کاربر:Javad/2صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
<ref>نشریه جوان همدان</ref>. | <ref>نشریه جوان همدان</ref>. | ||
== | ===== سوریه عمق استراتژیک رژیم ایران ===== | ||
=== سوریه عمق استراتژیک رژیم ایران === | |||
[[پرونده:بشار اسد و خامنهای.jpg|جایگزین=سوریه به عنوان عمق استراتژیک ایران|بندانگشتی|سوریه به عنوان عمق استراتژیک ایران]]تحلیلگران سیاسی بهای سنگینی را که رژیم ایران در سوریه پرداخت میکند با بقای آن در ایران مرتبط میدانند. سخنان برخی از سران رژیم ایران در مورد عمق استراتژیک به همین موضوع اشاره دارد. | [[پرونده:بشار اسد و خامنهای.jpg|جایگزین=سوریه به عنوان عمق استراتژیک ایران|بندانگشتی|سوریه به عنوان عمق استراتژیک ایران]]تحلیلگران سیاسی بهای سنگینی را که رژیم ایران در سوریه پرداخت میکند با بقای آن در ایران مرتبط میدانند. سخنان برخی از سران رژیم ایران در مورد عمق استراتژیک به همین موضوع اشاره دارد. | ||
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۴۱
انقلاب سوریه با تظاهرات مردم سوریه در تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۱۱ مصادف با ۲۴ اسفند ۱۳۸۹ در شهر دمشق آغاز شد. این تظاهرات تحت تأثیر بهار عربی یعنی قیام مردم خاورمیانه علیه حکومتهای دیکتاتوری شعلهور گشت. در این تظاهرات مردم سوریه خواهان آزادی بیان و آزادی زندانیان سیاسی شدند.[۱] تظاهرات مردم سوریه با عنوان « انقلاب سوریه علیه بشار أسد» روی صفحات فیس بوک منتشر و همگانی شد. در سوریه آزادی فعالیت احزاب و آزادی بیان وجود ندارد. بشار اسد و پدرش در طی نزدیک به ۴۰ سال دهها هزار نفر از مخالفین خود را به قتل رساندهاند. بشار اسد از سال ۲۰۰۰ رئیس جمهور دائم سوریه است. پیش از او پدرش حافظ اسد به مدت ۲۹ سال حاکم بلامنازع سوریه بود. [۲] با شروع تظاهرات مردمی در سوریه حکومت با شدت به سرکوب آن پرداخت. از جمله دستگیری تعدادی کودک و شکنجهی آنها به شکلی وحشیانه به جرم نوشتن شعار علیه بشار اسد روی دیوار مدرسه انعکاس زیادی داشت. حمزه الخطیب و ثامر الشرعی دو تن از این کودکان بودند که تصویر جنازههای خونآلود و شکنجه شدهی آنها در شبکههای اجتماعی منتشر شد.
با این همه تظاهرات مسالمتآمیز در سراسر شهرهای سوریه اوج گرفت. صدها نفر در این تظاهرات توسط نیروهای حامی بشار اسد موسوم به شبیهه به قتل رسیدند. با اوج گیری تظاهرات سوریه و سرکوب خشونتآمیز آن توسط حکومت بشار اسد، گروههایی از ارتش سوریه اعلام کردند که از ارتش اسد جداشده و به صفوف مردم پیوستند. با افزایش جداشدهگان از ارتش سوریه و پیوستن جوانان سوری به این نیروها ارتش آزاد سوریه توسط افسران جدا شده از بشار اسد از جمله سرهنگ ریاض الأسد با هدف سرنگونی حکومت در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۱ تأسیس شد.[۳] یکی از تیپهای این ارتش تیپ حمزه الخطیب نام داشت. ارتش آزاد سوریه پس از تأسیس به آزادسازی مناطق مختلف سوریه پرداخت و در عرض مدت کوتاهی توانست بخش اعظم خاک سوریه را آزاد کند. بطوری که بشار اسد در آستانهی سقوط قرار گرفت. در همین شرایط بود که رژیم ایران که با ورود علنی به سوریه، ارسال نیرو، مهمات، پول و استفاده از شیوهها و تکنیکهای پیچیدهی فریب برای ایجاد انشعاب در میان مخالفین سوری به یاری بشار اسد شتافت. یکی از تاکتیک های رژیم ایران گسترش و دامن زدن به فعالیت داعش در مناطق درگیری بود. وزارت خزانه داری آمریکا در ۱۲ فوریه ۲۰۱۴ از پشتیبانی القاعده در سوریه توسط رژیم ایران پرده برداشت.[۴] همچنین سازمان سیا پس از حمله به مقر اسامه بن لادن، با به دست آوردن اسناد بسیاری، روابط این گروه با رژیم ایران را افشا نمود. تشکیلات داعش شاخهای جدا شده از القاعده بود.[۵]
از سویی نیروهای داعش در هماهنگی با نیروهای اسد علیه ارتش آزاد دست به عملیات میزدند و بشار اسد از حضور آنها در سوریه علیه ارتش آزاد سوریه استفاده میکرد. در سالهای گذشته دهها مورد از همکاری نیروهای اسد با داعش توسط خبرنگاران گزارش شده است. باز کردن کریدور عبور برای کاروانهای داعش توسط نیروهای اسد[۶] و همچنین استفاده مشترک از منابع برق و گاز از نمونههای آن بود.[۷] با اینهمه تظاهرات مردمی در شهرهای مختلف و نبردهای ارتش آزاد انقلاب سوریه استمرار یافت و در موارد بسیاری منجر به عقب نشینی و شکست نیروهای اسد و نیروهای اعزامی رژیم ایران با نام مدافعان حرم شد.
در اوت ۲۰۱۵ قاسم سلیمانی با سفر به روسیه و دیدار با پوتین خواهان ورود روسیه برای نجات بشار اسد شد.[۸] به این ترتیب روسیه تحت عنوان مبارزه با داعش وارد سوریه شد.
با ورود روسیه و بمبارانهای شیمیایی شبانه روزی غیر نظامیان شهرهای آزاد شده ازجمله شهر حلب از تصرف ارتش آزاد خارج و به دست بشار اسد و نیروهای رژیم ایران افتاد.
تا کنون بیش از 650 هزار نفر از مردم شامل: زنان و کودکان در این جنگها و به ویژه در بمباران و حملات شیمیایی رژیم ایران و اسد جان خود را از دست دادند.
به این ترتیب بشار اسد که در دو سالهی اول انقلاب سوریه در آستانهی سقوط قرار داشت با کمک دو دولت ایران و روسیه توانست بخشهای بسیاری از مناطق آزاد شده را باز پس بگیرد. هم اکنون نبردها در سوریه میان ارتش آزاد و بشار اسد و نیروهای رژیم ایران ادامه دارد.
