کاربر:Safa/صفحه تمرین آبراهام لینکلن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
=== صدیقه مالکی فرد همسر هاشم خواستار === | === صدیقه مالکی فرد همسر هاشم خواستار === | ||
صدیقه مالکیفرد همسر زندانی سیاسی و معلم آزادیخواه مهندس هاشم خواستار از یکی از ملاقاتهایش میگوید:<blockquote>امروز ۲۷ شهریور ۱۴۰۰ برای ملاقات کابینی با همسرم اقای سیدهاشم خواستار زندان وکیل آباد مشهد رفتم توی صف نوبت ملاقات گرفتم (سری۳) بعداز مدتی نوبت ملاقات ما شد از ایستهای بازرسی عبور کردم همه افراد سری ۳ با زندانیشان ملاقات کردند ولی من هر چه منتظر شدم متاسفانه اقای خواستار را نیاوردند ازمسئول ملاقات کابینی سالن علت را پرسیدم ایشان تلفنی دلیل انراپرسیدند ...به من گفتند بروید از رئیس سالن ملاقات دلیل انرا بپرسید رفتم از رئیس پرسیدم ایشان گفتند قبل از اپیدمی کرونا برای تنبیه زندانی ملاقات حضوری با خانواده را قطع می کردند ولی حالا که ملاقات حضوری نیست ملاقات کابینی و تماس تلفنی را قطع میکنند برگه دادند گفتند بروید از حفاظت زندان بپرسید.</blockquote><blockquote>حفاظت زندان رفتم گفتند بروید از رئیس زندان بپرسید رفتم پیش رئیس زندان رئیس دفترشان گفتند شما که هفته گذشته هم امدید گفتم بله ولی شما گفتید رئیس جلسه دارند....گفتند ارباب رجوع زیادند امروز هم نوبت شما نمیشه همه مرا مثل توپ فوتبال به همدیگر پاس دادند. </blockquote><blockquote>از طرفی آقای خواستار ۱۴ روزه زنگ نزدند و | صدیقه مالکیفرد همسر زندانی سیاسی و معلم آزادیخواه مهندس هاشم خواستار از یکی از ملاقاتهایش میگوید:<blockquote>امروز ۲۷ شهریور ۱۴۰۰ برای ملاقات کابینی با همسرم اقای سیدهاشم خواستار زندان وکیل آباد مشهد رفتم توی صف نوبت ملاقات گرفتم (سری۳) بعداز مدتی نوبت ملاقات ما شد از ایستهای بازرسی عبور کردم همه افراد سری ۳ با زندانیشان ملاقات کردند ولی من هر چه منتظر شدم متاسفانه اقای خواستار را نیاوردند ازمسئول ملاقات کابینی سالن علت را پرسیدم ایشان تلفنی دلیل انراپرسیدند ...به من گفتند بروید از رئیس سالن ملاقات دلیل انرا بپرسید رفتم از رئیس پرسیدم ایشان گفتند قبل از اپیدمی کرونا برای تنبیه زندانی ملاقات حضوری با خانواده را قطع می کردند ولی حالا که ملاقات حضوری نیست ملاقات کابینی و تماس تلفنی را قطع میکنند برگه دادند گفتند بروید از حفاظت زندان بپرسید.</blockquote><blockquote>حفاظت زندان رفتم گفتند بروید از رئیس زندان بپرسید رفتم پیش رئیس زندان رئیس دفترشان گفتند شما که هفته گذشته هم امدید گفتم بله ولی شما گفتید رئیس جلسه دارند....گفتند ارباب رجوع زیادند امروز هم نوبت شما نمیشه همه مرا مثل توپ فوتبال به همدیگر پاس دادند. </blockquote><blockquote>از طرفی آقای خواستار ۱۴ روزه زنگ نزدند و از دیر وقته که بخاطر پیک پنجم کرونا ایشان را ندیدهام نگران سلامتی ایشان بودم خسته هم بودم چون ازپلهها زیاد بالا پایین رفته بودم صدایم را بلند کردم و تمام دردهای دلم را روی سر رئیس دفتر آوار کردم که بلافاصله معاون زندان از اتاق رئیس بیرون