۹٬۹۳۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''راهرو مرگ،''' نام راهروی انتقال زندانیان سیاسی به نزد هیات مرگ برای محاکمه مجدد است. این نام را زندانیان سیاسی دههٔ ۶۰ که در جریان [[قتل عام ۶۷|قتلعام سال ۱۳۶۷]] در زندان بودند به دلیل سرانجام خونین زندانیان پس از بازگشت از نزد هیات مرگ به این راهرو دادند. زندانبانان جمهوری اسلامی برای بردن زندانیان به سالن اعدام، آنها را از بند یا سلول صدا زده و در این راهرو بهفاصلهٔ یک تا یک و نیم متر از هم مینشاندند. زندانیان در این حالت چشمبند به چشم داشته و مجاز به صحبت با یکدیگر نبودند. زندانیان ساعتها در راهرو مرگ در انتظار دریافت حکم اعدام از طریق هیأت مرگ بودند. آنان با چشمانی بسته نظارهگر قتلعام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷ بودند. مجاهدان و زندانیان سرموضع از گروههای دیگر در ماه مرداد و شهریور گروه گروه به همراه پاسداران پس از عبور از راهروی مرگ به سوی سالن مرگ هدایت شدند. | |||
این اصطلاح در جریان دادگاه [[حمید نوری]] از عوامل قتلعام ۶۷ در زندان گوهردشت که از یک سال پیش در استکهلم سوئد جریان دارد و در جریان آن شاهدین بسیاری شهادت داده و در شهادتهای خود این اصطلاح را مکرر بکار گرفته و بوسیله ماکتی که شاهدین مجاهدین مستقر در اشرف۳ برای آسانسازی توضیحات خود آنرا ساخته و تقدیم دادگاه کردند بسیار بیشتر از قبل به رسانهها راه یافته و جزیی از فرهنگ مقوله زندان و زندانیان بخصوص در مقطع قتلعام ۶۷ شده است. | این اصطلاح در جریان دادگاه [[حمید نوری]] از عوامل قتلعام ۶۷ در زندان گوهردشت که از یک سال پیش در استکهلم سوئد جریان دارد و در جریان آن شاهدین بسیاری شهادت داده و در شهادتهای خود این اصطلاح را مکرر بکار گرفته و بوسیله ماکتی که شاهدین مجاهدین مستقر در اشرف۳ برای آسانسازی توضیحات خود آنرا ساخته و تقدیم دادگاه کردند بسیار بیشتر از قبل به رسانهها راه یافته و جزیی از فرهنگ مقوله زندان و زندانیان بخصوص در مقطع قتلعام ۶۷ شده است. |
ویرایش