امیرحسین مرادی
امیرحسین مرادی، دانشجوی فیزیک و نخبهی دانشگاه صنعتی شریف روز ۲۲ فروردین ماه ۹۹، توسط مأموران اطلاعات بدون ارائه حکم قضایی بازداشت شد. علی یونسی دانشجوی مهندسی کامپیوتر و نخبه دانشگاه شریف نیز همراه با امیر حسین مرادی دستگیر شد. بازداشت آنها با ضرب و شتم همراه بود. این دو دانشجو سپس به سلولهای انفرادی ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند.[۱]
امیر حسین مرادی | |
---|---|
محل زندگی | ایران |
ملیت | ایرانی |
تابعیت | ایران |
تحصیلات | دانشجوی نخبه رشته فیزیک دانشگاه صنعتی شریف |
شناختهشده برای | مردم ایران |
تأثیرگذاران | مخالفین جمهوری اسلامی |
تأثیرپذیرفتگان | مردم ایران |
دین | اسلام |
امیرحسین مرادی، برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری در سال ۱۳۹۶ است.
سازمان عفو بینالملل در بیانیهای اعلام کرده که ماموران وزارت اطلاعات با تهدید به تجاوز جنسی از این دو دانشجو اعترافات دروغین گرفتهاند.[۲]
عفو بین الملل اول آذر ۱۴۰۰، با انتشار نامهای سرگشاده خطاب به قضاییه ایران نسبت به خطر اعدام دو دانشجوی نخبه، امیر حسین مرادی و علی یونسی هشدار داده و خواستار آزادی فوری آنها شد.[۱]
ماموران در هنگام بازداشت، امیر حسین مرادی را با ضرب و شتم به بند ۲۰۹ زندان اوین، متعلق به وزارت اطلاعات، منتقل کردند. [۳]
در نهایت امیر حسین مرادی، در تاریخ ۵ تیر ۱۴۰۱، پس از ۸۰۸ روز نگهداری در بندهای دربسته و سلولهای انفرادی زندان اوین، با حکم سنگین ۱۶ سال حبس که ۱۰ سال آن قابل اجراست ، به بندهای عمومی اوین منتقل شد.[۱][۳]
سوابق علمی امیر حسین مرادی
امیرحسین مرادی برنده مدال نقره المپیاد نجوم ایران دردوران دبیرستان در سال ۱۳۹۶ و همچنین دانشجوی نخبهی رشته فیزیک دانشگاه صنعتی شریف است.[۴]
دستگیری و زندان
امیرحسین مرادی، دانشجوی فیزیک دانشگاه صنعتی شریف به همراه علی یونسی دانشجوی مهندسی کامپیوتر این دانشگاه ، روز ۲۲ فروردین ماه ۱۳۹۹ بدون هیچگونه ابلاغیه قضایی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین، متعلق به وزارت اطلاعات، منتقل شدند. آنها ۵۹ روز را در سلول انفرادی و زیر شکنجه سپری کرده و سپس به سلول بزرگتری منتقل شدند.[۴]
در نهایت امیر حسین مرادی، در تاریخ ۵ تیر ۱۴۰۱، پس ازبیش از ۲ سال ( ۸۰۸ روز) نگهداری در بندهای دربسته وسلولهای انفرادی بند ۲۰۹ متعلق به وزارت اطلاعات در زندان اوین، به بند عمومی منتقل شد.[۱][۲]
اتهام
غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی وقت قوه قضاییه، آنان را به ارتباط با سازمان مجاهدین خلق و اقدامات «خرابکارانه» متهم کرد؛ اتهامی که از سوی خانواده و وکلایشان رد شده است و گفتهاند از آنها اعترافات اجباری گرفته شده است.[۲][۵]
بر اساس دادنامه ارائه شده از سوی دادگاه انقلاب تهران، آنها با اتهاماتی نظیر «افساد فیالارض و همکاری با سازمان مجاهدین خلق»، «اجتماع و تبانی علیه نظام» و «تبلیغ علیه نظام»به زندان افتادهاند.
