کاربر:Javad/صفحه تمرین9: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳۱: خط ۱۳۱:
«مقامهای آمریکایی ملزم به محترم شمردن وضعیت کنونی هستند و همان موقعیت مجاهدین را که قبل از اشغال وجود داشت، بایستی به‌رسمیت بشناسند» .  
«مقامهای آمریکایی ملزم به محترم شمردن وضعیت کنونی هستند و همان موقعیت مجاهدین را که قبل از اشغال وجود داشت، بایستی به‌رسمیت بشناسند» .  


'''در ادامه این نظریه استدلال میشود:'''
'''استدلال نظریه'''


«مجاهدین قبل از مخاصمات سال۲۰۰۳ به‌طور دوفاکتو به عنوان یک جنبش مقاومت به‌رسمیت شناخته شده بودند».   
«مجاهدین قبل از مخاصمات سال۲۰۰۳ به‌طور دوفاکتو به عنوان یک جنبش مقاومت به‌رسمیت شناخته شده بودند».   
خط ۱۳۷: خط ۱۳۷:
«شورشیان به‌رسمیت شناخته‌شده تحت قانون بین‌الملل از حقوقی برخوردار نیستند، اما این شناسایی به آنها موجودیت دوفاکتو دربارة حکومتی میدهد که آنها را به رسمیت شناخته است و حکومت مزبور می‌تواند چنین حقوق و وظایفی را به‌رسمیت بشناسد».  
«شورشیان به‌رسمیت شناخته‌شده تحت قانون بین‌الملل از حقوقی برخوردار نیستند، اما این شناسایی به آنها موجودیت دوفاکتو دربارة حکومتی میدهد که آنها را به رسمیت شناخته است و حکومت مزبور می‌تواند چنین حقوق و وظایفی را به‌رسمیت بشناسد».  


==== سابقه تاریخی ====
«از نظر تاریخی،  موضوع به‌رسمیت شناختن شورش توسط کشورهای غیردرگیر، یک اقدام انساندوستانه بود تا برای شورشیانی که دست به‌عملیات سازمانیافته نظامی میزدند حفاظتی را فراهم کنند که برای سربازان در قوانین بین‌المللی معطوف به جنگ تأمین شده است».''' '''  
«از نظر تاریخی،  موضوع به‌رسمیت شناختن شورش توسط کشورهای غیردرگیر، یک اقدام انساندوستانه بود تا برای شورشیانی که دست به‌عملیات سازمانیافته نظامی میزدند حفاظتی را فراهم کنند که برای سربازان در قوانین بین‌المللی معطوف به جنگ تأمین شده است».''' '''  


'''«این موقعیت (استاتو) مبتنی بر توافق کلامی میان حکومت عراق و سازمان مجاهدین خلق ایران بوده است و طبق آن مجاهدین اجازه ورود به عراق و اقامت در آن کشور را داشته و از آزادی عمل و استقلال برخوردار میباشند.  عملکرد عمومی مقامهای عراقی و برخی اسناد مؤید این امر است: بیانیة رئیس‌جمهور عراق در ۱۵ ژوئن ۱۹۸۶:  «رهبری عراق به مقاومت ایران و استقلال سیاسی و ایدئولوژیکی آن و آزادی عمل این مقاومت در اقدامات و تحرکات خود برای دستیابی به اهدافش احترام میگذارد… روابط میان عراق و مقاومت ایران مبتنی بر صلح، احترام مشترک به حاکمیت ملی و احترام به انتخاب ایدئولوژیکی و سیاسی هر یک از دو ملت است»'''<ref>بغداد آبزرور ۱۵ و ۱۶ژوئن ۱۹۸۶</ref>'''. '''  
«این موقعیت (استاتو) مبتنی بر توافق کلامی میان حکومت عراق و سازمان مجاهدین خلق ایران بوده است و طبق آن مجاهدین اجازه ورود به عراق و اقامت در آن کشور را داشته و از آزادی عمل و استقلال برخوردار میباشند.  عملکرد عمومی مقامهای عراقی و برخی اسناد مؤید این امر است: بیانیة رئیس‌جمهور عراق در ۱۵ ژوئن ۱۹۸۶:  «رهبری عراق به مقاومت ایران و استقلال سیاسی و ایدئولوژیکی آن و آزادی عمل این مقاومت در اقدامات و تحرکات خود برای دستیابی به اهدافش احترام میگذارد… روابط میان عراق و مقاومت ایران مبتنی بر صلح، احترام مشترک به حاکمیت ملی و احترام به انتخاب ایدئولوژیکی و سیاسی هر یک از دو ملت است»<ref>بغداد آبزرور ۱۵ و ۱۶ژوئن ۱۹۸۶</ref>.''' '''  


