کاربر:Khosro/صفحه تمرین NOINDEX: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۹۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|وسط|بندانگشتی|991x991px]]'''بابک علیپور'''، (متولد سال ۱۳۶۳، رشت) یکی از برجسته‌ترین فعالان مدنی و سیاسی ایران است که به دلیل فعالیت‌هایش در دفاع از حقوق بشر و اعتراض به سیاست‌های سرکوبگرانه نظام جمهوری اسلامی، با حکم اعدام مواجه شده است. او در خانواده‌ای با پیشینه سیاسی و مبارزاتی بزرگ شده و از جوانی به مسائل اجتماعی و عدالت‌خواهی علاقه‌مند بود، که این مسیر او را به فعالیت‌های گسترده‌ای در سازمان‌دهی تجمعات و حمایت از حقوق اقشار محروم سوق داد. بابک علیپور در سال‌های ۱۳۹۷، ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ به دلیل مشارکت فعال در اعتراضات خیابانی و تلاش برای سازمان‌دهی گروه‌های مدنی دستگیر شد و هم‌اکنون در بند ۲۰۹ [[زندان اوین]]، تحت شرایطی غیرانسانی و با محرومیت از حقوق اولیه، در انتظار اجرای حکم اعدام به سر می‌برد. اتهامات او شامل «بغی» (قیام مسلحانه علیه نظام)، «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» است که بر اساس گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری مانند ''هرانا'' و ''کانون حقوق بشر ایران''، این اتهامات بر پایه اعترافات اجباری تحت شکنجه و بدون رعایت اصول محاکمه عادلانه به او نسبت داده شده‌اند.
[[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|بندانگشتی|1148x1148پیکسل]]
{{جعبه اطلاعات حزب سیاسی
| نام = اخوان‌المسلمین
| نام بومی = الاخوان المسلمون
| زبان ۱ = عربی
| نام زبان ۱ =
| آرم = [[پرونده:اخوان‌المسلمین1.jpg|جایگزین=اخوان‌المسلمین انگشتی|280x280پیکسل|آخوان‌المسلمین]]
| بنیانگذار = حسن البنا
| رهبر ۱ عنوان = مرشد عام اول
| رهبر ۱ نام = حسن البنا
| رهبر ۲ عنوان =مرشد عام دوم
| رهبر ۲ نام = حسن الهضیبی
| آرمان = احیای خلافت اسلامی و حاکمیت شریعت
| تأسیس = مارس ۱۹۲۸
| انحلال = غیرقانونی اعلام شده در مصر (۱۹۵۴ و مجدداً ۲۰۱۳)
| انشعاب = التنظیم الخاص (دستگاه ویژه)، گروه‌های جهادی متأثر از سید قطب، حماس (شاخه فلسطین)
| مرکز فرماندهی = قاهره، مصر (عملاً ممنوع)
| روزنامه =
| وابستگی ۱ عنوان = بازوی سیاسی سابق در مصر
| وابستگی ۱ = حزب آزادی و عدالت (منحل شده)
| ایدئولوژی = اسلام‌گرایی، اسلام سیاسی، سلفی‌گری اصلاح‌طلب
| مذهب = اسلام سنی
| کشور = مصر
| پانوشت = بزرگ‌ترین و سازمان‌یافته‌ترین جنبش اسلام‌گرای اهل سنت در جهان عرب.
|رهبر ۳ عنوان=مرشد عام سوم|رهبر ۳ نام=عمر التلمسانی}}
'''اخوان‌المسلمین'''، (الاخوان المسلمون) یک جنبش فراملی اسلام‌گرا و بزرگ‌ترین و سازمان‌یافته‌ترین گروه سیاسی اهل سنت در جهان عرب است که در سال ۱۹۲۸ میلادی (۱۳۴۷ قمری) در شهر اسماعیلیه مصر تأسیس شد. این گروه توسط معلمی به نام حسن البنا پایه‌گذاری شد. اخوان‌المسلمین از ابتدا با هدف احیای ارزش‌های اسلامی در جامعه و مقاومت در برابر نفوذ فرهنگی و سیاسی غرب شکل گرفت. دیدگاه‌های این سازمان به تدریج از یک جنبش اصلاحی اجتماعی و آموزشی به یک نیروی سیاسی، نظامی و تشکیلاتی تبدیل شد و در طول دهه‌های متمادی، مبارزات شدیدی را علیه دولت‌های عربی (به‌ویژه در مصر) تجربه کرد. اخوان توانست با تأسیس شاخه‌های متعدد در کشورهای مختلف منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، تأثیر عمیقی بر سیاست‌های منطقه‌ای بگذارد و در تاریخ خود، از مشارکت در انتخابات و تشکیل دولت تا دوران سرکوب و زیرزمینی شدن را تجربه کرده‌است.<ref name=":0">[https://www.britannica.com/topic/Muslim-Brotherhood اخوان‌المسلمین - بریتانیکا]</ref><ref name=":1">[https://journals.shahed.ac.ir/article_3589_d1fd9fd893a72153aa08e8d933a55af0.pdf بررسی رویکردها و تحوالت اجتماعی و اندیشهای اخوانالمسلمین؛ از جنبش تا دولت - مجلات شاهد]</ref><ref name=":2">[https://eslahe.com/4110/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DA%86%D9%87-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%BA%D8%A7 تاریخچه مبارزات اخوان المسلمین از آغاز تا بهار عربی - نوگرا]</ref>


فرآیند دادگاهی او در سال ۱۴۰۳ به‌صورت مخفیانه و بدون حضور وکیل برگزار شد و دیوان عالی کشور نیز حکم اعدام را تأیید کرد، که این امر واکنش‌های گسترده‌ای را در پی داشت. خانواده‌اش پس از بیش از سه ماه بلاتکلیفی و بی‌خبری، با برگزاری تجمعات اعتراضی در مقابل زندان اوین، تلاش کردند صدای بابک را به گوش جهانیان برسانند، اما این اقدامات با سرکوب شدید مواجه شد. سازمان‌های حقوق بشری و رسانه‌های آزاد این حکم را محکوم کرده و خواستار لغو فوری آن شده‌اند. فعالان خارج از کشور نیز با تظاهرات در شهرهای بزرگ، از جمله لندن و پاریس، و کمپین‌های آنلاین، فشار بر حکومت ایران را افزایش داده‌اند. وضعیت فعلی بابک بسیار وخیم گزارش شده؛ او از مراقبت‌های پزشکی محروم است و آسیب‌های جسمی ناشی از شکنجه، از جمله مشکلات تنفسی و شکستگی استخوان‌ها، زندگی‌اش را در خطر جدی قرار داده است.<ref name=":0">[https://www.hra-news.org/2024/hranews/a-47798/ بیش از سه ماه بلاتکلیفی؛ تداوم بازداشت بابک علی پور در بند ۲۰۹ اوین - هرانا]</ref><ref name=":1">[https://iranhrs.org/%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8%DA%A9-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%BE%D9%88%D8%B1-%DA%A9%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%9F/ زندانی سیاسی بابک علیپور کیست؟ - کانون حقوق بشر ایران]</ref><ref name=":2">[https://www.dw.com/fa-ir/%D9%87%D8%B4%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D9%81%D9%88-%D8%A8%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%D9%84-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D9%82%D8%B1%DB%8C%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%88%D9%82%D9%88%D8%B9-%DB%B6-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/a-71395675 هشدار عفو بین‌الملل درباره اعدام قریب‌الوقوع ۶ زندانی سیاسی - دویچه‌وله]</ref><ref name=":3">[https://www.iranintl.com/202501316919 سازمان حقوق بشر ایران خواستار لغو حکم اعدام شش زندانی سیاسی شد - ایران اینترنشنال]</ref>  
== مقدمه ==
اخوان‌المسلمین که گاهی با نام ساده‌تر «اخوان» نیز شناخته می‌شود، جنبشی است که به دلیل گستردگی نفوذ، عمر طولانی و نقش محوری در تحولات سیاسی خاورمیانه، از اهمیت مطالعاتی بالایی برخوردار است. این جنبش در سده بیستم، در واکنش به فروپاشی خلافت عثمانی و افزایش نفوذ غرب در منطقه، توسط حسن البنا در مصر پایه‌گذاری شد. ایده اصلی تأسیس، بازگشت به اسلام اصیل به عنوان راه‌حلی جامع برای تمام مشکلات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بود. اخوان‌المسلمین به عنوان یک جنبش مردمی، به سرعت در میان طبقات مختلف جامعه مصر، به ویژه کارمندان و دانشجویان، گسترش یافت و در دهه ۱۹۴۰ به اوج قدرت و سازماندهی خود رسید.<ref name=":0" /><ref name=":1" />


== زندگی و تحصیلات ==
اخوان‌المسلمین نه تنها یک سازمان سیاسی، بلکه یک تشکیلات مذهبی، اجتماعی، آموزشی و خیریه محسوب می‌شد که در طول حیات خود از روش‌های مختلفی شامل فعالیت‌های پارلمانی، نهادهای مدنی و در مواردی اقدامات خشونت‌آمیز استفاده کرده‌است. بررسی تاریخ اخوان‌المسلمین نیازمند درک تحولات داخلی، شکاف‌های فکری (به‌ویژه پس از سید قطب) و تأثیر آن بر جنبش‌های اسلام‌گرای معاصر در کشورهایی مانند سوریه، اردن، تونس و شاخه‌های بین‌المللی آن است.<ref name=":3">[https://www.zeitoons.com/7990 بررسی تحولات آرای اخوانی‌ها، از حسن البنا تا راشد الغنوشی - زیتون]</ref><ref name=":4">[https://www.cfr.org/backgrounder/does-muslim-brotherhood-have-ties-terrorism آیا اخوان المسلمین با تروریسم ارتباط دارد - CFR]</ref><ref name=":2" />
بابک علیپور در سال ۱۳۶۳ در شهر ساحلی و سرسبز رشت، مرکز استان گیلان، به دنیا آمد. خانواده او از نظر سیاسی پیشینه‌ای غنی داشتند؛ پدرش در دهه ۱۳۶۰ به دلیل مخالفت با سیاست‌های رژیم جمهوری اسلامی دستگیر و برای مدتی زندانی شده بود و مادرش نیز از حامیان حقوق زنان و فعالان اجتماعی محلی بود. این فضای خانوادگی، از همان کودکی بابک را با مفاهیمی چون عدالت، آزادی و مبارزه با ظلم آشنا کرد. او در دوران کودکی اغلب شاهد بحث‌های داغ سیاسی در خانه بود و از سنین پایین کتاب‌هایی درباره تاریخ مبارزات مردمی و حقوق بشر مطالعه می‌کرد. این علاقه‌مندی در دوران نوجوانی او عمیق‌تر شد و او را به سمت فعالیت‌های اجتماعی سوق داد.