پیشینه انقلاب سوریه
حکومت حافظ اسد
حزب بعث سوریه در سال ۱۹۳۶ با کودتای نظامی به قدرت رسید. حافظ اسد در سال ۱۹۷۰ به دنبال کودتایی به روی کار آمد و به مدت ۴۰ سال در رأس حاکمیت سوریه بود. در دوران حاکمیت حافظ اسد، او حزب را به دلیل خودکامگیهایی که در این مقام داشت، از ایجاد هر گونه حزبی جلوگیری کرد. این درحالی بود که حزب بعث در زمان تشکیل، متشکل از ۶ حزب بود که عمدتا کمونیستی و سوسیالیستی بودند. در نتیجه حکومت سوریه تبدیل به یک دولت پلیسی_نظامی شد که در چنین حکومتی بود که تمامی مخالفان سیاسی سرکوب و شکنجه و مورد آزار و پیگرد قرار گرفتند.
دو قتل عام در زمان حافظ اسد
در زمان حافظ اسد دو قتل عام بزرگ توسط حافظ اسد صورت گرفت. یکی از این قتلعام ها در شهر «حما»بود. این واقعه بعد از اعتراضات مردم شهر حما شروع شد که حافظ اسد، پدر بشار اسد در فوریه ۱۹۸۲ با هواپيماهای جنگنده،تانک ونيروی زمينی به شهر «حما» حمله کرد که طبق آمار بهدست آمده، ۲۰۰۰۰ شهروند عادی سوری، زیر این حملات قتلعام شدند.
حافظ اسد همچنین یک روز پس از ترور ناموفق خود توسط فردی که معلوم نشد که بود، جهت انتقام حزب بعث سوری به همراه نیروهای گروهان دفاعی سوریه به فرماندهی رفعت اسد، برادر حافظ اسد و عموی بشار اسد، به داخل زندان تدمر حمله بردند و ۱۰۰۰ نفر از زندانیانی که در حال گذراندن دوران محکومیت خود بودند قتلعام کردند. لازم به یادآوری است که این زندانیان هیچ نقشی در ترور ناموفق حافظ اسد نداشتند[۹]. طبق آمارهای عفو بینالملل، رفعت اسد برای حفظ حکومت حافظ اسد بین ۱۷۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ نفر از مردم غیر نظامی را قتلعام کرد[۱۰].
حکومت بشار اسد
با مرگ حافظ الاسد، پسرش بشار الاسد به جای وی نشست. در دوران بشار اسد که امید میرفت اصلاحاتی در کشور سوریه صورت گیرد نه تنها هیچ تغییری شکل نگرفت، بلکه شکنجه و آزار فعالین حقوق بشر و مخالفان و فعالان سیاسی ادامه پیدا کرد. از جمله میتوان از ترور، اعدام های غیررسمی، مفقود کردن نفرات، اعدام های بدون محاکمه و دیگر اعمال که برای سرکوب مخالفان صورت گرفت ، نام برد. کردها نیز از این سرکوب در امان نماندند. در سال ۲۰۰۴ در پی شورش کردها، بسیاری کشته و ۲۰۰۰ نفر بازداشت شدند. علاوه بر این سانسور اینترنت و محدود کردن مطبوعات و اقدامات دیگری برای سرکوب صدای مردم ادامه داشت[۱۱].
آغاز تظاهرات در سوریه
...
سرکوب تظاهرات سوریه
چهره واقعی بشار اسد پس از سرکوب های متوالی در همه زمینهها نمایان شد. در ادامه این سرکوبها، زمانیکه در شهرهای مختلف سوریه مانند دمشق، حما، جبله، لاذقیه، درعا و حمص، صدها معترض، در طول چند ماه، خصوصا روزهای جمعه تحت نام جمعه عزت، جمعه مقاومت، جمعه شهدا، جمعه مبارزه، جمعه آزادگان، جمعه آزادی، جمعه نگهبانان میهن، جمعه کودکان، جمعه عشایر، جمعه صالح العلی، جمعه عدم مشروعیت، جمعه ارحل، جمعه لا للحوار و جمعه سر فرود نمیآوریم جز در مقابل خدا، علیه حکومت بشار اسد تظاهرات کردند و خواهان کنارهگیری بشار اسد از قدرت شدند. با فراگیر شدن تظاهرات در شهرهای مختلف، نیروهای بشار اسد مسلح به تانک در شهرهای دمشق، درعا و حمص مستقر شدند و به سرکوب معترضان پرداختند. طبق آمارهای منابع غربی، تا تاریخ ۵ فوریه ۲۰۱۲ بیش از ۷۲۰۰ نفر توسط نیروهای امنیتی و نظامی بشار اسد به قتل رسیدند.
با وجود سرکوب و توپباران برخی مناطق سوریه توسط بشار اسد، تظاهرات و اعتراضات در شهرهای مختلف سوریه ادامه یافت و صدها کشته و زخمی به جای گذاشت. طبق گزارش دیدهبان حقوق بشر سوریه، نیروهای بشار اسد با یورش به منازل در شهر اریحا در استان ادلب منازل مسکونی را به آتش میکشیدند و بسیاری را نیز کشته و دستگیر میکردند و سرانجام زیر شکنجه به قتل میرساندند.
در تاریخ ۲۶ می ۲۰۱۲ دولت بشار اسد ۱۰۸ تن از شهروندان غیرنظامی سوریه را به قتل رساند. به دنبال این خبر توسط ناظران بینالمللی ، آمریکا این اقدام را وحشیانه توصیف کرد. و بسیاری کشورها نیز آن را محکوم و در محکومیت این قتلعام بیانیه منتشر کردند. در واکنش به این کشتار، کشورهای آلمان، فرانسه، ایتالیا، بریتانیا، کانادا و استرالیا، سفیران سوریه را از کشور خود اخراج کردند[۱۲].
تشکیل ارتش آزاد سوریه
بنیانگذار ارتش آزاد سوریه
ارتش آزاد سوریه توسط نظامیان و افسرانی که در ژوئیه ۲۰۱۱ با پخش یک ویدئوی اینترنتی، از ارتش بشار اسد جدا شده بودند، تشکیل شد. ارتش آزاد سوریه، اصلیترین گروه مخالف بشار اسد در سوریه محسوب میشد که عمدتا افرادی با دیدگاههای ملی گرایانه و دموکراتیک بودند[۱۳]. هدف این ارتش، حمایت از غیرنظامیان در مقابل ارتش بشار اسد و سرنگون کردن حکومت بشار اسد است. بنیانگذار ارتش آزاد سوریه «حسین هرموش» بود که پس از دستگیری توسط مامورین بشار اسد در ژانویه۲۰۱۲ اعدام شد. وی از نخستین افسران بلند پایه ای بود که در اعتراض به كشتار قيام كنندگان، از ارتش بشار اسد جدا شد و با کمک سایر نظامیان از جمله ریاض الاسعد، ارتش آزاد سوریه را تشکیل داد. در همان زمان سرهنگ ریاض الاسعد افسر سابق ارتش سوریه به عنوان فرمانده ارتش آزاد سوریه انتخاب شد[۱۴][۱۵]. در بیانیه تأسیس ارتش آزاد سوریه اعلام شده بود: «دست در دست مردم سوریه برای رسیدن به آزادی و کرامت، سرنگونی حکومت، حفاظت از انقلاب و منابع کشور، و ایستادگی در مقابل ماشین نظامی غیر مسوول حامی حکومت تلاش کند»
سرهنگ ریاض الاسعد همچنین گفت: «با اهدای خون و جان مردانش، برای کمک به خلاصی مردم بزرگ سوریه از زیر سلطه حاکم ادامه خواهد داد»[۱۶].
