کاربر:Safa/4صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
}}
}}


'''ضربه شهریور ۵۰'''، به عملیاتی گفته می‌شود که طی آن تعداد زیادی از کادرهای [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] در اول شهریور ۱۳۵۰ دستگیر شدند. در ساعت ۲ بعد از ظهر روز اول شهریور ۱۳۵۰ ماموران ساواک شاه هجوم گسترده‌ای را علیه خانه های جمعی سازمان مجاهدین خلق ایران آغاز کردند. دراین یورش که روز بعد هم ادامه یافت، [[ساواک]] بیش از ۱۰۰ نفر یعنی ۹۵ درصد از کادرها و مسئولین و اعضای سازمان مجاهدین را دستگیرکرد و بلافاصله زیر شکنجه برد.
کنسرسیوم به قراردادی گفته می‌شود که پس از کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ در ازای سرنگونی دولت ملی دکتر محمد مصدق با شرکتهای حامی کودتا بسته شد، مهمترین وظیفه دولت کودتا بعد از سرنگونی دولت دکتر مصدق، حل مساله نفت  بود. چند ماه پس از کودتای بیست و هشت مرداد ۱۳۳۲، بین نمایندگان هشت کمپانی نفتی برای تشکیل کنسرسیوم بین المللی موافقت شد. در این قرارداد که به «قرارداد امینی - پیچ» نیز معروف است برخلاف قانون ملی شدن نفت ایران باز هم اکتشاف و استخراج و فروش نفت به شرکت‌های خارجی سپرده شد و ایران به دریافت حق الامتیاز اکتفا کرد. این قرارداد براساس اصل کلی پنجاه - پنجاه مطرح شد. مذاکره کننده اصلی ایران در مسائل مربوط به این قرارداد دکتر «علی امینی» وزیر دارائی کابینه سپهبدزاهدی بود. بر اساس این قرارداد شرکت نفت ایران و انگلیس، ۱۴ درصد به رویال داج شل، ۶ درصد به کمپانی فرانسوی و ۳۵ درصد به ۵ شرکت عمده آمریکایی شامل گلف، تگزاکو، موبیل، استاندارد‌اویل نیوجرسی و استاندارد اویل کالیفرنیا (هریک ۷ درصد) و ۵ درصد باقی مانده به شرکت‌های کوچک‌تر آمریکایی موسوم به شرکت‌های مستقل رسید.<ref>کتاب کودتای ۲۸ مرداد و ریشه‌های روابط ایران و آمریکا در عصر مدرن ص ۱۵۹</ref>


بنیانگذاران و اعضای مرکزیت همگی به اسارت درآمدند. تنها فرد باقی‌مانده که مدتی بعد دستگیر شد،‌بنیانگذار مجاهدین خلق، محمد حنیف نژادبود. او به هنگام رفتن به خانه تیمی از سرکوچه پی برده بود که وضعیت غیر عادی است و بازگشت. پس از این دستگیری گسترده تنها شمار اندکی از اعضا از جمله احمد رضایی، مجید شریف واقفی، کاظم ذوالانوار، محمودشامخی و....در بیرون ماندند که به تنهایی سازمان مجاهدین را مجددا سازماندهی و تشکیلات آن را بازسازی کردند.
مدت این قرارداد ۲۵ سال بود و حق استخراج، پالایش و صادرات نیز با کنسرسیوم بود. «قانون فروش نفت از طریق کنسرسیوم در تاریخ ۷ آبان ۱۳۳۳ به توشیح محمدرضا پهلوی رسید و در این روز نخستین تانکر نفت پس از سه سال و دو ماه بندر آبادان را پشت سرگذاشت.»


محمد حنیف نژاد ۴ هفته بعد در ۲۸ مهر ۱۳۵۰ در خانه عطاالله حاج محمودیان از بازاریان مشهور تهران به اسارت [[ساواک]] درآمد.<ref>[https://www.hambastegimeli.com/%D8%AF%D9%8A%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7/64831-%D9%86%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%A7%D8%B9%DB%8C%D9%84-%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%82%DB%8C%D9%82%D8%AA-% نصرالله اسماعیل زاده: بیان حقیقت برای مردم ایران و ثبت در تاریخ]</ref>
پهلوی دوم کنسرسیوم را قراردادی شرافتمندانه خوانده بود و از مجلس خواست بدون فوت وقت آن را تصویب کند. این قرارداد پول اندکی از فروش نفت را در برابر سود بی حد شرکت‌های آمریکایی و انگلیسی به دربار ایران می‌رساند به همین دلیل از نظر شاه شرافتمندانه به نظر رسید. پهلوی چشم خود را بر روی غارت ثروت ملی بست. مفاد قرارداد به کنسرسیوم اجازه می‌داد هر مکانی را که در آن گمان وجود نفت دارند حفاری کنند. حتی از پول مالیات شرکت‌های کنسرسیوم نیز صرف نظر شد.
 
دکتر مصدق که در زمان عقد قرارداد در زندان بود نسبت به کنسرسیوم اعتراض کرد. آیت‌الله کاشانی نیز بیانیه شدید الحنی صادر کرد که منجر به دستگیری ایشان در سن 70 سالگی شد. صدای آزادی خواهان در دوران استبداد کودتاچیان به مردم نرسید. با تبلیغات و پنهان کردن مفاد اصلی کنسرسیوم اکثر مردم گمان می‌کردند کنسرسیوم قراردادی مفید است. گذشت ایام ماهیت واقعی کنسرسیوم را برملا کرد.


== تاریخچه ضربه ۵۰ ==
== تاریخچه ضربه ۵۰ ==