مدتی پس از بازداشت آنها، غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی وقت قوه قضائیه جمهوری اسلامی، این دانشجویان را متهم کرد که با گروههای «ضد انقلاب» و «بهویژه» سازمان مجاهدین خلق ارتباط گرفته بودند و «تحت تعلیمات» مجاهدین خلق «به دنبال انجام اقدامات خرابکارانهای در کشور بودند.»
خبرگزاری تسنیم این دو دانشجوی نخبه را مرتبط با سازمان مجاهدین خلق دانسته و نوشته است که "این افراد علاوه بر این، در چند مورد دیگر نیز در نقاط مختلف تهران دست به عملیات تروریستی با هدایت منافقین زده بودند." [۵][۶]
همچنین اتهام نگه داشتن مواد منفجره در خانههایشان نیز توسط مقامات قضایی به این دو نفر وارد شده است. این دو تمامی این اتهامات را رد کردهاند.[۷]
فشارها در زندان
در آذر ۱۴۰۱ عفو بین الملل گزارش کرد این دو دانشجوی زندانی از حق دسترسی به وکیل محروم بوده و ۱۳ ماه است که در سلولهای جداگانه در بند ۲۰۹ اوین نگهداری میشوند و از کلیه امکانات پزشکی و بهداشتی محروماند. طبق گزارش عفو بین الملل امیرحسین مرادی نیز از ضرب و شتم شدید خود هنگام بازداشت خبر داده است.[۷]
سازمان حقوق بشر ایران؛ ۲۰ فروردین ۱۴۰۱: با وجود سپری شدن دو سال از بازداشت علی یونسی و امیرحسین مرادی، این دو دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف همچنان بهصورت بلاتکلیف در بند امنیتی ۲۰۹ در بازداشت به سر میبرند. سازمان حقوق بشر ایران خواستار آزادی فوری این دو دانشجو شده است و از جامعه جهانی میخواهد تا در مقابل این بازداشت طولانی مدت، سکوت نکنند.
محمود امیری مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران، در این باره گفت: «ادامه بازداشت موقت علی یونسی و امیرحسین مرادی به مدت بیش از دو سال، حتی بر اساس قوانین جمهوری اسلامی نیز غیر قانونی است. روند نقض فاحش حقوق این دو دانشجو از ابتدای بازداشت، در نحوه دستگیری آنان، شکنجه، سلول انفرادی درازمدت و گرفتن اعتراف اجباری مشاهده میشود و باید فورا متوقف شود.»
دو سال از بازداشت علی یونسی و امیرحسین مرادی، میگذرد و این دو دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف، همچنان بهصورت بلاتکلیف در بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین در بازداشت به سر میبرند.
یکی از نزدیکان علی یونسی در خصوص وضعیت این دو زندانی به سازمان حقوق بشر ایران گفت: «آنان همچنان در سلولهاى دربسته با محدوديت به هواخورى و تلفن نگهداری میشوند. فقط ٢ یا ٣ بار براى ٢٠ دقيقه در هفته هواخورى و ١ یا ٢ بار در هفته تلفن دارند».
این منبع در ادامه گفت: «على در يك سلول كوچك با يك نفر ديگر است، و مجموعا ٢ نفر در یک سلول هستند. اميرحسين در اتاقی بزرگتر است، با تعداد بيشترى زندانى (معمولا ٥ یا ۶ نفر ديگر با وی هستند، ولی بعضی وقتها تعدادشان بيشتر و كمتر میشود».[۴]
رضا یونسی، برادر علی یونسی، در مصاحبه با ایران اینترنشنال درباره بیانیه عفو بینالملل مبنی بر تهدید ماموران امنیتی به تجاوز جنسی به برادرش و امیرحسین مرادی، دیگر دانشجوی زندانی، گفت که خانواده آنان نیز اخیرا از این موضوع مطلع شدهاند.
رضا یونسی تاکید کرد که که برادرش و امیرحسین مرادی، دو دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف، بیش از دو سال است که با محدودیتهای زیاد زندانیاند و به همین دلیل خانواده از اتفاقات رخ داده برای آنان اطلاع نداشتند.