'''«حکومت عراق به سازمان مجاهدین خلق ایران اماکنی را برای ایجاد قرارگاهها و دفاترشان اختصاص داد.  مقامهای عراقی این اماکن را به‌مثابه ‌اماکنی که دولت عراق به این سازمان اجازه داده بدون هرگونه مداخله از آنها استفاده کند تلقی میکردند'''<ref>دفتر رئیس مدیریت نظارت ملی ۹دسامبر ۲۰۰۲</ref>'''. حتی برای تحقیق درمورد سلاحهای کشتارجمعی نیاز به یک توافق با سازمان خارجی بود»'''<ref>الثوره ۶دسامبر۱۹۹۸</ref>''''''
«حکومت عراق به سازمان مجاهدین خلق ایران اماکنی را برای ایجاد قرارگاهها و دفاترشان اختصاص داد.  مقامهای عراقی این اماکن را به‌مثابه ‌اماکنی که دولت عراق به این سازمان اجازه داده بدون هرگونه مداخله از آنها استفاده کند تلقی میکردند<ref>دفتر رئیس مدیریت نظارت ملی ۹دسامبر ۲۰۰۲</ref>. حتی برای تحقیق درمورد سلاحهای کشتارجمعی نیاز به یک توافق با سازمان خارجی بود»<ref>الثوره ۶دسامبر۱۹۹۸</ref>.   


'''«سازمان مجاهدین خلق ایران مجاز بود سلاحش را حفظ کند و از خاک عراق علیه اراضی ایران دست به اقدام بزند». '''
«سازمان مجاهدین خلق ایران مجاز بود سلاحش را حفظ کند و از خاک عراق علیه اراضی ایران دست به اقدام بزند».   


'''«سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت از عراق و خارج عراق دست به پخش (برنامه) بزند». '''
«سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت از عراق و خارج عراق دست به پخش (برنامه) بزند».   


'''«سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت در قرارگاههایش آموزش نظامی و سیاسی بدهد». '''
«سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت در قرارگاههایش آموزش نظامی و سیاسی بدهد».   


'''«این عناصر روشن میکند که مجاهدین از سوی عراق نه در داخل و نه در خارج عراق به عنوان مجرم یا تروریست تلقی نمیشدند و نمیشوند. در سوابق قضایی میتوان نمونههایی از چنین شناساییهای رسمی را یافت». به عنوان مثال:'''
«این عناصر روشن میکند که مجاهدین از سوی عراق نه در داخل و نه در خارج عراق به عنوان مجرم یا تروریست تلقی نمیشدند و نمیشوند. در سوابق قضایی میتوان نمونههایی از چنین شناساییهای رسمی را یافت». به عنوان مثال:


=== نمونه‌ تاریخی در موقعیت مجاهدین خلق ===
=== نمونه‌ تاریخی در موقعیت مجاهدین خلق ===
خط ۱۶۲: خط ۱۶۳:
وزیر اطلاعات در ادامه، با تشریح موفقیتهای رژیم ایران در منطقه و جهان، گفت: «شکست منافقین در عرصة بین‌المللی و تروریست شناخته‌شدن این گروهک در جهان، حاصل تلاش جمهوری اسلامی ایران در زمینه دیپلوماسی و روابط بین‌المللی است».<ref>تلوزیون رژیم ایران ۹ مهر ۱۳۸۲</ref>''' '''  
وزیر اطلاعات در ادامه، با تشریح موفقیتهای رژیم ایران در منطقه و جهان، گفت: «شکست منافقین در عرصة بین‌المللی و تروریست شناخته‌شدن این گروهک در جهان، حاصل تلاش جمهوری اسلامی ایران در زمینه دیپلوماسی و روابط بین‌المللی است».<ref>تلوزیون رژیم ایران ۹ مهر ۱۳۸۲</ref>''' '''  


