۷٬۳۴۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== فعالیتهای مجاهدین علیه حکم شورای حکومتی عراق == | == فعالیتهای مجاهدین علیه حکم شورای حکومتی عراق == | ||
مجاهدین خلق به محض اعلام حکم شورای حکومتی مبنی بر اخراج مجاهدین خلق از | مجاهدین خلق به محض اعلام حکم شورای حکومتی مبنی بر اخراج مجاهدین خلق از عراق، فعالیتهای حقوقی، سیاسی، اجتماعی خود را در سراسر جهان برای لغو و شکستن این حکم آغاز کردند. | ||
این | این فعالیتها نتایج زیر را در برداشت: | ||
=== حمایتهای گسترده از مجاهدین === | === حمایتهای گسترده از مجاهدین === | ||
حمایت قاطع بسیاری از شیوخ و سران عشایر و معتمدین محلی و | حمایت قاطع بسیاری از شیوخ و سران عشایر و معتمدین محلی و سازمانهای سیاسی و کانونها و انجمنهای صنفی و سیاسی و مذهبی از اقوام و ملیتهای مختلف در سراسر عراق از مجاهدین، شامل اتحادیهها و انجمنهای زنان، دانشجویان، معلمان، اطبا، ورزشکاران، کارمندان و هنرمندان. | ||
تشکیل اجتماعات و | تشکیل اجتماعات و گردهماییهای بزرگ توسط شخصیتهای سیاسی، اجتماعی، مذهبی و شیوخ و سران عشایر و مردم عراق از همه قشرها، اصناف، ملیتها و مذاهب این کشور در شهر اشرف، از جمله اجتماع ۵۰ هزار نفری مردم عراق در شهر اشرف درسالگرد ۱۷ژوئن در حمایت از مجاهدین و مستحکم نمودن روابط دوستانه با مردم و نیروهای سیاسی در کردستان عراق و نیز گسترش پیوندهای دوستی و همبستگی با نیروهای ملی و دموکراتیک عراق. | ||
==== اشاره تلوزیون الجزیره ==== | ==== اشاره تلوزیون الجزیره ==== | ||
تلوزیون الجزیره در تفسیری از گردهمایی مجاهدین در اشرف و | تلوزیون الجزیره در تفسیری از گردهمایی مجاهدین در اشرف و حمایتهای مردم و نیروهای عراقی در ۲۹خرداد ۸۳ گفت: «ناظران براین باورند که اوضاع منطقهیی و چالشهای امنیتی و سیاسی آن، باعث گردید که گزینه مربوط به حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران، امری ضروری برای بهوجود آوردن توازن قوای جدید باشد». | ||
طی یک سال در قرارگاه اشرف | طی یک سال در قرارگاه اشرف ۹ گردهمایی و ۸۳ جلسه و در بغداد و دیگر استانهای عراق ۴۴جلسه با شرکت قشرهای مختلف مردم و شخصیتهای ملی و دموکراتیک و سران و شیوخ عشایر عراق برگزار گردید. برگزاری سه تظاهرات و چهار کنفرانس مطبوعاتی روشنگرانه نیز در شمار فعالیتهای مجاهدین مستقر در قرارگاه اشرف بود. | ||
=== بیانیه ۵۰۰ هزار نفر از مردم عراق در محکومیت حکم شورای حکومتی === | === بیانیه ۵۰۰ هزار نفر از مردم عراق در محکومیت حکم شورای حکومتی === | ||
بیش از ۵۰۰ هزار تن از مردم عراق حکم شورای حکومتی سابق را محکوم کردند و با امضای | بیش از ۵۰۰ هزار تن از مردم عراق حکم شورای حکومتی سابق را محکوم کردند و با امضای بیانیهیی تأکید کردند: «ما امضاکنندگان بیانیه حاضر خواستار حضور سیاسی مجاهدین در عراق هستیم و آنرا تضمینی برای تحکیم مناسبات برادرانه و حسن همجواری و صلح پایدار بین دو ملت برادر ایران و عراق میدانیم و گواهی میدهیم که مجاهدین خلق از بدو ورودشان به عراق بهعنوان یک نیروی مستقل هرگز در امور داخلی عراق دخالت نکردهاند. همبستگی قشرهای مختلف مردم عراق از شیعه و سنی تا کردهای عراقی با این سازمان، گواه این واقعیت است». | ||
