۷٬۳۴۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:فروش اعضای بدن در ایران.JPG|جایگزین=فروش اعضای بدن در ایران|بندانگشتی|فروش اعضای بدن در ایران]] | |||
| | |||
| | |||
| | |||
'''فروش اعضای بدن،''' به عمل برداشت اعضای بدن یا جداسازی اعضای بدن، یا برداشت اندام حیاتی بدن از انسان (به انگلیسی: Organ Harvesting) برای فروش به افراد دیگر در قبال دریافت پول گفته میشود. | '''فروش اعضای بدن،''' به عمل برداشت اعضای بدن یا جداسازی اعضای بدن، یا برداشت اندام حیاتی بدن از انسان (به انگلیسی: Organ Harvesting) برای فروش به افراد دیگر در قبال دریافت پول گفته میشود. | ||
تاریخچه فروش اعضای بدن، مقارن با شروع پیوند اعضای بدن در علم پزشکی است. | تاریخچه فروش اعضای بدن، مقارن با شروع پیوند اعضای بدن در علم پزشکی است. | ||
خط ۷۴: | خط ۶۰: | ||
== قوانین بین المللی و قاچاق انسان == | == قوانین بین المللی و قاچاق انسان == | ||
تعریفی که در ماده سوم پروتکل پیشگیری سرکوب و مجازات اشخاص به ویژه زنان و کودکان، مصوب سال ۲۰۰۰ الحاقی به کنوانسیون ملل متحد علیه جنایات سازمانیافتهی فراملی، ارائه شده است، در زمره کاملترین تعاریف در این خصوص است. در این پروتکل آمده است: <blockquote>«قاچاق اشخاص، به معنی استخدام کردن، اعزام، انتقال، پناهدادن یا پذیرفتن اشخاص است به وسیله تهدید یا توسل به زور به اشکال دیگر اجبار، ربودن، تقلب یا فریب، اغفال، سوءاستفاده از وضعیت آسیبپذیری یا با دادن یا گرفتن مبالغی یا منافعی برای تحصیل رضایت شخصی که روی دیگری کنترل دارد، که این اقدامات به منظور بهرهبرداری، شامل بهرهبرداری از فحشای دیگران یا اشکال دیگر بهرهبرداری جنسی، کار یا خدماتاجباری، به بردگی گرفتن یا اعمال مشابه بردگی، استثمار یا تخلیهی اعضای بدن است.»</blockquote>در سال ۱۸۵۱ اعلامیه کنگره وین، بردگی را مخالف ارزش های جامعه متمدن بینالمللی دانست. به این ترتیب بردگی، به یک جرم بین المللی معاهداتی تبدیل شد. ماده پنج کنوانسیون ۱۸۹۰ راجع به تجارت برده، دول عضو را متعهد به مجازات کسانی میکرد که در تجارت برده دخالت داشتند و کنوانسیون بردگی ۱۹۲۶ اصلاح شده به وسیله پروتکل ۱۹۵۳ این عمل را منع و جرم شناخت.<ref>[http://hoqooq.eu/faiz-020715.pdf مقاله مبارزه علیه قاچاق انسان یا نقض قوانین بین المللی]</ref> | تعریفی که در ماده سوم پروتکل پیشگیری سرکوب و مجازات اشخاص به ویژه زنان و کودکان، مصوب سال ۲۰۰۰ الحاقی به کنوانسیون ملل متحد علیه جنایات سازمانیافتهی فراملی، ارائه شده است، در زمره کاملترین تعاریف در این خصوص است. در این پروتکل آمده است: [[پرونده:گرافیتی اعتراضی به فروش اعضای بدن.JPG|جایگزین=گرافیتی اعتراضی به فروش اعضای بدن|بندانگشتی|گرافیتی اعتراضی به فروش اعضای بدن]]<blockquote>«قاچاق اشخاص، به معنی استخدام کردن، اعزام، انتقال، پناهدادن یا پذیرفتن اشخاص است به وسیله تهدید یا توسل به زور به اشکال دیگر اجبار، ربودن، تقلب یا فریب، اغفال، سوءاستفاده از وضعیت آسیبپذیری یا با دادن یا گرفتن مبالغی یا منافعی برای تحصیل رضایت شخصی که روی دیگری کنترل دارد، که این اقدامات به منظور بهرهبرداری، شامل بهرهبرداری از فحشای دیگران یا اشکال دیگر بهرهبرداری جنسی، کار یا خدماتاجباری، به بردگی گرفتن یا اعمال مشابه بردگی، استثمار یا تخلیهی اعضای بدن است.»</blockquote>در سال ۱۸۵۱ اعلامیه کنگره وین، بردگی را مخالف ارزش های جامعه متمدن بینالمللی دانست. به این ترتیب بردگی، به یک جرم بین المللی معاهداتی تبدیل شد. ماده پنج کنوانسیون ۱۸۹۰ راجع به تجارت برده، دول عضو را متعهد به مجازات کسانی میکرد که در تجارت برده دخالت داشتند و کنوانسیون بردگی ۱۹۲۶ اصلاح شده به وسیله پروتکل ۱۹۵۳ این عمل را منع و جرم شناخت.<ref>[http://hoqooq.eu/faiz-020715.pdf مقاله مبارزه علیه قاچاق انسان یا نقض قوانین بین المللی]</ref> | ||
در طی قرن گذشته برای از بین بردن چنین مظاهری از بردگی جدید، کنوانسیونها و معاهدات بسیاری تصویب شده که برای نمونه چند مورد زیر عنوان می گردد:<ref>[http://asadollah587.blogfa.com/post/824 پدیده قاچاق انسان از منظر حقوق بین الملل]</ref> | در طی قرن گذشته برای از بین بردن چنین مظاهری از بردگی جدید، کنوانسیونها و معاهدات بسیاری تصویب شده که برای نمونه چند مورد زیر عنوان می گردد:<ref>[http://asadollah587.blogfa.com/post/824 پدیده قاچاق انسان از منظر حقوق بین الملل]</ref> |