۹٬۹۰۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
== تاریخچه حوزههای علمیه == | == تاریخچه حوزههای علمیه == | ||
مدارس دینی به شکل امروزی و تشکیلات مرتب در گذشتهی تاریخ ادیان نبوده است و تحصیلات در | مدارس دینی به شکل امروزی و تشکیلات مرتب در گذشتهی تاریخ ادیان نبوده است و تحصیلات در دانشگاهها در همهی علوم از جمله علوم دینی مرسوم بود اما از قرن ۱۹ به بعد پس از کشف پتانسیل جهتدهی جامعه توسط روحانیون، حوزههای علمیه از حمایت استعمارگران و مخصوصا انگلستان برخوردار شدند. در این زمینه کتابهای لرد کرزن و اشارات مستدلی دارند. | ||
=== حوزهی علمیه نجف === | === حوزهی علمیه نجف === | ||
نجف اشرف تا قبل از شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام سرزمینی معروف نبود | نجف اشرف تا قبل از شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام سرزمینی معروف نبود | ||
این شهر قبل از | این شهر قبل از ساکن شدن شیخ طوسی، سرزمینی بود که برخی از علویان و شیعیان خاص امیرمومنان علیه السلام را در خود جای داده بود. لیکن با هجرت شیخ طوسی دانشجویان علوم اسلامی، نجف اشرف را به مرکز شیعه و دانشگاه بزرگ شیعه امامیه تبدیل کردند. | ||
نجف از زمانی به عنوان مرکز فقه شیعی درآمد که شیخ طوسی به آن شهر | نجف از زمانی به عنوان مرکز فقه شیعی درآمد که شیخ طوسی به آن شهر رفت و با طلاب حاضر در مکتب درس خویش، حوزه علمیه نجف اشرف را بنا کرد. | ||
==== دوران شیخ طوسی ==== | |||
نخستین دوره از حوزه علمیه نجف اشرف با رفتن شیخ طوسی از بغداد به نجف آغاز میگردد و تا قرن ششم هجری ادامه مییابد. | |||
نخستین دوره از حوزه علمیه نجف اشرف با | |||
در سال ۴۴۸ هجری فعالیتهایی بر ضد شیعه امامیه صورت گرفت. اذان گویان از گفتن «حی علی خیرالعمل» منع شدند و حتی در شهر کاظمین هم که به موجب سازش قبلی این امر مجاز شمرده میشد، به طور جدی منع گردید و به جای آن «الصلاه خیر من النوم» گفته شد و احدی یارای مخالفت نداشت. | در سال ۴۴۸ هجری فعالیتهایی بر ضد شیعه امامیه صورت گرفت. اذان گویان از گفتن «حی علی خیرالعمل» منع شدند و حتی در شهر کاظمین هم که به موجب سازش قبلی این امر مجاز شمرده میشد، به طور جدی منع گردید و به جای آن «الصلاه خیر من النوم» گفته شد و احدی یارای مخالفت نداشت. | ||
چندی نگذشت که یکی از بزرگان شیعه به نام «ابن الجلاب» را به قتل رساندند و در پی آزار شیخ طوسی برآمدند. شیخ مجبور گردید تا شبانه به | چندی نگذشت که یکی از بزرگان شیعه به نام «ابن الجلاب» را به قتل رساندند و در پی آزار شیخ طوسی برآمدند. شیخ مجبور گردید تا شبانه به نجف اشرف برود. خانه شیخ به یغما رفت. طوسی پس از ۲۲ سال مرجعیت در بغداد در نجف اشرف اقامت گزید و پس از ۱۲ سال درگذشت. | ||
پس از مرگ شیخ طوسی در سال ۴۶۰ هجری فرزندش «شیخ ابوعلی طوسی» سال ۵۱۵ هجری مرجعیت شیعه را عهده دار گردید و «ابونصر محمد بن ابی علی الحسن بن ابی جعفر محمد بن الحسن الطوسی» فرزند ابوعلی پس از پدرش حوزهای را که جدش دایر کرده بود اداره نمود. | پس از مرگ شیخ طوسی در سال ۴۶۰ هجری فرزندش «شیخ ابوعلی طوسی» سال ۵۱۵ هجری مرجعیت شیعه را عهده دار گردید و «ابونصر محمد بن ابی علی الحسن بن ابی جعفر محمد بن الحسن الطوسی» فرزند ابوعلی پس از پدرش حوزهای را که جدش دایر کرده بود اداره نمود. | ||
دوره دوم | ==== دوره دوم از قرن ششم تا نهم هجری ==== | ||