او گفت که این تهدید در دو ماه اول بازداشت این دو نفر و نگهداری آنان در انفرادی مطلق رخ داده است.
به گفته رضا یونسی، یک روز ماموران این دو دانشجوی زندانی را به یک ساختمان در نزدیکی زندان اوین منتقل کرده و تهدید می کنند که در آن جا دستشان باز است و میتوانند به آنان تجاوز کرده و یا آنان را بکشند.
او همچنین گفت که قاضی به سخنان علی یونسی و امیرحسین مرادی درباره اعتراف به دلیل شکنجه در ایام بازداشت توجه نکرده و تحت تاثیر وزارت اطلاعات برای آنان حکم صادر کرده است.
سازمان عفو بینالملل در بیانیهای اعلام کرده که ماموران وزارت اطلاعات با تهدید به تجاوز جنسی از این دو دانشجوی اعترافات دروغین گرفتهاند.[۲]
مراحل قضایی
نخستین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات امیرحسین مرادی و علی یونسی، ۱۲ تیر ۱۴۰۰ پس از ۴۵۰ روز بازداشت و بلاتکلیفی آنها در سلول انفرادی و اندرزگاه ۴ زندان اوین، برگزار شد.
جلسه دوم دادگاه رسیدگی به اتهامات این دانشجویان زندانی نیز ۵ بهمن ماه ۱۴۰۰ برگزار شد، اما با توجه به اعلام مصطفی نیلی، وکیل آنها، به دلیل وجود برخی نواقص، پرونده به دادسرا بازگردانده شد.
آخرین جلسه دادرسی نیز در ۲۸ فروردین ۱۴۰۱، در شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی علی مظلوم برگزار شد.[۶]
حکم زندان امیر حسین مرادی
خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران روز دوشنبه پنجم اردیبهشت (۲۵ آوریل) از حکم دادگاه انقلاب تهران برای امیرحسین مرادی و علی یونسی، دانشجویان نخبه دانشگاه صنعتی شریف خبر داد. هر کدام از آنها با اتهاماتی از جمله "فساد فیالارض"، "اجتماع و تبانی علیه نظام" و "تبلیغ علیه نظام" به ۱۶ سال حبس محکوم شدند.[۵]
رضا یونسی، برادر علی یونسی در گفتوگو با رادیو فردا ضمن تأیید این خبر گفته است که این حکم بر اساس دادنامه صادرشده از سوی دادگاه انقلاب تهران در روز دوشنبه، پنجم اردیبهشت به وکلای این دانشجویان ابلاغ شده است.
بر اساس مفاد این دادنامه؛ «افساد فیالارض»، «اجتماع و تبانی علیه نظام» و «تبلیغ علیه نظام» از جمله اتهامات مطرحشده علیه آقایان مرادی و یونسی بوده است.
رضا یونسی، برادر علی یونسی در گفتوگو با رادیو فردا خبر گفت که این حکم در حالی صادر شده که به تازگی قرار بود این دو دانشجوی نخبه زندانی با قرار وثیقه آزاد شوند «و هیچ مدرکی برای محکومیت آنها وجود ندارد.»
او گفت که «حتی خودشان قبول کردند که نمیتوانند اتهامات علیه آنها را ثابت کنند اما گفتند از آنجا که مسئله این پرونده خیلی بزرگ شده است، ما باید کاری کنیم که وزارت اطلاعات برنده باشد.»[۶]
علی یونسی و امیرحسین مرادی به ۱۶ سال زندان محکوم شدهاند و این حکم که ۱۰ سال آن قابل اجراست عینا در دادگاه تجدید نظر تایید شده است. آنان روز ۴ تیر و پس از دو سال بازداشت در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی این زندان منتقل شدند.[۲]
فشار به خانواده امیر حسین مرادی
نیروهای اداره کل اطلاعات استان مازندران روز جمعه هشتم اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ با یورش به منزل خواهر امیرحسین مرادی، ضمن تفتیش و بازرسی، اقدام به توقیف برخی از لوازم شخصی اعضای این خانواده از جمله گوشیهای موبایل آنها کردند. گزارشها از این یورش حاکی است نیروهای امنیتی با حمیده مرادی و همسرش برخورد خشونت آمیز کردهاند.