پیوستن ارتشیان به انقلاب سوریه
بر اساس آمارهای بدست آمده، از شروع انقلاب ۲۰۱۱ سوریه تاکنون بیش از ۲۱ هزار نظامی، از ارتش بشار اسد جدا شدند. از این تعداد بسیاری به مخالفان حکومت بشار اسد پیوستند و برخی نیز مواضعی بیطرف اتخاذ کردند.
روزنامه تایمز با درج این خبر از سایت «زمان» متعلق به سوریه گفت:شماری از این نظامیان جدا شده، از علوی های نزدیک به خانواده اسد یا نزدیکان مادر رئیس جمهور سوریه هستند.
رژیم اسد برای جلوگیری از موج جدا شدن، سربازان را مجبور به ادامه خدمت در ارتش کرد و همچنین ۵۰ دلار نیز به حقوق نظامیانی که در خط مقدم قرار دارند اضافه کرد[۱۷].
آغاز نبرد ارتش آزاد سوریه
۱۷ ژوئیه ۲۰۱۲ روزی بود که ارتش آزاد سوریه نبرد دمشق را آغاز کرد. هرچند سرانجام بشار اسد کنترل دمشق را به دست گرفت اما ارتش آزاد، حومه دمشق و به طور کامل منطقهی غوطه شرقی را تحت محاصره خود گرفت. حکومت بشار اسد این منطقه را که بسیار سرسبز و با باغهای زیبا و تفریحگاههای دیدنی بود، مورد حمله موشکی و بمباران قرار داد و آن منطقه را با خاک یکسان کرد. این منطقه در اوایل سال ۲۰۱۳ تحت محاصرهی کامل نیروهای بشار اسد درآمد.
در ادامه نبردها در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۲ دامنه درگیریها به شهر حلب رسید که مرکز مهم تجاری و دومین شهر بزرگ سوریه بود.
با شدت گرفتن اعتراضات مردم سوریه علیه حکومت بشار اسد و سرکوب و کشتار سیستماتیک از جانب بشار اسد، وی از حکومت ایران برای سرکوب تظاهرات و جنگ علیه نیروهای ارتش آزاد کمک خواست. رژیم ایران نیز پاسداران اش را تحت عنوان مدافعان حرم حضرت زینب، به سوریه گسیل داشت. در همین رابطه دولت آمریکا نگرانی خود را از این کمک برای سرکوب مردم سوریه که علیه بشار اسد قیام کرده بودند اعلام کرد. مارک تونر، سخنگوی وقت وزارت خارجه آمریکا، گفت: رژیم ایران به بشار اسد در سرکوب تظاهر کنندگان کمک میکند. وی اضافه کرد که درخواست کمک بشار اسد از حکومت ایران نشان دهنده این است که حکومت سوریه، در رأس اش بشار اسد علاقه ای به اصلاحات در سوریه ندارد. او گفت: ایران، خودش مشکلات حقوق بشری دارد و نباید در امور کشورهای دیگر دخالت کند.
مارک تونر گفت: اطلاعاتی در دست است که حکومت بشار اسد کنترل اینترنت و جلوگیری از ارتباط اینترنتی اپوزیسیون را از طریق تجهیزات و الزاماتی که از رژیم ایران دریافت میکند انجام میدهد، و از آن بیشتر اینکه رژیم ایران پلیس سوریه را برای سرکوب مردم آموزش میدهد و همچنین نیز تسلیح میکند[۱۸].
حضور ایران در سوریه
حضور نظامی و سیاسی رژیم ایران در سوریه برای حفظ بشار اسد از همان ابتدای انقلاب سوریه در سال ۲۰۱۱ آغاز شد. این حضور در ادامه جنگ در سوریه تحت نام« مدافعان حرم » انجام شد. شکل گیری داعش در سوریه در سال ۲۰۱۴ زمینهی مناسبی برای حضور مدافعان حرم در سوریه ایجاد کرد. آنها دلیل حضور خود در سوریه را مبارزه با داعش اعلام میکردند اما در عمل با ارتش آزاد سوریه در جهت دفاع از حکومت بشار اسد میجنگیند.
همکاری بشار اسد و رژیم ایران با داعش
حضور داعش در سوریه عملا به سود بشار اسد و بزرگترین متحد او یعنی رژیم ایران بود. داعش در گام اول انقلاب در سوریه را با شبهات زیادی روبرو کرد. با ظهور داعش در سوریه، بسیاری در جهان سقوط بشار اسد را معادل پیروزی داعش در این کشور دانسته و از سرنگونی او حمایت نمیکردند. از سویی حضور داعش در سوریه زمینهی حضور ایران و در قدم بعدی روسیه فراهم کرد. همچنین داعش رودر روی ارتش آزاد و انقلابیون سوریه وارد جنگ شد که منابع بشار اسد را تأمین میکرد.
همچنین در طول جنگ سوریه موارد بسیار از همکاری دولت بشار اسد با نیروهای داعش جهت مقابله با ارتش آزاد توسط رسانهها گزارش شد. روزنامهی گاردین در مصاحبهی خود با یکی از سران ارتش اسد افشا کرد که بشار اسد چگونه به نیروهای داعش اجازه ورود به خاک سوریه را داده است و به شکلگیری آنها در سوریه یاری رسانده است.[۱۹] عفاف محمد در مقالهای نمونههای مختلفی از موارد همکاری میان داعش و بشار اسد را با اسناد مختلف منتشر کرده است.
- همکاری تجاری در زمینه نفت و گاز میان بشار اسد و داعش
- روابط تجاری دیگر(خرید و فروش گندم و...) میان دولت بشار اسد و داعش
- تمرکز داعش بر حمله به نیروهای ارتش آزاد بجای ارتش اسد
- نادیده گرفته شدن نیروهای داعش توسط بشار اسد در جبههها
- همکاری و ملاقات میان سران داعش و افسران ارتش اسد (براساس اسناد منتشر شده در مجلهی اشپیگل) که توسط ارتش آزاد از منزل حاجی بکری نفر دوم داعش در سوریه بدست آمده و به این مجله ارائه شده است.[۲۰]
تیپ فاطمیون
تیپ یا لشکر فاطمیون بعد از شروع جنگ در سوریه در سال ۱۳۹۰، ابتدا به شکل یک گروهان آغاز به کار کرد و موجودیت خود را اعلام نمود. پس از مدتی به نام تیپ یا لشکر فاطمیون و با نام ( لواء فاطمیون )معرفی گردید. فرمانده این گروه شبهنظامی «علیرضا توسلی» که به او ابوحامد میگفتند، بود. وی در سال ۱۳۹۳ در منطقه تل قرین در مرز با اسرائیل کشته شد.