در این دوره که از قرن ششم تا نهم هجری به طول انجامیده حوزه علمیه کربلا از مرکزیت بیشتری برخوردار بود و کسانی چون «ابوالعباس احمد بن علی نجاشی»، «عماد الدین، ابی حمزه طوسی»، «سید فخار موسوی حائری»، «رضی الدین علی بن طاووس»، «شمس الدین محمد بن مکی» (شهید اول)، «ابن خازن حائری» و «ابن فهد حلّی» در آن به تدریس برای دانشجویان علوم دینی مشغول بودهاند. از این رو حوزه علمیه نجف در آن برهه از رونق چندانی برخوردار نبود، برخی علت رکود علمی این دوره را به سبب تحرک حوزه حله در این عصر دانستهاند و استناد به مدارس علمیه آل ادریس، آل شیخ ورام، آل فهد، آل طاووس و… میکنند. | |||
==== دوره سوم از قرن نهم تا یازدهم هجری ==== | |||
دوره سوم حوزه علمیه نجف اشرف از قرن نهم هجری آغاز میشود و تا قرن یازدهم هجری ادامه مییابد. پس از این دوره که عصر حضور فقهای اصولی است، علمای اخباری در این مرکز فعالیت بیشتری داشتهاند. | |||
دوره | جمالالدین و شرف المعتمدین ابوعبدالله مقداد بن عبدالله بن محمد بن حسین بن محمد سیوری حلّی اسد غروی، معروف به «فاضل مقداد» از فقهای شیعه این دوره است که در روستای «سیور» حلّه متولد گردیده و از شاگردان شهید اول است. وی نه تنها در فقه برجسته است، بلکه متکلمی ورزیده به حساب میآید. | ||
وی با نگارش شرحی بر آثار استادش، استمرار تفکر شهید اول را ممکن ساخت و حوزه فقه استدلالی را وسعت داد و با تألیف کتابی در فقه القرآن مبانی قرآنی فقه شیعی را بیان کرد. از جمله شاگردانی که در حوزه وی تربیت یافتند: | |||
وی با نگارش | |||
۱. شمس الدین محمد بن شجاع قطان انصاری حلی (صاحب کتاب «معالم الدین فی فقه آل یاسین») | ۱. شمس الدین محمد بن شجاع قطان انصاری حلی (صاحب کتاب «معالم الدین فی فقه آل یاسین») | ||
خط ۶۵: | خط ۶۲: | ||
احمد بن محمد اردبیلی معروف به «مقدس اردبیلی» از دیگر فقهای نامدار امامیه قرن دهم هجری و معاصر شاهان صفوی است. گویند شاه عباس اصرار داشت که وی به اصفهان رود، ولی او حاضر نشد. | احمد بن محمد اردبیلی معروف به «مقدس اردبیلی» از دیگر فقهای نامدار امامیه قرن دهم هجری و معاصر شاهان صفوی است. گویند شاه عباس اصرار داشت که وی به اصفهان رود، ولی او حاضر نشد. | ||
پس از | پس از مرگ مقدس اردبیلی در سال ۹۹۳ ه. ق. در نجف اشرف «سید محمد بن علی الموسوی الجبعی» صاحب مدارک، جایگزین وی شد. وی در سال ۹۹۸ هجری شرحی بر «شرائع الاسلام» نوشت. «مدارک الاحکام» یکی از دیگر کتب فقه استدلالی شیعه است که مؤلف آن در سال ۱۰۰۹ هجری از دنیا رفته است. | ||
کتاب «معالم الدین» نیز در این دوره حوزه علمیه نجف اشرف به پایان رسیده است. «مؤلف آن جمالالدین حسن بن زین الدین» (۹۵۹۱۰۱۱ ه. ق.) فرزند شهید ثانی و از شاگردان مقدس اردبیلی است. این کتاب تا دورههای اخیر در حوزههای شیعه مورد بحث و تدریس بوده است. | |||
علاوه بر فقه و اصول در علومی چون منطق، آیات الاحکام، تفسیر و عقاید و رجال نیز کتابهایی نوشته شد که حاکی از حیات علمی حوزه نجف در این دوره است. برخی از این کتب عبارتند از: | |||
۱. حاشیه بر تهذیب المنطق، ملأ عبدالله یزدی | |||
۲. مجمع البحرین، شیخ فخرالدین طریحی (متوفی ۱۰۸۵ ه. ق.) | |||
۳. آیات الاحکام، شیخ احمد بن اسماعیل جزایری (متوفی ۱۱۵۱ ه. ق.) | |||
۴. مرآه الانوار، شیخ ابوالحسن فتونی عاملی نجفی (متوفی ۱۱۳۸ ه. ق.) | |||
۵. ضیا العالمین، شیخ ابوالحسن فتونی | |||
۶. تنقیح المقال فی علم الرجال، شیخ حسن بن عباس بن محمدعلی بلاغی | |||
دوره | ==== دوره چهارم ==== | ||
این دوره از اوایل قرن یازدهم شروع شد و تا آخر آن امتداد داشت و به اخباریانی اختصاص یافت که در حوزه علمیه نجف به فعالیت علمی اشتغال داشتند. در این عصر رکود علمی مباحث اصولی مشهور است تا زمانی که وحید بهبهانی از ایران به کربلا و نجف رفت. | |||
