کاربر:بخشایشی/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

خانم دانیل میتران، همسر رئیس‌جمهور فقید فرانسه، فرانسوا اولاند، رئیس جمهور سابق و دبیر اول وقت حزب سوسیالیست فرانسه، کلود استیه، کریستین توبیرا، ژان مارک ارول، پیربرسی رئیس حقوق‌بشر نوین در فرانسه، مولود آئونیت، اسقف گایو، آندره میشل جامعه‌شناس شهیر فرانسوی و رئیس افتخاری مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (cnrs)؛ ایوبونه رئیس سابق د.اس. ت (اداره امنیت داخلی فرانسه)، شهردار اور، ژان پیر بکه، شهردار اورسوراواز، جولیان دری، سخنگوی حزب سوسیالیست فرانسه، انجمن شهر اورسوراواز، سندیکای قضات فرانسه، فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر و جامعه حقوق‌بشر فرانسه

دانیل میتران همسر رئیس‌جمهور فقید فرانسه (فرانسوا میتران)، بانوی اول پیشین و شخصیت برجسته مدافع حقوق‌بشر فرانسه و رئیس بنیاد فرانس لیبرته در فردای ۱۷ ژوئن نخستین کسی بود که به‌اورسورواز رفت تا حمایت و همبستگی خود را با مریم رجوی و پناهندگان ایرانی، ابراز کند. خانم میتران برچسب فرقه و سکت و کیش شخصیت علیه مجاهدین را تمسخرانگیز اعلام کرد و گفت: «من و همسرم هم‌زمانی تروریست خوانده می‌شدیم ولی بعد او رئیس‌جمهور فرانسه شد و به من مدال افتخار دادند». او گفت: «طی بیش از بیست سال که این افراد در این‌جا پناهنده هستند چه ناامنی برای فرانسوی‌ها ایجاد کرده‌اند؟» خانم میتران با تأکید بر آشنایی شخصی خودش با مریم رجوی، گفت «ما باید به‌حمایت از آنان ادامه دهیم».

«چگونه می‌توان مجاهدین را با این روابط عمومی و روابط سیاسی و روابط گسترده بین‌المللی و همین روابطی که با همسایگانشان در اینجا دارند، سکت خواند؟».

ژان پل مارتن رئیس اتحادیه ملی سندیکاهای مستقل در منطقه «رن» در غرب فرانسه، برای ابراز حمایت و همبستگی با اعتصاب‌غذاکنندگان، در محل حضور یافت. او طی سخنانی بر ضرورت آزادی فوری مریم رجوی تأکید کرد.

 

سندیکای قضات که ۷۲۰۰ قاضی فرانسوی را نمایندگی می‌کند، دادسرای ضدتروریستی را در این رابطه آلت دست توصیف کرد و سر فرود آوردن آن را در برابر مطامع سیاسی افشا و محکوم نمود.

«پیر برسی» رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین در فرانسه، اقدام پلیس فرانسه، علیه مقاومت ایران و دستگیری مریم رجوی را محکوم نمود. رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین فرانسه گفت: «آنچه مجاهدین در ایران به پیش می‌برند، یک مقاومت مشروع است… به همین خاطر از ۲۰سال پیش، از مجاهدین حمایت کرده‌ام و امروز نیز به همین خاطر اینجا هستم». (قسمت دوم - گاهشمار کودتای نافرجام)

=== آمریکا ===

از آمریکا: سناتور جمهوریخواه، سم براون بک، شیلا جکسون لی، اد تاونز، لیسی کلی، دنیس مور، نیک لمپسن، باب فیلنر، تام تانکردو، جیمز تلنت، دنیس مجیت، دیوید اسکات، بنی تامپسون، کندریک میک، ریچارد پیر کلودو خالد دوران.

از کانادا: الکسا مک دونو، فرانسوا کایر، مونیک ریچارد و سیوند رابنسون از کانادا.

از انگلستان: لرد ایوبری، لرد کوربت، لرد کلارک، لرد آنتون، وین گریفیث، جیم دوبین، مایک هنکاک، استیومک کیپ، پایرا خابرا، والری دیوی، لردآلتون، مارگارت اوئن، الیزابت سیدنی، مالکوم هارپر، داوینا میلر، کریس دیویس، گلین فورد و استراون استیونسون.

