کاربر:Khosro/صفحه تمرین3
| یاسر عرفات | |
|---|---|
 یاسر عرفات | |
| زادروز | ۲۴ اوت ۱۹۲۹ قاهره، مصر |
| درگذشت | ۱۱ نوامبر سال ۲۰۰۴ حومه پاریس |
| ملیت | فلسطینی |
| تابعیت | فلسطین |
| تحصیلات | کارشناسی در رشته مهندسی |
| از دانشگاه | دانشگاه قاهره |
| سال‌های فعالیت | از نوجوانی تا درگذشت |
| نقش‌های برجسته | بیان‌گذار سازمان الفتح، رئیس جمهور دولت خودگردان فلسطین، دبیر کل سازمان آزادیبخش فلسطین |
| حزب سیاسی | سازمان الفتح |
| دین | اسلام |
| جایزه مشترک صلح نوبل در سال ۱۹۹۴ | |
یاسرعرفات، با نام کامل (محمد عبدالرحمان عبدالرئوف عرفات القدوه الحسينی) است، در۲۴ اوت ۱۹۲۹، در قاهره پایتخت مصر به دنیا آمد، پدرش در مصر کار می‌کرد و مادرش از طبقه محروم مردم فلسطین بود، یاسرعرفات در سن ۵ سالگی مادرش را از دست داد و ۹ ساله بود که به فلسطین (بیت المقدس) نزد دایی‌اش رفت و آموزش ابتدایی را به زبان انگلیسی گذراند، بعد از ۴ سال که در اورشلیم به سر بُرد، پدرش او را نزد خود به قاهره برد و تحت مراقبت خواهر بزرگ‌تر عرفات، قرار داد، وی حین تحصیل در دانشگاهی در مصر به احترام یک قربانی عرب حکومت استعماری بریتانیا در فلسطین، نام یاسر را برگزید.
او از همان دوران جوانی بک فعال سیاسی بین مردم عادی بود. ابتدا گرایشاتی به جریان اخوان المسلمین مصر پیدا کرد، اما خیلی زود به اندیشه مبارزه مسلحانه پیوست تا در جبران آن چه که اعراب آن را «نکبت سال ۱۹۴۸» می نامند، بکوشد.
یاسر عرفات در سال ۱۹۵۶، با مدرک کارشناسی در رشته مهندسی از دانشگاه قاهره فارغ التحصیل شد. وی در سال ۱۹۵۹، سازمان الفتح را بنیاد نهاد و از آن زمان به بعد به ابو عمار معروف شد. در فوریه سال ۱۹۶۹، دبیر کل سازمان آزادیبخش فلسطین شد و در سال ۱۹۷۴ سخنرانی معروفی در مجمع عمومی سازمان ملل ایراد کرد. یاسر عرفات در سال ۱۹۹۶، رئیس جمهور دولت خودگردان فلسطین گردید، و سر انجام در ۱۱ نوامبر سال ۲۰۰۴ (۲۰ آبان ۱۳۹۳)، در سن ۷۵ سالگی در بیمارستانی در حومه پاریس درگذشت.
