کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین2
آشنایی با دانشنامه - آشنایی با اصول ویرایش - کارهای قابل انجام - سیاستها و رهنمودها - فهرست الفبایی مقالهها - نسخهی تلفن همراه
مقالهٔ برگزیده 
مطلب برگزیده
بحران اقتصاد در ایران، یکی از جدیترین بحرانهای است که تأثیرات آن در همهی زمینهها بهچشم میخورد. اقتصاد ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی به آستانهی فروپاشی کامل رسیده است، وضعیتی که نتیجهی مستقیم ساختار ارتجاعی، فساد گسترده، و سیاستهای مخرب رژیم است. نظام ولایتفقیه، با تمرکز قدرت در دست رهبر و نهادهای غیرپاسخگو، اقتصاد را به ابزاری برای حفظ قدرت و سرکوب تبدیل کرده است. فساد ساختاری در بنیادهای حکومتی، مانند بنیاد مستضعفان و آستان قدس رضوی، همراه با رانتخواری مقامات حکومتی، ثروت ملی را به جیب وابستگان رژیم سرازیر کرده و بخش خصوصی را نابود کرده است. سیاستهای اقتصادی رژیم، از جمله خصوصیسازی صوری و حذف یارانهها، فشار بیسابقهای بر مردم وارد کرده و به فقر گسترده، تورم افسارگسیخته (بالای ۵۰ درصد در سال ۱۴۰۳)، و سقوط ارزش ریال منجر شده است. همزمان، هزینههای گزاف برای حمایت از نیروهای نیابتی در منطقه، از جمله حزبالله لبنان، حوثیهای یمن، و شبهنظامیان حشدالشعبی در عراق، منابع مالی ایران را به هدر داده و اقتصاد را شکنندهتر کرده است. این سیاستها، که با تحریمهای بینالمللی ناشی از برنامهی هستهای و حمایت از تروریسم تشدید شده، به بیکاری گسترده (بیش از ۳۰ درصد در برخی مناطق) و گرسنگی میلیونها ایرانی منجر شده است. پیامدهای اجتماعی این بحران در اعتراضات سراسری ۱۳۹۶، ۱۳۹۸، و ۱۴۰۱ نمایان شد، جایی که مردم علیه سوءمدیریت و غارت رژیم به خیابانها آمدند. بااینحال، رژیم بهجای اصلاح، با سرکوب و تبلیغات پوچ به دنبال حفظ بقای خود است. مقاومت سازمانیافته، بهویژه شورای ملی مقاومت ایران (NCRI)، با ارائهی برنامهای برای اقتصاد آزاد و دموکراتیک، چشماندازی برای رهایی از این بحران ارائه میدهد. بحران اقتصادی ایران ریشه در سیاستهای رژیم دارد و تا این ساختار ارتجاعی پابرجاست، هیچ امیدی به بهبود وجود ندارد. بررسی این عوامل، بر ضرورت تغییر بنیادین برای نجات اقتصاد و رهایی مردم از استبداد تأکید دارد.
آیا میدانستید که …؟ 
دربارهٔ ویکیپدیا 
از میان خبرها {{در خبرها/تصویر |
- ابراهیم یزدی (در تصویر) وزیر خارجه و معاون نخستوزیر در دولت موقت انقلاب و دبیرکل نهضت آزادی ایران به دلیل بیماری در ازمیر ترکیه درگذشت.
- شورش در شمال هند پس از محکومیت یک گورو به تجاوز به کشته شدن دسته کم ۳۶ نفر منجر شد.
- در اثر حمله یک وانت وان به جمعیت در بارسلونا، ۱۴ تن کشته و دستکم ۱۰۰ تن دیگر زخمی شدند.
- رانش زمین در سیرالئون در حومه فریتاون پایتخت این کشور صدها کشته برجای گذاشت.
- در گردهمایی اتحاد راستگرایان در شارلوتزویل، ویرجینیا ایالات متحده، راندن یک ماشین به میان جمعیت یک کشته و دست کم نوزده زخمی برجا نهاد.
یادبودها امروز: دوشنبه، ۱۵ دسامبر ۲۰۲۵ میلادی برابر ۲۴ آذر ۱۴۰۴ هجری خورشیدی و خطا: زمان نامعتبر (UTC)
مطلب برگزیدهبحران اقتصاد در ایران، یکی از جدیترین بحرانهای است که تأثیرات آن در همهی زمینهها بهچشم میخورد. اقتصاد ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی به آستانهی فروپاشی کامل رسیده است، وضعیتی که نتیجهی مستقیم ساختار ارتجاعی، فساد گسترده، و سیاستهای مخرب رژیم است. نظام ولایتفقیه، با تمرکز قدرت در دست رهبر و نهادهای غیرپاسخگو، اقتصاد را به ابزاری برای حفظ قدرت و سرکوب تبدیل کرده است. فساد ساختاری در بنیادهای حکومتی، مانند بنیاد مستضعفان و آستان قدس رضوی، همراه با رانتخواری مقامات حکومتی، ثروت ملی را به جیب وابستگان رژیم سرازیر کرده و بخش خصوصی را نابود کرده است. سیاستهای اقتصادی رژیم، از جمله خصوصیسازی صوری و حذف یارانهها، فشار بیسابقهای بر مردم وارد کرده و به فقر گسترده، تورم افسارگسیخته (بالای ۵۰ درصد در سال ۱۴۰۳)، و سقوط ارزش ریال منجر شده است. همزمان، هزینههای گزاف برای حمایت از نیروهای نیابتی در منطقه، از جمله حزبالله لبنان، حوثیهای یمن، و شبهنظامیان حشدالشعبی در عراق، منابع مالی ایران را به هدر داده و اقتصاد را شکنندهتر کرده است. این سیاستها، که با تحریمهای بینالمللی ناشی از برنامهی هستهای و حمایت از تروریسم تشدید شده، به بیکاری گسترده (بیش از ۳۰ درصد در برخی مناطق) و گرسنگی میلیونها ایرانی منجر شده است. پیامدهای اجتماعی این بحران در اعتراضات سراسری ۱۳۹۶، ۱۳۹۸، و ۱۴۰۱ نمایان شد، جایی که مردم علیه سوءمدیریت و غارت رژیم به خیابانها آمدند. بااینحال، رژیم بهجای اصلاح، با سرکوب و تبلیغات پوچ به دنبال حفظ بقای خود است. مقاومت سازمانیافته، بهویژه شورای ملی مقاومت ایران (NCRI)، با ارائهی برنامهای برای اقتصاد آزاد و دموکراتیک، چشماندازی برای رهایی از این بحران ارائه میدهد. بحران اقتصادی ایران ریشه در سیاستهای رژیم دارد و تا این ساختار ارتجاعی پابرجاست، هیچ امیدی به بهبود وجود ندارد. بررسی این عوامل، بر ضرورت تغییر بنیادین برای نجات اقتصاد و رهایی مردم از استبداد تأکید دارد.
نگارهٔ برگزیدهٔ امروز 
درونمایه 
پروژههای خواهر ویکیپدیا 
زبانهای ویکیپدیا