کاربر:بخشایشی/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

تمرکز حمله بر روی اقامتگاه رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران مریم رجوی در آور سورواز و ۳ خانه مجاور آن بود. هلیکوپترها از هوا و قایق‌های مسلح از رودخانه «آواز» در کنار اقامتگاه آمادهٴورود به صحنه بودند. خانه محل اقامت پدر و مادر رضایی‌های شهید، خانه‌های مادران شهیدان مقاومت ایران و خانه پناهندگان ایرانی، همچنین محل اقامت دکتر منوچهر هزارخانی، روشنفکر برجسته ایرانی، نیز در شمار همان ۱۳خانه، مورد حمله قرار گرفت. هزارخانی در این زمان ۶۹ساله بود که محل اقامتش به اتهام تروریستی اشغال و کتابخانهٴ آن تخریب شد. <ref name=":4">سایت مجاهد- ققنوس چگونه از آتش پر کشید؟ قسمت اول: پشت پردهٴ توطئه!</ref>  

مراسم بازرسی و تفتیش و ضرب و شتم در داخل اقامتگاه، ۱۷ساعت بطول انجامید. از ساعت ۶ بامداد تا ۱۱ شب سگ‌های آموزش دیده، آخرین دستگاه‌ها و تجهیزات ردیابی و اکیپ‌های مختلف مأموران تخصصی سانتیمتر به سانتیمتر اقامتگاه را چک و بازدید و تخریب کردند و از همه جا عکس و فیلم گرفتند. متراژ تک‌تک اتاق‌ها و راهروها و سقف‌ها و کف‌ها اندازه‌گیری و ثبت شد و بسیاری نقاط نیز با بیل و کلنگ و دیلم و هیلتی تخریب شد. از ساعت ۱ نیمه شب همان روز به غیر از ۲۲ نفر که مریم رجوی نیز در میان آنها بود، بقیه دستگیرشدگان به تدریج آزاد شدند. وسایل فردی و پول دستگیرشدگان هیچگاه به آنها بازگردانده نشد. دستگیرشدگان شکایت داشتند که درمجموع از آنها ۳۷۰کامپیوتر برده شده و از نزدیک به‌نیم میلیون یورو اثری نیست و در هیچ کجا ثبت نشده است. پول‌هایی هم که در جیب‌ها یا اتاق‌ها یا کشوهای اتاق کارشان بوده است، اثری نیست. در این اثناء مریم رجوی از زندان اطلاعات فرانسه به زندان «فلوری مرو ژیس» منتقل می‌شود. <ref name=":6">سایت مجاهد- ۳ ژوئیه از شکوهمندترین لحظه‌های تاریخ مقاومت ایران- قسمت چهارم: زیباترین لحظات پیروزی</ref>

او به‌عمد از غذای زندان نمی‌خورد. از پولی که برایش فرستاده شده بود، فقط ۲۰یورو به او داده می‌شود و به‌رغم جراحی سنگینِ ۳هفتهٔ پیش، در ایام زندان، فقط بانانی که از ۲۰یورو می‌تواند بخرد، خود را سر پا نگه می‌دارد. رسانه‌های فرانسه این حمله را بزرگترین عملیات پلیسی ۳۰ سال گذشته توصیف کردند. <ref name=":7">سایت مجاهد- گردهمایی مقاومت ایران در پاریس - قدرت یک آلترناتیو(۱)</ref>

مریم رجوی که تا این لحظات دیوارهای بلند سلول انفرادی، او را از هرگونه ارتباط با دنیای بیرون قطع کرده بود توسط مقامات فرانسوی درجریان چند مورد خودسوزی قرار می‌گیرد. او از این شکایت دارد که چرا پس از اولین نمونه، مقامات فرانسوی نگذاشتند او با چند نفر و حتی با نزدیکترین افراد خانواده‌اش ملاقات کند و این پیام را به مجاهدین و دیگر هموطنانش بدهد. در نهایت، د.اس. ت (سازمان امنیت داخلی فرانسه) قبول می‌کند مریم رجوی که خواستار تسریع در ارسال پیامش به‌هموطنان برای توقف خودسوزی‌ها می‌باشد، یک پیام مکتوب بفرستد و از طرف او برای جمعیتی که در مقابل د.اس. ت گردآمده‌اند، خوانده شود. <ref>سایت بسوی پیروزی – هفده ژوئن ۲۰۰۳</ref>

