۶٬۳۸۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =سهراب سپهری | تصویر =سه...» ایجاد کرد) |
|||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''سهراب سپهری'''، (زاده ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، کاشان – در گذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹، تهران) شاعر، نقاش و نویسندهی نامدار ایرانی است. وی فارغالتحصیل لیسانس ادبیات از دانشگاه تهران بود. سهراب سپهری در سال ۱۳۳۲، از دانشکده هنرهای زیبا فارغالتحصیل شد؛ و نشان درجه اول علمی را دریافت کرد. پدر و مادر سهراب سپهری اهل شعر و ادب بودند و سهراب در در چنین | '''سهراب سپهری'''، (زاده ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، کاشان – در گذشته ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹، تهران) شاعر، نقاش و نویسندهی نامدار ایرانی است. وی فارغالتحصیل لیسانس ادبیات از دانشگاه تهران بود. سهراب سپهری در سال ۱۳۳۲، از دانشکده هنرهای زیبا فارغالتحصیل شد؛ و نشان درجه اول علمی را دریافت کرد. پدر و مادر سهراب سپهری اهل شعر و ادب بودند و سهراب در در چنین فضایی رشد کرد. سهراب سپهری از دوران کودکی به شعر علاقهمند شد و گاهی شعرهایی زمزمه میکرد. او مدتی در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در سال ۱۳۳۷، مشغول به کار شد. سهراب سپهری همچنین از مهرماه ۱۳۴۰، به تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران پرداخت. سهراب بارها به کشورهای ژاپن، ایتالیا، فرانسه، آمریکا، هندوستان، و بسیاری دیگر از کشورهای شرق و غرب سفر کرد. سفرهای وی در واقع سیر و سلوک عرفانی بود. این بینش ویژه سهراب سپهری از سفر، به ویژه سفر به کشورهای شرق آسیا و آشناییش با ادیان هند و بودا، اشعار او را تحت تأثیر قرار داد. سهراب در این دوره به عنوان شاعری صاحب سبک، از محبوبیت فراوانی برخوردار شد. سهراب سپهری در سال ۱۳۳۰، نخستین مجموعهی شعر خود را به نام ''مرگ رنگ'' منتشر کرد. اشعار او به زبانهای انگلیسی، ایتالیایی، فرانسوی و اسپانیایی ترجمه شده است. آثار به جا مانده از سهراب سپهری مجموعاً هشت کتاب است که معروفترین شعر او صدای پای آب و مسافر است. سهراب سپهری در سال ۱۳۵۸، به بیماری سرطان خون مبتلا شد؛ و در همان سال برای درمان عازم انگلستان شد، اما دیگر بیماری وی علاجی نداشت؛ و ناکام از درمان به تهران بازگشت. سهراب سپهری سرانجام در غروب اول اردیبهشتماه سال ۱۳۵۹، در بیمارستان پارس تهران به علت سرطان خون درگذشت. | ||
== خانواده و دوران کودکی == | == خانواده و دوران کودکی == | ||
سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، در کاشان به دنیا آمد؛ اما به روایت دیگر روز تولد او ۱۴ مهرماه است | سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، در کاشان به دنیا آمد؛ اما به روایت دیگر روز تولد او ۱۴ مهرماه است. سهراب سپهری خودش در این باره میگوید:<blockquote>«مادرم میداند که من روز چهاردهم مهر به دنیا آمده ام. درست سر ساعت ۱۲. مادرم صدای اذان را میشندیده است.»<ref name=":0">[https://bahariran.com/%D8%B3%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%BE%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D9%87%D8%B1-%D9%85%D9%86-%DA%AF%D9%85-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%A5/ سهراب سپهری: شهر من گم شده است! - سایت بهار ایران]</ref> </blockquote> | ||
