|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:تظاهرات پاریس بهمن ۱۴۰۱.JPG|بندانگشتی|'''تصویری از تظاهرات ایرانیان در ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ در پاریس''']] | | [[پرونده:تظاهرات پاریس بهمن ۱۴۰۱.JPG|بندانگشتی|'''تصویری از تظاهرات ایرانیان در ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ در پاریس''']] |
| '''تظاهرات ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ پاریس،''' روز یکشنبه ۲۳بهمن در سالگرد [[انقلاب ضد سلطنتی ایران|انقلاب ضد سلطنتی]] مردم ایران ایرانیان مقیم خارج کشور، پس از برگزاری یک گردهمایی بزرگ در میدان دانفر روشرو پاریس که از نمادهای مقاومت ضدفاشیستی فرانسه است، تا میدان تاریخی انولید پاریس راهپیمایی کردند و در حمایت از قیام و [[کانونهای شورشی]] و [[ارتش آزادیبخش ملی ایران]] شعارهایی در تجدید پیمان با آرمانهای انقلاب ضدسلطنتی مردم ایران سر دادند.<ref>[https://hambastegimeli.com/108920_%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3---%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%B1%D9%86%DA%AF%D9%88%D9%86%DB%8C-%D8%AF%DB%8C%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D8%A7%D9%87 سایت همبستگی ملی]</ref> | | '''تظاهرات مادران،''' به راهپیمایی عظیم مادران هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران در روز ۷ اردیبهشت سال ۱۳۶۰ گفته میشود. در این روز مادران هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران به همراه ۲۰۰۰۰۰ تن از مردم تهران در اعتراض به کشتار هواداران مجاهدین در فعالیتهای مسالمتآمیز بدست نیروهای لباس شخصی و پاسداران که تا همان روزهای اول اردیبهشت، حداقل ۸مجاهد خلق از جمله سمیه نقرهخواجا و فاطمه رحیمی را در قائمشهر و فاطمه کریمی را در کرج بهشهادت رسانده بودند. |
|
| |
|
| تظاهرکنندگان با [[شعار]]<nowiki/>های «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر ستمگر چه [[محمدرضا پهلوی|شاه]] باشه چه [[سید علی خامنه ای|رهبر]]»، بر مرزبندی با هر نوع از دیکتاتوری چه با انگیزه شاهی و سلطنتی و چه در پوشش مذهبی تصریح کردند. شعارهای دیگر این تظاهرات عبارت بود از: «خامنهای ضحاک! میکشیمت زیر خاک!»، «نه تاج و نه عمامه، آخوند کارش تمامه»، «ساواکیا! سپاهیا! دیگه تمومه ماجرا!» و «از بهمن ۱۳۵۷ سرنگونی دیکتاتوری شاه تا بهمن ۱۴۰۱قیام برای [[جمهوری دموکراتیک]]». شخصیتهای سیاسی از دولتمردان و منتخبان فرانسه، انگلستان و بلژیک و دیگر کشورها که در این گردهمایی حاضر بودند، نیز سخنانی در حمایت از اهداف تظاهرکنندگان ایراد کردند.<ref>[https://article.mojahedin.org/i/%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D8%A7%D9%86%D9%82%D9%84%D8%A7%D8%A8-%D8%A8%D9%87%D9%85%D9%86 سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref>
| | این تظاهرات با استقبال وسیع و بیسابقه مردم روبهرو شد و در عرض مدت کوتاهی بیش از ۱۵۰هزار نفر از مردم تهران از میدان فلسطین بهسوی منزل پدرطالقانی بهراه افتادند و در خلال راهپیمایی تعداد جمعیت به ۲۰۰هزار تن رسید. مهین رضایی خواهر مهدی و احمد و رضا رضایی شهید و سایر مسئولان در انجمنهای جنوب و شمال تهران در برگزاری این راهپیمایی نقش مهمی بهعهده داشتند. |