از آلمان: دکتر آندره بری و دکتر هلموت مارکوف.

از پرتغال: پائولو کازاکا.

از سوئد: لنارت فریدن.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آنتونیو استانگو، دبیرکل شبکه سازمانهای مدافع حقوق بشر در حوزه اروپا و مدیترانه و رئیس کمیسیون ایتالیایی حقوق بشر هلسینکی: من بیش از یک دهه است که به‌خوبی با این مقاومت آشنا هستم و با خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده این مقاومت هم دیدار کرده ام و با عقاید و نظرات ایشان به‌خوبی آشنا هستم. هرکس که با سخنان و نوشته‌ها و کتابهای مریم رجوی آشنا باشد و بداند که خانم رجوی مبلغ اسلام دموکراتیک و بردباری است که در تعارض کامل با بنیادگرایی و تروریسم قرار دارد، از اتهاماتی که این روزها مطرح شده شگفت زده و متأثر می‌شود. این اتهامات بی اساس هیچ ربطی به‌قانون ندارند، بلکه تماماً دارای انگیزه و آبشخور سیاسی هستند. استانکو با یادآوری این‌که فرزند خانواده‌ای است که در دوران حاکمیت فاشیسم در ایتالیا به‌شدت سرکوب شدند و با اشاره به دوران اشغال فرانسه توسط نازی‌ها، تأکید کرد که اروپا و به‌ویژه فرانسه باید نسبت به‌مردمی که امروز تحت حاکمیت فاشیسم مذهبی در ایران هستند، همدردی نشان دهد، نه این‌که به‌اذیت و آزار پناهندگانش بپردازد.

=== اعتراض فرانسویان ===

==== شخصیت‌ها و نهادهای فرانسوی ====

- پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳ -تلویزیون کانال ۳ شهردار اور می‌گوید: د.اس. ت به‌دنبال چه چیزی می‌گشت؟ قاضی بروگیر دنبال چه چیزی می‌گشت؟ سلاح؟ دلایل تروریسم؟ هیچ چیز. تحقیقات این را بخوبی ثابت کرد. حمله پلیس در ۲ نوبت تکرار شد اما دراینجا هیچ چیز یافت نشده است.

به‌دستور شهرداری، برخی امکانات استادیوم محل نیز مورد استفاده متحصنان قرار گرفت. https://news.mojahedin.org/i/news/139648

شورای شهر اور به‌اتفاق آرای همه اعضایش از سراسر طیف سیاسی فرانسه، ازجمله احزاب حاکم، طی قطعنامه‌ای حمایت خود را از خانم رجوی و سایر ایرانیان مقیم این شهر اعلام کرد و مسئولیت‌های دولت فرانسه را تذکر داد.

در روز سوم تیر (۲۴ ژوئن۲۰۰۳) شورای شهر اورسورواز به‌اتفاق آرا در کنار مقاومت ایران قرار می‌گیرد و به‌دولت فرانسه اعتراض می‌کند. متعاقباً شهردار بیانیه ای به‌این شرح قرائت می‌کند:

سه شنبه ۱۷ ژوئن در ساعت ۶ صبح، بدرخواست قاضی بروگیر، یک عملیات پلیسی در ابعاد گسترده در محلهای سکونی که محل استقرار پناهندگان ایرانی و متعلق به‌سازمان مجاهدین خلق ایران بود، رخ داد.

شهردار اور فقط در ساعت ۶ صبح با یک تماس فرماندار وال دوآز مطلع شد. مطبوعات شب قبل باخبر شده بودند و این حضور آنها را در خیابان گرد قبل از ساعت ۶ توضیح می‌دهد.

امکانات به‌کار گرفته شده (پلیس، نیروی raid، دو گروهان اضافی، پلیسcrs، هلیکوپترها و کشتی ها) تناسبی با موضوع نداشتند.

