند. در سال ١٢٩١ش هیئت وزیران تصویب نمودند که یالمارسن با استخدام عده ای افسـر از سوئد نظمیه را تشکیل دهد. در نتیجه یک هیئت سه نفره به ریاست سرهنگ وستداهل وارد تهران شد. او پس از مدتی به ریاست کل شهربانیهای ایران گمارده شـد. وی پـانزده افسر سوئدی استخدام و به ایران منتقل نمود. وستداهل در شهر تهران هشت کمیسری ( کلنتری) دایر کرد و علاوه بر استخدام چندین آژان٬ عده زیادی از فـارغالتـحصیلان مدرسه سنلویی و مدرسه ایران٬ آلمان و مدرسه آمریکایی را که حداقل زبان فرانسـه میدانستند به استخدام درآورد و یک آمـوزشگاه کـه در آن افسـران سـوئدی تـدریس میکردند و دورهاش یک سال بود تأسیس کرد. فارغالتحصیلان این مدرسه با درجهی افسری شهربانی را بنا کردند؛ ازجمله بعضی از رؤسای شهربانی مانند سـرپاس مـختاری٬ سرپاس رادسر و سرپاس سیف بعدها از بین فارغالتـحصیلان هـمین مـدرسه انـتخاب شدند. وستداهل تا سال ١٣٠٢ش در ایران باقی ماند. دراین سال هـنگامی کـه [[رضاشاه پهلوی|رضـاخان]] سردار سپه به ریاست دولت منصوب شد، به خدمت وستداهل و سوئدیها خاتمه داد و شهربانی را به افسران ایرانی سپرد. اولیـن رئـیس شـهربانی دورهی [[رضاشاه پهلوی|رضاخان]] سـرهنگ محمد درگاهی بود. | ||
در دوران محمد رضا شاه تنها افسر ملی رئیس شهربانی سرتیپ محمود افشار طوس بود که به دستور اینتلیجنت سرویس و کارگزاران ایرانیاش به قتل رسید.<blockquote>کوروش زعیم میگوید: </blockquote><blockquote>«بنا بر اعتراف بازداشت شدگان پرونده قتل افشارطوس، اعضای تیم توطئه عبارت بودند از سرلشکر فضلالله | در دوران [[محمدرضا پهلوی|محمد رضا شاه]] تنها افسر ملی رئیس شهربانی [[سرتیپ محمود افشار طوس]] بود که به دستور اینتلیجنت سرویس و کارگزاران ایرانیاش به قتل رسید.<blockquote>کوروش زعیم میگوید: </blockquote><blockquote>«بنا بر اعتراف بازداشت شدگان پرونده قتل افشارطوس، اعضای تیم توطئه عبارت بودند از [[سرلشکر فضلالله زاهدی]]، سرتیپ نصرالله زاهدی، سرتیپ مزینی، سرتیپ منزه، سرتیپ بایندر، سرگرد بلوچ قرایی، افشار قاسلمو، حسین خطیبی و [[مظفر بقایی]] [نماینده سرشناس مجلس]. بنا بر اسناد محرمانه دولت انگلستان که بعد از ۳۰ سال در سال ۱۳۶۴ چاپ شد، دستور قتل توسط اینتلجنت سرویس انگلستان – MI6 – صادر شده بود و در ایران در خانه دکتر بقایی ابلاغ شده بود.»<ref>[https://www.radiofarda.com/a/fk_downfall_e23/25365457.html نیروی انتظامی - سایت رادیو فردا]</ref></blockquote>تا زمان تشکیل [[ساواک]] در اسفند ۱۳۳۶ وظیفهی سرکوب مخالفتها به عهدهی شهربانی و ژاندارمری بود، اما پس از تشکیل [[ساواک]] نقش این نیروها بهعنوان مکمل ساواک تعریف گردید و این فعالیتهای در کمیتهی مشترک ضد خرابکاری سازماندهی شد. | ||
=== نیروی انتظامی پس از انقلاب === | === نیروی انتظامی پس از انقلاب === | ||