آمد و مرا به اتاق خود برد ایشان گفتند پنجشنبه ۲۵ شهریور شورای انضباطی تشکیل شده و آقای خواستار تا ۲۴ آذر به مدت سه ماه ممنوع الملاقات و ممنوع التلفن هستند. گفتم ایشان از ۱۳ شهریور نه تلفن زدند و نه ملاقاتی داشتهایم و از خیلی قبل بخاطر پیک پنجم کرونا هم ممنوعالملاقات هستند اقای معاون زنگ زدند و از امیر آقا پرسیدند ایشان گفتند از همان ۱۳ شهریور ۳ ماه حساب میشه با توجه به اینکه ایشان قرار بوده نوبت دوم واکسن کوید ۱۹ را بزنند و از طرفی دردهای ارتروزشان شدید شده سال سوم است که بدون یک روز مرخصی محبوسند فشار خون بالا بیماریهای گوارشی با نزدیک ۷۰ سال سن خیلی نگران سلامتی ایشان هستیم. </blockquote><blockquote>زمانی که آقای خواستار از زندان تماس تلفنی میخواست بگیرد چند مامور بالای سرشان هست و به وی دیکته میکنند که چه بگوید یا نگوید. اقای خواستار به همراه هم بندیهایش آقای جعفری و سپهری در یک اتاق تاریک نگهداری میشوند هیچ کدام از زندانیان را نمیگذارند با اینها ارتباط داشته باشند.</blockquote><blockquote>رژیمی که شهروند سالم (به اعتقاد روانشناسان و روان پزشکان بیمارستان بوعلی سینا) خودرا آبان ۱۳۹۷ از جلوی باغش برباید و به بیمارستان روانی بوعلی مشهد ببرد که هرچه میخواهد برسرش درآورد میشه حالا که در چنگالشان اسیر است نگران نباشم که اینها چه بلایی سرش درمیآورند؟؟ </blockquote><blockquote>مطمئنم وقتی اجازه ملاقات به من نمیدهند که ازسلامتی ایشان مطلع شوم حتما بلایی سرشان آوردهاند. و به عمد آنها را زیر فشارهای مختلف قرار میدهند.</blockquote><blockquote>ای آزادیخواهان جهان، ارگانها و نهادهای حقوق بشر ملل، سازمان عفو بینالملل، گزارشگر ویژه سازمان ملل در ایران ...</blockquote><blockquote>از شما میخواهم به داد ملت ستمدیده ایران و زندانیان بیگناه که بیجهت زندانی شدند و تحت فشار و درمعرض بیماری کرونا هستند توجه و رسیدگی عاجل شود. از شما میخواهم یک هیات تحقیق، جهت بازدید و رسیدگی به وضعیت اسفناک زندانیان بخصوص زندانیان سیاسی به ایران بفرستید </blockquote><blockquote> نظام حاکم بر ایران ،حقوق زندانی ذرهای برایشان اهمیتی ندارد لذا از شما تقاضا دارم زندانیان بیگناه ما را امروز دریابید چراکه فردا دیراست. </blockquote><blockquote>صدیقه مالکی فرد همسر سیدهاشم خواستار نماینده معلمان آزاده ایران زندانی زندان وکیلآباد مشهد</blockquote> | ||
[[پرونده:هاشم خواستار ۳.JPG|بندانگشتی|'''تصویر دیگری از هاشم خواستار''']] | [[پرونده:هاشم خواستار ۳.JPG|بندانگشتی|'''تصویر دیگری از هاشم خواستار''']] | ||
<blockquote>۲۷ شهریور ۱۴۰۰</blockquote> | <blockquote>۲۷ شهریور ۱۴۰۰</blockquote> |
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۷
هاشم خواستار، زادهی ۲ خرداد ۱۳۳۲ بیرجند نماینده معلمان آزاد ایران و از امضا کنندگان بیانیهی استعفای خامنهای، دارای مدرک مهندسی کشاورزی از دانشگاه ارومیه، وی در دوران دانشجویی و سربازی از فعالان انقلاب ضد سلطنتی بود که دو بار بازداشت و دو ترم از تحصیل باز ماند.
