|
|
| (۹۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''کشتار مسلمانان''' در صد سال اخیر به اشکال مختلف از جمله به شکل سازمان‌یافته و حکومتی و بعضا درجریان جنگ‌های قومی در گوشه و کنار جهان رخ داده است. نمونه‌های برجسته‌ی آن کشتار مسلمانان روهینگیایی در میانمار، کشتار مسلمانان در بوسنی، کشتار مسلمانان در فلسطین در سال۱۹۸۲( دراردوگاه صبرا و شتیلا)، سرکوب مسلمانان در چین، کشتار مسلمانان در هند و کشتار مسلمانان به ویژه شیعیان در ایران است.در خارج از ایران، طبق برآوردهای موثق آماری در میانمار حدود ۱۴ هزار نفر، در بوسنی ۸۰۰۰ نفر، در فلسطین طی ۵۳ سال حدود ۴۰ هزار مسلمان به شکلی که می‌توان آنرا سازمان‌یافته نامید، کشته شده‌اند. لازم به ذکر است که کشتار مسلمانان در هند بیشتر نوعی جنگ قومیتی است و نمی‌توان آنرا قتل عام سازمان‌یافته توصیف کرد.
| | {{جعبه زندگینامه |
| | | اندازه جعبه = |
| | | عنوان =ویکتور خارا |
| | | نام =ویکتور لیدیو خارا مارتینز |
| | | تصویر =ویکتور خارا 3.JPG |
|
| |
|
| در یک مقایسه آماری بزرگترین کشتار مسلمانان و به‌ویژه کشتار شیعیان در صد سال اخیر توسط جمهوری اسلامی در ایران صورت گرفته است. رژیم ایران تا کنون دست‌کم ۱۲۰ هزار زندانی سیاسی را به جوخه‌های اعدام سپرده است. به این آمار می‌توان کشتار مردم ایران در چند تظاهرات بزرگ طی ۴۰ سال اخیر را اضافه کرد.
| | | اندازه تصویر = |
| | | عنوان تصویر = |
| | | زادروز = ۲۸سپتامبر ۱۹۳۲ |
| | | زادگاه =حاشیه شهر سانتیاگو |
| | | تاریخ مرگ = ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۳ |
| | | مکان مرگ =سانتیاگو ـ شیلی |
| | |عرض جغرافیایی محل دفن= |
| | |طول جغرافیایی محل دفن= |
| | <!-- عرض جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض شمال--> |
| | |latd=|latm=|lats=|latNS=N |
| | <!-- طول جغرافیایی به درجه دقیقه و ثانیه و جهت پیش‌فرض غرب--> |
| | |longd=|longm=|longs=|longEW=E |
| | | محل زندگی =سانتیاگو ـ شیلی |
| | | ملیت =شیلیایی |
| | | نژاد = |
| | | تابعیت =شیلیایی |
| | | تحصیلات =نامعلوم |
| | | دانشگاه = |
| | | پیشه =شاعرـ ترانه سرا ـ خواننده |
| | | سالهای فعالیت = |
| | | کارفرما = |
| | | نهاد = |
| | | نماینده = |
| | | شناخته‌شده برای =مردم شیلی و جهان |
| | | نقش‌های برجسته = |
| | | سبک =مبارزه سیاسی |
| | | تأثیرگذاران = |
| | | تأثیرپذیرفتگان =مردم شیلی ـ هنرمندان آمریکای لاتین |
| | | شهر خانگی =سانتیاگو |
| | | تلویزیون = |
| | | لقب =ویکتور خارا |
| | | حزب = |
| | | جنبش = |
| | | مخالفان =آگوستو پینوشه |
| | | هیئت = |
| | | دین = |
| | | مذهب = |
| | | منصب = |
| | | مکتب = |
| | | آثار = |
| | | خویشاوندان سرشناس = |
| | | جوایز = |
| | | امضا = |
| | | اندازه امضا = |
| | | وبگاه = |
| | | پانویس = |
| | }} |
| | '''ویکتور خارا “ Victor Jara ”''' به اسپانیایی Víctor Lidio Jara Martínez (زاده ۲۸سپتامبر ۱۹۳۲ جان باخته ۱۵سپتامبر ۱۹۷۳) شاعر، خواننده و ترانه سرای اهل شیلی بود. <ref name=":0">[https://worldofmusic.ir/artist/victor-jara ویکتور خارا ـ دنیای موسیقی]</ref> |
|
| |
|
| همچنین رژیم ایران نقش فعالی در قتل عام مسلمانان در کشورهای دیگر به شکل مستقیم و یا توسط نیروهای نیابتی خود داشته است. به عنوان نمونه می‌توان از کشتار بیش از نیم میلیون نفر از مردم سوریه در جریان بمباران‌ها، اعدام‌های خودسرانه و حملات شیمیایی به شهرهای سوریه نام برد.<ref>[https://farsi.euronews.com/2018/03/12/sohr-says-more-than-half-a-million-people-killed-in-the-syrian-war هفت سال جنگ داخلی سوریه بیش از «۵۰۰ هزار کشته» برجای گذاشته است]</ref> این حملات توسط رژیم ایران با مشارکت قاسم سلیمانی پشتیبانی و انجام میشد. همچنین از زمان سقوط حکومت پیشین عراق، تا کنون دهها هزار نفر از مردم عراق با بمب‌های کنارجاده‌ای و ماشین‌های انفجاری ساخت ایران، در این کشور به قتل رسیده‌اند.
| | == زندگینامه == |
| | ویکتور خارا با نام کامل ویکتور لیدیو خارا مارتینزدر سپتامبر ۱۹۳۲ در خانواده‌ای کارگری و فقیر در حاشیه شهر سانتیاگو به دنیا آمد. نام مادرش آماندا و پدرش مانوئل بود. پدرش کارگر روزمزد بود. ویکتور هنوز سن و سالی نداشت که پدرش آنها را ترک کرد تا برای کار به مزارع برود. پس از رفتن پدر تامین مخارج خانواده بر عهده مادربود. او صبح تا شب کار می‌کرد و شبها برای دلخوشی فرزندانش گیتار می‌نواخت و این اولین آشنایی ویکتور خارا با موسیقی بود. در واقع مادر ویکتور خارا تأثیر زیادی در گرایش او به سمت موسیقی داشت. مادر ویکتورخارا زمانی که او ۱۵ ساله بود مرد. ویکتور خارا از نوجوانی آواز می‌‌خواند ولی نه به طور حرفه‌ای. در ابتدا می‌خواست حسابداری بخواند بعد تصمیم گرفت کشیش شود ولی آنرا نیز رها کرد و به سراغ تئاتر رفت. |
|
| |
|
| == کشتار مسلمانان روهینگیا == | | == فعالیت هنری ویکتورخارا == |
| مسلمانان روهینگیا دهه‌هاست که در میانمار زندگی می‌کنند، اما دولت مرکزی هیچ‌گاه به آنها حق شهروندی اعطاء نکرده است.
| | ویکتور خارا درسال‌های ابتدایی دهه ۱۹۶۰ میلادی به اروپا سفر کرد. دهه‌ای که هر روز شاهد انقلابی تازه و یا کودتایی دیگر بود. ویکتور خارا در همین سفر نوشت: «اصطلاح «موسیقی اعتراض» دیگر نمی‌تواند کاربردی داشته باشد چون معنا و مفهوم آن از بین رفته است. به نظر من باید از اصطلاح «آواز انقلابی» استفاده کرد... یک هنرمند باید خالقی قابل اعتماد و در شکل پیشرفته، یک انقلابی باشد... فردی که به همان اندازه چریک‌های مسلح خطرناک است آن هم به دلیل قدرتی که در برقراری ارتباط با مردم دارد.» |
| [[پرونده:تصویری از آوارگان روهینگیایی.JPG|جایگزین=آوارگان روهینگیایی|بندانگشتی|آوارگان روهینگیایی]]
| |
| براساس قوانینی که در زمان حکومت نظامیان در میانمار تدوین شد، مسلمانان روهینگیا از جمله اقوام تشکیل دهنده‌ی ملت میانمار محسوب نمی‌شوند و از بسیاری از خدمات دولتی و منافع شهروندی محروم هستند. سازمان ملل این اقلیت را «بزرگترین جمعیت بدون شهروندی» در جهان توصیف کرده است.