پس از اتمام تحصیلات متوسطه با نمرات عالی، بابک وارد دانشگاه گیلان شد و در رشته مهندسی برق تحصیل کرد. دانشگاه گیلان، که یکی از مراکز مهم آموزشی در شمال ایران است، به دلیل سابقه طولانی در فعالیت‌های دانشجویی و سیاسی شناخته شده بود. بابک علیپور در این محیط به سرعت به انجمن‌های دانشجویی پیوست و در جلسات بحث و گفتگو درباره مسائل روز کشور، از جمله سرکوب [[آزادی بیان]] و مشکلات اقتصادی، مشارکت فعال داشت. او همچنین در سازمان‌دهی چندین تجمع دانشجویی نقش داشت که اغلب با هدف اعتراض به سیاست‌های دولت برگزار می‌شدند. این فعالیت‌ها، اگرچه در ابتدا مسالمت‌آمیز بودند، توجه نهادهای امنیتی را به او جلب کردند و نام او به‌عنوان یک دانشجوی فعال و منتقد در لیست‌های نظارتی ثبت شد. بابک علیپور در سال‌های پایانی تحصیلش، پایان‌نامه‌ای درباره بهینه‌سازی سیستم‌های برقی ارائه داد که نشان‌دهنده استعداد بالای او در زمینه فنی بود، اما علاقه اصلی او همچنان به مسائل اجتماعی و سیاسی معطوف باقی ماند.<ref name=":1" /><ref name=":4">[https://www.balatarin.com/permlink/2025/2/11/6297656 برای نجات بچه هاشون چه کردند - بالاترین]</ref>
== زمینه پیدایش و دوران تأسیس ==
[[پرونده:حسن البنا.jpg|جایگزین=حسن البنا بنیانگذار اخوان‌المسلمین|بندانگشتی|220x220پیکسل|حسن البنا بنیانگذار اخوان‌المسلمین]]
اخوان‌المسلمین در مارس ۱۹۲۸ میلادی (۱۳۴۷ قمری) در شهر اسماعیلیه مصر توسط «حسن البنا»، که در آن زمان یک معلم جوان مدرسه بود، و شش تن از کارگران شرکت کانال سوئز تأسیس شد. شکل‌گیری این گروه واکنشی مستقیم به دو رویداد مهم تاریخی بود: نخست، سقوط خلافت عثمانی در سال ۱۹۲۴ که خلأیی در رهبری سیاسی جهان اسلام ایجاد کرد؛ و دوم، حضور استعماری بریتانیا در مصر و نفوذ گسترده فرهنگ غربی که از دیدگاه بنیان‌گذاران، تهدیدی برای هویت اسلامی محسوب می‌شد.<ref name=":0" /><ref name=":5">اخوان المسلمین: تاریخ، ایدئولوژی و مبارزات - نویسنده: ریچارد پی. میشل (Richard P. Mitchell)</ref>


== دستگیری‌ها و شکنجه‌ها ==
حسن البنا بر این باور بود که ضعف جهان اسلام ناشی از دور شدن مسلمانان از اصول اولیه دین است. او شعار معروف «اسلام راه‌حل است» (الاسلام هو الحل) را مطرح کرد و اسلام را نه صرفاً یک دین عبادی، بلکه یک نظام جامع زندگی (شامل سیاست، اقتصاد و اجتماع) معرفی نمود.<ref name=":1" /><ref name=":2" />
مسیر زندگی بابک علیپور با دستگیری‌های متعدد و فشارهای شدید امنیتی گره خورده است. اولین دستگیری او در سال ۱۳۹۷ رخ داد، زمانی که در جریان اعتراضات سراسری علیه سیاست‌های اقتصادی دولت و افزایش قیمت‌ها، به خیابان‌های رشت آمد و در کنار دیگر معترضان شعارهایی در دفاع از حقوق مردم سر داد. این تجمعات با سرکوب شدید نیروهای امنیتی مواجه شد و بابک پس از دستگیری به بازداشتگاهی در رشت منتقل شد. در آنجا، او برای چندین هفته تحت بازجویی‌های طولانی و فشارهای روانی قرار گرفت. مأموران امنیتی با تهدید خانواده او و محرومیت از خواب، سعی داشتند او را وادار به امضای اعتراف‌نامه‌ای کنند که فعالیت‌هایش را «اقدام علیه امنیت ملی» جلوه دهد. با این حال، او پس از چند ماه با قید وثیقه آزاد شد، اما این تجربه او را مصمم‌تر کرد تا به فعالیت‌هایش ادامه دهد.


دومین دستگیری بابک در سال ۱۴۰۲ اتفاق افتاد، زمانی که موج جدیدی از اعتراضات در ایران به دلیل سرکوب معترضان و وضعیت وخیم اقتصادی شکل گرفت. او که این بار در سازمان‌دهی گروه‌های کوچک محلی نقش داشت، بار دیگر به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» بازداشت شد و به [[زندان لاکان رشت|زندان رشت]] منتقل گردید. در این دوره، شرایط زندان به مراتب سخت‌تر بود؛ او در سلولی تنگ و بدون نور کافی نگه داشته شد و از ملاقات با خانواده‌اش محروم ماند. گزارش‌هایی از ضرب و شتم او با شلاق و باتوم نیز در این زمان منتشر شد که نگرانی‌هایی درباره سلامت جسمانی‌اش به وجود آورد.
=== ساختار سازمانی و گسترش سریع ===
اخوان‌المسلمین در ابتدا به عنوان یک انجمن خیریه و اصلاحی فعالیت خود را آغاز کرد، اما به سرعت به یک جنبش توده‌ای تبدیل شد. در سال ۱۹۳۲، حسن البنا مقر اصلی سازمان را به قاهره منتقل کرد. این جنبش با ایجاد شبکه‌ای گسترده از مدارس، مساجد، بیمارستان‌ها و کارخانه‌های کوچک، توانست پایگاه اجتماعی قدرتمندی در میان طبقات پایین و متوسط شهری ایجاد کند.<ref name=":0" /><ref name=":6">ظهور و سقوط اخوان المسلمین - نویسنده: حسن حبنکه المیدانی</ref>


آخرین و شدیدترین دستگیری او در سال ۱۴۰۳ در تهران رخ داد. بابک علیپور که برای دیدار با فعالان دیگر به پایتخت سفر کرده بود، توسط نیروهای امنیتی ربوده شد و به بند ۲۰۹ زندان اوین، یکی از بدنام‌ترین بخش‌های این زندان که تحت نظارت مستقیم [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]] است، منتقل گردید. در این بند، او با شکنجه‌های جسمی و روانی وحشتناکی روبه‌رو شد. ضرب و شتم با کابل و باتوم، محرومیت از خواب برای روزها، و تهدید به آزار خانواده‌اش تنها بخشی از این فشارها بود. گزارش‌های تأییدشده نشان می‌دهد که او دچار شکستگی در دنده‌ها و مشکلات تنفسی شده است. همچنین، مأموران با پخش صداهای ضبط‌شده از فریادهای ساختگی که به خانواده‌اش نسبت داده می‌شد، سعی داشتند او را به اعتراف اجباری وادار کنند. این شکنجه‌ها به حدی شدید بود که سازمان‌های حقوق بشری خواستار مداخله فوری پزشکی شدند، اما مقامات زندان تاکنون هیچ اقدامی نکرده‌اند.<ref>[https://ir.voanews.com/a/prisoner-iran-lakan--/4991487.html بابک علیپور فعال مدنی برای محکومیت پنج ساله به زندان رشت منتقل شد - صدای آمریکا]</ref><ref name=":0" /><ref name=":5">[https://iranwire.com/fa/news-1/136835/ بیانیه ۴۰زندانی ‌سیاسی ‌محبوس در اوین: امروز زمان‌ایستادگی در برابر اعدام است - ایران وایر]</ref><ref name=":6">[https://bazdashtshodegan.com/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8%DA%A9-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%BE%D9%88%D8%B1-%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85/ معرفی زندانی سیاسی بابک علی‌پور محکوم به اعدام - صدای بازداشت‌شدگان]</ref><ref name=":3" /><ref name=":2" />
ساختار اخوان‌المسلمین بر اساس نظمی دقیق و سلسله‌مراتب فرماندهی بنا شد. در رأس این هرم، «مرشد عام» (راهنمای کل) قرار داشت که دارای اختیارات وسیعی بود. اعضا در حلقه‌های کوچک‌تر به نام «اسره» (خانواده) سازماندهی می‌شدند تا آموزش‌های عقیدتی و وفاداری تشکیلاتی را بیاموزند. تا اواخر دهه ۱۹۴۰، تخمین زده می‌شود که اخوان‌المسلمین بیش از ۵۰۰ هزار عضو فعال و هزاران شعبه در سراسر مصر داشت.<ref name=":5" /><ref name=":1" />