در دوران جمهوری اسلامی در سال ۸۳ محکوم به ۳ سال حبس تعلیقی، در سال ۸۶ کسر حقوق و بازنشسته کردن، سال ۸۸ دو سال حبس تعزیری، در سال ۹۱ بخاطر نامههای افشاگرانه جریمه نقدی و بدلیل عدم پرداخت جریمه نقدی مجبور به تحمل حبس شد، در سال ۹۷ ربوده شد و به بیمارستان روانی ها منتقل شد و در سال ۹۸ به ۱۶ سال زندان و۳سال ممنوع الخروجی و ۳ سال تبعید محکوم شد.[۱]
هاشم خواستار آخرین بار در ۲۰ مرداد ۱۳۹۸ بازداشت شد و هم اکنون در زندان وکیل آباد مشهد بسر میبرد.
گاهشمار زندگی هاشم خواستار
هاشم خواستار در دوم خرداد ۱۳۳۲ در یکی از روستاهای بیرجند متولد شد. پس از اینکه دیپلم خود را گرفت در رشتهی کشاورزی دانشگاه اورمیه به تحصیل پرداخت و از همانجا با مدرک مهندسی کشاورزی فارغالتحصیل شد. در سال ۱۳۵۶ اواخر دوران سربازی با خانم صدیقه مالکیفرد که او هم یک معلم بود ازدواج کرد. در ابتدای پیروزی انقلاب میخواستند او را کاندیدای نمایندگی مجلس از یکی از شهرهای آذربایجان کنند که بدلیل اینکه خواهان خدمت در زادگاهش بیرجند بود نپذیرفت. خواستار در بیرجند مدتی در ادارهی کشاورزی و بنیاد مستضعفان بهکار پرداخت و نهایتا در سال ۱۳۶۳ در هنرستان کشاورزی به تدریس مشغول شد. او بازنشسته آموزش و پرورش است و در باغ کوچک شخصیاش به کشاورزی میپردازد. هاشم خواستار مواضع و نوشتههای فراوانی در فضای مجازی دارد و خاطرات زندان خود را نیز نوشته است که هنوز منتشر نشدهاست.
هاشم خواستار به فعالیتهایش در دفاع از حقوق صنفی معلمان بطور خاص و علیه استبداد مذهبی شناخته میشود اما او بدلیل فعالیتهای سیاسی دز زمان سلطنت پهلوی دوبار بازداشت و دو ترم از تحصیل محروم شد. او این فعالیتها را مبارزه برای آزادی و دموکراسی مینامد.
هاشم خواستار عضو هیئت مدیره کانون صنفی فرهنگیان خراسان بود، بار اول در سال ۱۳۸۳ بازداشت شد، و در دادگاهی که در پی این بازداشت برگزار شد، به ۲ سال حبس تعلیقی محکوم شد. در سال ۱۳۸۶ به علت شرکت در تجمع معلمان به کسر حقوق محکوم شد. در ۲۵ خرداد ۱۳۸۸ بازداشت شد و به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد که در دادگاه تجدیدنظر به ۲سال کاهش یافت. او در زندان وکیل آباد مشهد دوران حبس خود را گذراند، در نهایت او را به قید وثیقه در سال ۱۳۹۰ آزاد کردند. او همچنین یک زندان ۳۷ روزه را در سال ۱۳۹۲ به دلیل عدم پرداخت جریمه دو میلیون تومانی متحمل شد. جریمهای که به اتهام «نشر اکاذیب و تبلیغ علیه نظام» بدان محکوم شد.[۲]
در زندان وکیل آباد مشهد دچار بیماریهای گوناگونی شد و در درمان او اهمال میشد، تا اینکه پس از تلاشهای فراوان در بیمارستان امام رضای مشهد مورد عمل جراحی هموروئید قرار گرفت. تصویر معروف دست و پا در زنجیر وی بر روی تخت همین بیمارستان است.
هاشم خواستار در دوران زندان دو و نیم سالهاش در زندان وکیل آباد مشهد، چندین نامه افشاگرانه از وضعیت هولناک این زندان خطاب به مقامات قضایی و امنیتی نوشت. کاری که موجب انتقال او از بند زندانیان عقیدتی به بند ۵ این زندان شد. بندی که در آن زندانیان جرائم سنگین همچون قتل محبوس هستند.