| |
|
| |
|
| بودائیان تندرو در میانمار با ادعای این که مسلمانان روهینگیا از خارج به این کشور مهاجرت کرده و از ساکنان قدیمی این سرزمین نیستند، همواره خواستار اخراج و بازگرداندن آنها به «کشورشان» بوده‌اند.<ref>[https://www.bbc.com/persian/world-43773415 بی بی سی فارسی]</ref>
| | ترانه Te Recuerdo Amanda را در سفر اروپا سرود و در آن یاد پدر و مادرش را زنده کرد. در همان زمان شیلی هم شکل‌های تازه ای از موسیقی را تجربه می کرد. گروه هایی مثل «اینتی - للیمانی» و «کویلاپایون» علاقه شدیدی به استفاده از ساز و آوازهای فراموش شده مردم مناطق روستایی و کارگری شیلی داشتند. ویکتور خارا درسال ۱۹۶۶ اولین آلبوم به نام خودش را منتشر کرد و به گروه کویلا پایون پیوست و تا سال ۱۹۶۹ به عنوان مدیر هنری آن کار خود را ادامه داد. یک سال بعد «چه گوارا»، چریک انقلابی آرژانتینی در بولیوی کشته شد و خارا در یادبود او اثری منتشر کرد که به دلیل مخالفت کمپانی ضبط آن، امکان اشاره مستقیم به نام این مبارز وجود نداشت. |
| | [[پرونده:ویکتور خارا 2.JPG|جایگزین=کانون‌های شورشی|بندانگشتی|ویکتور خارا در حال نواختن گیتار]] |
| | سال ۱۹۶۹ ویکتور خارا در واکنش به شلیک به خانواده‌هایی که در«پورتو مونت» خانه ساخته بودند و طی آن ۷نفر از جمله یک کودک نه ماهه کشته شد، ترانه «پرسشهایی درباره پورتو مونت» سرود که در آن «پرس سوخبیس» وزیر کشور وقت که دستور شلیک داده بود را به عنوان یک جنایتکار معرفی می‌کرد. این ترانه به سرعت در میان جامعه گل کرد. همین ترانه بود که موجب حمله گروه‌های تندرو راست‌گرا به ویکتور خارا در خیابان شد و مورد نفرت احزاب راست قرار گرفت و از طرف دیگر در دل جنبش کارگری شیلی جای پای خود را محکم کرد. |
|
| |
|
| در اکتبر ۲۰۱۷ کمیساریای عالی حقوق بشر [[سازمان ملل متحد|سازمان ملل]] در ژنو اعلام کرد که فراری دادن مسلمانان روهینگیا از خانه‌هایشان و سوزاندن خانه‌ها و نیز کشتار این مردم و تجاوز به آنها یک اقدام سیستماتیک و برنامه‌ریزی شده بوده است.<ref>[https://www.dw.com/fa-ir/%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%84%D9%84-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D9%87%DB%8C%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D9%88%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4-%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%B2%DB%8C-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/a-40904034 دویچه وله]</ref> | | '''قسمتی از ترانه «پرسشهایی در باره پورتومونت»''' |
|
| |
|
| حمله به مسلمانان روهینگیا در دو مرحله یکی در اواخر سال ۲۰۱۶ میلادی و دیگری در آگوست ۲۰۱۷ انجام شد.
| | '''«پرسش من این است''' |
|
| |
|
| طبق آمار [[سازمان ملل متحد|سازمان ملل]] تنها طی یک ماه اول بیش از ۶ هزار و ۷۰۰نفر از مسلمانان روهینگیا به قتل رسیدند. این کشتار طی ماه‌های بعدی نیز ادامه پیدا کرد. طبق اعلام [[سازمان پزشکان بدون مرز]]، این احتمال وجود دارد که آمار قربانیان از مرز ۱۴هزار نفر هم گذشته باشد. <ref>[http://newspaper.hamshahrionline.ir/id/28004/%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D9%87%DB%8C%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%A7-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D8%B9%D8%AF.html همشهری]</ref>
| | '''هرگز به فکرتان رسیده که این سرزمین مال ماست''' |
|
| |
|
| بر طبق آمارها بیش از ۶۰۰ هزار نفر نیز از ترس جان خود مجبور به کوچ اجباری به کشور بنگلادش شده‌اند.<ref>[https://www.yjc.ir/fa/news/6295280/%D8%A7%D9%81%D8%B4%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D9%84%D8%A7%DB%8C%D9%84-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D9%88%D9%87%DB%8C%D9%86%DA%AF%DB%8C%D8%A7%DA%86%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B باشگاه خبرنگاران جوان]</ref>
| | '''مال کسی است که بخش بزرگی از آن را در اختیار دارد''' |
|
| |
|
| == کشتار مسلمان در سربرنیتسا در بوسنی ==
| | '''... حصارها را ویران کن''' |
| [[پرونده:گورهای جمعی کشتار سربرنیتسا.JPG|جایگزین=کشتار مسلمانان در بوسنی هرزگوین|بندانگشتی|گور جمعی کشف شده در بوسنی]]
| |
| جنگ بوسنی هرزگوین در سال ۱۹۹۲ در پی اعلام استقلال غیررسمی جمهوری بوسنی هرزگوین از کشور یوگسلاوی سابق آغاز شد. صرب‌های بوسنی با تأسیس جمهوری صرب بوسنی به ریاست رادوان کاراجیچ و ارتش جمهوری صرب بوسنی که فرماندهی آنرا راتکو ملادیچ برعهده داشت بر ضد بوسنیایی‌ها که مسلمان بودند وارد جنگ شدند. جمهوری صربستان به ریاست جمهوری اسلوبودان میلوسویچ اصلی‌ترین حامی صرب‌های بوسنی بود.
| |
|
| |
|
| آن‌چه به عنوان نسل کشی مسلمانان در بوسنی هرزگوین از آن یاد میشود در جولای ۱۹۹۵ در شهر سربرنیتسا رخ داد. در جریان این نسل کشی تعداد ۸۰۰۰ مرد و پسر جوان از محدوده تحت کنترل [[سازمان ملل متحد|سازمان ملل]] بالاجبار خارج شده و توسط ارتش جمهوری خود خوانده صرب بوسنی که فرماندهی آنرا راتکو ملادیچ بر عهده داشت به قتل رسیدند. این جنایت اگر چه سازمان‌یافته بود اما توسط یک حکومت غیر رسمی در جریان فروپاشی یوگسلاوی رخ داد و عاملان آن فراری شده و تحت تعقیب قرار گرفتند. رادکو ملادیچ و رادوان کاراجیچ سال‌ها بعد دستگیر شدند و در [[دادگاه لاهه]] محاکمه و محکوم شدند.<ref>[https://farsi.euronews.com/2019/07/19/dutch-state-partly-liable-for-srebrenica-deaths-supreme-court دادگاه عالی هلند مسئولیت کلاه‌آبی‌های این کشور در قتل عام مسلمانان سربرنیتسا را محدود توصیف کرد] - یورو نیوز</ref>
| | '''آنها را در هم بکوب»'''<ref name=":1">[https://web.archive.org/web/20070928152333/http://forum.shafighi.com/showthread.php?t=2621 ویکتور خارا، خواننده انقلابی شیلی '''ـ''' چنگیز محمود زاده ـ انجمن ادبی استاد هارون شفیقی عنبران]</ref> |
|
| |
|
| == سرکوب مسلمانان در چین == | | == فعالیت سیاسی == |
| | سال ۱۹۷۰ «سالوادور آلنده» چپ گرا در انتخابات ریاست جمهوری شیلی پیروز شد. خارا در برنامه های انتخاباتی او حضور داشت و بارها برنامه اجرا کرد. ترانه معروف (ما پیروز خواهیم شد) را در همین زمان سرود که به شعار اتحاد چپ گرای شیلی تبدیل شد. |
|
| |
|
| حدود ۱۰ میلیون اویغور در چین زندگی می‌کنند که بخش عمده آنها در منطقه سین‌کیانگ ساکن هستند. آنها از لحاظ قومی با ترک‌ها خویشاوندی دارند. ایغورها نسبت به تبعیض‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی علیه خود اعتراض دارند.
