کاربر:Abbas/صفحه تمرین2: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه را خالی کرد)
برچسب: خالی کردن
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه اطلاعات رویداد تاریخی
|نام رویداد=۱۷ شهریور ۱۳۵۷ 
|تصویر=شلیک یه مردم در ۱۷ شهریور.JPG
|عرض تصویر=
|زیرنویس=صحنه کشتارمردم توسط ارتش شاه در ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در میدان ژاله تهران
|عناوین دیگر=جمعه سیاه ـ جمعه خونین ـ واقعه‌ی میدان ژاله
|عاملان=ارتش شاه
|مکان=میدان شهدا (ژاله‌ سابق) ـ تهران
|زمان=۱۷ شهریور۱۳۵۷
|نتیجه=کشته و زخمی شدن تعداد بسیاری از مردم
}}
'''۱۷شهریور۱۳۵۷''' نام واقعه‌ای است که از آن با نام «جمعه سیاه»، «جمعه خونین»، «کشتار ۱۷ شهریور» و «واقعه‌ی میدان ژاله» نیز نام برده‌اند. این واقعه نقطه عطفی در سلسله رویدادهای [[انقلاب ضد سلطنتی]] بود که به سرنگونی [[سلطنت پهلوی]] انجامید.<ref name=":0">[http://www.bbc.com/persian/iran-features-45458721 ۱۷ شهریور ۵۷؛ 'ژاله خون شد، خون جنون شد'] سایت بی بی سی فارسی</ref>
در پی تظاهرات عید فطر در ۱۳شهریور و بعد از آن در ۱۶ شهریور ۱۳۵۷، مردم به طور خود جوش قرار تظاهراتی را در میدان ژاله برای روز بعد، یعنی جمعه ۱۷شهریور گذاشتند. این موضوع باعث نگرانی سران حکومت و شخص شاه شد. در شامگاه ۱۶شهریور شورای عالی امنیت ملی به ریاست نخست وزیر «شریف امامی» تشکیل جلسه داد و تصمیم به اعلام حکومت نظامی در تهران و یازده شهر دیگر گرفت. در پی آن هیئت دولت نیز تشکیل جلسه داد و طرح اعلام حکومت نظامی را به تصویب رساند. شاه تیمسار غلامعلی اویسی را به فرمانداری نظامی تهران منصوب کرد.
در سحرگاه ۱۷ شهریور در ساعت ۶ صبح فرماندار نظامی تهران طی اولین اطلاعیه خود حکومت نظامی را از رادیو اعلام کرد. تعداد بسیاری از مردم در میدان ژاله ( شهدای کنونی) تجمع کردند. حدود ساعت ۹:۱۵ دقیقه صبح شلیک به سوی جمعیت آعاز شده و بسیاری از تظاهرکنندگان کشته و مجروح شدند. درگیریها بین نیروهای امنیتی و مردم در تمام روز ۱۷شهریور ادامه داشت.<ref name=":0" />
کشتار ۱۷شهریور تأثیر به سزایی در روند انقلاب ضد سلطنتی داشت و دریایی از خون بین مردم و شاه به وجود آورد. در پی این کشتار فقط یک راه‌حل پیش روی مردم باقی ماند و آنهم انقلابی بنیادین و سرنگونی حکومت پهلوی بود.<ref>ایران بین دو انقلاب ـ یرواند آبراهامیان۶۳۶ ـ ۶۳۷</ref>
== پیش زمینه واقعه ۱۷ شهریور ==
جرقه‌های اولیه‌ی اعتراضاتی که به انقلاب ضد سلطنتی و سرنگونی نظام پهلوی در ۲۲بهمن ۱۳۵۷ انجامید، در آبان و بعد از آن در دی ۱۳۵۶ زده شد. در پی تظاهراتی که در قم در اعتراض به مقاله‌ای به قلم، احمد رشیدی مطلق در روزنامه اطلاعات، برگزار شد، نیروهای انتظامی شاه معترضان را به گلوله بستند. بدین ترتیب ناآرامی‌های سه مرحله‌ای چهلم‌ها آغاز گشت که اولین آن به مناسبت چهلم شهدای قم در شهرهای مختلف برگزار شد. آخرین تظاهرات خشونت آمیز در ۱۹ اردیبهشت ۵۷ برگرار شد. شاه سعی کرد با برخی نمایش‌های اصلاحی اوضاع را آرام کند. از جمله این اقدامات وضع قوانینی برای خانواده سلطنتی بود که در آن به پنجاه تن از وابستگان خود دستور داد تا به فعالیتهای اقتصادی خود پایان دهند. همجنین شاه به زیارت مرقد امام رضا (ع) رفت که با تبلیغات بسیاری نیز همراه بود. شاه ارتشبد نصیری رئیس ساواک را برکنار کرد. جمشید آموزگار نخست وزیر وقت نیز برای مهار اوضاع دست به اصلاحاتی در امور اقتصادی زد.<ref>ایران بین دو انقلاب ـ یرواند آبراهامیان ۶۲۸ ـ ۶۲۹</ref>
در دو ماه نخست تابستان ۱۳۵۷ ناآرامی عمده‌ای رخ نداد. در ۲۸مرداد۱۳۵۷ واقعه آتش‌سوزی در سینما رکس آبادان رخ داد. در پنج شهریور شاه آموزگار را برکنار و شریف امامی را به نخست وزیری برگزید. 
