کاربر:Javad/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
دانشجویان در سوگ 7دانشجوی کشته شده، لباس سیاه پوشیده و از ساعت 6 بعدازظهر برای آزادی هم کلاسیهای خود دست به تحصن زدند. | دانشجویان در سوگ 7دانشجوی کشته شده، لباس سیاه پوشیده و از ساعت 6 بعدازظهر برای آزادی هم کلاسیهای خود دست به تحصن زدند. | ||
یکشنبه 20تیر: | |||
هزاران دانشجو شعار «مرگ بر استبداد، زندهباد آزادی میدادند. | |||
دانشجویان با شعار مرگ بر خامنهای، لباس شخصیهایی را که قصد تهاجم به تظاهرات داشتند، کتک زدند و فراری دادند و موتورهایشان را به آتش کشیدند. | |||
رویتر گزارش داد: «دانشجویان شعار میدهند: ”ما دولت زور نمیخواهیم، پلیس مزدور نمیخواهیم" ». رویتر افزود: «پیامدهای این درگیریها جمهوری اسلامی را تکان داده است» | |||
دانشجویان دانشگاههای تبریز، اصفهان، رشت، شیراز و مشهد نیز در حمایت از خیزش دانشجویان در تهران دست به تظاهرات زدند. | |||
در تهاجم ماموران به تظاهرات دانشجویان تبریز بیشاز هشتصد نفر زخمیشده و تعداد زیادی از دانشجویان دستگیر یا مفقود میشوند. | |||
با برقراری حکومت نظامی در شهر تبریز، تانکها در خیابانها مستقر میشوند، مردم به حمایت از دانشجویان، دفتر هواپیمایی، بانک صادرات، و یک پمپبنزین را به آتش میکشند. | |||
ـ در حمایت از دانشجویان دانشگاه تبریز، بازار تبریز بسته میشود. | |||
ـ در تظاهرات دانشجویان دانشگاه مشهد، یک دانشجوی دختر کشته میشود. | |||
ـ در شهر اهواز ۳۰۰۰ و در رشت ۱۰۰۰نفر از دانشجویان در حمایت از تظاهرات تهران و تبریز دست به راهپیمایی میزنند. همچنین دانشجویان دانشگاههای شیراز، ارومیه، اردبیل، سمنان، شاهرود، یاسوج، همدان، یزد، خرمآباد، بندرعباس، زنجان، گرگان، مراغه و اراک نیز دست به راهپیمایی و تظاهرات زدند. | |||
ـ روزنامه کیهان: دانشجویان آشکارا میگویند مسأله ما کل ایران است!<ref>سایت مجاهد حمله به کوی [https://event.mojahedin.org/i/events/5026 دانشگاه]</ref> | |||
رهبران قیام ۱۸ تیرماه ۷۸، هزاران دانشجو و مردم معترضی بودند که در خیابان های تهران و تبریز اساس حکومت ولایت فقیه را به چالش کشیدند. شعار «مرگ بر خامنهای» و «قاتلین فروهر، زیرعبای رهبر» سر دادند و سقف مطالباتشان نه برکناری رییس پلیس و حضور خاتمی در کوی دانشگاه، بلکه تغییر نظام سیاسی دیکتاتوری دینی در ایران بود<ref>سایت رادیو فردا بازخوانی یک [https://www.radiofarda.com/a/f9-iran-student-protests-july-1999/28651853.html قیام]</ref>. | رهبران قیام ۱۸ تیرماه ۷۸، هزاران دانشجو و مردم معترضی بودند که در خیابان های تهران و تبریز اساس حکومت ولایت فقیه را به چالش کشیدند. شعار «مرگ بر خامنهای» و «قاتلین فروهر، زیرعبای رهبر» سر دادند و سقف مطالباتشان نه برکناری رییس پلیس و حضور خاتمی در کوی دانشگاه، بلکه تغییر نظام سیاسی دیکتاتوری دینی در ایران بود<ref>سایت رادیو فردا بازخوانی یک [https://www.radiofarda.com/a/f9-iran-student-protests-july-1999/28651853.html قیام]</ref>. |
نسخهٔ ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۲۶
حمله به کوی دانشگاه تهران در۱۸ تیر۱۳۷۸
واقعه کوی دانشگاه در ۱۸ تیر سال ۷۸ از توقیف روزنامه «سلام» به مدیریت سيدمحمد موسوی خوئینیها، از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام شروع شد. ١٥ تیر بود که در پی شکایت وزارت اطلاعات، روزنامه سلام بهدلیل انتشار نامه محرمانه وزارت اطلاعات که به سعید اسلامی یا امامی منتسب شده بود، با حکم تعلیقی که در سال ٧٢ داشت، توقیف شد. این آغاز ماجرای کشداری بود که به ١٨ تیر انجامید.بمحض انتشار خبر توقیف سلام در هفدهم تیر سال ٧٨، دانشجویان در کوی دانشگاه تهران دست به اعتراض زدند. اعتراضی که از ساعت ٩ شب شروع شد و ادامه پیدا کرد که در پی آن مأموران انتظامی و لباس شخصی به کوی دانشگاه تهران حمله کردند که به پنج روز ناآرامی منجر شد.[۱]
ساعت ٩ شب ابتدا تجمعی در کوی در برابر خوابگاه دانشجویان شکل گرفت. به فاصله یک ساعت، تجمعی دیگر مقابل سینمای کوی برگزار شد و بههمپیوستن این دو تجمع باعث شد جمعیت دانشجویان به بیرون از کوی کشیده شود.
