کاربر:Safa/5صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
| عنوان            =
| عنوان            =
| عنوان ۲          =
| عنوان ۲          =
| نام              =یحیی نظیری
| نام              =هوشی مین
| تصویر            =
| تصویر            =هوشی مین.JPG
| اندازه تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| عنوان تصویر      = دکتر یحیی نظیری
| عنوان تصویر      =  
| زادروز            = ۱۳۰۲
| زادروز            = ۱۹ می ۱۸۹۰
| زادگاه            = همدان
| زادگاه            =هوانگ‌ترو در ویتنام
| مکان ناپدیدشدن    =
| مکان ناپدیدشدن    =
| تاریخ ناپدیدشدن  =
| تاریخ ناپدیدشدن  =
| وضعیت            =
| وضعیت            =
| تاریخ مرگ        =۲ شهریور ۱۳۸۵
| تاریخ مرگ        =۳ سپتامبر ۱۹۶۹
| مکان مرگ          =تهران
| مکان مرگ          =
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|عرض جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
|طول جغرافیایی محل دفن=
خط ۲۲: خط ۲۲:
| آرامگاه          =
| آرامگاه          =
| بناهای یادبود    =
| بناهای یادبود    =
| محل زندگی        = تهران
| محل زندگی        = ایران
| ملیت              =ایرانی
| ملیت              =ویتنامی
| نام‌های دیگر      =
| نام‌های دیگر      =
| نژاد              =  
| نژاد              =  
| تابعیت            =ایران
| تابعیت            =
| تحصیلات            =   
| تحصیلات            =دانشجوی نخبه دانشگاه صنعتی شریف  
| دانشگاه          =
| دانشگاه          =
| پیشه              =
| پیشه              =
خط ۳۴: خط ۳۴:
| نهاد              =
| نهاد              =
| نماینده          =
| نماینده          =
| شناخته‌شده برای    = زندانیان سیاسی و مردم ایران
| شناخته‌شده برای    = مردم ویتنام و مردم دنیا
| نقش‌های برجسته    = سرپرست وزارت کشاورزی و سازمان جنگلها در دولت بازرگان
| نقش‌های برجسته    =رهبری مبارزات استقلال‌طلبانه مردم ویتنام
| سبک              =
| سبک              =
| تأثیرگذاران      =آیت‌الله طالقانی، مهندس بازرگان و سازمان مجاهدین خلق ایران
| تأثیرگذاران      =مارکس، لنین
| تأثیرپذیرفتگان    =زندانیان سیاسی و مردم ایران
| تأثیرپذیرفتگان    =مردم ویتنام و مبارزان راه آزادی
| شهر خانگی        =  
| شهر خانگی        =  
| دستمزد            =
| دستمزد            =
خط ۴۹: خط ۴۹:
| پس از            =
| پس از            =
| پیش از            =
| پیش از            =
| حزب              =
| حزب              =حزب کمونیست ویتنام
| جنبش              =
| جنبش              =
| مخالفان          =  
| مخالفان          =  
| هیئت              =
| هیئت              =
| دین              =اسلام
| دین              =
| مذهب              =
| مذهب              =
| اتهام            =  
| اتهام            =  
خط ۵۹: خط ۵۹:
| وضعیت گناهکاری    =
| وضعیت گناهکاری    =
| منصب              =
| منصب              =
| مکتب              =ضد ولایت فقیه
| مکتب              =مارکسیست لنینیست
| آثار              =
| آثار              =اخلاق انقلابی،
| همسر              =
| همسر              =
| شریک زندگی        =  
| شریک زندگی        =  
خط ۷۶: خط ۷۶:
}}
}}


دکتر یحیی نظیری در سال ۱۳۰۲ در همدان، محله‌ی حاجی کوچه‌ی حاج نقی بدنیا آمد. دوره‌ی ابتدایی را در مدرسه‌ی تهذیب و دوره‌ی اول دبیرستان را در دبیرستان پهلوی و دوره‌ی دوم را در مدرسه‌ی شبانه‌روزی فلاحت کرج گذراند و در سال ۱۳۲۰ موفق به اخذ دیپلم گردید. یحیی نظیری پس از اخذ دیپلم در اداره‌ی کشاورزی استخدام شد و تا سال ۱۳۲۹ کارمند این اداره بود در این سال برای رفتن به دانشکده حقوق بصورت داوطلب دیپلم ادبی گرفت و وارد دانشکده‌ی حقوق شد و در سال ۱۳۳۱ از دانشکده‌ی حقوق موفق به دریافت لیسانس حقوق قضایی شد و بدنبال آن در سال ۱۳۳۲ در رشته‌ی تخصصی جرم شناسی فوق لیسانس گرفت. در ادامه‌ی تحصیلات خود موفق به اخذ مدرک مهندسی جنگل شد.
'''هوشی مین،''' با نام اصلی نگوین تاتنان، زاده‌ی ۱۹ می ۱۸۹۰ درگذشت ۳ سپتامبر ۱۹۶۹ رهبر انقلاب ویتنام، دبیر کل حزب کمونیست ویتنام، اولین رئیس جمهوری دموکراتیک ویتنام بود.