|
| |
|
| == سخنرانان تظاهرات ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ پاریس == | | == زمینههای تظاهرات مادران == |
| | به دلیل سرکوب مستمر هوادارن مجاهدین خلق در فعالیتهای سیاسی روزمره و اینکه والدین مجاهدین همواره شاهد شکستن دست و پای فرزندانشان بدست عوامل حکومتی و پاسداران جمهوری اسلامی بودند و در برخی موارد چشم فرزندانشان را از حدقه درآورده بودند تصمیم به اقدامی اعتراضی میگیرند و به همین منظور از صبح روز ۷ اردیبهشت سال ۱۳۶۰ در منزل رضاییهای شهید تجمع کرده و وصیتنامههای خود را مینویسند. از جمله این مادران مادر کبیری (معصومه شادمانی) است که در این روز گفت:<blockquote>«دوست دارم اگر قرار است خونی ریخته شود من هم یکی از آنها باشم.»</blockquote>مادران مجاهد، در حالیکه فرزندان خردسال خود را نیز بههمراه آورده بودند، با شعارهای «مازندران و گیلان، خونینسرای ایران»، «از خون ما دوباره، رنگین هر کران شد» و... تظاهرات را آغاز کردند. |
| | مادر ذاکری، مادر مصباح و بسیاری از مادران دیگر که بعدها توسط جمهوری اسلامی دستگیر و اعدام شدند، در این تظاهرات شرکت کردند. این تظاهرات بدون اطلاع قبلی آغاز شد. مادران و خانوادههای مجاهد خلق و میلیشیای مجاهدین دهانبهدهان یکدیگر را خبر کردند و در میدان فلسطین گردآمدند. |
|
| |
|
| === خانم مریم رجوی ===
| | با شروع تظاهرات، وضع تهران دگرگون شد و خبر آن بهسرعت در میان مردم پیچید. مردم از ترکیب مادران مجاهد خلق که با همهچیز خود در این تظاهرات شرکت کرده بودند، متعجب شده بودند. جمعیت انبوهی از قشرها و طبقات مختلف مردم از کارگر، کارمند، کسبه، دانشجو و دانشآموز به هسته اولیه این تظاهرات یعنی مادران مجاهد و خواهران میلیشیا پیوستند. وجود تعداد زیادی از همافران و درجهداران و سربازان آزاده در این تظاهرات، چشمگیر بود. مردم شعارهای مختلفی میدادند ”مجاهدین زندانند یا کشته در میدانند“، ”زحمتکشان، محرومان، مجاهدین یارتان، مشعل پیکارتان“. |
| خانم مریم رجوی، به مناسبت سالگرد انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ در تظاهرات هزاران ایرانی در پاریس سخنرانی کرد. خانم رجوی در بخشی از سخنرانی خود گفت:<blockquote>«هموطنان!
| |
|
| |
|
| ما در کشاکش یک انقلاب دموکراتیک نوین هستیم. آنچه مردم ما میخواهند یک جمهوری دموکراتیک است؛ یک جمهوری، عاری از شکنجه و کشتار و عاری از استبداد و وابستگی؛ و الا؛ دیکتاتوری، دیکتاتوری است؛ چه با عمامه باشد، چه با تاج
| | از تراکم جمعیت امکان تردد دیگر نبود پاسداران برای سرکوب تظاهرات به جمعیت هجوم آوردند و در آن روزها مردم انتظار حملات وحشیانه به مادران و بچههای خردسال را نداشتند اما پاسداران که با ضرب و جرح مردم شروع کرده بودند در ادامه دست به شلیک مستقیم به سمت مردم زدند. دو تن از میلیشیای مجاهدین بنامهای ودود پیراهنی (دانشآموز هنرستان ۵ تهران واقع در خیابان منیریه) و خلیل اجاقی (کارگر) در این تهاجم بیرحمانه بهشهادت رسیدند. |
|
| |
|
| غارتگری، غارتگری است؛ چه توسط ستاد اجرایی یا بنیاد برکت خامنهای باشد، چه توسط رضاشاه که بخش اعظم زمینها و روستاهای آباد کشور را بازور غصب کرد و چه توسط پسر او باشد که دهها میلیارد دلار از دارایی ایران را همراه با خانوادهاش به خارج کشور منتقل کرد و هنوز هم حساب آن را پس ندادهاند.
