کاربر:Abbas/صفحه تمرین5: تفاوت میان نسخه‌ها

'''روز جهانی معلم''' را «سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد» (یونسکو)، در اجلاس چهل و چهارم وزرای آموزش و پرورش ۱۳۵کشور عضو خود، که در شهر ژنو برگزار شد، توسط مدیر کل وقت در آن زمان، آقای فدریکو مایور پیشنهاد شد. از همین رو پنج اکتبر (۱۳ مهر) سال ۱۹۹۴ به هدف ارج نهادن و قدردانی و رسیدگی به مشکلات معلمان در سراسر جهان، این روز، روز معلم نام گذاری شد. همچنین یکی دیگر از هدف‌های نام‌گذاری روز معلم، استفاده از راه کارهای متخصصان آموزشی که معلمان عناصر اصلی آن را تشکیل می‌دهند برای رفع کمبودها تلاش شود تا نظامهای آموزشی کشورها ارتقاء یابند. اما هر کشوری بر مبنای دلایل خاص خود همان کشور، با توجه به موقعیت فرهنگی و یا هر اتفاقی که ربطی به معلم و سیستم آموزش کشور داشت، روز معلم را در تاریخ خود ثبت کرده‌اند؛ و به بهانه روز معلم، بزرگداشت و یا جشنی، به پاس‌داشت مقام معلم برگزار می‌کنند.<ref>[https://www.beytoote.com/art/decorum/world3-teachers2-day.html ۵ اکتبر روز جهانی معلم-سایت بیتوته]</ref><ref>[https://www.irankargar.com/روز-جهانی-معلم-۱۳-مهر/ روز جهانی معلم، ۵ اکتبر برابر با ۱۳ مهر مبارک باد-سایت ایران کارگر]</ref><ref>[https://event.mojahedin.org/i/معلمان-ایران-روز-جهانی-معلم معلمان ایران در روز جهانی معلم-سایت مجاهد]</ref>

معلمان شهر تهران برای اعتراض به لایحه میزان حقوق مصوبه مجلس شورای ملی، روز سه‌شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ جلوی مجلس شورای ملی در میدان بهارستان تجمع کردند؛ و شعار می‌دادند؛ که با تحریک شهربانی نیروهای شهربانی با معلمان درگیر و با وارد شدن پلیس، برای متفرق کردن معلمان از آب پاش استفاده کردند. معلمان هم برای دفع این حرکت وارد پیاده‌رو شدند تا لوله‌های آب را به سمت دیگری منحرف کنند، یکی از معلمان ابوالحسن خانعلی جوان ۲۹ ساله‌ای بود، اهل روستای کن تهران و دبیر فلسفه و عربی در دبیرستان جامی در غرب تهران. ابوالحسن خانعلی با دریافت مدرک لیسانس درسال ۱۳۳۵ در وزارت فرهنگ استخدام شد. وی همچنین دانشجوی رشته دکترای فلسفه دانشگاه تهران بود؛ که در جریان این اعتراض فردی به نام ناصر شهرستانی رئیس کلانتری بهارستان با اسلحه کمری به سمت معلمان معترض شلیک کرد که گلوله ای مستقیم به سر ابوالحسن خانعلی برخورد کرد و دو نفر دیگر از معلمان نیز در پی این تیراندازی مجروح شدند. ابوالحسن خانعلی بعد از انتقال به بیمارستان جان باخت.<ref>[https://web.archive.org/web/20130102094954/http://www.khabaronline.ir/news-58842.aspx روز معلم چگونه روز معلم شد؟ سایت خبر آنلاین]</ref> در ادامه تجمعات متعدد معلمان برای محاکمه عاملان و آمران کشته شدن ابوالحسن خانعلی، معلمان تهران در تجمع بزرگ خود در تاریخ ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۴۰ روز ۱۲ اردیبهشت را روز معلم اعلام کردند.

پس از انقلاب در سالهای اول اثری از بزرگداشت یا نام‌گذاری روزی به نام روز معلم در هیاهوی سیاسی در آن روزها گم شده بود و روز معلم که در سالگرد جان باختن ابوالحسن خانعلی نام گرفته بود، به فراموشی سپرده می‌شد. اما با کشته شدن مرتضی مطهری و همزمانی تقریبی یک روز، در جان باختن خانعلی و کشته شدن مطهری، این روز نیز دوباره در تقویم تاریخ ایران جای گرفت، هرچند مطهری روز ۱۱ شهریور توسط گروه فرقان کشته شد اما روز معلم همان روز ۱۲ شهریور یعنی روز جان باختن ابوالحسن خانعلی نام گرفت و ثبت شد.<ref>[https://www.bbc.com/persian/iran/2015/05/150501_l10_hm_iran_teacher_day روزی که دوبار روز معلم نام گذاری شد-سایت بی‌بی‌سی]</ref>

در وزارت آموزش و پرورش که بزرگترین بخش کارمندان دولت را میان دیگر وزارت خانه‌ها در ایران داراست، معلمان ایران، جزء کم درآمدترین قشر و در ردیف بازنشستگان و کارگران، محسوب می‌شوند؛ که این امر به دلیل اهمیتی که بحث آموزش به عنوان پایه در هر کشور دارد، باعث عقب ماندگی و از دور خارج شدن نسلی می‌شود که به عنوان آینده کشور از آنها یاد می‌کنند.

