کاربر:Omid/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
}} | }} | ||
'''مسیح علینژاد''' با نام اصلی معصومه علینژاد قمی در سال ۱۳۵۵ در «قمیکلا» از توابع شهرستان بابل به دنیا آمد. او خبرنگاری را از سال ۱۳۷۸ با کار در روزنامه همبستگی آغاز کرد. | '''مسیح علینژاد''' با نام اصلی معصومه علینژاد قمی در سال ۱۳۵۵ در «قمیکلا» از توابع شهرستان بابل به دنیا آمد. او خبرنگاری را از سال ۱۳۷۸ با کار در روزنامه همبستگی آغاز کرد.<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/4414895.stm Iran bans parliamentary reporter]</ref> | ||
مسیح علینژاد به عنوان یک خبرنگار اصلاح طلب و حامی جبهه ی مشارکت در ایران فعال بود. مسیح علینژاد همچنین مدتی در خبرگزاری ایلنا به عنوان خبرنگار پارلانی به کار مشغول بود. | مسیح علینژاد به عنوان یک خبرنگار اصلاح طلب و حامی جبهه ی مشارکت در ایران فعال بود. مسیح علینژاد همچنین مدتی در خبرگزاری ایلنا به عنوان خبرنگار پارلانی به کار مشغول بود.<ref>[https://web.archive.org/web/20200831085143/https://www.dw.com/fa-ir/%D8%AE%D8%A8%D8%B1%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D9%88%D8%B1%D9%88%D8%AF-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%AC%D9%84%D8%B3-%D9%85%D9%86%D8%B9-%D8%B4%D8%AF%D9%86 خبرنگار پارلمانی مسیح علینژاد از ورود به مجلس منع شد]</ref> | ||
او مدتی برای تحصیل به انگلستان رفت و تا سال ۱۳۸۸ همچنان به ایران رفت و آمد داشت. وی پس از سکونت در خارج از ایران فعالیتهای سیاسی مختلفی را همراستا با اصلاحطلبان ایران به پیش برد. از جمله در مصاحبهیی در صدای آمریکا تحریم انتخابات را مردود دانست. | او مدتی برای تحصیل به انگلستان رفت و تا سال ۱۳۸۸ همچنان به ایران رفت و آمد داشت. وی پس از سکونت در خارج از ایران فعالیتهای سیاسی مختلفی را همراستا با اصلاحطلبان ایران به پیش برد.<ref>[https://www.aparat.com/v/5cSQ0/%DB%8C%DA%A9_%D8%A7%D8%B5%D9%84%D8%A7%D8%AD_%D8%B7%D9%84%D8%A8_%D8%A8%D8%AF%D9%88%D9%86_%D8%B1%D9%88%D8%AA%D9%88%D8%B4%0A%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%AD_%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%86%DA%98%D8%A7%D8%AF_%3A_%D9%85%D9%86_%D8%A8%D8%AF%D9%88 مسیح علینژاد در مصاحبه با صدای آمریکا: من اصلاحطلبم]</ref> از جمله در مصاحبهیی در صدای آمریکا تحریم انتخابات را مردود دانست. | ||
مسیح علینژاد برای اولین بار با راهاندازی صفحه فیسبوکی آزادیهای یواشکی شهرت زیادی کسب کرد. این کمپین از زنان میخواست در اماکن خلوت روسری خود را برداشته و فیلمهای آنرا برای وی ارسال کنند. او همچنین در سال ۱۳۹۶ و همزمان با کار در صدای آمریکا کمپین چهارشنبههای سفید را راهاندازی کرد که در آن از زنان ایرانی میخواست روزهای چهارشنبه به عنوان اعتراض از روسری یا شال سفید استفاده کنند.<ref>[https://ir.voanews.com/episode/tblt-234855 برنامه تبلت در صدای آمریکا]</ref> مسیح علینژاد همواره متهم بوده است که با پایین آوردن سقف خواستههای مردم و به ویژه زنان، از رادیکالیزه شدن جنبش جلوگیری کرده است. | مسیح علینژاد برای اولین بار با راهاندازی صفحه فیسبوکی آزادیهای یواشکی شهرت زیادی کسب کرد. این کمپین از زنان میخواست در اماکن خلوت روسری خود را برداشته و فیلمهای آنرا برای وی ارسال کنند. او همچنین در سال ۱۳۹۶ و همزمان با کار در صدای آمریکا کمپین چهارشنبههای سفید را راهاندازی کرد که در آن از زنان ایرانی میخواست روزهای چهارشنبه به عنوان اعتراض از روسری یا شال سفید استفاده کنند.<ref>[https://ir.voanews.com/episode/tblt-234855 برنامه تبلت در صدای آمریکا]</ref> مسیح علینژاد همواره متهم بوده است که با پایین آوردن سقف خواستههای مردم و به ویژه زنان، از رادیکالیزه شدن جنبش جلوگیری کرده است. | ||