دکتر نظیری در سال ۴۸ - ۱۳۴۷ از طرف انجمن شهر همدان بعنوان شهردار برگزیده شد اما بدلیل اختلاف با استاندار همدان (جاوید) ناگزیر به استعفا گردید. در سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۳ دکتر نظیری ریاست شیلات مازندران و گرگان را بعهده داشت.
هوشی مین، سومین فرزند خانواده بود که در شهر هوانگ‌ترو به دنیا آمد. از نوجوانی تحت تاثیر مبارزات آزادیخواهانه پدرش بر علیه استعمار فرانسه قرار داشت و از پانزده سالگی همکاری زیرزمینی با مبارزان جوان دانشگاه را آغاز کرد.


دکتر یحیی نظیری در سال ۱۳۵۵ به همراه مهندس مهدی بازرگان و حاج خلیل رضایی و جمعی از حقوقدانان مخالف رژیم سلطنتی در تاسیس «جمعیت ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر در ایران» مشارکت داشت.<ref name=":0" />
در شرایطی که جنبش استقلال طلبانه ویتنام در آغاز قرن بیستم به شکست انجامیده بود و روابط ارباب و رعیتی در ویتنام مستقر بود، هوشی مین پس از تحصیلات دانشگاهی خود در سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۰ برای تدریس به ایالت فان‌تیت سایگون رفت. مدتی پس از اقامت در سایگون افکار و آرمان‌های آزادی‌خواهی و دموکراسی‌طلبی در او اوج گرفت، برای کسب علوم و تکنولوژی جدید تصمیم به ترک ویتنام گرفت. وی به این منظور ابتدا به عنوان کمک‌آشپز در یک کشتی فرانسوی رهسپار اروپا و سپس آفریقا و آمریکا شد.


دکتر نظیری علاوه بر استعداد تحصیلی در رشته‌ی آواز هم صاحب ذوق بود و برادر ایشان (مهدی نظیری) به اعتقاد استاد ابو‌الحسن صبا از خوانندگان برجسته ایران بود.
هوشی‌مین در آفریقا  بی‌عدالتی، بی‌رحمی و ستم سرمایه‌داری را مشاهده و از نزدیک آنرا لمس کرد و به این نتیجه رسید که طبقه کارگر و مردم زحمتکش در همه جا تحت فشار و استثمار وحشیانه آن قرار دارند.  


پس از انقلاب در کابینه مهندس بازرگان سرپرست وزارت کشاورزی شد و همزمان سرپرست سازمان جنگلها نیز بود. از دکتر یحیی نظیری مقالاتی در مجلات جهان نو، سخن، نیرو راستی، روزنامه‌های مرد امروز و ماهنامه‌ی جنگل (که به سردبیری خود ایشان بود) دارند. دکتر نظیری در سال ۱۳۲۹ ازدواج کرده و دارای دو پسر و یک دختر بود.  
هوشی مین در سال ۱۹۱۸  خطاب به کشورهای سرمایه‌داری پیروز در جنگ اول جهانی  عریضه‌ای به کنفرانس ورسای  ارسال کرد و خواستار شد که فرانسه حقوق مردم ویتنام را برای آزادی و دمکراسی و مساوات و حق تعیین سرنوشت به رسمیت بشناسد. هرچند کنفرانس عریضه او را بی‌پاسخ گذاشت اما نامه‌ی مذکور همانند بمبی افکار عمومی فرانسه و دیگر مستعمرات این کشور را لرزاند.  