در فردای انقلاب ضدسلطنتی نقش کمیتههای انقلاب در شهرها پر رنگتر از نیروهای شهربانی شد و اهرم اصلی سرکوب تظاهرات مسالمتآمیز مردم، نیروهای کمیته انقلاب و سپاه پاسداران و اراذل و اوباش خیابانی تحت عنوان حزبالله بودند. | در فردای [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی]] نقش کمیتههای انقلاب در شهرها پر رنگتر از نیروهای شهربانی شد و اهرم اصلی سرکوب تظاهرات مسالمتآمیز مردم، نیروهای کمیته انقلاب و [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|سپاه پاسداران]] و اراذل و اوباش خیابانی تحت عنوان حزبالله بودند. | ||
این نیروها در کشتار مردم در دهه شصت نقش فعالی داشتند و پس از آن نیز در دهههای مختلف در شورشها و قیامهای شهری اهرم اصلی سرکوب بودند. در ماجرای | این نیروها در کشتار مردم در دهه شصت نقش فعالی داشتند و پس از آن نیز در دهههای مختلف در شورشها و قیامهای شهری اهرم اصلی سرکوب بودند. در ماجرای [[حمله به کوی دانشگاه تهران (۱۸-۲۳ تیر ۱۳۷۸)|حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸ تیر ۱۳۷۸]] ، نیروی انتظامی به فرماندهی [[محمدباقر قالیباف|قالیباف]] دانشجویان را دست بسته از طبقات بالای ساختمان به زیر پرتاب میکرد که منجر به کشته و مجروح شدن تعدای از دانشجویان گردید.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=s20LttFm_Nc نیروی انتظامی - یوتیوب خوابگاه دانشگاه تهران]</ref><blockquote>به نوشته گاردین ۴۶ دانشجو از یکی از خوابگاهها دستگیر و به زیرزمین وزارت کشور در خیابان [[سیدحسین فاطمی|دکتر فاطمی]] منتقل شدند. همانجا در طبقات بالایی ساختمان بود که شمارش آرا - و به ادعای هواداران نامزدهای مخالف، تقلب در آرا - در جریان بود. ۸۷ دانشجوی دیگر به یک ساختمان امنیتی پلیس در خیابان حافظ برده شدند. دانشجویان از شکنجه و بدرفتاری در آنجا سخن می گویند. در این گزارش آمده است: "پنج نفر جان باختند: فاطمه براتی، کسری شرفی، مبینا احترامی، کامبیز شعاعی و محسن ایمانی. آنها روز بعد در بهشت زهرای تهران دفن شدند که گزارش می شود بدون مطلع کردن خانوادههای آنها بود. تحکیم وحدت، یک سازمان دانشجویی، نام آنها را تایید کرده است."<ref>[https://www.bbc.com/persian/iran/2009/07/090713_si_ir88_kooy_students نیروی انتظامی - سایت بی بی سی به نقل از گاردین]</ref></blockquote><blockquote>صحبتهای پاسدار [[محمدباقر قالیباف]] در جلسه بسیج در دانشگاه صنعتی شریف ۲۲اردیبهشت۱۳۹۲:<ref>[https://www.radiofarda.com/a/f8-elections-92-1/24988463.html نیروی انتظامی - صدای قالیباف سایت رادیو فردا]</ref></blockquote><blockquote>.... از قالیباف ۵۰ساله و ۴۹ساله که از فتنه بنی صدر و [[مسعود رجوی]] و شیخ علی تهرانی تا فتنه سال ۸۲ را کف خیابان ایستاده و با این دارودسته ۳۰سال زندگی کرده و میفهمد که آنها دارند با انقلاب چکار میکنند، از من آن رفتار را نخواهید! از نماینده مجلسی که حالا آمده، یک دفعه رفته توی مجلس، آنجا رسیده، احساس میکند از این حرف باید (حالا یا برای خدا یا) ازاین نمد یک کلاهی برای خودش درست کند، اورا نگاه نکن ها! [[محمدباقر قالیباف|قالیباف]] با آنها متفاوت است! دلیلش را برایتان بگویم که چرا متفاوت است؟