کاربر:Safa/2صفحه تمرین
علیرضا عسگری، زادهی ۱۳۳۹شهر ری تهران سرلشکر سپاه پاسداران، فرمانده سابق سپاه درلبنان، فرمانده کل پیشین عملیات سپاه و معاون آماد و پشتیبانی وزارت دفاع در زمان شمخانی، وزیر دفاع دولت سیدمحمد خاتمی، ۷ دسامبر ۲۰۰۶ در پروازی از دمشق به استانبول در این شهر ناپدید شد. اخبار بعدی حاکی از زندگی مخفی او تحت قانون حفاظت از شهود آمریکا در یکی از شهرهای این کشور است. بر اساس همین اطلاعات، تایلند مکان احتمالی است که سال ۱۳۸۴ سازمان سیا عسگری را در آنجا به خدمت گرفت. عسگری کسی بود که محسن فخریزاده را به عنوان شخصیت محوری برنامه نظامی هستهای جمهوریاسلامی به آمریکا معرفی کرد. علیرضا عسگری، نیمه اول آذرماه ۱۳۸۵ از تهران به دمشق رفت و چند روز بعد، ۱۶ آذر ۸۵ (۷ دسامبر ۲۰۰۶) از دمشق وارد استانبول شد و در هتل جیران استانبول ساکن شد. دو روز بعد، جمعه ۱۸ آذر (۹ دسامبر ۲۰۰۶)، موبایل او خاموش شد و از آن زمان به طور رسمی ناپدید شد. علیرضا عسگری، زمان ناپدید شدن دارای ۲ همسر، ۴ دختر و ۲ پسر بود.
۱۰ تن از بستگان درجه ۱ او (یکی از همسران و فرزندانش عروس و داماد و نوههایش) از ایران خارج شده بودند.
۹ اسفند ۸۵ (۲۸ فوریه ۲۰۰۷)، هشتاد روز پس از ناپدید شدن علیرضا عسگری، نخستین بار روزنامه سعودی الوطن خبر ناپدید شدن او در ترکیه را منتشر کرد. ۵ روز بعدتر در ۱۳ اسفند سخنگوی وزارت امورخارجه ایران در کنفرانس مطبوعاتی، خبر ناپدیدشدن او را تائید کرد.
الشرقالاوسط در ۱۷ اسفند ۸۵ (۶ مارس ۲۰۰۷)، خبر داد علیرضا عسگری با اختیار خود به ایالات متحده رفته است. دو روز بعد، واشنگتن پست در گزارشی به نقل از یک مقام ارشد آمریکایی خبر داد عسگری مشتاقانه در حال همکاری با آژانسهای اطلاعاتی غربی است.[۱]در ۸ مارس ۲۰۰۷ روزنامه واشنگتن پست در گزارشی اعلام کرد که عسگری بهصورت داوطلبانه اطلاعاتی را درباره حزبالله لبنان و ارتباط این سازمان با ایران را دراختیار سازمانهای جاسوسی غربی قرار دادهاست. او همچنین اطلاعاتی را دربارهٔ انفجار در یک سربازخانهٔ آمریکا، در لبنان در سال ۱۹۸۳ را نیز دادهاست.
در مارس ۲۰۰۹ هانس روله، روزنامهنگار آلمانی و رئیس پیشین ستاد برنامهریزی وزارت دفاع آلمان (که بر روی فعالیتهای هستهای تمرکز دارد) طی مقالهای در روزنامه نویهتسورشه تسایتونگ نوشت که اسراییل با استفاده از اطلاعاتی که از عسکری بهدست آورده بود، به تاسیسات هستهای سوریه حمله کرده است. اسراییل مدعی است ایران بین ۱ تا ۲ میلیارد دلار برای راهاندازی این تاسیسات در سوریه به کرهٔ شمالی پرداخت کرده است.[۲]
گاهشمار زندگی علیرضا عسگری
یکی از کسانی که نیمه اول دهه شصت با عسگری در سپاه کُردستان کار کرده به ایران اینترنشنال گفت:
علیرضا عسگری زادهی ۲۰ دیماه ۱۳۳۹ در شهر ری که تا زمان عضویت در سپاه در همانجا زندگی میکرد. سال ۱۳۵۶ پس از آشنایی با محمد فدایی به گروه «توحیدی بدر» (که سال ۱۳۵۳ در شهرری تاسیس شد)، یکی از ۷ گروه تشکیلدهنده سازمان مجاهدین انقلاباسلامی پیوست.
پس از انقلاب ضد سلطنتی سال ۱۳۵۷ عسگری ابتدا چند ماه عضو کمیته انقلاب شهرری شد و در اردیبهشت ۱۳۵۸ پس از تاسیس سپاه پاسداران همراه محمد فدایی به سپاه پیوست: «عسگری خرداد ۵۸ همراه محمد فدایی عازم سیستان و بلوچستان شد، اما کمتر از دو ماه بعد و همزمان با فرمان خمینی برای سرکوب مردم کردستان، هر دو به کردستان رفتند و در کرمانشاه به محمد بروجردی پیوستند.» تا زمان کشته شدن محمد فدایی در اطراف کامیاران در اواخر بهمن ۱۳۵۸ او همراه فدایی بود. پس از آن تحت فرماندهی محمود کاوه و ناصر کاظمی قرار گرفت و تا اوائل سال ۱۳۶۰ در کردستان بود، در این زمان به خاطر جثهی بزرگش به او لقب «رضا چیفتن» دادند. خرداد ۱۳۶۰ برای کمک به سرکوب سراسری پس از تظاهرات مسالمتآمیز ۳۰ خرداد به تهران بازگشت و کمتر از یک سال بعد، اوائل سال ۱۳۶۱ دوباره به کُردستان بازگشت و ابتدا فرمانده اطلاعات قرارگاه سپاه مهاباد شد و سپس، در پائیز سال ۱۳۶۲ و با رفتن اسماعیل احمدیمقدم از سردشت به سنندج، فرماندهی سپاه سردشت به او سپرده شد. در همین دوران با زیبا احمدی «خواهر زینب» همکار سپاهی خود آشنا شد و ازدواج کرد. زیبا احمدی بدلیل مخالفت شدید پدرش به نام حاجوسو رحیماقدم که سرایدار یکی از مدارس شهر بود، با این وصلت بخاطر رسوایی فامیل شدن با یک فرمانده سپاه نام فامیلش را عوض کرد و حاجوسو هم پس از تهدید و فشار عسگری به این ازدواج رضایت داد. علیرضا عسگری سال ۱۳۶۴ فرمانده سپاه مریوان شد و در پی آن از سال ۱۳۶۵ به فرماندهی سپاه ناحیه کُردستان منصوب شد و تا سال ۱۳۶۷ در همین سمت باقی ماند.[۳]
اعزام عسگری به لبنان
یکی از مقاطع مهم زندگی سیاسی و نظامی علیرضا عسگری که توجه ویژه دستگاههای اطلاعاتی اسرائیل و غرب را به او جلب کرد، دوره حضور او در لبنان بود.
