کاربر:Hossein/1403421صفحه تمرین
راه حسین
راه حسین، از کتابها و انتشارات سازمان مجاهدین خلق ایران است. این کتاب قبل از سال ۱۳۵۰ در دوران حکومت شاه، بهطور مخفیانه و در سطح محدودی منتشر شده است. کتاب، تشریح و تحلیلی است از حادثه عاشورا و نهضت حسین بن علی که طبق گفته سایت ایران افشاگر عاری از هر گونه دیدگاه متعصبانه، با تکیه بر جهان بینی ای واقعگرا و شناخت صحیح از توحید و اسلام انقلابی، به تحلیل سابقه و ریشه تاریخی و رسالت نهضت عاشورا پرداخته است.[۱]
مقدمه کتاب راه حسین
نویسنده راه حسین در مقدمه کتاب خود مینویسد:
«در میان نسلهایی که پیاپی میگذرند، نسل ما با ویژگی خاصی ممتاز میشود. این ویژگی که بواسطه آن نسلهای معاصر در یکی از پرشکوهترین فرازهای تاریخ مجسم میگردند همان آغاز پایان بهره کشی انسان از انسان است. گر چه زندگی اجتماعی هیچگاه خالی از تحول و تغییر نبوده، لیکن این بار با انقلابی در کلیترین کیفیتها مواجهیم که سرفصل جدیدی در جریان آزادیبخش تکامل میگشاید».
کتاب راه حسین - قسمت اول
در این قسمت ابتدا از موضوع «استحاله تاریخ» شروع میکند:
از آنجا که هر انقلابی زمینه و محتوای تاریخی خود را دارد و همچنین بهدلیل پیوند ارگانیک حوادث آن»، بررسی وقایع قبل از نهضت حسینی بهمنظور نتیجهگیری و تحلیل همهجانبه از جنبش امام (ع) ضروری است. «به این ترتیب عملکرد رشد تضادهای اجتماعی آن دوران را که بهچنان استحاله تاریخی انجامیدند مختصراً مطالعه میکنیم»[۲]
سپس به نظم نو که آمدن اسلام را توضیح میدهد و پس از آن بخشی تحت عنوان «وداع با پیامبر» دارد. سپس به موضوع «خلافت» میپردازد و بعد از آن «جاهلیت و اشرافیت جدید» را شرح میدهد. در این رابطه آورده است:
پس از رحلت پیامبر (ص) برخی از صحابه، در کشمکش بین ایدئولوژی اسلامی و بقایای ناخالصیهای عصر جاهلیت، مغلوب نیروهای کهنه شدند و از همین جا نطفه بسی مصیبتها بسته شد. آنها آزمندانه بهصورت طفیلیهایی درآمدند که هنرشان میراثخواری قهرمانیهای گذشته بود.[۲]
در بخشی دیگر به مسئله شورا اشاره میکند و زمامداری در زمان خلیفه دوم عمر را بررسی میکند که اختلاف طبقاتی ناشی از سیاستهای او زمنیه رشد پیدا میکند. همچنین اشارهای دارد به عدم عزل و تغییر فرماندارانی چون معاویه و عمروعاص توسط عمر که میگوید گرچه ایشان از عمر بسیار حساب میبردند، لیکن این مانع نبود که در ورای رویهکاری و ظاهرسازی وسیع خود بهآنچه میخواهند نپردازند.[۲]
کتاب راه حسین ـ قسمت دوم
این بخش از فتوحات خارجی که تشدید تضادهای داخلی را به همراه داشت آغاز میشود. در این رابطه آمده است:
در حقیقت این ایدئولوژی اسلام بود که قلب ایرانیها را تسخیر کرد و سپاه اسلام چیزی جز پیامآور این ایدئولوژی نبود. افسانه عظمت رژیم سلطنتی شاه شاهان پاک دروغ از آب درآمد. آرمان انقلابی! عربهای پابرهنه را بهصورت درهمشکنندگان حکومت اشرافی هفتفامیلی درآورد. کاخها بر سر کاخنشینان ویران گردید و همه برابر شدند.[۳]
سپس به زمان عثمان اشارهای دارد و اینکه در زمان عثمان مابقی کار ایران تمام و «ارمنیه» نیز فتح شد. دامنه اقتدار دولت اسلامی تا مغربزمین گسترش یافت، آفریقا بهتصرف درآمد و آندلس مورد حمله قرار گرفت. اما همین موجب ایجاد حرکات ضدانقلابی در درون دولت اسلامی شد. جهانگشایی ممتد و عنانگسیخته، غنائم مادی و انسانی (بردگان) بسیاری بهارمغان آورد. این بردگان در کوفه طبقه جدیدی را بوجود آوردند که موجب تضاد طبقاتی شدید در این شهر شد بهحدی که کارگزار خلیفه سوم (سعید) خطر این برخوردها را برای او نوشت.