| | '''«ما پیروز خواهیم شد''' |
|
| |
|
| کمونیست‌ها پس از به قدرت رسیدن در سال ۱۹۴۹ ترکستان شرقی چین را ضمیمه این کشور کردند. پکن گروه‌های اویغور را متهم به تجزیه‌طلبی و [[تروریسم]] می‌کند.<ref name=":0" />
| | '''و زنجیرها چاره ای جز گسستن نخواهند داشت''' |
|
| |
|
| چین مدت‌هاست به بهره‌برداری از منابع طبیعی عظیم سین‌کیانگ یعنی به استخراج فزاینده و تصفیه‌نفت، تولیدات گاز طبیعی و زغال‌سنگ، و همین‌طور سایر منابع این منطقه چشم دارد. این ایالت به‌طور تقریبی دارای بیست و یک میلیون تن ذخیره نفتی است و منابع زغال‌سنگ آن ۴۰درصد از مجموع منابع زغال‌سنگ چین را تشکیل می‌دهد. در واقع، سرکوب اویغورها هم‌زمان با غارت منابع طبیعی آن انجام میشود.
| | '''... و ما کنار هم، تاریخ را محقق خواهیم کرد.»''' |
| [[پرونده:اردوگاه باز‌آموزی ایغورها در استان ختن در چین.JPG|جایگزین=سرکوب مسلمانان ایغور در چین|بندانگشتی|اردوگاه باز‌آموزی ایغورها در استان ختن در چین]]
| |
| سین‌کیانگ به دلیل دیگری نیز واجد اهمیت است. این منطقه کانون بلندپروازانه‌ترین پروژه توسعه زیرساختی در تاریخ جهان مدرن است. طرح اقتصادی کمربند در امتداد جاده‌ابریشم قدیم، سه قاره را به هم پیوند می‌دهد، و تقریباً ۶۰ درصد جمعیت جهان را پوشش می‌دهد. این ابزاری است که چین توسط آن بزرگترین ابرقدرت جهان خواهد شد. از این بابت، کنترل قهری این ناحیه کلیدی، به لحاظ [[ژئوپلیتیک خاورمیانه|ژئوپلیتیک]] برای چنین بسیار ضروری به نظر می‌رسد.<ref>رادیو [https://www.radiozamaneh.com/449381 زمانه]</ref>
| |
|
| |
|
| اسناد محرمانه حزب کمونیست چین افشاگر پیگرد سیستماتیک اویغورها و سازماندهی حبس دسته‌جمعی این اقلیت مسلمان در شمال غربی این کشور است.
| | پیروزی آلنده فقط تغییرات اقتصادی به همراه نداشت و رویدادهای فرهنگی بسیاری را نیز به همراه آورد. در آن زمان گروه های تئاتر، موسیقی و شعر در مناطق کارگرنشین تشکیل می شد و گروه‌های متعدد هنری به مناطق مختلف شیلی سفر می‌کردند. حرکت‌هایی مثل «جنبش ترانه نوین» در همین روزها شکل گرفت که خارا هم یکی از سردمداران آن بود. |
| | [[پرونده:ویکتور خارا سمت راست در تظاهراتی در سانتیاگو.JPG|جایگزین=ویکتور خارا ـ انقلاب|بندانگشتی|ویکتور خارا در تظاهراتی در سانتیاگو ]] |
| | در آن زمان در شیلی آثار مهم ادبیات جهان روی کاغذهای ارزان و با قیمتی که هر فردی قادر به خرید باشد، عرضه می شد و فروش این آثار با فروش کمیک استریپ در دکه‌های روزنامه فروشی آمریکا قابل قیاس بود. زیاد پیش می آمد که کارگری در حال خواندن داستان های جک لندن، توماس مان، داستایوفسکی یا مارک تواین در اتوبوس‌ها دیده شود . نقاش‌ها روی دیوارهای سانتیاگو نقاشی می کشیدند و ویکتور خارا در بین مردم آواز می خواند، اما همه چیز فقط ۳سال طول کشید و سرنوشت همه جنبش‌های دموکراتیک آمریکای لاتین گریبان شیلی را گرفت؛ «پینوشه» کودتا کرد. تانک‌ها دانشگاه پلی تکنیک را که دانشجویان در آن برای مقابله با کودتاچیان سنگربندی کرده بودند مانند کارخانه‌ها بمباران کردند و سالوادور آلنده رئیس جمهور قانونی شیلی هم در کاخ ریاست جمهوری کشته شد. |
|
| |
|
| اسناد موسوم به China Cables که توسط کنسرسیوم بین‌المللی روزنامه‌نگاران تحقیقی (ICIJ) منتشر شده، نشان می‌دهد که اماکن دایرشده در منطقه شین کیانگ (سین‌کیانگ) برای اویغورها که پکن آنها را «تأسیسات آموزشی» می‌نامد، در واقع اردوگاه‌هایی محصور و تحت مراقبت‌های شدید امنیتی برای «شستشوی مغزی» آنان هستند. اسناد افشاشده اخیر نشان می‌دهند که اردوگاه‌های محل نگهداری اویغورها نه اردوگاه‌هایی «داوطلبانه»، بلکه بیشتر شبیه زندان‌هایی با انضباط سختگیرانه، نظارت‌های امنیتی شدید، همراه با مجازات‌های پیش‌بینی‌شده و بدون امکان فرار هستند.
| | مدتی قبل از کودتا خارا ترانه‌ای سرود که مانیفست او نام گرفت. «یوان ترنر» همسر انگلیسی خارا می گوید که او از قبل می دانست در کودتا کشته خواهد شد و به همین دلیل مانیفست خود را سرود. |
|
| |
|
| این اسناد همچنین نشانگر شمار بسیار بالای بازداشت اویغورها است. بازداشت بیش از ۱۵ هزار نفر از اویغورها در سال ۲۰۱۷ تنها در عرض یک هفته و اعزام آنها به اردوگاه‌ها، یکی از نمونه‌هایی است که اسناد مزبور آشکار می‌کنند.<ref name=":0">[https://www.dw.com/fa-ir/%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D8%AD%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D8%B3%D8%AA%D8%B4%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%BA%D8%B2%DB%8C-%D8%A7%D9%88%DB%8C%D8%BA%D9%88%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%DA%86%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B4%D8%B1-%D8%B4%D8%AF/a-51398138 دویچه وله]</ref>
| | '''«نه برای خواندن است که می خوانم''' |
|
| |
|
| بر اساس گزارش نیویورک‌تایمز، رهبر چین در گفتگوی خصوصی با مقاماتی که از شین‌کیانگ در سال ۲۰۱۴ دیدار کردند خواستار برخورد جدی با مخالفان شده بود. <ref>[https://www.radiozamaneh.com/474740 رادیو زمانه]</ref>
| | '''و نه برای عرضه صدایم، نه''' |
|
| |
|
| == کشتار مسلمانان در فلسطین ==
| | '''من آن شعر را با آواز می خوانم''' |
| [[پرونده:تصویری از کشتار در صبرا و شتیلا.JPG|جایگزین=کشتار مسلمانان در صبرا و شتیلا|بندانگشتی|کشتار پناهندگان در صبرا و شتیلا]] | | [[پرونده:ویکتور خارا در میان کودکان محروم.JPG|جایگزین=ویکتور خارا، انقلابی، هنرمند، اعتراض|بندانگشتی|ویکتور خارا در میان کودکان محروم شیلی]] |
| از آغاز جنگ میان نیروهای اسرائیل با فلسطینیان از سال ۱۹۶۷ تا کنون طی ۵۳ سال در نبردهای مختلف، همچنین در چند قتل عام از جمله در صبرا و شتیلا تا کنون ۴۲ هزار فلسطینی کشته شده‌اند. این آمار توسط مصطفی البرغوثی دبیرکل جبهه ابتکار ملی فلسطین در پنجاهمین سالروز جنگ ۶ روزه اعلام شد.