مبارزات یاسرعرفات
یاسر عرفات در سن ۱۹ سالگی با شروع جنگ اعراب و اسرائیل، تحصیلات خود را در دانشگاه رها کرد و راهی جبهه جنگ در مناطق اشغالی و غزه شد. و با درجه ستوانی در ارتش مصر به خدمت پرداخت. در این دوره عرفات در زمینه مواد منفجره و تخریب تخصص پیدا کرد که بعدها در تشکیل شاخه نظامی جنبش فتح بنام «العاصفه» این تجربیات را بکار گرفت. بعد از اینکه در مناطق اشغالی اوضاع نسبتاً آرام شد، عرفات برای تشکیل کشور مستقل فلسطین، دوباره به دانشگاه بازگشت و به تحصیلات خود ادامه داد و در سال ۱۹۵۶، با مدرک کارشناسی در رشته مهندسی از دانشگاه قاهره فارغ‌التحصیل شد. بعد از اتمام تحصیلات جهت کار عازم کویت شد و یک شرکت مهندسی تاسیس نمود. ولی بیشتر اوقات او صرف مسائل سیاسی می‌شد چنان‌که در سال ۱۹۵۸ با یکی از دوستانش سازمان الفتح را که فعالیت زیر زمینی داشت تأسیس کرد و همزمان اقدام به چاپ یک مجله سیاسی هم مبادرت کردند، در سال ۱۹۶۴، با هدف گسترش جنبش انقلابی فلسطین به اردن رفت و به توسعه و تقویت الفتح در اردن پرداخت. یاسر عرفات در سال ۱۹۶۵، به عنوان دبیر کل سازمان آزادی بخش فلسطین انتخاب شد و از همان زمان آموزش اعضاء سازمان الفتح را آغاز کرد، در سال ۱۹۶۸ با پیروزی در نبرد شهر کرامه در اردن بر علیه نیروهای اسرائیلی نامش زبانزد دنیای سیاست شد. با گسترش الفتح این نیرو به لبنان هم راه پیدا کرد بعد از مدتی مرکز آن به تونس منتقل شد، یاسر عرفات حدود ۲۰ بار مورد سوء قصد قرار گرفت. که در آخرین آنها همسر عرفات ماموران اسرائیلی را متهم به آلوده کردن لباس عرفات با مواد اورانیومی کرد که منجر به جان باختن یاسر عرفات شد.
یاسر عرفات در سال ۱۹۹۰، با سهی تاویل ازدواج کرد.
در سال ۱۹۹۶، یاسر عرفات در انتخاباتی که صورت گرفت به عنوان رئیس جمهور دولت خودگردان فلسطین انتخاب شد. وی در سال ۱۹۹۴ همراه با اسحاق رابین (رئیس جمهور وقت اسرائیل) و شیمون پرز (وزیر خارجه اسرائیل)، جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.[۱]
یاسر عرفات در نگاه دیگران
آمانون کاپلیوک (نویسنده اسرائیلی - فرانسوی) می‌گوید:
«من آنچه را که باور دارم می‌گویم، و وظیفه‌ی مطبوعاتی خود را انجام می‌دهم. تنها خطای من شاید، گفتن حقیقت پیش از دیگران است و اضافه کنم که من عرفات را ستایش نمی‌کنم، من این مرد را بسیار خوب می‌شناسم و به او توجه دارم؛ زیرا او در سختی‌ها و خوشی‌ها، مظهر خلق فلسطین است. نه می‌شود قابلیت‌هایش را منکر شد و نه پراگماتیسم استثنایی‌اش را» یاسر عرفات، دارای نوعی حس ششم در برابر خطر است؛ وی مردی مبارز، پراگماتیک، تعادل گرا، و عموماً دور‌اندیش بوده و ایمان به آرمانش و نیز قابلیت‌هایش بارها به یاری اش شتافته است . شخصیت عرفات به جنبش ملی فلسطین دوام بخشیده و تلاش‌هایش موجب شناسایی این جنبش و حقوق خلق فلسطین در سطح جهانی شده است؛ شم سیاسی وی همیشه به سودش تمام نشد و به خصوص از زمانی که در فلسطین و در رأس تشکیلات خودگردان قرار گرفت ؛ بیش از دو سال که دولت اسرائیل او را در رام‌الله عملاً زندانی کرد اجحاف‌ها و رفتارهای تحقیرآمیز