== اتهامات و پروسه دادگاهی ==
=== دستگاه ویژه و آغاز خشونت‌ها ===
اتهامات وارده به بابک علیپور شامل موارد سنگینی چون «بغی» (قیام مسلحانه علیه نظام)، «عضویت در [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]]»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» و «تبلیغ علیه نظام» است. این اتهامات در دادگاهی که در سال ۱۴۰۳ برگزار شد، به او تفهیم گردید. اما این دادگاه، که به‌صورت کاملاً مخفیانه و بدون حضور وکیل برگزار شد، با نقض آشکار استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر همراه بود. بابک از حق داشتن وکیل انتخابی محروم شد و هیچ مدرک مستقل و معتبری برای اثبات اتهامات ارائه نشد. تنها شواهد مورد استناد قاضی، اعترافاتی بود که تحت شکنجه‌های شدید از او گرفته شده بود. این اعترافات اجباری، که در شرایط غیرانسانی ضبط شده بودند، به‌عنوان مدرک اصلی در پرونده او استفاده شد.
یکی از بحث‌برانگیزترین ابعاد اخوان‌المسلمین در دوران اولیه، تأسیس شاخه‌ای مخفی و نظامی به نام «دستگاه ویژه» (الجهاز الخاص یا التنظیم الخاص) بود. هدف اولیه این شاخه، مبارزه با اشغالگران بریتانیایی و آمادگی برای دفاع از منافع اسلامی بود. اعضای این گروه در جنگ ۱۹۴۸ اعراب و اسرائیل شرکت کردند و نقش فعالی ایفا نمودند.<ref name=":2" /><ref name=":4" />


دادگاه تنها در چند جلسه کوتاه برگزار شد و خانواده بابک حتی از زمان دقیق آن مطلع نشدند. پس از صدور حکم اعدام، پرونده به دیوان عالی کشور ارجاع داده شد و این نهاد نیز بدون بررسی دقیق و با تأیید حکم، روند قضایی را به پایان رساند. سازمان‌های حقوق بشری این پروسه را «نمایش قضایی» توصیف کرده‌اند و تأکید دارند که هیچ‌یک از اصول اولیه محاکمه عادلانه، از جمله حق دفاع، شفافیت و دسترسی به مدارک اتهام، رعایت نشده است.<ref name=":1" /><ref name=":2" /><ref name=":0" /><ref>[https://www.hambastegimeli.com/113044_%D9%85%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85%D9%87-%DB%B7-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%AA%D9%87%D8%A7%D9%85--%D8%A8%D8%BA%DB%8C--%D9%BE%D8%B3- محاکمه ۷ زندانی سیاسی به اتهام «بغی» پس از ماهها بازجویی و شکنجه در اوین - همبستگی ملی]</ref>
با این حال، فعالیت‌های دستگاه ویژه به خشونت‌های داخلی نیز کشیده شد. در دسامبر ۱۹۴۸، پس از آنکه محمود فهمی نقراشی (نخست‌وزیر وقت مصر) دستور انحلال اخوان‌المسلمین را صادر کرد، توسط یکی از اعضای شاخه نظامی اخوان ترور شد. در واکنش به این رویداد، حسن البنا ترور را محکوم کرد و عبارت معروف «نه برادرند و نه مسلمان» را دربارهٔ عاملان ترور به کار برد، اما این برائت مانع از برخورد حکومت نشد. سرانجام در فوریه ۱۹۴۹، حسن البنا توسط مأموران حکومتی ترور شد و سازمان وارد دوره‌ای از بحران رهبری و سرکوب شدید گردید.<ref name=":0" /><ref name=":5" />


== بلاتکلیفی و بی‌خبری خانواده ==
== دوران ناصر، سید قطب و تحولات ایدئولوژیک ==
پس از دستگیری در سال ۱۴۰۳، بابک علیپور برای بیش از سه ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین در وضعیت بلاتکلیفی کامل نگه داشته شد. در این مدت، خانواده‌اش هیچ اطلاعی از وضعیت او نداشتند و بارها با مراجعه به زندان اوین و دیگر نهادهای قضایی، خواستار ملاقات یا حداقل دریافت خبری از او شدند. اما مقامات زندان و وزارت اطلاعات از ارائه هرگونه اطلاعات خودداری کردند و حتی در مواردی خانواده را تهدید به بازداشت کردند. این بی‌خبری فشار روانی عظیمی بر مادر و خواهر بابک وارد کرد که هر دو از فعالان محلی در رشت بودند.


در بهار ۱۴۰۳، خانواده‌ی بابک تصمیم گرفتند دست به اقدامی جسورانه بزنند و با برگزاری تجمعات اعتراضی در مقابل زندان اوین، صدای خود را به گوش دیگران برسانند. این تجمعات با حضور ده‌ها نفر از حامیان و فعالان حقوق بشر برگزار شد و شعارهایی مانند «بابک را آزاد کنید» و «اعدام را متوقف کنید» در آن سر داده شد. اما نیروهای امنیتی به سرعت وارد عمل شدند و با استفاده از گاز اشک‌آور و باتوم، معترضان را متفرق کردند. چندین نفر از جمله یکی از بستگان نزدیک بابک به‌طور موقت بازداشت شدند و پس از چند روز با قید وثیقه آزاد شدند. این سرکوب، خانواده را وادار کرد تا از فعالان حقوق بشر و رسانه‌های خارج از کشور کمک بخواهند تا وضعیت بابک را به اطلاع جهانیان برسانند.<ref name=":5" /><ref name=":6" /><ref>[https://wncri.org/fa/%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%B6-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%85%D8%AD%DA%A9/ اعتراض خانواده های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در مقابل زندان اوین - زنان نیروی تغییر]</ref><ref name=":0" /><ref name=":4" />
=== انقلاب ۱۹۵۲ و تقابل با جمال عبدالناصر ===
با وقوع کودتای «افسران آزاد» در سال ۱۹۵۲ که منجر به سرنگونی نظام پادشاهی در مصر شد، اخوان‌المسلمین در ابتدا از این حرکت حمایت کرد و روابط نزدیکی با رهبران کودتا داشت. آن‌ها امیدوار بودند که افسران جوان، قوانین اسلامی را در کشور اجرا کنند. اما پس از به قدرت رسیدن «[[جمال عبدالناصر]]»، تضاد عمیقی میان دیدگاه سکولار و ناسیونالیستی ناصر و دیدگاه اسلام‌گرایانه اخوان پدیدار شد. ناصر خواهان وفاداری مطلق تمام گروه‌ها به دولت بود، در حالی که اخوان استقلال تشکیلاتی خود را حفظ کرد.<ref name=":0" /><ref name=":5" />


== وضعیت فعلی ==
این تنش‌ها در سال ۱۹۵۴، پس از یک سوءقصد نافرجام به جان جمال عبدالناصر در میدان المنشیه اسکندریه که به یکی از اعضای اخوان‌المسلمین نسبت داده شد، به اوج رسید. ناصر این رویداد را بهانه‌ای برای سرکوب گسترده قرار داد؛ اخوان‌المسلمین غیرقانونی اعلام شد، دفاترش سوزانده شد و هزاران نفر از اعضای آن دستگیر، شکنجه یا اعدام شدند. «حسن الهضیبی» که پس از البنا به عنوان دومین مرشد عام انتخاب شده بود، نیز زندانی شد.<ref name=":6" />
بابک علیپور هم‌اکنون در بند ۲۰۹ زندان اوین در شرایطی بسیار دشوار به سر می‌برد. او از دسترسی به وکیل، ملاقات با خانواده و حتی مراقبت‌های پزشکی اولیه محروم است. گزارش‌های اخیر از ''هرانا'' نشان می‌دهد که وضعیت جسمانی او به دلیل شکنجه‌های مداوم و عدم رسیدگی پزشکی به شدت وخیم شده است و او با مشکلات تنفسی شدید و شکستگی‌های درمان‌نشده دست به گریبان است. ''ایران وایر'' گزارش داد که او به دلیل وخامت حالش چندین بار به سلول انفرادی منتقل شده، اما هیچ درمان جدی دریافت نکرده است. خانواده‌اش نگرانند که او در معرض خطر مرگ قرار داشته باشد. تلاش‌های خانواده و سازمان‌های حقوق بشری برای لغو حکم اعدام همچنان ادامه دارد. آن‌ها با ارسال نامه‌هایی به نهادهای بین‌المللی و برگزاری کمپین‌های آنلاین، سعی دارند فشار را بر مقامات ایران افزایش دهند، اما تاکنون هیچ پاسخ روشنی از سوی قوه قضاییه یا حکومت ایران دریافت نشده است و این سکوت، نگرانی‌ها را بیش از پیش افزایش داده است. ''ایران آزادی'' نیز به نقل از فعالان، از احتمال انتقال او به زندان قزل‌حصار به‌عنوان یک تهدید جدید خبر داده است.<ref name=":0" /><ref name=":5" /><ref name=":4" /><ref>[https://iranfreedom.net/%d8%b9%d9%81%d9%88-%d8%a8%db%8c%d9%86%d8%a7%d9%84%d9%85%d9%84%d9%84-%d8%a7%d8%b9%d8%af%d8%a7%d9%85-%d8%ac%d9%86%d8%a7%db%8c%d8%aa%da%a9%d8%a7%d8%b1%d8%a7%d9%86%d9%87-%d9%85%d9%87%d8%af%db%8c/ عفو بین‌الملل اعدام جنایتکارانه مهدی حسنی و بهروز احسانی را محکوم کرد - ایران آزادی]</ref>