| | '''که گیتار پراحساسم می سراید''' |
|
| |
|
| برطبق آمار اعلام شده توسط البرغوثی ۱۰هزار و ۹۶۹ نفر مربوط به انتفاضه اول در سال ۱۹۸۷ تا کنون هستند.<ref>[http://qodsna.com/fa/300689/%D8%B4%D9%87%D8%A7%D8%AF%D8%AA-%C5%92-42000-%D9%81%D9%84%D8%B3%D8%B7%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%A7%D9%84-1967-%D8%AA%D8%A7-%DA%A9%D9%86%D9%88%D9%86 خبرگزاری قدس]</ref>
| | '''... چراکه ترانه آن زمانی معنا می یابد''' |
|
| |
|
| همچنین مجمع ملی خانواده‌های جان باختگان فلسطینی طی بیانیه‌ای اعلام کرد، در سال ۲۰۱۹ در مناطق کرانه باختری، قدس و نوار غزه ۱۴۹ فلسطینی از جمله ۳۳ کودک و۱۲ زن توسط نظامیان اسرائیل کشته شدند.<ref>[https://www.aa.com.tr/fa/%D8%AE%D8%A7%D9%88%D8%B1%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86%D9%87/%D8%A7%D9%85%D8%B3%D8%A7%D9%84-149-%D9%81%D9%84%D8%B3%D8%B7%DB%8C%D9%86%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF-%D8%B4%D8%AF%D9%86%D8%AF/1688714 آناتولی]</ref>
| | '''که قلبش نیرومندانه در تپش باشد''' |
|
| |
|
| == کشتار مسلمانان توسط جمهوری اسلامی ==
| | '''و انسانی آن ترانه را بسراید''' |
| بزرگترین کشتار و کوچ اجباری و بی‌خانمان‌سازی مسلمانان به خصوص شیعیان در صد سال اخیر توسط جمهوری اسلامی انجام شده است. جمهوری اسلامی یا به شکل مستقیم و یا توسط نیروهای نیابتی خود در خاورمیانه و یا با شعله‌ور کردن جنگ در کشورهای مختلف، منجر به مرگ صدها هزار مسلمان شده است. این موضوع گفتمان رژيم ایران مبنی بر رهبری مسلمانان و به خصوص رهبری شیعیان جهان را به طور کامل زیر سوال می‌برد. رژیم ایران خود را بزرگترین حامی و مدافع شیعیان در برابر دشمنان آنها می‌داند. بر تبلیغات جمهوری اسلامی آمریکا، اسرائیل، نیروهای تکفیری و... بزرگترین دشمنان اسلام هستند. این در حالیاست که آسیب‌شناسی جمعیت‌های مسلمان در جهان، نشان می‌دهد که ذز ۱۰۰ سال گذشته هیچ‌نیرویی به اندازه‌ی رژیم ایران در قتل، کوچ اجباری، بی‌خانمان‌سازی و نقض حقوق بشر مسلمانان نقش نداشته است.
| |
|
| |
|
| === اعدام در زندان‌ها === | | '''که سرودخوانان شهادت را پذیرا شود»'''<ref name=":1" /> |
| جمهوری اسلامی از آغاز تأسیس تا کنون نزدیک به صد و بیست هزار نفر از مخالفان خود را به قتل رسانده است. بیش از صد هزار نفر از آنها مسلمان و شیعه بوده‌اند که در زندان‌های ایران اعدام و کشته شده‌اند. در یک نمونه ۳۰ هزار زندانی سیاسی در جریان [[قتل عام ۶۷]] به‌دست رژیم ایران به جوخه‌های اعدام سپرده شدند. این عدد ۳ برابر جان باختگان فلسطینی به دست اسرائیل در طول ۵۳ سال، ۱۵ برابر تعداد جانباختگان در نسل کشی سربرنیتسا و ۸ برابر جانباختگان در کشتار مسلمانان روهینگیایی است.
| |
|
| |
|
| === بمب گذاری در مشهد === | | == دستگیری ویکتور خارا == |
| در سال ۱۳۷۳ شمسی و در روز عاشورا عوامل [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی]] حرم امام رضا(ع) را بمب‌گذاری کردند. در جریان [[قتل کشیش‌های مسیحی#.D8.A7.D9.86.D9.81.D8.AC.D8.A7.D8.B1 .D8.AD.D8.B1.D9.85 .D8.A7.D9.85.D8.A7.D9.85 .D8.B1.D8.B6.D8.A7 .D9.88 .D9.86.D8.B3.D|انفجار حرم امام رضا]] بنا به اعلام مراجع حکومتی ۲۴ نفر کشته شدند. رژیم ایران در ابتدا این انفجار را به مجاهدین خلق نسبت داد اما [[سازمان مجاهدین خلق ایران|سازمان مجاهدین خلق]] آن را رد کرده و توطئه وزارت اطلاعات برای بدنام کردن اپوزیسیون خود دانست. سال‌ها بعد برخی از برخی از عناصر سابق سپاه و وزارت اطلاعات از جمله عمادالدین باقی افشا کردند که انفجار مشهد توسط وزارت اطلاعات ایران انجام شده است. | | [[پرونده:استادیوم سانتیاگو در روزهای کودتا.JPG|جایگزین=انقلاب، اعتراض، کانون شورشی|بندانگشتی|بازداشت هواداران حکومت آلنده توسط نظامیان در استادیوم سانتیاگو بعد از کودتای پینوشه]] |
| | در یازده سپتامبر ۱۹۷۳ با همکاری مستقیم دولت آمریکا، آگوستو پینوشه در کودتایی خونین دولت مردمی سالوادور آلنده را سرنگون کرد و هزاران نفر از مردم شیلی را دستگیر کرد. تعداد زیادی از این دستگیرشدگان در استادیوم ملی سانتایگو پایتخت شیلی گرد آورده شده بودند. <ref name=":0" /> ویکتورخارا، ۱۲ سپتامبر ۱۹۷۳، یک روز پس از کودتای ارتش علیه دولت سالوادور آلنده، در دانشگاه فنی در کنار دانشجویان بازداشت و به استادیوم معروف سانتیاگو منتقل شد.<ref name=":2">[https://www.radiofarda.com/a/chilean-viktor-jara-trial/32576679.html پرونده قتل ویکتور خارا؛ محکومیت قطعی متهمان پس از ۵۰ سال ـ رادیو فردا]</ref> او در این استادیوم به همراه حدود ۵۰۰۰ نفر دیگر نگهداری میشد. جایی که مرکز بازجویی، شکنجه و اعدام هواداران دولت قانونی آلنده بود. شاهدان عینی خبر داده‌اند که در همین استادیوم بود که استخوان‌های دست و انگشتان ویکتور خارا را شکستند و از او خواستند در حضور سایر بازداشت‌شدگان آواز بخواند و او ترانه معروف خود به نام «ماپیروز خواهیم شد» را خواند.<ref>'''[https://www.dw.com/fa-ir/art-culture/a-44530936 محکومیت قاتلان ویکتور خارا ۴۵ سال پس از مرگ خواننده نامدار ـ دویچه وله فارسی]'''</ref> |
|
| |
|
| === کشتار مردم در اعتراضات === | | == جان باختن ویکتور خارا == |
| جمهوری اسلامی در مقاطع مختلف اعتراضات مردم را به شدت سرکوب کرده و معترضین را به قتل رسانده است. از جمله این اعتراضات:
| | روز ۱۵ سپتامبر دوباره خارا را به شکنجه کشیدند و بعد هم ۴۳ گلوله به او شلیک کردند. یک روز بعد جسد خارا و ۵ نفر دیگر از بازداشت‌شدگان در زمینی اطراف یک گورستان در نزدیکی استادیوم پیدا شد. اجساد را برای شناسایی به پزشکی قانونی منتقل کردند. یکی از کارمندان این اداره چهره خارا را شناخت و با خبردادن به همسر او مانع از آن شد که خارا را در گورهای دسته‌جمعی دفن کنند. جسد خارا که ۵۶ شکستگی و ضرب و جرح در آن تشخیص داده شده بود، به صورت ناشناس در گوشه‌ای از گورستان سانتیاگو به خاک سپرده شد. |
| * تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ و [[۵ مهر ۱۳۶۰]] که توسط [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] سازماندهی شد. در تظاهرات ۳۰ خرداد صدها نفر کشته و دستگیر و سپس اعدام شدند. همچنین در تظاهرات ۵ مهر که به صورت مسلحانه توسط مجاهدین حفاظت میشد صدها نفر دستگیر و اعدام شدند.