اسرائیل، چون پتک بر سر او و مردمش فرود آمد نا امیدی‌ها، ممنوعیت‌ها و رنج‌های پس از شکست نویدهای صلح، بعد از ۱۹۹۳، بر نارضایتی و سرخوردگی‌هایش افزود. اسرائیل، آمریکا و چند محفل اروپایی علیه عرفات یک جنگ روانی در پیش گرفته‌اند، باقی جهان برعکس، روش برخورد آمریکا و اسرائیل را با او محکوم کردند. عرفات نسبت به تیره بختی‌های مردم یهودی بسیار حساس بوده و همیشه علاقه‌مند به کسب اطلاع بود. زشت نشان دادن چهره یاسر عرفات به اراده‌ی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در سال ۱۹۹۷ آغاز شد؛ او که نمی‌خواست قرارداد اسلو با به اجرا بگذارد، راه توطئه علیه عرفات را پیش گرفت. در قرارداد کمپ دیوید در سال ۲۰۰۰، باراک کوچک‌ترین امتیازی در مورد بیت‌المقدس و پناهندگان نداد و بیل کلینتون به عرفات خیانت کرد. بازدید آریل شارون از صحن مسجدالاقصی موجب آغاز انتفاضه دوم گردید و باراک علی‌رغم اخطار عرفات، کوچک‌ترین اقدامی برای مخالفت با این کار انجام نداد. زندگی عرفات در مصر، با مبارزه‌ی افسران آزاد و نیز اخوان المسلمین جهت کسب قدرت همزمان بود و شاید به خاطر وقایع آن زمان است که عرفات همواره کوشش کرده، این دوقطب متضاد یعنی اسلام گرایی و ناسیونالیسم عرب را با هم آشتی دهد. نلسون ماندلا در پیش‌گفتار کتاب آمنون کاپلیوک می‌نویسد: «شرایط سختی را که در دو سال گذشته در رام‌الله بر عرفات تحمیل کرده‌اند، بیش از اینکه او را تحقیر نماید، آنانی را که مسبب این وضع هستند، بی آبرو می‌کند... پرزیدنت یاسر عرفات تا ابد، نماد قهرمانی برای تمام خلق‌های جهان که در راه عدالت و آزادی مبارزه می‌کنند، خواهد بود».
عرفات این رهبر سازش ناپذیر بر سر آرمان‌های اساسی خلق خود کوتاه نخواهد آمد؛ آرمان‌هایی که در تشکیل دولتی مستقل در سرزمین‌های کرانه‌ی باختری رود اردن و غزه که پایتختشبیت‌المقدس باشد و شناسایی اصولیِ حق بازگشتِ پناهندگان خود را نشان می‌دهد.[۲]
گزیده سخنرانی عرفات در سازمان ملل
به نام خلق فلسطین، رهبران مقاومت و سازمان آزادیبخش فلسطین
فلسطین گهواره یکی از باستانی‌ترین فرهنگ‌ها و تمدن‌ها است. انقلاب ما تحت تاثیر عوامل نژادی یا مذهبی قرار ندارد.
اشغالگران. دین یهود را علیه مردم فلسطین به کار گرفتند. فلسطین با هم‌کاری آمریکا و انگلیس، تکه و پاره و بخشیده شد.
جامعه‌ی جهانی مردم فلسطین را تنها گذاشتند. فلسطین، موضوع کشمکش بین دو مذهب و دو ملت نیست. تمام شیوه‌ها و فعالیت‌های سیاسی مسالمت آمیز به ناکامی کشیده شد. خلق ما چاره‌ای جز مبارزه و مقاومت ندارد.
فرق بین یک انقلابی و یک تروریست در منطق مبارزه آنها نهفته است. مبارزه و مقاومت عادلانه و مشروع یک ملت، ترور به حساب نمی‌آید
رهبر سیاسی در پراتیک مبارزه انقلابی به بلوغ خود می‌رسد.
سازمان آزادیبخش فلسطین، تنها نماینده واقعی ومشروع مردم فلسطین است.
من یک شورشگرم و آزادی آرمان من است. انقلاب یعنی محقق کردن رؤیا‌ها و امید‌ها.
ما خواهان آن نیستیم که حتی قطره‌ای از خون اعراب و یهودیان بر زمین ریخته شود. از بابت جنایاتی که علیه یهودیان صورت گرفته است، متأسفیم.