| | پرتاب گاز اشکآور صدمات زیادی به مادران پیر وارد میکرد و بعضی از آنها در آستانه شهادت قرار گرفته بودند. مردم آنها را بهداخل خانههای خود میبردند و مداوا میکردند. اما مادران لحظهیی از مقاومت دست برنمیداشـتند. مادر فراهانچی(مادر ابریشمچی) که بسیار سالخورده بود، با شلیک گاز اشکآور حالش بهشدت وخیم شده بود. اما آرام نداشت و فریاد میزد: ”ولم کنید بگذارید بمیرم تا دنیا بفهمد خمینی چه جنایتکاری است“. مادر دیگری که فرزند کوچکش بهسختی توسط گاز اشکآور صدمه دیده بود و میخواستند او را از تظاهرات خارج کنند، میگفت: ”ولم کنید مگر خون بچه من از خون فرزند امام حسین رنگینتر است؟ بگذارید ما کشته شویم تا ماهیت این رژیم برای همه روشن شود“. شور و علاقه مادران در این تظاهرات بسیار انگیزاننده بود. |
|
| |
|
| بله، اجبار، اجبار است چه کشف اجباری حجاب، چه تحمیل اجباری حجاب
| | در مقابل سرکوب پاسداران، مردم برای کمک به تظاهرکنندگان واقعاً مایه میگذاشتند و کمکهای بیدریغی میکردند. آنها از پنجره خانههایشان، روزنامه، لاستیک، میز چوبی را بهپایین پرتاب میکردند تا تظاهرکنندگان برای مقابله با گاز اشکآور از آن استفاده کنند. اوضاع، شبیه روزهای قیام شده بود. پاسداران بهرغم سرکوب و کشتار نتوانستند تظاهرات را متوقف کنند یا از هم بپاشانند. تظاهرات با موفقیت تا مقصد نهایی خود یعنی خانه مرحوم پدر طالقانی ادامه یافت. قرار بر این بود که مادر کبیری قطعنامه تظاهرات را در منزل پدر طالقانی بخواند. |
|
| |
|
| حالا کسی که ارث پدرش را از ملت ایران میخواهد مدعی است که چرا زنان مجاهد روسری دارند و چرا از مردان جدا مینشینند. فرهنگ سرکوبگرانه رضاخانی و رویکرد قیممآبی خمینی را میبینید؟
| | این تظاهرات تأثیر زیادی روی مردم داشت و ماهیت سرکوبگر جمهوری اسلامی را برای آنها روشن کرد. موسی خیابانی، در آخرین پیام خود درباره این تظاهرات گفت: <blockquote>«راهپیمایی ۷ اردیبهشت، آثار شگرفی در مسیر تحولات اوضاع سیاسی بهجا نهاد و به آن سرعت بخشید».</blockquote>عزیز، مادر رضاییهای شهید از شهید موسی پرسید: ”موسی! مثل اینکه دوباره شروع شد؟“ شهید موسی هم جواب داد:<blockquote>”بله عزیز، اما بدان اگر یک مجاهد هم روی زمین باقی بماند، هرگز آب خوش از گلوی خمینی پایین نخواهد رفت. اگر همه ما را بکشد و فقط یک مجاهد باقیبماند، راه ما از بین نمیرود و ادامه خواهد یافت.</blockquote>یکی از ویژگیهای برجسته تظاهرات ۷اردیبهشت آن بود که قدرت بسیج و سازماندهی مجاهدین را نشان داد. چرا که آنها توانسته بودند با ارتباطات غیرعلنی و بدون اطلاع قبلی، چنین تظاهراتی را برپا کنند و این حقیقتی بود که خمینی را بهشدت وحشتزده کرد و او را به دستوپا انداخت تا بهخیال خود هر چه زودتر «تکلیف نهایی» مجاهدین را روشن کند. بهدنبال راهپیمایی عظیم مادران، دادستانی انقلاب خمینی، وحشتزده هر نوع راهپیمایی را بهطور رسمی ممنوع اعلام کرد. |
|
| |
|
| پس احترام به افکار و عقاید و آیین و حقوق و آزادی انتخاب دیگران چه شد؟ آنهم در مورد زنان قهرمانی که دهها هزار نفرشان در مبارزه با خمینی شکنجه یا شهید شدند و حالا در مواضع رهبری یک سازمان پیشتاز، جنبش آزادی را پیش میبرند.
| | در این تظاهرات عظیم مادران دلاوری چون معصومه شادمانی (مادرکبیری)، مادر ذاکری، شایسته، هاشمزاده، چاقوساز، فخری حاجدایی، حبیبه ذوالفقاری، زائریان مقدم (مادر کرباسی)، اختر مولوی (مادر میمنت)، عالیه بازرگان، ایران بازرگان، رقیه مصباح (مادر مسیح)، آراسته قلیوند (بزرگانفرد)، عفت خلیفه سلطانی (مادر شفایی)، رضوان رفیعپور (مادر رضوان)، ملکتاج حکیمی (مادر شریفی)، کلثوم اسلامی شرکت داشتند. |
| | |
| آیا تصویر فرمانده سارا با خنجری در قلبش آویخته از پا با طناب بر صخره، در گردنه حسنآباد بهاندازه کافی گویا نیست؟
| |
| | |
| در اینجا ناگزیر میپرسم آیا خواهر خود من را بازجویان ساواک شما بهصورت فجیع نکشتند؟
| |
| | |
| بله، این فصل مشترک شاه و شیخ در زنستیزی است؛ و در تقدیر شیخ همچون شاه، سرنگونی قطعی و حتمی است.
| |
| | |
| دوستان گرامی!
| |
| | |
| حالا بگذارید به دنیای واقعی روی زمین بپردازیم:
| |
| | |
| حرف ما و مردم ما این است: سپاه پاسداران باید در لیست تروریستی اتحادیه اروپا قرار بگیرد.
| |
| | |
| درواقع سپاه و اطلاعات آخوندها که از بمبگذاری آن در پوشش دیپلوماتیک خبردارید، باید منحل شوند. این خواست مردم ایران و لازمه صلح و آرامش در منطقه و جهان است.