علیرضا عسگری، استعداد بالایی در یادگیری زبان داشت. این استعداد و تجربه طولانیاش در جنگ نامنظم در کُردستان باعث شد پس از اتمام ماموریت در کُردستان در پائیز ۱۳۶۷، بلافاصله به عنوان فرمانده سپاه لبنان به آنجا اعزام شود.
علیرضا عسگری نخستین فرماندهی سپاه در لبنان شد که یک دوره کامل ۵ ساله در آن کشور ماند تا پائیز سال ۱۳۷۲ که اسماعیل احمدیمقدم برای یک دوره ۵ ساله دیگر، جای او را در لبنان گرفت.[۳]
سازماندهی حزبالله
علیرضا عسگری در دوره حساسی به لبنان رفت. درگیریها بین امل و حزبالله تازه شروع شده بود و با توجه به حمایت سوریه از امل، جمهوریاسلامی نگران بود که موجودیت حزبالله با واکنش سوریه به خطر بیفتد. عسگری نقش موثری در پایاندادن به این درگیریها داشت و از آن مهمتر، به تعبیر احمدیمقدم، این «حاج رضا عسگری» بود که با سازماندهی دوباره «حزبالله را به یک حزب کامل با تمام ارکان نظامی، اطلاعاتی، فرهنگی، سیاسی و ... تبدیل کرد.»
در دوره فرماندهی عسگری در لبنان، دستکم ۴ مورد گروگانگیری در آنجا رُخ داد. سه سرباز ایرلندی در پائیز ۶۷، یک شهروند بریتانیایی در خرداد ۶۸، دو شهروند سوئیسی در آبان ۶۸ و یک شهروند فرانسوی در شهریور ۷۰
یکی از نتایج یا ضرورتهای تغییر ساختار حزبالله با هدایت عسگری، تلاش برای دخیلکردن این جریان در پروسه سیاسی لبنان بود و این جز با توقف کامل سیاست گروگانگیری حزبالله ممکن نمیشد. با همین هدف، در همین دوره فرماندهی عسگری به تدریج همه گروگانهای اسیر در دست حزبالله که زنده مانده بودند آزاد شدند و با آزادی آخرین گروگان اروپایی در تیر ۱۳۷۱ (ژوئن ۱۹۹۲) بحران گروگانگیری در لبنان پایان یافت.
این عسگری بود که «مقامات را در تهران متقاعد کرد با توجه به بدنامی شدید جهاد اسلامی لبنان و از دست رفتن ضرورت وجودی آن، این سازمان را در سال ۱۹۹۲ منحل کرده و مغنیه را کاملا تحت تابعیت حزبالله و رهبری آن درآورد.»
رابرت بائر یکی از افسران مسئول وقت سیا در بیروت در کتاب خاطراتش تائید کرده عسگری در زمان فرماندهی سپاه در لبنان در آدمربایی غربیها مسئولیت داشت و به عنوان رابط اصلی عماد مغنیه و حسن نصرالله فعالیت میکرد. رضا گلپور، از دوستان علیرضا عسگری هم نوشته رابطه بسیار نزدیک او با حسن نصرالله و عماد مغنیه همچنان برای سالها ادامه داشته است.
شماری از رسانههای غربی از جمله واشنگتن پست، تایمز لندن، نیویورک تایمز، و حتی کای برد در کتاب تحقیقی ارزشمند جاسوس خوب، علیرضا عسگری را به اشتباه فرمانده سپاه لبنان در زمان انفجارهای سفارت آمریکا و مقر تفنگداران آمریکایی در بیروت در سال ۱۳۶۲ (۱۹۸۳) معرفی کردهاند.
پیش از عسگری، در نیمه اول دهه هشتاد میلادی، دستکم ۶ نفر دیگر فرماندهی سپاه لبنان را به عهده داشتهاند.
نخستین فرمانده سپاه در لبنان و سوریه احمد متوسلیان بود که ۱۴ خرداد به ماموریت اعزام شد اما تنها چند هفته پس از رسیدن به لبنان در ۱۴ تیر ۱۳۶۱ ربوده شد و از آن روز مفقود شده است.
پس از ربوده شدن متوسلیان، منصور کوچکمحسنی چند ماه مسئول سپاه لبنان شد. احمد کنعانیمقدم فرمانده بعدی سپاه لبنان بود که تا تابستان ۱۳۶۲ آنجا ماند. در دوره مسئولیت او، در ۲۹ فروردین ۱۳۶۲، به سفارت آمریکا در بیروت حمله انتحاری شد و ۶۳ نفر از جمله ۱۷ آمریکایی کشته شدند.
از تابستان ۱۳۶۲ تا ابتدای پائیز ۱۳۶۳ مسئولیت سپاه لبنان به حسین دهقان سپرده شد. در همین دوره، در اول آبان ۱۳۶۲، در دو حمله پیاپی به مقرهای تفنگداران آمریکایی و فرانسوی در بیروت، ۲۹۹ تفنگدار کشته شدند.
