کاربر:Safa/3صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
| اندازه جعبه = | | اندازه جعبه = | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| نام = | | عنوان ۲ = | ||
| تصویر = | | نام =ولادیمیر ایلیچ اولیانوف | ||
| تصویر =لنین ۱۵.JPG | |||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| عنوان تصویر = | | عنوان تصویر = ولادیمیر ایلیچ اولیانوف معروف به لنین | ||
| زادروز = | | زادروز = ۱۸۷۰ میلادی | ||
| زادگاه = | | زادگاه = سیمبیرسک یا اولیانوفسک | ||
| تاریخ مرگ = | | مکان ناپدیدشدن = | ||
| مکان مرگ = | | تاریخ ناپدیدشدن = | ||
| وضعیت = | |||
| تاریخ مرگ = ۲۱ ژانویهی ۱۹۲۴ میلادی | |||
| مکان مرگ =کرملین | |||
|عرض جغرافیایی محل دفن= | |عرض جغرافیایی محل دفن= | ||
|طول جغرافیایی محل دفن= | |طول جغرافیایی محل دفن= | ||
|latd=|latm=|lats=|latNS=N | |latd=|latm=|lats=|latNS=N | ||
|longd=|longm=|longs=|longEW=E | |longd=|longm=|longs=|longEW=E | ||
| محل زندگی = | | علت مرگ =سکته مغزی | ||
| ملیت = | | پیداشدن جسد = | ||
| نژاد = | | آرامگاه = | ||
| تابعیت = | | بناهای یادبود = | ||
| تحصیلات = | | محل زندگی = روسیه | ||
| ملیت =روس | |||
| نامهای دیگر =لنین | |||
| نژاد = | |||
| تابعیت =اتحاد جماهیر شوروی، روسیهی فعلی | |||
| تحصیلات = حقوق دانشگاه سن پترزبورگ | |||
| دانشگاه = | | دانشگاه = | ||
| پیشه = | | پیشه = | ||
| سالهای فعالیت = | | سالهای فعالیت =۱۸۸۷ تا ۱۹۲۴ | ||
| کارفرما = | | کارفرما = | ||
| نهاد = | | نهاد = | ||
| نماینده = | | نماینده = | ||
| شناختهشده برای = | | شناختهشده برای = اثبات تئوریهای مارکس و انگلس | ||
| نقشهای برجسته = | | نقشهای برجسته = رهبری پیروزمند انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ در شوروی | ||
| سبک = | | سبک = | ||
| تأثیرگذاران = | | تأثیرگذاران =مارکس، انگلس، پلخانف، کائوتسکی، چرنیشفسکی، نچایف | ||
| تأثیرپذیرفتگان = | | تأثیرپذیرفتگان =کلیهی احزاب مارکسیست لنینست | ||
| شهر خانگی = | | شهر خانگی = سیمبرسک (اولیانوفسک) | ||
| دستمزد = | |||
| دارایی خالص = | |||
| قد = | |||
| وزن = | |||
| تلویزیون = | | تلویزیون = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| حزب = | | دوره = | ||
| جنبش = | | پس از = | ||
| مخالفان = | | پیش از = | ||
| حزب =حزب سوسیال دموکرات، جناح بلشویک حزب سوسیال دموکرات و پس از پیروزی انقلاب شوروی حزب کمونیست شوروی | |||
| جنبش =سوسیال دموکراسی | |||
| مخالفان = | |||
| هیئت = | | هیئت = | ||
| دین = | | دین = | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| منصب = | | اتهام = | ||
| مکتب = | | مجازات = | ||
| آثار = | | وضعیت گناهکاری = | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | منصب =اولین رهبر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی | ||
| مکتب =مارکسیسم لنینیسم | |||
| آثار =چه باید کرد؟، دولت و انقلاب، یک گام به پس دو گام به پیش و... | |||
| همسر =نادژدا کروپسکایا | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
| والدین = | |||
| خویشاوندان سرشناس =الکساندر اولیانوف که در طرح ترور الکساندر سوم نقش داشت | |||
| جوایز = | | جوایز = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| اندازه امضا = | | اندازه امضا = | ||
| signature_alt = | |||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| imdb_id = | |||
| Soure_id = | |||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''کارل هاینریش مارکس،''' (به آلمانی: karl heinrich marx) زادهی ۵ می در تریر پروس ۱۸۱۸ - درگذشت ۱۴ مارس ۱۸۸۳ لندن، فیلسوف، جامعهشناس، متفکر انقلابی، تاریخدان و اقتصاددان معروف به همراه فریدریش انگلس مانیفست کمونیست را در سال ۱۸۴۸ منتشر کرد که رسالهی اصلی جنبش کمونیستی در جهان است. | |||
اثر پر آوازهی دیگر او کتاب سرمایه است که تا به امروز اثرگذارترین مکتوب در تحلیل اقتصاد سیاسی سرمایهداری است. مارکس در برلین حقوق و فلسفه خواند و به فلسفه هگل علاقهمند شد. دکترایش را در سال ۱۸۴۱ از دانشگاه ینا دریافت کرد. اما افکار شورشی او مانع از این شد که بتواند به تدریس بپردازد. او به پاریس نقل مکان کرد تا از سانسور عقاید دولت پروس، که به طور فزآیندهای به سرکوب آشوبگران جناح چپ پرداخته بود فرار کند. مارکس تحت تعقیب پلیس فرانسه و بلژیک بود. او تصمیم گرفت به لندن رفته و کار خود را از آنجا ادامه دهد. در لندن، مارکس به همراه دوستش انگلس جلودار جنبش سوسیالیستی رو به ترقی بود. او در اولین کنگره انترناسیونال، نفوذ زیادی پیدا کرد. پس از شورش ۱۸ مارس ۱۸۷۱، و شکست کمون پاریس، نام مارکس شهره جهان شد. او نظریهپرداز سوسیالیزم علمی، و نخستین سازمانده جنبش انترناسیونال بینالمللی کارگری بود. طبق نظرسنجیها از او بعنوان اولین نظریهپرداز هزاره نام برده میشود. | |||
== | == گاهشمار زندگی مارکس == | ||
کارل مارکس فرزند سوم هاینریش مارکس لوی (Marx Levi)، یک وکیل دادگستری یهودی بود که از خانوادهٔ خاخامهای معروف شهر محسوب میشد. هاینریش «مارکس لوی» به خاطر محدودیتهایی که دولت پروس برای حقوقدانان یهودی قائل شده بود و به خاطر این که بتواند شغل خود را در دادگستری حفظ کند، به شاخهٔ پروتستان مسیحیت گروید و از آن پس خود را هاینریش مارکس نامید. در سال ۱۸۲۴ فرزندان وی نیز به مسیحیت گرویدند. | |||
کارل مارکس در شهر تریر دورهٔ دبیرستان را به پایان رساند و در دانشگاه شهر بن به تحصیل رشتهٔ حقوق پرداخت. یک سال بعد به برلین عزیمت کرد و در دانشگاه آن شهر در رشتههای فلسفه و تاریخ به تحصیل ادامه داد. مارکس در سال ۱۸۴۱ با ارائهٔ تز دکترای خود دربارهٔ اختلاف فلسفهٔ طبیعت دموکریتوس و اپیکور تحصیلات دانشگاهی خود را از راه مکاتبهای در دانشگاه ینا به پایان رساند. او به امید آن که بتواند در دانشگاه بن تدریس کند به آن شهر رفت ولی دولت پروس مانع اشتغال وی بهعنوان استاد دانشگاه شد. مارکس در این زمان به روزنامهٔ نوبنیاد لیبرالهای جبههٔ اوپوزیسیون شهر کلن پیوست و بهعنوان عضو ارشد کادر تحریریهٔ روزنامه مشغول به کار شد. در این دوره مارکس یک هگلی بود و در برلین به حلقهٔ هگلیهای چپ (شامل برونو باوئر و دیگران) تعلّق داشت. در طول همین سالها لودویگ فویرباخ نقد خود را از مذهب آغاز نموده و به تبیین دیدگاه ماتریالیستی خود پرداخت. ماتریالیسم فویرباخ در سال ۱۸۴۱ در کتاب جوهر مسیحیت به اوج خود رسید. دیدگاههای فویرباخ، بهخصوص مفهوم بیگانگی مذهبی او، تأثیر زیادی بر سیر تحوّل اندیشهٔ مارکس گذاشت. این تأثیرات را میتوان بهوضوح در کتاب «دستنوشتههای اقتصادی فلسفی ۱۸۴۴» و بهصورت پختهتری در کتاب سرمایه مشاهده کرد. | |||