مسیح علینژاد در سالهای اخیر اعلام کرده است که دیگر به گفتمان اصلاح معتقد نیست، اما همچنان روابط خود با اصلاحطلبان و لابیهای رژیم ایران را حفظ کرده است. همسر وی کامبیز فروهر عضو نایاک بزرگترین لابی جمهوری اسلامی در خارج از ایران است. | مسیح علینژاد در سالهای اخیر اعلام کرده است که دیگر به گفتمان اصلاح معتقد نیست، اما همچنان روابط خود با اصلاحطلبان و لابیهای رژیم ایران را حفظ کرده است. همسر وی کامبیز فروهر عضو نایاک بزرگترین لابی جمهوری اسلامی در خارج از ایران است وی در مصاحبهای با صدای آمریکا جواد ظریف را فردی «دلربا» نامید که در ایران محبوبیت دارد.<ref>[https://gramho.com/media/2313161162056161892 مصاحبه همسر مسیح علینژاد در صدای آمریکا]</ref> | ||
== کودکی و جوانی == | == کودکی و جوانی == |
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۵۱
مسیح علینژاد با نام اصلی معصومه علینژاد قمی در سال ۱۳۵۵ در «قمیکلا» از توابع شهرستان بابل به دنیا آمد. او خبرنگاری را از سال ۱۳۷۸ با کار در روزنامه همبستگی آغاز کرد.[۱]
مسیح علینژاد به عنوان یک خبرنگار اصلاح طلب و حامی جبهه ی مشارکت در ایران فعال بود. مسیح علینژاد همچنین مدتی در خبرگزاری ایلنا به عنوان خبرنگار پارلانی به کار مشغول بود.[۲]
او مدتی برای تحصیل به انگلستان رفت و تا سال ۱۳۸۸ همچنان به ایران رفت و آمد داشت. وی پس از سکونت در خارج از ایران فعالیتهای سیاسی مختلفی را همراستا با اصلاحطلبان ایران به پیش برد.[۳] از جمله در مصاحبهیی در صدای آمریکا تحریم انتخابات را مردود دانست.
مسیح علینژاد برای اولین بار با راهاندازی صفحه فیسبوکی آزادیهای یواشکی شهرت زیادی کسب کرد. این کمپین از زنان میخواست در اماکن خلوت روسری خود را برداشته و فیلمهای آنرا برای وی ارسال کنند. او همچنین در سال ۱۳۹۶ و همزمان با کار در صدای آمریکا کمپین چهارشنبههای سفید را راهاندازی کرد که در آن از زنان ایرانی میخواست روزهای چهارشنبه به عنوان اعتراض از روسری یا شال سفید استفاده کنند.[۴] مسیح علینژاد همواره متهم بوده است که با پایین آوردن سقف خواستههای مردم و به ویژه زنان، از رادیکالیزه شدن جنبش جلوگیری کرده است.
مسیح علینژاد در سالهای اخیر اعلام کرده است که دیگر به گفتمان اصلاح معتقد نیست، اما همچنان روابط خود با اصلاحطلبان و لابیهای رژیم ایران را حفظ کرده است. همسر وی کامبیز فروهر عضو نایاک بزرگترین لابی جمهوری اسلامی در خارج از ایران است وی در مصاحبهای با صدای آمریکا جواد ظریف را فردی «دلربا» نامید که در ایران محبوبیت دارد.[۵]
کودکی و جوانی
معصومه علینژاد قمی معروف به مسیح علینژاد در ۲۰ شهریور ماه ۱۳۵۵ در قمیکلا از توابع بابل به دنیا آمد. فرزند پنجم خانواده است و دو برادر و دو خواهر دیگر دارد. پدرش کشاورز و دستفروش و مادرش خیاط بوده است. خانوادهی او از حامیان جمهوری اسلامی(اصولگرا) هستند.