نیروهای اطلاعات همچنین به خواهر امیرحسین مرادی و همسرش گفتهاند که از سوی وزارت اطلاعات به تهران احضار شدهاند.
رضا یونسی، برادر علی یونسی دیگر دانشجوی المپیادی و زندانی دانشگاه شریف، در توییتی یورش نیروهای وزارت اطلاعات به منزل خواهر امیرحسین مرادی را تایید کرد.
یورش نیروهای وزارت اطلاعات به منزل خواهر امیرحسین مرادی در حالی انجام شده است که پیش از این خانواده علی یونسی نیز به شدت تحت فشار دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی قرار گرفتهاند.[۳]
موضعگیریهای بینالمللی
از هنگام بازداشت این دو بسیاری در داخل و خارج از ایران، از جمله گروهی از نمایندگان پارلمان سوئد و گابی رولاند، نماینده مجلس ایالتی بادن وورتمبرگ آلمان خواستار آزادی آنها شدهاند.
اردیبهشت سال گذشته ۱۷۰ تن از استادان و اعضای هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف در نامهای به مقامهای حکومت ایران از آنها خواستند امیرحسین مرادی و علی یونسی را به مناسبت عید فطر آزاد کنند.
شماری از برندگان جایزه نوبل و چهرههای دانشگاهی نیز در نامه مشترکی به آنتونیو گوترش و میشل باشله، دبیرکل و کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستند، هر تلاش ممکن و عملی را برای آزادی علی یونسی و امیرحسین مرادی به کار گیرند.
در نامه آنها به شکنجههای جسمی و روحی و بدرفتاری برای گرفتن "اعتراف اجباری" از علی یونسی و علی مرادی سخن رفته بود.
این نامه به امضای نوام چامسکی، پروفسور دانشگاه امآیتی، ریچارد رابرتس، برنده نوبل پزشکی ۱۹۹۳، بری بریش، برنده نوبل فیزیک، مارتین شلفی، برنده نوبل شیمی، رندی شکمن، برنده نوبل پزشکی، جک ژوستاک، برنده نول پزشکی و دیوید واینلند، برنده نول پزشکی رسیده بود.[۵]
در آذر ۱۴۰۰سازمان عفو بینالملل نسبت به خطر اعدام دو دانشجوی زندانی در ایران؛ علی یونسی و امیرحسین مرادی هشدار داد. این دو دانشجوی نخبه از بهار سال گذشته در زندان هستند و به فساد فیالارض متهم شدهاند.
سازمان عفو بینالملل با انتشار نامه سرگشاده به محسنی اژهای، رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران خواستار اقدام فوری برای دو دانشجوی زندانی در ایران؛ علی یونسی و امیرحسین مرادی شد. این دو دانشجوی نخبه از بهار سال ۱۳۹۹ در بند ۲۰۹ اوین زندانی هستند و در خطر محکوم شدن به اعدام قرار دارند.
در این نامه آمده که این دو جوان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و به مدت ۶۰ روز در سلول انفرادی نگهداری شدهاند تا از آنها اعترافات اجباری گرفته شود.
به گزارش عفو بینالملل علی یونسی به خانوادهاش اطلاع داده است که به دلیل ضرب و شتم به چشم چپ او آسیب وارد شده اما از دریافت خدمات پزشکی محروم بوده است. او همچنین گفته چراغ سلولاش ۲۴ ساعت روشن بوده و او هیچ درکی از شب و روز نداشته و همین باعث پریشانی روحی و درد در ناحیه سر و چشم او شده است.
امیرحسین مرادی نیز از ضرب و شتم شدید خود هنگام بازداشت خبر داده است.