مطالب خواندنی: | |||
زندگینامه ورنر فون براون، پدر علم موشکی | |||
فروردین ۱۴, ۱۳۹۹ | |||
زندگینامه شروین پیشه ور، کارآفرین ایرانی آمریکایی سیلیکون ولی | |||
فروردین ۱۴, ۱۳۹۹ | |||
در | مدفن کارل مارکس در گورستان هایگیت | ||
مارکس مبارزهٔ عملی سیاسی و فلسفی را بههمراه دوست نزدیکش، فردریک انگلس، آغاز کرد و با او بود که یک سال پیش از انقلابات ۱۸۴۸ «بیانیهٔ کمونیست» را به رشتهٔ تحریر درآورد. مارکس در این سالها با محیط دانشگاهی و ایدهآلیسم آلمانی و هگلیهای جوان قطع رابطه کرد و به مسائل جنبش کارگری اروپا پرداخت و از ابتدا در انجمن بینالملل اول که در ۱۸۶۴ تأسیس شد، نقش بازی کرد و نهایتاً دبیر این انجمن شد. او اوّلین جلد کتاب مشهورش، سرمایه، را در ۱۸۶۷ منتشر کرد. این کتاب حاوی نظریات او در نقد اقتصاد سیاسی است. | |||
کارل عاشق دختری شد و با پدرش قهر کرد و با معشوقهاش به پاریس و سپس لندن رفت. او بیش از ۳۰ سال آخر عمر را در لندن و در تبعید گذراند و همانجا درگذشت. عقاید وی که در زمان خودش نیز طرفداران بسیاری یافتند، پس از مرگ توسّط افراد بیشتری تبلیغ میشدند. با پیروزی و قدرتگیری بلشویکها در روسیه در ۱۹۱۷ طرفداران کمونیسم و مارکسیسم در همه جای دنیا رشد کردند و چند سال پس از جنگ جهانی دوم، یک سوم مردم دنیا حکومتهای مارکسیست داشتند. رابطهٔ این «مارکسیست» های متعدّد با اندیشهٔ مارکس مورد اختلافنظر است. خود مارکس یک بار در مورد دیدگاههای حزبی سوسیال دموکراتیک در فرانسه که خود را مارکسیست میدانست، گفت: «خوبست حداقل میدانم که من مارکسیست نیستم!» | |||
== | |||
زندگینامه کارل مارکس | مشاهیر تاریخ ما (tarikhema.org) | |||
==تاثیر لنین بر انقلابیون== | |||
به عقیده مورخان غربی لنین از زمان مسیح و ژول سزار تا کنون متنفذترین و مؤثرترین مرد در تاریخ بشریت بوده و او را چکش انقلاب جهانی میخوانند. چکشی که بر زنگ انقلاب فرود آمد و این کار را بوسیله ایجاد جنگ بین فقیر و غنی، انجام داد و با طنین عظیم خود، انقلاب را آغاز کرد. | |||
تمامی انقلابات قرن بیستم بصورت مستقیم و غیر مستقیم تحت تاثیر آرا و عقاید سیاسی و استراتژیک لنین رقم خورده است. | |||
==ابعاد شخصیت لنین== | |||
===اخلاق لنین=== | |||
<blockquote>لنین از نظر اخلاق فردی و انقلابی با اینکه برجستهترین رجل سیاسی دوران خود بود ولی بشدت با بزرگ کردن شخص خودش در مبارزه مخالفت میکرد، لوناچارسکی حکایت میکند که در سال ۱۹۱۸ کمی پس از آنکه لنین بشدت مجروح شده بود، و، د، بونچ - بروئه ویچ و عدهای دیگر را احضار کرد و به آنان گفت:</blockquote><blockquote>«من متوجه شدهام که شروع به بزرگ کردن شخص من کردهاند و از این بابت بشدت ناراضیم، این کار، ناراحتکننده و خطرناک است، همهی ما میدانیم که هدفمان در یک فرد خاص متجلی نمیشود، من منع کردن چنین پدیدهای را از طرف خودم ناشیانه میدانم، این کار به نحوی از انحاء هم مسخره است و هم حاکی از پر مدعایی اما ما باید بتدریج به آن پایان دهیم».<ref name=":0">لنین - کتاب در دادگاه تاریخ صفحه ۲۱۸ و ۲۱۹</ref></blockquote>لنین همچنین از ستایشهای ماکسیم گورکی در مقالهی و، ای، لنین، و در نامهی سرگشاده به اچ جی ولز که کاملا آغشته به کیش شخصیت بود احساس نزدیک به اکراه داشت، او پس از خواندن این دو متن، طرح قطعنامهای را برای پولیتبورو نوشت:<blockquote>«دفتر سیاسی کمیته مرکزی انتشار مقالات گورکی بویژه سرمقاله را در شماره ۱۲ مجلهی انترناسیونال کمونیست کاملا نابجا میداند، چون نه تنها هیچ چیز کمونیستی در این مقالات نیست بلکه خطوط ضد کمونیستی بسیاری هم دارند، در آینده چنین مقالاتی نباید تحت هیچ عنوان در انترناسیونال کمونیست چاپ شود».<ref>کتاب در دادگاه تاریخ صفحه ۲۱۹</ref></blockquote>همچنین لنین در جلسه پایانی کنگره نهم حزب در سال ۱۹۲۰ با ستایشی که بطور خودانگیخته از او شد مخالفت کرد و به نشانهی اعتراض سالن جلسه را ترک کرد.<ref name=":0" /> | |||
===لنین سازمانده=== | |||
لنین در قامت یک سازمانده بزرگ در تشکیل حزب سوسیال دموکرات روسیه و پس از آن حزب سوسیال دموکرات شاخهی بلشویکها و رهبری پیروزمندانه انقلاب اکتبر شوروی و بعدها حزب کمونیست شوروی همچنین در سازماندهی اتحادیهی مبارزه برای آزادی طبقه کارگر پترزبورگ و انتشار روزنامهی ایسکرا، نقشی عمده و اساسی داشت، | |||
===لنین استراتژیست=== | |||
لنین مینویسد:<blockquote>جنگ میان سرمایهداران برای کسب منفعت «به جنگ ستمدیدگان علیه ستمگران» تبدیل شد و زمان تنها جنگ مشروع و عادلانه، جنگ مقدس از دیدِ تودههای زحمتکش، ستمدیده و استثمار شده <sup> </sup>فرا رسید.</blockquote> | |||
[[پرونده:لنین ۲۵ مه ۱۹۱۹.JPG|بندانگشتی|'''لنین ۲۵ مه ۱۹۱۹ میدان سرخ مسکو''']] | |||
<blockquote>زیرا جنگ، طبق فرمول کلازویتس، «ادامهی سیاست با وسایل دیگر است». لنین توجه زیادی به این فرمول دارد و بارها آن را نقل میکند. </blockquote><blockquote>همچنین، هنگامی که شهرنشینان و دهقانان انقلابی فرانسه، در پایان قرن هجدهم، سلطنت را سرنگون کردند و جمهوری دموکراتیک برقرار کردند، در همان حال پایه و اساس «بقیهی اروپای مستبد، تزاریست، سلطنتطلب و نیمهفئودال» را به لرزه درآوردند؛ و تداوم اجتنابناپذیر سیاست این طبقهی انقلابی پیروزمند در فرانسه، جنگهایی بودند که در جریان آنها تمامی دول سلطنتطلب اروپا ائتلاف و جنگ ضد انقلابی خود علیه فرانسهی انقلابی را شکل دادند. بهنوشتهی لنین، مطمئناً، به دلایل دقیقاً مشابه، جنگ اول جهانی، جنگ اتحاد مثلث (انگلستان، فرانسه، روسیه) و امپراتوریهای مرکزی (آلمان، اتریش ـ مجارستان)، ادامهی سیاستی است که طبقات حاکم قدرتهای متخاصم مدتها پیش از شروع مخاصمه به پیش میبردند، اما این بار با سلاحهای جنگی. بنابراین جنگ، برخلاف اندیشهی «کشیشان مسیحی، که مانند اپورتونیستها، ملیگرایی، بشرگرایی و صلح را موعظه میکنند»، تصادف یا گناه نیست؛ بلکه مرحلهای اجتنابناپذیر در سرمایهداری و شکلی از زندگی سرمایهداری است و به همان اندازه طبیعی است که صلح.