| |
| | |
| دیگر زمان دادن بستههای مشوق به آخوندها گذشته است.
| |
| | |
| زمان مراودات سازنده با رژیم اعدام و قتلعام نیست.
| |
| | |
| بلکه زمان عذرخواهی از مردم ایران بهخاطر حمایت از استبداد مذهبی است.
| |
| | |
| مردم ایران حقدارند کشور خود را از اسارت فاشیسم دینی آزاد کنند.
| |
| | |
| جوانان شورشگر حقدارند در برابر وحوش پاسدار و لباس شخصی و رگبار گلولههایی که چشمها، سرها و قلبهایشان را میشکافد، از خود دفاع کنند.
| |
| | |
| جهان باید این حق را برای مردم ایران بهرسمیت بشناسد.
| |
| | |
| و شما جوانان شورشگر، کانونهای شورشی، زنان شجاع و دانشجویان آزاده که سرنگونی رژیم آخوندی را هدف قرار دادهاید.
| |
| | |
| یقین کنید که با عزم و اراده راسخ برای آزادی، دموکراسی، برابری و مشارکت فعال زنان در رهبری سیاسی
| |
| | |
| و شکوفایی استعداد جوانان برای ساختن یک ایران آباد و پیشرفته پیش روی ماست.
| |
| | |
| این آرزوی من و همه ماست که برای تحقق آن سر بهپای آزادی نهادهایم.
| |
| | |
| بهاران خجسته ایران با پیکار زنان و مردان شورشگر درراه است.
| |
| | |
| سلام بر شهیدان، سلام بر آزادی
| |
| | |
| پیروز باد انقلاب دموکراتیک مردم ایران»<ref>[https://women.ncr-iran.org/fa/%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%B3/ سایت زنان نیروی تغییر]</ref></blockquote>
| |
| | |
| === ژان فرانسوا لوگاره ===
| |
| ژان فرانسوا لوگاره شهردار قبلی منطقهٔ یک پاریس گفت: <blockquote>«۲۲بهمن ۵۷، سقوط نظام سلطنتی با فشار مردم بود، اما این انقلاب بهسرقت رفت و عمامه بهجای تاج آمد و یک استبداد مذهبی فاسد، خونریز بر سر کار آمد و عمامه که به جای تاج آمده همهی جنایتها را سمبلیزه میکند. ما اینجا آمدهایم که این پیام را بدهیم که باید آزادی و دموکراسی جایگزین استبداد شود. این امر خود را در آلبانی و تیرانا نشان میدهد که در آنجا زنان و مردانی هستند که خواست مردم ایران برای آزادی و دموکراسی را سمبلیزه میکنند.»</blockquote>
| |
| | |
| === جان برکو ===
| |
| جان برکو رئیس و سخنگوی پارلمان انگلستان (۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹) گفت: <blockquote>«ما میدانیم که رژیم شاه یک دیکتاتوری و فاسد بود؛ فاسد در غارت و در کشتار. شاه به دموکراسی و آزادی بیان و حقوق زنان و حقوق اقلیتها معتقد نبود و بهخاطر همین سابقه و تأکید بر حکومت سرکوبگرانهٔ خودش باید از حکومت خلع میشد و شد. آخوندهایی که روی کار آمدند انقلاب را به سرقت بردند و آن را به جهت دیگری منحرف کردند و انقلاب را به ویرانی کشاندند. این دیکتاتوری انحصاری شاه بود که باعث شد آخوندهای دیکتاتور روی کار بیایند که به آزادی بیان و حقوق زنان و حقوق اقلیتها معتقد نیستند آنها هم دیکتاتور هستند. ولی مردم ایران میگویند ما دموکراسی میخواهیم. ما خواهان آزادی هستیم ما حقوق قانون میخواهیم ما تساوی و برابری زنان و حقوق برابر برای اقلیتها با هر عقیدهیی میخواهیم. اگر ما این شانس را داریم که از مردم ایران حمایت کنیم، بایستی به این موارد به حکومت قانون و دموکراسی و هر گونه تحریف و برداشت انحرافی توسط دیکتاتورها را نفی کند. باید هر گونه نیروی شرور و شیطانی را باید نفی کنیم یعنی سپاه پاسداران را باید نفی کنیم. ما راضی نمیشویم تا یک ایران آزاد و مبتنی بر جدایی دین از دولت در ایران برقرار شود. پیروزی نزدیک است. ما در کنار شما هستیم، در کنار هدف آزادی برای مردم ایران هستیم و از این هدف دست بر نخواهیم داشت. »</blockquote>
| |
| | |
| === اینگرید بتانکور ===
| |