==== دوره پنجم از قرن ۱۲ تا ۱۵ هجری ==== | |||
این دوره که از قرن دوازدهم تا قرن پانزدهم هجری را شامل میگردد از پرتکاپوترین دورههای حوزه علمیه نجف اشرف به شمار میرود. | این دوره که از قرن دوازدهم تا قرن پانزدهم هجری را شامل میگردد از پرتکاپوترین دورههای حوزه علمیه نجف اشرف به شمار میرود. | ||
شروع دوره پنجم حوزه نجف با هجرت وحید بهبهانی و شاگردان وی آغاز میگردد. «سید محمد مهدی بحرالعلوم» (۱۱۵۵/۱۱۵۴۱۲۱۲ ه.) از شاگردان وحید بهبهانی و شیخ یوسف بحرانی است که پس از استاد | شروع دوره پنجم حوزه نجف با هجرت وحید بهبهانی و شاگردان وی آغاز میگردد. «سید محمد مهدی بحرالعلوم» (۱۱۵۵/۱۱۵۴۱۲۱۲ ه.) از شاگردان وحید بهبهانی و شیخ یوسف بحرانی است که پس از استاد کل، در سن ۳۰ سالگی مدیریت حوزه علمیه نجف را برعهده گرفت. بحرالعلوم مورد احترام علمای شیعه بوده است و تالی معصوم به شمار میرود. کرامات زیادی از او نقل شده است و گویند شیخ جعفر کاشف الغطا دانشمند معاصر وی، با تحت الحنک عمامه خویش غبار نعلین او را پاک کرد. | ||
شیخ محمد حسن نجفی | شیخ محمد حسن نجفی از دیگر علمای حوزه علمیه نجف اشرف است که به مقام اجتهاد رسید و با تألیف کتاب «جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام» که سی سال به طول انجامید تحول عظیمی در حوزه علمیه ایجاد کرد، به گونهای که تا حال نیز کتاب فوق در حوزههای علمیه شیعه به عنوان یکی از منابع اولیه فقها شناخته میشود. | ||
پس از صاحب جواهر، حرکت علمی حوزه علمیه نجف اشرف ادامه یافت و از بینش عمیقی که در مکتب صاحب جواهر از فقه جعفری به وجود آمده بود، شخصیتهای بزرگ علمی بسان شیخ مرتضی انصاری، آخوند خراسانی، میرزای شیرازی، میرزای نایینی و شیخ الشریعه اصفهانی و… یکی پس از دیگری مرجعیت و رهبری امت اسلامی را برعهده گرفته، نهضتهای علمی، فرهنگی و سیاسی آفریدند. | پس از صاحب جواهر، حرکت علمی حوزه علمیه نجف اشرف ادامه یافت و از بینش عمیقی که در مکتب صاحب جواهر از فقه جعفری به وجود آمده بود، شخصیتهای بزرگ علمی بسان شیخ مرتضی انصاری، آخوند خراسانی، میرزای شیرازی، میرزای نایینی و شیخ الشریعه اصفهانی و… یکی پس از دیگری مرجعیت و رهبری امت اسلامی را برعهده گرفته، نهضتهای علمی، فرهنگی و سیاسی آفریدند. | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۰۲: | ||
۳. میرزا حبیب الله رشتی (متوفی ۱۳۱۲ ه. ق.) | ۳. میرزا حبیب الله رشتی (متوفی ۱۳۱۲ ه. ق.) | ||
آخوند مولی محمد کاظم خراسانی از دیگر رجال این دوره از حوزه علمیه نجف اشرف است که در تحقیق مبانی اصولی | آخوند مولی محمد کاظم خراسانی از دیگر رجال این دوره از حوزه علمیه نجف اشرف است که در تحقیق مبانی اصولی ژرفنگری خاصی را از خود نشان داد و با سبکی نوین به تدوین اصول فقه پرداخت. | ||
از جمله دانشمندان شیعه که پس از آخوند خراسانی به مرجعیت رسید آیت الله محمد حسین نایینی | از جمله دانشمندان شیعه که پس از آخوند خراسانی به مرجعیت رسید آیت الله محمد حسین نایینی (متوفی ۱۳۵۵ ه. ق.) است که در حوزههای علمیه اصفهان، سامرا و نجف اشرف به تحصیل پرداخته بود و آخوند خراسانی را در کارهای مهم سیاسی اجتماعی یاری میکرد. کتاب «تنبیه الامه و تنزیه المله» وی که آخوند بر آن مقدمهای نگاشت، در دعوت به تشکیل حکومت مشروطه است. | ||
آیت الله شیخ الشریعه اصفهانی (۱۲۶۶۱۳۳۹ ه. ق.) پس از وفات میرزای دوم انقلاب عراق را هدایت کرد. | |||
اساطین فقه | اساطین فقه |
ویرایش