پس از دهقان، از سال ۱۳۶۳ کسی به اسم حسین مصلح (مصلحنیا) برای یک سال مسئول سپاه لبنان شد و سپس سال ۱۳۶۴ محمدرضا نقدی برای یک سال جای او را گرفت. در همان سالها، از ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷، سید احمد آوایی قائم مقام فرماندهی سپاه در لبنان بود.[۳]
بازگشت عسگری از لبنان
علیرضا عسگری پس از بازگشت از لبنان، ابتدا نزدیک به ۳ سال در سمت فرمانده کل عملیات سپاه خدمت کرد و سپس نزدیک به یک سال به فرماندهی سپاه تهران منصوب شد.
عسگری سال ۱۳۷۶ در دولت محمد خاتمی، معاون بازرسی وزارت دفاع شد و تا زمانی که در اواخر سال ۱۳۸۱ از سوی حفاظت اطلاعات وزارتخانه بازداشت شد، در همین سمت ماند. بازداشتی که ۱۸ ماه به طول انجامید.
کریم سجادپور، تحلیلگر مسائل ایران در موسسه کارنگی در گفتگویی با انپیآر (رادیو ملی آمریکا)، گفته عسگری با اتهامات اخلاقی و مالی بازداشت شد: «او زمانی که در زندان بود به طرز وحشیانهای شکنجه شد.»
چند تن از دوستان علیرضا عسگری و مقامات سابق جمهوریاسلامی هم در گفتگو با فایننشال تایمز تائید کردند عسگری پس از ۱۸ ماه زندان، ناامید و عصبانی بود و از نظر روانی آشفته شده بود.
همزمان با بازداشت او «در محافل سیاسی تهران این بحث مطرح بود که این فرمانده سپاه با اتهام فساد مالی و اخلاقی بازداشت شد و زیبا احمدی، همسر نخست او یکی از شاکیانش دربارهی فساد اخلاقی (ارتباط جنسی خارج از ازدواج) بود.»
یکی از فرماندههای پیشین سپاه در گفتگو با ایران اینترنشنال خشونت بازجویان در برخورد با عسگری را تائید کرد: «عسگری در جریان یکی از جلسات اولیه بازپرسی در گوش قاضی که از او سوال میکرده، سیلی زده و همین وضعیتش را دشوارتر کرد.» همین منبع همچنین تائید کرد که در جریان بازداشت ۱۸ ماهه «بازجویان حفاظت اطلاعات عسگری را بسیار آزار داده و شکنجه کردند.»
عسگری در نهایت با وساطت دوستان پرنفوذش از جمله اسماعیل احمدیمقدم، فرمانده وقت نیروی انتظامی کشور، که در دوره حضور در کُردستان با او کار کرده بود و دخالت ناطقنوری، بازرس وقت دفتر علی خامنهای از زندان آزاد شد.
آنچنان که زیبا احمدی، همسر اول علیرضا عسگری، گفته او در سال ۱۳۸۳ و پس از آزادی از زندان، در حالی که تنها ۴۴ سال داشت با درجه سرلشکری و پیش از موعد بازنشسته شد و پس از بازنشستگی وارد کار تجارت زیتون شد.[۳]
عسگری و تجارت زیتون
بنا بر روایت رضا گلپور، اواخر آبان ماه سال ۱۳۸۵، کمتر از یک سال پیش از ناپدید شدن علیرضا عسگری، او با این عنوان که برنامه سفر دارد از دیدار با مسئول وقت دفتر ریاست قوه قضائیه، که قرار بوده به دستور خامنهای از او دلجویی کند، سرباز زده است.
عسگری در پاسخ به نگرانی گلپور از سفر با پرونده باز، گفته این نخستین سفر خارجی او پس از آزادی نیست. زیبا احمدی هم گفته همسرش پیش از سفر آخر به سوریه و ترکیه، سفرهای دیگری به ترتیب به تایلند، لبنان و سوریه داشته است.
یکی از منابع اطلاعاتی در آمریکا به ایران اینترنشنال گفت ممکن است علیرضا عسگری در سفر تایلند، با ماموران سیا دیدار کرده باشد: «تایلند سالهاست از کشورهای مورد علاقه سرویسهای اطلاعاتی غربی برای جذب جاسوس از ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه است. گفته شده ممکن است سیا عسگری را در جریان سفری در زمان معاونتش در وزارت دفاع، استخدام کرده باشد، اما به نظر من با توجه به اینکه او پس از بازجوییهای بیرحمانه در زمان بازداشتش به جمهوریاسلامی پشت کرد، عسگری احتمالا در همین سفر به تایلند با سیا تماس گرفته است.»
به گفته زیبا احمدی، همسرش در سفر آخر برای تجارت زیتون به سوریه و ترکیه رفته است. اما رضا گلپور مدعی است این سردار سپاه به او گفته علاوه بر تجارت زیتون، «برای خرید چیزهایی برای وزارت دفاع به سفر سوریه و ترکیه میرود.» قاسم سلطانآبادی از دوستان عسگری هم گفته سفر او به سوریه و ترکیه ماموریت بوده است.[۳]
نحوهی فرار علیرضا عسگری
علیرضا عسگری پس از آزادی و احساس تهدید لو رفتن فعالیتهایش نقشهی فراری را با همکاری نیروهای خارجی طراحی کرده و ابتدا ده تن از اعضای خانوادهاش را به خارج از کشور میفرستد و خود به بهانه تجارت و خرید سلاح و الزامات سپاه به دمشق و از آنجا به استانبول پرواز میکند در استانبول به سفارت آمریکا مراجعه کرده و درخواست پناهندگی میدهد از این مرحله با یک خودروی اجارهای که بعدها کنار ساحل رها شد خود را به یکی از پایگاههای آمریکا (احتمالا اینجرلیک) رسانده و از آنجا به همراه خانوادهاش به یک پایگاه نظامی در آلمان و سپس به آمریکا میرود.