دیدبان حقوق بشر گزارشی از جوانان و مردان افغانی منتشر کرد که در سوریه میجنگند. در این گزارش آمده است که جوانان افغانی که بعضی از آنها حتی ۱۴سال بیشتر نداشتند با وعده اقامت قانونی در ایران و وعدهی پول برای دفاع از حکومت بشار اسد از طرف ایران به سوریه میروند و میجنگند. در گزارش دیدبان حقوق بشر، از سال ۲۰۱۳ به بعد افغانی هایی که بدون مدارک قانونی در ایران زندگی میکردند با وعده اقامت قانونی به واحدهای جنگجویان موسوم به «فاطمیون» در سوریه پیوستند.
یکی از جنگجویان سابق لشکر فاطمیون که در کابل زندگی میکرد به خبرگزاری فرانس پرس گفت: «برای من فقط پول مطرح بود». این جوان ۲۵ ساله اضافه کرد: «هر کسی را که من دیدم به خاطر پول و ویزای ورود آزاد به ایران به جنگ سوریه میرفت. من هرگز کسی را ندیدم که به دلایل مذهبی به این جنگ رفته باشد.»
بهدلیل درگیریهای مستمر در افغانستان، وضعیت اقتصادی حاکم در افغانستان و افزایش بیکاری در آنجا، جوانان افغانی بسیاری به اجبار به ایران مهاجرت کردند که هیچکدام از آنها دارای اقامت قانونی در ایران نبودند و تعداد آنها حدود سه میلیون تخمین زده میشد[۲۱].
شمار کشتههای ایران در سوریه
بنا بر اعتراف یکی از مقامات رژیم ایران به نام سید محمدعلی شهیدی محلاتی، نماینده خامنه ای در «بنیاد شهید و امور ایثارگران» و معاون حسن روحانی، شمار پاسداران كشته شده در جنگ سوریه بیش از هزار نفر است. بر اساس گزارش های داخل كشور، شمار كشتههای پاسداران و نیروهای لبنانی، افغانی، پاكستانی، عراقی، بیش از 10 هزار نفر است. مطابق گزارشات درونی سپاه پاسداران، برای جلوگیری از فاش شدن ابعاد تلفات و کاهش تأثیرات منفی اجتماعی آن، اجساد کشتههای افغانی و پاکستان و عراقی که در سوریه کشته میشوند به ایران بازگردانده نمیشوند. اجساد کشته شدههای لبنانی در همان سوریه و یا لبنان دفن میشود. همچنین تا کنون بیش از ۱۰۰ فرماندهی ارشد سپاه پاسداران از جمله همدانی در جنگ سوریه کشته شدهاند.
کشته شدن حسین همدانی در سوریه
پاسدار سرتیب حسین همدانی روز جمعه ۱۷ مهر ۱۳۹۴در سوریه کشته شد. پاسدار حسین همدانی از جمله بنیانگذاران سپاه در مناطق کردستان بود و بهویژه در ابتدای انقلاب در سرکوب کردها در آن نواحی نقش فعال داشت.
همچنین حسین همدانی سرکوب تظاهرات ۱۳۸۸ در ایران را برعهده داشت. در جریان قیام فرمانده سپاه تهران بزرگ و قرارگاه ثارالله بود. حسین همدانی در مصاحبهیی با روزنامه «جوان همدان» در ژوئن ۲۰۱۵ گفته بود
«طراحی سرکوب مردم در سال ۱۳۸۸ در قرارگاه ثارالله انجام شد. ۵ هزار نفر از ارازل و اوباش را شناسایی کردیم و آنها را در ۳ گردان بسیج سازماندهی کردیم تا بتوانند تظاهرات مردم را سرکوب کنند... باید چنین افرادی که با تیغ و قمه سروکار دارند را پایکار بیاوریم»
حسین همدانی در سال ۲۰۱۱ توسط اتحادیه اروپا به اتهام نقض فاحش حقوق بشر و مشارکت در سرکوب قیام ۸۸ تحریم شد و اجازه ورود به اروپا را نداشت. بر این اساس داراییهای او نیز در اروپا توقیف میشد.
فرماندهان کشته شده سپاه در سوریه
اسامی پاسداران کشته شده در سوریه و برخی افراد ارتش در زیر آمده است:
پاسدار-سرتیپ ها: حسن شاطری، سید حمید طباطبایی مهر، حاج اسماعیل حیدری، محمد جمال پاقلعه ای، دادالله شیبانی، جابر دریساوی، محمد علی علی آبادی، علیرضا توسلی، حسین بادپا، هادی كجباف، روزبه هلیسیایی، حاج عبدالله اسكندری، محمدعلی الله آبادی، عزت الله سلیمانی، فرشاد حسینی نژاد، عبدالرضا مجیری، حسین فدائی، سعید سیاح طاهری، ستار اورنگ، حسن رزاقی، حمیدرضا انصاری، احمد مجدی نسب، حاج علی قربانی، رضا فرزانه، حسنعلی شمس آبادی، محسن قاجاریان، ماشالله شمسه، جواد دوربین، سید شفیع شفیعی، جهانگیر جعفرنیا، محمد حسن حكیمی، رضا رستمی مقدم، احمد غلامی، داریوش درستی، مصطفی رشید پور، اكبر نظری، حسین علیخانی، غلامرضا سمایی و ذاكر حیدری
پاسدار سرهنگ ها امیررضا علیزاده ، حشمت الله سهرابی، عباس عبداللهی، قاسم غریب، كریم غوابش، مسلم خیزاب، مصطفی صدرزاده، اسماعیل خانزاده، محمدرضا علیخانی، عبدالرضا رشوند، محمد طحان، ستار محمودی، قاسم تیموری، مرتضی ترابی كامل، اصغر فلاحت پیشه، حمزه كاظمی، عبدالحسین سعادت خواه، احمد گودرزی، محسن ماندنی، علی طاهری ترشیزی، سعید شاملو، محمد بلباسی، رحیم كابلی، علی منصوری، قدرت الله عبدیان ، مرتضی عطایی، عادل سعد و محمدرضا زارع الوانی و همچنین دو سرهنگ ارتش تحت امر خامنه ای به اسامی مرتضی زرهرن و مجتبی ذوالفقار نسب[۲۲].
مسئول فرهنگی لشکر فاطمیون اعلام کرد دو هزار افغانی وابسته به لشکر فاطمیون تابهحال در سوریه کشته شدند و هشت هزار نفر نیز از ابتدای شکل گیری این درگیری ها تاکنون مجروح شدند. این آمار برای اولین بار است که از طرف این لشکر اعلام میشود[۲۳].
