کاربر:Abbas/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

در زمان [[محمدرضا پهلوی|شاه]] یکی از منابع اصلی مالی مجاهدین بازاریان بزرگ هوادار مجاهدین بودند که تعدادی از آنان نیز در زمان حکومت پهلوی زندانی شدند. برخی از این بازاریان چون حاج مسیح، حاج صادقی(غلامحسین صادقی) و حاج ... (اعدام در...) از بزرگ ترین کارخانه‌داران و صاحبان صنایع در ایران به شمار می‌رفتند.  

سازمان مجاهدین در آغاز تأسیس دارایی چندانی نداشت. در ابتدا کار و درآمد اعضای سازمان که اغلب دانشجو و یا استاد دانشگاه بودند به صورت مشترک برای مخارج و هزینه‌ها استفاده می‌شد. محمد حیاتی از مسئولان این سازمان نقل می‌کند که:<blockquote>ما یک صندوق کوچک در خانه تیمی داشتیم. در آن باز بود. هرکس هر چه بود داشت توی آن می‌گذاشت. یک ورق هم کنارش بود که دو ستون داشت. در یک ستون نوشته شده بود «برداشته شده» و یک ستون نوشته بود «اضافه شده». نیازی نبود به کسی اطلاعی بدهیم. هر کس هر مقدار پول برای کار نیاز داشت از آن برمی‌داشت و در برگه وارد می کرد و هر کس هم که پولی به دست می‌آورد در صندوق قرار می‌داد.<ref>مصاحبه با محمد حیاتی از مسئولان سازمان مجاهدین خلق</ref></blockquote>همچنین تعداد محدودی از بازاریان بزرگ تهران که مخالف شاه بودند به صورت مخفیانه این سازمان را پشتیبانی مالی می‌کردند. این حامیان مالی پس از [[ضربه اول شهریور ۱۳۵۰]] و اعدام بنیانگذاران مجاهدین و علنی شدن سازمانشان گسترش یافتند. طیف بازاریان مذهبی مخالف شاه که اغلب صاحبان صنایع و کارخانه‌های بزرگ نیز بودند پس از اطلاع از وجود سازمانی جوان و مسلمان که قصدمبارزه با شاه را دارد، به صورت گسترده به حمایت از این سازمان پرداختند. برخی از آن‌ها به طور کامل به مجاهدین پیوسته و تمامی اموال و سرمایه‌های خود را پس از انقلاب در اختیار این سازمان قرار دادند.  از جمله برخی از این بازاریان و کارخانه‌داران مشهور غلامرضا صادقی معروف به حاجی صادقی، حاج محمودی(عطاالله محمودیان)،‌ .... مشهور به حاج مسیح، .... بسیاری دیگر بودند. غلام رضا صادقی پس از انقلا به مجاهدین پیوست و در سال ..... در  سن ... سالگی در یکی از پایگاه‌های مجاهدین درگذشت. حاج مسیح هم‌اکنون یکی از اعضای مجاهدین خلق است. عطاالله محمودیان پس از انقلاب توسط جمهوری اسلامی اعدام شدند.