| اینگرید بتانکور کاندیدای پیشین ریاستجمهوری کلمبیا گفت: <blockquote>«ما اینجا در طرف درست تاریخ قرار گرفتهایم. ما انقلابی را که بهسقوط دیکتاتوری شاه، یک دیکتاتوری فاسد و خونریز منجر شد، گرامی میداریم، ما از آزادی و حق دموکراسی مردم ایران حمایت میکنیم، حقی که خمینی آنها را از مردم ایران ربود.»، «امروز ایرانیها دوباره پرچم را بهدست گرفتهاند و [[شعار]] میدهند که مرگ بر هر گونه دیکتاتوری، نه تاج و نه عمامه. امروز ایران در یک وضعیت استثنایی قرار دارد. در حالی که شاه تمام انقلابیون را بهقتل رسانده بود، اما خمینی نتوانست نیروی اصلی انقلاب را از بین ببرد؛ من بهشورای ملی مقاومت ایران اشاره میکنم که مثل فرانسه که در همین جا و در این میدان مقاومت فرانسه بهمردم فرانسه امکان داد به آزادی دست یابند. اکنون وقت آن است که به زانو درنیاییم و از مقاومت ایران حمایت کنیم. این نیاز خود ما هم هست، چون ما توسط رژیم آخوندی نیز تهدید میشویم به گروگان گرفته شدهایم. ما برای همهی گروگانها مبارزه میکنیم از جمله برای گروگان بلژیکی چون بلژیکیها یک تروریست رژیم را زندانی کردهاند. ورژن دیگری از رژیم آخوندی چه سلطنت و چه غیرآن یک خیانت است و نباید اجازه بدهیم که دولتهای ما همدست شوند در این خیانت، ما در اینجا هستیم که صدای مردم ایران را به گوش همهی دنیا برسانیم که نمیتوانند صدای خود را برسانند. ما مبارزه میکنیم تا روزی که دموکراسی در ایران برقرار شود.».</blockquote>
| |
| | |
| === گی فرهوفستاد ===
| |
| گی فرهوفستاد نخستوزیر پیشین بلژیک گفت:<blockquote>«زنان ایران پیشتاز دوران جدید دموکراسی در ایران خواهند بود. ایران از دیکتاتورها آزاد خواهد شد و مردم شجاع ایران آن را پس خواهند گرفت».
| |
| | |
| پیام این تظاهرات بزرگ که اهداف انقلاب بهمن ۵۷ را به انقلاب دموکراتیک نوین و روزهای خروشان قیام سراسری در بهمن ۱۴۰۱ پیوند زد، در سخنان خانم مریم رجوی خطاب هموطنان به کاملترین صورت بیان شد. رئیسجمهور برگزیده مقاومت در بخشی از سخنانش گفت: «ما در کشاکش یک انقلاب دموکراتیک نوین هستیم. آنچه مردم ما میخواهند یک جمهوری دموکراتیک است؛ یک جمهوری، عاری از شکنجه و کشتار و عاری از استبداد و وابستگی؛ و الا؛ دیکتاتوری، دیکتاتوری است؛ چه با عمامه باشد، چه با تاج. غارتگری، غارتگری است؛ چه توسط ستاد اجرایی یا بنیاد برکت خامنهای باشد، چه توسط رضاشاه که بخش اعظم زمینها و روستاهای آباد کشور را با زور غصب کرد و چه توسط پسر او باشد که دهها میلیارد دلار از دارایی ایران را همراه با خانوادهاش به خارج کشور منتقل کرد و هنوز هم حساب آن را پس ندادهاند. بله، اجبار، اجبار است چه کشف اجباری حجاب، چه تحمیل اجباری حجاب. حالا کسی که ارث پدرش را از ملت ایران میخواهد مدعی است که چرا زنان مجاهد روسری دارند و چرا از مردان جدا مینشینند. فرهنگ سرکوبگرانهٔ رضاخانی و رویکرد قیممآبی خمینی را میبینید؟ پس احترام به افکار و عقاید و آیین و حقوق و آزادی انتخاب دیگران چه شد؟ آنهم در مورد زنان قهرمانی که دهها هزار نفرشان در مبارزه با خمینی شکنجه یا شهید شدند و حالا در مواضع رهبری یک سازمان پیشتاز، جنبش آزادی را پیش میبرند. آیا تصویر فرمانده سارا با خنجری در قلبش آویخته از پا با طناب بر صخره، در گردنهٔ حسنآباد بهاندازه کافی گویا نیست؟ در اینجا ناگزیر میپرسم آیا خواهر خود من را بازجویان ساواک شما بهصورت فجیع نکشتند؟ بله، این فصلمشترک شاه و شیخ در زنستیزی است؛ و در تقدیر شیخ همچون شاه، سرنگونی قطعی و حتمی است».</blockquote>
| |
| | |
| == انعکاسات تظاهرات ایرانیان در پاریس ==
| |
| | |
| === خبرگزاری رویتر ===
| |