سران حکومت ایران حدود ده هزار نفر، که برخی از آنها سرباز بودند بین سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ به سوریه فرستاد[۲۴]. این نیروها فقط نیروهای ایرانی حاضر در سوریه بودند. اما آمار نیروهایی که رژیم ایران به سوریه فرستاد و از آنها حمایت میکرد ۱۳۰۰۰۰نفر اعلام شد[۲۵].
آماری از مخارج ایران در سوریه
فرستاده ویژه سازمان ملل در سوریه آقای استفان دیمیستورا درباره مخارج ایران در سوریه گفت: رژیم ایران سالانه ۶ میلیارد دلار برای حفظ بشار اسد در قدرت هزینه میکند.
نیکی هیلی نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل نیز مخارج ایران در سوریه را سالانه ۶ میلیارد اعلام کرد. بر این اساس در طول هشت سال ایران ۴۸ میلیارد دلار در سوریه هزینه کرده است.
تحلیلگران دیگری نیز از هزینه بین ۱۵ تا ۲۰ میلیارد دلار در سال از هزینه رژیم ایران برای باقی ماندن اسد در قدرت سخن گفتهاند. [۲۶].
رژیم ایران به نیروهای افغانی حاضر در سوریه ماهانه ۷۰۰ دلار پرداخت میکند. تعدادنیروهای افغانی حدود ۲۰ هزار نفر برآورد شده است که یک سوم از آنها در ایران و بقیه در سوریه حضور دارند.
به این ترتیب دستمزد نیروهای افغان از تیپ فاطمیون در سوریه ماهانه ۱۴ میلیون دلار است. این جدای از مخارج پشتیبانی، تجهیزات، سلاح و مهماتی است که این نیرو در سوریه بکار میبرد.
علاوه بر نیروهای افغان، رژیم ایران از افراد مزدبگیر در خود سوریه نیز استفاده میکند. این نیروها ماهانه ۱۰۰ دلار دستمزد میگیرند
علاوه بر این دو نیرو نیروهای لبنانی، پاکستانی و عراقی نیز از طرف رژیم ایران مأمور به جنگ در سوریه هستند. [۲۷].
[۲۸].
سوریه عمق استراتژیک رژیم ایران
تحلیلگران سیاسی بهای سنگینی را که رژیم ایران در سوریه پرداخت میکند با بقای آن در ایران مرتبط میدانند. سخنان برخی از سران رژیم ایران در مورد عمق استراتژیک به همین موضوع اشاره دارد.
این به این معنی است که که درگیریهای نظامی در خارج از مرزهای ایران و مقابله با تهدید خارجی به دور از مرز، بحران را از روی حکومت برداشته و به جای دیگری میبرد. به این ترتیب آسیب به نظام کمتر خواهد شد. در علوم سیاسی و مطالعات نظامی عمق استراتژیک یعنی فاصله میان میدان جنگ و قلمرو ارضی در یک کشور. به عبارت دیگر کشوری میتواند ادعای داشتن عمق استراتژیک کند که بتواند صحنه نبرد جنگ و مقابله با تهدید را از مرزهای خود به دور دست ها و به زمین دیگری غیر از زمین خود بکشاند تا از آسیبهای جنگ در امان بماند. به این کار عقبه استراتژیک نیز گفته میشود[۲۹].
خامنهای و جناحاش به همراه جناح رقیب آنها یعنی اصلاحطلبان، به اتفاق، سوریه را عمق استراتژیک نظام مینامیدند. معنی این حرف این است که حضور رژیم ایران در سوریه ضامن امنیت حکومت ایران و نشان دهنده قدرت نظام است. جناح اصلاحطلب نظام، جملهی خامنهای را بارها تکرار کردند که اگر در سوریه نمیجنگیدیم دیر یا زود باید در تهران میجنگیدیم.
رژیم ایران توسط سپاه پاسداران هزاران نیرو از پاکستان، افغانستان، لبنان، عراق و ایران، طی ۸ سال جنگ، به سوریه تحت عناوینی چون فاطمیون و مدافعان حرم به این کشور فرستاده است.
سخنان خامنهای در مورد سوریه
خامنه ای در جلسه ای که خانوادههای کشته شدگان در جنگ سوریه در آن شرکت داشتند با اشاره به جمله معروف، «عمق استراتژیک» به آنها گفت: «اگر جلوی بدخواهان و فتنهگران که دستمایه دشمنی آمریکا و صهیونیسم هستند در آنجا گرفته نمیشد باید در تهران، فارس، خراسان و اصفهان جلوی آنها را میگرفتیم. اینها دشمن را زمینگیر کردند»[۳۰].
خامنهای در سخنرانی دیگری در این رابطه گفت:
«اگـر اینهـا مبـارزه نمیکردنـد ایـن دشـمن میآمـد داخـل کشـور! اگـر جلویش گرفتـه نمیشـد مـا باید اینجـا در کرمانشاه و همـدان و بقیه اسـتانها بـا اینهـا میجنگیدیم و جلـوی اینهـا را میگرفتیم».[۳۱]
سخنان روحانی مورد در سوریه
شورای ملی مقاومت ایران در بیانیه خود درباره سوریه گفت:
حسن روحانی، رئیس جمهور رژیم آخوندی در تماس تلفنی با بشار اسد ضمن تأكید مجدد بر پشتیبانی از دیكتاتور سوریه در كشتار مردم این كشور، مدعی شد كه حمله شیمیایی به ادلب «واهی و بدون سندیت» است و و قیحانه آن را به اپوزیسیون نسبت داد».
وی گفت: «استفاده از سلاح شیمیایی ... برای این بود که صحنه افکار عمومی دنیا را از واقعیتها منحرف کنند. نباید اجازه داد تروریستها با بهره گیری از این تسلیحات، دیگران را به بهانه اقدامات خلاف مقررات بین المللی متهم کنند» (رسانه های ایران -۲۰فروردین۹۶)[۳۲].
حسن روحانی در مراسمی تجلیل از دستاندرکاران مذاکرات اتمی گفت:«اگر نیروهای مسلح ما امنیت این کشور را حفظ نمیکردند و سرداران رشید ما در بغداد و سامرا و فلوجه و الرمادیه و... ایستادگی نمیکردند و اگر در دمشق و حلب به دولت سوریه کمک نمیکردند و اگر شهامت ارتش و سپاه و بسیج و ناجا نبود ما امنیتی نداشتیم که بتوانیم به این خوبی مذاکره کنیم».
سخنان علی شمخانی در مورد سوریه
پاسدار شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت که از نزدیکان حسن روحانی است، در تشییع جنازه پاسداران کشته شده در سوریه گفت: اگر این پاسداران در سوریه کشته نمیشدند «تهرانمان نا امن بود، همدانمان، اهوازمان نا امن بود». شمخانی همچنین ضمن تهدید کشورهای منطقه گفت:«در برخورد با كشورهای منطقهیی و فرامنطقهیی حامی تروریسم، هرگونه اقدامی كه قادر به انجامش باشیم تو حوزههای مختلف آن را انجام میدهیم»[۳۳].