هاشم خواستار در بخشی از نامهاش به رئیس قوهی قضائیه و وزیر اطلاعات مینویسد:
«زندان عزت میآورد چون عزت پایههای قدرتهای فاسد را از درون زندان به راحتی میلرزاند اگر زبانم را ببرند با دست خواهم نوشت، زنده باد زندان تا برقراری دموکراسی و اگر دستانم را ببرند با مژههای چشمم خواهم نوشت زنده باد زندان تا برقراری دموکراسی و اگر چشمانم را کور کنند با پاهایم خواهم نوشت زنده باد زندان تا برقراری دموکراسی و اگر پاهایم را قطع کنند با آخرین ضربان قلبم که ندای معلمان است فریاد خواهم زد زنده باد زندان تا برقراری دموکراسی.»
صدیقه مالکیفرد از قول همسرش شرایط بند ۵ را چنین توصیف میکند.
«به گفته آقای خواستار بند ۵ بسیار شلوغ است و ایشان روی زمین و به قول خود زندانیها کف خواب هستند. در اتاقی که ۱۵ تخت دارد ۶۰ نفر زندگی میکنند، ۱۵ نفر روی تخت میخوابند، ۸ نفر روی زمین و بقیه در راهروها هستند. با این جمعیت همیشه بند پر از سر وصدا است و محیطش کثیف و پر از دود... برای دستشویی و حمامش همیشه صف بستهاند و خلاصه چه بگویم! اگر توصیف جهنم را شنیدهاید میتوانید درباره زندان وکیل آباد مشهد هم آن را به کار ببرید.»
هاشم خواستار منتقد اصلاح طلبان حکومتی در ایران است و باوری به شرکت در انتخابات در جمهوری اسلامی ندارد. به باور او دموکراتیک شدن ساختار سیاسی در ایران از اصلاح طلبان بر نمیآید و اصلاحات ساختاری در ایران را ورای فضای دوقطبی بین اصلاح طلب / اصولگرا میداند اما همچنین بر این نکته تاکید میکند نظارت بینالمللی، فشار جامعه جهانی و اعتراضات داخلی در فضای مجازی نسبت به فشارهای امنیتی بر فعالان سیاسی – مدنی، در تغییر رفتار نیروهای امنیتی نیز موثر است.
او در توضیح بیشتر پیرامون این مساله از تجربه خود مثال میزند و میگوید:
«یادم هست ۲۵ سال پیش سر یک مساله کوچک وقتی خواستند مرا احضار کنند، با ناسزا و الفاظ رکیک با من حرف میزدند و صحبت میکردند اما اکنون زنگ میزنند و میگویند آقای خواستار، بیایید تا مذاکره کنیم! همین فشار بینالمللی و بیداری افکار عمومی رفتار اینها را نرمتر کرده است.»[۳]
واکنشها به دستگیری
صدیقه مالکی فرد همسر هاشم خواستار
صدیقه مالکیفرد همسر زندانی سیاسی و معلم آزادیخواه مهندس هاشم خواستار از یکی از ملاقاتهایش میگوید:
امروز ۲۷ شهریور ۱۴۰۰ برای ملاقات کابینی با همسرم اقای سیدهاشم خواستار زندان وکیل آباد مشهد رفتم توی صف نوبت ملاقات گرفتم (سری۳) بعداز مدتی نوبت ملاقات ما شد از ایستهای بازرسی عبور کردم همه افراد سری ۳ با زندانیشان ملاقات کردند ولی من هر چه منتظر شدم متاسفانه اقای خواستار را نیاوردند ازمسئول ملاقات کابینی سالن علت را پرسیدم ایشان تلفنی دلیل انراپرسیدند ...به من گفتند بروید از رئیس سالن ملاقات دلیل انرا بپرسید رفتم از رئیس پرسیدم ایشان گفتند قبل از اپیدمی کرونا برای تنبیه زندانی ملاقات حضوری با خانواده را قطع می کردند ولی حالا که ملاقات حضوری نیست ملاقات کابینی و تماس تلفنی را قطع میکنند برگه دادند گفتند بروید از حفاظت زندان بپرسید.