ماجرا به این سادگی خاتمه نیافت، تا بیستوسوم تیر فضای ملتهب همچنان ادامه داشت. درگیریهای کوی دانشگاه بارها به خیابان کشیده شد. در جریان حمله به کوی، تعدادی از دانشجویان مجروح شدند و مرگ عزت ابراهیمنژاد هم تأیید شد.
مصطفی معین، وزیر وقت علوم فردای ١٨ تیر استعفا میدهد. استعفایی که پذیرفته نمیشود.[۲]
شروع قیام ۱۸ تیر ۷۸ صبح جمعه
در ساعتهای اولیه بعداز نیمهشب، جمع کثیری از دانشجویان در خوابگاه دانشجویی تهران به تظاهرات دستزده و علیه سانسور شعار میدهند.
صبح جمعه ۱۸تیر:
ـ ساعت 4صبح نیروهای یکان ویژه، منطقه خوابگاه دانشجویان را به محاصره درآورده با پرتاب گاز اشکآور به دانشجویانی که شعار میدادند، حمله بردند و آنان را که بالغ بر ۱۳۰۰تن بودند با باتون، چماق و قنداق تفنگ مورد ضربوشتم قراردادند. واحدهای یکان ویژه انتظامی سپس به خوابگاهها حمله برده و ضمن تخریب ساختمانها، وسایل و اتاقها، چندتن از دانشجویان را براثر واردکردن ضربات مرگبار و یا پرتاب از پنجره، به قتل میرسانند.[۳]
تلویزیون سی.ان.ان: ”به گزارش شاهدان عینی، تعداد کشتهها در این تهاجمها حداقل ده نفر بوده است“.
ظهر ۱۸ تیر:
ـ پساز نمازجمعه بار دیگر عدهیی از لباس شخصیها به همراه نیروهای انتظامی به کوی دانشگاه حمله کرده و تعدادی از دانشجویان را با چاقو، قمه و پنجهبکس مجروح و مصدوم میکنند.
لباس شخصی ها به داخل کوی دانشگاه و خوابگاههای دانشجویی حمله بردند و ضمن تخریب اموال دانشجویان آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و صدها نفر را بازداشت کردند. حمله و ضرب و شتم دانشجویان تا صبح ادامه داشت. در این حمله حتی خوابگاه دانشجویان خارجی نیز در امان نماند. این حمله به اعتراضات گسترده و چند روزه دانشجویان و مردم در تهران و شهرستانها انجامید. [۴]
عصر ۱۸ تیر:
ـ دانشجویان به ماشین وزیر کشور و نماینده خامنهای حمله کرده و شیشههای آن را میشکنند، دانشجویان شعار میدادند: میکشم میکشم آنکه برادرم کشت، خامنهای حیا کن رهبری را رها کن ! مرگ بر استبداد، زندهباد آزادی!
درجریان هجوم نیروهای حکومت، دستکم 6تن از دانشجویان ازجمله نعیمی، یاوری و سهرابی جان خود را از دست میدهند. یکی از آنها بهدلیل اینکه توسط ماموران پاسدار از طبقههای فوقانی ساختمان به پایین پرتاب شده و دیگری بهدلیل ضربههای شدید باتون به سرش، کشته شدند.
در این درگیری بیشاز ۱۰۰۰تن از دانشجویان با بدنهای مجروح بدون کمترین امکان رسیدگی در بحبوحه درگیری رها میشوند.