== واکنش‌ها و تلاش‌های بین‌المللی ==
=== ظهور سید قطب و پارادایم «جاهلیت مدرن» ===
حکم اعدام بابک علیپور موجی از واکنش‌های جهانی را به دنبال داشت. ''کانون حقوق بشر ایران'' با انتشار گزارشی مفصل، جزئیات دستگیری‌ها و شکنجه‌های او را مستند کرد و از سازمان ملل متحد خواست تا با اعمال فشار دیپلماتیک، مانع اجرای این حکم شود. ''دویچه‌وله'' نیز در گزارشی، این حکم را نقض حقوق بشر خواند و از جامعه جهانی خواست تا وارد عمل شود. ''ایران اینترنشنال'' گزارش داد که این حکم با اعتراض گسترده فعالان روبه‌رو شده است.
[[پرونده:سید قطب1.jpg|جایگزین=سید قطب|بندانگشتی|211x211پیکسل|سید قطب]]
در دوران حبس و فشار شدید زندان‌های عبدالناصر، تحول فکری عظیمی در بخشی از بدنه اخوان‌المسلمین رخ داد که نماد آن «سید قطب»، نویسنده و نظریه‌پرداز برجسته این گروه بود. قطب در کتاب معروف خود «نشانه‌های راه» (معالم فی الطریق)، قرائتی رادیکال‌تر از اسلام سیاسی ارائه داد. او مفهوم «جاهلیت» را احیا کرد و استدلال نمود که جوامع مسلمان کنونی (از جمله مصر تحت حکومت ناصر) به دلیل عدم اجرای احکام شریعت، در وضعیت جاهلیت به سر می‌برند و مسلمان واقعی نیستند.<ref name=":3" /><ref name=":7">بنیادگرایی اسلامی: ریشه‌های ایدئولوژیک و سیاسی اخوان المسلمین - نویسنده: کریستین تروال (Christine Trendel)</ref>


فعالان ایرانی در خارج از کشور نیز بیکار نماندند و با برگزاری تظاهرات در شهرهایی مانند لندن، پاریس و نیویورک، توجه رسانه‌های بین‌المللی را به این موضوع جلب کردند. ''صدای بازداشت‌شدگان'' گزارش داد که در یکی از این تظاهرات، بیش از ۵۰۰ نفر شرکت کردند و خواستار آزادی فوری بابک شدند. ''سازمان مجاهدین خلق'' نیز کمپینی جهانی راه‌اندازی کرد و با ارسال نامه‌هایی به مقامات سازمان ملل، از آن‌ها خواست تا با وضع تحریم‌های هدفمند علیه مقامات قضایی ایران، فشار را بر رژیم افزایش دهند. ''صدای آمریکا'' اعلام کرد که این کمپین‌ها با حمایت برخی سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی همراه شده است. رسانه‌هایی مانند ''ایران وایر'' نیز با انتشار مصاحبه‌هایی با خانواده بابک علیپور، ابعاد انسانی این پرونده را برجسته کردند. ''مانیتورینگ حقوق بشر ایران'' نیز در گزارشی، وضعیت کلی زندانیان سیاسی محکوم به اعدام را بررسی کرد و بابک را یکی از نمونه‌های بارز این وضعیت دانست.<ref name=":1" /><ref name=":2" /><ref name=":6" /><ref>[https://article.mojahedin.org/i/%D9%87%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%A2%D9%86-%D8%A7%D9%82%D8%AF%D8%A7%D9%85-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D8%AF همین الآن اقدام کنید! - سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref><ref name=":3" /><ref>[https://ir.voanews.com/a/amnesty-iran-rights-six-prisoners-exeution/7952169.html عفو بین‌الملل خواستار لغو حکم اعدام و آزادی فوری شش زندانی سیاسی شد - صدای آمریکا]</ref><ref name=":5" /><ref>[https://fa.iran-hrm.com/%D9%88%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%AF%D8%B1-2/ وضعیت زندانیان سیاسی محکوم به اعدام در ایران - مانیتورینگ حقوق بشر ایران]</ref>
سید قطب مفهوم «حاکمیت» را مختص خداوند دانست و هرگونه قانون‌گذاری بشری را شرک تلقی کرد. این اندیشه‌ها زمینه را برای تکفیر (کافر دانستن) حاکمان مسلمان و جواز قیام مسلحانه (جهاد) علیه حکومت‌های داخلی فراهم کرد. هرچند رهبری سنتی اخوان‌المسلمین (مانند الهضیبی) با انتشار کتاب «دعاة لا قضاة» (دعوت‌کنندگان نه قضاوت‌کنندگان) تلاش کرد از تندروی‌های قطب فاصله بگیرد و بر روش اصلاحی تأکید کند، اما اندیشه‌های قطب موجب انشعاب‌های فکری عمیق شد و الهام‌بخش بسیاری از گروه‌های جهادی رادیکال در دهه‌های بعد گردید. سید قطب نهایتاً در سال ۱۹۶۶ توسط حکومت ناصر اعدام شد.<ref name=":0" /><ref name=":3" /><ref name=":7" />


=== فراخوان نمایندگان پارلمان و شخصیت‌های سیاسی ===
=== دوره انور سادات و بازگشت به جامعه ===
پس از مرگ جمال عبدالناصر در سال ۱۹۷۰، انور سادات به ریاست جمهوری رسید. سادات برای مقابله با نفوذ چپ‌گراها و ناصریست‌ها، سیاست مصالحه با اسلام‌گراها را در پیش گرفت. او زندانیان اخوان را آزاد کرد و به رهبری تبعیدی اجازه بازگشت داد. در این دوره، اخوان‌المسلمین تحت رهبری «عمر التلمسانی» (مرشد سوم) استراتژی پرهیز از خشونت و تمرکز بر فعالیت‌های اجتماعی، دانشجویی و سندیکایی را اتخاذ کرد. آن‌ها رسماً خشونت را نفی کردند، هرچند گروه‌های تندرو منشعب از اخوان (مانند الجهاد اسلامی که متأثر از قطب بودند) راه خشونت را ادامه دادند و نهایتاً سادات را در سال ۱۹۸۱ ترور کردند. با این حال، بدنه اصلی اخوان در این ترور مشارکت نداشت و بر مشی مسالمت‌آمیز خود باقی ماند.<ref name=":1" /><ref name=":4" />


==== فراخوان نمایندگان پارلمان بلژیک ====
=== از مبارک تا بهار عربی و تجربه حکومت ===
نمایندگان پارلمان و شخصیت‌های سیاسی بلژیک برای توقف اعدام ۶ زندانی سیاسی (بابک علی‌پور، ابوالحسن منتظر، پویا قبادی، وحید بنی‌عامریان، علی اکبر دانشورکار، محمد تقوی) در ایران فراخوان دادند. در بخشی از این فراخوان آمده است:<blockquote>«بروکسل
در دوران سی‌ساله حکومت «حسنی مبارک»، اخوان‌المسلمین سیاست «مشارکت بدون سلطه» را در پیش گرفت. اگرچه فعالیت رسمی حزب ممنوع بود، اما اعضای اخوان به عنوان نامزدهای مستقل در انتخابات پارلمانی شرکت می‌کردند و موفق شدند نفوذ خود را در اتحادیه‌های صنفی (پزشکان، مهندسان و وکلا) و دانشگاه‌ها گسترش دهند. نقطه اوج این استراتژی در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۵ بود که نامزدهای وابسته به اخوان‌المسلمین توانستند ۸۸ کرسی (حدود ۲۰ درصد پارلمان) را کسب کنند و به بزرگترین بلوک اپوزیسیون تبدیل شوند. در این دوره، اخوان با ارائه خدمات اجتماعی گسترده به طبقات محروم، خلأ ناتوانی دولت را پر کرد و پایگاه رأی خود را تحکیم بخشید.<ref name=":0" /><ref name=":1" />


ما از جامعه بین‌المللی به‌ویژه سازمان ملل
=== انقلاب سال ۲۰۱۱ و صعود به قدرت ===
با آغاز اعتراضات ژانویه ۲۰۱۱ در مصر (بهار عربی)، رهبری اخوان‌المسلمین ابتدا با احتیاط برخورد کرد و دیرتر از جوانان انقلابی به میدان تحریر پیوست، اما به دلیل تشکیلات منسجم خود، به سرعت توانست نبض تحولات سیاسی پس از سقوط مبارک را در دست بگیرد. پس از انقلاب، اخوان‌المسلمین حزب «آزادی و عدالت» (حزب الحریة و العدالة) را تأسیس کرد. در اولین انتخابات پارلمانی دموکراتیک، این حزب توانست اکثریت کرسی‌ها را به دست آورد.


