ارتش آزادی‌بخش ملی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶۰: خط ۳۶۰:


مجاهدین برای تحقق امر آموزش دانشگاه فروغ جاویدان را تأسیس کردند.
مجاهدین برای تحقق امر آموزش دانشگاه فروغ جاویدان را تأسیس کردند.
[[پرونده:زنان رزمنده ارتش آزادیبخش ملی ایران در مانور نظامی.JPG|جایگزین=زنان رزمنده ارتش آزادیبخش ملی ایران در مانور نظامی|بندانگشتی|زنان رزمنده ارتش آزادیبخش ملی ایران در مانور نظامی]]


=== آموزش زرهی برای زنان ===
=== آموزش زرهی برای زنان ===
خط ۴۴۱: خط ۴۴۲:


=== مانورهای ارتش آزادیبخش ===
=== مانورهای ارتش آزادیبخش ===
[[پرونده:مانور با زرهی در ارتش آزادیبخش ملی ایران.JPG|جایگزین=مانور با زرهی در ارتش آزادیبخش ملی ایران|بندانگشتی|مانور با زرهی در ارتش آزادیبخش ملی ایران]]
پس از ۴ آموزش از سال ۶۸ تا ۷۲ ارتش آزادیبخش ملی ایران وارد انجام مانورهای متعددی شد، عمده‌ترین آنها، مانور غرش شیر، مانور مهر تابان، مانور شیر و خورشید، مانور امید ایران، مانور بزرگ فروغ آزادی و مانور سیمرغ بود. این مانورها در یک دوره ۶ ماهه انجام شد.
پس از ۴ آموزش از سال ۶۸ تا ۷۲ ارتش آزادیبخش ملی ایران وارد انجام مانورهای متعددی شد، عمده‌ترین آنها، مانور غرش شیر، مانور مهر تابان، مانور شیر و خورشید، مانور امید ایران، مانور بزرگ فروغ آزادی و مانور سیمرغ بود. این مانورها در یک دوره ۶ ماهه انجام شد.
[[پرونده:ارتش آزادی‌بخش ملی ایران در مانورهای مختلف.jpg|جایگزین=ارتش آزادیبخش ملی ایران در مانورهای مختلف |بندانگشتی|ارتش آزادیبخش ملی ایران در مانورهای مختلف ]]
اساسی‌ترین شاخص‌ها برای این دوره‌ی ۶ماهه عبارت بودند از دستیابی به:
اساسی‌ترین شاخص‌ها برای این دوره‌ی ۶ماهه عبارت بودند از دستیابی به:
* سطحی از  فرماندهی كه بتواند با هدایت صحنه‌ی رزم،‌مأموریت‌های محوله را در عملیات سرنگونی با موفقیت به  انجام رساند.  
* سطحی از  فرماندهی كه بتواند با هدایت صحنه‌ی رزم،‌مأموریت‌های محوله را در عملیات سرنگونی با موفقیت به  انجام رساند.  
خط ۴۵۰: خط ۴۵۱:
* سطحی از توان پشتیبانی و خودكفایی به‌طوری‌كه یكان‌های مانوری در صحنه‌ی عملیات به‌صورت تمام‌عیار پشتیبانی شوند و بتوانند از عهده‌ی مأموریت‌های خود در عمق خاك میهن برآیند و از جهت پشتیبانی در مضیقه قرار نگیرند.<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ ۱۳۷۴</ref>
* سطحی از توان پشتیبانی و خودكفایی به‌طوری‌كه یكان‌های مانوری در صحنه‌ی عملیات به‌صورت تمام‌عیار پشتیبانی شوند و بتوانند از عهده‌ی مأموریت‌های خود در عمق خاك میهن برآیند و از جهت پشتیبانی در مضیقه قرار نگیرند.<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ ۱۳۷۴</ref>
مسعود رجوی فرمانده كل ارتش آزادیبخش در مرداد ۱۳۷۲ طی نشستی، دستاوردهای ارتش آزادیبخش در دوران پس از فروغ جاویدان را این‌گونه توضیح داده است:
مسعود رجوی فرمانده كل ارتش آزادیبخش در مرداد ۱۳۷۲ طی نشستی، دستاوردهای ارتش آزادیبخش در دوران پس از فروغ جاویدان را این‌گونه توضیح داده است:
 