ماموران با حمله به بیمارستانها که تعدادی از دانشجویان مجروح در آن بستری بودند، کلیه زخمیها را به مکان نامعلومی منتقل میکنند و در ادامه هم وقتی با اعتراض دانشجویان دیگر مواجه میشوند آنها را نیز دستگیر و با خود به نقطه نامعلومی منقل میکنند.[۵]
شنبه ۱۹ تیر:
دانشجویان مستقر در کوی دانشگاه در تمام طول جمعهشب با روشنکردن آتش دربرابر نیروهای حکومت، که آنان را در محاصره خود گرفتهاند، به مقاومت میپردازند.
براثر شلیک ماموران، یکی از دانشجویان از ناحیه چشم مورد اصابت گلوله قرار گرفته و مجروح میشود. وی بعداز چند ساعت کشته میشود.
خاتمی (رئیس جمهور وقت) یک نشست اضطراری با سران امنیتی نظام گذاشته و یک حکومت نظامی اعلامنشده بهدنبال این نشست در تهران برقرار میشود.
دانشجویان در محل دانشگاه دست به تظاهرات زدند، واحدهای ضدشورش به دانشجویان حمله برده و تعدادی را مجروح و مصدوم میکنند. دانشجویان شعار میدادند: 1۸تیر امسال، ۱۶ آذر ماست. آنها پیراهن خونآلود دانشجوی کشته شده را بر سر دست بلند کرده بودند.
وزیر فرهنگ و آموزش عالی طی اطلاعیهیی استعفای خود را اعلام داشت و سرکوب خونین دانشگاه را ”یک بحران ملی“ خواند.
تعداد دانشجویان در تظاهرات با پیوستن سایر دانشجویان دانشگاهها به هزاران تن بالغ گردید، نیروهای وابسته به نظام به ربودن دانشجویان زخمی از بیمارستانها اقدام کردند.
حوالی غروب هزاران تن از دانشجویان با لباس سیاه به نشانه عزاداری برای 7دانشجو و جهت آزادی دانشجویان اسیر دست به تحصن زدند.
- خبرگزاری فرانسه طی خبری در این باره نوشت: «تظاهرکنندگان که یک پیراهن خونآلود برسر دست گرفته بودند، شعار میدادند "دانشجو بپاخیز! برادرت کشته شد! " برخی دانشجویان که صورت خود را با پارچه پوشانده بودند، فریاد میزدند "مرگ بر استبداد، زندهباد آزادی" .
در پی۴۰ساعت درگیری در دانشگاه تهران، رئیس دانشگاه تهران و رؤسای کلیه دانشکدههای آن از شغل خود استعفا میدهند. پیشاز آن وزیران بهداشت و درمان و فرهنگ و آموزش عالی و موسوی لاری، وزیر کشور، از معاونت فرماندهی نیروی انتظامی استعفا داده بودند.
تلویزیون سی.ان.ان طی گزارشی میگوید بازار تهران در حمایت از دانشجویان تعطیل میشود.
دانشجویان در سوگ 7دانشجوی کشته شده، لباس سیاه پوشیده و از ساعت 6 بعدازظهر برای آزادی هم کلاسیهای خود دست به تحصن زدند.
یکشنبه 20تیر:
هزاران دانشجو شعار «مرگ بر استبداد، زندهباد آزادی میدادند.
دانشجویان با شعار مرگ بر خامنهای، لباس شخصیهایی را که قصد تهاجم به تظاهرات داشتند، کتک زدند و فراری دادند و موتورهایشان را به آتش کشیدند.
رویتر گزارش داد: «دانشجویان شعار میدهند: ”ما دولت زور نمیخواهیم، پلیس مزدور نمیخواهیم" ». رویتر افزود: «پیامدهای این درگیریها جمهوری اسلامی را تکان داده است»
دانشجویان دانشگاههای تبریز، اصفهان، رشت، شیراز و مشهد نیز در حمایت از خیزش دانشجویان در تهران دست به تظاهرات زدند.
در تهاجم ماموران به تظاهرات دانشجویان تبریز بیشاز هشتصد نفر زخمیشده و تعداد زیادی از دانشجویان دستگیر یا مفقود میشوند.
با برقراری حکومت نظامی در شهر تبریز، تانکها در خیابانها مستقر میشوند، مردم به حمایت از دانشجویان، دفتر هواپیمایی، بانک صادرات، و یک پمپبنزین را به آتش میکشند.
ـ در حمایت از دانشجویان دانشگاه تبریز، بازار تبریز بسته میشود.
ـ در تظاهرات دانشجویان دانشگاه مشهد، یک دانشجوی دختر کشته میشود.