</blockquote><blockquote>چرا من میگویم اگر حرف دارند، مجوز قانونی بدهید! شما میگوئید این مردم خوب آدم سازشکاری است، اگر سازشکار نباشد چه کسی این حرف را میزند؟ مجوز قانونی یعنی چی؟ مرتیکه ریخته توی خیابان، اگر انقلابی هستی! بزن داغانش کن! اگر نیستی، نیستی! اینطوری نیست! حادثه [[حمله به کوی دانشگاه تهران (۱۸-۲۳ تیر ۱۳۷۸)|سال ۷۸ که در کوی دانشگاه]] اتفاق افتاد، آن نامه که نوشته شده را بنده نوشتهام، آقای [[قاسم سلیمانی|سلیمانی]] هم باهم بودیم. اینرا چرا دارم میگویم؟ وقتی ما آمدهایم اینجا ایستادهایم… خیلی هم به ما حرف زدند، همین الان هم هرکجا میرویم دارند به ما حرف میزنند، وقتی [دانشجویان] کف خیابان راه افتادند به سمت بیت رهبری، بنده فرمانده نیروی هوایی بودم، عکس من الان روی موتور هزار با چوب هست، با حسین خالقی. ایستادم کف خیابان که کف خیابان را آنجا جمع کنم. پس نگاه کنید آنجاییکه لازم بشود بیائیم کف خیابان، چوب بزنیم، جزو چوبزنها هستیم! افتخارمان هم هست! از سال۵۸ هم به [طرفداران] [[مسعود رجوی]] چوب میزدیم، توی خیابان دانشگاه و دانشکده! آنجا میزدیم، جلویشان را هم میگرفتیم! خوب، ما جزو دارودسته بچههای شهید بهشتی بودیم آنها هم دارودسته [[مسعود رجوی]] بودند. از آن روز، ما آنجاکه لازم بوده چوب بزنیم، کف خیابان چوب میزدهایم! نگاه هم نکردهایم [که] من سردارم یا فرمانده نیروی هواییام. تورا چه به کف خیابان؟ نه! ما میرویم! اینجا کف خیابان است. ولی همین [[محمدباقر قالیباف|قالیباف]]، فرمانده نیروی انتظامی است، وقتی حوادث ۱۸تیر اتفاق می افتد هرسال در کشور مشکل بود یا نبود؟ ها؟…<ref>[https://www.iran-efshagari.com/%D9%82%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D9%81-%D9%88%D8%A7%DB%8C%D9%81%D8%A7%DB%8C-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%B4%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%A8%DB%8C%E2%80%8C%D9%85%D8%AE-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AE/ نیروی انتظامی - سایت ایران افشاگر]</ref></blockquote>نیروهای سرکوبگر و انتظامی جمهوری اسلامی در اعتراضات سال ۱۳۸۸ از تیراندازی مستقیم به روی مردم و قتل [[ندا آقاسلطان|ندا آقا سلطان]] تا زیر گرفتن معترضین و حمله با چاقو و قمه توسط ۵۰۰۰ اوباش اجیر شده توسط پاسدار حسین همدانی جنایاتی هولناک را رقم زدند. در اعتراضات بعدی در سالهای ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸ نیز به همین ترتیب عمل کردند. هولناکترین آنها تیراندازی با دوشکا و سلاحهای نیمه سنگین و [[کشتار در نیزار ماهشهر|کشتار معترضان در نیزارهای ماهشهر]] بود. | ||