به گزارش عفو بینالملل این دو دانشجوی زندانی از حق دسترسی به وکیل محروم بوده و ۱۳ ماه است که در سلولهای جداگانه در بند ۲۰۹ اوین نگهداری میشوند و از کلیه امکانات پزشکی و بهداشتی محروماند.
عفو بینالملل در نامه خود از محسنی اژهای خواسته تا فوری و بدون قید و شرط علی یونسی و امیرحسین مرادی را "که تنها به دلیل ارتباطات خانوادگیشان بازداشت شدهاند" آزاد کند.
همچنین درخواست شده که رییس قوه قضاییه اطمینان حاصل کند که آنها در برابر شکنجه و سایر بدرفتاریها محافظت میشوند و به مراقبتهای پزشکی مورد نیازشان دسترسی پیدا میکنند و نیز امکان تماس با خانواده و وکیلی که خودشان میخواهند برایشان فراهم شود.
از محسنی اژهای خواسته شده تا تحقیقات مستقلی درباره ادعای این دو زندانی مبنی بر ضرب و شتم هنگام بازداشت و شکنجه و سایر بدرفتاریها با آنها در طول بازداشت به عمل آورد و عاملان این رفتارها را در یک دادرسی عادلانه و مطابق با استانداردهای بینالمللی محاکمه کند.
علی یونسی، از دانشجویان نخبه ایرانی و برنده مدال طلای المپیاد نجوم و امیرحسین مرادی از دانشجویان نخبه رشته فیزیک است.[۵]
پیامهای امیرحسین مرادی از زندان
امیر حسین مرادی و علی یونسی در روز سه شنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ به مناسبت سومین سال بازداشت خود نامهای را منتشر کردند. در این نامه آمده است:
«۲۲ فروردین ۹۹ همراه با ضرب و شتم شدید دستگیر و به بند ۲۰۹ منتقل شدیم. جمعا بیش از ۲ سال را در سلولهای انفرادی و سلولهای در بسته سر کردیم و در سومین سال به بند عمومی زندان اوین منتقل شدیم.
در این ۳ سال مسیری پرحادثه را پشت سر گذاشتیم. آن روزهای سخت پس از دستگیری هنگامی که در ابتدای جوانی از کلاس درس دانشگاه به سلولهای انفرادی منتقل شده بودیم، از خود می پرسیدیم که این دیوارهای سنگی که بیش از ۵۰ سال از بنا شدن آنها میگذرد شاهد درد و رنج و شکنجههای چه کسانی بودهاند؟ این دیوارها در دل خود میزبان انسان های عاشقی بودند که برای آزادی ایران به استقبال سختیها رفتند و با ایستادگیشان اوین را تبدیل به نمادی مشترک از سرکوب در دو دیکتاتوری کردند.
در میانه شکنجه و فشار و تهدید به اعدام، ما خود را قطرهای از رود خروشانی میدیدیم که تلاش میکند سدی به نام دیکتاتوری را که بر سر راه تاریخ ایران قرار دارد بشکند و به دشت زیبای آزادی برسد.
در دل آن روزهای سخت، حمایتهای شما مردم عزیز ایران پشتوانه و تکیهگاه ما شد. حمایتهایی که سدی محکم میان ما و چوبه دار شد، سدی که گذر زمان در آن اثری نکرد تا ما تمام زندگی مان را مدیون شما باشیم و این افتخاری است بزرگ برای ما، امیدداریم و در تلاشیم شایسته این حمایت های بی دریغ باشیم.
ما در آغوش مهر و حمایت های شما هموطنان از بسیاری از خطرات در امان ماندیم تا بیش از پیش خود را مدیون شما بدانیم و با خود عهد میکنیم تا آن روز که آزادی ایران را در کنار هم جشن بگیریم دغدغه آزادی خود را نداشته باشیم و لحظه به لحظه یاد آن کودکانی هستیم که بارها برای کسب عناوین علمی از ما شایستهترند اما فقر و تبعیض فرصت را از آنها گرفته است.