| |
| * تظاهرات مردم بوکان در خرداد ۱۳۷۱ که با شلیک سپاه پاسدران به مردم به قتل دهها نفر انجامید
| |
| * اعتراضات مردم قزوین در مرداد۱۳۷۳ که منجر به کشته شدن ۵۰ تن و ۳۰۰۰ دستگیری و سپس اعدام دهها نفر از دستگیر شدگان شد.[[پرونده:عکس تعدادی از جان باختگان اعتراضات آبان ۹۸.JPG|جایگزین=کشتار مسلمانان در ایران|بندانگشتی|تعدادی از جان باختگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران]]
| |
| * تظاهرات مردم اسلامشهر در فروردین۱۳۷۴ (اعتراض به افزایش کرایه‌ی حمل و نقل ) با صدها کشته که در میان آنان کودکان ۸ تا ۱۲ ساله نیز وجود داشت.<ref>[https://khezr.wordpress.com/2013/02/09/iran-city-unrest-1990s/ شورش‌های اجتماعی فراموش شده در ایران در دهه 1370]</ref>
| |
| * [[تظاهرات ۱۳۸۸]] (اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری) با ۱۱۲ کشته بر طبق آمار رسمی
| |
| * [[اعتراضات دیماه ۱۳۹۶|تظاهرات دیماه ۱۳۹۶]] (اعتراض به عملکرد دولت در رابطه با صندوق‌های قرض‌الحسنه که از مشهد شروع شد و طی مدت کوتاهی به ۱۴۰ شهر ایران گسترش یافت و معترضین خواستار سرنگونی نظام حاکم شدند.)
| |
| * [[اعتراضات ۱۳۹۸ ایران|تظاهرات در آبان ۱۳۹۸]] (اعتراض به گران شدن بنزین که به سرعت به ۱۹۱ شهر گسترش یافت و در جریان سرکوب اعتراضات توسط [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی|سپاه پاسداران]] ۱۵۰۰ نفر از مردم جان باختند)
| |
| آمار کشته شدگان در اعتراضات مردمی در ایران همواره بیشتر از آمار اعلام شده است. بنابراین می‌توان برآورد کرد که مجموعا هزاران نفر در سالهای اخیر در جریان اعتراضات و تظاهرات مختلف کشته شده‌اند.
| |
|
| |
|
| === کشتار مردم عراق ===
| | سال ۲۰۰۹ جسد خارا در مراسمی رسمی از گور محقرش در گورستان سانتیاگو به مقبره‌ای آبرومند و درخور او منتقل شد. در این مراسم، خانم میشل باشله، رئیس جمهور وقت شیلی که پدرش از افسران وفادار به آلنده بود و قربانی کودتا شد، همراه با ۱۲ هزار نفر دیگر حضور داشت. |
| پس از اشغال عراق توسط نیروهای ائتلاف بین‌المللی و سقوط دولت مرکزی عراق، جمهوری اسلامی با استفاده از بافت مذهبی عراق که اکثریت آنرا مسلمانان شیعه تشکیل می‌دادند، نفوذ خود را در این کشور گسترش داد. بر اساس آمار Opinion Research Business از مجموع جانباختگان در عراق از سال ۲۰۰۳ تا سال ۲۰۰۷ بیش از ۲۰۶ هزار نفر از مردم مسلمان عراق در اثر ماشین‌های انفجاری کشته شدند. بیش از ۹۰ درصد از ماشین‌های انفجاری که در عراق منفجر شده‌اند در ایران و یا در کارگاه‌های وابسته به نیروهای نیابتی رژیم ایران ساخته شده‌اند. اما این عدد تنها مربوط به چهار سال بوده و از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۰ به چندبرابر بالغ شده است.
| | [[پرونده:جوان خارا همسر ویکتور خارا.JPG|جایگزین=ویکتور خارا، اعتراض، انقلاب، سرنگونی دیکتاتور|بندانگشتی|جوان خارا همسر انگلیسی ویکتور خارا]] |
| | در زمان دیکتاتوری ۱۸ ساله پینوشه (۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰) نزدیک به ۴۰ هزار نفر به صورت غیرقانونی دستگیر و به طور منظم مورد شکنجه قرار گرفتند. بیش از ۳هزار نفر از مخالفان رژیم زیر شکنجه کشته شدند. |
|
| |
|
| پلیس عراق و نیروهای آمریکایی در عراق در سالهای گذشته دهها کارگاه ساخت ماشین‌های انفجاری که توسط نیروهای تروریستی شیعه وابسته به ایران اداره میشد، را کشف کردند. واشنگتن پست در گزارشی به قلم مایکل آر. گوردون در این رابطه می‌نویسد: <blockquote>«مسیری که اطلاعات آمریکاییان از انفجارات را به ایران می‌رساند براساس عوامل مختلفی از جمله آنالیز دستگاه‌های ضبط شده ، بررسی آوارها و باقی مانده‌ی انفجارها و اطلاعات مربوط به آموزش شبه نظامیان شیعه در ایران و عراق توسط سپاه پاسداران ایران و حزب الله است. ملیشیای دستگیر شده اعتراف می‌کنند که به دستور ایران فعالیت می‌کنند. این اطلاعات شامل گزارش های بازجویی است و نشان می دهد پول و سلاح و مواد منفجره از طریق مرز ایران وارد عراق می‌شوند. گذرگاه مرزی در مهران به عنوان یک گذرگاه مهم قاچاق پول و اسلحه برای شبه نظامیان شیعه شناخته شده است.</blockquote><blockquote>طبق اطلاعات آمریكایی ، ایران نوعی بمب ویژه با فناوری مشابهی را برای شبه نظامیان حزب الله در جنوب لبنان نیز فراهم كرده است. ساخت اجزای اصلی این بمب نیاز به ماشین آلات پیشرفته ، مواد اولیه و تخصصی دارد که سازمان های اطلاعاتی آمریکایی معتقد هستند در عراق وجود ندارد. علاوه بر این ، برخی از مؤلفه‌های بمب‌ها با مارک‌های کارخانه ایرانی منطبق هستند.»<ref>[https://www.nytimes.com/2007/02/10/world/middleeast/10weapons.html Deadliest Bomb in Iraq Is Made by Iran, U.S. Says]</ref></blockquote>همچنین ای بی سی نیوز در 6 مارس 2006 مقاله‌ای خبر از کشف دهها محموله‌ی بسته‌های انفجاری بسیار قوی در عراق می‌دهد که همگی ساخت ایران هستند. کوین باری
| | ویکتور خارا در روزهای بازداشت در استایوم سانتیاگو ترانه‌‌ی «استادیوم» را سرود که مدتی بعد به طور مخفیانه توسط یکی از آنهایی که از استادیوم شیلی جان سالم به در برده بود، به دست همسرش رسید. او در این ترانه می‌گوید: |
|
| |
|
| کارشناس مواد منفجره در مورد این بمب‌ها می‌گوید: این بمب‌های همگی دارای امضای یکسانی هستند. همه از یک نوع طراحی، پیوند و جوش استفاده می‌کنند و همه ساخت ایران هستند.<ref>[https://abcnews.go.com/Blotter/IraqCoverage/story?id=1692347&page=1 Exclusive: Iraq Weapons -- Made in Iran]</ref>
| | '''«پنج هزار تن اینجاییم''' |
|
| |
|