=== بیانیه حقوقدانان | === بیانیه حقوقدانان در محکومیت حکم شورای حکومتی === | ||
۱۲۰۰حقوقدان و وکیل | ۱۲۰۰حقوقدان و وکیل عراقی ضمن اعلام همبستگی با بیانیهیی که توسط ۵۰۰ هزار نفر از مردم عراق امضا شده است، اعلام کردند: | ||
=== بیانیه | «ما قویاً خواهان ادامه حضور سازمان مجاهدین خلق ایران در خاک عراق بهعنوان سدی در برابر بنیادگرایی تا استقرار دموکراسی در ایران هستیم. سازمان مجاهدین خلق ایران همواره مستقل بوده و قرارگاهها و مراکز سازمان مجاهدین خلق تحت حاکمیت خودشان بوده است. این مسأله در چندین بیانیه و اظهار نظر مقامهای عراقی و در برخورد مستقیم اکیپهای بازرسی وابسته به سازمان ملل متحد با سازمان مجاهدین خلق، مورد تأیید قرار گرفته و در گزارش دبیرکل کمیتههای بازرسی به شورای امنیت نیز ذکر شده است». | ||
=== بیانیه ۱۰۰۰ وکیل در کشورهای مختلف جهان === | |||
در بیانیه وکلا و حقوقدانان امضا کننده در پاریس به تاریخ ۱۰مارس ۲۰۰۴ گفته شد: | در بیانیه وکلا و حقوقدانان امضا کننده در پاریس به تاریخ ۱۰مارس ۲۰۰۴ گفته شد: | ||
«بیانیة شورای حکومتی عراق مورخ | «بیانیة شورای حکومتی عراق مورخ 9 دسامبر 2003 مبنی بر اخراج مجاهدین از عراق را غیرقانونی و خودسرانه میدانیم و آن را مردود میشماریم. توجه دولت آمریکا و سایر دولتها را به این حقیقت جلب میکنیم که مجاهدین بایستی بهعنوان یک نیروی مقاومت یا دستکم بهعنوان یک سازمان سیاسی پناهنده در عراق بهرسمیت شناخته شوند. خاطرنشان میکنیم که گنجاندن مجاهدین در لیستهای تروریستی ایالات متحده و اتحادیة اروپا و غیره، محصول یک پروسة قضایی نیست و لذا نمیتواند ملاک رفتار با مجاهدین مستقر در عراق بهمثابه یک کشور تحت اشغال قرار گیرد. توجه نیروهای ائتلاف را به ضرورت احترام به حق آزادی بیان افراد قرارگاه اشرف و پایاندادن به ممنوعیتهای غیرقانونی و ممانعت از دسترسی آزادانة مجاهدین به رسانهها جلب مینماییم. توجه دولت آمریکا را به این حقیقت جلب میکنیم که حفاظت و امنیت افراد قرارگاه اشرف به عهده نیروهای آمریکایی است و تحویل تمام یا بخشی از آنها در قرارگاه اشرف به اتوریته محلی عراقی بعد از اول ژوییه 2004 یا تا هر زمان که اراده و قدرت دولت محلی برای اعمال کنوانسیونها و استانداردهای بینالمللی حقوق بشر و قضایی، به اثبات نرسیده باشد، نقض آشکار کنوانسیونهای ژنو کنوانسیون منع شکنجه و قوانین بینالمللی انساندوستانه است». | ||
=== نظریه حقوقی درباره حضور مجاهدین در عراق === | |||
در همین دوران یک نظریه حقوقی توسط اساتید و حقوقدانان تراز اول جهان درباره مجاهدین و وضعیت حقوقی آنها در عراق تدوین و منتشر گردید: | |||