لازم است یادآوری شود که مسئولین اصلی این جنبش که در خیابان گرد مستقر بودند از ۲۰ سال پیش از حفاظت دائمی گاردهای سیار برخوردار بودند و با بالاترین مقامات دولتی ارتباط داشتند. اغلب آنها دارای استاتوی پناهندگی سیاسی هستند، استاتویی که توسط کنوانسیونهای بین‌المللی، به‌ویژه کنوانسیون ژنو برسمیت شناخته شده است.

بنابر این می‌توان در مورد این چرخش ناگهانی مقامات از خود سؤال کرد آیا این یک تغییر ژئوپولیتیک است که بعد از جنگ در عراق رخ می‌دهد؟ آیا خواسته اند باج بدهند؟ به‌چه کسی؟ به‌دولت ملاها؛ که در حال حاضر با مشکلات بزرگی مواجه است، به‌دولت آمریکا؟ اینها سوالات مطرح ما هستند.

آنچه که مسلم است، در این محل طی ماه‌های اخیر، هیچ چیز تغییر نکرده است: هیچ‌گونه حادثه ای درکار نبوده، هیچ ورود گسترده‌ای صورت نگرفته است. ۱۷۱ ایرانی دستگیرشده اند، ۱۶۰ نفر از آنها آزاد شده اند، که اغلب در ۱۸ ژوئن بوده است.

از آن روز ببعد، سمپاتیزانهای ایرانی از چندین کشور اروپایی به‌اینجا آمده اند.

شهرداری تلاش کرده است که امکانات انسانی لازم برای این حضور در خیابان گرد را فراهم نماید…

بسیاری از اهالی اور به‌طور خودجوش آمده اند تا قوت قلب بدهند و خوراکی های مختلف با خود آورده اند…

در عین حال ما موفق شده ایم طوری اداره نمائیم که شهر بتواند به‌زندگی عادی خود ادامه دهد. هم‌چنانکه گروههای توریست در بهترین شرایط مورد استقبال قرار گرفته، و فستیوال اور به‌طور عادی ادامه یافته است.

در نتیجه، مایلم آرزوی خود را مبنی بر این‌که آرامش به‌سرعت به‌خیابان گرد بازگردد، ابراز نمایم. بنا بر این به‌دولت فراخوان می‌دهم که مسئولیتهای خود را بگردن بگیرد، از سلامت اشخاص، امنیت اشخاص و اموال نظافت عمومی، در رعایت قواعد جمهوری و قانون اساسی بایستی اطمینان حاصل شود.

انبوهی از شهروندان عادی فرانسوی، خود را حتی از شهرهای دوردست در جنوب و شمال فرانسه به اور رساندند تا همبستگی خودشان را با مریم رجوی و پناهندگان ایرانی ابراز کنند. هرکس سعی می‌کرد به‌این ایرانیان ـ که خانه و زندگی خود را برای اعتراض به‌دستگیری مریم رجوی رها کرده و به‌اور شتافته بودند ـ کمکی کند.

یک مرد همسایه با آکاردئون خود نزد اعتصابیون که از شدت گرسنگی بی‌حال شده بودند، آمد و ساعتها برایشان موسیقی نواخت. هنگام ترک محل، او که می‌خندید به‌اعتصابیون گفت: «آمده بودم به‌شما روحیه بدهم، اما خودم از شما روحیه گرفتم»!

 

زنان فرانسوی برای اعتصاب‌غذاکنندگان در موج حرارت بی‌سابقه اواخر ژوئن کیسه‌های یخ می‌آوردند. همسایگان، در خانه‌های خود را به‌روی اعتصاب‌غذاکنندگان بازگذاشتند تا شرایط دشوار حضور شبانه‌روزی در پیاده‌روهای مقابل دفتر شورا در اور را قدری سهل‌تر کنند.

'''۵تیر ۱۳۸۲''' کشیش کلیسای «مری- سور- اوآز»، برای اعلام همبستگی با اعتراض ایرانیان نسبت به هجوم ناموجه به خانه‌های پناهندگان سیاسی، در محل اعتصاب غذا حضور یافت. او برای پیروزی مردم ایران و آرمان صلح و آزادی در ایران دعا کرد. https://www.mojahedin.org/i/news/139641