سخنان رحیم نوعی در مورد سوریه
پاسدار رحیم نوعی از فرماندهان سابق سپاه در جمع بسیجیان در اهواز گفت:
«اگر در سوریه و عراق نجنگیم باید در تهران با آنها بجنگیم...ما برای اینکه بمانیم باید بجنگیم»[۳۴]
سخنان محمد باقری در مورد سوریه
پاسدار سرلشكر محمد باقری، رئیس ستاد كل نیروهای مسلح، درباره حضور رژیم ایران در سوریه و کمک به بشار اسد در سخنانی تأکید کرد که سوریه و عراق سپر امنیتی رژیم ایران است. محمد باقری در پیامی به مناسبت تأسیس سپاه پاسداران گفت:
«پاسداران ....هماینک با حمایت و همراهی با مقاومت اسلامی سوریه و عراق خود را «سپر امنیت» ملت ایران و بلکه امت اسلامی قرار دادهاند.
سخنان ناطق نوری در مورد سوره
ناطق نوری رئیس دفتر بازرسی ویژه خامنهای شعار مردم ایران در تظاهرات را که میگفتند«سوریه رو رها کن فکری بهحال ما کن» محکوم کرده و گفت:
«لبنان، سوریه و فلسطین خاکریزهای ما هستند. وقتی امروز در سوریه مشاوره و شهید میدهیم، برای این است که دشمن به مرزهای ما نیاید. برخی میگویند چرا سرمایه کشور را به سوریه، لبنان و فلسطین میدهید»[۳۵].
سیاست صدور بحران
رژیم ایران بارها از سوریه، عراق و لبنان و... تحت عنوان عمق استراتژیک نام برده است.
سخنان مشابهی نیز در مورد ورود رژیم ایران به کشورهای دیگر منطقه در سالهای حکومت رژیم ایران شنیده شده است. خمینی از همان ابتدای انقلاب ضدسلطنتی جنگ هشت ساله با عراق را نعمت دانسته و گفته بود: صلح دفن اسلام است! شعار صدور انقلاب، شعار رسمی و اعلام شدهی رژیم ایران از ابتدای انقلاب ضدسلطنتی بود.
.... از جمله ..... گفت:
هر بمبی که در خیابانهای عراق منفجر میشود، یک ساعت به عمر نظام اضافه میکند!
اتخاذ چنین سیاستی نسبت به کشورهای دیگر در دانش سیاسی امروز، « صدور بحران » نام دارد. استراتژی صدور بحران یعنی انتقال مرکزیت بحرانها به نقطهای که خطر کمتری را برای مسببین آن ایجاد کند.
استراتژی صدور بحران در تاریخ مورد استفادهی بسیاری از سیاستمداران قرار گرفته است. بطور معمول هنگامی که یک حکومت از حل مشکلات داخلی خود ناتوان است و همچنین با مخالفت و نارضایتی عمومی مواجه است، با ایجاد بحران در خارج از مرزهای خود، مشکلات داخلی را تحتالشعاع قرار میدهد.
ایجاد بحران در خارج از مرزهای کشور، به چنین حکومتهایی این امکان را میدهد که:
- توجهات را از مشکلات داخلی به سمت یک بحران یا مشکل بزرگتر در خارج جلب کنند.
- مشکلات داخلی را ناشی از بحران خارجی دانسته و از خود سلب مسئولیت کنند.
- با طرح صورت مسئلهی بحران بزرگتر، از پاسخگویی به مطالبات داخلی امتناع کنند.
- با طرح صورت مسئلهی بحران بزرگتر، مخالفان داخلی را سرکوب کرده و توطئهگر نام دهند.
- با طرح صورت مسئلهی بحران بزرگتر، توجهات را از سرکوب مخالفان به سمت دیگری معطوف کرده و آنرا بپوشانند
- به نیروهای خودی برای حرکت، انگیزهبخشی کرده و ظرف مادی، تشکیلاتی و ایدئولوژیک برای رشد آنها ایجاد نمایند.
گوبلز وزیر تبلیغات هیتلر در رابطه با سیاست صدور بحران میگوید:
«وقتی یک حکومت دچار ضعف مدیریتی و فساد و ناکارآمدی و فلاکت اقتصادی شود، و وقتی نتواند نیازهای ابتدایی مردمش - از قبیل نان و کار و رفاه و امنیت و اعتبار و آسایش شان - را تامین کند، با موجی از نارضایتی و خشم و اعتراض عمومی مواجه میشود و کشور به سوی انقلاب و سقوط حکومت پیش میرود . جوزف گوبلز میگفت: در چنین حالتی، حکومت باید اذهان عمومی را به سوی یک موضوع فرعی، اما بزرگ، منحرف کند. باید وارد یک جنگ شد. حکومت باید برای ملت دشمن بتراشد. دشمنان خارجی، دشمنان داخلی. اگر دشمن واقعی پیدا نشد، حتی دشمن خیالی. باید دایماً از توطئهها گفت، از نقشه هایی که دشمنان برای ما میکشند. باید از هر فرصتی و هر حادثه ای برای راه انداختن یک جنگ تبلیغاتی استفاده کرد. باید دایماً درگیر بود، درگیر جنگ، درگیر تبلیغات علیه همسایگان، علیه کشورهای قدرتمند، علیه سازمانهای جهانی. باید بحران ساخت. رمز موفقیت و ماندگاری حکومتهای ضعیف در وضعیت جنگی و بحرانهاست. در جنگها و بحرانها هست که مردم بدبختی های مالی و شغلی و شخصی و معیشتی شان را فراموش میکنند و با حکومت همدل میشوند، و این بهترین فرصت برای سرکوب منتقدین داخلی است. کشور که آرام شود مردم طلبکار حکومت میشوند. باید کشور را دایماً در حالت جنگی نگه داشت. باید کاری کرد که مردم وقتی بهم میرسند دایماً از جنگ و از دشمن بگویند»[۳۶]
ورود روسیه به سوریه
ملاقات پوتین با سلیمانی
پس از چهار سال جنگ در سوریه با پیشروی نیروهای مخالف بشار اسد و ارتش آزاد سوریه در شهرهای سوریه این احتمال می رفت که کار به جایی رسید که بشار اسد و رژیم ایران روز به روز طعم شکست را بیشتر بچشند و زمام امور به طور کامل از دست بشار اسد و رژیم ایران در برود. بشار اسد و رژیم ایران چاره را در ورود روسیه به جنگ سوریه دیدند. به همین منظور قاسم سلیمانی به عنوان فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران رژیم ایران ناگزیر شد دست خویش را به سمت روسیه دراز کند، هرچند تا پیش از آن نیز در زمینههای لجستیک و سلاح و مهمات نظامی، ارتش سوریه و رژیم ایران را در جنگ با مخالفان اسد تأمین میکرد. قاسم سلیمانی به روسیه رفت تا با پوتین برای اینکه در سوریه دخالت نظامی و مستقیم انجام دهد ملاقات کند. به گفته یکی از فرماندهان سپاه پاسداران به نام «اسدی» که در سوریه حضور داشت، ملاقات سلیمانی با پوتین قریب به دو ساعت به طول انجامید و در این ملاقات قاسم سلیمانی گفت: سوریه دارد از دست میرود و شما باید دخالت کنید.