دختر او گیتی نظیری بدلیل هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران بدست ماموران خمینی دستگیر و پس از شکنجه در سال ۱۳۶۱ اعدام گردید و بدنبال آن یکی از پسران او بنام بهزاد نظیری توسط عوامل حکومت جمهوری اسلامی بدلیل هواداری از سازمان مجاهدین خلق بازداشت گردید اما دکتر نظیری طی یک طرح هماهنگ شده به بهانه مرخصی فرزندش را به بیرون از زندان کشید و با هواپیما به خارج از کشور اعزام کرد. که هم اکنون در مجامع حقوق بشری جهان به افشاگری جنایات جمهوری اسلامی مشغول است. به همین دلیل دکتر نظیری از طرف جمهوری اسلامی دستگیر و به مدت ۵ سال و چند ماه در زندان‌ اوین بدون هیچگونه محاکمه‌ای زندانی بود.<ref name=":0">کتاب رمز ماندگاری از حسن ظریف ناظریان پانوشت صفحه ۴۵۲</ref> دکتر نظیری پس از آزادی نیز از فعالیت‌های افشاگرانه خود دست برنداشت و همزمان به رسیدگی به خانواده‌های زندانیان سیاسی و شکنجه‌شدگان می‌پرداخت. سرانجام دکتر نظیری در ۲ شهریور سال ۱۳۸۵ در تهران دارفانی را  وداع گفت، در مراسم ختم او افراد زیادی از جریانهای ملی و خانواده‌های زندانیان سیاسی شرکت داشتند.
هوشی مین متاثر از انقلاب اکتبر روسیه  و مجذوب تز‌های لنین در باره مسئله ملی و استعماری  معتقد بود که رهایی مردم ویتنام نیز از همین مسیر می‌گذرد. وی  در سوگ لنین (۱۹۲۴) چنین گفته‌ بود: «... لنین زمانی که زنده بود پدر ما معلم ما رفيق ما و راهنمای ما بود و حال ستاره راهنمایی است که راه انقلاب سوسیالیستی را به ما نشان می‌دهد».


== تاریخچه زندگی دکتر یحیی نظیری ==
هوشی مین در ۱۹۲۰  در کنگره حزب سوسیالیست فرانسه شرکت جست و  به همراه رادیکال‌ترین مارکسیست‌های فرانسوی حزب کمونیست فرانسه را بنیاد گذاشت. وی از نخستین اعضای حزب کمونیست فرانسه و اولین ویتنامی کمونیست به شمار می‌رود.


دکتر یحیی نظیری در سال ۱۳۰۲ در همدان، بدنیا آمد. دوره‌ی ابتدایی را در مدرسه‌ی تهذیب و دوره‌ی اول دبیرستان را در دبیرستان پهلوی و دوره‌ی دوم را در مدرسه‌ی شبانه‌روزی فلاحت کرج گذراند و در سال ۱۳۲۰ موفق به اخذ دیپلم گردید. یحیی نظیری پس از اخذ دیپلم به استخدام اداره‌ی کشاورزی در آمد و تا سال ۱۳۲۹ کارمند این اداره بود در این سال برای رفتن به دانشکده حقوق بصورت داوطلب دیپلم ادبی گرفت و وارد دانشکده‌ی حقوق شد و در سال ۱۳۳۱ از دانشکده‌ی حقوق موفق به دریافت لیسانس حقوق قضایی شد و بدنبال آن در سال ۱۳۳۲ در رشته‌ی تخصصی جرم شناسی فوق لیسانس گرفت. در این ایام سفارت فرانسه ۶ بورس تحصیلی در اختیار دانشجویان ایرانی قرار داد که از بین ۴۷۰ دانشجو دکتر یحیی نظیری بعنوان نفر اول در امتحان ورودی پذیرفته و به فرانسه اعزام شد. دکتر یحیی نظیری تا سال ۱۳۴۲ در فرانسه در رشته‌ی جنگلبانی و آبها ادامه‌ی تحصیل داد و موفق به اخذ مدرک مهندسی جنگل شد. در سال ۱۹۶۸ فرانسه بار دیگر بورسیه‌هایی را مقرر کرد که دکتر نظیری با استفاده از آنها این بار به همراه چند تن دیگر برای تحصیل در انستیتوی بین‌المللی مدیریت عمومی به فرانسه اعزام گردید و تا سال ۱۹۷۰ میلادی تا زمانی که دیپلم مدیریت را اخذ کرد در فرانسه بود. لازم به یاد‌آوری است که در سال ۱۹۵۸ دکتر نظیری در دانشگاه سوربن پاریس برای دکترای حقوق ثبت نام کرده بود، چند ماهی همزمان با شرکت در کلاسهای انستیتوی بین‌المللی مدیریت در کلاسهای دکتری نیز شرکت می‌کردند تا اینکه دانشگاه سوربن بدلیل جنگ بین استقلال‌طلبان الجزایر و فرانسه تعطیل شد و دکتر نظیری به ناگزیر در انستیتوی مدیریت ادامه‌ی تحصیل داد، در این دوره پرونده دکتر نظیری را از دانشگاه سوربن به دانشگاه نانسی منتقل کردند و دکتر نظیری در همین دانشگاه در سال ۱۹۷۰ موفق به اخذ دکترای حقوق شد. علاوه بر این دکتر نظیری در همین سال دیپلم ادبیات و زبان فرانسه را نیز گرفت و به ایران بازگشت و به خدمت خود در سازمان جنگلبانی در پست مدیر کل حقوقی و انتشارات و آموزش و روابط بین‌الملل و بازرسی ادامه داد.
هوشی مین با کمک حزب کمونیست فرانسه و همراه تعدادی از وطن‌پرستان دیگر مستعمرات فرانسه اتحادیه بین مستعمرات را تشکیل داد و خود به عنوان عضو کمیته مرکزی و عضو دائم این کمیته انتخاب گردید. وی در این دوره به نشر روزنامه لوپاریا مبادرت کرده و با تهیه مقالات و اعلامیه‌های متعدد به مبارزه بر علیه استعمار فرانسه ادامه داد.