=== تظاهرات ۱۳ شهریور ===
[[پرونده:اعلامیه دولت برای برقراری حکومت نظامی.JPG|جایگزین=اعلامیه دولت شریف امامی روز قبل از ۱۷ شهریور ۵۷ مبنی بر برقراری حکومت نظامی در تهران و ۱۱ شهر دیگر|بندانگشتی|اعلامیه دولت شریف امامی روز قبل از ۱۷ شهریور ۵۷ مبنی بر برقراری حکومت نظامی در تهران و ۱۱ شهر دیگر]]
شریف امامی، بعد از رسیدن به نخست وزیری اقداماتی را انجام داد و با رهبران مخالفان به توافقاتی رسید. او اجازه تظاهرات عید فطر را صادر کرد و مخالفان نیز توافق کردند که تظاهرات مسالمت آمیز و در مسیرهای تعیین شده باشد. روز ۱۳ شهریور مصادف بود با عید فطر، که بعد از برگزاری نماز تظاهرات بزرگی در تهران برگزار شد. تظاهرات در میدان آزادی (شهیاد) پایان یافت.
=== تظاهرات ۱۶ شهریور ===
در سه روز بعد از تظاهرات عید فطر، بحران شدت گرفت و جمعیت همچنان به خیابان می‌ریختند<ref>ایران بین دو انقلاب ـ یرواند آبراهامیان ـ ۶۳۵</ref> درروز ۱۵شهریور هیئت دولت، طی بیانیه شدید‌اللحنی، هرگونه تجمع را ممنوع اعلام کرد. این بیانیه که به معنای حکومت نظامی نبود از طرف مردم جدی گرفته نشد.<ref name=":0" /> در روز ۱۶ شهریور ۵۰۰ هزار نفر از مردم تهران تظاهرات کردند. این بزرگترین گردهمایی برگزار شده در ایران بود. شعارها نیز شدیدتر شده بود. <ref>ایران بین دو انقلاب ـ یرواند آبراهامیان ۶۳۵</ref>در پایان این تظاهرات تعدادی از مردم به طور خودجوش، قرار تظاهرات روز بعد در میدان ژاله تهران را گذاشتند. این در حالی بود که رهبران مذهبی، تاریخی را برای برگزاری تظاهرات دیگری مشخص نکرده بودند و به دنبال رادیکال شدن اعتراضات نبودند.<ref name=":0" />
شامگاه ۱۶ شهریور شورای عالی امنیت ملی شاه، به ریاست نخست وزیر تشکیل جلسه داد تا برای برقراری حکومت نظامی تصمیم‌گیری کند. در این جلسه سپهبد مقدم گفت: «قرار است فردا در مملکت آشوب به پا کنند و مملکت را به هم بزنند. من مراتب را به عرض اعلیحضرت رساندم که به نظر من ضرورت دارد که اعلام حکومت نظامی بشود.»<ref name=":0" />
درپی آن هیئت دولت جلسه اضطراری تشکیل داد و طبق دستور شاه، اعلام حکومت نظامی تصویب شد.<ref name=":0" /> حکومت نظامی علاوه بر تهران، در یازده شهر دیگر شامل قم، تبریز،مشهد، اصفهان، شیراز، آبادان، اهواز، قزوین، کازرون، جهرم و کرج نیز اعلام شد.