یمسیح علینژاد در سال ۱۳۷۸ با کار در روزنامه همبستگی خبرنگاری خود را آغاز کرد و بعد از آن کار خبرنگاری را در خبرگزاری ایلنا ادامه به عنوان خبرنگار پارلمانی ادامه داد.[۶] مسیح علینژاد دوبار ازدواج کرده است. همسر کنونی او کامبیز فروهر است و دارای یک فرزند پسر به نام پویان است.
همکاری با اصلاحطلبان
همکاری با اصلاحطلبان در ایران
مسیح علینژاد خبرنگاری را از سال ۱۳۷۸ با روزنامهی همبستگی آغاز کرد. او همچنین در روزنامههای شرق، بهار، هممیهن و اعتماد ملی فعالیت داشته است. مسیح علینژاد در مجلس ششم و هفتم خبرنگار پارلمانی بود. او حامی اصلاحطلبان درمجلس به شمارمیرفت. وی در سال ۱۳۸۳ در مورد پرداخت عیدی ده میلیون ریالی به نمایندگان مجلس خبری در خبرگزاری ایلنا درج کرد که جنجالآفرین شد و به اخراج وی از مجلس انجامید. دلیل اخراج او، دسترسی غیر قانونی به اسناد مجلس عنوان شده است.
مسیح علینژاد در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد مقالهای با نام «آواز دلفین ها» علیه وی در روزنامه اعتماد ملی به ریاست مهدی کروبی منتشر کرد. مهدی کروبی مدیر مسئول روزنامه اعتماد ملی مجبور به عذرخواهی رسمی از احمدینژاد شد.[۶]
مسیح علینژاد در طول فعالیت خود با دیگر نشریاتی که با پشتیبانی سران اصلاحطلبان مانند عطاء الله مهاجرانی و شماری از اعضای جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، همکاری نزدیکی داشت و بارها مطالبی خود را در روزنامه های آنان در روزنامه شرق، بهار، وقایع اتفاقیه و هممیهن درج میکرد.
مسیح علینژاد همچنین به عنوان خبرنگار روزنامه همبستگی، خبرنگار پارلمانی خبرگزاری کار ایران (ایلنا) و نویسنده روزنامه اعتماد ملی و سایت روزنا (متعلق به روزنامه و حزب اعتماد ملی) و همچنین نویسنده برخی سایتهای دیگر فعالیت کرده است. وی مدتی بعد از ممانعت از ادامه فعالیت به عنوان خبرنگار پارلمانی در مجلس هفتم، به انگلیس و اسپانیا رفت. مسیح علینژاد پیش از فعالیت در جریان اعتراضات سال ۱۳۸۸ گاه به ایران میآمد. مسیح علینژاد در سال ۱۳۸۸ به قصد مصاحبه با اوباما به آمریکا رفت اما موفق به این کار نشد. او همچنین تلاش کرد پس از مصاحبه با محمد خاتمی با محمود احمدی نژاد و علی لاریجانی گفتگو کند.[۷]
ارتباط با اصلاحطلبان پس از خروج ازکشور
مسیح علینژاد پس از خروج از کشور تا مدتها همچنان به عنوان یک اصلاحطلب فعالیت داشت. او جلسات متعددی با اصلاحطلبان و بعضا افرادی از حامیان جناح اصولگرا چون علی علیزاده برگزار میکرد.
حمایت از انتخابات در ایران
مسیح علینژاد در مصاحبههای متعدد خواهان مشارکت در انتخابات در ایران شد. او تحریم انتخابات را رد میکند و اصلاح و به تعبیر خود «تعمیر خانه» را تنها راه نجات میداند.[۸]
مسیح علینژاد پس از خروج از کشور اعلام نموده که از اصلاحات عبور کرده است اما او همچنان ارتبطات خود با اصلاحطلبان در داخل و خارج ایران حفظ کرده است. مسیح علینژاد در اوت ۲۰۱۷ مصاحبهای با صادق زیباکلام از حامیان روحانی داشت.[۹]
مسیح علینژاد همچنین همسر کامبیز فروهر عضو نایاک است. نایاک یکی از لابیهای جمهوری اسلامی در خارج کشور است با اغلب چهرههای اصلاحطلب در داخل ایران مرتبط است.