به گفتهی پاسدار «اسدی» روسیه قدرتی بود که با به میدان آمدنش پیروزی نصیب رژیم سوریه و ایران و خود روسیه میشد. به گفته اسدی نیروهای ما با روسیه هماهنگ میشدند تا محلی که نیروهای روسیه بمباران میکنند از نیروهای ما و بشار اسد خالی باشد.
ولادیمیر پوتین و سرگئی لاوروف در مصاحبههای خود گفته بودند که حضور روسیه در خاک سوریه برای آموزش و بهکار گیری تجهیزات روسی است که به نیروهای سوریه داده شد و نیز اعلام کرده بودند که حمایت نظامی از دولت بشار اسد با هدف محافظت از استقلال سوریه بوده است.
روسیه با نیروی زمینی وارد سوریه شد
چنانچه گفته شد، در گذشته کمک روسیه به سوریه محدود به فروش تسلیحات و تجهیزات نظامی بود، اما بعد از اقدامات اخیر و ملاقات هایی که با پوتین انجام شد روسیه دو ناو آبی خاکی حامل نفربرهای زرهی و تانک و توپ از طریق تنگه بسفور به سوریه اعزام کرد. در همان زمان نیز نظامیان وابسته به تیپهای ۸۱۰ و ۳۳۶ تکاوران دریایی روسیه در شهرها و شهرکهای سوریه همچنین در شهرهای لاذقیه، طرطوس، حمص و دمشق و حضور برخی نیروهای دیگر روسیه در دانشکده دریایی سوریه در لازقیه، نشان از حضور تمام عیار روسیه برای کمک به بشار اسد و تقویت نیروهای رژیم ایران در جنگ با مخالفان بشار اسد میداد[۳۷][۳۸].
دستمزدهای کلان برای داوطلبان روسی در جنگ سوریه
روسیه برای اینکه بتواند نیرو برای جنگ در سوریه اعزام کند اقدام قابل توجهی انجام داد . برای داوطلبین در سنپترزبورگ، دستمزدهای زیادی در نظر گرفت که این دستمزدها معادل ۴۰۰۰ دلار در ماه بود. تجمع داوطلبان روسی در منطقهای در جنوب روسیه با نام «مولکینو» در نزدیکی واحد ویژه ارتش در همان حوالی بود[۳۹].
جنگ علیه نیروهای مخالف اسد با ۶ ارتش
پاسدار اسدی یکی از فرماندهان شبه نظامیان ایران علیه نیروهای مخالف اسد درباره وضعیت نیروها در سوریه گفت: در سوریه شش ارتش تشکیل شد که یکی از آن نیروها حزبالله بود، دیگری نیروهایی از افغانستانیها و نیروی دیگر نیز از پاکستانیها بود. نیروی دیگری که حاصل کار سلیمانی و حسین همدانی بود نامش «دفاع وطنی» بود. اما با وجود دخالت آشکار نظامی روسیه در سوریه، گروههای مخالف اسد در جبهه غرب در سوریه نیروهای سوریه و همپیمانانش را وادار به عقب نشینی کردهاند. اعزام تکاوران نیروی زمینی روسیه به همراه نفربرهای مدرن روسی در لازقیه و اطراف آن و شرکت مستقیم نیروهای روسی در جنگ سوریه، تقویتی برای نیروهای بشار اسد بود که تابحال شکستهای سنگینی را متحمل شده بودند[۴۰].
حملات شیمیایی توسط بشار اسد
با شدت گرفتن درگیریها در سوریه رژیم اسد متوسل به استفاده از سلاح شیمیایی شد. طبق گزارش شبکه حقوق بشر سوریه، رژیم اسد از سال ۲۰۱۲ تا تاریخ ۴ آوریل سال جاری در کشور سوریه ۲۲۱ بار از سلاح شیمیایی استفاده کرده است. در ادامه این گزارش آمده است که رژیم بشار اسد ۲۱۶ بار با سلاحهای شیمیایی به استانهای دمشق و ادلب حمله کرده است که بیشتر قربانیان این حملات شیمیایی از غیرنظامیان و کودکان بودند.
در حملات شیمیایی رژیم اسد به مناطق مسکونی دستکم ۹۷۵۳ نفر مجروح شدند و در این حملات به مناطق مسکونی غوطه شرقی دمشق و خانشیخون در ادلب ۱۴۰۰نفر کشته شدند[۴۱].
در ماه اوت سال ۲۰۱۳ حکومت بشار اسد به منطقه غوطه شرقی حمله شیمیایی با گاز سارین انجام داد که در جریان این حملات ۱۴۲۹ نفر کشته شدند که تعدادی از کشته شدگان کودک بودند. همچنین در سال ۱۰۱۷ نیز رژیم اسد با حمله شیمیایی گاز سارین به خانشیخون بیش از ۸۰ نفر کشته شدند. دیدهبان حقوق بشر در سال ۲۰۱۷ گزارش داد که رژیم سوریه در این سال بارها به استفاده از گاز کلر در حملات به مناطق مسکونی متهم شده است[۴۲].
در مورد استفاده حکومت بشار اسد از سلاحهای شیمیایی باراک اوباما رئیس جمهور وقت به سوریه هشدار داده بود که استفاده از سلاحهای شیمیایی عبور از خط قرمز است. اما پس از هشدار اوباما دو حمله دیگر با گازهای شیمیایی در سوریه توسط بشار اسد انجام شد که محکومیت بینالمللی در پی داشت اما عبور از خط قرمز آمریکا نیز با هیچ واکنشی از طرف اوباما مواجه نشد[۴۳].
باراک اوباما، رئیس جمهوری وقت آمریکا هشدار داد که استفاده از سلاحهای شیمیایی عبور از «خط قرمز» است و چنانچه دولت سوریه از این سلاحها استفاده کند، پیامدهای بسیار شدیدی در انتظار این رژیم خواهد بود؛ از جمله اینکه او در موضوع استفاده از گزینۀ نظامی در قبال سوریه بازنگری خواهد کرد. با این وجود یکسال بعد دست کم دو حملۀ دیگر با گازهای شیمیایی در سوریه به وقوع پیوست که محکومیت بینالمللی را در پی داشت.
تلفات جنگ در سوریه
درباره آمار تلفات در سوریه نظرات و آمارهای متفاوتی گزارش شده است. دیدهبان حقوق بشر سوریه اعلام کرد، طی ۸ سال درگیری در سوریه، بیش از ۵۱۱ هزار نفر از سال ۲۰۱۱ تا کنون کشته شدند. دیدهبان همچنین اضافه کرد، ۳۵۰ هزار نفر از کشته شدگان شناسایی شدند[۴۴].