دکتر یحیی نظیری در سال ۱۹۵۸ ضمن کارآموزی در انستیتوی بین‌المللی همکاریهای فنی فرانسه از چندین کارخانه‌ی کاغذسازی، قیبر و نئوپان بازدید بعمل آورده و پس از بازگشت به ایران نخستین کتاب کاغذ سازی را از سوی سازمان جنگلبانی منتشر کرد.
هوشی مین در سپتامبر ۱۹۲۴ پس از مدتی اقامت در اتحاد جماهیر شوروی، به کانتون در کشور چین مسافرت کرد و به سازماندهی در راه ایجاد حزب کمونیست مشغول شد.  


دکتر نظیری در سال ۴۸ - ۱۳۴۷ از طرف انجمن شهر همدان بعنوان شهردار برگزیده شد و در همین سمت برای ایجاد بنای یادبود عین‌القضات همدانی پیشنهاداتی داد اما بدلیل اختلاف با استاندار همدان (جاوید) ناگزیر به استعفا گردید. دکتر یحیی نظیری بین سالهای ۱۳۳۴ تا سال ۱۳۸۰ در ۱۲ دانشگاه در رشته‌های حقوق، حقوق مدنی، حقوق کار، حقوق تجارت، اقتصاد کشاورزی و جنگل، جامعه شناسی اقتصادی، بیمه، تامین اجتماعی، بازاریابی کشاورزی، حقوق خانواده، تکنولوژی جنگل و پرورش زنبور عسل مشغول به تدریس بود.
سرانجام در فوریه ۱۹۳۰ در کولون (نزدیک هنگ کنگ) حزب کمونیست ویتنام به همت هوشی مین تاسیسس شد.


در سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۳ دکتر نظیری ریاست شیلات مازندران و گرگان را بعهده داشت.
از ژوئن ۱۹۳۱ تا بهار سال ۱۹۳۳ به زندان انگلیسی‌ها افتاد.


پس از انقلاب در کابینه مهندس بازرگان سرپرست وزارت کشاورزی شد و همزمان سرپرست سازمان جنگلها نیز بود. در همین دوران ۳۷۰۰ تن از دانشجویان دانشگاه قزوین او را به سمت ریاست دانشگاه قزوین برگزیدند. اما پس از چندی بدلیل موانع پیش‌رو ناگزیر از استعفا ار تمام این مسئولیت‌ها شد. دکتر یحیی نظیری مسلط به زبانهای انگلیسی، فرانسه و آلمانی بود.
از سال ۱۹۴۱ به بعد، هوشی مین دستورالعمل‌هایی را برای تدارک قیام و بدست گرفتن قدرت صادر کرد که مهمترین آنها در«اسناد جنگ چریکی»، «تجربه چریکی چین»، «هنر نظامی سون چو» و «چگونه باید کادرهای نظامی را تعلیم داد» منعکس است.  


از دکتر یحیی نظیری مقالاتی در مجلات جهان نو، سخن، نیرو راستی، روزنامه‌های مرد امروز و ماهنامه‌ی جنگل (که به سردبیری خود ایشان بود) دارند.
هو بار دیگر در اوت 1942 با نام هوشی‌مین به چین رفت تا با نیروی ضد ژاپن و ویتنامی‌های مقیم آنجا تماس برقرار کند اما چون وارد چین شده بوسیله مأموران چیایکایچک توقیف و زندانی شد و در طول این مدت مجموعه اشعار خاطرات زندان را نوشت.  


دکتر نظیری در سال ۱۳۲۹ ازدواج کرده و دارای دو پسر و یک دختر بود.
در 1944 بعد از 33 سال دوری از وطن، از مرز چین گذشت و به انقلابیون ویتنام در کوهستانها پیوست . در روز 22 دسامبر سال 1944 نخستین دسته ارتش ویت مینه با شرکت 24 نفر رسما تشکیل گردید.


دکتر نظیری علاوه بر استعداد تحصیلی در رشته‌ی آواز هم صاحب ذوق بود و برادر ایشان (مهدی نظیری) به اعتقاد استاد ابو‌الحسن صبا از خوانندگان برجسته ایران بود.
این دسته چریکی با کمک دفتر خدمات اسراتژیکی که فعالیت محدودی داشت در سراسر ویت نام بعملیات چریکی پرداخت و در مدتی کوتاه عده آنان به چند هزار نفر رسید .