و اتحادیه اروپا می‌خواهیم اقدامات فوری
در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۲، «محمد مرسی»، از رهبران ارشد اخوان‌المسلمین، به عنوان نامزد حزب معرفی شد و با پیروزی در رقابت با احمد شفیق (نخست‌وزیر سابق)، به عنوان اولین رئیس‌جمهور غیرنظامی و منتخب دموکراتیک مصر سوگند یاد کرد. این پیروزی، اوج موفقیت تاریخی اخوان‌المسلمین پس از هشت دهه فعالیت بود.<ref name=":0" /><ref name=":2" /><ref name=":3" />
[[پرونده:محمد مرسی1.jpg|جایگزین=محمد مرسی|بندانگشتی|213x213پیکسل|محمد مرسی]]


برای جلوگیری از این اعدام‌ها
=== دوران ریاست‌جمهوری مرسی و سقوط (۲۰۱۳) ===
دوران ریاست‌جمهوری محمد مرسی بسیار کوتاه و پرتنش بود. او با چالش‌های عظیمی از جمله اقتصاد در حال فروپاشی، مقاومت نهادهای باقی‌مانده از رژیم سابق (دولت پنهان) و بی‌اعتمادی سکولارها و لیبرال‌ها مواجه شد. صدور بیانیه‌ای در نوامبر ۲۰۱۲ که اختیارات قضایی رئیس‌جمهور را فراتر از نظارت دادگاه‌ها قرار می‌داد، منجر به اعتراضات گسترده شد و مخالفان او را به تلاش برای «اخوانی‌سازی» دولت متهم کردند.<ref name=":0" /><ref name=":3" />


و مقابله با نقض‌های تکان‌دهنده حقوق‌بشر در ایران انجام دهند».</blockquote>
نارضایتی عمومی در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳ به تظاهرات میلیونی منجر شد. ارتش مصر به فرماندهی عبدالفتاح السیسی، پس از یک ضرب‌الاجل ۴۸ ساعته، در ۳ ژوئیه ۲۰۱۳ محمد مرسی را برکنار و بازداشت کرد. هواداران اخوان در میدان‌های «رابعه عدویه» و «النهضه» تحصن کردند که این تجمعات در اوت ۲۰۱۳ با خشونت شدید نیروهای امنیتی سرکوب شد و صدها کشته بر جای گذاشت (کشتار رابعه). پس از آن، دولت موقت اخوان‌المسلمین را یک «سازمان تروریستی» اعلام کرد، دارایی‌های آن را مصادره نمود و فعالیت‌های آن را کاملاً ممنوع ساخت.<ref name=":0" /><ref name=":4" /><ref name=":8">[https://shouba.ir/%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D8%A8%D9%82%D8%9B-%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%AF%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2/ اخوانی‌های سابق؛ روایت‌های جدایی از اسلامگرایان اخوانی - شعوبنا]</ref>


==== فراخوان کمیته‌ی بین‌المللی پارلمانترها برا یک ایران دموکراتیک ====
== وضعیت کنونی، پراکندگی جهانی و میراث فکری ==
همچنین کمیته‌ی بین‌المللی پارلمانترها برا یک ایران دموکراتیک، خواستار توقف حکم اعدام و نجات جان ۶ زندانی سیاسی هوادار مجاهدین خلق شدند. در متن این فراخوان چنین آمده است:<blockquote>قوه قضاییه رژیم ایران شش زندانی سیاسی را که اوایل امسال بازداشت شده‌اند، به اعدام محکوم کرده است.


این افراد که ماه‌ها تحت شکنجه و بازداشت غیرقانونی بوده‌اند، اکنون بدون برخورداری از یک فرآیند قانونی عادلانه، با خطر فوری اعدام روبه‌رو هستند. این وضعیت اضطراری نیازمند واکنش هماهنگ و فوری از سوی دولت انگلستان و جامعه بین‌المللی است. شورای امنیت سازمان ملل، کمیسر عالی حقوق‌بشر، شورای حقوق‌بشر سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی باید بدون تأخیر اقداماتی مؤثر برای جلوگیری از این اعدامها انجام دهند. علاوه بر این، دولت انگلستان باید با اتحادیه اروپا و سایر شرکای جهانی همکاری کند تا فشار بر رژیم ایران برای توقف این اعدامها و آزادی فوری تمام زندانیان سیاسی افزایش یابد. سرکوب مستمر زندانیان سیاسی، از جمله این شش نفر، نباید نادیده گرفته شود. واکنش قاطع و محکم جهانی برای پاسخگو کردن رژیم ایران نسبت به اقداماتش و تضمین آزادی کسانی که به‌دلیل عقاید سیاسی و فعالیت‌هایشان زندانی شده‌اند، ضروری است.
=== سرکوب پس از ۲۰۱۳ و اعلام گروه تروریستی ===
پس از کودتای ۲۰۱۳ و برکناری محمد مرسی، اخوان‌المسلمین در مصر وارد تاریک‌ترین دوره سرکوب خود شد. دولت جدید مصر به رهبری عبدالفتاح السیسی، اخوان را به عنوان سازمان تروریستی اعلام کرد. این سرکوب شامل اعدام یا حبس طولانی‌مدت هزاران نفر از رهبران و اعضای آن، مصادره اموال و املاک سازمان‌های خیریه و بستن دفاتر مرکزی بود. از سال ۲۰۱۳ به بعد، اخوان‌المسلمین عملاً فعالیت‌های خود را در داخل مصر به صورت مخفی و زیرزمینی ادامه می‌دهد. این سرکوب همچنین باعث ایجاد شکاف‌هایی در میان رهبران خارج از مصر شد که بر سر نحوه مواجهه با حکومت جدید و روش‌های مبارزه اختلاف داشتند.<ref name=":4" />


باب بلکمن، نماینده پارلمان
=== اخوان فراملی و شاخه‌های منطقه‌ای ===
اخوان‌المسلمین نه تنها یک جنبش مصری، بلکه یک سازمان فراملی با شعبه‌ها و جنبش‌های همسو در تقریباً تمام کشورهای عربی است. این شاخه‌ها از نظر ساختاری و سیاسی استقلال نسبی دارند، اما از نظر ایدئولوژیک به آموزه‌های حسن البنا پایبند هستند. از مهم‌ترین این شاخه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:<ref name=":6" />
* '''اردن و تونس:''' جنبش اخوان‌المسلمین در اردن به عنوان یک نیروی سیاسی قانونی و ریشه‌دار باقی مانده‌است. در تونس، حزب النهضه به رهبری «راشد الغنوشی» که الهام‌گرفته از اخوان‌المسلمین است، پس از بهار عربی به قدرت رسید و سپس در تحولات بعدی کنار رفت، اما همچنان یک نیروی اصلی محسوب می‌شود.
* '''فلسطین (حماس):''' [[جنبش حماس]]، در [[غزه]] و کرانه باختری، که در سال ۱۹۸۷ تأسیس شد، به عنوان شاخه مستقیم اخوان‌المسلمین در فلسطین شناخته می‌شود و از ایدئولوژی‌های اولیه اخوان تغذیه می‌کند.
* '''سوریه و دیگر مناطق:''' اخوان‌المسلمین سوریه یکی از اصلی‌ترین نیروهای اپوزیسیون در برابر حکومت [[بشار اسد]] بود. نفوذ اخوان همچنین در کشورهای دیگری مانند کویت، سودان و یمن نیز محسوس است.<ref name=":3" /><ref name=":0" /><ref name=":5" />


رئیس کمیته بین‌المللی پارلمانترها برای یک ایران دموکراتیک</blockquote>
=== میراث فکری و تقسیم‌بندی‌های ایدئولوژیک ===
تاریخ فکری اخوان‌المسلمین را می‌توان به سه رویکرد اصلی تقسیم کرد که در تعامل و تقابل با یکدیگرند:
* '''اصلاحیون (Reformists):''' این گروه بر فعالیت‌های اجتماعی، آموزشی و مشارکت در چارچوب قانون اساسی تأکید دارند (مانند استراتژی عمر التلمسانی).
* '''قطبیون (Qutbists):''' این شاخه متأثر از اندیشه‌های سید قطب، دیدگاهی رادیکال دارند و به مفهوم «حاکمیت خدا» (الحاکمیة) و «جهاد هجومی» علیه دولت‌های نامسلمان یا «جاهلی» اعتقاد دارند.
* '''میانه‌روها:''' این گروه تلاش می‌کنند تعادلی میان ایدئولوژی‌های اسلام‌گرایانه و پذیرش نظام دموکراتیک برقرار کنند (مانند برخی از رهبران حزب النهضه تونس).<ref name=":3" /><ref name=":8" />


==== اطلاعیه سازمان حقوق بشر نوین فرانسه ====
== منابع ==
سازمان حقوق بشر نوین فرانسه نیز با صدور اطلاعیه‌ای احکام اعدام ۶ زندانی سیاسی هوادار مجاهدین خلق را محکوم کرد. در بخشی از این اطلاعیه آمده است:<blockquote>«محکومیت احکام اعدام صادرشده علیه شش مبارز در ایران
 
محکومیت این زندانیان سیاسی منعکس‌کننده یک سیستم قضایی منحرف است که به‌عنوان ابزار سرکوب و ستم مورد استفاده قرار می‌گیرد.»</blockquote>
 
==== نامه انجمن حقوق بشری «به قابیل دست نزنید» ====
انجمن حقوق بشری «به قابیل دست نزنید» در نامه‌ای به کمیسر عالی حقوق‌بشر سازمان ملل متحد و گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در رابطه با ایران، خواستار اقدام فوری برای نجات جان ۶ زندانی سیاسی هوادار مجاهدین خلق ایران که محکوم به اعدام شده‌اند، گردید. در این نامه آمده است:<blockquote>«انجمن بین‌المللی «به قابیل دست نزنید» که در تصویب قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای تعلیق جهانی اجرای مجازات اعدام نقش داشته است، نگرانی عمیق خود را نسبت به افزایش اعدامها در ایران در سال ۲۰۲۴ و هم‌چنین احکام اعدام شش زندانی سیاسی به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران ابراز می‌کند.
 
