کاربر:Khosro/صفحه تمرین محمد قربانی

محمد قربانی (زاده ۱۳۲۲ – فهستان بیدهن، قم)، ۵ ساله بود که با خانواده به قم مهاجرت کرد. در سن نوجوانی تمرین کُشتی را شروع کرد. محمد قربانی در سطح آموزشگاه‌های قم و استان‌ها و کشور منتخب تیم می‌شود و در همه مسابقات برنده اول وزن ۴۸ کیلو می‌گردد. محمد قربانی بعد از سیکل اول به دبیرستان نظام رفت و پس از اخذ دیپلم به سربازی رفت. در دوران سربازی کشتی را ادامه داد و در وزن ۵۲ کیلو مقام اول کشور را کسب کرد. محمد قربانی در دانشسرای عال پذیرفته شد و ضمن ادامه تحصیل به تمرینات خود نیز ادامه داد. او در سال ۱۳۴۵، به عضویت تیم ملی ایران درآمد و در سال بعد در منچستر به مقام دوم دست یافت. محمد قربانی در جام‌های ملی در ایران، تفلیس و سانکروز موفق به دریافت مدال طلا شد. در سال ۱۳۴۸ در مسابقات جهانی آرژانتین ماردل‌پلاتا، مدال نقره گرفت؛ در سال ۱۳۴۹، در کانادا و ادمونتون مدال برنز را کسب کرد؛ در همین سال در مسابقات آسیا در بانکوک مدال طلا را برگردن آویخت و در سال ۱۳۵۰ در مسابقات جهانی صوفیه نیز مدال طلا را دریافت کرد که نخستین مدال طلای ایران پس از ۲۲ سال در کشتی فرنگی بود. محمد قرباني كه با دريافت مدالهاي برنز، نقره و طلا در مسابقات جهاني وزن ۵۲ كيلو،  انواع مدال‌هاي مرسوم مسابقات جهاني را براي ميهن خود به ارمغان آورد. محمد قربانی در سال ۱۳۷۴، به عضويت شوراي ملي مقاومت ایران در آمد و كليه مدال‌هاي خود را نيز به موزه مقاومت ايران اهدا كرده است.

محمد قربانی قهرمان کشتی ایران

محمد قرباني با اغلب غولهاي ورزش كشتي جهان از جمله بايوبايف بلغاري دارنده سه مدال طلا و سه نقره جهان، امين نصراله­يف از شوروي، گابنات از مغولستان، پتريوچيا رنائو از روماني و كيويكاتاي ژاپني كه سرشناس­ترين كشتي­گيران جهان بوده اند، پنجه در پنجه شده و ” پشت آنها را به خاك رسانده است.“

سال 1971 اوج كار و كشتي محمد قرباني و كسب مدال و افتخارات بيشتر براي او مي­باشد و در المپيك جهاني مونيخ نيز موفق به دريافت مدال طلا مي­گردد. با اين­همه پس از بازگشت به تهران، پيآمد بروز شايعاتي در فدراسيون ورزش كشور و مجامع ورزشي در باره او، خبري­ست كه سپس در روزنامه­ها نيز منتشر مي­شود و اين­كه: محمد قرباني، موحد و سيد عباسي به علت اعمال خلاف مصالح مملكت، براي هميشه از شركت در همه مسابقات ورزشي محروم شدند.

محمد قرباني، قهرمان ايراني كشتي جهان اما با خوشخويي و صفاي باطن يك ورزشكار اصيل و شوخ­طبعي ذاتي به طنز و طعنه مي­گويد: يعني ما اجازه نداشتيم حتي به كوهنوردي برويم؟!

در ادامه اعلام محروميت محمد قرباني قهرمان ملي ايران از شركت در مسابقات ورزشي، اشتغال او در فدراسيون ورزش كشور نيز لغو شده و حتي پوسترهاي يكي از صحنه هاي كشتي او كه از ميان صدها عكس ورزشي براي مسابقات جهاني كشتي در ايران انتخاب، چاپ و در همه جا از جمله طي المپيك مونيخ نيز پخش شده بود، در ايران جمع آوردي و از ميان برده مي­شوند.

محمد قرباني پس از محروميت از شركت در مسابقات كشتي و انفصال از خدمت دولتي، سال1974 از ايران خارج شده و در امريكا در دانشگاه معروف ايالتي تنسي مشغول تحصيل مي­گردد. طي دوره فراگيري زبان، مسئول ورزشي دانشگاه تنسي با اطلاع از شركت محمد قرباني قهرمان كشتي جهان دركلاسهاي دانشگاه، حضور او را براي تعليم و ترجمه در كلاسهاي كشتي دانشگاه غنيمت مي­شمرد و قرباني در اين باره نقل مي­كند: ” با آنكه هنوز اصلا زبان انگليسي نمي­دانستم اما اصطلاحات عام و متداول فنون كشتي را كه هنگام تمرين كشتي­گيران و حركات بدني آنان برايشان بيان مي­كردم، موضوع كاملاً قابل درك و مفهوم ­شده و مسئله زبان را برايشان حل مي­كرد طوري كه آخر سر من شده بودم هم مترجم سوئدي ـ كه خوب البته خيلي اصطلاحات ورزشي به اين زبان است ـ و هم مترجم زبان ژاپني­ براي كشتي­گيران ژاپني!! “

محمد قرباني پس از دريافت درجه فوق ليسانس ورزشي، مدتي نيز در دانشگاه تنسي به عنوان مربي كشتي و نيز در دوره هاي تربيت بدني تدريس نموده و سپس تحصيلات خود را تا دريافت دكترا ادامه مي­دهد. پس از انقلاب ضد سلطنتي به اميد ايراني آزاد و براي خدمت به ميهن به ايران بازمي­گردد اما تجاوز ايلغار خميني به همه شئون زندگي از جمله ورزش، او را مجددا ناچار عازم امريكا مي­سازد كه پيوسته به تأكيد گفته است: ” مردم انقلاب كرده بودند كه يك حكومت مردمي برقرار شود. من زاده شهر قم هستم و آخوند­ها را از ريشه مي­شناسم. آنها هرگز يك حكومت مردمي برقرار نخواهند كرد. براي اين­كه ورزش پيشرفت كند بايد به مردم به چشم ملي نگاه كرد. ايران خانه آنهاست بايد به مردم آزادي داد تنها اين­گونه است كه ورزش جاي خود را پيدا خواهد كرد و استعدادها شكوفا خواهد شد.“

همسر محمد قرباني، مهرين رجائين و داراي يك فرزند دختر و دو پسر ميباشند . وي سال 1985 به عضويت شوراي ملي مقاومت در آمده و كليه مدالهاي خود را نيز به موزه مقاومت ايران اهدا كرده است.

منابع: ايران آزاد، سيماي آزادي و گفتگو با قهرمان كشتي ايران و جهان.