| همچنین باید از کوچ اجباری مسلمانان سنی توسط رژیم ایران برای ایجاد مناطق شیعه‌نشین در بسیاری از استان‌های عراق همچون دیالی و بغداد نام برد. دكتور احمد عبدالغفور السامرائی رئيس اداره اوقاف سنی آمار کسانی را که در بغداد به دست عوامل رژیم ایران شامل کوچ اجباری و آواره‌سازی شده‌اند بیش از ۷۰۰ هزار نفر اعلام کرد.<ref>[https://www.alittihad.ae/article/95126/2007/%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%A6%D9%8A-%D9%84%D9%80-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%D8%AD%D8%A7%D8%AF--700-%D8%A3%D9%84%D9%81-%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82%D9%8A-%D8%B3%D9%86%D9%8A-%D8%B6%D8%AD%D8%A7%D9%8A%D السامرائي لـ "الاتحاد": 700 ألف عراقي سني ضحايا التهجير القسري في بغداد]</ref>
| | '''در این بخش کوچک شهر''' |
|
| |
|
| همچنین در استان دیالی عراق که یک استان سنی نشین به شمار می‌رود صدها هزار مسلمان سنی کوچ داده شدند. دهها روستای سنی مورد حمله میلیشیای شیعی قرار گرفته و ساکنان آن کشته شدند تا مجبور شوند از مناطق خود کوچ کنند. یک مسئول عراقی خبر داد که ۲۶ روستا در حملات میلیشیای شیعه نابود شده و ساکنان آن شامل کودکان و زنان و مردان یا کشته شده و یا گریخته‌اند. این نیروها توسط قاسم سلیمانی، هادی العامری و ابومهدی مهندس هدایت می‌شوند.<ref>[https://alkhaleejonline.net/%D8%B3%D9%8A%D8%A7%D8%B3%D8%A9/%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82-%D8%AA%D8%AD%D8%B0%D9%8A%D8%B1-%D8%B3%D9%86%D9%8A-%D9%85%D9%86-%D8%AA%D9%87%D8%AC%D9%8A%D8%B1-%D9%82%D8%B3%D8%B1%D9%8A-%D9%88%D8%AA%D8%BA%D9%8A%D9%8A%D8%B1-%D8 العراق.. تحذير سني من تهجير قسري وتغيير ديموغرافي في ديالى]</ref>
| | '''چه دشوار است سرودی سر کردن''' |
|
| |
|
| شکنجه و مثله کردن اهل سنت توسط میلشیای وابسته به ایران در عراق، از جمله اعمالی است که به ویژه در سالهای ابتدایی سقوط حکومت سابق عراق به صورت روزانه در عراق رایج بود.
| | '''آن گاه که وحشت را آواز می‌خوانیم''' |
|
| |
|
| === کشتار مردم سوریه ===
| | '''وحشت آن که من زنده‌ام''' |
| [[پرونده:بمباران مناطق مسکونی سوریه.JPG|جایگزین=کشتار مسلمانان در سوریه توسط رژیم ایران|بندانگشتی|بمباران مناطق مسکونی سوریه توسط رژیم اسد ]]
| |
| با اوج گیری بهار عربی در کشورهای عرب خاور میانه، سوریه نیز از این قاعده مستثنی نبود و اعتراضات علیه دولت مرکزی در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۱ مصادف با ۲۴ اسفند ۱۳۸۹ در شهر دمشق آغاز شد. تظاهرات آزادی‌خواهانه مردم سوریه توسط حکومت بشار اسد سرکوب شد و هزاران مخالف دستگیر و تحت شکنجه و کشتار قرار گرفتند. در تکامل اعتراضات مردم سوریه با جداشدن تعداد زیادی از نظامیان سوریه از حکومت بشار اسد [[انقلاب سوریه#.D8.AA.D8.B4.DA.A9.DB.8C.D9.84 .D8.A7.D8.B1.D8.AA.D8.B4 .D8.A2.D8.B2.D8.A7.D8.AF .D8.B3.D9.88.D8.B1.DB.8C.D9.87|ارتش آزاد سوریه]] در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۱ توسط نظامیان سابق با هدف سرنگونی حکومت بنیان‌گذاری شد. ارتش آزاد سوریه به آزاد‌سازی مناطق مختلف سوریه پرداخت و در عرض مدت کوتاهی توانست بخش اعظم خاک سوریه را آزاد کند. در اواسط ۲۰۱۳ [[انقلاب سوریه]] در حال اعتلا بود و بشار اسد در آستانه‌ی سقوط قرار گرفت. در این شرایط بود که رژیم ایران با ورود به سوریه، ارسال نیرو، مهمات، پول و استفاده از شیوه‌ها و تکنیک‌های مختلف به یاری بشار اسد شتافت. قاسم سلیمانی بازیگر اصلی این امدادرسانی بود. وی با تشکیل دهها تیپ و لشکر و اعزام هزاران نفر تحت عنوان مدافعین حرم (نیروهای ایرانی)، تیپ [[انقلاب سوریه#.D9.84.D8.B4.DA.A9.D8.B1 .D9.81.D8.A7.D8.B7.D9.85.DB.8C.D9.88.D9.86|فاطمیون]] (نیروهای افغانی)، تیپ زینبیون (نیروهای پاکستانی)، [[حزب‌الله لبنان|حزب الله لبنان]] و ... به سرکوب مردم سوریه پرداخت. به دستور قاسم سلیمانی دهها بمباران شیمیایی در سوریه انجام شد که منجر به مرگ نفر گردید.
| |
|
| |
|
| یکی از این حملات شیمیایی مرگبار حمله به خان شیخون بود.
| | '''وحشت آن که می‌میرم من''' |
|
| |
|
| بنا به افشاگری [[شورای ملی مقاومت ایران]] دو هفته پیش از حمله به خان شیخون، نیروی زمینی سپاه پاسداران که با پیشروی سریع ارتش آزاد سوریه مواجه بود وارد استان حما میشود تا از تسخیر آن توسط ارتش آزاد جلوگیری کند، اما دچار تلفات بسیار سنگینی میشود. در جنگ‌های حما دهها تن از نیروهای سپاه پاسداران و از جمله دهها تن از فرماندهان سپاه کشته می‌شوند.
| | '''خود را در انبوه این همه دیدن''' |
|
| |
|
| برخی از کشته شدگان سپاه در حما:
| | '''در میان این لحظه‌های بی‌شمار ابدیّت''' |
| * سرتیپ پاسدار عبدالله خشنود از لشکر ۱۹ کرمانشاه
| |
| * سرهنگ مراد عباسی فر از فرماندهان لشکر نبی‌اکرم کرمانشاه و از دوستان قاسم سلیمانی
| |
| * برخی دیگر از کشته‌های سپاه در حما این افراد بودند:
| |
| * سعید خواجه صالحانی از افسران سپاه واهل تهران
| |
| * حسین معز غلامی اهل تهران
| |
| * مهدی شکوری از تیپ نینوا
| |
| * قدرت الله عبودی از فرماندهان لشگر ۱۹ فجر استان فارس
| |
| * ابوذر فرحبخش از پاسداران لشکر ۱۹ فجر استان فارس
| |
| [[پرونده:باز دید قاسم سلیمانی از نیروهای سپاه در نزدیکی خان شیخون.JPG|جایگزین=بازدید قاسم سلیمانی از نیروهای سپاه در نزدیکی خان شیخون|بندانگشتی|بازدید قاسم سلیمانی از نیروهای سپاه در نزدیکی خان شیخون]]
| |
| طبق گزارشات درونی رژیم نیروهای سپاه در این منطقه به خاطر تلفات سنگین و ضرباتی که خورده بودند زیر فشار بودند. به همین دلیل قاسم سلیمانی در روز جمعه ۳۱ مارس یعنی چهار روز قبل از حمله به خان شیخون از پایگاه‌های سپاه در حما بازدید کرد. او نهایتا تصمیم‌گرفت با حمله شیمیایی به مناطق پشت جبهه‌ی ارتش آزاد یعنی خان شیخون و ایجاد ترس و وحشت تعادل قوای نبرد را به نفع سپاه پاسداران تغییر دهد.