مریم رجوی از زندان پیام می‌دهد و تمنا می‌کند کسی به خودسوزی مبادرت نکند: «این مرا نگران و شوکه می‌کند که بشنوم بعضی‌هایتان تا حد خودسوزی جلو رفته‌اید. خواهش می‌کنم این‌کار را متوقف کنید. من از شما می‌خواهم از خودسوزی خودداری کنید، وگرنه بیش‌از این درد خواهم کشید و ناراحت خواهم شد تظاهرات مسالمت‌آمیز خود را ادامه دهید تا به‌اهدافتان دست پیدا کنید». <ref name=":7" />

در حالیکه تظاهرات و تجمع اعتراضی خانواده‌ها و دانشجویان در برابر سفارت فرانسه در تهران نسبت به دستگیری مریم رجوی ادامه دارد و در حالیکه موج خودسوزی‌های اعتراضی بالا گرفته است، دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران در روز ۲۹ خرداد، پیام مریم رجوی از زندان را، که شب پیش نوشته شده بود، منتشر می‌کند: «مریم رجوی از تظاهر کنندگان ایرانی می‌خواهد از خودسوزی خودداری کنند… خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، در پیامی خطاب به ایرانیان در سراسر جهان که نسبت به بازداشت غیرقانونی و ناموجه وی توسط دولت فرانسه دست به اعتراض زده‌اند، از آنان خواست که از خودسوزی خودداری کنند. <ref name=":8">سایت مجاهد- هفده ژوئن، پیروزی- بسته شدن پرونده ۱۷ ژوئن- قسمت سوم: مقاومتی شگفت</ref>

خبرگزاری فرانسه: مریم رجوی از هواداران گروه خود خواست در اعتراض به یورش پلیس فرانسه که او و دیگران را دستگیر کرده است، خودشان را آتش نزنند. خانم رجوی گفت: «خبر تظاهرات شما را شنیدم که برای آزادی من و سایر خواهران و برادرانتان فریاد می‌زنید، اما وقتی خبر خودسوزی شما عزیزانم را شنیدم، بسیار بسیار متأثر شدم، به‌طوری‌که کنترل تأثر و عواطفم برایم مشکل است… از شما می‌خواهم که هر چه سریعتر خودسوزی را متوقف کنید و مرا بیش از این دردمند و نگران نکنید. اما به تظاهرات و تحصن آرام خود ادامه دهید تا به اهداف خود برسید. اگرچه وصف الحال شما را می‌فهمم و می‌دانم که چقدر رنجیده خاطرید که در فرانسه، یعنی کشوری که تاریخش و نامش با حقوق‌بشر و آزادی و دموکراسی پیوند خورده، چرا باید از زندان و سلول حرف زد، آن هم برای آزادیخواهان واقعی ایران. حتماً جواب آن را باید در یک معامله‌ای با رژیم پلید و آزادی‌کش آخوندها دید. به‌خصوص که فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران به‌دلیل تظاهرات پی‌درپی دانشجویان و مردم تهران و سایر شهرها و در مقابل شعارهای نفی تمامیت رژیم، به خود می‌لرزد و برای حفظ تعادل خود، ولو به‌طور مقطعی، نیاز به چنین توطئه‌ها و معاملاتی دارد… عزم خلل‌ناپذیر و همبستگی مردم ایران برای رهایی از دیکتاتوری مذهبی و تروریستی، قطعاً پیروز می‌شود. انشاء الله که هر چه سریعتر روز آزادی مردم ایران فرا برسد و همهٴ دردها و رنجها پایان یابد». <ref>خبرگزاری فرانسه- ۲۹ خرداد ۱۳۸۲- ۱۹ژوئن ۲۰۰۳</ref>

روز اول تیر ۱۳۸۲ سازمان مجاهدین خلق ایران با استناد به‌پیام مریم رجوی از زندان اطلاعیه‌ای صادر کرد: «با یادآوری پیام‌های مکرر خانم مریم رجوی، باز هم از همه هموطنان جریحه دار شده استدعا می‌کند که به‌رغم هر میزان تأثر و ناراحتی از دست زدن به‌خودسوزی اعتراضی خودداری کنند و خواست‌هایشان را با تمام قوا و صرفاً در چارچوب قانون و به‌صورت اعتصاب و تحصن و آکسیون‌های آرام اعتراضی پیگیری کنند». <ref>اطلاعیه سازمان مجاهدین خلق ایران - اول تیر ۱۳۸۲</ref>