| خبرگزاری رویترز روز یکشنبه ۲۳بهمن ۱۴۰۱ تصاویری از تظاهرات ایرانیان بهمناسبت سالگرد انقلاب ضدسلطنتی در پاریس را منتشر کرد و نوشت: <blockquote>«اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در حرکتی اعتراضی در پاریس در همبستگی با مردم ایران شرکت کردند. گیسو شاکری خواننده ایرانی در حالی که اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در تظاهراتی در پاریس در همبستگی با مردم ایران شرکت کردند، تصاویر علی خامنهای ولیفقیه ایران را پاره میکند. مریم رجوی، رهبر سیاسی شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) در حالی که اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در تظاهراتی در پاریس در همبستگی با مردم ایران شرکت کردهاند، در حال سخنرانی روی صفحه نمایش دیده میشود.اینگرید بتانکور، سیاستمدار فرانسوی-کلمبیایی و گروگان سابق فارک، در حالی سخنرانی میکند که اعضای جامعه ایرانی و حامیان شورای ملی ایران در تظاهراتی در پاریس در همبستگی با مردم ایران، شرکت دارند.»<ref>[https://iranntv.com/920176-%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DB%8C سایت سیمای آزادی ۲۳ بهمن]</ref></blockquote>
| |
| | |
| === تلویزیون فرانسه کانال ۳ ===
| |
| تلویزیون کانال ۳ فرانسه در گزارش خود اعلام کرد: <blockquote>«یک تظاهرات در حمایت از قیام در ایران در میدان دانفر روشرو در پاریس توسط شورای ملی مقاومت ایران مستقر در اور سوراواز برگزار شد. هزاران ایرانی حمایت خود را از قیام مردمی ابراز داشتند. در میان جمعیت، اعظم صابری طعم مبارزه را باز مییابد. وی که در ۱۷ سالگی توسط شاه به زندان انداخته شد امروز اینجا حاضر شده تا سالگرد سرنگونی سلطنت را در ۴۴سال پیش جشن بگیرد و حمایت خود را از انقلاب حاضر ابراز کند. <ref name=":0">[https://iranntv.com/920250-%D8%AA%D9%84%D9%88%DB%8C%D8%B2%DB%8C%D9%88%D9%86-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%87-%D9%80-%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%84-%DB%B3-%D9%80-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7 سایت سیمای آزادی ۲۶ بهمن]</ref></blockquote>
| |
| | |
| ==== اعظم صابری ====
| |
| «من همراه مردم ایران فریاد میزنم مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر. شاه یک دیکتاتور کلاسیک بود، ولی آخوندها واقعاً از قرون وسطی برخاستهاند». تظاهراتی که توسط شورای ملی مقاومت ایران سازماندهی شده است. از ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲ – ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ غرش انقلاب در ایران بگوش میرسد، فیلمهای این قیام روی شبکههای اجتماعی منتشر میشود. قیامی به ابتکار زنان، چیزی که جامعه ایرانیان جوان در خارج را بهسمت خود میکشد.»
| |
| | |
| ==== افشین علوی ====
| |
| <blockquote>«خلق ایران مجدداً قیام کرده است، علیه دیکتاتوریها، و قصد دارد رو بجلو پیشروی کند، به سمت دمکراسی کثرتگرایی ویک جمهوری»<ref name=":0" /></blockquote>
| |
| | |
| ==== میترا بیغم ====
| |
| <blockquote>«این قیامی است که توسط زنان شروع شد. از اول زنان در صفوف مقدم بودند و اعتراض میکردند و من آمدهام تا در کنار مردم ایران باشم، مردان و زنانی که کشته میشوند یا زندگی خود را بخطر میاندازند».<ref name=":0" /></blockquote>
| |
| | |
| ==== پرهام لکزیان ====
| |
| <blockquote>«می خواهیم به جوانان ایران نشان دهیم که ما اینجا هستیم، ممکن است کار مهمی نباشد، ولی آمادهایم هر کاری از دستمان بر میآید برای کمک به آنها انجام دهیم».