<ref>[https://pecritique.files.wordpress.com/2020/07/lenine-et-la-revolution-.pdf مقاله لنین و انقلاب ژان سلم]</ref></blockquote><blockquote>زمانی که خبر کنارهگیری تزار را به لنین دادند او باور نکرد و زمانی که خبر را در صدر اخبار روزنامههای زوریخ دید تنها یک هم و غم داشت: بازگشت هر چه سریعتر به روسیه. استالین اما زودتر از لنین به پایتخت رسید چه آنکه او روزهای تبعید در سیبری را میگذراند و به محض ورود به عرصه، ماهیت دولت موقت را به رسمیت شناخت. اما لنین را اندیشهای دیگر بود:</blockquote><blockquote>«ما هیچ حمایتی از حکومت موقت نمیکنیم.» جملهای بود که لنین به محض ورود به پتروگراد بر زبان آورد. در اوضاع آشفته آن روزهای پایتخت، مخالفتهای لنین موجی از اعتراض همراه داشت. لنین در این وضعیت نابسامان نظریهای تازه را تحت عنوان «تزهای آوریل» عرضه کرد.</blockquote><blockquote>نظریهای مبتنی بر این امر که «باید یک جنگ داخلی تمامعیار شکل گیرد تا از میان آن طبقه کارگر زمام امور را به دست گیرد.» </blockquote>لنین از سیستم شوراها به جای حکومت موقت دفاع کرد و پیشنهاد تغییر نام حزب سوسیال دموکرات به حزب کمونیست را مطرح کرد. بلشویکها دست به کار تشکیل شورای پتروگراد در مقابل حکومت موقت شدند و اینچنین شد که در اولین کنگره سراسری شوراها مناظرهای ماندگار میان کرنسکی و لنین در گرفت. در این کنگره لنین شورا را به عنوان همتای نوین کنوانسیون در انقلاب فرانسه به شمار آورد و خواستار آن شد که شورا بیدرنگ و از طریق توسل به زور تمام قدرت را از چنگ حکومت موقت بیرون آورد. | |||
لنین با همراهی استالین، تروتسکی- که اکنون به او پیوسته بود- و دیگر حامیان خویش قیامی را علیه حکومت موقت سامان داد. قیامی که در شب ۲۴ اکتبر به پیروزی رسید و از دل آن شورای کمیسرهای خلق به رهبری ولادیمیر ایلیچ لنین به جای دولت موقت ظهور کرد.<ref>[https://revolutionary-socialism.com/wp-content/uploads/2015/12/lenin-tezhaye-avril1.pdf لنین کتاب تزهای آوریل] </ref> | |||
لنین در ۱۹۲۰ اعلام میکند که: <blockquote>«هدایت ارتشی که کار کردن با همهی سلاحها و ادوات را نیاموخته باشد و با شیوههایی که دشمن بهکار میبرد یا بهکار خواهد برد آشنا نباشد، غیر عاقلانه یا حتی جنایتکارانه خواهد بود: این حقیقت در مورد سیاست حتی بهتر صدق میکند تا در مورد هنر نظامی».<ref>[https://www.marxists.org/farsi/archive/lenin/works/1920/bimari.pdf لنین - کتاب بیماری کودکی چپ روی فصل دهم ۱۹۲۰ مجموعه آثار جلد ۳۱ ص ۹۲]</ref></blockquote> | |||
===لنین فیلسوف=== | |||
زمانی که لنین بازداشت و به سیبری تبعید شد. دورانی بود كه تلاشهای مادر لنین این امكان را برای او فراهم آورد كه در دهكدهای آرام و با مطالعه انبوه كتابهایی كه از مادر تقاضا میكرد، اندیشه سیاسی خویش را شكل دهد. | |||
لنین در این ناحیه بسیار سرد و نزدیک به آب و هوای قطبی، کتاب فلسفه و طرز عمل تردیونیسم را که از آثار فابیانهای سوسیالیست انگلیس بود به زبان روسی ترجمه نمود و نام آن را به دموکراسی صنعتی تغییر داد. او اندیشه کارل مارکس را بهترین راهنمای عمل برای جنبش کارگری خواند و تبلیغ عقاید او را وظیفه تمام انقلابیون دانست. | |||
لنین نظرات فلسفی خود را در کتابهای یادداشتهای فلسفی و ماتریالیسم و امپریوکریتیسیسم تشریح کرده است. | |||
[[پرونده:استالین.JPG|بندانگشتی|'''ژوزف استالین''' ]] | |||
===لنین ایدهپرداز=== | |||
اندیشه لنین بر پایه اولویت طبقه کارگر و حقانیت تاریخی آن استوار است. به نظر لنین طبقه کارگر حق دارد برای انجام رسالت تاریخی خود، به سلطه طبقات دیگر پایان دهد و سیادت مستقل خود را، که همان دیکتاتوری پرولتاریا است، مستقر سازد. ابزار کارگران برای رسیدن به این هدف حزب طبقه کارگر است که به گفته لنین «آگاهترین عناصر طبقه کارگر» در آن گرد آمده و متشکل شدهاند. | |||
==وصیت نامهی لنین== | |||
لنین در وصیتنامه خویش نقاط منفی استالین را زیر ضرب گرفت: «استالین بسیار خشن است و این نقص که برای ما کمونیستها قابل پذیرش است در مقام دبیر کلی حزب قابل پذیرش نیست. لذا به رفقا پیشنهاد میکنم راهی را بیابند که استالین را از مقام خود برکنار کرده و فرد دیگری را که از تمام جهات برتری، از استالین متفاوت باشد به جای او بگمارند.»<ref>[https://revolutionary-socialism.com/wp-content/uploads/2014/10/lenins-testament1.pdf لنین - وصیت نامه]</ref> | |||
==آثار لنین== | |||
*۱۸۹۴ دوستان مردم چه کسانی هستند و چگونه با سوسیال دموکراتها میجنگند - در رد عقاید ناردونیکها | |||
*۱۸۹۹ وظیفهٔ فوری ما | |||
*۱۸۹۹ توسعهٔ سرمایهداری در روسیه | |||
*۱۹۰۲ چه باید کرد؟ - در رد عقاید اکونومیستها | |||
*۱۹۰۴ یک گام به پیش، دو گام به پس - حاوی اصول تشکیلاتی حزب کمونیست و دیکتاتوری پرولتاریا | |||
*۱۹۰۵ دو تاکتیک سوسیال دموکراسی در انقلاب دموکراتیک - در بارهی مبانی تاکتیکهای انقلابی | |||
*۱۹۰۸ ماتریالیسم و امپریوکریتیسیسم - دربارهی ماتریالیسم دیالکتیک و تاریخی | |||
*۱۹۱۳ دفترهای فلسفی - انتقادات لنین از مذهب و تبیین گسترده ماتریالیسم دیالکتیک | |||
*۱۹۱۴ حق ملتها برای خودمختاری | |||
*۱۹۱۵ سوسیالیسم و جنگ | |||
*۱۹۱۷ امپریالیسم بالاترین مرحلهٔ سرمایهداری - تبیین تئوریک از پیدایش و ارتقای عملکرد استعمار و امپریالیسم | |||
*۱۹۱۷ دولت و انقلاب - دربارهی دیکتاتوری پرولتاریا و گذار به سوسیالیسم | |||
*۱۹۱۸ انقلاب پرولتری و کائوتسکی مرتد | |||
*۱۹۲۰ بیماری کودکی چپروی درکمونیسم - در بارهی کمونیستهای مخالف سیاست نپ و مخالفان اقتدار حزب کمونیست | |||
==گاهشمار زندگی لنین== | |||
[[پرونده:لنین و خواهرش اولگا در سال ۱۸۷۴.jpg|جایگزین=لنین و خواهرش اولگا|بندانگشتی|لنین و خواهرش اولگا در سال ۱۸۷۴ سیمبیرسک]] | |||
*۱۸۷۰ (۱۰ آوریل) تولد لنین در سیمبیرسک | |||
*۱۸۸۱ قتل الکساندر دوم | |||
*۱۸۸۳ تاسیس گروه آزادی کار در ژنو به وسیلهی پلخانف | |||
*۱۸۸۷ اعدام الکساندر اولیانف برادر بزرگتر لنین | |||
