۳۷۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
== برنامهٔ گلها == | == برنامهٔ گلها == | ||
برنامهٔ رادیو گلها به مدت ۲۳ سال از ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۷ از رادیو ایران پخش میشد. بسیاری از خوانندگان، آهنگسازان و موسیقیدانان پر آوازهٔ ایران در این برنامه هنرنمایی کردند. از جملهٔ این موسیقیدانان و آهنگسازان میتوان [[ابوالحسن صبا]]، مرتضی محجوبی، روحالله خالقی، حبیبالله بدیعی، لطفالله مجد، مرتضی نیداوود، حسن کسایی، جلیل شهناز، رضا ورزنده، احمد عبادی، فرهنگ شریف، و حسین تهرانی را نام برد. از خوانندگان نامدار قرن بیستم ایران که در برنامهٔ گلها حضور داشتند نیز میتوان به بزرگانی چون بنان، مرضیه، حمیرا، قوامی، گلپایگانگی، ایرج، عبدالوهاب شهیدی، سیما بینا، و پوران اشاره کرد. مرضیه از نخستین خوانندگان برنامه گلها بود. مرضیه در طول دوره هنری خود ۵ بار تصانیف دو صدایی خواند که ۳ بار از آن با استاد بنان، یک بار با علی بهاری و یک بار هم با نوه دختری خود، جانان خرم بوده. چنگ رودکی که به جوی مولیان معروف شد با همکاری استاد بنان، آهنگسازی استاد روحالله خالقی و شعری از رودکی خلق شد.<ref name=":0" /> | برنامهٔ رادیو گلها به مدت ۲۳ سال از ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۷ از رادیو ایران پخش میشد. بسیاری از خوانندگان، آهنگسازان و موسیقیدانان پر آوازهٔ ایران در این برنامه هنرنمایی کردند. از جملهٔ این موسیقیدانان و آهنگسازان میتوان [[ابوالحسن صبا]]، مرتضی محجوبی، روحالله خالقی، حبیبالله بدیعی، لطفالله مجد، مرتضی نیداوود، حسن کسایی، جلیل شهناز، رضا ورزنده، احمد عبادی، فرهنگ شریف، و حسین تهرانی را نام برد. از خوانندگان نامدار قرن بیستم ایران که در برنامهٔ گلها حضور داشتند نیز میتوان به بزرگانی چون بنان، مرضیه، حمیرا، قوامی، گلپایگانگی، ایرج، عبدالوهاب شهیدی، سیما بینا، و پوران اشاره کرد. مرضیه از نخستین خوانندگان برنامه گلها بود. مرضیه در طول دوره هنری خود ۵ بار تصانیف دو صدایی خواند که ۳ بار از آن با استاد بنان، یک بار با علی بهاری و یک بار هم با نوه دختری خود، جانان خرم بوده. چنگ رودکی که به جوی مولیان معروف شد با همکاری استاد بنان، آهنگسازی استاد روحالله خالقی و شعری از رودکی خلق شد.<ref name=":0" /> | ||
== روی کار آمدن حکومت ولایت فقیه == | |||
بعد از سرکارآمدن حکومت ولایت فقیه در ایران، مرضیه با وجودی که در اوج شکوفایی حرفه ای قرار داشت ترجیح داد سکوت کند. او به مدت ۱۵سال به تنهایی در دهکدهای دور از تهران تنها برای ابرهای مسافر، پرندهها و رودخانهها میخواند. هرچند زندگی او با تاریخ و فرهنگ ایران زمین عجین بود ولی او نمیخواست در حکومت ولایت فقیه آواز بخواند و به آن مشروعیت ببخشد. او خود در ابنباره گفته بود: «من همیشه برای همه خواندهام اما ملاها صدای عشق و احساسات انسانی را به سکوت کشاندند. آنها نسیم و مهتاب و بهار و لبخند سرزمین مادری من ایران را به زندان افکندند. سرزمینی که یکی از بزرگترین تمدنها و فرهنگهای تاریخی را معرفی میکند و گهواره شعر و ادبیات و موسیقی و انسانیت بوده است و اینک در زیر ضربات شلاق یک حکومت ضدتمدن و فرهنگ، ضد زن و ضد انسانیت قرار گرفته است.»<ref name=":2" /> | |||
== خروج از ایران == | == خروج از ایران == |
ویرایش