شورش
در آغاز، رفتهرفته دامنه نارضایتی مردم از طبقه حاکم و کارگزاران جبارش بالا گرفت تا مردم جمع شده و علی(ع) را از طرف خود برای اتمامحجت بهنزد خلیفه فرستادند. علی نصیحتش میکند که بدترین مردم نزد خدا پیشوای ستمکاری است که گمراه باشد و مردم بد و گمراه شوند. من میترسم تو نخست پیشوای این امت باشی که کشته میشوی. اما عثمان نمیپذیرد و تفاوتگذاشتنهای طبقاتیاش را با «صله رحم» (بخشش به اقوام) و... توجیه میکند.[۳] این موجب شورش عمومی و قتل عثمان میشود
کتاب راه حسین ـ قسمت سوم
این بخش با حکومت علی آغاز میشود. او با فشار سیل جمعیت زمامداری را میپذیرد. اما روشهایش در برقراری عدالت توسط خیلی از آنها که در دوره سه خلیفه گذشته به ثروتهای کلان رسیده بودند پسندیده نمیشود و منجر به اولین جنگ در زمان او میشود[۴]
جنگ جمل
در این کتاب به نقل از دکتر طه حسین در کتاب شیعه در اسلام آورده است:
سبب جنگ اول که جنگ جمل نامیده میشود غائله اختلاف طبقاتی بود که از زمان خلیفه دوم در تقسیم مختلف بیتالمال پیدا شده بود.[۴]
جنگ صفین
جنگ علی با معاویه بود. معاویه در زمان ابوبکر و عمر حکمرانی دمشق را داشت و در عهد عثمان حکومت فلسطین و مصر را هم بدست آورد و ۴ سپاه قدرتمند تشکیل داد. علی پس از خلیفه شدن از او خواهان کنارهگیری شد اما او سر باز زد و به دشمن شماره یک علی تبدیل شد که منجر به جنگ صفین گشت.[۴]
حکمیت
با نزدیک شدن معاویه به شکست موضوع حکمیت قرآن و نمایندگان دو طرف پیش آمد که در کتاب به نقل از دکتر طه حسین آمده است:
«چیزی جز فریب نبود که با آن نه از فتنه بلکه از شکست میخواستند جلو گیرند»[۴]
کتاب راه حسین - قسمت چهارم
جنگ نهروان
جنگ علی با خوارج جنگ نهروان نام دارد. در این رابطه در کتاب آمده است:
جنگ هر چند علی دشمنان زیادی برای خودش آفرید ولی اندیشه ق
گرچه در این نبرد نیز علی(ع) دشمنان بسیاری برای خود آفرید، لیکن پیروزمندانه مشئومترین لکهیی که بهدامان مکتب نشسته و میرفت تا محتوای انقلابی آیین را در قالبهای مبتذل و پوچ زاهدمآبانه مسخ کند، پاک کرد.[۵]