*۱۸۹۳ - ۱۸۹۵ استقرار لنین در سن پترزبورگ و ملاقات با کروپسکایا | |||
*۱۸۹۵ بازداشت لنین تا ۱۸۹۷ | |||
*۱۸۹۷ تبعید به سیبری و پیوستن کروپسکایا به وی | |||
*۱۸۹۸ بنیانگذاری حزب سوسیال - دموکرات روسیه در شهر مینسک | |||
*۱۸۹۹ تا ۱۹۰۰ شورشهای دانشجویی در روسیه | |||
*۱۹۰۰ ترک سیبری و اقامت در سویس با نام لنین | |||
*۱۹۰۰ انتشار اولین شماره روزنامهی ایسکرا | |||
*۱۹۰۰ تا ۱۹۰۲ تشکیل حزب | |||
*۱۹۰۲ نوشتن کتاب چه باید کرد؟ | |||
*۱۹۰۳ تشکیل دومین کنگره حزب سوسیال دموکرات روسیه و انشعاب آن به بولشویکها و منشویکها | |||
*۱۹۰۴ آغاز جنگ روس و ژاپن | |||
*۱۹۰۴ لنین کتاب یک گام به پیش، دو گام به پس را نوشت. | |||
*۱۹۰۵ انقلاب در ۹ ژانویه با یکشنبه خونین آغاز شد. | |||
*۱۲ تا ۲۷ آوریل سومین کنگره خزب در لندن | |||
*۲۵ اوت عهدنامهی پرتسموث، پایان جنگ روس و ژاپن | |||
*۷ تا ۹ سپتامبر کنفرانس سازمانهای سوسیال دموکرات در ریگا، بازگشت لنین به روسیه | |||
*۱۷ اکتبر مانیفست امپراتور وعده اصلاحات و قانون اساسی میدهد. | |||
*اکتبر اعتصاب عمومی در روسیه | |||
*[[پرونده:لنین جوان.jpg|جایگزین=لنین جوان |بندانگشتی|لنین جوان ]]۶ تا ۱۷ دسامبر قیام مسکو | |||
*۱۲ تا ۱۷ دسامبر اولین کنفرانس حزب سوسیال دموکرات روسیه در تامر فورس | |||
*۱۹۰۶ | |||
۱۰ تا ۲۵ آوریل چهارمین کنگره حزب سوسیال دموکرات روسیه موسوم به کنگرهی اتحاد در استکهلم | |||
۲۷ آوریل انتخابات دوما | |||
۳ تا ۷ نوامبر دومین کنفرانس حزب حزب سوسیال دموکرات روسیه در تامر فورس | |||
۹ نوامبر اصلاحات ارضی استولیپین | |||
۱۹۰۷ | |||
۲۰ فوریه دومای دوم | |||
آوریل و مه پنجمین کنگره حزب سوسیال دموکرات روسیه در لندن | |||
۳ تا ۵ اوت کنفرانس کوتلا | |||
اول نوامبر انتخابات دومای سوم، لنین روسیه را ترک و در سویس مستقر شد | |||
۵ تا ۱۲نوامبر چهارمین کنفرانس حزب در هلسینگفورس | |||
۱۹۰۸دسامبر پنجمین کنفرانس حزب در پاریس | |||
۱۹۱۰ ژانویه پلنوم کمیتهی مرکزی psdor، آخرین تلاشها برای اتحاد بلشویکها و منشویکها | |||
۱۹۱۱ تشکیل مدرسهی کادرهای حزب در لونٰژومو، حومهی پاریس | |||
۱۹۱۱اول سپتامبر قتل استولیپین | |||
۱۹۱۲ | |||
[[پرونده:لنین ۱۲.JPG|بندانگشتی|'''لنین در زمان پیروزی انقلاب''']] | |||
ژانویه ششمین کنفرانس حزب در پراگ، بلشویکها اعلام موجودیت میکنند. | |||
آوریل تیراندازی در لنا | |||
۲۳ انتشار اولین شمارهی پراودا | |||
تابستان لنین در کراکووی مستقر میشود | |||
اوت کنفرانس وین به وسیلهی تروتسکی سازمان داده میشود، جدایی قطعی بین منشویکها و بلشویکها | |||
نوامبر افتتاح دومای چهارم | |||
۲۴ نوامبر کنگرهی بال، در سویس دومین انترناسیونال برای عدم پذیرش جنگ بعنوان یک امر ملی و میهن پرستانه | |||
۱۹۱۴ | |||
۲۸ ژوئن قتل آرشیدوک فرانسوا فردیناند ولیعهد اتریش در سارایوو | |||
۲۰ تا ۲۴ ژوئیه دیدار پوانکاره رئیس جمهور فرانسه از روسیه | |||
[[پرونده:راسپوتین.JPG|بندانگشتی|'''راسپوتین مشاور خانوادگی تزار نیکلای دوم''']] | |||
اجلاس انترناسیونال در بروکسل | |||
اول اوت آلمان به روسیه اعلان جنگ میدهد. | |||
آخر ماه اوت شکست روسیه در کنار دریاچههای مازوری بازگشت لنین به سویس | |||
۱۹۱۵ ۵ سپتامبر کنفرانس زیمروالد، لنین کتاب امپریالیسم بالاترین مرحلهی سرمایهداری را مینویسد. | |||
۱۹۱۶ | |||
فوریه کنفرانس کینتال | |||
مارس حملهی روسیه در جبهه شمال برای کاستن فشار از روی ارتش فرانسه که در وردون در محاصرهی آلمان قرار گرفته بود. | |||
۱۷ دسامبر قتل راسپوتین | |||
۱۹۱۷ | |||
۲۳ تا ۲۵ فوریه انقلاب در پتروگراد | |||
۲۷ فوریه تصرف کاخ زمستانی شوراها در کاخ تورید مستقر میشوند. | |||
۲ مارس تشکیل حکومت موقت و استعفای نیکلای دوم | |||
۹ مارس ایالات متحده حکومت موقت را به رسمیت میشناسد. | |||
۲۳ فوریه روز بین المللی زن، تظاهرات در سن پترزبورگ آغاز میشود. | |||
۲۷ فوریه آخرین دولت تزاری به نخست وزیری شاهزاده گلیتسین استعفا میکند. | |||
۲۸ فوریه تشکیل شورای پتروگراد | |||
۲ مارس کنارهگیری نیکلای دوم از سلطنت | |||
۳ آوریل لنین وارد پتروگراد میشود. | |||
۴ آوریل انتشار تزهای آوریل توسط لنین | |||
۲۴ تا ۲۹ آوریل تشکیل هفتمین کنفرانس بلشویکها | |||
۵ مه تشکیل دولت ائتلافی | |||
[[پرونده:کرنسکی.JPG|بندانگشتی|'''الکساندر فیودورویچ''' '''کرنسکی نخستوزیر دولت موقت'''|جایگزین=]] | |||
ژوئن تهاجم ناموفق کرنسکی، اولین کنگره پانروس شوراها | |||
۳-۵ ژوئیه تظاهرات مسلحانهی کارگران، سربازان، و ملوانان کرونشتات. بازداشت بلشویکها توسط دولت کرنسکی و مخفی شدن لنین | |||
۲۳ ژوئیه تا ۳ اوت کنگره بلشویکها با شعار وحدت و پیوستن تروتسکی به بلشویکها | |||
۲۶ اوت تلاش کورنیلوف برای کودتا فرومیپاشد. | |||
سپتامبر بلشویک ها در شوراهای پتروگراد و مسکو حائز اکثریت میشوند. | |||
۲۵ سپتامبر تروتسکی آزاد و به ریاست شورای پتروگراد انتخاب میشود. | |||
[[پرونده:درژینسکی.JPG|بندانگشتی|'''فلیکس ادموند درژینسکی اولین رئیس چکا''']] | |||
۱۰ اکتبر کمیته مرکزی بلشویکها تصمیم به قیام میگیرد. | |||
۲۵-۲۶ اکتبر انقلاب پیروز میشود و بلشویک ها قدرت را به دست میگیرند. | |||
۲۶ اکتبر لنین فرمان راجع به زمین و صلح را صادر میکند و دولت شوروی تشکیل میشود. | |||
۱۲ تا ۲۷ نوامبر انتخابات مجلس مؤسسان | |||
۲ دسامبر آتش بس آلمان و روسیه مذاکرات برست لیتوفسک | |||
۷ دسامبر تشکیل چکا (کمیسیون فوقالعاده برای مبارزه با ضد انقلاب و خرابکاری) | |||
۱۹۱۸ | |||
۵ ژانویه بلشویکها مجلس مؤسسان را منحل میکنند. | |||
ژانویه ارتش داوطلب ضد بلشویک تشکیل میشود. | |||
۲۱ ژانویه سوونارکوم تمام طلبهای حکومت تزاری را کان لم یکن اعلام میکند. | |||
۳ مارس دولت شوروی با قدرتهای محور در برستلیتوفسک پیمان صلح امضا میکند. | |||
۶ تا ۸ مارس هفتمین کنگره بلشویکها | |||
مارس مداخلهی متفقین آغاز میشود. | |||
مه سربازان چکسلواکی که با خط آهن سراسری سیبری مسافرت میکنند برضد دولت شوروی شورش میکنند و به این وسیله این امکان را برای سفیدها فراهم میآورند که حرکت خود را در سیبری سازمان دهند. | |||
مه آغاز جنگ داخلی | |||
تابستان برقراری سیاستهای کمونیسم جنگی | |||
۶ ژوئیه شورش سوسیالیستهای انقلابی | |||