در سالهای ۹۷–۹۸ سلسله تحصنهای معلمان در سراسر کشور برگزار شد که اولین تحصن سراسری که در بیشتر شهرهای ایران ادامه پیدا کرد. چنانچه اولین اعتصاب سراسری معلمان ایران دوشنبه ۲۳ مهرماه آغاز و در برخی از شهرها نیز دانش‌آموزان با معلمان همراه شده و از خواسته‌های آن‌ها حمایت کردند. محمدرضارمضانزاده از فعالان معلم در بجنورد بازداشت شده‌است. اما روز دوم اعتصاب سراسری معلمان با شدت بیشترید ادامه پیدا کرد، از جمله شهرهایی که اعتصاب در آنها ادامه پیدا کرد، اصفهان، اهواز، سنندج، کرمان، کرمانشاه، همدان، کرج، رفسنجان، لنگرود، سقز، قشم، گتوند، دهگلان، مریوان، دیواندره و شهرهای دیگر بودند. از جمله معلمانی که در این دور از تحصن توسط نیروهای امنیتی دستگیر شدند می‌توان از محمد بهشتی لنگرودی، روح‌الله مردانی، محمد حبیبی، عبدالرضا قنبری، و اسماعیل عبدی نام برد. در حالی دومین اعتصاب معلمان ایران آغاز شده بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۸–۱۳۹۷ حدود ۱۲ معلم بازداشت، ۳۰ معلم احضار و تحت بازجویی قرار گرفتند و بیش از ۵۰ معلم نیز پیام تهدیدآمیز دریافت کردند.<ref>[https://www.radiozamaneh.com/419917 ۹۸معلم، بازداشت، احضار یا تهدید شدند-سایت رادیو زمانه]</ref>

از سلسله حرکتهای اعتراضی معلمان در سال ۱۳۹۷میتوان در ۳۴ شهر در کشور نام برد

اعتصاب سراسری در ۲۲ مهر سال ۱۳۹۷ در ۱۰۳شهر کشور که دو روز ادامه پیدا کرد

تظاهرات معلمان و دانش آموزان همدان و مشابه آن در کرمانشاه در ۲۲ آذر ۱۳۹۷

تظاهرات اعتراضی معلمان اصفهان و یزد ۲۹ آذر ۱۳۹۷ که تا هفته اول دی ادامه پیدا کرد که نیروهای امنیتی با دخالت در آن و ایجاد درگیری سعی در پایان دادن به آن تظاهرات داشتند.

تجمع و تظاهرات معلمان ۲ دی ۱۳۹۷ در تبریز

تجمع معلمین در روز ۲۵بهمن‌ماه در شهرهای سنندج، ارومیه، مریوان، اردبیل، مشهد و کرمانشاه

همچنین در روزهای ۱۲و۱۳و۱۴اسفند۱۳۹۷در ۱۲۰شهر کشور تجمع اعتراضی برپا کردند.<ref>[https://article.mojahedin.org/i/اولین-اعتراض-سراسری-معلمان-سال۹۸ اولین اعتراض سراسری معلمان-سایت مجاهد]</ref>

این تحصنها از این منظر قابل تأمل و اهمیت است که برای نخستین بار اتفاق افتاد که از ابتدای سال تحصیلی، معلمان ایرانی توانسته‌اند در اقدامی هماهنگ کلاس‌های درسی را در صدها مدرسه سراسر ایران به تعطیلی بکشانند.<ref>[https://www.bbc.com/persian/iran-46225416 اعتصاب معلمان، معترضان بازداشت و احضار شدند-سایت بی‌بی‌سی]</ref>

===== خواسته‌های معلمان در اعتصاب =====

برخی از خواسته‌های معلمان از این قرار بود: «افزایش ۳۰ درصدی دستمزد و فوق‌العاده شغل، افزایش ۲۲ درصدی بودجه آموزش و پرورش در لایحه بودجه ۹۴ و برطرف شدن کسری بودجه ۵ هزار میلیاردی این وزارت خانه، اجرای بند ۵ ماده ۶۸ قانون خدمات کشوری، انتخاب مشاوران وزیر آموزش و پروش از میان معلمان مقاطع سه‌گانه، اعتراض به تصویب و اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان و صیانت حقوقی و قضایی از شخصیت معلم، توقف خصوصی‌سازی مدارس و محفوظ ماندن فرصت استفاده از تحصیل رایگان به عنوان یک حق شهروندی شدند».