او همچنین در شبکههای اجتماعی با افرادی چون «ماز جبرانی» از همکاران تریتا پارسی(عامل جمهوری اسلامی) ارتباطات قوی دارد.
حمایت از جنبش سبز
مصاحبه با صدای آمریکا
مسیح علینژاد در مصاحبهای که در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۸۹ با تلویزیون صدای آمریکا و در مناظره با حسن داعی از جنبش سبز (راه سبز امید) حمایت کرد. حسن داعی تظاهرات مردم در سال ۱۳۸۸ را اعراضاتی با خواست سرنگونی نامید اما مسیح علینژاد با این تفسیر مخالف بود.
وی خود را اصلاحطلب نامید و گفت آقای میرحسین موسوی میداند دارد چه کار میکند. علینژاد در بخش دیگری گفت:
«نسلی که در تظاهرات سال ۸۸ و ۸۹ به خیابانها آمده، ادبیات میرحسین موسوی را میداند و به خاطر همین در خیابان شعار یاحسین، میرحسین میدهند...»
هنگامی مجری از وی سوال میکند آیا همهی افراد به خواسته ی موسوی و کروبی به خیابان آمدند؟ مسیح علینژاد در پاسخ میگوید:
«البته این طور نیست... در دل این جنبش کسانی هم هستند که به او منتقد هستند»[۱۰]
حسن داعی میگوید:
«ادبیات شما مثل دیگر اصلاحطلبان است. با این افکار محدود نمیتوانید نظام را سرنگون کنید.... مردم در خیابان شعار مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنهای سردادند. شما و دوستان اصلاحطلبتان در جبههی مشارکت نه درخیابانئ حتی در خانههای خود حاضر هستید شعار مرگ بر خامنهای بدهید؟»
کنفرانس مطبوعاتی در لندن
مسیح علینژاد در کنفرانس مطبوعاتی که در ۲۳ آذر ۱۳۹۲ در لندن همراه با علی علیزاده، فرخ نگهدار، علی مزروعی و محمدرضا جلاییپور داشت، از اصلاحات در جمهوری اسلامی حمایت کرد و در بخشی از حرفهایش گفت:
«در انتخابات امسال رهبری آمد به سمت مردم و گفت حتی اگه مخالف هم هستید میتوانید رای بدهید و این محصول ایستادگی آقای موسوی و کروبی و جنبش سبز است. باید مدنیسازی را تقویت کنیم تا جامعه باید فشار بیاورد و رهبری به سمت مردم بیاید.»[۱۱]
صفحهی آزادیهای یواشکی
مسیح علینژاد در اردیبهشت ۱۳۹۳ صفحهی آزادی یواشکی زنان در ایران را در فیس بوک راه اندازی کرد که در آن زنان ایرانی عکسهایی از خودشان را منتشر کرده و دربارهی نبود آزادی پوشش برای زنان ایرانی و خواستههایشان مطالبی را مینوشتند. این صفحه بیش از ۱ میلیون دنبال کننده پیدا کرد[۶]
منتقدین به این فعالیت مسیح علینژاد را بخاطر پایین آوردن سطح خواستهی مردم به شیر کردن و اشتراک گذاشتن ویدئوهایی از بیحجابی آنهم در امکان خلوت سرزنش میکنند. بسیاری این کمپین را بازاری تبلیغاتی میدانند که تنها از رادیکالیزم تودههای معترض مرد و زن میکاهد
امید کشتکار در مجله اینترنتی فلاخن با تیتر«برندینگ با حجاب اجباری» در این مورد مینویسد:
«کمپین مسیح علینژاد ادامهای است بر کاری که طبقهی متوسط ایرانی در یک دههی گذشته شروع کرد و با تغییر در شکل و طرح روسری و مانتو و با روشهایی مطابق مد روز مثل جایگزین کردن ساپورت با شلوار، به مدارا با حکومت و قانون برندینگ با حجاب اجباری پرداخت. قانون حجاب اجباری مدتهاست کارکرد ایدئولوژیک اولیهی خود را برای حکومت از دست داده است...آزادیهای یواشکی قرار است بازنمایی همین دغدغهی بورژوایی و خردهبورژوایی باشد. این کمپین بنا دارد با تقلیل مسالهی آزادی پوشش و حجاب اجباری به چند عکس و ویدئوی بینام و نشان که در پستو گرفته شده و بازنمایی زن ایرانی در تصویر و مشخصات مورد علاقهی غربی، همان رفتاری را با حجاب اجباری داشته باشد که در سوی دیگر حکومت اسلامی دارد. برای یکی حجاب ابزار سرکوب است و برای دیگری آزادی پوشش ماشینی است برای تبلیغات. در حقیقت برای هر دو سر ماجرا در نسبتهایی مختلف مسالهی اصلی »حجاب« نیست، بلکه نکته آنجاست که چهگونه میشود با استفاده از این ابزار بر جامعه یا افکار عمومی تاثیر گذاشت و از امکانات بیشتری برخوردار بود. حجاب و آزادی زنان برای مسیح علینژاد و تیم احتمالی همکارانش )و کمپینهای مشابه (خواسته یا ناخواسته دغدغهای جدی نیست بلکه کالایی است خوشخریدار که میتوان آن را با بستهبندی مرغوب در مجامع و رسانههای غربی عرضه کرد و با استفاده از این کار امکانات جدیدی به دست آورد، امکاناتی که از مادیات تا سرمایهی معنوی، شهرت، جوایز بینالمللی و... را در برمیگیرد. شاهد این مدعا را میتوان در نتیجهی چندسالهی کار کمپین و تاثیرش در جامعهی ایران یافت، همچنین در برخورد مسیح با صفحهاش و متنهایی که ضمیمهی کارش میکند نکات جالبی هستند که نگاه او به مسئلهی زنان تا چه حد کالایی و تابع خواست بازار است.»[۱۲]
درخواست غرامت دریافت غرامت
مسیح علینژاد در تاریخ دوم دسامبر ۲۰۱۹ در نیویورک علیه جمهوری اسلامی در یک دادگاه شکایت نمود. او علیه رهبر جمهوری اسلامی، قوه قضائیه و سپاه پاسداران شکایت و اقامه دعوی کرد.
مسیح علینژاد خواهان نیم میلیون دلار غرامت از دولت آمریکا از محل پولهای بلوکه شدهی و اموال مصادرهی شده ایران شد. طبق قوانین آمریکا یعنی مادهی ۱۶۰۵A قانون Foreign Sovereign Immunities Act، ایرانیان میتوانند علیه دولت خود که در آمریکا به عنوان «حامی تروریست» شناخته میشوند شکایت کنند.[۱۳]
این مبلغ تنها به واسطه یکی از موارد اتهام در شکایت اوست و محاسبه مبالغ دیگر به روند بررسی دادگاه موکول شد.
درخواست مسیح علینژاد برای دریافت این پول مورد اعتراض بسیاری از ایرانیان قرار گرفت. آنها این پولها را متعلق به مردم ایران دانستند که نباید در اختیار فردی خاص به ویژه افرادی که دارای ارتباطاتی با برخی از جناحها در ایران دارند، قرار گیرد. در همین برخی ایرانیان در یک پتیشن خواهان جمعآوری امضا برای جلوگیری از تعلق یافتن این مبلغ به مسیح علینژاد شدند.[۱۴]
کمپین چهارشنبه های سفید
مسیح علینژاد در برنامه ای به نام تبلت در شبکه ماهوارهای VOA (صدای آمریکا) کمپینهای دیگری به راه انداخت که در آن از زنانی که در ایران زندگی میکنند میخواست که در روزهای چهارشنبه با شال یا روسری سفید بیرون بیایند.