| |
| | |
| میدان دانفر روشرو، مقر بالای فرماندهی مقاومت فرانسه، معمولاً میزبان این تظاهرات آنهاست.<ref name=":0" /></blockquote>
| |
| | |
| === صدای آمریکا ===
| |
| سایت رادیو صدای آمریکا در گزارش خود نوشت:<blockquote>«شماری از مخالفان جمهوری اسلامی روز یکشنبه با برپایی تجمعی اعتراضی در پاریس خواهان قرار گرفتن سپاه پاسداران در فهرست سازمانهای تروریستی کشورهای عضو اتحادیه اروپا شدند. کشورهای اروپایی در ماههای اخیر به صورت فزایندهای از رویکرد سرکوبگرانه جمهوری اسلامی نسبت به معترضان انتقاد و تحریمهایی علیه نهادها و اشخاص درگیر در این سرکوبها وضع کردهاند. به گزارش رویترز، تجمع روز یکشنبه در پاریس توسط [[شورای ملی مقاومت ایران]]، مرتبط با سازمان مجاهدین خلق و از باسابقهترین گروههای خواستار براندازی جمهوری اسلامی، سازماندهی شده بود. این تجمع یک روز پس از تجمع شمار دیگری از ایرانیان مخالف جمهوری اسلامی در همین شهر و بسیاری دیگر از شهرهای جهان برگزار شد.»<ref>[https://ir.voanews.com/a/6959573.html سایت فارسی صدای آمریکا]</ref></blockquote>
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| <span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span> | | <span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span><span dir="RTL"></span> |
| <references /> | | <references /> |
تصویری از تظاهرات ایرانیان در ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ در پاریس
تظاهرات مادران، به راهپیمایی عظیم مادران هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران در روز ۷ اردیبهشت سال ۱۳۶۰ گفته میشود. در این روز مادران هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران به همراه ۲۰۰۰۰۰ تن از مردم تهران در اعتراض به کشتار هواداران مجاهدین در فعالیتهای مسالمتآمیز بدست نیروهای لباس شخصی و پاسداران که تا همان روزهای اول اردیبهشت، حداقل ۸مجاهد خلق از جمله سمیه نقرهخواجا و فاطمه رحیمی را در قائمشهر و فاطمه کریمی را در کرج بهشهادت رسانده بودند.
این تظاهرات با استقبال وسیع و بیسابقه مردم روبهرو شد و در عرض مدت کوتاهی بیش از ۱۵۰هزار نفر از مردم تهران از میدان فلسطین بهسوی منزل پدرطالقانی بهراه افتادند و در خلال راهپیمایی تعداد جمعیت به ۲۰۰هزار تن رسید. مهین رضایی خواهر مهدی و احمد و رضا رضایی شهید و سایر مسئولان در انجمنهای جنوب و شمال تهران در برگزاری این راهپیمایی نقش مهمی بهعهده داشتند.
زمینههای تظاهرات مادران
به دلیل سرکوب مستمر هوادارن مجاهدین خلق در فعالیتهای سیاسی روزمره و اینکه والدین مجاهدین همواره شاهد شکستن دست و پای فرزندانشان بدست عوامل حکومتی و پاسداران جمهوری اسلامی بودند و در برخی موارد چشم فرزندانشان را از حدقه درآورده بودند تصمیم به اقدامی اعتراضی میگیرند و به همین منظور از صبح روز ۷ اردیبهشت سال ۱۳۶۰ در منزل رضاییهای شهید تجمع کرده و وصیتنامههای خود را مینویسند. از جمله این مادران مادر کبیری (معصومه شادمانی) است که در این روز گفت:
«دوست دارم اگر قرار است خونی ریخته شود من هم یکی از آنها باشم.»
مادران مجاهد، در حالیکه فرزندان خردسال خود را نیز بههمراه آورده بودند، با شعارهای «مازندران و گیلان، خونینسرای ایران»، «از خون ما دوباره، رنگین هر کران شد» و... تظاهرات را آغاز کردند.
مادر ذاکری، مادر مصباح و بسیاری از مادران دیگر که بعدها توسط جمهوری اسلامی دستگیر و اعدام شدند، در این تظاهرات شرکت کردند. این تظاهرات بدون اطلاع قبلی آغاز شد. مادران و خانوادههای مجاهد خلق و میلیشیای مجاهدین دهانبهدهان یکدیگر را خبر کردند و در میدان فلسطین گردآمدند.
با شروع تظاهرات، وضع تهران دگرگون شد و خبر آن بهسرعت در میان مردم پیچید. مردم از ترکیب مادران مجاهد خلق که با همهچیز خود در این تظاهرات شرکت کرده بودند، متعجب شده بودند. جمعیت انبوهی از قشرها و طبقات مختلف مردم از کارگر، کارمند، کسبه، دانشجو و دانشآموز به هسته اولیه این تظاهرات یعنی مادران مجاهد و خواهران میلیشیا پیوستند. وجود تعداد زیادی از همافران و درجهداران و سربازان آزاده در این تظاهرات، چشمگیر بود. مردم شعارهای مختلفی میدادند ”مجاهدین زندانند یا کشته در میدانند“، ”زحمتکشان، محرومان، مجاهدین یارتان، مشعل پیکارتان“.