ما نیز مانند تمام جوانانی که در خیابان ها کشته شدند آرزویی جز آزادی ایران نداریم و در برابر آنها مقاومت در زندان وظیفهای است کوچک بر دوش ما.
ما در پس رنجها و سختیهای این سالیان به فرارسیدن لحظه های شادی حقیقی، به طلوع صبح زیبای آزادی و به تحقق ایران آزاد یقین داریم.
دوستدار شما امیرحسین و علی
فروردين ١٤٠٢»[۸]
پیام به مناسبت ۱۶ آذر ۱۴۰۲
امیر حسین مرادی و علی یونسی در روز ۱۶ آذر ۱۴۰۲ به مناسبت روز دانشجو پیامی با عنوان جنگ واقعی ما منتشر کردند متن پیام به شرح زیر است:
«۱۶ آذر ۱۴۰۲ در شرایطی فرا میرسد که جمهوری اسلامی از هراس قیامی دیگر قیامی که میتواند تا رسیدن به آزادی ادامه پیدا کند، از یکسو به اعدام و دستگیری گسترده اقدام کرده و از سوی دیگر بهدنبال پراکندن گرد ناامیدی است تا شاید در این دوگانه ترس و یأس جامعه چند روزی بیشتر زنده بماند. تلاشی تکراری که نه در ۷۸ نه در ۸۸ و نه در ۹۶ و ۹۸ نتوانست مانع قیام بعدی باشد و این بار نیز گریزی از قیام آتی نیست، قیامی که بهزودی فرا میرسد.
دانشجویان سال گذشته نشان دادند که بخش مهمی از قیام و تحولات پس از آن هستند. امروز نیز بهعنوان یک قشر جوان و آگاه میتوانند پایان بخش تردیدها باشند. تردیدهایی مثل اینا برن کی بیاد که بیپایه و بنیاد است. زیرا اصلاً بنا نیست که کسی بیاید و بناست که حکومت دیکتاتوری در هر شکل آن، چه شاه چه شیخ یکبار برای همیشه پایان یابد و یک جمهوری واقعی و جمهوری دموکراتیک جایگزین آن شود. همین پتانسیل و نقش تاثیرگذار دانشجویان است که مایه هراس حکومت شده و تیغ سرکوب را علیه دانشجویان و اساتید تیزتر کرده است.
اما دانشجویان نشان دادند که در این جنگ که جنگ واقعی ماست تسلیم نمیشوند. جنگی که قربانیانش آرمیتا و مهسا و همه کسانی که اعدام شدند و یا هدف گلوله قرار گرفتند هستند. جنگی که ۴۵سال است علیه مردم ایران در جریان است و به دست همه ما با رسیدن به آزادی پایان مییاید.
شب در تلاش بیهوده، خورشید پنهان میکند
انجم ولی آوازه خوان امید فردا میدهد آتش بزن در قلب شب، گویی تویی کابوس شب اهریمن تردید را از جان خود تبعید کن
امیر حسین مرادی و علی یونسی
آذر۱۴۰۲»[۹]
پیام به مناسبت عید نوروز ۱۴۰۳
دانشجویان زندانی علی یونسی و امیر حسین مرادی به مناسبت نوروز و آغاز سال نو پیام کوتاهی منتشر کردند. در این پیام آمده است:
«هیچ زمستانی را گریزی از بهار نبوده است، همان طور که هیچ دیکتاتوری را از سرنگونی.
این زیباترین قانون طبیعت بر همه ما مبارک باد.
امیرحسین مرادی و علی یونسی نوروز ۱۴۰۳، زندان اوين»[۱۰]
پیام به مناسبت چهارمین سال بازداشت
دانشجویان نخبه زندانی امیر حسین مرادی و علی یونسی در آستانه چهارمین سالگرد دستگیری خود نامه ای منتشر کردند. متن کامل نامه امیرحسین مرادی و علی یونسی به این شرح است:
«۲۲ فروردین ۹۹ روزی بود که به دنیای دیگری پرتاب شدیم. دنیای گذشته، دنیای دانشگاه و المپیاد، دنیایی جذاب و لطیف بود، که در آن روز ها در کنار دوستانی هم سن و هم فکر با شادی و خوشی سپری میشد اما دنیای جدید، دنیای سلول انفرادی و بازجویی بود، دنیایی زمخت و خشن، دنیایی که در آن دوستی وجود نداشت، هر چه بود دشمنی بود، دنیایی که در آن هم فکری وجود ندارد بلکه بابت آنچه فکر میکردیم تهدید به مرگ میشدیم، دنیایی که در آن حقوق اولیه سلب میشد.