بر اساس نظارت روزانه ما بر اخبار مرتبط با استفاده از مجازات اعدام، حداقل ۸۱۸مورد اعدام در سال جاری ثبت شده است.
 
انجمن «به قابیل دست نزنید» از جنایات مرتکب شده توسط مقامات رژیم ایران علیه جمعیت غیرنظامی، به‌ویژه اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران آگاه است. این افراد قربانی جنایات علیه بشریت بوده‌اند، همان‌طور که در گزارش سازمان ملل تحت عنوان «جنایات فجیع» که در وب‌سایت دفتر کمیساریای عالی حقوق‌بشر سازمان ملل در تاریخ ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۴ منتشر شده است، به آن اشاره شده است. با این حال، همان‌طور که در این گزارش نیز ذکر شده است، سه و نیم دهه  بیش از ۳۵سال از این جنایات گذشته و آزار و اذیت هم‌چنان ادامه دارد و افرادی که مسئولیت کیفری این نقض‌های جدی و شدید حقوق‌بشر و جنایات بین‌المللی را برعهده دارند، هم‌چنان در قدرت و حاکمیت هستند.
 
به همین دلیل انجمن «به قابیل دست نزنید» از شما می‌خواهد که فوراً اقدام کنید تا جان این شش زندانی نجات یابد و آزادی تمامی زندانیان سیاسی تأمین شود.»<ref>[https://iran-efshagari.com/%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%AD%DA%A9%D9%85-%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%B4%D8%B4-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C/ فراخوان فوری نمایندگان پارلمان و شخصیتهای سیاسی بلژیک، انگلستان، فرانسه و ایتالیا علیه حکم اعدام شش زندانی سیاسی - ایران افشاگر]</ref></blockquote>
 
=== اطلاعیه شورای ملی مقاومت ===
[[شورای ملی مقاومت ایران]]، با صدور اطلاعیه‌ای حکم اعدام بابک علیپور و ۵ زندانی سیاسی هوادار مجاهدین خلق دیکر را محکوم کرد و ارگان‌های بین‌مللی و جامعه‌ی جهانی خواستار اقدام فوری برای نجات جان آن‌ها و آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی شد. در این اطلاعیه آمده است:<blockquote>«قضاییه جلادان ۶ زندانی سیاسی، ابوالحسن منتظر، پویا قبادی، وحید بنی‌عامریان، بابک علی‌پور، علی‌اکبر دانشور کار و محمد تقوی را پس از ماهها بازجویی و شکنجه به اتهام «عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران»، «اجتماع و تبانی برضد امنیت»، «قیام مسلحانه در برابر حکومت»، «تشکیل دسته یا جمعیت با هدف برهم زدن امنیت کشور»، «تخریب اموال عمومی با استفاده از سلاح لانچر»، به اعدام محکوم کرد. این احکام جنایتکارانه توسط قاضی جنایتکار ایمان افشاری رئیس بیدادگاه ضد انقلاب شعبه ۲۶ تهران صادر شد. همین بیدادگاه مجتبی و علی تقوی برادران محمد تقوی را به زندان و تبعید محکوم کرد.
 
ابوالحسن منتظر ۶۵ ساله، لیسانسیه معماری از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ است و در سال‌های ۹۷ و ۹۹ نیز چند بار دستگیر و زندانی شده است. وی آخرین بار در دی ۱۴۰۲ دستگیر شده و از بیماریهای قلبی، ریوی، کلیه و آرتروز رنج می‌برد.
 
پویا قبادی ۳۲ ساله، مهندس برق در اسفند ۱۴۰۲دستگیر شد. او قبلاً نیز دو بار دستگیر شده است.
 
وحید بنی عامریان، ۳۲ ساله، فوق‌لیسانس مدیریت در دی ۱۴۰۲ دستگیر شد. او از سال ۹۶ در چند نوبت دستگیری جمعاً چهار سال زندانی بوده است.
 
بابک علیپور ۳۳ ساله، لیسانسیه حقوق در دی ۱۴۰۲ دستگیر شد. او پیش از این در آبان ۹۷، در رشت دستگیر و ۴ سال در زندان بود.
 
علی‌اکبر دانشور کار ۵۷ ساله مهندس عمران در دی ۱۴۰۲دستگیر شد.
 
محمد تقوی ۵۸ ساله از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ و ۷۰ است. پیش از این نیز او در سال ۱۳۹۹ دستگیر و سه سال به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین در زندان به‌سر برده بود.
 
مجتبی و علی تقوی صرفاً به‌خاطر این‌که برادران محمد تقوی هستند به زندان و تبعید محکوم شده‌اند.
 
خامنه‌ای جنایتکار بیهوده تلاش می‌کند با اعدام فرزندان مردم ایران مانع از قیام خلق و سرنگونی نظام منحوس ولایت فقیه شود. اما جوانان شورشگر زمین را در زیرپایش به لرزه درخواهند آورد.
 
مقاومت ایران شورای امنیت، کمیسرعالی و شورای حقوق‌بشر و دیگر ارگانهای ذیربط ملل متحد و هم‌چنین اتحادیه اروپا و کشورهای عضو را به اقدام فوری برای نجات جان این زندانیان و آزادی عموم زندانیان سیاسی فرامی‌خواند.
 
'''دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران'''
 
'''۱۰ آذر۱۴۰۳ (۳۰نوامبر۲۰۲۴)»'''<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%D9%85%D8%AD%DA%A9%D9%88%D9%85%DB%8C%D8%AA-%D8%AC%D9%86%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87-%DB%B6-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A7%D8%B9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%AA%D9%87%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D8%B6%D9%88%DB%8C%D8%AA-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D9%84%D9%82-%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85-%D9%85%D8%B3%D9%84%D8%AD%D8%A7%D9%86%D9%87 محکومیت جنایتکارانه ۶زندانی سیاسی به اعدام به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین خلق و قیام مسلحانه - سازمان مجاهدین خلق]</ref></blockquote>
 
== منابع: ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۶

برای صفحه تمرین.jpg
اخوان‌المسلمین
الاخوان المسلمون
بنیانگذارحسن البنا
مرشد عام اولحسن البنا
مرشد عام دومحسن الهضیبی
مرشد عام سومعمر التلمسانی
شعاراحیای خلافت اسلامی و حاکمیت شریعت
بنیانگذاریمارس ۱۹۲۸
انحلال و برچینشغیرقانونی اعلام شده در مصر (۱۹۵۴ و مجدداً ۲۰۱۳)
انشعابالتنظیم الخاص (دستگاه ویژه)، گروه‌های جهادی متأثر از سید قطب، حماس (شاخه فلسطین)
ستادقاهره، مصر (عملاً ممنوع)
مراماسلام‌گرایی، اسلام سیاسی، سلفی‌گری اصلاح‌طلب
بازوی سیاسی سابق در مصرحزب آزادی و عدالت (منحل شده)
کشورالگو:Country data مصر
بزرگ‌ترین و سازمان‌یافته‌ترین جنبش اسلام‌گرای اهل سنت در جهان عرب.

اخوان‌المسلمین، (الاخوان المسلمون) یک جنبش فراملی اسلام‌گرا و بزرگ‌ترین و سازمان‌یافته‌ترین گروه سیاسی اهل سنت در جهان عرب است که در سال ۱۹۲۸ میلادی (۱۳۴۷ قمری) در شهر اسماعیلیه مصر تأسیس شد. این گروه توسط معلمی به نام حسن البنا پایه‌گذاری شد. اخوان‌المسلمین از ابتدا با هدف احیای ارزش‌های اسلامی در جامعه و مقاومت در برابر نفوذ فرهنگی و سیاسی غرب شکل گرفت. دیدگاه‌های این سازمان به تدریج از یک جنبش اصلاحی اجتماعی و آموزشی به یک نیروی سیاسی، نظامی و تشکیلاتی تبدیل شد و در طول دهه‌های متمادی، مبارزات شدیدی را علیه دولت‌های عربی (به‌ویژه در مصر) تجربه کرد. اخوان توانست با تأسیس شاخه‌های متعدد در کشورهای مختلف منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، تأثیر عمیقی بر سیاست‌های منطقه‌ای بگذارد و در تاریخ خود، از مشارکت در انتخابات و تشکیل دولت تا دوران سرکوب و زیرزمینی شدن را تجربه کرده‌است.[۱][۲][۳]

مقدمه

اخوان‌المسلمین که گاهی با نام ساده‌تر «اخوان» نیز شناخته می‌شود، جنبشی است که به دلیل گستردگی نفوذ، عمر طولانی و نقش محوری در تحولات سیاسی خاورمیانه، از اهمیت مطالعاتی بالایی برخوردار است. این جنبش در سده بیستم، در واکنش به فروپاشی خلافت عثمانی و افزایش نفوذ غرب در منطقه، توسط حسن البنا در مصر پایه‌گذاری شد. ایده اصلی تأسیس، بازگشت به اسلام اصیل به عنوان راه‌حلی جامع برای تمام مشکلات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بود. اخوان‌المسلمین به عنوان یک جنبش مردمی، به سرعت در میان طبقات مختلف جامعه مصر، به ویژه کارمندان و دانشجویان، گسترش یافت و در دهه ۱۹۴۰ به اوج قدرت و سازماندهی خود رسید.[۱][۲]