روز ۱۲ تیر ۱۳۸۲ پس از آزادی مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران از زندان، مسعود رجوی طی پیامی دربارهٔ خودسوزی‌ها گفت: «بدون هیچ مبالغه، از صدها خودسوزی دیگر با پیام مریم، و با خواهش و التماس و استدعا از راه دور و از نزدیک، هم مستقیم و هم غیر مستقیم، ممانعت گردید و از مسئولان سازمان مجاهدین که در این خصوص، به‌غایت، همکاری و تفاهم داشتند، سپاسگزارم… در این جریان و در این ایام، من تلاش کردم که با حداکثر خویشتن داری کلمه‌ای و عبارتی نگویم که این اعتراض‌های برحق و مقدس بالا و بالاتر بگیرد. می‌ترسیدم که حتی با یک کلمه و یک عبارت، بغض فروخفته در هزاران و هزاران تن ازهموطنانمان و مجاهدان آزادی ستان مشتعل و منفجر گردد و دیگر نتوان کسی را کنترل کرد». <ref>سایت مجاهد- یک شب آتش در نیستانی فتاد…</ref>

بعد از تهاجم پلیس به مقر شورای ملی مقاومت و دستگیری مریم رجوی بسیاری از شخصیت‌ها، نهادها و سازمان‌ها در کشورهای مختلف و بسیاری از نمایندگان پارلمان در اروپا، شماری از اعضای مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا، و شخصیت‌های سیاسی و حقوق بشری نسبت به اقدامات دولت فرانسه و دستگیری مریم رجوی اعتراض کردند. روز ۳۰ خرداد ۱۳۸۲- ۲۰ ژوئن ۲۰۰۳ بیش از ۲ هزار تن از روشنفکران و متخصصان ایرانی در تبعید، طی بیانیه‌های مختلفی، خواهان آزادی فوری مریم رجوی شدند. صدها انجمن و اتحادیه تخصصی و حرفه‌یی متعلق به تبعیدیان ایرانی از سراسر جهان، با ارسال نامه و صدور بیانیه، خواستار آزادی مریم رجوی و سایر بازداشت‌شدگان گردیدند. <ref name=":2" />

کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، در یک فراخوان فوری، سازمان‌ها و شخصیت‌های مدافع حقوق زنان در سراسر جهان را به اعتراض علیه ادامه بازداشت مریم رجوی و ۶ زن دیگر پناهنده ایرانی فراخواند. <ref>اطلاعیه کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران- ۸ تیر ۱۳۸۲</ref>

از فرانسه دانیل میتران، همسر رئیس‌جمهور فقید فرانسه و رئیس بنیاد فرانس لیبرته - فرانسوا اولاند، رئیس جمهور سابق و دبیر اول وقت حزب سوسیالیست فرانسه - کلود استیه، کریستین توبیرا، ژان مارک ارول - پیربرسی، رئیس حقوق‌بشر نوین در فرانسه - مولود آئونیت - اسقف گایو - آندره میشل، جامعه‌شناس شهیر فرانسوی و رئیس افتخاری مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (cnrs) - ایوبونه، رئیس سابق د.اس. ت (اداره امنیت داخلی فرانسه) - ژان پیر بکه، شهردار اورسوراواز - جولیان دری، سخنگوی حزب سوسیالیست فرانسه - انجمن شهر اورسوراواز - سندیکای قضات فرانسه - فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر و جامعه حقوق‌بشر فرانسه و... شماری دیگر ار شخصیت‌‌ها و نهادها حمله پلیس فرانسه و دستگیری مریم رجوی را محکوم کردند. <ref name=":8" />

دانیل میتران همسر رئیس‌جمهور فقید فرانسه (فرانسوا میتران)، بانوی اول پیشین و شخصیت برجسته مدافع حقوق‌بشر فرانسه و رئیس بنیاد فرانس لیبرته، در فردای ۱۷ ژوئن نخستین کسی بود که به‌ اورسورواز رفت تا حمایت و همبستگی خود را با مریم رجوی و پناهندگان ایرانی، ابراز کند. خانم میتران برچسب فرقه و سکت و کیش شخصیت علیه مجاهدین را تمسخرانگیز اعلام کرد و گفت: «من و همسرم هم‌زمان تروریست خوانده می‌شدیم ولی بعد او رئیس‌جمهور فرانسه شد و به من مدال افتخار دادند». او گفت: «طی بیش از بیست سال که این افراد در این‌جا پناهنده هستند چه ناامنی برای فرانسوی‌ها ایجاد کرده‌اند؟» دانیل میتران با تأکید بر آشنایی شخصی خودش با مریم رجوی، گفت «ما باید به‌حمایت از آنان ادامه دهیم». <ref name=":4" />

