اعدام در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:


== کشورهائی که در آن بیشترین تعداد اعدام انجام می کیرد ==
== کشورهائی که در آن بیشترین تعداد اعدام انجام می کیرد ==
اگرچه به خاطر سیستم‌های حاکم در اکثر کشورهائی که در آن مجازات اعدام صورت می‌گیرد عملاً نمی‌تواند دقیق باشد، سازمانهای حقوق بشری عمدتاً سعی می‌کنند آمارشان براساس آمار رسمی دولتی باشد و بنابراین به گفته خود این سازمانها آمار ارائه شده معمولاً از آمار واقعی کمتر می‌باشد. بنا به گزارش عفو بین‌الملل در سال ۲۰۱۶ بالاترین تعداد نفرات اعدام شده در کشورهای چین ۱۰۰۰، ایران ۵۶۷، عربستان سعودی ۱۵۴، عراق ۸۸، پاکستان ۸۷، مصر ۴۴، ایالات متحده امریکا ۲۰، سومالی ۱۴، بنگلادش ۱۰، مالزی ۹، افغانستان ۶، بلاروس و سنگاپور و اندونزی ۴، فلسطین ۳، سودان ۲ و بوتسوانا و تایوان ۱ نفر.


== انواع اعدام ==
== انواع اعدام ==

نسخهٔ ‏۹ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۹

اعدام در ایران نوعی مجازات است که به وسیله آن جان مجرم گرفته می‌شود، به همین دلیل به آن اشد مجازات هم می‌گویند. در ایران که حکومت مذهبی که بر مبنای ولایت فقیه تشکیل شده‌است این کیفر برای جرایم قتل، تجاوز، آزار جنسی کودکان، لواط، قاچاق مواد مخدر، سرقت مسلحانه، آدم‌ربایی و محاربه در نظر گرفته شده‌است.[۱]

بنا به گفته عفو بین الملل، تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۶ مجازات اعدام در ۵۷ کشور جهان به اجرا در می‌آید و در ۱۴۱کشور یا قانوناً لغو شده و یا عملاً به اجرا گذاشته نمی‌شود. از این میان ۱۰۴کشور مجازات اعدام را قانوناً و برای تمامی جرائم ملغی نموده و ۷ کشور فقط در مورد جرائم عمومی (به جز در مورد جرائم استثنائی و یا در زمان خاص، مثلاً جرائم زمان جنگ) آن را به حالت تعلیق درآورده اند. ۳۰ کشور اگرچه مجازات اعدام را لغو نکرده، اما از ده سال تا کنون آن را عملاً به اجرا درنمی‌آورد.[۲] در ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۷ کمیسیون سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ۹۹ رای مثبت و ۵۲ رای منفی و ۳۳ رای ممتنع، در فطعنامه ای خواستار تعلیق مجازات اعدام در جهان شد. در تصویب این قطعنامه سازمان غیر دولتی ایتالیائی کسی به قابیل دست نزند نقش فعالی داشت.

مجمع عمومی قطعنامه مذبور را در تاریخ ۱۸ دسامبر ۲۰۰۷ با ۱۰۴ رای مثبت و ۵۴ رای مخالف و ۲۹ رای ممتنع به تصویب رساند. قطعنامه در مجمع عمومی ۵ رای مثبت تسبت به رای کمیسیون سوم بدست آورد.

تاریخچه اعدام

اولین شواهد تاریخی در مورد اعدام در ایران و درجهان به دوره هخامنشی، یعنی به حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد.

در طول تاریخ بشریت برخی از امپراتورهای چین و روم و ژاپن و پادشاه هند و تزار روسیه با مجازات اعدام مخالفت کرده و آن را به تعلیق درآوردند. اولین کشوری که اعدام را به حالت تعلیق درآورد، در سال ۱۴۹۸ میلادی، جمهوری سن مارینو بود که در سال ۱۸۶۵ این قانون را به کلی ملغی نمود. اولین کشوری اعدام را لغو کرد دوک نشین توسکانی می‌باشد که در تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۷۸۶، با الهام از ایده‌های متفکر بزرگ ایتالیائی چزاره بکّاریا، دست به این عمل زد. این روز هنوز هم در استان توسکانی روز تعطیل بوده و جشن گرفته می‌شود. انگلستان در سال ۱۹۴۸ و فرانسه در سال ۱۹۸۱ مجازات اعدام را لغو کردند.اولین شواهد تاریخی در مورد اعدام به دوره هخامنشی، یعنی به حدود ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح می‌رسد. [۳]در دوران یونان باستان نیز اعدام مرسوم بوده که اغلب در مورد زنها به اجرا درمی‌آمد.[۴] در روم باستان گردن زدن و یا به صلیب کشیدن برای گرفتن جان محکومین به اجرا درمی‌آمد. در دوره قرون وسطی مجازات اعدام به صورت گسترده رواج داشته و در عصر معاصر نیز این مجازات به طرق مختلفی در ده‌ها کشور به مرحله اجرا گذاشته می‌شود.[۵]

کشورهائی که در آن بیشترین تعداد اعدام انجام می کیرد

اگرچه به خاطر سیستم‌های حاکم در اکثر کشورهائی که در آن مجازات اعدام صورت می‌گیرد عملاً نمی‌تواند دقیق باشد، سازمانهای حقوق بشری عمدتاً سعی می‌کنند آمارشان براساس آمار رسمی دولتی باشد و بنابراین به گفته خود این سازمانها آمار ارائه شده معمولاً از آمار واقعی کمتر می‌باشد. بنا به گزارش عفو بین‌الملل در سال ۲۰۱۶ بالاترین تعداد نفرات اعدام شده در کشورهای چین ۱۰۰۰، ایران ۵۶۷، عربستان سعودی ۱۵۴، عراق ۸۸، پاکستان ۸۷، مصر ۴۴، ایالات متحده امریکا ۲۰، سومالی ۱۴، بنگلادش ۱۰، مالزی ۹، افغانستان ۶، بلاروس و سنگاپور و اندونزی ۴، فلسطین ۳، سودان ۲ و بوتسوانا و تایوان ۱ نفر.

انواع اعدام

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

  1. «قانون مجازات اسلامی». دادگستری استان تهران. بازبینی‌شده در ۰۶ اردیبهشت ۹۴. 
  2. https://d21zrvtkxtd6ae.cloudfront.net/public/uploads/2017/04/10175642/Rapporto-sulla-pena-di-morte-nel-2016-ACT-50-5740-2017.pdf
  3. Hanging, su newworldencyclopedia.org.
  4. ^ Eva Cantarella, Itaca, Feltrinelli, 2002
  5. History of the death penalty, su pbs.org.