[[پرونده:سهرااااااا.JPG|بندانگشتی|200x200پیکسل|جوانی سهراب سپهری]] | [[پرونده:سهرااااااا.JPG|بندانگشتی|200x200پیکسل|جوانی سهراب سپهری]] | ||
پدربزرگ سهراب سپهری، میرزا نصرالله خان سپهری نخستین رئیس تلگرافخانه کاشان بود. پدر سهراب، اسدالله و مادرش ماه جبین نام داشتند که هر دو آنها اهل هنر و شعر بودند. پدر سهراب سپهری کارمند اداره پست و تلگراف کاشان بود که در زمان | پدربزرگ سهراب سپهری، میرزا نصرالله خان سپهری نخستین رئیس تلگرافخانه کاشان بود. پدر سهراب، اسدالله و مادرش ماه جبین نام داشتند که هر دو آنها اهل هنر و شعر بودند. پدر سهراب سپهری کارمند اداره پست و تلگراف کاشان بود که در زمان کودکی سهراب، به بیماری فلج مبتلا شد و در سال ۱۳۴۱، درگذشت. در اسفند همین سال بود که سهراب از تمامی مشاغل دولتی به کلی کنارهگیری کرد. پس از این او با پرداختن به شعر و نقاشی، آثار بسیاری آفرید و راه خود را پیدا کرد. | ||
سهراب سپهری دربارهی پدرش میگوید:<blockquote>«کوچک بودم که پدرم بیمار شد؛ و تا پایان زندگی بیمار ماند. پدرم تلگرافچی بود. در طراحی دست داشت. خوش خط بود؛ و تار مینواخت. او مرا به نقاشی عادت داد.»<ref name=":0" /> </blockquote>مادر سهراب نیز که اهل شعر و ادب هم بود، در خردادماه سال ۱۳۷۳، درگذشت. منوچهر سپهری، برادر ارشد و تنها برادر سهراب که همبازی دوران کودکیاش بود، نیز در سال ۱۳۶۹، درگذشت. سهراب سپهری سه خواهر به نامهای همایوندخت، پریدخت و پروانه دارد.<ref name=":1">[https://www.sarpoosh.com/biography/poets-thinkers/biography-sohrabsepehri-32.html زندگینامه سهراب سپهری - سایت سرپوش]</ref> | سهراب سپهری دربارهی پدرش میگوید:<blockquote>«کوچک بودم که پدرم بیمار شد؛ و تا پایان زندگی بیمار ماند. پدرم تلگرافچی بود. در طراحی دست داشت. خوش خط بود؛ و تار مینواخت. او مرا به نقاشی عادت داد.»<ref name=":0" /> </blockquote>مادر سهراب نیز که اهل شعر و ادب هم بود، در خردادماه سال ۱۳۷۳، درگذشت. منوچهر سپهری، برادر ارشد و تنها برادر سهراب که همبازی دوران کودکیاش بود، نیز در سال ۱۳۶۹، درگذشت. سهراب سپهری سه خواهر به نامهای همایوندخت، پریدخت و پروانه دارد.<ref name=":1">[https://www.sarpoosh.com/biography/poets-thinkers/biography-sohrabsepehri-32.html زندگینامه سهراب سپهری - سایت سرپوش]</ref> | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
سهراب سپهری از دوران کودکی در جستجوی شعر و شاعری بود؛ و گاهی شعرهایی زمزمه میکرد. او در یکی از روزها که به خاطر بیماری نتوانست به مدرسه برود چنین سرود: | سهراب سپهری از دوران کودکی در جستجوی شعر و شاعری بود؛ و گاهی شعرهایی زمزمه میکرد. او در یکی از روزها که به خاطر بیماری نتوانست به مدرسه برود چنین سرود: | ||
ز جمعه تا | ز جمعه تا سهشنبه خفته نالان | ||
نکردم هیچ یادی از دبستان | نکردم هیچ یادی از دبستان | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
== تحصیلات و شغل == | == تحصیلات و شغل == | ||
[[پرونده:سهرا19.JPG|بندانگشتی|270x270پیکسل|سهراب سپهری]] | [[پرونده:سهرا19.JPG|بندانگشتی|270x270پیکسل|سهراب سپهری]] | ||