آمار مهاجران
در جریان درگیریهای ۸ ساله در سوریه ۱۳ میلیون نفر سوری به خارج از خاک سوریه مهاجرت کردند. این مهاجرتها میلیاردها دلار خسارت به کشور وارد کرد[۴۵].
عبدالباسط ساروت (بلبل انقلاب)
عبدالباسط الساروت جوان سوری و از علویان سوری بود که در بحبوحه انقلاب سوریه، در درگیری های حمص، توسط نظامیان بشار اسد در ۲۷ سالگی کشته شد.
عبدالباسط ساروت تا قبل از آغاز انقلاب سوریه در سال ۲۰۱۱ دروازبان تیم ملی فوتبال جوانان سوریه و عضو تیم الکرامه حمص بود. عبدالباسط ساروت از نخستین کسانی بود که به انقلاب و قیام مردم سوریه پیوست و خیلی زود به عنوان هماهنگ کننده و یکی از رهبران تظاهرات مطرح شد و به همین دلیل به او لقب «نگهبان انقلاب» داده شد[۴۶].
عبدالباسط الساروت از زمان آغاز انقلاب سوریه و قیام مردم علیه بشار اسد ۱۹ سال سن داشت و بعد از پیوستن او به صفوف انقلابیون علیه بشار اسد، به نمادی برای جوانان در قیام سوریه علیه بشار اسد تبدیل شد و «خواننده انقلاب و بلبل انقلاب نام گرفت». پدر و ۴ برادر عبدالباسط ساروت، در جریان حملات بشار اسد به شهر حمص و محاصره این شهر، کشته شدند.
سرودههای معروف او در جریان قیام مردم سوریه در سال ۲۰۱۲ معروف و منتشر شد. تصویر عبدالباسط ساروت روی تمبرها در سال ۲۰۱۲ توسط انقلابیون و مخالفان بشار اسد طراحی و چاپ شد.
بعد از کشته شدن عبدالباسط ساروت مخالفان رژیم اسد به او لقب «چه گوارای سوریه» دادند[۴۷].
منابع
- ↑ هكذا بدأت الثورة في سوريا
- ↑ بشار الأسد يحكم قبضته على سورية
- ↑ الجيش السوري الحر
- ↑ فرع القاعدة بايران يساهم بنقل الأسلحة والمقاتلين لتنظيم القاعدة في سوريا
- ↑ سازمان سیا،اسناد روابط ایران و گروه القاعده را منتشر کرد
- ↑ همکاری رژیم اسد و داعش در خط حما-ادلب در سوریه
- ↑ همکاری «عمیق» رژیم اسد با داعش در زمینه انرژی
- ↑ آسوشیتدپرس: سردار سلیمانی ماه اوت با پوتین دیدار کرده است
- ↑ سوریه، ۳۰سال کشتار و ترور-وبلاگ بابیلونسکای بلاگ
- ↑ اللجنه السوریه لحقوق الانسان-وبگاه حقوق بشر سوریه
- ↑ گاهشمار بحران سوریه-سایت الکوثر
- ↑ گاهشمار بحران سوریه-سایت کوثر
- ↑ گاهشمار جنگ داخلی سوریه-یورو نیوز
- ↑ فرمانده ارتش آزاد سوریه: بشار اسد به سرنوشت قذافی دچارخواهد شد-العربیه
- ↑ هشدار سرهنگ رياض اسعد فرمانده ارتش سوريه آزاد درمورد سلامت سرهنگ حسين هرموش-سایت همبستگی ملی
- ↑ ارتش آزاد سوریه، نیرویی با قدرتی نامعلوم-سایت بی بی سی
- ↑ جدا شدن افسران نظامی از ارتش سوریه-سایت ایران آزاد فردا
- ↑ آمریکا: ایران در سرکوب اعتراضات به سوریه کمک میکند-دویچه وله
- ↑ قيادي في "داعش" يكشف دور مخابرات أسد في صناعة التنظيم
- ↑ 5 دلائل على أن داعش والنظام السوري ليسوا أعداء كما يبدو
- ↑ لشکر فاطمیون
- ↑ كمیسیون امنیت و ضد تروریسم: ایران: تلفات پاسداران و مزدورانشان در سوریه از 10 هزار تن بیشتر است- سایت شورای ملی مقاومت ایران
- ↑ ۲ هزار کشته و ۸ هزار زخمی از افغانهای فاطمیون در سوریه-دویچه وله
- ↑ نشریه فارین افیرز
- ↑ وال استریت ژورنال
- ↑ چرا رژیم ایران سوریه را رها نمیکند-سایت بی بی سی
- ↑ سوریه را رها کن فکری بهحال ما کن-سایت مجاهد
- ↑ نشریه جوان همدان
- ↑ ایران و سوریه، معمای عمق استراتژیک-سایت بی بی سی
- ↑ ایران، سوریه، معمای عمق استراتژیک-سایت بی بی سی
- ↑ بیانات در دیدار جمعی از خانوادههای شهدای مدافع حرم
- ↑ تماس روحانی با دیكتاتور سوریه و حمایت از كشتار مردم این كشور-سایت شورای ملی مقاومت ایران
- ↑ وحدت روحانی با خامنه ای در پشتیبانی از جنایتهای پاسداران در سوریه وعراق و حمایت از اسد-سایت شورای ملی مقاومت
- ↑ شبکه اطلاع رسانی رهیاب
- ↑ تأکید بر اعزام پاسداران به سوریه-سایت شورای ملی مقاومت ایران
- ↑ ما نه به دوست بلکه به دشمن نیاز داریم
- ↑ ورود روسیه به جنگ سوریه-رادیو فردا
- ↑ ماجرای دیدار ۱۴۰ دقیقهای پوتین با سردار سلیمانی-سایت مشرق
- ↑ انتشار شواهدی درباره فعالیت نیروی زمینی روسیه در سوریه-دویچه وله
- ↑ نبرد آزادسازی جولان قطعی است-سایت مشرق
- ↑ بیش از 200 بار از سلاح شیمیایی در سوریه استفاده شده است-آناتولی
- ↑ از «حمله شیمیایی» به دوما تاکنون چه می دانیم؟-یورو نیوز
- ↑ گاهشمار جنگ داخلی سوریه-یورو نیوز
- ↑ جنگ در سوریه ۵۰۰هزار کشته-یورو نیوز
- ↑ «۳۷۰ هزار نفر» در جنگ داخلی سوریه کشته شدهاند-رادیو فردا
- ↑ فوتبالیست سوری که 'نماد قیام علیه بشار اسد' شده بود درگذشت-سایت بی بی سی
- ↑ عبد الباسط الساروت؛ «بلبل انقلاب» و «چه گوارا» سوریه-الشرق الاوسط