'''عکس دکتر نظیری در کنار مسعود رجوی در بالکن زندان قصر ۳۰ دی ۱۳۵۷'''
منابع مقاله هوشی مین دیپلوم انجیز هاجره «امین»  هوشی مین  Hồ Chí Minh


بهزاد نظیری در خاطره‌ای از پدرش نقل می‌کند:


در فاز سیاسی چند بار از پدرم شنیدم که می‌گفت:‌ من اولین کسی بودم که روز آزادی مسعود رجوی از زندان او را بغل کردم و بوسیدم. تصور من این بود که چون پدرم علاقه و ارادتی که خواهر شهیدم گیتی و من به برادر داشتیم را می‌دانست، مقداری در مورد نقش خودش در آنروز غلو می‌کند؛ و لابد او هم یکی در میان جمعیت بوده و موقع خروج زندانیان سیاسی از در زندان قصر از آنها استقبال کرده‌اند...


اما حدود ۱۰-۱۵ سال قبل فیلم کوتاهی از صحنه آزادی برادر مسعود در روز ۳۰ دی در شبکه مجازی به نمایش در‌آمد که از آن پس هر سال در سیمای آزادی نشان داده می‌شود. حمید اسدیان، با دیدن این فیلم پدر را شناخت و به من اطلاع داد. بعد از آن بود که من بار دیگر به تعریف‌هایی که پدرم از آنروز می‌کرد فکر کردم: گفت آنروز نزد پدر طالقانی رفته بود. پدر طالقانی به پدر من (که از دوستان او بود) گفته بود: من مقداری کسالت دارم. امروز مسعود و جمع زندانیان سیاسی از قصر آزاد می‌شوند. با جمعیتی که آنجا ازدحام می‌کند، برای منِ پیرمرد سخت است که آنجا حضور پیدا کنم. تو از جانب من برو و از آنها استقبال کن. لذا پدرم بعنوان نماینده آقای طالقانی توانسته بود وارد زندان قصر شود. (بعضی از افسران قصر هم او را از قبل می‌شناختند). و در کنار حاج مانیان و حاج عطا سه نفری هستند که هنگام صحبت برادر مسعود با جمعیت بالای بالکن هستند.


== سوابق دکتر یحیی نظیری در زندان ==
'''منبع: آران پیپر- تحقیق  و مقاله دانش‌آموزی و دانشجویی  تحقیق مقاله هوشی مین (aranpaper.ir)'''
در کتاب حسن ظریف به قضیه ملاقات دکتر نظیری در زندان با گالیندوپل (گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق بشر در ایران) اشاره شده است. گالیندوپل در گزارش مورخ ۱۲ فوریه ۱۹۹۰   خودش اشاره ای به این دارد و از جمله از قول ابراهیم یزدی و مهندس بازرگان به این موضوع که دکتر نظیری بجای پسرش که فرار کرد، به زندان افتاد اشاره شده است.


== شخصیت و کاراکتر دکتر یحیی نظیری ==
در زمانیکه پسرش در زندان بود (۶۱-۶۴) و ملاقات می‌رفت، و چه بعدها که خودش بجای پسرش به زندان افتاد (۶۴-۶۹)، خیلی بفکر رسیدگی به خانواده‌های شهدا و زندانیان سیاسی  بود، و نیازهای این خانواده‌ها و فرزندانشان را در حد مقدورات خود تامین می‌کرد.


== آثار دکتر یحیی نظیری ==
'''هوشی مین و پای‌بندی به خصائل انقلابی'''
کاغذ چگونه ساخته می‌شود، تهران دیماه ۱۳۴۳ انتشارات سازمان جنگلبانی


اقتصاد کشاورزی، شماره ۱۶۳۵ از انتشارات دانشگاه تهران سال ۱۳۵۶
هو داشتن خصایل انقلابی - مانند کوشایی ،قناعت، از خود گذشتگی، مصمم بودن به تصحیح نقایص خود و پرهیز از لاف زنی و خودستایی، انطباق دادن حرف با عمل، راسخ بودن در اعتقادات انقلابی را کافی نمی دانست انقلابیون را به فراگرفتن تئوری مارکسیسم - لنینیسم و درک راه و روش انقلابی تشویق می کرد.