نظریه پروفسور شریف بسیونی از در آمریکا، نظریة مشترک لرد اسلین از انگلستان و پروفسور دوکارا از فرانسه و نظرگاه پروفسور اریک دیوید از بلژیک که سرشناسترین نظریهپردازان علم حقوق در جهان هستند حضور مجاهدین در عراق و حقوق آنها را تشریح میکند | |||
در نظریه پروفسور بسیونی حق مجاهدین برای به رسمیت شناختهشدن بهعنوان یک «جنبش آزادیبخش»، خاطر نشان شده است. در بخشی از این نظریه آمده است: <blockquote>«هدف اعلامشده مجاهدین سرنگونی رژیم ملاها در ایران است. ارتش آزادیبخش ملی ایران در ژوئن ۱۹۸۷ در پایگاههای عراق تشکیل شد و از این پایگاهها برای انجام بیش از صد رشته عملیات نظامی علیه ارتش ایران استفاده کرد. در جنگ خلیج (۱۹۹۱-۱۹۹۰)، مجاهدین دخالتی نداشتند و در هیچ عملیات نظامی به نفع هیچ یک از طرفین درگیری شرکت نکردند. قبل از شروع آخرین درگیری نظامی (۲۰۰۳)، مجاهدین اعلام بیطرفی کردند و گفتند که در پایگاههایشان باقی خواهند ماند. در حین درگیری بین اعضای ائتلاف و ارتش عراق و بعد از آن، ایالات متحده مجاهدین را در قرارگاه اشرف سرجمع کرد. سلاحهای آنها گردآوری شد. مجاهدین «متعلق به» یا «تشکیلدهنده بخشی از» ارتش عراق نیستند. مجاهدین هرگز در ارتش عراق مجتمع نشدهاند. آنها همیشه کاملاً مستقل باقی ماندهاند و این موقعیت خاص توسط عراق بهرسمیت شناخته شده بود. اینکه مجاهدین یک «نیروی مستقل سیاسی» هستند، در ژوییه ۱۹۸۸ توسط رئیسجمهور عراق گواهی شده بود. همچنین در نامهیی بهتاریخ ۹دسامبر۲۰۰۲ که توسط سرلشکر حسام محمد امین، مدیر کل بازرسی کل جمهوری عراق، امضا شده، با اشار، به بیانیه قبلی (در تاریخ ۵دسامبر ۱۹۸۸)، گفته شده است: «قرارگاههای متعلق به سازمان مجاهدین خلق ایران قرارگاههایی هستند که عراق استفاده از آنها را بدون هیچ دخالتی از سوی خود مجاز دانسته است. استقلال عمل نه تنها توسط جمهوری عراق بهرسمیت شناخته شده و مورد احترام بود، بلکه توسط آنسکام(UNSCOM) نیز در راستای بازرسی تسلیحاتیشان در عراق به رسمیت شناخته شده بود. در گزارش ۱۵دسامبر ۱۹۸۸ به شورای امنیت سازمان ملل متحد، مدیرکل آنسکام متذکر شد که پایگاههای متعلق به سازمان مجاهدین خلق ایران مورد بازرسی قرار نگرفتند، چون در حاکمیت دولت عراق نبودند، و بنابراین، برای دستیابی بهاین پایگاهها، آنسکام میبایست مستقیماً وارد مذاکره با مجاهدین میشد. همچنین «کمیتة بینالمللی صلیب سرخ ICRC بهطور مستقیم با مجاهدین در مورد وضعیت اسیران جنگی ایرانی که تحت بازداشت آنها بودند، مذاکره میکرد. این مذاکرات بدون هرگونه مداخله یا مشارکت دولت عراق صورت میگرفت...».</blockquote> | |||
در نظریه پروفسور بسیونی | |||
همچنین «کمیتة بینالمللی صلیب سرخ ICRC بهطور مستقیم با مجاهدین در مورد وضعیت اسیران جنگی ایرانی که تحت بازداشت آنها | |||