دانیل میتران همچنین گفت: «چگونه می‌توان مجاهدین را با این روابط عمومی و روابط سیاسی و روابط گسترده بین‌المللی و همین روابطی که با همسایگانشان در اینجا دارند، سکت خواند؟». <ref name=":6" />

فرانسوا اولاند رئیس جمهور پیشین فرانسه در روز سوم ژوئیه ۲۰۰۳ در مقام دبیر اول حزب سوسیالیست فرانسه علیه حمله ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ به مجاهدین و دستگیری مریم رجوی گفت: «اطلاعاتی که دستگیری‌ها را تسریع کرده بود چیست؟ چرا فاکتی برای توجیه این کار وجود ندارد؟ وزیر کشور باید در مورد این افتضاح جواب بدهد و به‌سرعت هم جواب بدهد. <ref name=":9">خبرگزاری فرانسه - ۳ ژوئیه ۲۰۰۳ – ۱۲ تیر ۱۳۸۲</ref>

موضع حزب سوسیالیست فرانسه؛ مجاهدین؛ سوم ژوئیه ۲۰۰۳؛ پاریس، سوم ژوئیه خبرگزاری فرانسه: «دبیر اول حزب سوسیالیست، فرانسوا اولاند در گفتگو با خبرنگاران در روز پنج‌شنبه عملیات علیه فعالین سازمان مجاهدین خلق ایران را بعد از اینکه تمامی افراد دستگیرشده آزاد شدند، عملیاتی که جای هیچگونه مباهات ندارد، دانست. فرانسوا اولاند افزود: «این عملیاتی است که افتخاری برای حق پناهندگی و نفس دخالت پلیسی محسوب نمی‌شود. دبیر اول حزب سوسیالیست از دولت خواست دلایل و اطلاعات حول این عملیات را ارائه دهد. اولاند با یادآوری اینکه وزیر کشور حمله نیروهای انتظامی را با اظهار اینکه این کار باید زودتر از این صورت می‌گرفت، توجیه کرده بود، از دولت خواست روشن کند اطلاعاتی که این دستگیری‌ها را تصریح کرده بود، چیست؟ و چرا فاکتی که انجام آنها را توجیه نماید، وجود ندارد. مرد شماره یک حزب سوسیالیست با طعنه به این عملیات بسیار نمایشی که همراه با اکیپ‌های تلویزیونی فراخوانده شده برای فیلمبرداری در ساعت ۶ صبح انجام شد، گفت: «باید در مورد این شکست مفتضحانه سؤال کرد. او تأکید کرد که دولت باید در این مورد توجه نشان دهد. وزیر کشور باید جواب بدهد و به سرعت هم جواب بدهد». <ref name=":9" />

سخنگوی حزب سوسیالیست فرانسه: «افزایش عملیات پلیسی با ابعاد نمایشی بزرگ، سؤال‌های زیادی را برانگیخته است. این فقط وزیر کشور فرانسه است که مشکلی در این اقدامات نمی‌بیند. ظاهر بی‌تقصیر او نمی‌تواند این امر را پنهان کند که این اقدامات یک نمایش رسانه‌یی بسیار غیرضروریست... این اقدامات نمایشی در مورد مجاهدین ایرانی نیز صدق می‌کند. آنچه من هنوز نمی‌فهمم این است که در ماه ژانویه ۲۰۰۳به خانم مریم رجوی اجازه ورود به کشور داده می‌شود، اما ناگهان شش ماه بعد کشف می‌شود که او یک رهبر تروریست بین‌المللی است!... ما حق داریم که توضیحات بیشتری بخواهیم و ما از دولت در این باره سؤال خواهیم کرد». <ref>لوموند- ۲۹ ژوئن ۲۰۰۳- ۸ تیر ۱۳۸۲</ref>

ایوبونه رئیس سابق د.اس. ت: بیش از شانزده ارگان دولتی در این عملیات شرکت داشتند و مطبوعات فرانسه که این عملیات را عظیم توصیف کردند چند ساعت قبل از شروع آن خبردار شدند. <ref name=":0" />