لحظه دستگیری، لحظه ورود به دنیایی جدید، لحظه انتخاب بود، مقاومت یا تسلیم. انتخابی میان دانشگاه و موفقیت شغلی و تحصیلی و مسیر هموار تا دانشگاه های برتر اروپا و آمریکا و یا زندان و سپری شدن سال های جوانی و از دست دادن موقعیت های علمی و تحصیلی.
اما چگونه میتوان موقعیت تحصیلی را انتخاب کرد در حالی که هستند کودکانی که بدون آن که هرگز انتخابی کرده باشند از تحصیل محروم مانده اند و چگونه میتوان به زندگی در رفاه و شغل پر درآمد فکر کرد در حالی که بسیارند کسانی که درآمدشان کفاف تهیه غذای روزانه را نمیدهد.
با نگاه به آنچه که مردم از دست میدهند، آنچه ما از دست میدادیم دیگر بزرگ نبود و غلبه بر شرایط دیگر سخت نبود. زندان بهای این انتخاب و سنگ محک آن است. به تجربه دیده ایم آنها که کم تر چیزی برای خود خواسته اند و قاطع تر ایستادگی را انتخاب کردند شرایط سخت تری را تاب آورده اند و این عامل اصلی تفاوت است میان آن کسانی که حتی یک ماه زندان را تحمل نمیکنند و آنها که ۱۰، ۱۵، ۲۰ و یا حتی ۲۵ سال زندان را سرزنده و مقاوم تاب آورده اند.
و ما هر روز باید این انتخاب را انجام دهیم، انتخابی با الگو گرفتن از صد ها هزار نفری که این مسیر را طی کرده اند و بر سر انتخابشان تا آخر ایستادند.
انتخابی که هر روز بیش از پیش دانشجویان در معرض آن قرار میگیرند آن ها که در حالیکه چیز های بیشتری برای از دست دادن دارند اما صدای بلندتری نیز دارند.
آن ها که می توانند اهل ماندن و پس گرفتن باشند امروز می توانند نه فقط همراهی کننده مردم در قیام ها بلکه شروع کننده آن باشند. با انتخابی برای نادیده نگرفتن کسانی که بیشتر رنج میکشند و کمتر صدایی دارند. انتخابی که با پرداخت هزینه آن می توان در کنار مردم ایستاد، می توان بخشی از تاریخ بود و می توان آغازگر حرکت ها بود.
ما در چهارمین سالگرد دستگیری مان تکرار میکنیم انتخاب ما، مقاومت کردن است هر چقدر هم که این زندان ادامه پیدا کند.
ایمان داریم آزادی ايران نزدیک است.
امیرحسین مرادی و علی یونسی
فروردین ۱۴۰۳»[۱۱]
پیام شهریور ۱۴۰۳
۲ دانشجوی نخبه دانشگاه صنعتی شریف امیرحسین مرادی و علی یونسی که در زندان اوین محبوس هستند در شهریور ۱۴۰۳ به مناسبت شروع سال تحصیلی جدید و همچنین سالگرد قیام ۱۴۰۱ پیامی را منتشر کردند:
«در آستانه سال تحصیلی جدید که به روزهای خونین اما نبردهای درخشان گرهخورده است، به همشاگردیهایمان از دانشگاه تا خيابان، به همه آنان که ایمان دارند باید ماند و پس گرفت، به همه آنان كه خيابان را تبديل به دانشگاه ايستادگى كردند، به آنان که از قدم گذاشتن در خانه دوم خود (مدرسه و دانشگاه) باز ماندند، به آنان که امسال در سنگر آزادی مسئولیت بر دوشهایشان گذاشته میشود، به همه یارانمان از پشت میلههای زندان که هیچ وقت نتوانست بین ما و شما فاصله بیاندازد، میگوییم ما همچنان دوشادوش شما ایستادهایم!