در همین خصوص مورتن هوگلند،  عضو کمیسیون خارجة پارلمان نروژ، پس از سفر حقیقت‌یابی خود به عراق گفت: «چنان‌چه ‌آمریکا قادر نباشد تا گذشته را پشت سرگذاشته و به حل و فصل چالش واقعی موجود درخاک عراق بپردازد، من از آن وحشت دارم که ما صاحب یک رژیم آخوندی بنیادگرای دیگرگردیم»<ref>روزنامه آفتن پستن ـ ۲ ژوئن۲۰۰۴</ref>.
در همین خصوص مورتن هوگلند،  عضو کمیسیون خارجة پارلمان نروژ، پس از سفر حقیقت‌یابی خود به عراق گفت: «چنان‌چه ‌آمریکا قادر نباشد تا گذشته را پشت سرگذاشته و به حل و فصل چالش واقعی موجود درخاک عراق بپردازد، من از آن وحشت دارم که ما صاحب یک رژیم آخوندی بنیادگرای دیگرگردیم»<ref>روزنامه آفتن پستن ـ ۲ ژوئن۲۰۰۴</ref>.  


'''25ـ  در نظریة مشترک لرد اسلین و پروفسور دوکارا نیز بر «تداوم موقعیت مجاهدین در عراق تا هنگامی که به موجب قوانین بین‌المللی و قطعنامة 1483 یک حکومت منتخب و مورد شناسایی بین‌المللی بر سر کار آید و مسئولیت امور را عهده‌دار گردد»  تأکید گردیده و خاطرنشان شده است که «هیچ توافق ویژهیی نباید بر وضعیت افراد تحت حفاظت تاثیر منفی بگذارد و حقوقی را که به آنها تعلق دارد، محدود کند». '''
'''ـ بیانیة ۳۰۵ نمایندة «مجلس عوام و مجلس اعیان انگلستان، بیانیة اکثریت پارلمان ایتالیا, بیانیة اکثریت نمایندگان پارلمان بلژیک, بیانیة اکثریت مجلس سنای بلژیک, بیانیة اکثریت مجلس لوگزامبورگ، بیانیة اکثریت پارلمان نروژ, بیانیة ۱۲۰عضو پارلمان اروپا و بیانیههای شمار قابل توجهی از قانونگذاران دیگر کشورها در اروپا, آمریکا, کانادا, استرالیا از این شمار است.'''  
 
'''در این نظریه با ذکر نمونههای تاریخی تصریح شده است که  «یک دولت جانشین [در عراق] در قبال قراردادهایی که سلفش [با مجاهدین] بسته است، مسئول است» .  «البته یک دولت جدید ممکن است بخواهد سیاست سابق کشور راکه در زمان سلفش اعمال می‌شد ترک کند.  اما تنها میتواند چنین کاری را بر اساس ضوابطی که به لغو قراردادها و حقوق مکتسبه اعمال میگردد, انجام دهد.  بهطور خاص این حکومت باید حقوقی را که در ارتباط با حفاظت از حقوق بشر, حقوق اقلیتها و موقعیت پناهندگی اعطا شدهاند،  مراعات کند» . '''
 
'''ـ «دولت سابق عراق, نه بر‌اساس کنوانسیون 1951 ژنو، که عراق امضاکنندهاش نیست, بلکه بر اساس قوانین ملی خودش به مجاهدین موقعیت پناهندگی داده بود. پناهندگی تفویض‌شده به مجاهدین«پناهندگی سیاسی» است و نه پناهندگی «آوارگان». '''
 
