ایران‌پدیا:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۲۵/۴۴: تفاوت میان نسخه‌ها
Alireza k h (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="main-box"> <div class="box-header">40px|alt=|پیوند= مطلب برگزیده</div> <div class="box-content"> <div>جایگزین=زندان قرچک ورامین |بندانگشتی|زندان قرچک ورامین</div> <div> زندان قرچک ورامین، واقع در جنوب شرق تهران، به طور انحصار...» ایجاد کرد) |
Alireza k h (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
<div class="box-content"> | <div class="box-content"> | ||
<div>[[پرونده: | <div>[[پرونده:کشتار ۶۷.jpg|جایگزین=قتل‌عام ۶۷ |بندانگشتی|قتل‌عام ۶۷]]</div> | ||
<div> | <div> | ||
قتل‌عام ۶۷ به واقعه‌ای گفته می‌شود که طی آن به فرمان روح‌الله خمینی بیش از ۳۰هزار زندانی سیاسی در زندان‌های حکومت ایران از اواخر تیرماه تا اواسط پائیز ۶۷ در تهران و در شهرستان‌ها اعدام شدند و به صورت مخفیانه در گورهای جمعی در مکان‌هایی غالباً نامعلوم دفن گردیدند. بیشترین تعداد زندانیان سیاسی اعدام شده از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران بودند، در حالی که اعدام اعضا و هواداران طیفی از نیروهای دیگر مانند احزاب و سازمان‌های مارکسیستی را هم شامل می‌شد. مقامات حکومت ایران هیچ‌گاه این قتل عام را انکار نکردند و برخی از آنها به صراحت به آن اذعان نمودند. حسینعلی منتظری، در زمان اعدام زندانیان سیاسی قائم مقام خمینی و از مخالفان این اعدام‌ها بود. او با نوشتن چندین نامه به خمینی و دیدار با چند تن از هیئت مرگ مخالفت خویش را ابراز کرد؛ مخالفتی که به برکناری‌اش از جانشینی توسط روح‌الله خمینی و حبس خانگی تا پایان عمر منجر شد. | |||
[[قتل‌عام ۶۷|بیشتر بخوانید...]] | |||
[[ | |||
<div> | <div> | ||
<div> | <div> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۸
مطلب برگزیده
قتل‌عام ۶۷ به واقعه‌ای گفته می‌شود که طی آن به فرمان روح‌الله خمینی بیش از ۳۰هزار زندانی سیاسی در زندان‌های حکومت ایران از اواخر تیرماه تا اواسط پائیز ۶۷ در تهران و در شهرستان‌ها اعدام شدند و به صورت مخفیانه در گورهای جمعی در مکان‌هایی غالباً نامعلوم دفن گردیدند. بیشترین تعداد زندانیان سیاسی اعدام شده از اعضا و هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران بودند، در حالی که اعدام اعضا و هواداران طیفی از نیروهای دیگر مانند احزاب و سازمان‌های مارکسیستی را هم شامل می‌شد. مقامات حکومت ایران هیچ‌گاه این قتل عام را انکار نکردند و برخی از آنها به صراحت به آن اذعان نمودند. حسینعلی منتظری، در زمان اعدام زندانیان سیاسی قائم مقام خمینی و از مخالفان این اعدام‌ها بود. او با نوشتن چندین نامه به خمینی و دیدار با چند تن از هیئت مرگ مخالفت خویش را ابراز کرد؛ مخالفتی که به برکناری‌اش از جانشینی توسط روح‌الله خمینی و حبس خانگی تا پایان عمر منجر شد.