== ساختار نیروی انتظامی == | == ساختار نیروی انتظامی == | ||
خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
=== سازمان حفاظت اطلاعات (ساحفا ناجا) === | === سازمان حفاظت اطلاعات (ساحفا ناجا) === | ||
این سازمان که در اصطلاح «ساحفاناجا» خوانده می شود، سازمان اطلاعاتی تحت امر خامنهای است، و وظیفهی آن نظارت و کنترل اطلاعاتی، ارتباطاتی و اسنادی، بر نیروی انتظامی است. رئیس این سازمان بهطور مستقیم توسط خامنهای منصوب میشود و در حال حاضر برعهدهی پاسدار محسن فتحی زاده است که پیشتر جانشین معاون هماهنگ کنندهی ناجا بود. | این سازمان که در اصطلاح «ساحفاناجا» خوانده می شود، سازمان اطلاعاتی تحت امر [[سید علی خامنه ای|خامنهای]] است، و وظیفهی آن نظارت و کنترل اطلاعاتی، ارتباطاتی و اسنادی، بر نیروی انتظامی است. رئیس این سازمان بهطور مستقیم توسط [[سید علی خامنه ای|خامنهای]] منصوب میشود و در حال حاضر برعهدهی پاسدار محسن فتحی زاده است که پیشتر جانشین معاون هماهنگ کنندهی ناجا بود. | ||
=== سازمان عقیدتی سیاسی (ساعس ناجا) === | === سازمان عقیدتی سیاسی (ساعس ناجا) === | ||
این سازمان نیز وظیفهی اجرای فرامین خامنهای در نیروی انتظامی را بر عهده دارد و ریاست آن بر عهده آخوند علیرضا ادیانی میباشد. | این سازمان نیز وظیفهی اجرای فرامین [[سید علی خامنه ای|خامنهای]] در نیروی انتظامی را بر عهده دارد و ریاست آن بر عهده آخوند علیرضا ادیانی میباشد. | ||
== رستههای نیروی انتظامی == | == رستههای نیروی انتظامی == | ||
'''پلیس پیشگیری''' | |||
اصلیترین فرماندهی ناجا است که مستقیماً فرماندهی کلیه کلانتریها و پاسگاههای انتظامی سراسر کشور، پلیس فرودگاههای کشور، پلیس راهآهن، پلیس خدمات قضایی مستقر در سازمانها و وزارتخانهها، یگانهای امداد شهرستانها، یگانهای حفاظت سازمانهای صداوسیما، زندانها و تعزیرات حکومتی، میراث فرهنگی و گردشگری، حفاظت از محیط زیست، سازمان انرژی اتمی، جنگلبانی و منابع طبیعی را عهدهدار میباشد. پرسنل یگان های حفاظت بالغ بر ۱۱۰٬۰۰۰ تن و پرسنل کلانتری ها و پلیسهای فرودگاه و راه آهن بالغ بر ۱۵۰٬۰۰۰ تن است بنابراین مجموع پرسنل این نیرو بالغ بر ۲۶۰٬۰۰۰ تن می باشد. جایگاه سازمانی رئیس پلیس پیشگیری اکثر شهرستانها، جایگاه سرهنگ دومی است. فرماندهی پلیس پیشگیری ناجا بر عهدهی پاسدار محمد شرفی است. | اصلیترین فرماندهی ناجا است که مستقیماً فرماندهی کلیه کلانتریها و پاسگاههای انتظامی سراسر کشور، پلیس فرودگاههای کشور، پلیس راهآهن، پلیس خدمات قضایی مستقر در سازمانها و وزارتخانهها، یگانهای امداد شهرستانها، یگانهای حفاظت سازمانهای صداوسیما، زندانها و تعزیرات حکومتی، میراث فرهنگی و گردشگری، حفاظت از محیط زیست، سازمان انرژی اتمی، جنگلبانی و منابع طبیعی را عهدهدار میباشد. پرسنل یگان های حفاظت بالغ بر ۱۱۰٬۰۰۰ تن و پرسنل کلانتری ها و پلیسهای فرودگاه و راه آهن بالغ بر ۱۵۰٬۰۰۰ تن است بنابراین مجموع پرسنل این نیرو بالغ بر ۲۶۰٬۰۰۰ تن می باشد. جایگاه سازمانی رئیس پلیس پیشگیری اکثر شهرستانها، جایگاه سرهنگ دومی است. فرماندهی پلیس پیشگیری ناجا بر عهدهی پاسدار محمد شرفی است. | ||