۱۷ ژوئیه اعدام تزار و خانوادهاش | |||
[[پرونده:تروتسکی.JPG|بندانگشتی|'''لئون تروتسکی اولین فرمانده و سازمانده ارتش سرخ''']] | |||
۳۰ اوت ترور لنین توسط اف کاپلان و آغاز خشونت سرخ | |||
نوامبر دریاسالار کلچاک رهبری نیروهای ضد بلشویک در سیبری را به عهده میگیرد. پایان جنگ در اروپا مداخلهی متفقین را دگرگون میسازد. | |||
۱۹۱۹ پاریس آغاز کنفرانس صلح | |||
۱۵ژانویه قتل رزا لوکزامبورگ و کارل لیبکنشت | |||
۲ تا ۷مارس تأسیس بین الملل کمونیست در مسکو | |||
بهار ارتشهای کلچاک، مسکو را تهدید میکنند. | |||
اکتبر ارتشهای دنیکین و کلچاک، ۲۰۰ میلی مسکو، را اشغال میکنند. | |||
زمستان ارتش یودنیچ پتروگراد را تهدید میکند. | |||
ارتش سرخ در تمام جبههها پیروز است. | |||
۲ تا ۴ دسامبر هشتمین کنفرانس بلشویکها | |||
۱۹۲۰ شکست سفیدها در سیبری | |||
۲۹ مارس نهمین کنگره حزب | |||
۲۴ آوریل جنگ شوروی ـ لهستان | |||
۲۱ ژوئیه دومین کنگره بینالملل کمونیست | |||
اوت شکست ارتش سرخ در دروازهی ورشو | |||
سپتامبر کنگره ی مردمان کارگر شرق در باکو | |||
۱۳ اکتبر صلح با لهستان | |||
۲۵ اکتبر تا ۱۶ نوامبر شکست ژنرال ورانگل، رهبر آخرین ارتش سفید، وی کریمه را برای تبعید ترک میکند. | |||
زمستان حکومت شوروی در سه جمهوری قفقاز برقرار میشود. مداخلهی متفقین پایان مییابد. | |||
۱۹۲۱ | |||
ژانویه قیام دهقانان تامبوف | |||
مارس قیام ملاحان کرونشتات | |||
دهمین کنگرهی حزب قطعنامهی ضد جناحها را به تصویب میرساند، سیاست نپ به اجرا درمیآید. | |||
۲۴ ژوئن تا ۱۳ ژوئیه سومین کنگره بینالملل کمونیست | |||
اوت تصفیهی حزب | |||
۱۲ اکتبر تاسیس بانک دولتی | |||
۱۹۲۱ـ۱۹۲۲ قحطی | |||
۱۹۲۲ | |||
۶ فوریه نام چکا به گ پ او تغییر مییابد. | |||
[[پرونده:تزار.JPG|بندانگشتی|'''تزار نیکلای دوم آخرین امپراتور روسیه''']] | |||
۲۶ فوریه مصادرهی اموال کلیسا مبارزات ضد مذهبی | |||
۲ آوریل استالین دبیر کل کمیته مرکزی میشود. | |||
۲۶ مه اولین سکته مغزی لنین او تا اکتبر کارها را رها میکند. | |||
ژوئن محاکمهی سوسیالیستهای انقلابی | |||
۴ نوامبر تا ۵ دسامبر چهارمین کنگره بینالملل کمونیست | |||
۱۶ دسامبر دومین سکته مغزی لنین | |||
۲۲ دسامبر نامه موسوم به وصیت نامه توسط لنین به کنگره | |||
۳۰ دسامبر تأسیس اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی | |||
۳۰ و ۳۱ دسامبر لنین یادداشتهای خود در باره مسئله ملی را دیکته میکند. | |||
۱۹۲۳ | |||
۴ ژانویه یادداشت لنین درباره دور کردن استالین از قدرت | |||
ژانویه تا مارس لنین آخرین مطالب خود را دیکته میکند. | |||
۶ مارس قطع رابطه لنین با استالین | |||
۱۷ تا ۲۵ آوریل دوازدهمین کنگره حزب بدون حضور لنین | |||
۲۳ اکتبر چهل و شش رهبر از گروه حاکم انتقاد میکنند. | |||
۱۹۲۴ | |||
سیزدهمین کنفرانس حزب محکوم کردن نظریات تروتسکی | |||
۲۱ ژانویه درگذشت و. ا. لنین و جانشینی ریکوف در مقام رئیس دولت | |||
۳۱ ژانویه قانون اساسی شوروی به تصویب میرسد. | |||
مارس برقراری روبل ثابت | |||
==منابع== | |||
<references /> |
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۱
کارل هاینریش مارکس، (به آلمانی: karl heinrich marx) زادهی ۵ می در تریر پروس ۱۸۱۸ - درگذشت ۱۴ مارس ۱۸۸۳ لندن، فیلسوف، جامعهشناس، متفکر انقلابی، تاریخدان و اقتصاددان معروف به همراه فریدریش انگلس مانیفست کمونیست را در سال ۱۸۴۸ منتشر کرد که رسالهی اصلی جنبش کمونیستی در جهان است.
اثر پر آوازهی دیگر او کتاب سرمایه است که تا به امروز اثرگذارترین مکتوب در تحلیل اقتصاد سیاسی سرمایهداری است. مارکس در برلین حقوق و فلسفه خواند و به فلسفه هگل علاقهمند شد. دکترایش را در سال ۱۸۴۱ از دانشگاه ینا دریافت کرد. اما افکار شورشی او مانع از این شد که بتواند به تدریس بپردازد. او به پاریس نقل مکان کرد تا از سانسور عقاید دولت پروس، که به طور فزآیندهای به سرکوب آشوبگران جناح چپ پرداخته بود فرار کند. مارکس تحت تعقیب پلیس فرانسه و بلژیک بود. او تصمیم گرفت به لندن رفته و کار خود را از آنجا ادامه دهد. در لندن، مارکس به همراه دوستش انگلس جلودار جنبش سوسیالیستی رو به ترقی بود. او در اولین کنگره انترناسیونال، نفوذ زیادی پیدا کرد. پس از شورش ۱۸ مارس ۱۸۷۱، و شکست کمون پاریس، نام مارکس شهره جهان شد. او نظریهپرداز سوسیالیزم علمی، و نخستین سازمانده جنبش انترناسیونال بینالمللی کارگری بود. طبق نظرسنجیها از او بعنوان اولین نظریهپرداز هزاره نام برده میشود.
گاهشمار زندگی مارکس
کارل مارکس فرزند سوم هاینریش مارکس لوی (Marx Levi)، یک وکیل دادگستری یهودی بود که از خانوادهٔ خاخامهای معروف شهر محسوب میشد. هاینریش «مارکس لوی» به خاطر محدودیتهایی که دولت پروس برای حقوقدانان یهودی قائل شده بود و به خاطر این که بتواند شغل خود را در دادگستری حفظ کند، به شاخهٔ پروتستان مسیحیت گروید و از آن پس خود را هاینریش مارکس نامید. در سال ۱۸۲۴ فرزندان وی نیز به مسیحیت گرویدند.
کارل مارکس در شهر تریر دورهٔ دبیرستان را به پایان رساند و در دانشگاه شهر بن به تحصیل رشتهٔ حقوق پرداخت. یک سال بعد به برلین عزیمت کرد و در دانشگاه آن شهر در رشتههای فلسفه و تاریخ به تحصیل ادامه داد. مارکس در سال ۱۸۴۱ با ارائهٔ تز دکترای خود دربارهٔ اختلاف فلسفهٔ طبیعت دموکریتوس و اپیکور تحصیلات دانشگاهی خود را از راه مکاتبهای در دانشگاه ینا به پایان رساند. او به امید آن که بتواند در دانشگاه بن تدریس کند به آن شهر رفت ولی دولت پروس مانع اشتغال وی بهعنوان استاد دانشگاه شد. مارکس در این زمان به روزنامهٔ نوبنیاد لیبرالهای جبههٔ اوپوزیسیون شهر کلن پیوست و بهعنوان عضو ارشد کادر تحریریهٔ روزنامه مشغول به کار شد. در این دوره مارکس یک هگلی بود و در برلین به حلقهٔ هگلیهای چپ (شامل برونو باوئر و دیگران) تعلّق داشت. در طول همین سالها لودویگ فویرباخ نقد خود را از مذهب آغاز نموده و به تبیین دیدگاه ماتریالیستی خود پرداخت. ماتریالیسم فویرباخ در سال ۱۸۴۱ در کتاب جوهر مسیحیت به اوج خود رسید. دیدگاههای فویرباخ، بهخصوص مفهوم بیگانگی مذهبی او، تأثیر زیادی بر سیر تحوّل اندیشهٔ مارکس گذاشت. این تأثیرات را میتوان بهوضوح در کتاب «دستنوشتههای اقتصادی فلسفی ۱۸۴۴» و بهصورت پختهتری در کتاب سرمایه مشاهده کرد.