امروز من با یک شاخه زیتون در یک دست و تفنگ رزمنده راه آزادی در دست دیگر آمده‌ام ، کاری نکنید که شاخه زیتون از دست من بیفتد. نگذارید شاخه زیتون از دست من بر زمین بیفتد.
شعله‌های جنگ در فلسطین زبانه می‌کشد و صلح هم در فلسطین متولد می‌گردد.[۳]
عرفات و نلسون ماندلا
بعد از درگذشت عرفات، نلسون ماندلا وی را نماد آزادی مبارزه در راه آزادی خواند و گفت: یاسر عرفات یکی از بزرگترین مبارزان راه آزادی نسل خود بود که متأسفانه آرزوی او و خلق فلسطین برای برخورداری از یک کشور مستقل محقق نشد. نبیل شعت (وزیر خارجه سابق دولت خودگردان فلسطین)، می‌گفت که بین یاسر عرفات و نلسون ماندلا رابطه نزدیک و گرمی وجود داشت و همفکری سیاسی بین آنها بود. نلسون ماندلا در سال ۱۹۹۹، از اسرائیل دیدار کرد، آن زمان اهود باراک (نخست وزیر وقت اسرائیل) روند صلح با فلسطین را دنبال می‌کرد و به امضای پیمان صلح نزدیک شده بود و ماندلا می‌خواست با حضورش به نهایی شدن پیمان صلح بین فلسطین و اسرائیل کمک کند.
نلسون ماندلا می‌گفت: تا وقتی اشغال سرزمین‌های فلسطینی ادامه پیدا کند سخن از صلح نتیجه‌ای ندارد، درک می‌کنم در زمانی که جنگ بود اسرائیل سرزمین‌های فلسطین را اشغال کرد؛ ولی برای رسیدن به صلح، اسرائیل باید از مناطق اشغالی بیرون بکشد. هر چند که ماندلا، قلباً به فلسطنیان نزدیک بود ولی یهودیان جامعه افریقای جنوبی را که در زمان مبارزه به ماندلا کمک کرده بودند، از یاد نبرده بود و از آنها به نیکی یاد می‌کرد.[۴]
عرفات و مجاهدین خلق ایران
یاسر عرفات بعد از انقلاب ضد سلطنتی، به ایران سفر کرد، او از پیروزی انقلاب مردم ایران چنان شاد بود که انگار آزادی فلسطین را می بیند. مسعود رجوی (رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران)، در دیداری که با یاسر عرفات داشت آرم سازمان مجاهدین را به او تقدیم کرد.
بعد از درگذشت یاسر عرفات، پیکر وی در میان فوران عواطف و احساسات میلیونها فلسطینی در سراسر جهان و فلسطین، از پاریس به رام الله انتقال یافت و در رام‌الله دفن شد.
به‌مناسبت درگذشت یاسر عرفات رهبر فلسطین، در سرزمین‌ها و اردوگاه‌های فلسطینی، اردن و لبنان، ۴۰ روز عزای عمومی اعلام شد.
با همه ناملایمات و رشواری‌های روزگار، یاسر عرفات، پدر و رهبر فلسطین همواره پشتیبان و حامی مقاومت خلق ایران بود. در ۱۵ خرداد ۱۹۹۶، خانم رجوی ( رئیس‌جمهور برگزیده‌ی شورای ملی مقاومت ایران)، در لندن با یاسر عرفات دیدار کرد که این یک فراز دیگر از روابط عمیق مردم و مقاومت ایران با پیشوای بزرگ فلسطین بود.[۵]
خانم مریم رجوی، ۳ روز عزا اعلام کرد و طی پیامی عرفات را «سمبل ۵۰ سال مبارزه، آرمان و آلام فلسطینیان و یار بزرگ مجاهدان و مقاومت ایران» توصیف کرد، از زمان برقراری نظام جمهوری اسلامی در ایران، یاسر عرفات همیشه هدف کینه‌ی حاکمان ایران بود و یاسر عرفات یک بار افشا کرد که رژیم ایران قصد ترور او را داشته است. [۶]