* پلیس ۱۱۰ | * پلیس ۱۱۰ | ||
خط ۱۳۶: | خط ۱۳۷: | ||
* پلیس امنیت اقتصادی | * پلیس امنیت اقتصادی | ||
* انتظامی | * انتظامی | ||
[[پرونده:یگان ویژه در قیام سال ۱۳۸۸.JPG|جایگزین=یگان ویژه|بندانگشتی|یگان ویژهی نیروی انتظامی]]'''یگانهای ویژه''' | |||
در سال ۱۳۷۰ پس از ادغام نیروهاى انتظامى سابق، یگانهاى ویژه نیروى انتظامى با استفاده از سازمان، نفرات و تجهیزات لشكر ۲۸ روحاالله، براى حفظ توان رزمى موجود سازماندهی شدند، نخستین گردان ویژه ضد اغتشاش (مخصوص) هم سال ۱۳۷۱ با جذب نیروهای مورد نیاز آماده مقابله با اعتراضهای شهری شد. در اواخر سال ۱۳۷۳ با توجه به افزایش اعتراضات برای مقابله با اعتراضها و شورشها، گردان دوم ویژه پلیس سازماندهى، تجهیز و تحت آموزش قرار گرفت. در سال ۱۳۷۵ هم واحد ضد تروریست و رهایی گروگان پلیس راهاندازی شد و پس از آن بود که ساختار رزمى بودن ماموریت یگان به تدریج حذف و ساختار یگان و ردههاى عملیاتى به ضد اغتشاش متحول و همه سلاحهاى سنگین موجود، به قرارگاه عملیاتى واگذار شد. بعد از وقایع کوی دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۸ فرماندهان پلیس راهاندازی یک سازمان قویتری برای مقابله با اعتراضهای خیابانی را ضروری ارزیابی کردند. بر همین اساس یگان ویژه هر استان از تابعیت فرمانده انتظامى استانها خارج و در تابعیت فرماندهى یگانهاى ویژه پاسداران نیروى انتظامى قرار گرفت. براساس این تغییر، سازماندهى مجدد، آموزش، تجهیز و تغییرات اساسى در دستور كار پلیس قرار گرفت که منجر به گسترش و توسعه بیشتر این یگانها در سراسر کشور شد. پلیس پس از وقایع سال ۱۳۸۸ باز هم تغییراتی در یگان ویژه خود داد و در سالهای ۸۹ تا ۹۲ گزارشها و تصاویر بسیاری از مجهز شدن این یگانها به انواع سلاح و تجهیزات منتشر شد. | |||
در سال ۱۳۷۰ پس از ادغام نیروهاى انتظامى سابق، یگانهاى ویژه نیروى انتظامى با استفاده از سازمان، نفرات و تجهیزات لشكر ۲۸ روحاالله، براى حفظ توان رزمى موجود سازماندهی شدند، نخستین گردان ویژه ضد اغتشاش (مخصوص) هم سال ۱۳۷۱ با جذب نیروهای مورد نیاز آماده مقابله با اعتراضهای شهری شد. در اواخر سال ۱۳۷۳ با توجه به افزایش اعتراضات برای مقابله با اعتراضها و شورشها، گردان دوم ویژه پلیس سازماندهى، تجهیز و تحت آموزش قرار گرفت. در سال ۱۳۷۵ هم واحد ضد تروریست و رهایی گروگان پلیس راهاندازی شد و پس از آن بود که ساختار رزمى بودن ماموریت یگان به تدریج حذف و ساختار یگان و ردههاى عملیاتى به ضد اغتشاش متحول و همه سلاحهاى