۷٬۳۴۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
پس از قتلعام تابستان ۱۳۶۷، نظام جمهوری اسلام برای حفظ بقای خود و خاموش کردن صدای مخالفان کشتارهای برنامهریزی شده و مخفیانه ی روشنفکران را آغاز کرد. رژیم ایران این سلسله قتلها را کشتن بسیار فجیع [[کاظم سامی|'''کاظم سامی''']] در سال ۱۳۶۷ آغاز کرد اما این قتلها در سالهای بعد اوج گرفته و تعداد قابل توجهی از روشنفکران را شامل شد. قتلهای زنجیرهای در پاییز ۱۳۷۷ تبدیل به یک موضوع مطرح در فضای سیاسی ایران شد و مورد توجه رسانههای خارجی و مردم ایران قرار گرفت. به ویژه اعتراف برخی از عاملان و مرتبطان به قتلهای زنجیرهای در جریان جنگهای جناحی در حکومت، این موضوع را به یکی از بزرگترین چالشهای سیاسی در ایران تبدیل کرد که همچنان آثار آن باقی است. در این دوران بنا به همین اعترافات برای همگان مشخص شد که قتلهای زنجیرهای بخشی از برنامهی [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|'''وزارت اطلاعات''']] در سالهای گذشته بوده است، برنامهای که یکسال پس از انقلاب ضدسلطنتی برای حذف فیزیکی دگراندیشان در داخل و خارج کشور آغاز شده بود و تنها در دورههای مختلف اوج بیشتر یا کمتری گرفت. سعید امامی یا سعید اسلامی، پیش از مرگش به معمای بسیاری از ترورها و قتلهای حکومتی در دو دهه اخیر اعتراف کرده است. سعید امامی به بیش از ۱۰۰ ترور سیاسی و مذهبی و دهها بمبگذاری و انفجار در ایران، اروپا، عربستان، ترکیه و کشورهای خلیج فارس اشاره میکند وی در دوره ریاست جمهوری اکبر رفسنجانی و وزارت [[علی فلاحیان|'''علی فلاحیان''']]، در مقام معاونت امنیتی وزارت اطلاعات برهمهی تحرکات و عملیات شبکههای اطلاعاتی و اجرایی این وزارتخانه اشراف داشته است. قدرت و نفوذ سعید امامی در جریان قتلهای زنجیرهای نتیجهی امرپذیری مستقیم وی از دستوراتی بود که توسط شخص خامنهای و هاشمی رفسنجانی صادر میشد. سعید امامی در جریان افشا شدن قتلهای زنجیره ای برای جلوگیری از افشای بیشتر وقایع قربانی و در اثر خوردن داروی نظافت کشته شد. سالها بعد مصطفی پورمحمدی از اعضای هیئت مرگ در حریان [[قتل عام ۶۷|'''قتلعام ۶۷''']]، و وزیر سابق دادگستری اعتراف کرد که قتلهای زنجیرهای توسط وزارت اطلاعات خودسرانه نبوده است. این برای اولین بار بود که یکی از مقامات بالای رژیم ایران به این موضوع اعتراف کردند. | پس از قتلعام تابستان ۱۳۶۷، نظام جمهوری اسلام برای حفظ بقای خود و خاموش کردن صدای مخالفان کشتارهای برنامهریزی شده و مخفیانه ی روشنفکران را آغاز کرد. رژیم ایران این سلسله قتلها را کشتن بسیار فجیع [[کاظم سامی|'''کاظم سامی''']] در سال ۱۳۶۷ آغاز کرد اما این قتلها در سالهای بعد اوج گرفته و تعداد قابل توجهی از روشنفکران را شامل شد. قتلهای زنجیرهای در پاییز ۱۳۷۷ تبدیل به یک موضوع مطرح در فضای سیاسی ایران شد و مورد توجه رسانههای خارجی و مردم ایران قرار گرفت. به ویژه اعتراف برخی از عاملان و مرتبطان به قتلهای زنجیرهای در جریان جنگهای جناحی در حکومت، این موضوع را به یکی از بزرگترین چالشهای سیاسی در ایران تبدیل کرد که همچنان آثار آن باقی است. در این دوران بنا به همین اعترافات برای همگان مشخص شد که قتلهای زنجیرهای بخشی از برنامهی [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|'''وزارت اطلاعات''']] در سالهای گذشته بوده است، برنامهای که یکسال پس از انقلاب ضدسلطنتی برای حذف فیزیکی دگراندیشان در داخل و خارج کشور آغاز شده بود و تنها در دورههای مختلف اوج بیشتر یا کمتری گرفت. سعید امامی یا سعید اسلامی، پیش از مرگش به معمای بسیاری از ترورها و قتلهای حکومتی در دو دهه اخیر اعتراف کرده است. سعید امامی به بیش از ۱۰۰ ترور سیاسی و مذهبی و دهها بمبگذاری و انفجار در ایران، اروپا، عربستان، ترکیه و کشورهای خلیج فارس اشاره میکند وی در دوره ریاست جمهوری اکبر رفسنجانی و وزارت [[علی فلاحیان|'''علی فلاحیان''']]، در مقام معاونت امنیتی وزارت اطلاعات برهمهی تحرکات و عملیات شبکههای اطلاعاتی و اجرایی این وزارتخانه اشراف داشته است. قدرت و نفوذ سعید امامی در جریان قتلهای زنجیرهای نتیجهی امرپذیری مستقیم وی از دستوراتی بود که توسط شخص خامنهای و هاشمی رفسنجانی صادر میشد. سعید امامی در جریان افشا شدن قتلهای زنجیره ای برای جلوگیری از افشای بیشتر وقایع قربانی و در اثر خوردن داروی نظافت کشته شد. سالها بعد مصطفی پورمحمدی از اعضای هیئت مرگ در حریان [[قتل عام ۶۷|'''قتلعام ۶۷''']]، و وزیر سابق دادگستری اعتراف کرد که قتلهای زنجیرهای توسط وزارت اطلاعات خودسرانه نبوده است. این برای اولین بار بود که یکی از مقامات بالای رژیم ایران به این موضوع اعتراف کردند. | ||
[[پرونده:حمید پورجاجی زاده.JPG|جایگزین=حمید پورجاجی زاده و فرزندش اروند با چاقو به قتل رسیدند|بندانگشتی|حمید پورجاجی زاده و فرزندش اروند با چاقو به قتل رسیدند]] | |||
با وجود افشای سیستماتیک بودن قتلهای زنجیرهای [[علی خامنهای]] در این رابطه هیچ مسئولیتی نپذیرفته و در این رابطه هیچ موضعی نگرفت. این در حالی است که متهمان به انجام قتلهای زنجیرهای بعضا اعلام کردند که هیچیک از مقتولان را نمیشناختند و کشتن آنها را بخشی از مأموریت سازمانی خود میدانستند. متهمان دستگیر شده در قتلهای زنجیرهای تماما پس از چند سال آزاد شده و برخی نیز به خارج از کشور رفتند. | با وجود افشای سیستماتیک بودن قتلهای زنجیرهای [[علی خامنهای]] در این رابطه هیچ مسئولیتی نپذیرفته و در این رابطه هیچ موضعی نگرفت. این در حالی است که متهمان به انجام قتلهای زنجیرهای بعضا اعلام کردند که هیچیک از مقتولان را نمیشناختند و کشتن آنها را بخشی از مأموریت سازمانی خود میدانستند. متهمان دستگیر شده در قتلهای زنجیرهای تماما پس از چند سال آزاد شده و برخی نیز به خارج از کشور رفتند. | ||