«د.اس. ت به‌دنبال چه چیزی می‌گشت؟ قاضی بروگیر دنبال چه چیزی می‌گشت؟ سلاح؟ دلایل تروریسم؟ هیچ چیز. تحقیقات این را بخوبی ثابت کرد. حمله پلیس در ۲ نوبت تکرار شد اما در اینجا هیچ چیز یافت نشده است». به‌دستور شهرداری، برخی امکانات استادیوم محل نیز مورد استفاده متحصنان قرار گرفت. <ref>کانال ۳ تلویزیون فرانسه- ۳ ژوئیه ۲۰۰۳- ۱۲ تیر ۱۳۸۲</ref> و <ref name=":4" />

شورای شهر اور به‌اتفاق آرای همه اعضایش از سراسر طیف سیاسی فرانسه، ازجمله احزاب حاکم، طی قطعنامه‌ای حمایت خود را از خانم رجوی و سایر ایرانیان مقیم این شهر اعلام کرد و مسئولیت‌های دولت فرانسه را تذکر داد. در روز سوم تیر (۲۴ ژوئن۲۰۰۳) شورای شهر اورسورواز به‌اتفاق آرا در کنار مقاومت ایران قرار می‌گیرد و به‌دولت فرانسه اعتراض می‌کند. متعاقباً شهردار بیانیه ای به‌این شرح قرائت می‌کند: <ref name=":0" />

سه شنبه ۱۷ ژوئن در ساعت ۶ صبح، به درخواست قاضی بروگیر، یک عملیات پلیسی در ابعاد گسترده در محلهای سکونی که محل استقرار پناهندگان ایرانی و متعلق به‌سازمان مجاهدین خلق ایران بود، رخ داد. شهردار اور فقط در ساعت ۶ صبح با یک تماس فرماندار وال دوآز مطلع شد. مطبوعات شب قبل باخبر شده بودند و این حضور آنها را در خیابان گرد قبل از ساعت ۶ توضیح می‌دهد. امکانات به‌کار گرفته شده (پلیس، نیروی raid، دو گروهان اضافی، پلیسcrs، هلیکوپترها و کشتی ها) تناسبی با موضوع نداشتند. لازم است یادآوری شود که مسئولین اصلی این جنبش که در خیابان گرد مستقر بودند از ۲۰ سال پیش از حفاظت دائمی گاردهای سیار برخوردار بودند و با بالاترین مقامات دولتی ارتباط داشتند. اغلب آنها دارای استاتوی پناهندگی سیاسی هستند، استاتویی که توسط کنوانسیونهای بین‌المللی، به‌ویژه کنوانسیون ژنو برسمیت شناخته شده است. بنابر این می‌توان در مورد این چرخش ناگهانی مقامات از خود سؤال کرد آیا این یک تغییر ژئوپولیتیک است که بعد از جنگ در عراق رخ می‌دهد؟ آیا خواسته اند باج بدهند؟ به‌چه کسی؟ به‌دولت ملاها؛ که در حال حاضر با مشکلات بزرگی مواجه است، به‌دولت آمریکا؟ اینها سوالات مطرح ما هستند. آنچه که مسلم است، در این محل طی ماه‌های اخیر، هیچ چیز تغییر نکرده است: هیچ‌گونه حادثه ای درکار نبوده، هیچ ورود گسترده‌ای صورت نگرفته است. ۱۷۱ ایرانی دستگیرشده اند، ۱۶۰ نفر از آنها آزاد شده اند، که اغلب در ۱۸ ژوئن بوده است. از آن روز ببعد، سمپاتیزانهای ایرانی از چندین کشور اروپایی به‌اینجا آمده اند. شهرداری تلاش کرده است که امکانات انسانی لازم برای این حضور در خیابان گرد را فراهم نماید… بسیاری از اهالی اور به‌طور خودجوش آمده‌اند تا قوت قلب بدهند و خوراکی‌های مختلف با خود آورده اند… در عین حال ما موفق شده ایم طوری اداره نمائیم که شهر بتواند به‌ زندگی عادی خود ادامه دهد. هم‌چنانکه گروه‌های توریست در بهترین شرایط مورد استقبال قرار گرفته و فستیوال اور به‌طور عادی ادامه یافته است. در نتیجه، مایلم آرزوی خود را مبنی بر این‌که آرامش به‌سرعت به‌خیابان گرد بازگردد، ابراز نمایم. بنا بر این به‌دولت فراخوان می‌دهم که مسئولیت‌های خود را به گردن بگیرد، از سلامت اشخاص، امنیت اشخاص و اموال نظافت عمومی، در رعایت قواعد جمهوری و قانون اساسی بایستی اطمینان حاصل شود. <ref name=":0" />