قران و پدیده‌های طبیعت از دید دانش امروز، با مقدمه‌ی محمد تقی شریعتی از انتشارات سحاب تهران سال ۱۳۵۸


اقتصاد جنگل، از انتشارات دانشکده جنگلداری
 
شصت سال زندگی شخصی هوشی‌مین که توام با مبارزه و کار مداوم برای مردم میهنش سپری شد روشنی گویای پای بندی او به  فضائل اصیل انسانی است. از  جمله پایداری و فداکاری و گذشت از منافع شخصی، ساده زیستی
 
زندگی شخصی و مبارزاتی هوشی مین  گویای پای‌بندی او به فضائل اصیل انسانی و انقلابی بود. ساده زیستی، فداکاری و گذشتن از منافع شخصی و نثار بدون تبعیض عواطف و عشق خود به همه طبقات و اقشار و اقلیت های ملی ومذهبی ویتنام و التزام او  به انتقاد و انتقاد از خود  به منظور مقابله با تمایلات جاه‌طلبانه در بحبوحه‌ی مبارزات طولانی و سرسختانه استقلال طلبانه موید همین ویژگی برجسته او بود. 
 
'''منبع: آران پیپر- تحقیق  و مقاله دانش‌آموزی و دانشجویی''' تحقیق مقاله هوشی مین (aranpaper.ir)
 
 
'''تاسیس جمهوری دموکراتیک ویتنام'''
 
در اوگوست ۱۹۴۲ برای نخستین بار با انتخاب نام هوشی مین به چین رفت، ولی هنگام عبور از مرز توسط مقامات محلی چیانگ کای شک دستگیر شد و برای بار دوم به زندان افتاد.  او در یکی از اشعار خود در زندان بنام «خاطرات زندان» چنین می گوید: «سرسخت و بردبار هیچگاه حتی یک اینچ عقب ننشستم گرچه بلحاظ جسمی  در عذابم اما روحیه‌ام تزلزل ناپذیر است»
 
با تشکیل کنفرانس ملی حزب در روز ۱۵ اگست ۱۹۴۵ و تصمیم یک قیام ،عمومی، پایه حکومت موقت جمهوری دموکراتیک ویتنام گذاشته شد و بالاخره در روز ۲ مارس ۱۹۴۶، در نخستین نشست مجلس ملی، هوشی مین به عنوان ریاست جمهوری دموکراتیک ویتنام انتخاب شد.
 
'''پیروزی در دین بین فو  '''
 
در جنگ میهنی علیه استعمارگران ،فرانسه که در زمستان ۱۹۵۳ و بهار ۱۹۵۴ به شدید ترین حد خود رسیده بود، نیروهای ملی ویتنام توانستند همه جا نیروهای فرانسوی را شکست دهند و بالاخره در پیروزی معروف دین بین فو یک قدرت استعماری بسیار قوی را شکست داد.
 
پس از تجاوز آمریکا به ویتنام هوشی مین در  فراخوانی برای مقابله چنین گفت:‌ «ممکن است جنگ پنج ده بیست سال و یا بیشتر به طول انجامد ممکن است هانوی و هانفونگ و بسیاری از شهرها و کارخانه ها نابود گردد ولی خلق ویتنام هیچگاه مقهور نخواهد شد . . .» و به این ترتیب حماسه جنگ ویتنام علیه امپریالیسم آمریکا آغاز شد و سرانجام نیز ماشین عظیم جنگی آمریکا در مقابل اراده خلقی کوچک بزانو درآمد و در اول نوامبر ۱۹۶۸ دولت ،آمریکا مجبور شد  به بدون قید و شرط به بمباران و گلوله باران تمام خاک جمهوری دمکراتیک ویتنام پایان دهد.  
 
.
 
'''درگذشت هوش مین'''
 
هوشی مین در صبح روز ۳ سپتامبر ۱۹۶۹ در سن ۷۹ سالگی درگذشت.
 
منبع: اصالت  هوشی مین (esalat.org)


== منابع ==
== منابع ==
<references />
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۴۳

هوشی مین
هوشی مین.JPG
زادروز۱۹ می ۱۸۹۰
هوانگ‌ترو در ویتنام
درگذشت۳ سپتامبر ۱۹۶۹
محل زندگیایران
ملیتویتنامی
تحصیلاتدانشجوی نخبه دانشگاه صنعتی شریف
شناخته‌شده برایمردم ویتنام و مردم دنیا
نقش‌های برجستهرهبری مبارزات استقلال‌طلبانه مردم ویتنام
تأثیرگذارانمارکس، لنین
تأثیرپذیرفتگانمردم ویتنام و مبارزان راه آزادی
حزب سیاسیحزب کمونیست ویتنام
مکتبمارکسیست لنینیست
آثاراخلاق انقلابی،

هوشی مین، با نام اصلی نگوین تاتنان، زاده‌ی ۱۹ می ۱۸۹۰ درگذشت ۳ سپتامبر ۱۹۶۹ رهبر انقلاب ویتنام، دبیر کل حزب کمونیست ویتنام، اولین رئیس جمهوری دموکراتیک ویتنام بود.