=== نظریه لرد اسلین و پروفسور دوکارا و کنوانسیون ژنو === | === نظریه لرد اسلین و پروفسور دوکارا و کنوانسیون ژنو === | ||
در | در نظریه مشترک لرد اسلین و پروفسور دوکارا نیز بر «تداوم موقعیت مجاهدین در عراق تا هنگامی که به موجب قوانین بینالمللی و قطعنامه ۱۴۳۸ یک حکومت منتخب و مورد شناسایی بینالمللی بر سر کار آید و مسئولیت امور را عهدهدار گردد» تأکید گردیده و خاطرنشان شده است که «هیچ توافق ویژهیی نباید بر وضعیت افراد تحت حفاظت تاثیر منفی بگذارد و حقوقی را که به آنها تعلق دارد، محدود کند». | ||
در این نظریه با ذکر نمونههای تاریخی تصریح شده است که «یک دولت جانشین [در عراق] در قبال قراردادهایی که سلفش [با مجاهدین] بسته است، مسئول است» . | در این نظریه با ذکر نمونههای تاریخی تصریح شده است که «یک دولت جانشین [در عراق] در قبال قراردادهایی که سلفش [با مجاهدین] بسته است، مسئول است». البته یک دولت جدید ممکن است بخواهد سیاست سابق کشور راکه در زمان سلفش اعمال میشد ترک کند. اما تنها میتواند چنین کاری را بر اساس ضوابطی که به لغو قراردادها و حقوق مکتسبه اعمال میگردد، انجام دهد. به طور خاص این حکومت باید حقوقی را که در ارتباط با حفاظت از حقوق بشر، حقوق اقلیتها و موقعیت پناهندگی اعطا شدهاند، مراعات کند. دولت سابق عراق, نه براساس کنوانسیون ۱۹۵۱ ژنو، که عراق امضاکنندهاش نیست، بلکه بر اساس قوانین ملی خودش به مجاهدین موقعیت پناهندگی داده بود. پناهندگی تفویضشده به مجاهدین«پناهندگی سیاسی» است و نه پناهندگی «آوارگان. بهموجب ماده 4 قانون پناهندگی عراق، پناهنده را نمیتوان به کشور خودش اخراج کرد یا او را بههیچ شکلی به کشور اصلی خود بازگرداند. مقامهای آمریکایی ملزم به محترم شمردن وضعیت کنونی هستند و همان موقعیت مجاهدین را که قبل از اشغال وجود داشت، بایستی بهرسمیت بشناسند» . | ||
==== استدلال نظریه ==== | |||
* «مجاهدین قبل از مخاصمات سال۲۰۰۳ بهطور دوفاکتو به عنوان یک جنبش مقاومت بهرسمیت شناخته شده بودند». | |||
* «شورشیان بهرسمیت شناختهشده تحت قانون بینالملل از حقوقی برخوردار نیستند، اما این شناسایی به آنها موجودیت دوفاکتو درباره حکومتی میدهد که آنها را به رسمیت شناخته است و حکومت مزبور میتواند چنین حقوق و وظایفی را بهرسمیت بشناسد». | |||
«شورشیان بهرسمیت شناختهشده تحت قانون بینالملل از حقوقی برخوردار نیستند، اما این شناسایی به آنها موجودیت دوفاکتو | |||
==== سابقه تاریخی ==== | ==== سابقه تاریخی ==== | ||
«از نظر تاریخی، موضوع بهرسمیت شناختن شورش توسط کشورهای غیردرگیر، یک اقدام | «از نظر تاریخی، موضوع بهرسمیت شناختن شورش توسط کشورهای غیردرگیر، یک اقدام انساندوستانه بود تا برای شورشیانی که دست بهعملیات سازمانیافته نظامی میزدند حفاظتی را فراهم کنند که برای سربازان در قوانین بینالمللی معطوف به جنگ تأمین شده است. این موقعیت (استاتو) مبتنی بر توافق کلامی میان حکومت عراق و سازمان مجاهدین خلق ایران