شاه ارتشبد غلامعلی اویسی را که در پی قیام خرداد ۱۳۴۲ به «قصاب ایران» مشهور شد، به فرمانداری نظامی تهران منصوب کرد.<ref>ایران بین دو انقلاب ـ یرواند آبراهامیان ۶۳۵ ـ ۶۳۶</ref>
فرمانداران نظامی سایر شهرها نیز به ترتیب زیر انتخاب شدند: سرتیپ جهانگیر اسفندیاری (آبادان)، سرلشگر رضا ناجی (اصفهان)، سرتیپ شمس تبریزی (اهواز)، سرلشکر بیدآبادی (تبریز)، سرلشکر عبدالرضا اسفندیاری (شیراز)، سرتیپ غفاری (کازرون)، سرتیپ شاپور میرهادی (کرج)، سرتیپ نادور (جهرم)، سرتیپ نعمت الله معتمدی (قزوین)، سرلشگر کمال نظامی (قم)، سرتیپ عبدالرحیم جعفری (مشهد)<ref name=":0" />
== تعداد کشته‌شدگان ==
[[پرونده:کلیشه روزنامه اطلاعات روز ۱۸ شهریور۵۷.JPG|جایگزین=اعلام خبر کشتار ۱۷ شهریور ۵۷ و درج تعداد کشته شدگان و مجروحین در روزنامه اطلاعات ۱۸ شهریور۱۳۵۸|بندانگشتی|اعلام خبر کشتار ۱۷ شهریور ۵۷ و درج تعداد کشته شدگان و مجروحین در روزنامه اطلاعات ۱۸ شهریور۱۳۵۸]]
در مورد کشته شدگان واقعه‌ی ۱۷شهریور روایتهای مختلفی وجود دارد. فرماندار نظامی تهران طی اطلاعیه شماره ۴ خود تعداد کشته شدگان را ۵۸ نفر و مجروحین را ۲۰۵ نفر اعلام کرد. دو روز بعد دادگستری اعلام کرد تعداد کشنه شدگان به ۹۵ نفر رسید. پارسونز سفیر انگلستان در ایران این تعداد را «صدها نفر» عنوان کرد و همچنین ویلیام سولیوان سفیر ایالات متحده در ایران تعدد کشته شدگان را بیش از ۲۰۰ نفر اعلام کرد. جان دی استمپل از مسئولان رده بالای سفارت آمریکا در کتاب خود به نقل از منابع پزشکی تعداد کشته شدگان را بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ نفر عنوان کرد. او در کتاب خود اضافه می‌کند دولت در ابتدا تعداد کشته شدگان را ۵۸ نفر اعلام کرده بود که این رقم طی یک هفته به ۱۲۲ نفرافزایش یافت که به آن باید تعداد ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ زخمی را نیز اضافه کرد. او همچنین می‌گوید تعداد کشته شدگان از طرف مخالفین ۴۰۰ تا ۵۰۰ نفر اعلام شد که در عرض بیست و چهار ساعت این تعداد به ۱۰۰۰ نفر افزایش یافت. در پایان دی استمپل می‌نویسد پزشکانی که مدت ۳۶ ساعت کار کرده بودند تعداد ۳۰۰ تا ۴۰۰ کشته و ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ مجروح را منطقی می‌دانند.<ref>[https://www.mashreghnews.ir/news/628335/17-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B1-57-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%86%D9%87-%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA 17 شهریور 57 در تهران چه گذشت؟] ـ سایت مشرق</ref> برخی معتقد بودند که تعداد کشته شدگان روز ۱۷ شهریور بیش از ۴۰۰۰ نفر بودند و تنها تعداد کسانی که در میدان ژاله کشته شدند ۵۰۰ نفر بوده است.میشل فوکو فیلسوف فرانسوی که برای پوشش دادن وقایع انقلاب به ایران سفر کرده بود مدعی شد که تعداد ۴۰۰۰ تن در این روز هدف گلوله قرار گرفتند.<ref>[https://www.khayyamnameh.ir/17-%D8%B4%D9%87%D8%B1%D9%8A%D9%88%D8%B11357%D8%8C%D8%AC%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%B3%D9%8A%D8%A7%D9%87-%D9%8A%D8%A7-%D8%AC%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%AE%D9%88%D9%86%D9%8A%D9%86/ ۱۷ شهریور۱۳۵۷،جمعه سیاه یا جمعه خونین] ـ سایت خیام نامه</ref>
