کاربر:Safa/2صفحه تمرین
شیطان سازی
اپوزیسیون در جمهوری اسلامی، یکی از اهرم‌های اصلی جنگ سیاسی برای نامشروع کردن هر گونه مخالفت با حاکمیت مطلق و سرکوب‌گرانه ولایت فقیه و مشروع کردن سرکوب هر نوع از اعتراض و مطالبه مشروع است.
جمهوری اسلامی ایران برای حذف و سرکوب هر خواسته‌ای از طرف مخالفان آنها را با القاب مذهبی مختلفی مانند یاغی، باغی ، کافر، مرتد، ملحد و منافق نامیده و با حذف فیزیکی از دور خارج می‌کرد.
از فردای پیروزی انقلاب و حاکمیت
نمونههای فراوانی در تاریخ صدر اسلام دیده میشود که مسلمین بی گناهی، بهراحتی و بهکوچکترین بهانه مورد تکفیر واقع شدهاند. بهطور مثال سعد بن وقاص، عمار را صرفا به خاطر مخالفت با سیاستهای نادرست عثمان، کافر میخواند و میگفت: «اخرجت رقبة الاسلام من عنقک.[1] عهد اسلام از گردنت برداشته شده(و کافر گشتهای).»
تکفیر امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) توسط خوارج و معاویه نیز از مشهورترین وقایع تلخ تاریخ اسلام است.
همه این اعمال زشت به راحتی توجیه میشده است. معاویه نیز تکفیر را چنان به اوج میرساند که وقتی سفیان غامدی را به عراق میفرستد، به او چنین دستور میدهد: «اقتل کلّ من لقیت ممن لیس هو علی رأیک.[4] به هرکس برخورد نمودی که با نظر تو مخالف بود، او را به قتل برسان.» تکفیر صرفا بهانهای بوده است برای از سر راه برداشتن مخالفین و توجیه قتل و غارت آنها!
پینوشت:
[1]. ابن قتیبة الدینوری، المعارف، ص550، الهيئة المصرية العامة للكتاب: القاهرة.
[4]. ابراهیم بن محمد ثقفی ، الغارت: ج2 ص467، انجمن آثار ملى: تهران.