بر اساس گزارش های منتشره او سال ۸۳ فعالیتهای نظامی را به طور کامل کنار گذاشت و به تجارت زیتون و روغن زیتون با کشور سوریه پرداخت. عسگری ۱۶ آذر ۸۵ از دمشق وارد استانبول و در هتل جیران در نزدیکی میدان تکسیم شهر استانبول مستقر شد. او تا روز ۱۸ آذر با خانواده خویش در تماس بود. روز شنبه تلفن همراه عسگری خاموش میشود و از آن پس خانوادهاش نمیتوانند تماسی با عسگری برقرار کنند.[۴]
هفته نامه ساندی تایمز با اشاره به همکاری آژانسهای غربی برای فرار این مقام نظامی ایران از ترکیه مدعی شده است که او در سفر از دمشق به استانبول، یک پارسپورت جدید دریافت کرده و با همراهی محافظان غربی، سوار بر خودرو، ترکیه را ترک کرده است. بنابر گزارش ساندی تایمز، عسگری با خروج از ترکیه اکنون در یک پایگاه ناتو، در نزدیکی شهر فرانکفورت آلمان تحت بازجویی قرار دارد.[۵]
هفتهنامه فلسطینی المنار نیز گزارش داده که وی با خروج از استانبول به شمال عراق منتقل شده و در یکی از پادگانهای مخفی موساد در نزدیک شهر "اربیل" مورد بازجویی قرار گرفته و پس از آن بوده است که بهوسیله یک فروند هواپیمای نظامی آمریکایی به کشوری اروپایی- احتمالا آلمان - آورده شده است.
زیبا احمدی همسر (همسری که در ایران است) او میگوید: تا روز هشتم دسامبر (جمعه) با وی در تماس بودیم ولی شنبه این تماس قطع شد و تلفن همراهش خاموش بود که مشکوک شدیم. گزارشی حاکی از آن است عسگری در ترکیه قصد دیدار با یک دلال اروپایی اسلحه را داشته است. همسر علیرضا عسگری در این مورد میگوید که همسرش که پدر پنج فرزند است به ترکیه پناهنده نشده است و شواهد نشان میدهد که او ربوده شده است. او همچنین اعلام کرد که همسرش به خاطر تجارت روغن زیتون به سوریه سفر کرده است. برخی رسانه ها نیز وی را عهده دار معاونت ریاست شرکت هواپیمایی ماهان نیز اعلام کرده بودند. گزارشها نشان میدهد که دو فرد دیگر اتاقی را در «هتل سیلان ترکیه» به مدت سه شب برای او رزرو کردند ولی پس از رسیدن عسگری به ترکیه او به هتل ارزان قیمت «جیران» رفت. لونت بیلمن سخنگوی وزارت امور خارجه ترکیه می گوید که: «مقامات ایران درحالیکه در پنجم دیماه ۱۳۸۵ ناپدید شدن این مقام سابق نظامی خود را به اینترپل گزارش داده بودند، ما را در ۱۵ بهمن ۱۳۸۵یعنی تقریبا دو ماه بعدتر، از این حادثه مطلع ساختند.»
ضربات عسگری به جمهوری اسلامی
- افشای ساختار و فعالیتهای حزبالله لبنان
- افشای فعالیتهای هستهای و معرفی فخریزاده به عنوان عنصر کلیدی این فعالیتها
- افشای منجر به سرقت اطلاعات هستهای از سولهی تورقوزآباد
- افشای ترددات عماد مغنیه
انعکاسات ناپدید شدن علیرضا عسگری
سخنان احمدیمقدم در باره علیرضا عسگری
آذرماه ۱۳۹۱ سرتیپ اسماعیل احمدیمقدم، فرمانده پلیس ایران مطرح کرد که: علیرضا عسگری، قبل از ناپدید شدن در ترکیه، ۱۵ ماه در داخل ایران زندانی بوده است. وی عسگری را فردی توصیف کرد که در تشکیل حزبالله لبنان به عنوان یک حزب کامل با تمام ارکان نظامی، اطلاعاتی، فرهنگی و سیاسی نقش مهمی داشته است. احمدی مقدم همچنین با اشاره به اینکه از طریق علی اکبر ناطق نوری، رئیس بارزسی ویژه دفتر رهبر جمهوری اسلامی خواستار رسیدگی به پرونده عسگری شده، گفته که اتهاماتی متوجه عسگری بود که در نهایت اثبات نشد و برای وی قرار مجرمیت هم صادر نشد.
احمدی مقدم همچنین با گلایه از مسئولان دولتی و امنیتی گفت: "این ظلم است که میگویند او پناهنده شده و خداوند از آدمی که این کار را کرد، نگذرد. علیرضا عسگری یک روز قبل از سفر به سوریه به دفتر من آمد و خیلی خوشحال بود. او گفت شاید دیگر همدیگر را نبینیم. من آمدهام اینجا تا حرفهایی را به شما بزنم که بعداً آن را پیگیری کنید. به یک مناسبتی به همراه فردی با یک گروه سیاسی نشستی داشت و وقتی نزد من آمد، گفت این افراد نیت شومی دارند که باید بعداً آن را به دیگران منتقل کنیم. حال کسی که یک روز قبل از سفر بیاید و اطلاعات دقیقی از خیانت یک گروه بدهد چه طور میتواند پناهنده شود؟"
وی همچنین خبر داد که شورای عالی امنیت ملی و نهادهای امنیتی کشور اذعان دارند که عسگری ربوده شده ولی برخی افراد هستند که به گفته فرمانده پلیس ایران بیانصاف هستند، در این زمینه تشکیک ایجاد میکنند.[۶]
مرضیه افخم سخنگوی وزارت خارجه ایران
در تازهترین واکنش، مرضیه افخم سخنگوی وزارت امور خارجه ایران اعلام کرد ایران همچنان در حال مکاتبه درباره سرنوشت علیرضا عسگری با سازمان ملل و سازمان جهانی صلیب سرخ است، رویه ای که در طول ۹ سال گذشته جاری بوده است.[۷]
عسگری میدانست که دیگر قرار نیست به کشور برگردد و با برنامه میخواست باقی زندگیاش را با یک هویت تازه بگذراند و آنچنان که در ادبیات سیاسی و حقوقی آمریکا رایج است او از این به بعد «مستر جان دوو» که نامی برای افراد با هویت ناشناس است قصد زندگی مخفی در آمریکا را داشت.[۸]
هفتهنامه ساندی تایمز
هفته نامه بریتانیایی ساندی تایمز نوشت: علیرضا عسگری از حدود ۴ سال قبل توسط یک افسر اطلاعاتی غربی در خلال یک سفر تجاری به خارج (احتمالا تایلند) استخدام شد و بدین ترتیب از سال ۲۰۰۳ برای برخی کشورهای غربی جاسوسی میکرده است. بنابر این گزارش، برنامه فرار وی از طریق دمشق نیز به کمک غربیها پس از آن ترتیب داده شده که جاسوسی وی در حال لو رفتن بوده است. به ادعای این نشریه حداقل ۱۰ عضو خانواده عسگری، نیز از ایران خارج شدهاند. اما درحالی که خانواده عسگری در تهران اعلام کردهاند که "ما در ایران هستیم و جایی نرفتهایم"، برخی رسانه های غربی این گفتهها را متعلق به اعضای خانواده "دوم" عسگری دانستهاند که در ایران به سر میبرند. رسانههای غربی گفتهاند که علیرضا عسگری دارای دو همسر به نامهای زیبا احمدی و زهرا عبداللهپور است.[۵]
پاسدار علی فضلی
در آخرین اظهارنظر درباره عسگری، سرتیپ پاسدار علی فضلی، جانشین هماهنگکننده سپاه ۷ مهر ۱۴۰۲ در صحبتهایی به مناسبت سالگرد آغاز جنگ ایران و عراق، دوبار به علیرضا عسگری اشاره کرد، یک بار او را «مرحوم عسگری» خواند و یک بار دیگر در اشاره به او گفت: «حاجرضا عسگری که انشاالله زنده باشد و به دامن اسلام بازگردد.»