| |
|
| |
|
| همچنین در اوت ۲۰۱۵ قاسم سلیمانی با سفر به روسیه از ولادیمیر پوتین برای نجات بشار اسد کمک خواست.<ref>[https://www.dw.com/fa-ir/%D8%A2%D8%B3%D9%88%D8%B4%DB%8C%D8%AA%D8%AF%D9%BE%D8%B1%D8%B3-%D8%B3%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%84%DB%8C%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D8%A8%D8%A7-%D9%BE%D9%88%D8%AA%DB%8C%D9%86-%D8%AF%DB%8C% آسوشیتدپرس: سردار سلیمانی ماه اوت با پوتین دیدار کرده است]</ref> به این ترتیب روسیه تحت عنوان مبارزه با داعش وارد سوریه شد و هزاران غیرنظامی سوری را در بمباران‌های هوایی به قتل رساند.
| | '''که در آن سکوت و فریاد هست''' |
| | [[پرونده:میشل باشله رئیس جمهور شیلی در کنار عکسی از ویکتور خارا.JPG|جایگزین=حقوق بشر، آزادی|بندانگشتی|میشل باشله رئیس جمهور شیلی در کنار عکسی از ویکتور خارا در مراسم یادبود او]] |
| | '''لحظه پایان آوازم رقم می‌خورد.»'''<ref name=":2" /> |
|
| |
|
| تا کنون بیش از ۶۵۰ هزار نفر از مردم مسلمان سوریه شامل: زنان و کودکان در این جنگ‌ها و به ویژه در بمباران و حملات شیمیایی رژیم ایران و اسد جان خود را از دست داده‌اند و ۱۳ میلیون نفر آواره شده‌اند.
| | == ترانه‌های خارا در ایران == |
| | | نام ویکتور خارا در ایران، بیشتر در سال ۱۳۵۸ و در کتاب جمعه که احمد شاملو مسئولیت و سردبیری آن را به عهده داشت مطرح شد. در ماه‌های پایانی همین سال «سازمان انتشاراتی و فرهنگی ابتکار» کاست اولین مجموعه از ترانه‌های ویکتور خارا را به ترجمه و دکلمه احمد شاملو منتشر کرد. این سازمان انتشاراتی تحت مسئولیت و مدیریت «ابراهیم زال‌زاده» اداره میشد و سال ۱۳۶۰ دومین و سومین مجموعه سرودهای ویکتور خارا را با ترجمه احمد شاملو و محمد زرین‌بال و با دکلمه محمد مقدم منتشر کرد. زال‌زاده اسفند سال ۱۳۷۵ در تهران درجریان قتل‌های زنجیره‌ای ناپدید شد و یک ماه بعد جسدش را که ضربات چاقو بر آن دیده میشد، در اطراف شهر پیدا کردند.<ref name=":2" /> |
| به این ترتیب جمهوری اسلامی به اشکال مستقیم و غیرمستقیم در کشتار صدها هزار مسلمان در سوریه دست داشته است.
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| <references />
| |
ویکتور خارا
ویکتور لیدیو خارا مارتینز |
|---|
 |
| زادروز | ۲۸سپتامبر ۱۹۳۲
حاشیه شهر سانتیاگو |
|---|
| درگذشت | ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۳
سانتیاگو ـ شیلی |
|---|
| محل زندگی | سانتیاگو ـ شیلی |
|---|
| ملیت | شیلیایی |
|---|
| تابعیت | شیلیایی |
|---|
| تحصیلات | نامعلوم |
|---|
| پیشه | شاعرـ ترانه سرا ـ خواننده |
|---|
| شناخته‌شده برای | مردم شیلی و جهان |
|---|
| سبک | مبارزه سیاسی |
|---|
| تأثیرپذیرفتگان | مردم شیلی ـ هنرمندان آمریکای لاتین |
|---|
| شهر خانگی | سانتیاگو |
|---|
| لقب | ویکتور خارا |
|---|
| مخالفان | آگوستو پینوشه |
|---|
ویکتور خارا “ Victor Jara ” به اسپانیایی Víctor Lidio Jara Martínez (زاده ۲۸سپتامبر ۱۹۳۲ جان باخته ۱۵سپتامبر ۱۹۷۳) شاعر، خواننده و ترانه سرای اهل شیلی بود. [۱]
زندگینامه
ویکتور خارا با نام کامل ویکتور لیدیو خارا مارتینزدر سپتامبر ۱۹۳۲ در خانواده‌ای کارگری و فقیر در حاشیه شهر سانتیاگو به دنیا آمد. نام مادرش آماندا و پدرش مانوئل بود. پدرش کارگر روزمزد بود. ویکتور هنوز سن و سالی نداشت که پدرش آنها را ترک کرد تا برای کار به مزارع برود. پس از رفتن پدر تامین مخارج خانواده بر عهده مادربود. او صبح تا شب کار می‌کرد و شبها برای دلخوشی فرزندانش گیتار می‌نواخت و این اولین آشنایی ویکتور خارا با موسیقی بود. در واقع مادر ویکتور خارا تأثیر زیادی در گرایش او به سمت موسیقی داشت. مادر ویکتورخارا زمانی که او ۱۵ ساله بود مرد. ویکتور خارا از نوجوانی آواز می‌‌خواند ولی نه به طور حرفه‌ای. در ابتدا می‌خواست حسابداری بخواند بعد تصمیم گرفت کشیش شود ولی آنرا نیز رها کرد و به سراغ تئاتر رفت.
فعالیت هنری ویکتورخارا
ویکتور خارا درسال‌های ابتدایی دهه ۱۹۶۰ میلادی به اروپا سفر کرد. دهه‌ای که هر روز شاهد انقلابی تازه و یا کودتایی دیگر بود. ویکتور خارا در همین سفر نوشت: «اصطلاح «موسیقی اعتراض» دیگر نمی‌تواند کاربردی داشته باشد چون معنا و مفهوم آن از بین رفته است. به نظر من باید از اصطلاح «آواز انقلابی» استفاده کرد... یک هنرمند باید خالقی قابل اعتماد و در شکل پیشرفته، یک انقلابی باشد... فردی که به همان اندازه چریک‌های مسلح خطرناک است آن هم به دلیل قدرتی که در برقراری ارتباط با مردم دارد.»
ترانه Te Recuerdo Amanda را در سفر اروپا سرود و در آن یاد پدر و مادرش را زنده کرد. در همان زمان شیلی هم شکل‌های تازه ای از موسیقی را تجربه می کرد. گروه هایی مثل «اینتی - للیمانی» و «کویلاپایون» علاقه شدیدی به استفاده از ساز و آوازهای فراموش شده مردم مناطق روستایی و کارگری شیلی داشتند. ویکتور خارا درسال ۱۹۶۶ اولین آلبوم به نام خودش را منتشر کرد و به گروه کویلا پایون پیوست و تا سال ۱۹۶۹ به عنوان مدیر هنری آن کار خود را ادامه داد. یک سال بعد «چه گوارا»، چریک انقلابی آرژانتینی در بولیوی کشته شد و خارا در یادبود او اثری منتشر کرد که به دلیل مخالفت کمپانی ضبط آن، امکان اشاره مستقیم به نام این مبارز وجود نداشت.
ویکتور خارا در حال نواختن گیتار
سال ۱۹۶۹ ویکتور خارا در واکنش به شلیک به خانواده‌هایی که در«پورتو مونت» خانه ساخته بودند و طی آن ۷نفر از جمله یک کودک نه ماهه کشته شد، ترانه «پرسشهایی درباره پورتو مونت» سرود که در آن «پرس سوخبیس» وزیر کشور وقت که دستور شلیک داده بود را به عنوان یک جنایتکار معرفی می‌کرد. این ترانه به سرعت در میان جامعه گل کرد. همین ترانه بود که موجب حمله گروه‌های تندرو راست‌گرا به ویکتور خارا در خیابان شد و مورد نفرت احزاب راست قرار گرفت و از طرف دیگر در دل جنبش کارگری شیلی جای پای خود را محکم کرد.