مطالب خواندنی:
زندگینامه ورنر فون براون، پدر علم موشکی
فروردین ۱۴, ۱۳۹۹
زندگینامه شروین پیشه ور، کارآفرین ایرانی آمریکایی سیلیکون ولی
فروردین ۱۴, ۱۳۹۹
مدفن کارل مارکس در گورستان هایگیت
مارکس مبارزهٔ عملی سیاسی و فلسفی را بههمراه دوست نزدیکش، فردریک انگلس، آغاز کرد و با او بود که یک سال پیش از انقلابات ۱۸۴۸ «بیانیهٔ کمونیست» را به رشتهٔ تحریر درآورد. مارکس در این سالها با محیط دانشگاهی و ایدهآلیسم آلمانی و هگلیهای جوان قطع رابطه کرد و به مسائل جنبش کارگری اروپا پرداخت و از ابتدا در انجمن بینالملل اول که در ۱۸۶۴ تأسیس شد، نقش بازی کرد و نهایتاً دبیر این انجمن شد. او اوّلین جلد کتاب مشهورش، سرمایه، را در ۱۸۶۷ منتشر کرد. این کتاب حاوی نظریات او در نقد اقتصاد سیاسی است.
کارل عاشق دختری شد و با پدرش قهر کرد و با معشوقهاش به پاریس و سپس لندن رفت. او بیش از ۳۰ سال آخر عمر را در لندن و در تبعید گذراند و همانجا درگذشت. عقاید وی که در زمان خودش نیز طرفداران بسیاری یافتند، پس از مرگ توسّط افراد بیشتری تبلیغ میشدند. با پیروزی و قدرتگیری بلشویکها در روسیه در ۱۹۱۷ طرفداران کمونیسم و مارکسیسم در همه جای دنیا رشد کردند و چند سال پس از جنگ جهانی دوم، یک سوم مردم دنیا حکومتهای مارکسیست داشتند. رابطهٔ این «مارکسیست» های متعدّد با اندیشهٔ مارکس مورد اختلافنظر است. خود مارکس یک بار در مورد دیدگاههای حزبی سوسیال دموکراتیک در فرانسه که خود را مارکسیست میدانست، گفت: «خوبست حداقل میدانم که من مارکسیست نیستم!»
زندگینامه کارل مارکس | مشاهیر تاریخ ما (tarikhema.org)
تاثیر لنین بر انقلابیون
به عقیده مورخان غربی لنین از زمان مسیح و ژول سزار تا کنون متنفذترین و مؤثرترین مرد در تاریخ بشریت بوده و او را چکش انقلاب جهانی میخوانند. چکشی که بر زنگ انقلاب فرود آمد و این کار را بوسیله ایجاد جنگ بین فقیر و غنی، انجام داد و با طنین عظیم خود، انقلاب را آغاز کرد.
تمامی انقلابات قرن بیستم بصورت مستقیم و غیر مستقیم تحت تاثیر آرا و عقاید سیاسی و استراتژیک لنین رقم خورده است.
ابعاد شخصیت لنین
اخلاق لنین
لنین از نظر اخلاق فردی و انقلابی با اینکه برجستهترین رجل سیاسی دوران خود بود ولی بشدت با بزرگ کردن شخص خودش در مبارزه مخالفت میکرد، لوناچارسکی حکایت میکند که در سال ۱۹۱۸ کمی پس از آنکه لنین بشدت مجروح شده بود، و، د، بونچ - بروئه ویچ و عدهای دیگر را احضار کرد و به آنان گفت:
«من متوجه شدهام که شروع به بزرگ کردن شخص من کردهاند و از این بابت بشدت ناراضیم، این کار، ناراحتکننده و خطرناک است، همهی ما میدانیم که هدفمان در یک فرد خاص متجلی نمیشود، من منع کردن چنین پدیدهای را از طرف خودم ناشیانه میدانم، این کار به نحوی از انحاء هم مسخره است و هم حاکی از پر مدعایی اما ما باید بتدریج به آن پایان دهیم».[۱]
لنین همچنین از ستایشهای ماکسیم گورکی در مقالهی و، ای، لنین، و در نامهی سرگشاده به اچ جی ولز که کاملا آغشته به کیش شخصیت بود احساس نزدیک به اکراه داشت، او پس از خواندن این دو متن، طرح قطعنامهای را برای پولیتبورو نوشت:
«دفتر سیاسی کمیته مرکزی انتشار مقالات گورکی بویژه سرمقاله را در شماره ۱۲ مجلهی انترناسیونال کمونیست کاملا نابجا میداند، چون نه تنها هیچ چیز کمونیستی در این مقالات نیست بلکه خطوط ضد کمونیستی بسیاری هم دارند، در آینده چنین مقالاتی نباید تحت هیچ عنوان در انترناسیونال کمونیست چاپ شود».[۲]
همچنین لنین در جلسه پایانی کنگره نهم حزب در سال ۱۹۲۰ با ستایشی که بطور خودانگیخته از او شد مخالفت کرد و به نشانهی اعتراض سالن جلسه را ترک کرد.[۱]
لنین سازمانده
لنین در قامت یک سازمانده بزرگ در تشکیل حزب سوسیال دموکرات روسیه و پس از آن حزب سوسیال دموکرات شاخهی بلشویکها و رهبری پیروزمندانه انقلاب اکتبر شوروی و بعدها حزب کمونیست شوروی همچنین در سازماندهی اتحادیهی مبارزه برای آزادی طبقه کارگر پترزبورگ و انتشار روزنامهی ایسکرا، نقشی عمده و اساسی داشت،
لنین استراتژیست
لنین مینویسد:
جنگ میان سرمایهداران برای کسب منفعت «به جنگ ستمدیدگان علیه ستمگران» تبدیل شد و زمان تنها جنگ مشروع و عادلانه، جنگ مقدس از دیدِ تودههای زحمتکش، ستمدیده و استثمار شده فرا رسید.
زیرا جنگ، طبق فرمول کلازویتس، «ادامهی سیاست با وسایل دیگر است». لنین توجه زیادی به این فرمول دارد و بارها آن را نقل میکند.
همچنین، هنگامی که شهرنشینان و دهقانان انقلابی فرانسه، در پایان قرن هجدهم، سلطنت را سرنگون کردند و جمهوری دموکراتیک برقرار کردند، در همان حال پایه و اساس «بقیهی اروپای مستبد، تزاریست، سلطنتطلب و نیمهفئودال» را به لرزه درآوردند؛ و تداوم اجتنابناپذیر سیاست این طبقهی انقلابی پیروزمند در فرانسه، جنگهایی بودند که در جریان آنها تمامی دول سلطنتطلب اروپا ائتلاف و جنگ ضد انقلابی خود علیه فرانسهی انقلابی را شکل دادند. بهنوشتهی لنین، مطمئناً، به دلایل دقیقاً مشابه، جنگ اول جهانی، جنگ اتحاد مثلث (انگلستان، فرانسه، روسیه) و امپراتوریهای مرکزی (آلمان، اتریش ـ مجارستان)، ادامهی سیاستی است که طبقات حاکم قدرتهای متخاصم مدتها پیش از شروع مخاصمه به پیش میبردند، اما این بار با سلاحهای جنگی. بنابراین جنگ، برخلاف اندیشهی «کشیشان مسیحی، که مانند اپورتونیستها، ملیگرایی، بشرگرایی و صلح را موعظه میکنند»، تصادف یا گناه نیست؛ بلکه مرحلهای اجتنابناپذیر در سرمایهداری و شکلی از زندگی سرمایهداری است و به همان اندازه طبیعی است که صلح.[۳]
زمانی که خبر کنارهگیری تزار را به لنین دادند او باور نکرد و زمانی که خبر را در صدر اخبار روزنامههای زوریخ دید تنها یک هم و غم داشت: بازگشت هر چه سریعتر به روسیه. استالین اما زودتر از لنین به پایتخت رسید چه آنکه او روزهای تبعید در سیبری را میگذراند و به محض ورود به عرصه، ماهیت دولت موقت را به رسمیت شناخت. اما لنین را اندیشهای دیگر بود:
«ما هیچ حمایتی از حکومت موقت نمیکنیم.» جملهای بود که لنین به محض ورود به پتروگراد بر زبان آورد. در اوضاع آشفته آن روزهای پایتخت، مخالفتهای لنین موجی از اعتراض همراه داشت. لنین در این وضعیت نابسامان نظریهای تازه را تحت عنوان «تزهای آوریل» عرضه کرد.
نظریهای مبتنی بر این امر که «باید یک جنگ داخلی تمامعیار شکل گیرد تا از میان آن طبقه کارگر زمام امور را به دست گیرد.»
لنین از سیستم شوراها به جای حکومت موقت دفاع کرد و پیشنهاد تغییر نام حزب سوسیال دموکرات به حزب کمونیست را مطرح کرد. بلشویکها دست به کار تشکیل شورای پتروگراد در مقابل حکومت موقت شدند و اینچنین شد که در اولین کنگره سراسری شوراها مناظرهای ماندگار میان کرنسکی و لنین در گرفت. در این کنگره لنین شورا را به عنوان همتای نوین کنوانسیون در انقلاب فرانسه به شمار آورد و خواستار آن شد که شورا بیدرنگ و از طریق توسل به زور تمام قدرت را از چنگ حکومت موقت بیرون آورد.