[[پرونده:مانور زرهی ارتش آزادیبخش ملی ایران.PNG|جایگزین=مانور زرهی ارتش آزادیبخش ملی ایران|بندانگشتی|مانور زرهی ارتش آزادیبخش ملی ایران]]
«ارتش آزادیبخش بعد از ۴ سال آموزش ــ‌‌آموزش‌هایی كه "مریم" سنگ‌بنایش را گذاشته بود‌‌ــ از یك نقطه عطف كیفی عبور كرد.‌البته ما هر چه وقت داشته باشیم باز هم برای آمادگی بیشتر كار خواهیم كرد.‌اما به هرحال در روز ۳۰ تیر۱۳۷۲ فرماندهانتان گزارش دادند كه از نقطه‌ی عطف گذشته و ارتش آزادیبخش از هر لحاظ آماده است. برای من جای خوشحالی مضاعف داشت، چون در ۴ سال گذشته همیشه فكر می‌كردم كه اگر ما به اتمام این دوره‌های آموزشی نرسیم چه خواهد شد.‌چون برایمان واضح بود و همه هم می‌دانند كه استفاده از سلاح سنگین و مكانیزه كردن ارتش پیاده‌ی قبلی سال‌های سال طول می‌كشد.‌متخصصان نظامی هم اگر خیلی تخفیف بدهند و نگویند چنددهه، می‌گویند دست‌كم ۱۰-۱۵ سال برای تبدیل یك ارتش پیاده به یك نیروی مكانیزه و مدرن وقت لازم است… مسئولان و فرماندهان و یا رزمندگانی كه اینجا حاضرند، ‌گواهی می‌كنند كه در تمرین‌ها، آموزش‌ها و   مانورهایشان تا سرفصل 30تیرماه گذشته از نقطه عطف آمادگی گذشته‌ایم و این را به چشم دیده‌اند. این بعد از چهار سال خیلی مژدگانی بود. من دقیقاً نمی‌دانم كار چند سال است ولی حداقل می‌دانم كه این ۴ سال گذشته، پس از افتتاح دانشگاه فروغ جاویدان با دانشكده‌های مختلفش، حداقل كار ۱۰-۱۲ سال در آن انجام شده است،‌لابد كه فشرده كار كرده‌اید، لابد كه مایه گذاشته‌اید، انگـیزه و شور و شوق داشته‌اید».<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ ۱۳۷۴</ref>
«ارتش آزادیبخش بعد از ۴ سال آموزش ــ‌‌آموزش‌هایی كه "مریم" سنگ‌بنایش را گذاشته بود‌‌ــ از یك نقطه عطف كیفی عبور كرد.‌البته ما هر چه وقت داشته باشیم باز هم برای آمادگی بیشتر كار خواهیم كرد.‌اما به هرحال در روز ۳۰ تیر۱۳۷۲ فرماندهانتان گزارش دادند كه از نقطه‌ی عطف گذشته و ارتش آزادیبخش از هر لحاظ آماده است. برای من جای خوشحالی مضاعف داشت، چون در ۴ سال گذشته همیشه فكر می‌كردم كه اگر ما به اتمام این دوره‌های آموزشی نرسیم چه خواهد شد.‌چون برایمان واضح بود و همه هم می‌دانند كه استفاده از سلاح سنگین و مكانیزه كردن ارتش پیاده‌ی قبلی سال‌های سال طول می‌كشد.‌متخصصان نظامی هم اگر خیلی تخفیف بدهند و نگویند چنددهه، می‌گویند دست‌كم ۱۰-۱۵ سال برای تبدیل یك ارتش پیاده به یك نیروی مكانیزه و مدرن وقت لازم است… مسئولان و فرماندهان و یا رزمندگانی كه اینجا حاضرند، ‌گواهی می‌كنند كه در تمرین‌ها، آموزش‌ها و   مانورهایشان تا سرفصل 30تیرماه گذشته از نقطه عطف آمادگی گذشته‌ایم و این را به چشم دیده‌اند. این بعد از چهار سال خیلی مژدگانی بود. من دقیقاً نمی‌دانم كار چند سال است ولی حداقل می‌دانم كه این ۴ سال گذشته، پس از افتتاح دانشگاه فروغ جاویدان با دانشكده‌های مختلفش، حداقل كار ۱۰-۱۲ سال در آن انجام شده است،‌لابد كه فشرده كار كرده‌اید، لابد كه مایه گذاشته‌اید، انگـیزه و شور و شوق داشته‌اید».<ref>کتاب ارتش آزادیبخش ملی ایران چاپ ۱۳۷۴</ref>


=== مانور سیمرغ، تمرینی برای سرنگونی دولت تهران ===
=== مانور سیمرغ، تمرینی برای سرنگونی دولت تهران ===
[[پرونده:مانور سیمرغ ارتش آزادیبخش ملی ایران.JPG|جایگزین=مانور سیمرغ ارتش آزادیبخش ملی ایران|بندانگشتی|مانور سیمرغ ارتش آزادیبخش ملی ایران]]
مانور سیمرغ یکی از بزرگترین مانور‌های ارتش آزادیبخش ملی ایران بود، این مانور از تاریخ ۳۰  خرداد ۱۳۷۳ تا ۱۵ تیر ۱۳۷۳ به طول کشید. این مانور به گفته فرماندهان ارتش آزادیبخش ملی ایران تمرینی برای عملیات نهایی سرنگونی دولت تهران بود. در این مانور ارتش آزادیبخش با تصرف یك  منطقه‌ی استراتژیكی كه دشمن فرضی در آن استحكامات و نیروهای زیادی را متمركز كرده بود، امكان  دسترسی و حركت سریع سایر نیروهای ارتش به عمق و ساقط كردن دولت ایران را با حمایت مردم و شبكه‌ی نیروهای داخلی فراهم می‌كرد.
مانور سیمرغ یکی از بزرگترین مانور‌های ارتش آزادیبخش ملی ایران بود، این مانور از تاریخ ۳۰  خرداد ۱۳۷۳ تا ۱۵ تیر ۱۳۷۳ به طول کشید. این مانور به گفته فرماندهان ارتش آزادیبخش ملی ایران تمرینی برای عملیات نهایی سرنگونی دولت تهران بود. در این مانور ارتش آزادیبخش با تصرف یك  منطقه‌ی استراتژیكی كه دشمن فرضی در آن استحكامات و نیروهای زیادی را متمركز كرده بود، امكان  دسترسی و حركت سریع سایر نیروهای ارتش به عمق و ساقط كردن دولت ایران را با حمایت مردم و شبكه‌ی نیروهای داخلی فراهم می‌كرد.


۹۷۳

ویرایش