رمضان شریف سخنگوی سپاه پاسداران
رمضان شریف، سخنگو و مسئول روابط عمومی کل سپاه پاسداران، روز سه شنبه ۲۱ خرداد۱۳۹۸، اخبار منتشر شده درباره «دستگیری چند تن از سرداران» و «فرار فرماندهان سپاه» از ایران را «شایعه» خواند، تکذیب کرد و گفت: «دشمنان» بعد از اقدام آمریکا در قرار دادن سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی اقدام به انتشار «اکاذیب مشمئزکنندهای مانند فرار از کشور و یا دستگیری چند تن از سرداران سپاه از جمله سرداران نصیری، ربیعی، تولایی» و برخی فرماندهان دیگر این نیرو کردند.
سخنگوی سپاه در ادامه گفت که «فرماندهان» و «سردارانی» که خبر فرار یا دستگیری آنها منتشر شده است «از نیروهای مخلص و فعال سپاه بوده و در جایگاهی جدید در سپاه فعال و با جدیت به ایفای مأموریتها و مسئولیتهای محوله، اشتغال به خدمت دارند و حتی اخباری از حضور آنان در محافل منتشر شده است». [۹]
برخی منابع نیز مدعی پناهندگی او به امریکا به دلیل اختلاف داشتن با مقاماتی در تهران شدند. هاآرتص به همراه الشرق الاوسط مدعی شدند که وی به آمریکا پناهنده شده است. روزنامه الشرق الاوسط به نقل از منابعی ناشناس مدعی شد که علیرضا عسگری در استانبول به سفارت آمریکا مراجعه کرده و درخواست پناهندگی کرده است. روزنامه واشنگتن پست نیز به نقل از یک مقام بلندپایه آمریکا گزارش داده است که «عسگری پس از ترک ایران به طور داوطلبانه با آژانس های اطلاعاتی غرب همکاری میکند و اطلاعاتی را نیز درباره شبه نظامیان حزبالله در لبنان و روابط ایران با آن گروه، ارائه کرده است».[۸]
با این حال همسر او ادعای پناهندگی آقای عسگری را شایعه و دروغ خوانده و به خبرنگاران گفته است که آقای عسگری با ایران مشکلی نداشته که بخواهد پناهنده شود.
https://www.asriran.com/fa/news/13518/%D8%B3%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D9%BE-%D8%B9%D8%B3%DA%AF%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%AD%DA%A9%D9%85-%D9%85%D8%B9%D8%AF%D9%86-%D8%B7%D9%84%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%D8%AF%D9%86%D9%8A%D8%A7%D8%B3%D8%AA
عصر ایران ـ ماجرای مفقود شدن اسرار آمیز سردار علیرضا عسگری، معاون سابق وزارت دفاع ایران، همچنان در کانون اخبار رسانه های غربی قرار دارد.
به گزارش عصر ایران (asriran.com)، تایمز آنلاین در این باره ادعا کرد: یک ژنرال ایرانی که ماه گذشته به غرب پناهنده شد، از سال ۲۰۰۳ در ایران جاسوسی می کرد.
تایمز آن لاین میافزاید: به نظر می رسد سرتیپ علیرضا عسگری ۶۳ ساله و معاون وزیر سابق دفاع به همراه خانواده خود به پایگاه ناتو در آلمان پناهنده شده است و در آنجا تحت بازجویی قرار گرفته است.
فرار جسورانه وی از طریق دمشق به وسیله آژانس های اطلاعاتی غربی سازماندهی شده و این کار پس از قطعی شدن این مساله که وی ممکن است لو برود صورت گرفته است.
به ادعای تایمز آنلاین، وزارت اطلاعات ایران بر این باور است که وی از مدتها پیش برای این کار آمادگی لازم را کسب کرده بود زیرا از ۱۰ عضو خانواده وی هم اکنون هیچ یک در ایران نیستند.
عسگری ۲ پسر و یک دختر و چندین نوه دارد که آنها و حتی ۲ عروس وی نیز ایران را ترک کرده اند. در حالی که مقصد نهایی آنان مشخص نیست. این همه در حالی است که برخی رسانه های ایران از حضور خانواده وی در ایران خبر می دهند.
تایمز آنلاین می افزاید: گفته می شود عسگری به همراه خود اسنادی از ارتباط ایران با تروریستهای خاورمیانه به همراه دارد اما درباره داشتن اطلاعات سری از برنامههای هستهای این کشور تردید وجود دارد.