لنین با همراهی استالین، تروتسکی- که اکنون به او پیوسته بود- و دیگر حامیان خویش قیامی را علیه حکومت موقت سامان داد. قیامی که در شب ۲۴ اکتبر به پیروزی رسید و از دل آن شورای کمیسرهای خلق به رهبری ولادیمیر ایلیچ لنین به جای دولت موقت ظهور کرد.[۴]
لنین در ۱۹۲۰ اعلام میکند که:
«هدایت ارتشی که کار کردن با همهی سلاحها و ادوات را نیاموخته باشد و با شیوههایی که دشمن بهکار میبرد یا بهکار خواهد برد آشنا نباشد، غیر عاقلانه یا حتی جنایتکارانه خواهد بود: این حقیقت در مورد سیاست حتی بهتر صدق میکند تا در مورد هنر نظامی».[۵]
لنین فیلسوف
زمانی که لنین بازداشت و به سیبری تبعید شد. دورانی بود كه تلاشهای مادر لنین این امكان را برای او فراهم آورد كه در دهكدهای آرام و با مطالعه انبوه كتابهایی كه از مادر تقاضا میكرد، اندیشه سیاسی خویش را شكل دهد.
لنین در این ناحیه بسیار سرد و نزدیک به آب و هوای قطبی، کتاب فلسفه و طرز عمل تردیونیسم را که از آثار فابیانهای سوسیالیست انگلیس بود به زبان روسی ترجمه نمود و نام آن را به دموکراسی صنعتی تغییر داد. او اندیشه کارل مارکس را بهترین راهنمای عمل برای جنبش کارگری خواند و تبلیغ عقاید او را وظیفه تمام انقلابیون دانست.
لنین نظرات فلسفی خود را در کتابهای یادداشتهای فلسفی و ماتریالیسم و امپریوکریتیسیسم تشریح کرده است.
لنین ایدهپرداز
اندیشه لنین بر پایه اولویت طبقه کارگر و حقانیت تاریخی آن استوار است. به نظر لنین طبقه کارگر حق دارد برای انجام رسالت تاریخی خود، به سلطه طبقات دیگر پایان دهد و سیادت مستقل خود را، که همان دیکتاتوری پرولتاریا است، مستقر سازد. ابزار کارگران برای رسیدن به این هدف حزب طبقه کارگر است که به گفته لنین «آگاهترین عناصر طبقه کارگر» در آن گرد آمده و متشکل شدهاند.
وصیت نامهی لنین
لنین در وصیتنامه خویش نقاط منفی استالین را زیر ضرب گرفت: «استالین بسیار خشن است و این نقص که برای ما کمونیستها قابل پذیرش است در مقام دبیر کلی حزب قابل پذیرش نیست. لذا به رفقا پیشنهاد میکنم راهی را بیابند که استالین را از مقام خود برکنار کرده و فرد دیگری را که از تمام جهات برتری، از استالین متفاوت باشد به جای او بگمارند.»[۶]
آثار لنین
- ۱۸۹۴ دوستان مردم چه کسانی هستند و چگونه با سوسیال دموکراتها میجنگند - در رد عقاید ناردونیکها
- ۱۸۹۹ وظیفهٔ فوری ما
- ۱۸۹۹ توسعهٔ سرمایهداری در روسیه
- ۱۹۰۲ چه باید کرد؟ - در رد عقاید اکونومیستها
- ۱۹۰۴ یک گام به پیش، دو گام به پس - حاوی اصول تشکیلاتی حزب کمونیست و دیکتاتوری پرولتاریا
- ۱۹۰۵ دو تاکتیک سوسیال دموکراسی در انقلاب دموکراتیک - در بارهی مبانی تاکتیکهای انقلابی
- ۱۹۰۸ ماتریالیسم و امپریوکریتیسیسم - دربارهی ماتریالیسم دیالکتیک و تاریخی
- ۱۹۱۳ دفترهای فلسفی - انتقادات لنین از مذهب و تبیین گسترده ماتریالیسم دیالکتیک
- ۱۹۱۴ حق ملتها برای خودمختاری
- ۱۹۱۵ سوسیالیسم و جنگ
- ۱۹۱۷ امپریالیسم بالاترین مرحلهٔ سرمایهداری - تبیین تئوریک از پیدایش و ارتقای عملکرد استعمار و امپریالیسم
- ۱۹۱۷ دولت و انقلاب - دربارهی دیکتاتوری پرولتاریا و گذار به سوسیالیسم
- ۱۹۱۸ انقلاب پرولتری و کائوتسکی مرتد
- ۱۹۲۰ بیماری کودکی چپروی درکمونیسم - در بارهی کمونیستهای مخالف سیاست نپ و مخالفان اقتدار حزب کمونیست
گاهشمار زندگی لنین
- ۱۸۷۰ (۱۰ آوریل) تولد لنین در سیمبیرسک
- ۱۸۸۱ قتل الکساندر دوم
- ۱۸۸۳ تاسیس گروه آزادی کار در ژنو به وسیلهی پلخانف
- ۱۸۸۷ اعدام الکساندر اولیانف برادر بزرگتر لنین
- ۱۸۹۳ - ۱۸۹۵ استقرار لنین در سن پترزبورگ و ملاقات با کروپسکایا
- ۱۸۹۵ بازداشت لنین تا ۱۸۹۷
- ۱۸۹۷ تبعید به سیبری و پیوستن کروپسکایا به وی
- ۱۸۹۸ بنیانگذاری حزب سوسیال - دموکرات روسیه در شهر مینسک
- ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۰ شورشهای دانشجویی در روسیه
- ۱۹۰۰ ترک سیبری و اقامت در سویس با نام لنین
- ۱۹۰۰ انتشار اولین شماره روزنامهی ایسکرا
- ۱۹۰۰ تا ۱۹۰۲ تشکیل حزب
- ۱۹۰۲ نوشتن کتاب چه باید کرد؟
- ۱۹۰۳ تشکیل دومین کنگره حزب سوسیال دموکرات روسیه و انشعاب آن به بولشویکها و منشویکها
- ۱۹۰۴ آغاز جنگ روس و ژاپن
- ۱۹۰۴ لنین کتاب یک گام به پیش، دو گام به پس را نوشت.
- ۱۹۰۵ انقلاب در ۹ ژانویه با یکشنبه خونین آغاز شد.
- ۱۲ تا ۲۷ آوریل سومین کنگره خزب در لندن
- ۲۵ اوت عهدنامهی پرتسموث، پایان جنگ روس و ژاپن
- ۷ تا ۹ سپتامبر کنفرانس سازمانهای سوسیال دموکرات در ریگا، بازگشت لنین به روسیه
- ۱۷ اکتبر مانیفست امپراتور وعده اصلاحات و قانون اساسی میدهد.
- اکتبر اعتصاب عمومی در روسیه
- ۶ تا ۱۷ دسامبر قیام مسکو
- ۱۲ تا ۱۷ دسامبر اولین کنفرانس حزب سوسیال دموکرات روسیه در تامر فورس
- ۱۹۰۶
۱۰ تا ۲۵ آوریل چهارمین کنگره حزب سوسیال دموکرات روسیه موسوم به کنگرهی اتحاد در استکهلم
۲۷ آوریل انتخابات دوما
۳ تا ۷ نوامبر دومین کنفرانس حزب حزب سوسیال دموکرات روسیه در تامر فورس
۹ نوامبر اصلاحات ارضی استولیپین
۱۹۰۷
۲۰ فوریه دومای دوم
آوریل و مه پنجمین کنگره حزب سوسیال دموکرات روسیه در لندن
۳ تا ۵ اوت کنفرانس کوتلا
اول نوامبر انتخابات دومای سوم، لنین روسیه را ترک و در سویس مستقر شد
۵ تا ۱۲نوامبر چهارمین کنفرانس حزب در هلسینگفورس
۱۹۰۸دسامبر پنجمین کنفرانس حزب در پاریس
۱۹۱۰ ژانویه پلنوم کمیتهی مرکزی psdor، آخرین تلاشها برای اتحاد بلشویکها و منشویکها
۱۹۱۱ تشکیل مدرسهی کادرهای حزب در لونٰژومو، حومهی پاریس
۱۹۱۱اول سپتامبر قتل استولیپین
۱۹۱۲
ژانویه ششمین کنفرانس حزب در پراگ، بلشویکها اعلام موجودیت میکنند.