بوده است و طبق آن مجاهدین اجازه ورود به عراق و اقامت در آن کشور را داشته و از آزادی عمل و استقلال برخوردار هستند. عملکرد عمومی مقامهای عراقی و برخی اسناد مؤید این امر است. [از جمله] بیانیه رئیسجمهور عراق در ۱۵ ژوئن ۱۹۸۶: «رهبری عراق به مقاومت ایران و استقلال سیاسی و ایدئولوژیکی آن و آزادی عمل این مقاومت در اقدامات و تحرکات خود برای دستیابی به اهدافش احترام میگذارد… روابط میان عراق و مقاومت ایران مبتنی بر صلح، احترام مشترک به حاکمیت ملی و احترام به انتخاب ایدئولوژیکی و سیاسی هر یک از دو ملت است»<ref>بغداد آبزرور ۱۵ و ۱۶ژوئن ۱۹۸۶</ref>.''' '''حکومت عراق به سازمان مجاهدین خلق ایران اماکنی را برای ایجاد قرارگاهها و دفاترشان اختصاص داد. مقامهای عراقی این اماکن را بهمثابه اماکنی که دولت عراق به این سازمان اجازه داده بدون هرگونه مداخله از آنها استفاده کند تلقی میکردند<ref>دفتر رئیس مدیریت نظارت ملی ۹دسامبر ۲۰۰۲</ref>. حتی برای تحقیق درمورد سلاحهای کشتارجمعی نیاز به یک توافق با سازمان خارجی بود»<ref>الثوره ۶دسامبر۱۹۹۸</ref>. | ||
«سازمان مجاهدین خلق ایران مجاز بود سلاحش را حفظ کند و از خاک عراق علیه اراضی ایران دست به اقدام بزند». | «سازمان مجاهدین خلق ایران مجاز بود سلاحش را حفظ کند و از خاک عراق علیه اراضی ایران دست به اقدام بزند». | ||
خط ۱۲۳: | خط ۱۰۰: | ||
«سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت از عراق و خارج عراق دست به پخش (برنامه) بزند». | «سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت از عراق و خارج عراق دست به پخش (برنامه) بزند». | ||
«سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت در | «سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت در قرارگاههایش آموزش نظامی و سیاسی بدهد». | ||
«این عناصر روشن | «این عناصر روشن میکند که مجاهدین از سوی عراق نه در داخل و نه در خارج عراق به عنوان مجرم یا تروریست تلقی نمیشدند و نمیشوند. در سوابق قضایی میتوان نمونههایی از چنین شناساییهای رسمی را یافت». | ||
به عنوان مثال: | |||
==== نمونه تاریخی در موقعیت مجاهدین خلق ==== | |||
جنبش مقاومت فرانسه قبل از این که بهحکومت تبدیل شود، به این عنوان بهرسمیت شناخته شده بود. در بدو امر این جنبش به عنوان جنبش مقاومت در لندن، در ژوئن ۱۹۴۰ به رسمیت شناخته شد. سپس نخستین قدم ایجاد «کمیته ملی فرانسه» در ۲۳ سپتامبر ۱۹۴۱ بود که در لندن مقر داشت و توسط اتحاد شوروی در 26 سپتامبر ۱۹۴۱ و انگلستان در ۲۶ نوامبر ۱۹۴۱ بهرسمیت شناخته شد. آنگاه کمیته ملی فرانسه مبارز در ۱۳ ژوییه ۱۹۴۲ تأسیس شد که در همان روز توسط انگلستان، سپس در سپتامبر توسط اتحاد شوروی، و 20 کشور دیگر در تاریخ ۱۹ دسامبر ۱۹۴۲ بهرسمیت شناخته شد». | |||
ـ «اخیراً جنبشهای مقاومت دیگری نیز به رسمیت شناخته شدهاند: جبهه آزادیبخش ملی در الجزایر در جریان شورش علیه فرانسه، سوآپو در نامیبیا و… ». | |||