از تراکم جمعیت امکان تردد دیگر نبود پاسداران برای سرکوب تظاهرات به جمعیت هجوم آوردند و در آن روزها مردم انتظار حملات وحشیانه به مادران و بچههای خردسال را نداشتند اما پاسداران که با ضرب و جرح مردم شروع کرده بودند در ادامه دست به شلیک مستقیم به سمت مردم زدند. دو تن از میلیشیای مجاهدین بنامهای ودود پیراهنی (دانشآموز هنرستان ۵ تهران واقع در خیابان منیریه) و خلیل اجاقی (کارگر) در این تهاجم بیرحمانه بهشهادت رسیدند.
پرتاب گاز اشکآور صدمات زیادی به مادران پیر وارد میکرد و بعضی از آنها در آستانه شهادت قرار گرفته بودند. مردم آنها را بهداخل خانههای خود میبردند و مداوا میکردند. اما مادران لحظهیی از مقاومت دست برنمیداشـتند. مادر فراهانچی(مادر ابریشمچی) که بسیار سالخورده بود، با شلیک گاز اشکآور حالش بهشدت وخیم شده بود. اما آرام نداشت و فریاد میزد: ”ولم کنید بگذارید بمیرم تا دنیا بفهمد خمینی چه جنایتکاری است“. مادر دیگری که فرزند کوچکش بهسختی توسط گاز اشکآور صدمه دیده بود و میخواستند او را از تظاهرات خارج کنند، میگفت: ”ولم کنید مگر خون بچه من از خون فرزند امام حسین رنگینتر است؟ بگذارید ما کشته شویم تا ماهیت این رژیم برای همه روشن شود“. شور و علاقه مادران در این تظاهرات بسیار انگیزاننده بود.
در مقابل سرکوب پاسداران، مردم برای کمک به تظاهرکنندگان واقعاً مایه میگذاشتند و کمکهای بیدریغی میکردند. آنها از پنجره خانههایشان، روزنامه، لاستیک، میز چوبی را بهپایین پرتاب میکردند تا تظاهرکنندگان برای مقابله با گاز اشکآور از آن استفاده کنند. اوضاع، شبیه روزهای قیام شده بود. پاسداران بهرغم سرکوب و کشتار نتوانستند تظاهرات را متوقف کنند یا از هم بپاشانند. تظاهرات با موفقیت تا مقصد نهایی خود یعنی خانه مرحوم پدر طالقانی ادامه یافت. قرار بر این بود که مادر کبیری قطعنامه تظاهرات را در منزل پدر طالقانی بخواند.
این تظاهرات تأثیر زیادی روی مردم داشت و ماهیت سرکوبگر جمهوری اسلامی را برای آنها روشن کرد. موسی خیابانی، در آخرین پیام خود درباره این تظاهرات گفت:
«راهپیمایی ۷ اردیبهشت، آثار شگرفی در مسیر تحولات اوضاع سیاسی بهجا نهاد و به آن سرعت بخشید».
عزیز، مادر رضاییهای شهید از شهید موسی پرسید: ”موسی! مثل اینکه دوباره شروع شد؟“ شهید موسی هم جواب داد:
”بله عزیز، اما بدان اگر یک مجاهد هم روی زمین باقی بماند، هرگز آب خوش از گلوی خمینی پایین نخواهد رفت. اگر همه ما را بکشد و فقط یک مجاهد باقیبماند، راه ما از بین نمیرود و ادامه خواهد یافت.
یکی از ویژگیهای برجسته تظاهرات ۷اردیبهشت آن بود که قدرت بسیج و سازماندهی مجاهدین را نشان داد. چرا که آنها توانسته بودند با ارتباطات غیرعلنی و بدون اطلاع قبلی، چنین تظاهراتی را برپا کنند و این حقیقتی بود که خمینی را بهشدت وحشتزده کرد و او را به دستوپا انداخت تا بهخیال خود هر چه زودتر «تکلیف نهایی» مجاهدین را روشن کند. بهدنبال راهپیمایی عظیم مادران، دادستانی انقلاب خمینی، وحشتزده هر نوع راهپیمایی را بهطور رسمی ممنوع اعلام کرد.
در این تظاهرات عظیم مادران دلاوری چون معصومه شادمانی (مادرکبیری)، مادر ذاکری، شایسته، هاشمزاده، چاقوساز، فخری حاجدایی، حبیبه ذوالفقاری، زائریان مقدم (مادر کرباسی)، اختر مولوی (مادر میمنت)، عالیه بازرگان، ایران بازرگان، رقیه مصباح (مادر مسیح)، آراسته قلیوند (بزرگانفرد)، عفت خلیفه سلطانی (مادر شفایی)، رضوان رفیعپور (مادر رضوان)، ملکتاج حکیمی (مادر شریفی)، کلثوم اسلامی شرکت داشتند.
منابع