کاربر:Hossein/صفحه تمرین1403817
زندان لاکان رشت یا زندان مرکزی گیلان در غرب شهرستان رشت و در کمربندی جاده تهران قرار دارد. این زندان دارای ۱۱سالن بوده و زندانیانی با اتهام سیاسی، کنشگران اجتماعی، جرائم مواد مخدر، سرقت مسلحانه، آدم ربایی و جرائم مالی در آنجا نگهداری می‌شوند.[۱]
بندهای زندان لاکان رشت
سالن ۱ زندان لاکان رشت، سالن پذیرش یا قرنطینه می‌باشد که زندانیان تازه وارد به مدت ۳ تا ۱۵روز در قرنطینه و در شرایط نامناسبی نگهداری می‌شوند.
سالن ۲ و سالن ۱۰ زندان لاکان، محل نگهداری زندانیان با جرائم مالی و اقتصادی است.
سالن ۳ زندان لاکان، مشهور به سالن امنیت یا همان انفرادی می‌باشد که دارای ۷ اتاق بوده که ۶ اتاق آن دارای دوربین مدار بسته می‌باشد. اتاق اول آن مکانی تنگ و تاریک می‌باشد که به سگ‌دانی مشهور است. از آنجا که مجهز به دوربین نمی‌باشد زندانیان را در بدو ورود به امنیت، با دستبد و پابند به اتاق یک برده و مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند.
سالن ۳ زندان لاکان رشت، محل نگهداری بازداشت‌شدگان موقت وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه است که بازجویی آنها به اتمام نرسیده باشد. همچنین زندانیان، زندان لاکان را بعد از درگیری فیزیکی با یکدیگر به صورت تنبیهی به مدت ۳، ۶، ۱۲ و یا۲۰روز به آنجا انتقال می‌دهند. مقامات زندان زندانیان اعدامی را یک هفته قبل از اعدام به سالن ۳ زندان لاکان منتقل می‌کنند.
سالن‌های ۴، ۶، ۷، ۹و ۱۱ زندان لاکان، محل نگهداری زندانیان در ارتباط با مواد مخدر است.
سالن ۵ زندان لاکان، محل نگهداری افرادی است که به صورت موقت بازداشت شده یا کسانی که حکم قطعی نگرفته‌اند.سالن ۸ زندان لاکان رشت، محل نگهداری زندانیان سیاسی می‌باشد.[۱]
ساختار بندهای زندان
سالن‌های زندان لاکان داری ۲۳اتاق می‌باشد که ۸اتاق آن بزرگ بوده و ۱۵اتاق کوچک دارد. اتاق بزرگ ۶تخت ۳نفره دارد و حدود ۳ تا ۸ نفر هم در اتاق کف خواب هستند .اتاق کوچک هم ۲ تا ۳تخت ۳نفره دارد که حدود ۱ تا ۵نفر در هر اتاق کف خواب می‌باشند.[۱]
سالن ۷ و ۹ زندان لاکان رشت، به صورت سوله‌ای ساخته شده که از استحکام کافی برخودار نیست.هنگام بارندگی و به خصوص بارش برف‌های سنگین زندانیان این دو سالن را در بین سالن‌های دیگر تقسیم می‌کنند.[۱]
ظرفیت بندها و تعداد زندانیان
ظرفیت هر یک از این سالن‌ها حدودا بین ۱۵۰ تا ۲۰۰نفر می‌باشد. اما در عمل مقامات زندان این موضوع را نادیده گرفته و بیش از ۲۰۰ تا ۴۰۰نفر زندانی را در سالن‌ها نگهداری می‌کنند.[۱]
وضعیت بهداشتی
هر سالن ۱۲حمام و ۱۲دستشویی دارد که همیشه چندتای آن خراب و غیرقابل استفاده است. این محیط تهویه هوای مناسبی ندارد. نبود آب گرم حمام در سالن‌های زندان لاکان از مشکلات اساسی است در طول ۲۴ ساعت فقط ۵بار آب گرم به مدت ۱۰ تا ۳۰دقیقه وصل می‌شود که به دلیل بالا بودن تعداد زندانیان، به بسیاری از زندانیان نوبت حمام نمی‌رسد. درب حمام‌ها نیز از ساعت ۱۰شب تا ۱۰صبح قفل می‌شود.[۱]
به دلیل پایین بودن وضعیت بهداشتی در زندان لاکان، بیماری‌های مسری در این زندان غوغا می‌کند. مقامات زندان و قوه قضائیه این موضوع را نادیده گرفته و به راحتی از کنار آن رد می‌شوند. به طور مثال جیره ماهیانه زندان، مایع ظرفشویی و دستشویی، سفیدکننده و ضدعفونی کننده نسبت به تعداد زندانیان هر سالن بسیار کم است. پس از اتمام زود هنگام آن، زندانیان به اجبار، اقدام به خرید این مواد کرده و جهت نظافت اتاق‌ها و سالن از آن استفاده می‌کنند.[۱]
وضعیت آشپزخانه و غذا
هر آشپزخانه بین ۱۲ تا ۱۸شعله گاز برای بیش از ۲۰۰زندانی دارد. فقط در ۳نوبت صبح، ظهر و شب به مدت ۳ساعت گاز آن وصل می‌شود. در این مدت کوتاه به بسیاری از زندانیان وقت نمی‌رسد که حتی غذای‌شان را گرم کنند چه برسد به اینکه بتوانند غذا بپزند.
وضعیت غذا:
کیفیت غذاهای زندان لاکان به خصوص وعده شام بسیار پایین است. غذا به صورت نیمه‌پز به دست زندانیان می‌رسد که قابل خوردن نیست. با توجه به اینکه بسیاری از زندانیان وضعیت مالی مناسبی ندارند مجبور به خوردن غذای زندان هستند. اما جیره غذایی در زندان لاکان کم بوده و علیرغم اعتراضاتی که صورت گرفته، تاکنون پاسخ مشخصی به آنها داده نشده است. کیفیت نانی که در زندان توزیع می‌شود نیز به شدت پایین است اما به این وضعیت هم رسیدگی نمی‌شود.
وضعیت ارتباط با خانواده
تماس تلفنی برای زندانیان زندان لاکان به یک مشکل جدی تبدیل شده است. در هر یک از سالن‌های زندان لاکان بین ۶ تا ۷باجه تلفن همگانی وجود دارد که این تعداد باجه تلفن برای آمار بیش از ۲۰۰نفر بسیار کم است به طوری که یک زندانی باید به طور متوسط بین ۳۰دقیقه تا ۲ساعت صف بایستد تا بتواند ۷ الی ۱۲دقیقه با خانواده خود صحبت کند. لازم به ذکر است که هر ماه به مدت ۲۴ساعت تمام خطوط تلفنی در زندان لاکان به دلایل نامعلومی قطع می‌شود.
وضعیت فروشگاه
فروشگاه‌ها در تمام زندان‌های ایران در طی یک قراردادی با سازمان زندان‌ها در مالکیت شرکت «حامی امید» می‌باشد که محصولات عرضه شده در فروشگاه‌ها با آرم و اسم این شرکت بسته‌بندی می‌شود و به زندانیان عرضه می‌گردد. این شرکت، محصولات و مواد غذایی درجه ۳ را بسته‌بندی کرده و به قیمت گران‌تر از محصولات درجه یک در زندان به زندانیان می‌فروشد. از جمله می‌توان به لوبیا، نخود، عدس، شکر، قند چای و … اشاره نمود. همچنین محصولات دیگر را هم گران‌تر از قیمت درج شده بر روی آن به زندانیان می‌فروشند