== واکنشها به کشتار ۱۷شهریور ==
کشتار ۱۷شهریور ۵۷ واکنشها و پیامدهای وسیعی در بر داشت. عصر روز ۱۷ شهریور به نوشته روزنامه آیندگان شبکه دو تلویزیون سراسری موزیک غم انگیزی پخش می‌کند که این برنامه به دستور مقامات قطع می‌شود و یکی از برنامه‌های شاد رنگارنگ روی آنتن می‌رود.<ref name=":0" />
مراجع تقلید آن زمان یعنی شریعتمداری، گلپایگانی و مرعشی نجفی بیانیه‌های تندی صادر می‌کنند. خمینی نیز بیانیه‌ای صادر کرده و خواستار اعتصاب سراسری می‌شود.<ref name=":0" />
بعد از ظهر روز۱۷شهریور شریعتمداری به بازرگان و پنج تن از رهبران کمیته دفاع از آزادی و حقوق بشر پناه داد و گفت که اگر قانون اساسی اجرا نشود به گفتگو با حکومت حتی فکر هم نخواهد کرد. شامگاه همان‌روز انجمن قضات اعلام کرد که حکومت نظامی غیرقانونی است زیرا به تصویب مجلس نرسیده است. علی امینی اعلام کرد بدون کناره‌گیری شاه این بحران حل ناشدنی است. روز ۱۸ شهریور کارکنان پالایشگاه تهران در اعتراض به حکومت نظامی اعتصاب کردند و روز ۲۰ شهریور نیز کارگران پالایشگاه‌های اصفهان، شیراز، تبریز و آبادان به این اعتصاب پیوستند. روز ۲۲ شهریور کارگران کارخانه سیمان تهران دست از کار کشیدند.<ref>ایران بین دو انقلاب ـ یرواند آبراهامیان ۶۳۸</ref>
چندین شهر کشور در پی واقعه‌ی میدان ژاله وارد تظاهرات و اعتصاب شدند. به گزارش ساواک در شهرهای دزفول، آبادان، کرمان، زنجان، قزوین، تفت، یزد، اصفهان، قم، کاشان، تبریز، مشهد و کرمانشاه علاوه بر تعطیلی بازارها بین مردم و ماموران زد و خورد پیش ‌آمده و چندین کشته و ده‌ها مجروح بر جای گذاشت.
بر اساس اسناد سفارت آمریکا در ایران و طی گزارشی در تاریخ ۱۰ سپتامبر یعنی دو روز بعد از واقعه‌ی ۱۷ شهریور، کارتر رئیس جمهور وقت آمریکا در تماس تلفنی با شاه در مورد وقایع اخیر ایران با او بحث کرد و ضمن اشاره به وقایع رخ داده در ایران بر روابط دوستانه ایران و آمریکا و اهمیت اتحاد دامنه‌دار ایران با غرب تأکید کرد.<ref>[https://www.khabaronline.ir/news/803027/%D8%A2%D9%85%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D9%82%DB%8C%D9%82-%D8%B4%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C-%DB%B1%DB%B7-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D9%88%D8%B1-%DB%B5%DB%B7-%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%86%D9%81%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AC%D9%85%D آمار دقیق شهدای ۱۷ شهریور ۵۷ چند نفر است؟/ جمعه سیاه به روایت آمریکایی‌ها] ـ خبر آنلاین</ref>
== دادگاه ==
بعد از سرنگونی سلطنت پهلوی و در دادگاه‌های موسوم به انقلاب حداقل شش افسر و سرباز ارتش به اتهام شرکت مستقیم در کشتار ۱۷شهریور۵۷ به اعدام محکوم شدند. روزنامه کیهان زمان اعدام آنان را ساعت ۲:۵۰ سحرگاه ۲۹ فروردین ۱۳۵۸ اعلام کرد.<ref name=":0" />
== منابع  ==
<references />

نسخهٔ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۵۳

برگرفته از «https://www.iran-pedia.org/w/index.php?title=کاربر:Abbas/صفحه_تمرین2&oldid=38099»