کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۰: خط ۸۰:
پدر آدولف هیتلر، آلویس هیتلر فرزند نامشروع ماریا آنا شیکل گروبر بود که به همین دلیل نام خانوادگی مادرش را بر روی او گذاشتند. یوهان گئورگ هیدلرو با ماریا آنا، مادر آلویس در سال ۱۸۴۲ ازدواج کرد. یوهان نپوموک هیدلرو که برادر یوهان گئورگ بود سرپرستی آلویس را بر عهده گرفت.
پدر آدولف هیتلر، آلویس هیتلر فرزند نامشروع ماریا آنا شیکل گروبر بود که به همین دلیل نام خانوادگی مادرش را بر روی او گذاشتند. یوهان گئورگ هیدلرو با ماریا آنا، مادر آلویس در سال ۱۸۴۲ ازدواج کرد. یوهان نپوموک هیدلرو که برادر یوهان گئورگ بود سرپرستی آلویس را بر عهده گرفت.


آلویس هیدلرو در سال ۱۸۷۶، دوباره غسل تعمید داده شد و توسط یک کشیش حلالزاده اعلام شد. نامش ( به صورت گئورگ هیتلر) در شناسنامه تعمیدی، بعنوان نام پدر ثبت شد. از آن پس پدر وی آلویس هیتلر( ۱۸۳۷ – ۱۹۰۳) نام گرفت. او کارمند پایین رتبه گمرک بود. مادر هیتلر (زادهٔ پولزل)، دومین دختر عموی آلویس بود. وی شش فرزند داشت. دومین فرزندش که آدولف هیتلر بود و خواهر کوچکش پاولادر، از بین شش فرزندش زنده ماندند. زمانی که آدولف هیتلر ۳ سال داشت، خانواده اش به  جنوب آلمان مهاجرت کردند. برادر او ادموند در ۲ فوریه ۱۹۰۰ بر اثر بیماری سرخک درگذشت و این اتفاق در هیتلر تأثیری دائمی ایجاد کرد. در ۳ ژانویه ۱۹۰۳ پدر آدولف هیتلر فوت کرد. بدین ترتیب وی از سال ۱۹۰۵ به بعد در یک پرورشگاه یتیمان بوهمیا زندگی می‌کرد و مادرش را تحت حمایت خود داشت. در ۲۱ دسامبر ۱۹۰۷ مادر آدولف هیتلر بر اثر سرطان سینه با یک مرگ دردناک در سن ۴۷ سالگی فوت کرد. زمانی که در سال ۱۹۰۷ مادرش فوت کرد ، او بسیار متاثر شد و مدرسه را ترک کرد.
آلویس هیدلرو در سال ۱۸۷۶، دوباره غسل تعمید داده شد و توسط یک کشیش حلالزاده اعلام شد. نامش ( به صورت گئورگ هیتلر) در شناسنامه تعمیدی، بعنوان نام پدر ثبت شد. از آن پس پدر وی آلویس هیتلر( ۱۸۳۷ – ۱۹۰۳) نام گرفت. او کارمند پایین رتبه گمرک بود. مادر هیتلر (زادهٔ پولزل)، دومین دختر عموی آلویس بود. وی شش فرزند داشت. دومین فرزندش که آدولف هیتلر بود و خواهر کوچکش پائولا و ادموند، از بین شش فرزندش زنده ماندند. زمانی که آدولف هیتلر ۳ سال داشت، خانواده‌اش به  جنوب آلمان مهاجرت کردند. برادر او ادموند در ۲ فوریه ۱۹۰۰ بر اثر بیماری سرخک درگذشت و این اتفاق در هیتلر تأثیری دائمی ایجاد کرد. در ۳ ژانویه ۱۹۰۳ پدر آدولف هیتلر فوت کرد. بدین ترتیب وی از سال ۱۹۰۵ به بعد در یک پرورشگاه یتیمان بوهمیا زندگی می‌کرد و مادرش را تحت حمایت خود داشت. در ۲۱ دسامبر ۱۹۰۷ مادر آدولف هیتلر بر اثر سرطان سینه در سن ۴۷ سالگی فوت کرد. با مرگ مادرش، او بسیار متاثر شد و مدرسه را ترک کرد.


آدولف هیتلر تمامی سهمی که از ارث پدری اش به او رسیده بود به خواهرش که پاولا هیتلر نام داشت، واگذار کرد. وی وارث ثروت یکی از عمه (خاله) هایش در سن ۲۱ سالگی شد.
آدولف هیتلر تمامی سهم ارثش که از یکی از عمه (خاله) هایش در سن ۲۱ سالگی به او رسیده بود را به خواهرش پائولا، واگذار کرد.


در سال ۱۹۰۷ آدولف هیتلر به وین سفر کرد و به آکادمی هنرهای زیبای وین مراجعه کرد ولی دو بار رد شد که همین مسئله باعث عصبانیت او شد. وی بعد از درگذشت مادرش مجدداً به وین بازگشت، ابتدا با یک دوست موفق (کوبیزک) زندگی کرد و سپس بعنوان یک شخص ولگرد از این خوابگاه به آن خوابگاه می رفت. چندی بعد او بهبود یافت و در  یک جامعه" خانه مردان" ساکن شد و هنر خود را با ارزان فروشی تأمین کرد.
آدولف هیتلر در سال ۱۹۰۷ به وین و به آکادمی هنرهای زیبای آنجا رفت ولی دو بار در امتحان ورودی رد شد که همین مسئله باعث عصبانیت او شد. وی بعد از درگذشت مادرش مجدداً به وین بازگشت، ابتدا با یک دوست موفق (کوبیزک) زندگی کرد و سپس بعنوان یک شخص ولگرد از این خوابگاه به آن خوابگاه روزگار می‌گذراند. چندی بعد او بهبود یافت و در  یک جامعه" خانه مردان" ساکن شد و هنر خود را با ارزان فروشی تأمین کرد.


آدولف هیتلر در شرایطی بود که تحت تأثیر عوام فریبی کارل لوگر، شهردار کاملا یهود ستیزی وین و شخصی که از نفرت برای ایجاد حزب حمایت جمعی استفاده میکرد، قرار گرفت. وی قبلاً تحت تأثیر شونرر، سیاست مدار اتریشی علیه لیبرال ها، سوسیالیست ها، کاتولیک ها و یهودیان قرار داشت. نفرت آدولف هیتلر غیرمعمول نبود، بلکه به سادگی بخشی از ذهنیت عمومی بود.
آدولف هیتلر در شرایطی بود که تحت تأثیر عوام فریبی کارل لوگر، شهردار کاملا یهود ستیزی وین و شخصی که از نفرت برای ایجاد حزب حمایت جمعی استفاده میکرد، قرار گرفت. وی قبلاً تحت تأثیر شونرر، سیاست مدار اتریشی علیه لیبرال ها، سوسیالیست ها، کاتولیک ها و یهودیان قرار داشت. نفرت آدولف هیتلر غیرمعمول نبود، بلکه به سادگی بخشی از ذهنیت عمومی بود.