سهراب سپهری دورهی ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (شهید مدرّس فعلی) و دورهی متوسطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند. او پس از فارغالتحصیلی در سال ۱۳۲۲، در دورهی دوسالهی دانشسرای مقدماتی پسران، استخدام ادارهی فرهنگ کاشان شد. در سال ۱۳۲۷، دیپلم دورهی دبیرستان خود را دریافت کرد؛ و سپس عازم تهران شد و دردانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل | سهراب سپهری دورهی ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (شهید مدرّس فعلی) و دورهی متوسطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند. او پس از فارغالتحصیلی در سال ۱۳۲۲، در دورهی دوسالهی دانشسرای مقدماتی پسران، استخدام ادارهی فرهنگ کاشان شد. در سال ۱۳۲۷، دیپلم دورهی دبیرستان خود را دریافت کرد؛ و سپس عازم تهران شد و دردانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت. او همزمان در شرکت نفت تهران مشغول کار شد اما پس از ۸ ماه استعفا داد.<ref name=":3">[https://vista.ir/w/a/34/mbru2 بیوگرافی سهراب سپهری - مجله ویستا]</ref> | ||
سهراب سپهری مدتی نیز در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در سال ۱۳۳۷، مشغول به کار شد. وی همچنین از مهرماه ۱۳۴۰، به تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران پرداخت.<ref name=":1" /> | سهراب سپهری مدتی نیز در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در سال ۱۳۳۷، مشغول به کار شد. وی همچنین از مهرماه ۱۳۴۰، به تدریس در هنرکده هنرهای تزیینی تهران پرداخت.<ref name=":1" /> | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
== انتشار نخستین مجموعه شعر == | == انتشار نخستین مجموعه شعر == | ||
سهراب سپهری در سال ۱۳۳۲، از دانشکده هنرهای زیبا فارغالتحصیل شد؛ و نشان درجه اول علمی را از آن خود کرد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود؛ و همچنین دومین مجموعهی شعر خود را با نام ''زندگی خوابها'' منتشر کرد. اشعار این مجمعه عبارتند از: خواب تلخ، فانوس خیس، جهنم سرگردان، یادبود، لحظه گمشده، باغی در صدا و مرغ افسانه. سهراب سپهری در این مجموعه، اشعارش را بیوزن عروضی سراییده که دارای مضمونهایی سورئال و تخیلی است. او در آذر ۱۳۳۳، در ادارهی کل هنرهای زیبا -فرهنگ و هنر- در قسمت موزهها مشغول به کار شد؛ و در هنرستانهای هنرهای زیبا هم به تدریس میپرداخت.<ref name=":1" /> | سهراب سپهری در سال ۱۳۳۲، از دانشکده هنرهای زیبا فارغالتحصیل شد؛ و نشان درجه اول علمی را از آن خود کرد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود؛ و همچنین دومین مجموعهی شعر خود را با نام ''زندگی خوابها'' منتشر کرد. اشعار این مجمعه عبارتند از: خواب تلخ، فانوس خیس، جهنم سرگردان، یادبود، لحظه گمشده، باغی در صدا و مرغ افسانه. | ||
سهراب سپهری در این مجموعه، اشعارش را بیوزن عروضی سراییده که دارای مضمونهایی سورئال و تخیلی است. او در آذر ۱۳۳۳، در ادارهی کل هنرهای زیبا -فرهنگ و هنر- در قسمت موزهها مشغول به کار شد؛ و در هنرستانهای هنرهای زیبا هم به تدریس میپرداخت.<ref name=":1" /> | |||
== ویژگی های اخلاقی == | == ویژگی های اخلاقی == | ||
[[پرونده:سهرا16.JPG|بندانگشتی|180x180پیکسل|سهراب سپهری]] | [[پرونده:سهرا16.JPG|بندانگشتی|180x180پیکسل|سهراب سپهری]] | ||