هوشی مین، سومین فرزند خانواده بود که در شهر هوانگ‌ترو به دنیا آمد. از نوجوانی تحت تاثیر مبارزات آزادیخواهانه پدرش بر علیه استعمار فرانسه قرار داشت و از پانزده سالگی همکاری زیرزمینی با مبارزان جوان دانشگاه را آغاز کرد.

در شرایطی که جنبش استقلال طلبانه ویتنام در آغاز قرن بیستم به شکست انجامیده بود و روابط ارباب و رعیتی در ویتنام مستقر بود، هوشی مین پس از تحصیلات دانشگاهی خود در سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۰ برای تدریس به ایالت فان‌تیت سایگون رفت. مدتی پس از اقامت در سایگون افکار و آرمان‌های آزادی‌خواهی و دموکراسی‌طلبی در او اوج گرفت، برای کسب علوم و تکنولوژی جدید تصمیم به ترک ویتنام گرفت. وی به این منظور ابتدا به عنوان کمک‌آشپز در یک کشتی فرانسوی رهسپار اروپا و سپس آفریقا و آمریکا شد.

هوشی‌مین در آفریقا  بی‌عدالتی، بی‌رحمی و ستم سرمایه‌داری را مشاهده و از نزدیک آنرا لمس کرد و به این نتیجه رسید که طبقه کارگر و مردم زحمتکش در همه جا تحت فشار و استثمار وحشیانه آن قرار دارند.

هوشی مین در سال ۱۹۱۸  خطاب به کشورهای سرمایه‌داری پیروز در جنگ اول جهانی  عریضه‌ای به کنفرانس ورسای  ارسال کرد و خواستار شد که فرانسه حقوق مردم ویتنام را برای آزادی و دمکراسی و مساوات و حق تعیین سرنوشت به رسمیت بشناسد. هرچند کنفرانس عریضه او را بی‌پاسخ گذاشت اما نامه‌ی مذکور همانند بمبی افکار عمومی فرانسه و دیگر مستعمرات این کشور را لرزاند.  

هوشی مین متاثر از انقلاب اکتبر روسیه  و مجذوب تز‌های لنین در باره مسئله ملی و استعماری  معتقد بود که رهایی مردم ویتنام نیز از همین مسیر می‌گذرد. وی  در سوگ لنین (۱۹۲۴) چنین گفته‌ بود: «... لنین زمانی که زنده بود پدر ما معلم ما رفيق ما و راهنمای ما بود و حال ستاره راهنمایی است که راه انقلاب سوسیالیستی را به ما نشان می‌دهد».

هوشی مین در ۱۹۲۰  در کنگره حزب سوسیالیست فرانسه شرکت جست و  به همراه رادیکال‌ترین مارکسیست‌های فرانسوی حزب کمونیست فرانسه را بنیاد گذاشت. وی از نخستین اعضای حزب کمونیست فرانسه و اولین ویتنامی کمونیست به شمار می‌رود.

هوشی مین با کمک حزب کمونیست فرانسه و همراه تعدادی از وطن‌پرستان دیگر مستعمرات فرانسه اتحادیه بین مستعمرات را تشکیل داد و خود به عنوان عضو کمیته مرکزی و عضو دائم این کمیته انتخاب گردید. وی در این دوره به نشر روزنامه لوپاریا مبادرت کرده و با تهیه مقالات و اعلامیه‌های متعدد به مبارزه بر علیه استعمار فرانسه ادامه داد.

هوشی مین در سپتامبر ۱۹۲۴ پس از مدتی اقامت در اتحاد جماهیر شوروی، به کانتون در کشور چین مسافرت کرد و به سازماندهی در راه ایجاد حزب کمونیست مشغول شد.

سرانجام در فوریه ۱۹۳۰ در کولون (نزدیک هنگ کنگ) حزب کمونیست ویتنام به همت هوشی مین تاسیسس شد.

از ژوئن ۱۹۳۱ تا بهار سال ۱۹۳۳ به زندان انگلیسی‌ها افتاد.

از سال ۱۹۴۱ به بعد، هوشی مین دستورالعمل‌هایی را برای تدارک قیام و بدست گرفتن قدرت صادر کرد که مهمترین آنها در«اسناد جنگ چریکی»، «تجربه چریکی چین»، «هنر نظامی سون چو» و «چگونه باید کادرهای نظامی را تعلیم داد» منعکس است.

هو بار دیگر در اوت 1942 با نام هوشی‌مین به چین رفت تا با نیروی ضد ژاپن و ویتنامی‌های مقیم آنجا تماس برقرار کند اما چون وارد چین شده بوسیله مأموران چیایکایچک توقیف و زندانی شد و در طول این مدت مجموعه اشعار خاطرات زندان را نوشت.

در 1944 بعد از 33 سال دوری از وطن، از مرز چین گذشت و به انقلابیون ویتنام در کوهستانها پیوست . در روز 22 دسامبر سال 1944 نخستین دسته ارتش ویت مینه با شرکت 24 نفر رسما تشکیل گردید.

