کاربر:Khosro/صفحه تمرین قیام ۱۵ خرداد: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{Infobox civil conflict
| title            = قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲
| subtitle        = قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲
| partof          =
| image            = 4332287.jpg
| caption          =
| date            =
| place            = ۱۹۱  شهر ایران
| coordinates      =
| causes          = مخالفت با رژیم شاه
| goals            = تغییر حکومت سلطنتی
| methods          = تظاهرات
| status          =
| result          =
| side1            = مردم ایران
| side2            = رژیم شاه (ساواک - نیروی گارد شاهنشاهی- ارتش)
| side3            =
| leadfigures1    =
| leadfigures2    =
| leadfigures3    =
| howmany1        =
| howmany2        =
| howmany3        =
| casualties1      =
| casualties2      =
| casualties3      =
| fatalities      = بیش از صدها نفر
| injuries        =بیش از هزاران نفر
| arrests          =
| detentions      =
| charged          =
| fined            =
| casualties_label =
| notes            =
| sidebox          =
}}
قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، پس از انقلاب سفید رژیم شاه اتفاق افتاد. چند روز پیش از ۱۵ خرداد با فراخوان جبهه‌ی ملی و تشکل‌های اصناف و بازاریان، مردم به خیابان‌ها ریختند. قیام خرداد ۱۳۴۲ سه روز به طول انجامید و نه تنها تهران و قم بلکه اصفهان، شیراز، مشهد و تبریز را نیز در بر گرفت. سرانجام شاه این قیام را در ۱۵ خرداد با وارد کردن نیروی نظامی به طرز خونینی سرکوب کرد که صدها و شاید هزاران کشته و مجروح بر جای گذاشت. پس از سرکوب خونین ۱۵ خرداد، کلیه جریان‌های سنتی سیاسی از تداوم مبارزه مأیوس شدند؛ و با تشدید سرکوب و اختناق نظام شاه، مجدداً از صحنه‌ی مبارزه کناره‌گیری کردند. از این تاریخ به‌عنوان گورستان رفرمیسم یا پایان امکان مبارزه‌ی پارلمانتاریستی در ایران نام برده می‌شود. پس از این واقعه، رهبران جبهه ملی دست‌گیر شدند و نهضت آزادی نیز منحل شد. در این شرایط که رژیم شاه تمامی راه‌های مسالمت آمیز را بسته و اجازه‌ی فعالیت به هیچ جریان سیاسی مخالفی را نمی‌داد؛ گروهی از جوانان که به‌دنبال راهی برای اصلاح امور جامعه بودند، پس از مطالعاتی در تاریخ ایران و تاریخ انقلابات جهان به تشکیل سازمان‌هایی انقلابی مبادرت کردند که اصلی‌ترین آن‌ها سازمان مجاهدین خلق ایران و چریک‌های فدایی خلق ایران بودند. این گروه‌ها، راه مبارزه با دیکتاتوری شاه را مبارزه‌ی مسلحانه و قهرآمیز دانسته و به مبارزه‌ی حرفه‌ای روی آوردند.
قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، پس از انقلاب سفید رژیم شاه اتفاق افتاد. چند روز پیش از ۱۵ خرداد با فراخوان جبهه‌ی ملی و تشکل‌های اصناف و بازاریان، مردم به خیابان‌ها ریختند. قیام خرداد ۱۳۴۲ سه روز به طول انجامید و نه تنها تهران و قم بلکه اصفهان، شیراز، مشهد و تبریز را نیز در بر گرفت. سرانجام شاه این قیام را در ۱۵ خرداد با وارد کردن نیروی نظامی به طرز خونینی سرکوب کرد که صدها و شاید هزاران کشته و مجروح بر جای گذاشت. پس از سرکوب خونین ۱۵ خرداد، کلیه جریان‌های سنتی سیاسی از تداوم مبارزه مأیوس شدند؛ و با تشدید سرکوب و اختناق نظام شاه، مجدداً از صحنه‌ی مبارزه کناره‌گیری کردند. از این تاریخ به‌عنوان گورستان رفرمیسم یا پایان امکان مبارزه‌ی پارلمانتاریستی در ایران نام برده می‌شود. پس از این واقعه، رهبران جبهه ملی دست‌گیر شدند و نهضت آزادی نیز منحل شد. در این شرایط که رژیم شاه تمامی راه‌های مسالمت آمیز را بسته و اجازه‌ی فعالیت به هیچ جریان سیاسی مخالفی را نمی‌داد؛ گروهی از جوانان که به‌دنبال راهی برای اصلاح امور جامعه بودند، پس از مطالعاتی در تاریخ ایران و تاریخ انقلابات جهان به تشکیل سازمان‌هایی انقلابی مبادرت کردند که اصلی‌ترین آن‌ها سازمان مجاهدین خلق ایران و چریک‌های فدایی خلق ایران بودند. این گروه‌ها، راه مبارزه با دیکتاتوری شاه را مبارزه‌ی مسلحانه و قهرآمیز دانسته و به مبارزه‌ی حرفه‌ای روی آوردند.


۶٬۰۶۳

ویرایش

منوی ناوبری