او همچنین در کمپینی به نام دوربین ما اسلحهی ما از مردم میخواهد در مواجهه با افرادی که نهی از منکر میکنند، با موبایلهایشان از فیلم گرفته و برای او ارسال کنند. او این فیلمها را در برنامه خود و همچنین در شبکههای اجتماعی خود منتشر میکند.[۶]
ارتباط با نایاک
رابطه با دخی فصیحیان
یکی از کاربران توییتر در رشته توییتی از رابطه و دوستی مسیح علینژاد با دخی فصیحیان، مدیر اجرایی سابق از بنیانگذاران نایاک، پرده برداشت. دخی فصیحیان پس از سالها ارائه خدمات در نایاک قوی ترین لابی جمهوری اسلامی در آمریکا، موفق به گرفتن پست مدیر اجرایی در سازمان گزارشگران بدون مرز شد و در آن سازمان تبلیغات وسیعی برای مسیح علینژاد به عنوان گزارشگر انجام داد.[۱۵][۱۶]
ازدواج با کامبیز فروهر
مسیح علینژاد دو بار ازدواج کرده است. گفته میشود دلیل جدایی از همسر اول، فعالیتهایی بوده که از طرف مسیح در مطبوعات و رسانهها صورت میگرفته است و در نهایت از همسرش جدا شده که از این ازدواج یک فرزند پسر به نام پویان دارد. مسیح علینژاد برای بار دوم در سال ۱۳۹۲ با کامبیز فروهر خبرنگار ارشد خبرگزاری بلومبرگ زندگی مشترکی را شروع کرد، هر دو در حال حاضر در آمریکا زندگی میکنند. گفته میشود که کامبیز فروهر عضو نایاک میباشد.
همچنین کامبیز فروهر در برنامهی تلویزیونی در جواب مجری که پرسید بین سیاستمداران ایرانی کدام یک برای مصاحبه گرفتن آسانتر هستند جواب داد:
«آنهایی که واقعا با ما حرف میزنند، آقای عراقچی و آقای ظریف بودند. بیدلیل نیست که مردم از آقای ظریف خوششان میآید، چون ایشون چارم داره و دلربا هستند. ایشون بلدند آدم را جذب کنند، خیلی بامنطق صحبت میکنند. هم مخاطب ایرانی و هم مخاطب غربی را خوب جذب میکنند. ایشون چهره ظریفی دارند.»[۱۷]
ارتباط با دختران خیابان انقلاب
معروف به دختر خیابان انقلاب، نام زن جوانی است که ۶ دی ۱۳۹۶ (۲۷ دسامبر ۲۰۱۷) در روز چهارشنبه صبح و چند روز قبل از شروع تظاهرات ۱۳۹۶ ایران، در تقاطع خیابان انقلاب اسلامی و خیابان وصال شیرازی تهران در حرکتی نمادین روسری سفیدرنگی را بر سر چوبی کرد و در اعتراض به حجاب اجباری آن را تکان داد. بر اساس اخبار منتشرشده، پلیس ایران وی را دستگیر کرد
ویدا موحد اولین دختری است که به دختر خیابان انقلاب مشهور شد. او در ششم دی ماه ۱۳۹۶، صبح چهارشنبه در تقاطع خیابان انقلاب و خیابان وصال شیرازی در اعتراض به حجاب اجباری روسری خود را بر سر یک چوب قرار داده و آن را تکان داد. پلیس به سرعت وی را دستگیر کرد. وی به یک سال حبس تعزیری محکوم شد. پس از وی دختران دیگری نیز اقدام به این حرکت کردند اما در این میان شاپرک شجری زاده توانست پس از دستگیری از کشور خارج شود.
ارتباط با شاپرک شجری زاده
شاپرک شجری زاده در میان دختران انقلاب اصلاح طلب و حامی روحانی بوده است. وی پس از آزادی یک ویدئو در اینستاگرام منتشر کرد که در آن از مشکلات خود و حکم سنگین خود شرح داده و اشک ریخت. این ویدئو در شبکههای اجتماعی ترحم بسیاری ایجاد کرد اما فعال سیاسی آتنا فرقدانی افشا کرد که او یک ماه پیش از سخن گفتن در این ویدئو از کشور خارج شده بود در حالی که در سخنان خود اشارهای به آن نکرد و مخاطبین تصور کردند که وی در ایران است.