این دسته چریکی با کمک دفتر خدمات اسراتژیکی که فعالیت محدودی داشت در سراسر ویت نام بعملیات چریکی پرداخت و در مدتی کوتاه عده آنان به چند هزار نفر رسید .

منابع مقاله هوشی مین دیپلوم انجیز هاجره «امین»  هوشی مین  Hồ Chí Minh



منبع: آران پیپر- تحقیق  و مقاله دانش‌آموزی و دانشجویی  تحقیق مقاله هوشی مین (aranpaper.ir)


هوشی مین و پای‌بندی به خصائل انقلابی

هو داشتن خصایل انقلابی - مانند کوشایی ،قناعت، از خود گذشتگی، مصمم بودن به تصحیح نقایص خود و پرهیز از لاف زنی و خودستایی، انطباق دادن حرف با عمل، راسخ بودن در اعتقادات انقلابی را کافی نمی دانست انقلابیون را به فراگرفتن تئوری مارکسیسم - لنینیسم و درک راه و روش انقلابی تشویق می کرد.


شصت سال زندگی شخصی هوشی‌مین که توام با مبارزه و کار مداوم برای مردم میهنش سپری شد روشنی گویای پای بندی او به  فضائل اصیل انسانی است. از  جمله پایداری و فداکاری و گذشت از منافع شخصی، ساده زیستی

زندگی شخصی و مبارزاتی هوشی مین  گویای پای‌بندی او به فضائل اصیل انسانی و انقلابی بود. ساده زیستی، فداکاری و گذشتن از منافع شخصی و نثار بدون تبعیض عواطف و عشق خود به همه طبقات و اقشار و اقلیت های ملی ومذهبی ویتنام و التزام او  به انتقاد و انتقاد از خود  به منظور مقابله با تمایلات جاه‌طلبانه در بحبوحه‌ی مبارزات طولانی و سرسختانه استقلال طلبانه موید همین ویژگی برجسته او بود. 

منبع: آران پیپر- تحقیق  و مقاله دانش‌آموزی و دانشجویی تحقیق مقاله هوشی مین (aranpaper.ir)


تاسیس جمهوری دموکراتیک ویتنام

در اوگوست ۱۹۴۲ برای نخستین بار با انتخاب نام هوشی مین به چین رفت، ولی هنگام عبور از مرز توسط مقامات محلی چیانگ کای شک دستگیر شد و برای بار دوم به زندان افتاد.  او در یکی از اشعار خود در زندان بنام «خاطرات زندان» چنین می گوید: «سرسخت و بردبار هیچگاه حتی یک اینچ عقب ننشستم گرچه بلحاظ جسمی  در عذابم اما روحیه‌ام تزلزل ناپذیر است»

با تشکیل کنفرانس ملی حزب در روز ۱۵ اگست ۱۹۴۵ و تصمیم یک قیام ،عمومی، پایه حکومت موقت جمهوری دموکراتیک ویتنام گذاشته شد و بالاخره در روز ۲ مارس ۱۹۴۶، در نخستین نشست مجلس ملی، هوشی مین به عنوان ریاست جمهوری دموکراتیک ویتنام انتخاب شد.

پیروزی در دین بین فو  

در جنگ میهنی علیه استعمارگران ،فرانسه که در زمستان ۱۹۵۳ و بهار ۱۹۵۴ به شدید ترین حد خود رسیده بود، نیروهای ملی ویتنام توانستند همه جا نیروهای فرانسوی را شکست دهند و بالاخره در پیروزی معروف دین بین فو یک قدرت استعماری بسیار قوی را شکست داد.

پس از تجاوز آمریکا به ویتنام هوشی مین در  فراخوانی برای مقابله چنین گفت:‌ «ممکن است جنگ پنج ده بیست سال و یا بیشتر به طول انجامد ممکن است هانوی و هانفونگ و بسیاری از شهرها و کارخانه ها نابود گردد ولی خلق ویتنام هیچگاه مقهور نخواهد شد . . .» و به این ترتیب حماسه جنگ ویتنام علیه امپریالیسم آمریکا آغاز شد و سرانجام نیز ماشین عظیم جنگی آمریکا در مقابل اراده خلقی کوچک بزانو درآمد و در اول نوامبر ۱۹۶۸ دولت ،آمریکا مجبور شد  به بدون قید و شرط به بمباران و گلوله باران تمام خاک جمهوری دمکراتیک ویتنام پایان دهد.  

.

درگذشت هوش مین

هوشی مین در صبح روز ۳ سپتامبر ۱۹۶۹ در سن ۷۹ سالگی درگذشت.

منبع: اصالت  هوشی مین (esalat.org)

منابع