ـ در شهر اهواز ۳۰۰۰ و در رشت ۱۰۰۰نفر از دانشجویان در حمایت از تظاهرات تهران و تبریز دست به راهپیمایی میزنند. همچنین دانشجویان دانشگاههای شیراز، ارومیه، اردبیل، سمنان، شاهرود، یاسوج، همدان، یزد، خرمآباد، بندرعباس، زنجان، گرگان، مراغه و اراک نیز دست به راهپیمایی و تظاهرات زدند.
ـ روزنامه کیهان: دانشجویان آشکارا میگویند مسأله ما کل ایران است![۶]
رهبران قیام ۱۸ تیرماه ۷۸، هزاران دانشجو و مردم معترضی بودند که در خیابان های تهران و تبریز اساس حکومت ولایت فقیه را به چالش کشیدند. شعار «مرگ بر خامنهای» و «قاتلین فروهر، زیرعبای رهبر» سر دادند و سقف مطالباتشان نه برکناری رییس پلیس و حضور خاتمی در کوی دانشگاه، بلکه تغییر نظام سیاسی دیکتاتوری دینی در ایران بود[۷].
چنانچه مشخص است عامل اصلی اعلام فراخوان تجمع دانشجویان، جانباخته شامگاه ۱۸ تیر و دو دانشجوی دیگر ذکر شده هیچ گونه وابستگی سیاسی و تشکیلاتی به دفتر تحکیم وحدت نداشتهاند. این در حالی است که جناحهای مختلف درون نظام از جمله اصلاح طلبان حکومتی همصدا با دستگاههای امنیتی، گروههای مستقل دانشجویی و گروههای سیاسی سابقهدار را عامل اصلی اعتراضات خیابانی قلمداد کرده و آنها را «آشوبگر» و «افراطی» قلمداد میکنند[۸].
جملاتی که در تاریخ ۱۸ تیر ثبت شد
قالیباف: مجوز حضور نظامی و تیراندازی برای ناجا در کوی دانشگاه در سال ٨٢ را من از شورای امنیت کشور با امضای آقای موسوی لاری و آقای معین گرفتم. (وزیركشور و وزیر علوم دولت خاتمی)
حسن روحانی،دبیر شورای امنیت ملی، ٢٣ تیر ماه ٧٨ از دستور قاطع برای سرکوب دانشجویان می گوید:«ادامه این وضع برای نظام ما کشور ما و ملت ما قابل تحمل نخواهد بود. دیروز نسبت به این عناصر دستور قاطع داده شد، دیروز غروب دستور قاطع صادر شد تا هر گونه حرکت این عناصر فرصت طلب، هر کجا که باشد با شدت و با قاطعیت برخورد شود و سرکوب شوند مردم ما شاهد خواهند بود که از امروز نیروی انتظامی، نیروی قهرمان بسیج حاضر در صحنه، با این عناصر فرصت طلب و آشوبگر- اگر جرأت ادامه حرکت مذبوحانه داشته باشند- چه خواهند کرد… آن عاملی که امروز ملت ما را متحد کرده است و پیوند ناگسستنی در ملت ما ایجاد کرده است، اسلام و [اسلامیت نظام] است و مظهر این اسلامیت، رهبری و مقام ولایت است… مسئله ولایت مظهر اقتدار ملی ما است…» آقای روحانی مطرح می کرد در آن زمان شورای عالی امنیت ملی اجازه ورود بسیج به مقابله با آشوب های خیابانی را نمی داد که ایشان با اجازه خود بسیج را وارد عرصه مقابله با فتنه گران کرد.
موسوی لاری وزیركشور خاتمی: "خوشبختانه با قوت و قدرت نیروهای امنیتی و انتظامی، جریان آشوبگر حادثه كوی مهار شدند[۹]."
منابع
- ↑ سایت بی بی سی ۱۸ تیر از کوی تا کهریزک
- ↑ سایت فرارو ماجرای نیمهشب 18 تیر 78
- ↑ سایت مجاهد گاه شمار قیام ۱۸ تیر
- ↑ حمله به کوی دانشگاه [۱]
- ↑ وبلاگ برای آگاهی نسل جوان
- ↑ سایت مجاهد حمله به کوی دانشگاه
- ↑ سایت رادیو فردا بازخوانی یک قیام
- ↑ سایت رادیو فردا بازخوانی یک قیام
- ↑ وبلاگ باز آفرینی واقعیتها مرور تصاویری از قیام ۱۸ تیر سال ۷۸[۲]