=== بیانیه نمایندگان مجلس انگلستان === | |||
«جهان در حال حاضر | نمایندگان مجلس انگلستان نیز طی بیانیهیی حکم شورای حکومتی را نادرست و حضور مجاهدین خلق در عراق را قانونی دانستند. در بخشی از این بیانیه آمده است:<blockquote>«جهان در حال حاضر میداند که سازمان مجاهدین خلق ایران بخش مهمی از حرکت برای متوقف کردن پیشروی بنیادگرایی در عراق و منطقه میباشد. این تأکیدی است بر ضرورت حذف برچسب تروریستی از سازمان مجاهدین خلق ایران و آویزان کردن این عنوان بر گردن رژیم ملاهای تروریست در تهران که مرتکب نقض شدیدحقوق بشر هم شدهاند. بنابراین مهم است که حضور سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق به عنوان یک جنبش سیاسی مستقل به رسمیت شناخته شود». بیانیه میافزاید: «پشتیبانی از مردم ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران برای کسب دموکراسی و حقوق بشر در شکست دادن تروریسم در داخل و خارج این کشور ضروری است». </blockquote> | ||
=== وحشت از یک رژیم بنیادگرای دیگر در منطقه === | === وحشت از یک رژیم بنیادگرای دیگر در منطقه === | ||
مورتن هوگلند، عضو کمیسیون خارجة پارلمان نروژ، پس از سفر حقیقتیابی خود به عراق گفت: «چنانچه آمریکا قادر نباشد تا گذشته را پشت سرگذاشته و به حل و فصل چالش واقعی موجود درخاک عراق بپردازد، من از آن وحشت دارم که ما صاحب یک رژیم آخوندی بنیادگرای دیگر گردیم»<ref>روزنامه آفتن پستن ـ ۲ ژوئن۲۰۰۴</ref>. | مورتن هوگلند، عضو کمیسیون خارجة پارلمان نروژ، پس از سفر حقیقتیابی خود به عراق گفت: | ||
«چنانچه آمریکا قادر نباشد تا گذشته را پشت سرگذاشته و به حل و فصل چالش واقعی موجود درخاک عراق بپردازد، من از آن وحشت دارم که ما صاحب یک رژیم آخوندی بنیادگرای دیگر گردیم»<ref>روزنامه آفتن پستن ـ ۲ ژوئن۲۰۰۴</ref>. | |||
=== برخی دیگر از بیانیههای صادر شده علیه حکم شورای حکومتی === | |||
* بیانیه اکثریت پارلمان ایتالیا | |||
* بیانیه اکثریت نمایندگان پارلمان بلژیک | |||
* بیانیه اکثریت مجلس سنای بلژیک | |||
* بیانیه اکثریت مجلس لوگزامبورگ | |||
* بیانیه اکثریت پارلمان نروژ | |||
* بیانیه ۱۲۰عضو پارلمان اروپا | |||
* بیانیههای قانونگذاران دیگر کشورها در اروپا، آمریکا، کانادا، استرالیا. | |||
== | == إلغای حکم شورای حکومتی عراق == | ||
سرانجام پس از ۱۶ ماه فعالیتهای مستمر مجاهدین خلق، برای لغو حکم صادره از سوی شورای حکومتی عراق، فرماندهی نیروهای چند ملیتی در عراق، طی بیانیهیی که به تاریخ ۲ ژوییه (۱۲تیر۸۳) خطاب بهساکنان اشرف صادر شد. و به اطلاع کمیته بینالمللی صلیب سرخ، کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد و دولت عراق رسید، موقعیت حقوقی ساکنان اشرف را اعلام کرد. در این بیانیه، ایالات متحدة آمریکا تأیید کرده است که پرسنل سازمان مجاهدین خلق ایران مستقر در اشرف «افراد حفاظت شده» مشمول کنوانسیون چهارم ژنو هستند. بر این اساس، کنترل و محدودیتهای اعمال شده بر مجاهدین تدریجاً برطرف میشود و در عین حال حفاظت از قرارگاه اشرف کماکان بر عهده نیروهای آمریکایی خواهد بود. | |||