نسل ما نسل قیام است. همان نسلی که در قیام مهسا تمام عیار جنگید، دستگیر شد و شهید شد، اما تسلیم نشد و نمی شود.
آنها که در قیام قبلی در مدرسه مبارزه کردند، امروز وارد دانشگاه می شوند و آنها که در مدرسه هستند تجربه قیام ۱۴۰۱ را دارند. همین امر ترجمه ى کابوس حکومت از شروع سال تحصیلی است. از این تاریخ، رژیم باید برای هر جنایت منتظر پاسخ مدرسه و دانشگاه نیز باشد.
پزشکیان فریبکارانه مدعی شد دانشجو حق دارد اعتراض کند! اما نگفت بعد از اینکه دانشجو اعتراض کرد چه بلایی سرش میآورند! بله ما این حق را داریم، چه ریاکارانه به آن اعتراف کند، چه نکند. این حق و اساسی ترین حق، که حق حاكميت مردم و دموکراسی بر اساس جمهوری است، را به هر قیمت در كنار مردم به دست مىآوريم.
انبار باروت خشم و نفرت که در اثر اعدام، کشتارو ستم انباشته شده است، برای انفجار تنها نیاز به یک جرقه دارد؛ جرقه ای که می تواند در مدرسه یا دانشگاه زده شود و شروع کننده قیامی سراسری باشد که تا سرنگونی خامنه ای پایان نخواهد یافت.
از دانشگاه و مدرسه تا خیابان ها عهدی خونین است تا پایان راه و دمیدن سحر!
به شوق نور در ظلمت قدم بردار
به این غمهای جانآزار دل مسپار
که مرغان گلستانزاد
ـ که سرشارند از آواز آزادی ـ
نمیدانند هرگز لذت و ذوق رهایی را
و رعنایان تن در تور پرورده
نمیدانند در پایان تاریکی
شکوه روشنایی را
اميرحسين مرادى و على يونسى
زندان اوين
شهريور ١٤٠٣»
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ امیرحسین مرادی و علی یونسی: انتخاب ما مقاومت کردن است ـ صدای بازداشت شدگان
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ماموران امنیتی علی یونسی و امیرحسین مرادی، دو دانشجوی زندانی را به تجاوز جنسی تهدید کردند ـ ایران اینترنشنال
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ یورش نیروهای وزارت اطلاعات به منزل خواهر امیرحسین مرادی، دانشجوی نخبه زندانی ـ رادیو فردا
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ دومین سال بازداشت علی یونسی و امیرحسین مرادی؛ سازمان حقوق بشر خواستار آزادی آنان شد ـ سازمان حقوق بشر ایران
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ امیرحسین مرادی و علی یونسی هریک به ۱۶ سال زندان محکوم شدند ـ دویچه وله
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ امیرحسین مرادی و علی یونسی، دانشجویان نخبه زندانی، هرکدام به ۱۶ سال حبس محکوم شدند ـ رادیو فردا
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ هشدار عفو بینالملل: خطر اعدام علی یونسی و امیرحسین مرادی ـ دویچه وله
- ↑ نامهی امیرحسین مرادی و علی یونسی در سومین سال بازداشت از زندان ـ ایران وایر
- ↑ پیام دانشجویان نخبه در بند (علی یونسی و امیر حسین مرادی) از زندان اوین بهمناسبت روز دانشجو ـ سایت سازمان مجاهدین خلق ایران
- ↑ پیام نوروزی دانشجویان زندانی علی یونسی و امیرحسین مرادی ـ صدای بازداشتشدگان
- ↑ امیرحسین مرادی و علی یونسی: انتخاب ما مقاومت کردن است! ـ صدای بازداشتشدگان