یک کاربر در توئیتر خود در این رابطه نوشت:
واقعا شاپرک کی از ایران خارج شد؟ چرا به ما نگفت؟ چرا یکجوری گریه کرد که انگار همین الان داره میره زندان؟ چرا احساسش به صدور حکمش رو با اشک نشون داد؟[۱۸]
در عین حال رضا خندان . همسر نسرین ستوده، وکیل شجریزاده پس از این ویدئو نوشته بود: «شاپرک شجریزاده، زن جوانی که با داشتن فرزند خردسال نهتنها خودش مستوجب 20 سال محکومیت میشود بلکه همزمان وکیلش بابت جسارت دفاع از حقوق او راهی زندان میشود.»
سخن او نیز به گونهای بود که مخاطبین از خروج وی از ایران مطلع نمیشدند. این در حالی است که رضا خندان از خروج او از ایران مطلع بود.[۱۹][۲۰]
کمی پس از آن نسرین ستوده در سخنانی تاکید کرد که شاپرک شجری زاده پیش از برداشتن روسری خود در ملاء عام به وی مراجعه کرده و از وی برای وکالت خود پس از دستگیری احتمالی سوال کرده است.
شاپرک شجری زاده پس از خروج از کشور به همراه مسیح علینژاد در کمپینهای مختلفی شرکت کرد.
همزمان در شبکههای اجتماعی افشا شد که شاپرک شجری زاده ۴۳ هفته پیش از موضوع «دختران انقلاب» با مسیح علینژاد ارتباط داشته است.
برنامه ریزی شده بودن این سناریو تردیدهای بسیاری را در میان کاربران شبکههای اجتماعی ایجاد کرد. تردیدهایی که در هشتک «شاپرک گیت و شاپرک شجری مطرح شدند:
از جمله اینکه چرا شاپرک شجری زاده به رغم اینکه در خیابانی خلوت اقدام به انجام حرکت «دختران خیابان انقلاب» کرد حکمی ۲۰ برابر ( ۲۰ سال حبس) گرفت. او چگونه به رغم این حکم آزاد شد و چگونه به خارج سفر کرد. چرا از میان دختران انقلاب تنها وی که از حامیان اصلاحات بود قادر به خروج از ایران شد.
شاپرک شجری زاده با شرکت در نشست نشست جانبی اجلاس ژنو جایزه بینالمللی مدافعان حقوق زنان را دریافت کرد. وی در می ۲۰۱۹ به همراه مسیح علینژاد در جلسه ای در پارلمان کانادا تحت عنوان هفته رسیدگی به وضعیت حقوق بشر در ایران شرکت کرد.[۲۱]
منابع
- ↑ Iran bans parliamentary reporter
- ↑ خبرنگار پارلمانی مسیح علینژاد از ورود به مجلس منع شد
- ↑ مسیح علینژاد در مصاحبه با صدای آمریکا: من اصلاحطلبم
- ↑ برنامه تبلت در صدای آمریکا
- ↑ مصاحبه همسر مسیح علینژاد در صدای آمریکا
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ مسیح علینژاد کیست؟، سایت شمانیوز
- ↑ مسیح علینژاد
- ↑ مصاحبه مسیح علینژاد با صدای آمریکا
- ↑ گفتگوی مسیح علینژاد با صادق زیباکلام
- ↑ مناظره مسیح علینژاد و حسن داعی درباره جنبش سبز، یوتیوب
- ↑ پس از انتخابات ۹۲، چشم انداز آینده، یوتیوب
- ↑ فلاخن۳۷ - برندینگ با حجاب اجباری
- ↑ جزئیات شکایت مسیح علینژاد و درخواست غرامت ۵۰۰ میلیون دلار
- ↑ Do not extend Masih Alinejad's contract. Do not give her any penny of Iranians money
- ↑ توییتر مربوط به یکی از کاربران
- ↑ توییت حسن داعی
- ↑ کامبیز فروهر از دلربایی ظریف میگوید!
- ↑ توئیت شراگیم زند در مورد شاپرک شجری زاده
- ↑ توئیتر نادر فتورهچی
- ↑ درباره ماجرای شاپرک شجری زاده، نسرین ستوده، رضا خندان
- ↑ هفته رسیدگی به حقوق بشر در ایران