اخوان‌المسلمین نه تنها یک سازمان سیاسی، بلکه یک تشکیلات مذهبی، اجتماعی، آموزشی و خیریه محسوب می‌شد که در طول حیات خود از روش‌های مختلفی شامل فعالیت‌های پارلمانی، نهادهای مدنی و در مواردی اقدامات خشونت‌آمیز استفاده کرده‌است. بررسی تاریخ اخوان‌المسلمین نیازمند درک تحولات داخلی، شکاف‌های فکری (به‌ویژه پس از سید قطب) و تأثیر آن بر جنبش‌های اسلام‌گرای معاصر در کشورهایی مانند سوریه، اردن، تونس و شاخه‌های بین‌المللی آن است.[۴][۵][۳]

زمینه پیدایش و دوران تأسیس

حسن البنا بنیانگذار اخوان‌المسلمین
حسن البنا بنیانگذار اخوان‌المسلمین

اخوان‌المسلمین در مارس ۱۹۲۸ میلادی (۱۳۴۷ قمری) در شهر اسماعیلیه مصر توسط «حسن البنا»، که در آن زمان یک معلم جوان مدرسه بود، و شش تن از کارگران شرکت کانال سوئز تأسیس شد. شکل‌گیری این گروه واکنشی مستقیم به دو رویداد مهم تاریخی بود: نخست، سقوط خلافت عثمانی در سال ۱۹۲۴ که خلأیی در رهبری سیاسی جهان اسلام ایجاد کرد؛ و دوم، حضور استعماری بریتانیا در مصر و نفوذ گسترده فرهنگ غربی که از دیدگاه بنیان‌گذاران، تهدیدی برای هویت اسلامی محسوب می‌شد.[۱][۶]

حسن البنا بر این باور بود که ضعف جهان اسلام ناشی از دور شدن مسلمانان از اصول اولیه دین است. او شعار معروف «اسلام راه‌حل است» (الاسلام هو الحل) را مطرح کرد و اسلام را نه صرفاً یک دین عبادی، بلکه یک نظام جامع زندگی (شامل سیاست، اقتصاد و اجتماع) معرفی نمود.[۲][۳]

ساختار سازمانی و گسترش سریع

اخوان‌المسلمین در ابتدا به عنوان یک انجمن خیریه و اصلاحی فعالیت خود را آغاز کرد، اما به سرعت به یک جنبش توده‌ای تبدیل شد. در سال ۱۹۳۲، حسن البنا مقر اصلی سازمان را به قاهره منتقل کرد. این جنبش با ایجاد شبکه‌ای گسترده از مدارس، مساجد، بیمارستان‌ها و کارخانه‌های کوچک، توانست پایگاه اجتماعی قدرتمندی در میان طبقات پایین و متوسط شهری ایجاد کند.[۱][۷]

ساختار اخوان‌المسلمین بر اساس نظمی دقیق و سلسله‌مراتب فرماندهی بنا شد. در رأس این هرم، «مرشد عام» (راهنمای کل) قرار داشت که دارای اختیارات وسیعی بود. اعضا در حلقه‌های کوچک‌تر به نام «اسره» (خانواده) سازماندهی می‌شدند تا آموزش‌های عقیدتی و وفاداری تشکیلاتی را بیاموزند. تا اواخر دهه ۱۹۴۰، تخمین زده می‌شود که اخوان‌المسلمین بیش از ۵۰۰ هزار عضو فعال و هزاران شعبه در سراسر مصر داشت.[۶][۲]

دستگاه ویژه و آغاز خشونت‌ها

یکی از بحث‌برانگیزترین ابعاد اخوان‌المسلمین در دوران اولیه، تأسیس شاخه‌ای مخفی و نظامی به نام «دستگاه ویژه» (الجهاز الخاص یا التنظیم الخاص) بود. هدف اولیه این شاخه، مبارزه با اشغالگران بریتانیایی و آمادگی برای دفاع از منافع اسلامی بود. اعضای این گروه در جنگ ۱۹۴۸ اعراب و اسرائیل شرکت کردند و نقش فعالی ایفا نمودند.[۳][۵]

با این حال، فعالیت‌های دستگاه ویژه به خشونت‌های داخلی نیز کشیده شد. در دسامبر ۱۹۴۸، پس از آنکه محمود فهمی نقراشی (نخست‌وزیر وقت مصر) دستور انحلال اخوان‌المسلمین را صادر کرد، توسط یکی از اعضای شاخه نظامی اخوان ترور شد. در واکنش به این رویداد، حسن البنا ترور را محکوم کرد و عبارت معروف «نه برادرند و نه مسلمان» را دربارهٔ عاملان ترور به کار برد، اما این برائت مانع از برخورد حکومت نشد. سرانجام در فوریه ۱۹۴۹، حسن البنا توسط مأموران حکومتی ترور شد و سازمان وارد دوره‌ای از بحران رهبری و سرکوب شدید گردید.[۱][۶]

دوران ناصر، سید قطب و تحولات ایدئولوژیک

انقلاب ۱۹۵۲ و تقابل با جمال عبدالناصر

با وقوع کودتای «افسران آزاد» در سال ۱۹۵۲ که منجر به سرنگونی نظام پادشاهی در مصر شد، اخوان‌المسلمین در ابتدا از این حرکت حمایت کرد و روابط نزدیکی با رهبران کودتا داشت. آن‌ها امیدوار بودند که افسران جوان، قوانین اسلامی را در کشور اجرا کنند. اما پس از به قدرت رسیدن «جمال عبدالناصر»، تضاد عمیقی میان دیدگاه سکولار و ناسیونالیستی ناصر و دیدگاه اسلام‌گرایانه اخوان پدیدار شد. ناصر خواهان وفاداری مطلق تمام گروه‌ها به دولت بود، در حالی که اخوان استقلال تشکیلاتی خود را حفظ کرد.[۱][۶]

این تنش‌ها در سال ۱۹۵۴، پس از یک سوءقصد نافرجام به جان جمال عبدالناصر در میدان المنشیه اسکندریه که به یکی از اعضای اخوان‌المسلمین نسبت داده شد، به اوج رسید. ناصر این رویداد را بهانه‌ای برای سرکوب گسترده قرار داد؛ اخوان‌المسلمین غیرقانونی اعلام شد، دفاترش سوزانده شد و هزاران نفر از اعضای آن دستگیر، شکنجه یا اعدام شدند. «حسن الهضیبی» که پس از البنا به عنوان دومین مرشد عام انتخاب شده بود، نیز زندانی شد.[۷]

ظهور سید قطب و پارادایم «جاهلیت مدرن»

سید قطب
سید قطب

در دوران حبس و فشار شدید زندان‌های عبدالناصر، تحول فکری عظیمی در بخشی از بدنه اخوان‌المسلمین رخ داد که نماد آن «سید قطب»، نویسنده و نظریه‌پرداز برجسته این گروه بود. قطب در کتاب معروف خود «نشانه‌های راه» (معالم فی الطریق)، قرائتی رادیکال‌تر از اسلام سیاسی ارائه داد. او مفهوم «جاهلیت» را احیا کرد و استدلال نمود که جوامع مسلمان کنونی (از جمله مصر تحت حکومت ناصر) به دلیل عدم اجرای احکام شریعت، در وضعیت جاهلیت به سر می‌برند و مسلمان واقعی نیستند.[۴][۸]

سید قطب مفهوم «حاکمیت» را مختص خداوند دانست و هرگونه قانون‌گذاری بشری را شرک تلقی کرد. این اندیشه‌ها زمینه را برای تکفیر (کافر دانستن) حاکمان مسلمان و جواز قیام مسلحانه (جهاد) علیه حکومت‌های داخلی فراهم کرد. هرچند رهبری سنتی اخوان‌المسلمین (مانند الهضیبی) با انتشار کتاب «دعاة لا قضاة» (دعوت‌کنندگان نه قضاوت‌کنندگان) تلاش کرد از تندروی‌های قطب فاصله بگیرد و بر روش اصلاحی تأکید کند، اما اندیشه‌های قطب موجب انشعاب‌های فکری عمیق شد و الهام‌بخش بسیاری از گروه‌های جهادی رادیکال در دهه‌های بعد گردید. سید قطب نهایتاً در سال ۱۹۶۶ توسط حکومت ناصر اعدام شد.[۱][۴][۸]

دوره انور سادات و بازگشت به جامعه

پس از مرگ جمال عبدالناصر در سال ۱۹۷۰، انور سادات به ریاست جمهوری رسید. سادات برای مقابله با نفوذ چپ‌گراها و ناصریست‌ها، سیاست مصالحه با اسلام‌گراها را در پیش گرفت. او زندانیان اخوان را آزاد کرد و به رهبری تبعیدی اجازه بازگشت داد. در این دوره، اخوان‌المسلمین تحت رهبری «عمر التلمسانی» (مرشد سوم) استراتژی پرهیز از خشونت و تمرکز بر فعالیت‌های اجتماعی، دانشجویی و سندیکایی را اتخاذ کرد. آن‌ها رسماً خشونت را نفی کردند، هرچند گروه‌های تندرو منشعب از اخوان (مانند الجهاد اسلامی که متأثر از قطب بودند) راه خشونت را ادامه دادند و نهایتاً سادات را در سال ۱۹۸۱ ترور کردند. با این حال، بدنه اصلی اخوان در این ترور مشارکت نداشت و بر مشی مسالمت‌آمیز خود باقی ماند.[۲][۵]