سنگین موجود، به قرارگاه عملیاتى واگذار شد. بعد از [[حمله به کوی دانشگاه تهران (۱۸-۲۳ تیر ۱۳۷۸)|وقایع کوی دانشگاه تهران]] در سال ۱۳۷۸ فرماندهان پلیس راهاندازی یک سازمان قویتری برای مقابله با اعتراضهای خیابانی را ضروری ارزیابی کردند. بر همین اساس یگان ویژه هر استان از تابعیت فرمانده انتظامى استانها خارج و در تابعیت فرماندهى یگانهاى ویژه پاسداران نیروى انتظامى قرار گرفت. براساس این تغییر، سازماندهى مجدد، آموزش، تجهیز و تغییرات اساسى در دستور كار پلیس قرار گرفت که منجر به گسترش و توسعه بیشتر این یگانها در سراسر کشور شد. پلیس پس از [[تظاهرات ۱۳۸۸|وقایع سال ۱۳۸۸]] باز هم تغییراتی در یگان ویژه خود داد و در سالهای ۸۹ تا ۹۲ گزارشها و تصاویر بسیاری از مجهز شدن این یگانها به انواع سلاح و تجهیزات منتشر شد. | |||
* پلیس اطلاعات و امنیت عمومی، (پاوا) (معاونت اطلاعات ناجا) با وظیفه جمعآوری اطلاعات و اخبار سیاسی و همچنین شناسایی باندهای قاچاق اسلحه به صورت آشکار و غیرآشکار با لباس غیررسمی و به صورت شخصی انجام وظیفه میکند. نام سابق این بخش از نیروی انتظامی، معاونت اطلاعات ناجا بود. همچنین فرماندهی پلیس دیپلماتیک، پلیس گذرنامه، پلیس مهاجرت و اتباع خارجی، و همچنین اداره نظارت بر اماکن عمومی از زیرمجموعههای پلیس اطلاعات و امنیت عمومی ناجا هستند که فرمانده آن پاسدار غلامرضا رضاییان فر است. | * پلیس اطلاعات و امنیت عمومی، (پاوا) (معاونت اطلاعات ناجا) با وظیفه جمعآوری اطلاعات و اخبار سیاسی و همچنین شناسایی باندهای قاچاق اسلحه به صورت آشکار و غیرآشکار با لباس غیررسمی و به صورت شخصی انجام وظیفه میکند. نام سابق این بخش از نیروی انتظامی، معاونت اطلاعات ناجا بود. همچنین فرماندهی پلیس دیپلماتیک، پلیس گذرنامه، پلیس مهاجرت و اتباع خارجی، و همچنین اداره نظارت بر اماکن عمومی از زیرمجموعههای پلیس اطلاعات و امنیت عمومی ناجا هستند که فرمانده آن پاسدار غلامرضا رضاییان فر است. | ||
* مخابرات و الکترونیک | * مخابرات و الکترونیک | ||
خط ۱۸۰: | خط ۱۸۲: | ||
* رضا بالا | * رضا بالا | ||
* | * [[یپرم خان|یپرمخان ارمنی]] رئیس ادارهی کل نظمیه | ||
* مظفر اعلم (سالار مظفر، سردار انتصار) | * مظفر اعلم (سالار مظفر، سردار انتصار) | ||
* سردار نظام (سردار شوکت) | * سردار نظام (سردار شوکت) | ||
خط ۱۹۲: | خط ۱۹۴: | ||
* سرهنگ محمد درگاهی (دی ۱۳۰۲ تا ۱۲ آذر ۱۳۰۸) | * سرهنگ محمد درگاهی (دی ۱۳۰۲ تا ۱۲ آذر ۱۳۰۸) | ||
* سرهنگ محمدصادق کوپال (مجدی) | * سرهنگ محمدصادق کوپال (مجدی) | ||
* سرتیپ فضلالله زاهدی | * [[سرتیپ فضلالله زاهدی]] | ||
* سرلشکر محمدحسین آیرم (۱۳۱۰ تا فروردین ۱۳۱۵) | * سرلشکر محمدحسین آیرم (۱۳۱۰ تا فروردین ۱۳۱۵) | ||
* سرپاس رکنالدین مختاری (فروردین ۱۳۱۵ تا شهریور ۱۳۲۰) | * سرپاس رکنالدین مختاری (فروردین ۱۳۱۵ تا شهریور ۱۳۲۰) |
ویرایش