قسمتی از ترانه «پرسشهایی در باره پورتومونت»
«پرسش من این است
هرگز به فکرتان رسیده که این سرزمین مال ماست
مال کسی است که بخش بزرگی از آن را در اختیار دارد
... حصارها را ویران کن
آنها را در هم بکوب»[۲]
فعالیت سیاسی
سال ۱۹۷۰ «سالوادور آلنده» چپ گرا در انتخابات ریاست جمهوری شیلی پیروز شد. خارا در برنامه های انتخاباتی او حضور داشت و بارها برنامه اجرا کرد. ترانه معروف (ما پیروز خواهیم شد) را در همین زمان سرود که به شعار اتحاد چپ گرای شیلی تبدیل شد.
«ما پیروز خواهیم شد
و زنجیرها چاره ای جز گسستن نخواهند داشت
... و ما کنار هم، تاریخ را محقق خواهیم کرد.»
پیروزی آلنده فقط تغییرات اقتصادی به همراه نداشت و رویدادهای فرهنگی بسیاری را نیز به همراه آورد. در آن زمان گروه های تئاتر، موسیقی و شعر در مناطق کارگرنشین تشکیل می شد و گروه‌های متعدد هنری به مناطق مختلف شیلی سفر می‌کردند. حرکت‌هایی مثل «جنبش ترانه نوین» در همین روزها شکل گرفت که خارا هم یکی از سردمداران آن بود.
ویکتور خارا در تظاهراتی در سانتیاگو
در آن زمان در شیلی آثار مهم ادبیات جهان روی کاغذهای ارزان و با قیمتی که هر فردی قادر به خرید باشد، عرضه می شد و فروش این آثار با فروش کمیک استریپ در دکه‌های روزنامه فروشی آمریکا قابل قیاس بود. زیاد پیش می آمد که کارگری در حال خواندن داستان های جک لندن، توماس مان، داستایوفسکی یا مارک تواین در اتوبوس‌ها دیده شود . نقاش‌ها روی دیوارهای سانتیاگو نقاشی می کشیدند و ویکتور خارا در بین مردم آواز می خواند، اما همه چیز فقط ۳سال طول کشید و سرنوشت همه جنبش‌های دموکراتیک آمریکای لاتین گریبان شیلی را گرفت؛ «پینوشه» کودتا کرد. تانک‌ها دانشگاه پلی تکنیک را که دانشجویان در آن برای مقابله با کودتاچیان سنگربندی کرده بودند مانند کارخانه‌ها بمباران کردند و سالوادور آلنده رئیس جمهور قانونی شیلی هم در کاخ ریاست جمهوری کشته شد.
مدتی قبل از کودتا خارا ترانه‌ای سرود که مانیفست او نام گرفت. «یوان ترنر» همسر انگلیسی خارا می گوید که او از قبل می دانست در کودتا کشته خواهد شد و به همین دلیل مانیفست خود را سرود.
«نه برای خواندن است که می خوانم
و نه برای عرضه صدایم، نه
من آن شعر را با آواز می خوانم
ویکتور خارا در میان کودکان محروم شیلی
که گیتار پراحساسم می سراید
... چراکه ترانه آن زمانی معنا می یابد
که قلبش نیرومندانه در تپش باشد
و انسانی آن ترانه را بسراید
که سرودخوانان شهادت را پذیرا شود»[۲]
دستگیری ویکتور خارا
بازداشت هواداران حکومت آلنده توسط نظامیان در استادیوم سانتیاگو بعد از کودتای پینوشه
در یازده سپتامبر ۱۹۷۳ با همکاری مستقیم دولت آمریکا، آگوستو پینوشه در کودتایی خونین دولت مردمی سالوادور آلنده را سرنگون کرد و هزاران نفر از مردم شیلی را دستگیر کرد. تعداد زیادی از این دستگیرشدگان در استادیوم ملی سانتایگو پایتخت شیلی گرد آورده شده بودند. [۱] ویکتورخارا، ۱۲ سپتامبر ۱۹۷۳، یک روز پس از کودتای ارتش علیه دولت سالوادور آلنده، در دانشگاه فنی در کنار دانشجویان بازداشت و به استادیوم معروف سانتیاگو منتقل شد.[۳] او در این استادیوم به همراه حدود ۵۰۰۰ نفر دیگر نگهداری میشد. جایی که مرکز بازجویی، شکنجه و اعدام هواداران دولت قانونی آلنده بود. شاهدان عینی خبر داده‌اند که در همین استادیوم بود که استخوان‌های دست و انگشتان ویکتور خارا را شکستند و از او خواستند در حضور سایر بازداشت‌شدگان آواز بخواند و او ترانه معروف خود به نام «ماپیروز خواهیم شد» را خواند.[۴]
جان باختن ویکتور خارا
روز ۱۵ سپتامبر دوباره خارا را به شکنجه کشیدند و بعد هم ۴۳ گلوله به او شلیک کردند. یک روز بعد جسد خارا و ۵ نفر دیگر از بازداشت‌شدگان در زمینی اطراف یک گورستان در نزدیکی استادیوم پیدا شد. اجساد را برای شناسایی به پزشکی قانونی منتقل کردند. یکی از کارمندان این اداره چهره خارا را شناخت و با خبردادن به همسر او مانع از آن شد که خارا را در گورهای دسته‌جمعی دفن کنند. جسد خارا که ۵۶ شکستگی و ضرب و جرح در آن تشخیص داده شده بود، به صورت ناشناس در گوشه‌ای از گورستان سانتیاگو به خاک سپرده شد.
سال ۲۰۰۹ جسد خارا در مراسمی رسمی از گور محقرش در گورستان سانتیاگو به مقبره‌ای آبرومند و درخور او منتقل شد. در این مراسم، خانم میشل باشله، رئیس جمهور وقت شیلی که پدرش از افسران وفادار به آلنده بود و قربانی کودتا شد، همراه با ۱۲ هزار نفر دیگر حضور داشت.
جوان خارا همسر انگلیسی ویکتور خارا
در زمان دیکتاتوری ۱۸ ساله پینوشه (۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰) نزدیک به ۴۰ هزار نفر به صورت غیرقانونی دستگیر و به طور منظم مورد شکنجه قرار گرفتند. بیش از ۳هزار نفر از مخالفان رژیم زیر شکنجه کشته شدند.
ویکتور خارا در روزهای بازداشت در استایوم سانتیاگو ترانه‌‌ی «استادیوم» را سرود که مدتی بعد به طور مخفیانه توسط یکی از آنهایی که از استادیوم شیلی جان سالم به در برده بود، به دست همسرش رسید. او در این ترانه می‌گوید:
«پنج هزار تن اینجاییم
در این بخش کوچک شهر
چه دشوار است سرودی سر کردن
آن گاه که وحشت را آواز می‌خوانیم
وحشت آن که من زنده‌ام
وحشت آن که می‌میرم من
خود را در انبوه این همه دیدن
در میان این لحظه‌های بی‌شمار ابدیّت
که در آن سکوت و فریاد هست
میشل باشله رئیس جمهور شیلی در کنار عکسی از ویکتور خارا در مراسم یادبود او
لحظه پایان آوازم رقم می‌خورد.»[۳]
ترانه‌های خارا در ایران
نام ویکتور خارا در ایران، بیشتر در سال ۱۳۵۸ و در کتاب جمعه که احمد شاملو مسئولیت و سردبیری آن را به عهده داشت مطرح شد. در ماه‌های پایانی همین سال «سازمان انتشاراتی و فرهنگی ابتکار» کاست اولین مجموعه از ترانه‌های ویکتور خارا را به ترجمه و دکلمه احمد شاملو منتشر کرد. این سازمان انتشاراتی تحت مسئولیت و مدیریت «ابراهیم زال‌زاده» اداره میشد و سال ۱۳۶۰ دومین و سومین مجموعه سرودهای ویکتور خارا را با ترجمه احمد شاملو و محمد زرین‌بال و با دکلمه محمد مقدم منتشر کرد. زال‌زاده اسفند سال ۱۳۷۵ در تهران درجریان قتل‌های زنجیره‌ای ناپدید شد و یک ماه بعد جسدش را که ضربات چاقو بر آن دیده میشد، در اطراف شهر پیدا کردند.[۳]
منابع