در همین باره روزنامه اسراییلی یدیعوت آحارونوت نیز ادعا کرد سرویس امنیتی اسراییل موساد زمینهساز فرار عسگری شده است. همچنین بر اساس برخی شواهد پایگاه موساد در استانبول در پنهان کردن عسگری پس از رسیدن وی به ترکیه از طریق دمشق در ماه گذشته نقش داشته است.
هنوز مشخص نیست وی برای چه سازمانی جاسوسی میکرده است، یک مقام دفاعی اسراییل گفت: او احتمالا برای موساد کار میکرده اما این احتمال نیز وجود دارد که وی با آژانس های امنیتی اروپا همکاری داشته است.
به نوشته تایمز آنلاین، فرار عسگری زنگ خطر را برای ایران به صدا در آورده است همانطور که یک مقام دفاعی اسراییل نیز گفته است: عسگری برای آژانسهای اطلاعاتی و امنیتی غرب حکم معدن طلا را دارد، ما سالها او را دنبال میکردیم به ویژه از اواخر دهه ۸۰ میلادی که وی فرمانده نیروهای سپاه در لبنان بود.
تایمز آن لاین می افزاید: عسگری در سال ۱۹۹۷ به عنوان معاون وزیر دفاع ایران در امور تحقیقات داخلی منصوب شد. وی با کشف چندین نمونه اختلاس محبوبیت خود را از دست داد. پس از انتخاب احمدینژاد به عنوان رییس جمهور ایران در سال ۲۰۰۶ عسگری به دلیل اختلافنظر با وی کنار گذاشته شد. این دو سالها با هم رقابت داشتند و عسگری میدانست دوران او به سر رسیده است. در جریان یک ماموریت خارجی در سال ۲۰۰۳ گفته میشود وی با یک شریک تجاری که در واقع یک مقام اطلاعاتی بوده دیدار کرده است. یک مقام ایرانی گفت: علیرضا از ابتدا مردی متمول بود اما بعد از ۲۰۰۳ پولدارتر شد.
وی هفتم فوریه یعنی چهار روز پس از رسیدن به دمشق و اطمینان از این که خانوادهاش در امنیت به سر میبرند به استانبول پرواز کرد. به او یک پاسپورت جدید داده شد و با اتومبیل ترکیه را ترک کرد تا در سایهها پنهان شود.
در همین حال شبکه تلویزیونی فاکس نیوز هم که توسط نومحافظهکاران آمریکایی اداره میشود در برنامهای به موضوع عسگری پرداخت و با اشاره به سوابق وی، فرار او را با حمله آمریکا به ایران مرتبط دانست و اعلام کرد: عسگری به خاطر آن فرار کرده است که میدانست آمریکا به ایران حمله میکند.
روزنامه واشنگتن پست نیز با تاکید بر اینکه عسگری به غرب پناهنده شده، نوشت: فرمانده عسگری خواهان همکاری است و این اقدام او، مانند بمب در ایران صدا خواهد کرد.
با همه این اوصاف، مقامات تهران تاکنون پناهنده شدن این سردار بازنشسته را تایید نکرده اند و نظریه رسمی این است که وی ربوده شده است.
https://www.radiofarda.com/a/f10-iran-police-chief-alireza-asgari-imprisond-months/24799986.html
فرمانده نیروی انتظامی: علیرضا عسگری ۱۸ ماه در ایران زندانی بود
۲۶/آذر/۱۳۹۱
فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی میگوید علیرضا عسگری، معاون پیشین وزارت دفاع ایران که به گفته مقامهای تهران شش سال پیش در ترکیه «ربوده شده است»، پیشتر «۱۸ ماه» در ایران زندانی بوده است.
اسماعیل احمدیمقدم روز شنبه، ۲۵ آذرماه، در «ششمین سالگرد ناپدید شدن» علیرضا عسگری، گفت که آقای عسگری پیشتر در ایران «۱۸ ماه» بازداشت بود و افزود زمانی که «حدود ۱۵ ماه» از زمان بازداشت آقای عسگری میگذشت در اعتراض به این اقدام نزد ناطق نوری، بازرس ویژه آیتالله خامنهای، رفته است.
به گزارش خبرگزاری فارس، وی توضیح داد: «من گفتم انصاف نیست او این مدت در بازداشت باشد، زیرا قرار مجرمیت صادر نشده بود که ایشان (ناطق نوری) گفت من خودم پیگیر ماجرا هستم. آقای ناطق نوری همچنین گفت این همه آدم خیانت کردند و راست راست میگردند، حالا این حاج رضا که هزارات خدمت کرده، اگر فرضا خطایی هم کرده باشد، نباید خدماتش نادیده گرفته شود.»
آقای احمدیمقدم در مورد زمان بازداشت معاون وزارت دفاع دولت خاتمی و دلیل آن توضیحی ارائه نکرد.
https://farsi.alarabiya.net/international/2014/05/20/%D9%86%DB%8C%D9%88%D8%B2%D9%88%DB%8C%DA%A9-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D9%88%D9%86-%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%82-%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%AF%D9%81%D8%A7%D8%B9-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D9%BE%D9%86%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA
نیوزویک: معاون سابق وزارت دفاع ایران به آمریکا پناهنده شده است
دبی – العربیه.نت فارسی
منتشر شده در: ۲۰ مهٔ ,۲۰۱۴: ۱۲:۰۰ صبح GSTآخرین به روزرسانی: ۲۰ مهٔ ,۲۰۱۴: ۱۰:۰۹ شب GST
نشریه آمریکایی نیوزویک روز دوشنبه ۹ می ۲۰۱۴ به نقل از اطلاعات مندرج در یک کتاب، گزارش داده است که علیرضا عسگری یکی از مقامهای ارشد وزارت اطلاعات ایران و معاون سابق وزیر دفاع این کشور که در حادثه بمبگذاری سفارت ایالات متحده در بیروت و کشته شدن دهها آمریکایی نقش داشته است، هم اکنون در آمریکا به سر میبرد.
بنا بر این گزارش، آقای عسگری تحت مراقبت سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) قرار دارد.
بنا بر این گزارش این مطلب در کتاب «جاسوس خوب» (The Good Spy) که قرار است روز سه شنبه منتشر شود درج شده است.
