طرح ده ماده‌ای مریم رجوی برای ایران فردا: تفاوت میان نسخه‌ها

در ماده ۷۳گزارش رسمی ملل‌متحد قتل‌عام سال ۶۷ نوشته شده:‌«بین ماههای ژوئیه و اوت 1988، هزاران نفر از زندانیان سیاسی، مردان، زنان و نوجوانان، به موجب فتوای صادر شده توسط رهبر وقت خمینی اعدام شدند. گزارش شده است که یک کمیسیون سه نفره به‌منظور تعیین این‌که چه کسی باید اعدام شود، ایجاد شده بود. گزارش شده که جسد قربانیان در گورهای نامعلومی دفن شده‌اند و به خانواده‌هایشان هرگز محل آنها را اطلاع نداده‌اند. این حوادث که به قتل‌عام سال 1988 مشهور است، هرگز رسماً اذعان نشده است. در ژانویه 1989، نماینده ویژه کمیسیون حقوق‌بشر در مورد وضعیت حقوق‌بشر در جمهوری اسلامی ایران، رینالدو گالیندوپل، نسبت به "نادیده گرفتن جهانی" اعدامها اظهار نگرانی کرد و از مقامات ایرانی خواست تا یک تحقیق را انجام دهند. چنین تحقیقاتی هنوز انجام نشده است»<ref>[https://article.mojahedin.org/i/news/204528 گزارش سازمان ملل‌متحد درباره وضعیت حقوق‌بشر در ایران]</ref>

پس از انتشار این گزارش و سخنرانی عاصمه جهانگیر، نماینده‌ی کشورهای مختلف جهان موج اعدامها و نقض حقوق‌بشر در ایران را محکوم کردند.