=== بیانیه شورای ملی مقاومت بعد از پیروزی مجاهدین === | === بیانیه شورای ملی مقاومت بعد از پیروزی مجاهدین === | ||
شورای ملی مقاومت ایران پس از الغای حکم شورای حکومتی عراق بیانیهیی صادر کرد که بخشی از آن چنین است: | |||
«شورای ملی مقاومت با سرور و با افتخار اعلام میکند که بزرگترین، طولانیترین، بغرنجترین و پردردترین عملیات تاریخ این مقاومت که 16 ماه به درازا کشید، با شکیبایی شگفت فرزندان رشید این میهن اکنون به پیروزی رسیده است. بدون تردید، این شکست سهمگین برای رژیم بسیار گزنده است. به همین دلیل بازهم برای ضربه زدن به مقاومت به تلاش و تکاپو و وطن فروشی بیشتر دست خواهد زد». | «شورای ملی مقاومت با سرور و با افتخار اعلام میکند که بزرگترین، طولانیترین، بغرنجترین و پردردترین عملیات تاریخ این مقاومت که 16 ماه به درازا کشید، با شکیبایی شگفت فرزندان رشید این میهن اکنون به پیروزی رسیده است. بدون تردید، این شکست سهمگین برای رژیم بسیار گزنده است. به همین دلیل بازهم برای ضربه زدن به مقاومت به تلاش و تکاپو و وطن فروشی بیشتر دست خواهد زد». | ||
== واکنش مقامات رژیم ایران در | == واکنش مقامات رژیم ایران == | ||
رژیم ایران در آغاز سقوط حکومت سابق عراق خواهان استرداد مجاهدین خلق بود. رژیم ایران خود را برندهی نهایی جنگ در عراق میدانست. | |||
یونسی وزیر سابق اطلاعات، حکومت ایران را برنده نهایی جنگ در عراق توصیف کرد و در اینباره گفت: | یونسی وزیر سابق اطلاعات، حکومت ایران را برنده نهایی جنگ در عراق توصیف کرد و در اینباره گفت: | ||
خط ۱۵۶: | خط ۱۴۵: | ||
پیش از آن نیز وزیر اطلاعات رژیم هم گفته بود که «ما به دست مردم عراق، از منافقین انتقام خواهیم گرفت». | پیش از آن نیز وزیر اطلاعات رژیم هم گفته بود که «ما به دست مردم عراق، از منافقین انتقام خواهیم گرفت». | ||
وزیر اطلاعات در ادامه، با تشریح | وزیر اطلاعات در ادامه، با تشریح موفقیتهای رژیم ایران در منطقه و جهان گفت: <blockquote>«شکست منافقین در عرصة بینالمللی و تروریست شناختهشدن این گروهک در جهان، حاصل تلاش جمهوری اسلامی ایران در زمینه دیپلوماسی و روابط بینالمللی است».<ref>تلوزیون رژیم ایران ۹ مهر ۱۳۸۲</ref>''' '''</blockquote>[[پرونده:عبدالعزیز حکیم.jpg|جایگزین=ملاقات عبدالعزیز حکیم با خامنهای در ایران|بندانگشتی|عبدالعزیز حکیم در ملاقات با خامنهای]] | ||
[[پرونده:عبدالعزیز حکیم.jpg|جایگزین=ملاقات عبدالعزیز حکیم با خامنهای در ایران|بندانگشتی|عبدالعزیز حکیم در ملاقات با خامنهای]] | |||
=== ناراحتی شدید رژیم ایران بعد از پیروزی مجاهدین === | === ناراحتی شدید رژیم ایران بعد از پیروزی مجاهدین === |