در این گزارش آمده، علیرضا عسگری در سال ۲۰۰۷ میلادی ، پس از آنکه به ترکیه گریخت، موفق به دریافت پناهندگی از آمریکا در زمان دولت جرج بوش شد.
کتاب «جاسوس خوب» نوشته کاری برد، به زندگینامه رابرت آمس یکی از ماموران برجسته سیا میپردازد که در اثر انفجار بمب در سفارت آمریکا در بیروت کشته شد.
در جریان آن بمبگذاری در مجموع ۶۳ نفر کشته شدند که ۱۷ تن از آنها، از جمله ۷ مامور سیا، آمریکایی بودند. آقای آمس در آن زمان رئیس دفتر بیروت سازمان سیا بود.
سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، به درخواست نیوزویک برای ارائه توضیح در این باره هنوز پاسخی نداده است، هرچند که صحبت کردن در چنین مواردی معمولا عادت سازمان سیا نیست.
نویسنده کتاب که میگوید با ۴۰ مامور فعلی و پیشین سازمان سیا مصاحبه کرده است، از قول یک منبع آگاه در این کتاب مینویسد که عسگری دو بار با یک دوست ایرانیاش، که چهار سال پیش از او از ایران گریخت و در آلمان بسر میبرد، تماس تلفنی برقرار میکند، یک بار از شهر واشنگتن، پایتخت ایالات متحده و یک بار دیگر هم از جایی در ایالت تکزاس.
به نوشته نیوزویک ادعای اقامت عسگری در آمریکا احتمالا موجی از بهت و حیرت بپا خواهد کرد، اگر نگوییم باعث خشم بسیاری از اعضای کنگره خواهد شد؛ اعضایی که ماه گذشته لایحهای را به تصویب رساندند تا از صدور روادید برای حمید ابوطالبی سفیر پیشنهادی ایران در سازمان ملل متحد به دلیل نقش او در حمله به سفارت آمریکا در تهران در سال ۱۳۵۸ جلوگیری شود.
علیرضا عسگری در سال ۱۹۹۷ میلادی به درجه سرتیپی سپاه پاسداران رسید و معاون وزارت دفاع ایران شد، اما در سال ۲۰۰۴ با از دست دادن محبوبیت خود، به مدت ۱۸ ماه زندان محکوم شد.
وی در سال ۲۰۰۷ میلادی از طریق دمشق به استانبول رفت و از آن به بعد ناپدید شد. گمانه زنیهایی مطرح شد که او از سال ۲۰۰۳ شروع به جاسوسی به نفع ایالات متحده آمریکا کرده بود.
آقای برد در این کتاب مینویسد «تصمیم اعطای پناهندگی سیاسی به عسگری برمبنای قانون ۱۱۰ عمومی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (که آن را از اجرای روال معمول اداری و قانونی در موارد خاص و محرمانه معاف میکند) احتمالا با مخالفت ماموران کهنه کار CIA، که از نقش احتمالی او در قتل رابرت آمس آگاه بودند، روبرو شد.»
نویسنده کتاب که پدرش یک دیپلمات آمریکایی بود و بخشی از دوران جوانیاش را در خاورمیانه سپری کرده است، در ادامه مینویسد «اما آنطور که گزارشها حاکی است نظر سازمان و آن مسئولان ارشد توسط شورای امنیت ملی دولت جرج بوش رد میشود» و سپس نتیجه میگیرد «اعطای پناهندگی به فردی با پیشینه عسگری، یک تصمیم سیاسی بود که تنها میتوانست در کاخ سفید اتخاذ شده باشد.»
به گفته آقای برد «برخی از مشاوران پرزیدنت بوش آشکارا بر این باور بودند که از منظر دفاع ملی، اطلاعاتی که عسگری در مورد برنامه هستهای ایران میتواند ارایه کند، اساسی است.»
کسی که میبایست مثل عسگری تحت مراقبت باشد، رابرت آمس بود؛ کارشناس جهان عرب که، در حالی که مدیریت دفتر سی آیای در بیروت را به عهده داشت، توانست با مهارت تمام به درون سازمان آزادیبخش فلسطین نفوذ کند و اعتماد مسئولان ارشد آن را به خود جلب کند.
https://iranwire.com/fa/politics/753/
گزارش های تازه درباره پناهندگی سردار گمشده ایرانی به آمریکا
۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۳
مری هارف، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در صفحه توییتر خود این خبر که سردار سرتیپ علیرضا عسگری، معاون وزارت دفاع دولت خاتمی در آمریکا زندگی می کند را تکذیب کرده است.
وی به نقل از سخنگوی مدیر اطلاعات ملی و همچنین آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) نوشته که این اتهامزنی کور بدون هرگونه سند و اقدامی بسیار غیرمسئولانه است.
دوشنبه هفته جاری هفتهنامه «نیوزویک» گزارشی منتشر کرد که در آن با استناد به کتاب «جاسوس خوب» آمده بود علیرضا عسکری با دریافت پناهندگی از آمریکا، اکنون تحت حفاظت سیا در زندگی می کند.
کتاب جاسوس خوب توسط کای براد نوشته شده و بیوگرافی «رابرت آمز»، یکی از مأموران سیا است که در سفارت لبنان کشته شد. نویسنده این ادعا را با تکیه بر گفت و گو با ۴۰ مامور سابق و کنونی سازمان سیا مطرح کرده و گفته عسگری از واشنگتن با دوستان خود در آلمان تماس گرفته و خواستار دریافت اطلاعاتی درباره همسرش بوده است.
بر اساس گزارش های منتشره او سال ۸۳ فعالیت های نظامی را به طور کامل کنار گذاشت و به تجارت زیتون و روغن زیتون با کشور سوریه پرداخت. عسگری ۱۶ آذر ۸۵ از دمشق وارد استانبول و در یک هتل در نزدیکی میدان تکسیم شهر استانبول مستقر شد. او تا روز ۱۸ آذر با خانواده خویش در تماس بود. روز شنبه تلفن همراه عسگری خاموش میشود و از آن پس خانوادهاش نمیتوانند تماسی با عسگری برقرار کنند.