حفاظت زندان رفتم گفتند بروید از رئیس زندان بپرسید رفتم پیش رئیس زندان رئیس دفترشان گفتند شما که هفته گذشته هم امدید گفتم بله ولی شما گفتید رئیس جلسه دارند....گفتند ارباب رجوع زیادند امروز هم نوبت شما نمیشه همه مرا مثل توپ فوتبال به همدیگر پاس دادند.
از طرفی آقای خواستار ۱۴ روزه زنگ نزدند و از دیر وقته که بخاطر پیک پنجم کرونا ایشان را ندیدهام نگران سلامتی ایشان بودم خسته هم بودم چون ازپلهها زیاد بالا پایین رفته بودم صدایم را بلند کردم و تمام دردهای دلم را روی سر رئیس دفتر آوار کردم که بلافاصله معاون زندان از اتاق رئیس بیرون آمد و مرا به اتاق خود برد ایشان گفتند پنجشنبه ۲۵ شهریور شورای انضباطی تشکیل شده و آقای خواستار تا ۲۴ آذر به مدت سه ماه ممنوع الملاقات و ممنوع التلفن هستند. گفتم ایشان از ۱۳ شهریور نه تلفن زدند و نه ملاقاتی داشتهایم و از خیلی قبل بخاطر پیک پنجم کرونا هم ممنوعالملاقات هستند اقای معاون زنگ زدند و از امیر آقا پرسیدند ایشان گفتند از همان ۱۳ شهریور ۳ ماه حساب میشه با توجه به اینکه ایشان قرار بوده نوبت دوم واکسن کوید ۱۹ را بزنند و از طرفی دردهای ارتروزشان شدید شده سال سوم است که بدون یک روز مرخصی محبوسند فشار خون بالا بیماریهای گوارشی با نزدیک ۷۰ سال سن خیلی نگران سلامتی ایشان هستیم.
زمانی که آقای خواستار از زندان تماس تلفنی میخواست بگیرد چند مامور بالای سرشان هست و به وی دیکته میکنند که چه بگوید یا نگوید. اقای خواستار به همراه هم بندیهایش آقای جعفری و سپهری در یک اتاق تاریک نگهداری میشوند هیچ کدام از زندانیان را نمیگذارند با اینها ارتباط داشته باشند.
رژیمی که شهروند سالم (به اعتقاد روانشناسان و روان پزشکان بیمارستان بوعلی سینا) خودرا آبان ۱۳۹۷ از جلوی باغش برباید و به بیمارستان روانی بوعلی مشهد ببرد که هرچه میخواهد برسرش درآورد میشه حالا که در چنگالشان اسیر است نگران نباشم که اینها چه بلایی سرش درمیآورند؟؟
مطمئنم وقتی اجازه ملاقات به من نمیدهند که ازسلامتی ایشان مطلع شوم حتما بلایی سرشان آوردهاند. و به عمد آنها را زیر فشارهای مختلف قرار میدهند.
ای آزادیخواهان جهان، ارگانها و نهادهای حقوق بشر ملل، سازمان عفو بینالملل، گزارشگر ویژه سازمان ملل در ایران ...
از شما میخواهم به داد ملت ستمدیده ایران و زندانیان بیگناه که بیجهت زندانی شدند و تحت فشار و درمعرض بیماری کرونا هستند توجه و رسیدگی عاجل شود. از شما میخواهم یک هیات تحقیق، جهت بازدید و رسیدگی به وضعیت اسفناک زندانیان بخصوص زندانیان سیاسی به ایران بفرستید
نظام حاکم بر ایران ،حقوق زندانی ذرهای برایشان اهمیتی ندارد لذا از شما تقاضا دارم زندانیان بیگناه ما را امروز دریابید چراکه فردا دیراست.
صدیقه مالکی فرد همسر سیدهاشم خواستار نماینده معلمان آزاده ایران زندانی زندان وکیلآباد مشهد
۲۷ شهریور ۱۴۰۰