از مبارک تا بهار عربی و تجربه حکومت

در دوران سی‌ساله حکومت «حسنی مبارک»، اخوان‌المسلمین سیاست «مشارکت بدون سلطه» را در پیش گرفت. اگرچه فعالیت رسمی حزب ممنوع بود، اما اعضای اخوان به عنوان نامزدهای مستقل در انتخابات پارلمانی شرکت می‌کردند و موفق شدند نفوذ خود را در اتحادیه‌های صنفی (پزشکان، مهندسان و وکلا) و دانشگاه‌ها گسترش دهند. نقطه اوج این استراتژی در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۵ بود که نامزدهای وابسته به اخوان‌المسلمین توانستند ۸۸ کرسی (حدود ۲۰ درصد پارلمان) را کسب کنند و به بزرگترین بلوک اپوزیسیون تبدیل شوند. در این دوره، اخوان با ارائه خدمات اجتماعی گسترده به طبقات محروم، خلأ ناتوانی دولت را پر کرد و پایگاه رأی خود را تحکیم بخشید.[۱][۲]

انقلاب سال ۲۰۱۱ و صعود به قدرت

با آغاز اعتراضات ژانویه ۲۰۱۱ در مصر (بهار عربی)، رهبری اخوان‌المسلمین ابتدا با احتیاط برخورد کرد و دیرتر از جوانان انقلابی به میدان تحریر پیوست، اما به دلیل تشکیلات منسجم خود، به سرعت توانست نبض تحولات سیاسی پس از سقوط مبارک را در دست بگیرد. پس از انقلاب، اخوان‌المسلمین حزب «آزادی و عدالت» (حزب الحریة و العدالة) را تأسیس کرد. در اولین انتخابات پارلمانی دموکراتیک، این حزب توانست اکثریت کرسی‌ها را به دست آورد.

در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۲، «محمد مرسی»، از رهبران ارشد اخوان‌المسلمین، به عنوان نامزد حزب معرفی شد و با پیروزی در رقابت با احمد شفیق (نخست‌وزیر سابق)، به عنوان اولین رئیس‌جمهور غیرنظامی و منتخب دموکراتیک مصر سوگند یاد کرد. این پیروزی، اوج موفقیت تاریخی اخوان‌المسلمین پس از هشت دهه فعالیت بود.[۱][۳][۴]

محمد مرسی
محمد مرسی

دوران ریاست‌جمهوری مرسی و سقوط (۲۰۱۳)

دوران ریاست‌جمهوری محمد مرسی بسیار کوتاه و پرتنش بود. او با چالش‌های عظیمی از جمله اقتصاد در حال فروپاشی، مقاومت نهادهای باقی‌مانده از رژیم سابق (دولت پنهان) و بی‌اعتمادی سکولارها و لیبرال‌ها مواجه شد. صدور بیانیه‌ای در نوامبر ۲۰۱۲ که اختیارات قضایی رئیس‌جمهور را فراتر از نظارت دادگاه‌ها قرار می‌داد، منجر به اعتراضات گسترده شد و مخالفان او را به تلاش برای «اخوانی‌سازی» دولت متهم کردند.[۱][۴]

نارضایتی عمومی در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳ به تظاهرات میلیونی منجر شد. ارتش مصر به فرماندهی عبدالفتاح السیسی، پس از یک ضرب‌الاجل ۴۸ ساعته، در ۳ ژوئیه ۲۰۱۳ محمد مرسی را برکنار و بازداشت کرد. هواداران اخوان در میدان‌های «رابعه عدویه» و «النهضه» تحصن کردند که این تجمعات در اوت ۲۰۱۳ با خشونت شدید نیروهای امنیتی سرکوب شد و صدها کشته بر جای گذاشت (کشتار رابعه). پس از آن، دولت موقت اخوان‌المسلمین را یک «سازمان تروریستی» اعلام کرد، دارایی‌های آن را مصادره نمود و فعالیت‌های آن را کاملاً ممنوع ساخت.[۱][۵][۹]

وضعیت کنونی، پراکندگی جهانی و میراث فکری

سرکوب پس از ۲۰۱۳ و اعلام گروه تروریستی

پس از کودتای ۲۰۱۳ و برکناری محمد مرسی، اخوان‌المسلمین در مصر وارد تاریک‌ترین دوره سرکوب خود شد. دولت جدید مصر به رهبری عبدالفتاح السیسی، اخوان را به عنوان سازمان تروریستی اعلام کرد. این سرکوب شامل اعدام یا حبس طولانی‌مدت هزاران نفر از رهبران و اعضای آن، مصادره اموال و املاک سازمان‌های خیریه و بستن دفاتر مرکزی بود. از سال ۲۰۱۳ به بعد، اخوان‌المسلمین عملاً فعالیت‌های خود را در داخل مصر به صورت مخفی و زیرزمینی ادامه می‌دهد. این سرکوب همچنین باعث ایجاد شکاف‌هایی در میان رهبران خارج از مصر شد که بر سر نحوه مواجهه با حکومت جدید و روش‌های مبارزه اختلاف داشتند.[۵]

اخوان فراملی و شاخه‌های منطقه‌ای

اخوان‌المسلمین نه تنها یک جنبش مصری، بلکه یک سازمان فراملی با شعبه‌ها و جنبش‌های همسو در تقریباً تمام کشورهای عربی است. این شاخه‌ها از نظر ساختاری و سیاسی استقلال نسبی دارند، اما از نظر ایدئولوژیک به آموزه‌های حسن البنا پایبند هستند. از مهم‌ترین این شاخه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۷]

  • اردن و تونس: جنبش اخوان‌المسلمین در اردن به عنوان یک نیروی سیاسی قانونی و ریشه‌دار باقی مانده‌است. در تونس، حزب النهضه به رهبری «راشد الغنوشی» که الهام‌گرفته از اخوان‌المسلمین است، پس از بهار عربی به قدرت رسید و سپس در تحولات بعدی کنار رفت، اما همچنان یک نیروی اصلی محسوب می‌شود.
  • فلسطین (حماس): جنبش حماس، در غزه و کرانه باختری، که در سال ۱۹۸۷ تأسیس شد، به عنوان شاخه مستقیم اخوان‌المسلمین در فلسطین شناخته می‌شود و از ایدئولوژی‌های اولیه اخوان تغذیه می‌کند.
  • سوریه و دیگر مناطق: اخوان‌المسلمین سوریه یکی از اصلی‌ترین نیروهای اپوزیسیون در برابر حکومت بشار اسد بود. نفوذ اخوان همچنین در کشورهای دیگری مانند کویت، سودان و یمن نیز محسوس است.[۴][۱][۶]

میراث فکری و تقسیم‌بندی‌های ایدئولوژیک

تاریخ فکری اخوان‌المسلمین را می‌توان به سه رویکرد اصلی تقسیم کرد که در تعامل و تقابل با یکدیگرند:

  • اصلاحیون (Reformists): این گروه بر فعالیت‌های اجتماعی، آموزشی و مشارکت در چارچوب قانون اساسی تأکید دارند (مانند استراتژی عمر التلمسانی).
  • قطبیون (Qutbists): این شاخه متأثر از اندیشه‌های سید قطب، دیدگاهی رادیکال دارند و به مفهوم «حاکمیت خدا» (الحاکمیة) و «جهاد هجومی» علیه دولت‌های نامسلمان یا «جاهلی» اعتقاد دارند.
  • میانه‌روها: این گروه تلاش می‌کنند تعادلی میان ایدئولوژی‌های اسلام‌گرایانه و پذیرش نظام دموکراتیک برقرار کنند (مانند برخی از رهبران حزب النهضه تونس).[۴][۹]

منابع

  1. ↑ ۱٫۰۰ ۱٫۰۱ ۱٫۰۲ ۱٫۰۳ ۱٫۰۴ ۱٫۰۵ ۱٫۰۶ ۱٫۰۷ ۱٫۰۸ ۱٫۰۹ ۱٫۱۰ ۱٫۱۱ اخوان‌المسلمین - بریتانیکا
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ بررسی رویکردها و تحوالت اجتماعی و اندیشهای اخوانالمسلمین؛ از جنبش تا دولت - مجلات شاهد
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ تاریخچه مبارزات اخوان المسلمین از آغاز تا بهار عربی - نوگرا
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ ۴٫۶ بررسی تحولات آرای اخوانی‌ها، از حسن البنا تا راشد الغنوشی - زیتون
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ آیا اخوان المسلمین با تروریسم ارتباط دارد - CFR
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ اخوان المسلمین: تاریخ، ایدئولوژی و مبارزات - نویسنده: ریچارد پی. میشل (Richard P. Mitchell)
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ظهور و سقوط اخوان المسلمین - نویسنده: حسن حبنکه المیدانی
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ بنیادگرایی اسلامی: ریشه‌های ایدئولوژیک و سیاسی اخوان المسلمین - نویسنده: کریستین تروال (Christine Trendel)
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ اخوانی‌های سابق؛ روایت‌های جدایی از اسلامگرایان اخوانی - شعوبنا
برگرفته از «https://www.iran-pedia.org/w/index.php?title=کاربر:Khosro/صفحه_تمرین_NOINDEX&oldid=83082»