۱۸۰
ویرایش
(اصلاح فاصلهٔ مجازی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اعدام در ایران''' نوعی مجازات است که به وسیله آن جان مجرم گرفته میشود، به همین دلیل به آن اشد مجازات هم میگویند. در ایران که حکومت مذهبی که بر مبنای [[ولایت فقیه]] تشکیل شدهاست این کیفر برای جرایم قتل، تجاوز، آزار جنسی کودکان، لواط، قاچاق مواد مخدر، سرقت مسلحانه، آدمربایی و محاربه در نظر گرفته شدهاست.<ref>[http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=1232 «قانون مجازات اسلامی»]. دادگستری استان تهران. بازبینیشده در ۰۶ اردیبهشت ۹۴. </ref> | '''اعدام در ایران''' نوعی مجازات است که به وسیله آن جان مجرم گرفته میشود، به همین دلیل به آن اشد مجازات هم میگویند. در ایران که حکومت مذهبی که بر مبنای [[ولایت فقیه]] تشکیل شدهاست این کیفر برای جرایم قتل، تجاوز، آزار جنسی کودکان، لواط، قاچاق مواد مخدر، سرقت مسلحانه، آدمربایی و محاربه در نظر گرفته شدهاست.<ref>[http://www.ghavanin.ir/detail.asp?id=1232 «قانون مجازات اسلامی»]. دادگستری استان تهران. بازبینیشده در ۰۶ اردیبهشت ۹۴. </ref> | ||
بنا به گفته [[عفو بین الملل]]، مجازات اعدام در | بنا به گفته [[عفو بین الملل]]، تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۶ مجازات اعدام در ۵۷ کشور جهان به اجرا در میآید و در ۱۴۱کشور یا قانوناً لغو شده و یا عملاً به اجرا گذاشته نمیشود. از این میان ۱۰۴کشور مجازات اعدام را قانوناً و برای تمامی جرائم ملغی نموده و ۷ کشور فقط در مورد جرائم عمومی (به جز در مورد جرائم استثنائی و یا در زمان خاص، مثلاً جرائم زمان جنگ) آن را به حالت تعلیق درآورده اند. ۳۰ کشور اگرچه مجازات اعدام را لغو نکرده، اما از ده سال تا کنون آن را عملاً به اجرا درنمیآورد.<ref>https://d21zrvtkxtd6ae.cloudfront.net/public/uploads/2017/04/10175642/Rapporto-sulla-pena-di-morte-nel-2016-ACT-50-5740-2017.pdf</ref> در ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۷ کمیسیون سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ۹۹ رای مثبت و ۵۲ رای منفی و ۳۳ رای ممتنع، در فطعنامه ای خواستار تعلیق مجازات اعدام در جهان شد. در تصویب این قطعنامه سازمان غیر دولتی ایتالیائی [[کسی به قابیل دست نزند]] نقش فعالی داشت. | ||
مجمع عمومی قطعنامه مذبور را در تاریخ ۱۸ دسامبر ۲۰۰۷ با ۱۰۴ رای مثبت و ۵۴ رای مخالف و ۲۹ رای ممتنع به تصویب رساند. قطعنامه در مجمع عمومی ۵ رای مثبت تسبت به رای کمیسیون سوم بدست آورد. | مجمع عمومی قطعنامه مذبور را در تاریخ ۱۸ دسامبر ۲۰۰۷ با ۱۰۴ رای مثبت و ۵۴ رای مخالف و ۲۹ رای ممتنع به تصویب رساند. قطعنامه در مجمع عمومی ۵ رای مثبت تسبت به رای کمیسیون سوم بدست آورد. |
ویرایش