یکی از ویژگیهای اخلاقی سهراب سپهری سکوت کردن بود. او ساعتها در یک جمع، خاموش مینشست و اغلب فکر میکرد. به خاطر همین هیچکس از دوستان وهنرمندان، سخنی را از سهراب به یاد ندارد که در نفی و اثبات کسی بر زبان آورده باشد. سهراب سپهری انسانی پویا و جستجوگر بود که سیر زندگی او دائماً رو به تعالی و ترقی بود. این روحیه پویا و معنوی، یک زمان در شعر و زمانی در نقاشیهایش متجلی میشد، انگار شعر و نقاشی دو بال پرواز | یکی از ویژگیهای اخلاقی سهراب سپهری سکوت کردن بود. او ساعتها در یک جمع، خاموش مینشست و اغلب فکر میکرد. به خاطر همین هیچکس از دوستان وهنرمندان، سخنی را از سهراب به یاد ندارد که در نفی و اثبات کسی بر زبان آورده باشد. سهراب سپهری انسانی پویا و جستجوگر بود که سیر زندگی او دائماً رو به تعالی و ترقی بود. این روحیه پویا و معنوی، یک زمان در شعر و زمانی در نقاشیهایش متجلی میشد، انگار شعر و نقاشی برای او دو بال پرواز برای رسیدن به افقهای دوردست بود. سهراب در این سیرسلوک و پویایی به موفقیتهای نادری دست یافت. | ||
رفتار سخاوتمندانه سهراب سپهری با خانواده، هنرمندان، دوستان و آشنایان، و همهی کسانی که با آنها در ارتباط بود، نشان از غنای روحی و انساندوستانه وی داشت به عبارتی دیگر: ما در بررسی سبک زندگی سهراب سپهری با عناصری پر از نشاط و عشق و زیبایی روبرو می شویم. ومی توانیم بازتاب این عناصر را در نقاشی و شعر سهراب شپهری، به زیباترین وجه ببینیم. میتوان گفت: زندگی سهراب سپهری همان نقاشیها و شعرهای اوست که آکنده از عشق و نشاط و زیبایی است؛ و بازتاب این عناصر در آثار او به چشم میخورد.<ref name=":4">[http://www.irannaz.com/bio-sepehri.html بیوگرافی سهراب سپهری - سایت ایران ناز]</ref> | رفتار سخاوتمندانه سهراب سپهری با خانواده، هنرمندان، دوستان و آشنایان، و همهی کسانی که با آنها در ارتباط بود، نشان از غنای روحی و انساندوستانه وی داشت به عبارتی دیگر: ما در بررسی سبک زندگی سهراب سپهری با عناصری پر از نشاط و عشق و زیبایی روبرو می شویم. ومی توانیم بازتاب این عناصر را در نقاشی و شعر سهراب شپهری، به زیباترین وجه ببینیم. میتوان گفت: زندگی سهراب سپهری همان نقاشیها و شعرهای اوست که آکنده از عشق و نشاط و زیبایی است؛ و بازتاب این عناصر در آثار او به چشم میخورد.<ref name=":4">[http://www.irannaz.com/bio-sepehri.html بیوگرافی سهراب سپهری - سایت ایران ناز]</ref> | ||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۲: | ||
سهراب سپهری در عین پیروی از سبک نیما، خود صاحب سبک بود؛ و خلاقیت سهراب بیشتر در استفاده بدیع از رنگ و کلمه بوده است. سهراب سپهری شاعری تصویرگراست و از این لحاظ شعر او با طبیعتگرایی او مرتبط است. ضمن اینکه بینش عارفانه دارد و خدا را در طبیعت جستجو میکند. | سهراب سپهری در عین پیروی از سبک نیما، خود صاحب سبک بود؛ و خلاقیت سهراب بیشتر در استفاده بدیع از رنگ و کلمه بوده است. سهراب سپهری شاعری تصویرگراست و از این لحاظ شعر او با طبیعتگرایی او مرتبط است. ضمن اینکه بینش عارفانه دارد و خدا را در طبیعت جستجو میکند. | ||
اشعار سهراب سپهری مانند نقاشی او رنگارنگ است. سهراب در شعرش نگران انسان و سرنوشت او است. وی همه را به نگریستن دقیقتر به پیرامون خود و به جهانی برتردعوت میکند. تمامی اشیا برای وی دارای حیات و روح و احساس هستند. | اشعار سهراب سپهری مانند نقاشی او رنگارنگ است. سهراب در شعرش نگران انسان و سرنوشت او است. وی همه را به نگریستن دقیقتر به پیرامون خود و به جهانی برتردعوت میکند. تمامی اشیا برای وی دارای حیات و روح و احساس هستند.<ref name=":4" /> | ||
در اشعار سهراب سپهری دو ویژگی اساسی دیده می شود؛ یکی نظام اندیشگی ویژهی او که تمامی اشعار او را در بر می گیرد؛ و دیگر تشخص زبانی شعرهایش.<ref name=":0" /> | در اشعار سهراب سپهری دو ویژگی اساسی دیده می شود؛ یکی نظام اندیشگی ویژهی او که تمامی اشعار او را در بر می گیرد؛ و دیگر تشخص زبانی شعرهایش.<ref name=":0" /> |
ویرایش