در یک مستند تلویزیونی منتشرشده پیرامون زندگی عسگری گفته شده که هدف از این سفر، دور زدن تحریم ها و خرید یک ابزار مخابراتی برای دولت ایران بود.
مقامات رسمی ایران موضوع را ۱۷ روز بعد به پلیس بینالمللی و حدود دو ماه بعد به مقامات ترکیهای اطلاع میدهند. نخستین گمانهزنیهای داخلی از اقدام مشترک سیا، موساد و اینتلجنتسرویس انگلیس در ربودن عسگری روایت داشت و خبرهای تاییدنشده برخی رسانههای غربی نشان از آن می داد که عسگری، در زمان ربودهشدن مشاور وزارت دفاع ایران در خرید تسلیحات بوده و پس از ربودهشدن به پایگاه اینجرلیک در ترکیه و سپس به یکی از پادگانهای ناتو در نزدیکی شهر فرانکفورت آلمان منتقل شده است.
برخی رسانههای غربی در ادامه از درخواست پناهندگی عسگری خبر دادند، موضوعی که از سوی خانواده عسگری، یک جنگ روانی تلقی شد. همسر و دختر عسگری، اسفند ۸۵ شکایت نامهای را تسلیم سفارت ترکیه در ایران کردند و خواستار بازگرداندن عسگری شدند. آنها همچنین چندبار مقابل سفارت ترکیه تجمع کردند.
فروردین ۸۶، پس از ماجرای دستگیری ملوانان انگلیسی توسط سپاه، شایعاتی مبنی بر احتمال مبادله این افراد با عسگری منتشر شد. مردادماه ۹۲ اما گزارش های تازه نشان داد که در آن هنگام دولت محمود احمدی نژاد، ملوانان انگلیسی را در ازای دریافت اطلاعاتی درباره پرونده نفتی کرسنت و شریک مهدی هاشمی رفسنجانی آزاد کرده است.
اسفند ۸۷ یک روزنامه آلمانی درگزارشی مدعی شد که اسرائیل با استفاده از اطلاعاتی که از عسکری بهدست آورده بود، به تاسیسات هستهای سوریه حمله کرده است.
در همان ماه، هفته نامه ساندی تایمز نوشت علیرضا عسگری از سال ۸۳، جاسوس مخفی سازمان های اطلاعاتی غربی بوده است. اتهام جاسوسی به عسگری در حالی مطرح بود که در این ایام در داخل ایران، حسین علایی، یکی از فرماندهان سابق سپاه اعلام کرده بود علیرضا عسگری در داخل ایران نیز مدتی را در بازداشت به سر می برده است.
دی ماه ۱۳۸۹ چند نشریه اسرائیلی گزارش دادند که احتمالا علیرضا عسگری در یک زندان امنیتی اسرائیل خودکشی کرده است. پس از انتشار این گزارش، وزارت امور خارجه ایران به سازمان ملل نامه ای نوشت و مسئولیت جان عسگری را متوجه دولت اسرائیل کرد.
مهم ترین اظهارنظر داخلی درباره علیرضا عسگری اما آذرماه ۹۱ توسط سرتیپ اسماعیل احمدیمقدم، فرمانده پلیس ایران مطرح شد که خبر داد علیرضا عسگری، قبل از ناپدید شدن در ترکیه، ۱۵ ماه در داخل ایران زندانی بوده است.
وی عسگری را فردی توصیف کرد که در تشکیل حزبالله لبنان به عنوان یک حزب کامل با تمام ارکان نظامی، اطلاعاتی، فرهنگی و سیاسی نقش مهمی داشته است.
احمدی مقدم همچنین با اشاره به اینکه از طریق علی اکبر ناطق نوری، رئیس بارزسی ویژه دفتر رهبر جمهوری اسلامی خواستار رسیدگی به پرونده عسگری شده، گفته که اتهاماتی متوجه عسگری بود که در نهایت اثبات نشد و برای وی قرار مجرمیت هم صادر نشد.
احمدی مقدم همچنین با گلایه از مسئولان دولتی و امنیتی گفت: "این ظلم است که میگویند او پناهنده شده و خداوند از آدمی که این کار را کرد، نگذرد. علیرضا عسگری یک روز قبل از سفر به سوریه به دفتر من آمد و خیلی خوشحال بود. او گفت شاید دیگر همدیگر را نبینیم. من آمدهام اینجا تا حرفهایی را به شما بزنم که بعداً آن را پیگیری کنید. به یک مناسبتی به همراه فردی با یک گروه سیاسی نشستی داشت و وقتی نزد من آمد، گفت این افراد نیت شومی دارند که باید بعداً آن را به دیگران منتقل کنیم. حال کسی که یک روز قبل از سفر بیاید و اطلاعات دقیقی از خیانت یک گروه بدهد چه طور میتواند پناهنده شود؟"
وی همچنین خبر داد که شورای عالی امنیت ملی و نهادهای امنیتی کشور اذعان دارند که عسگری ربوده شده ولی برخی افراد هستند که به گفته فرمانده پلیس ایران بی انصاف هستند، در این زمینه تشکیک ایجاد میکنند.
دیروز و در تازه ترین واکنش، مرضیه افخم سخنگوی وزارت امور خارجه ایران اعلام کرد ایران همچنان در حال مکاتبه درباره سرنوشت علیرضا عسگری با سازمان ملل و سازمان جهانی صلیب سرخ است، رویه ای که در طول ۹ سال گذشته جاری بوده ولی هنوز پرده از ابهامات پیرامون سرنوشت این سردار ایرانی برنداشته است.
منابع
- ↑ سایت آکسار آذربایجان
- ↑ سایت سازمان مجاهدین خلق ایران
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ سایت ایران اینترنشنال
- ↑ سایت ایران وایر به نقل از نیوزویک
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ هفتهنامه ساندی تایمز ۲۱ اسفند ۸۵ (۱۱ مارس ۲۰۰۷)
- ↑ سایت رادیو فردا
- ↑ سایت ایران وایر
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ سایت دیپلماسی ایرانی
- ↑ سایت ایران اینترنشنال