آوریل تیراندازی در لنا
۲۳ انتشار اولین شمارهی پراودا
تابستان لنین در کراکووی مستقر میشود
اوت کنفرانس وین به وسیلهی تروتسکی سازمان داده میشود، جدایی قطعی بین منشویکها و بلشویکها
نوامبر افتتاح دومای چهارم
۲۴ نوامبر کنگرهی بال، در سویس دومین انترناسیونال برای عدم پذیرش جنگ بعنوان یک امر ملی و میهن پرستانه
۱۹۱۴
۲۸ ژوئن قتل آرشیدوک فرانسوا فردیناند ولیعهد اتریش در سارایوو
۲۰ تا ۲۴ ژوئیه دیدار پوانکاره رئیس جمهور فرانسه از روسیه
اجلاس انترناسیونال در بروکسل
اول اوت آلمان به روسیه اعلان جنگ میدهد.
آخر ماه اوت شکست روسیه در کنار دریاچههای مازوری بازگشت لنین به سویس
۱۹۱۵ ۵ سپتامبر کنفرانس زیمروالد، لنین کتاب امپریالیسم بالاترین مرحلهی سرمایهداری را مینویسد.
۱۹۱۶
فوریه کنفرانس کینتال
مارس حملهی روسیه در جبهه شمال برای کاستن فشار از روی ارتش فرانسه که در وردون در محاصرهی آلمان قرار گرفته بود.
۱۷ دسامبر قتل راسپوتین
۱۹۱۷
۲۳ تا ۲۵ فوریه انقلاب در پتروگراد
۲۷ فوریه تصرف کاخ زمستانی شوراها در کاخ تورید مستقر میشوند.
۲ مارس تشکیل حکومت موقت و استعفای نیکلای دوم
۹ مارس ایالات متحده حکومت موقت را به رسمیت میشناسد.
۲۳ فوریه روز بین المللی زن، تظاهرات در سن پترزبورگ آغاز میشود.
۲۷ فوریه آخرین دولت تزاری به نخست وزیری شاهزاده گلیتسین استعفا میکند.
۲۸ فوریه تشکیل شورای پتروگراد
۲ مارس کنارهگیری نیکلای دوم از سلطنت
۳ آوریل لنین وارد پتروگراد میشود.
۴ آوریل انتشار تزهای آوریل توسط لنین
۲۴ تا ۲۹ آوریل تشکیل هفتمین کنفرانس بلشویکها
۵ مه تشکیل دولت ائتلافی
ژوئن تهاجم ناموفق کرنسکی، اولین کنگره پانروس شوراها
۳-۵ ژوئیه تظاهرات مسلحانهی کارگران، سربازان، و ملوانان کرونشتات. بازداشت بلشویکها توسط دولت کرنسکی و مخفی شدن لنین
۲۳ ژوئیه تا ۳ اوت کنگره بلشویکها با شعار وحدت و پیوستن تروتسکی به بلشویکها
۲۶ اوت تلاش کورنیلوف برای کودتا فرومیپاشد.
سپتامبر بلشویک ها در شوراهای پتروگراد و مسکو حائز اکثریت میشوند.
۲۵ سپتامبر تروتسکی آزاد و به ریاست شورای پتروگراد انتخاب میشود.
۱۰ اکتبر کمیته مرکزی بلشویکها تصمیم به قیام میگیرد.
۲۵-۲۶ اکتبر انقلاب پیروز میشود و بلشویک ها قدرت را به دست میگیرند.
۲۶ اکتبر لنین فرمان راجع به زمین و صلح را صادر میکند و دولت شوروی تشکیل میشود.
۱۲ تا ۲۷ نوامبر انتخابات مجلس مؤسسان
۲ دسامبر آتش بس آلمان و روسیه مذاکرات برست لیتوفسک
۷ دسامبر تشکیل چکا (کمیسیون فوقالعاده برای مبارزه با ضد انقلاب و خرابکاری)
۱۹۱۸
۵ ژانویه بلشویکها مجلس مؤسسان را منحل میکنند.
ژانویه ارتش داوطلب ضد بلشویک تشکیل میشود.
۲۱ ژانویه سوونارکوم تمام طلبهای حکومت تزاری را کان لم یکن اعلام میکند.
۳ مارس دولت شوروی با قدرتهای محور در برستلیتوفسک پیمان صلح امضا میکند.
۶ تا ۸ مارس هفتمین کنگره بلشویکها
مارس مداخلهی متفقین آغاز میشود.
مه سربازان چکسلواکی که با خط آهن سراسری سیبری مسافرت میکنند برضد دولت شوروی شورش میکنند و به این وسیله این امکان را برای سفیدها فراهم میآورند که حرکت خود را در سیبری سازمان دهند.
مه آغاز جنگ داخلی
تابستان برقراری سیاستهای کمونیسم جنگی
۶ ژوئیه شورش سوسیالیستهای انقلابی
۱۷ ژوئیه اعدام تزار و خانوادهاش
۳۰ اوت ترور لنین توسط اف کاپلان و آغاز خشونت سرخ
نوامبر دریاسالار کلچاک رهبری نیروهای ضد بلشویک در سیبری را به عهده میگیرد. پایان جنگ در اروپا مداخلهی متفقین را دگرگون میسازد.
۱۹۱۹ پاریس آغاز کنفرانس صلح
۱۵ژانویه قتل رزا لوکزامبورگ و کارل لیبکنشت
۲ تا ۷مارس تأسیس بین الملل کمونیست در مسکو
بهار ارتشهای کلچاک، مسکو را تهدید میکنند.
اکتبر ارتشهای دنیکین و کلچاک، ۲۰۰ میلی مسکو، را اشغال میکنند.
زمستان ارتش یودنیچ پتروگراد را تهدید میکند.
ارتش سرخ در تمام جبههها پیروز است.
۲ تا ۴ دسامبر هشتمین کنفرانس بلشویکها
۱۹۲۰ شکست سفیدها در سیبری
۲۹ مارس نهمین کنگره حزب
۲۴ آوریل جنگ شوروی ـ لهستان
۲۱ ژوئیه دومین کنگره بینالملل کمونیست
اوت شکست ارتش سرخ در دروازهی ورشو
سپتامبر کنگره ی مردمان کارگر شرق در باکو
۱۳ اکتبر صلح با لهستان
۲۵ اکتبر تا ۱۶ نوامبر شکست ژنرال ورانگل، رهبر آخرین ارتش سفید، وی کریمه را برای تبعید ترک میکند.
زمستان حکومت شوروی در سه جمهوری قفقاز برقرار میشود. مداخلهی متفقین پایان مییابد.
۱۹۲۱
ژانویه قیام دهقانان تامبوف
مارس قیام ملاحان کرونشتات
دهمین کنگرهی حزب قطعنامهی ضد جناحها را به تصویب میرساند، سیاست نپ به اجرا درمیآید.
۲۴ ژوئن تا ۱۳ ژوئیه سومین کنگره بینالملل کمونیست
اوت تصفیهی حزب
۱۲ اکتبر تاسیس بانک دولتی
۱۹۲۱ـ۱۹۲۲ قحطی
۱۹۲۲
۶ فوریه نام چکا به گ پ او تغییر مییابد.
۲۶ فوریه مصادرهی اموال کلیسا مبارزات ضد مذهبی
۲ آوریل استالین دبیر کل کمیته مرکزی میشود.
۲۶ مه اولین سکته مغزی لنین او تا اکتبر کارها را رها میکند.
ژوئن محاکمهی سوسیالیستهای انقلابی
۴ نوامبر تا ۵ دسامبر چهارمین کنگره بینالملل کمونیست
۱۶ دسامبر دومین سکته مغزی لنین
۲۲ دسامبر نامه موسوم به وصیت نامه توسط لنین به کنگره
۳۰ دسامبر تأسیس اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
۳۰ و ۳۱ دسامبر لنین یادداشتهای خود در باره مسئله ملی را دیکته میکند.
۱۹۲۳
۴ ژانویه یادداشت لنین درباره دور کردن استالین از قدرت
ژانویه تا مارس لنین آخرین مطالب خود را دیکته میکند.
۶ مارس قطع رابطه لنین با استالین
۱۷ تا ۲۵ آوریل دوازدهمین کنگره حزب بدون حضور لنین
۲۳ اکتبر چهل و شش رهبر از گروه حاکم انتقاد میکنند.
۱۹۲۴
سیزدهمین کنفرانس حزب محکوم کردن نظریات تروتسکی
۲۱ ژانویه درگذشت و. ا. لنین و جانشینی ریکوف در مقام رئیس دولت
۳۱ ژانویه قانون اساسی شوروی به تصویب میرسد.
مارس برقراری روبل ثابت
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ لنین - کتاب در دادگاه تاریخ صفحه ۲۱۸ و ۲۱۹
- ↑ کتاب در دادگاه تاریخ صفحه ۲۱۹
- ↑ مقاله لنین و انقلاب ژان سلم
- ↑ لنین کتاب تزهای آوریل
- ↑ لنین - کتاب بیماری کودکی چپ روی فصل دهم ۱۹۲۰ مجموعه آثار جلد ۳۱ ص ۹۲
- ↑ لنین - وصیت نامه