'''به‌موجب مادة 4 قانون پناهندگی عراق،  پناهنده را نمیتوان به کشور خودش اخراج کرد یا او را به‌هیچ شکلی به کشور اصلی خود بازگرداند». '''
 
'''ـ «مقامهای آمریکایی ملزم به محترم شمردن وضعیت کنونی هستند و همان موقعیت مجاهدین را که قبل از اشغال وجود داشت، بایستی به‌رسمیت بشناسند» .  '''
 
'''26ـ در این نظریه به‌روشنی استدلال میشود:'''
 
'''ـ «مجاهدین قبل از مخاصمات سال 2003 بهطور دوفاکتو به عنوان یک جنبش مقاومت به‌رسمیت شناخته شده بودند» . '''
 
'''ـ «شورشیان به‌رسمیت شناخته‌شده تحت قانون بین‌الملل از حقوقی برخوردار نیستند، اما این شناسایی به آنها موجودیت دوفاکتو دربارة حکومتی میدهد که آنها را به رسمیت شناخته است و حکومت مزبور می‌تواند چنین حقوق و وظایفی را به‌رسمیت بشناسد» .'''
 
'''ـ «از نظر تاریخی،  موضوع بهرسمیت شناختن شورش توسط کشورهای غیردرگیر، یک اقدام انساندوستانه بود تا برای شورشیانی که دست به‌عملیات سازمانیافتة نظامی میزدند حفاظتی را فراهم کنند که برای سربازان در قوانین بین‌المللی معطوف به جنگ تأمین شده است». '''
 
'''ـ «این موقعیت (استاتو) مبتنی بر توافق کلامی میان حکومت عراق و سازمان مجاهدین خلق ایران بوده است و طبق آن مجاهدین اجازة ورود به عراق و اقامت در آن کشور را داشته و از آزادی عمل و استقلال برخوردار میباشند.  عملکرد عمومی مقامهای عراقی و برخی اسناد مؤید این امر است: بیانیة رئیس‌جمهور عراق در 15 ژوئن 1986:  «رهبری عراق به مقاومت ایران و استقلال سیاسی و ایدئولوژیکی آن و آزادی عمل این مقاومت در اقدامات و تحرکات خود برای دستیابی به اهدافش احترام میگذارد… روابط میان عراق و مقاومت ایران مبتنی بر صلح, احترام مشترک به حاکمیت ملی و احترام به انتخاب ایدئولوژیکی و سیاسی هر یک از دو ملت است (بغداد آبزرور 15 و 16ژوئن 1986)». '''
 
'''ـ «حکومت عراق به سازمان مجاهدین خلق ایران اماکنی را برای ایجاد قرارگاهها و دفاترشان اختصاص داد.  مقامهای عراقی این اماکن را «به‌مثابه ‌اماکنی که دولت عراق به این سازمان اجازه داده بدون هرگونه مداخله از آنها استفاده کند تلقی میکردند (دفتر رئیس مدیریت نظارت ملی 9‌دسامبر 2002).  حتی برای تحقیق درمورد سلاحهای کشتارجمعی نیاز به یک توافق با سازمان خارجی بود( الثوره 6دسامبر1998)». '''
 
'''ـ «سازمان مجاهدین خلق ایران مجاز بود سلاحش را حفظ کند و از خاک عراق علیه اراضی ایران دست به اقدام بزند». '''
 
'''ـ  «سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت از عراق و خارج عراق دست به پخش (برنامه) بزند». '''
 
'''ـ  «سازمان مجاهدین خلق ایران اجازه داشت در قرارگاههایش آموزش نظامی و سیاسی بدهد». '''
 
'''ـ «این عناصر روشن میکند که مجاهدین از سوی عراق نه در داخل و نه در خارج عراق به عنوان مجرم یا تروریست تلقی نمیشدند و نمیشوند. در سوابق قضایی میتوان نمونههایی از چنین شناساییهای رسمی را یافت. به عنوان مثال:'''
 
'''ـ جنبش مقاومت فرانسه قبل از این که به‌حکومت تبدیل شود، به‌این عنوان بهرسمیت شناخته شده بود.  در بدو امر این جنبش بهعنوان جنبش مقاومت در لندن، در ژوئن 1940 به رسمیت شناخته شد. سپس نخستین قدم ایجاد «کمیتة ملی فرانسه» در 23سپتامبر 1941 بود که در لندن مقر داشت و توسط اتحاد شوروی در 26سپتامبر 1941 و انگلستان در 26 نوامبر 1941 به‌رسمیت شناخته شد. آن‌گاه کمیتة ملی فرانسة مبارز در 13 ژوییه 1942 تأسیس شد که در همان روز توسط انگلستان، سپس در سپتامبر توسط اتحاد شوروی، و 20 کشور دیگر در تاریخ 19 دسامبر 1942 به‌رسمیت شناخته شد». '''
 
'''ـ «اخیراً جنبشهای مقاومت دیگری نیز به رسمیت شناخته شده‌اند: جبهة آزادیبخش ملی در الجزایر در جریان شورش علیه فرانسه, سوآپو در نامیبیا و… ». '''
 
'''27ـ‌ در یک سال گذشته بیش از هزار نمایندة پارلمان از کشورهای مختلف و صدها شخصیت برجستة سیاسی, طی بیانیههای خود ضمن تأکید بر ضرورت بهرسمیت شناختن حقوق مجاهدین مستقر در قرارگاه اشرف و محکوم کردن وقایع 17ژوئن در فرانسه, خواستار حذف نام سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست سازمانهای تروریستی شدند. '''
 
'''ـ بیانیة 305 نمایندة «مجلس عوام و مجلس اعیان انگلستان, بیانیة اکثریت پارلمان ایتالیا, بیانیة اکثریت نمایندگان پارلمان بلژیک, بیانیة اکثریت مجلس سنای بلژیک, بیانیة اکثریت مجلس لوگزامبورگ, بیانیة اکثریت پارلمان نروژ, بیانیة 120عضو پارلمان اروپا و بیانیههای شمار قابل توجهی از قانونگذاران دیگر کشورها در اروپا, آمریکا, کانادا, استرالیا از این شمار است.'''  


'''ـ نمایندگان پارلمان انگلستان در بیانیة خود تأکید میکنند:  «جهان در حال حاضر میداند که سازمان مجاهدین خلق ایران بخش مهمی از حرکت برای متوقف کردن پیشروی بنیادگرایی در عراق و منطقه میباشد.  این تأکیدی است بر ضرورت حذف برچسب تروریستی از سازمان مجاهدین خلق ایران و آویزان کردن این عنوان بر گردن رژیم ملاهای تروریست در تهران که مرتکب نقض شدیدحقوق بشر هم شده‌اند. بنابراین مهم است که حضور سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق به عنوان یک جنبش سیاسی مستقل به رسمیت شناخته شود».  بیانیه میافزاید:  «پشتیبانی از مردم ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران برای کسب دموکراسی و حقوق بشر در شکست دادن تروریسم در داخل و خارج این کشور ضروری است». '''  
'''ـ نمایندگان پارلمان انگلستان در بیانیة خود تأکید میکنند:  «جهان در حال حاضر میداند که سازمان مجاهدین خلق ایران بخش مهمی از حرکت برای متوقف کردن پیشروی بنیادگرایی در عراق و منطقه میباشد.  این تأکیدی است بر ضرورت حذف برچسب تروریستی از سازمان مجاهدین خلق ایران و آویزان کردن این عنوان بر گردن رژیم ملاهای تروریست در تهران که مرتکب نقض شدیدحقوق بشر هم شده‌اند. بنابراین مهم است که حضور سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق به عنوان یک جنبش سیاسی مستقل به رسمیت شناخته شود».  بیانیه میافزاید:  «پشتیبانی از مردم ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران برای کسب دموکراسی و حقوق بشر در شکست دادن تروریسم در داخل و خارج این کشور ضروری است». '''  
۱٬۶۶۴

ویرایش