یکی دیگر از خواستهای معلمان، آزادی معلمان زندانی و لغو احکام قضایی صادر شده علیه فعالان صنفی بود.<ref>[https://www.dw.com/fa-ir/%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%B6%D8%A7%D8%AA-%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%B1%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%87%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C-%D8%A2%D9%86%D9%87%D8%A7-%D اعتراضات سراسری معلمان-سایت دویچه وله فارسی]</ref>

هاشم خواستارعضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان مشهد در پیامی به معلمان سراسر کشور گفت:<blockquote>«درود بر رمضانزاده دبیر شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران و درود بر همکاران فرهنگی سراسر ایران سوخته که با اتحاد، در روزهای ۲۲ و ۲۳مهرماه با تحصن در مدرسه گل کاشتند.</blockquote><blockquote>آقای رمضانزاده را در سال ۹۰ که موقتاً از زندان آزاد شدم شناختم. اونه تنها بارها با پسته‌های باغ پدری بدیدن من آمد که همراه با همکاران بجنوردی برای پذیرایی از خانواده‌های معلمان زندانی که به مشهد آمده بودند نیز سنگ تمام گذاشت.</blockquote><blockquote>اما در ۳۱ تیر ۹۴ که تشکلهای صنفی فرهنگیان برای آزادی همکاران زندانی فراخوان داده بودند این شناخت عمیق و عمیقتر شد. شاید بگویید چرا عمیقتر؟!</blockquote><blockquote>در ۳۱ تیر۹۴ که قرار بود معلمان سراسر ایران در جلو مجلس تجمع داشته باشند با ضرب و شتم و بگیر ببند زیاد روبرو شدیم که تنها در پلیس امنیت خیابان وزرا ۱۳۲ معلم از آنجمله آقای رمضانزاده از بجنورد، بازداشت شدیم. هنگام بازداشت، سربازی نزد من آمد که دادستان با من کار دارد. بلند شدم که بروم اما همکاران فرهنگی و بخصوص معلمان کرد که از سابقهٔ مبارزاتی بیشتری برخوردار هستند از رفتنم جلوگیری کردند و گفتند اگر دادستان کار دارد خودش اینجا بیاید و بدینصورت معلمان مانع رفتنم شدند. بعد از مدتی از طریق بلند گو نام سه نفر از جمله آقای رمضانزاده را خواندند که دادستان به آنها کار دارد و رفتند. عصر که شد معلوم شد که قرار است همه را آزاد کنند و غروب همه آزاد شدیم. قبل از آزادی ازمسئولان پلیس امنیت، ازادی ان سه همکارمان را خواستیم که به ما گفتند آنها از درب دیگر آزاد شده‌اند. از درب پلیس امنیت که بیرون آمدم خودم را به آقای رمضانزاده رسانده و از او پرسیدم که چه بر آنها گذشته‌است. آقای رمضانزاده گفت ما را به زیر زمین بردند و هنوز از پله‌ها پایین نرفته که سه نفر سرمان ریختند و حسابی ما را زدند و هرسه نفرمان را لخت‌کردند. انوقت فهمیدم که چرا ان سه نفر را از درب دیگر و بدون تماس با همکاران آزاد کرده‌اند تا معلمان نفهمند که چه بر سر آنها آمده که حتماً خود معضلی برای حکومت می‌شد که حداقل قضیه اینست که معلمان خواهان مجازات شکنجه گران می‌شدند.</blockquote><blockquote>هنوز فراموش نمی‌کنم زمان آزادی، فردی لباس شخصی در میانهٔ درب نیم باز چنان نگاه گرگ منشانه ای به همکاران داشت که احساس می‌کردم در دل دارد بخودش می‌گوید حیف که نمی‌توانم شما را پاره‌پاره کنم و گرنه همه تان را لت و پار می‌کردم.</blockquote><blockquote>حکومت بداند که اکنون رمضانزاده نه تنها برای جامعهٔ فرهنگیان که برای ملت ایران و جامعهٔ جهانی نیز شناخته شده‌است. حکومت که از افتادن ریگی در حوض ترس دارد، بهتر است هرچه سریعتر ایشان را آزاد کند که عدم ازادیشان انگیزه ای است برای تجمعات و تحصان‌های دیگر.</blockquote><blockquote>تشکر می‌کنم از فرهنگیان ایران که نه تنها به شاگردانشان که به ملت ایران درس اتحاد و مقاومت دادند تا در مقابل ستمگران با اتحاد بایستند. ما تفنگ نداریم، اسلحهٔ ما همین قلم و زبان و تجمعات و تحصن‌های ما است. تفنگ در دست کسانی است که بجای نگهبانی و پاسداشت قانون از حاکمان قانون گریز و مستبد ستمگر محافظت می‌کنند. از مفسدان بزرگ هزار، هزار ملیاردی محافظت کرده و آفتابه‌دزدها را گرفته و دست و پایشان را می‌برند. در کشورهای استبدادی معلمان و سایر قشرها ملت منزلت و جایگاهی ندارند و معلمان را بخاطر خواسته‌های برحقشان، خاری در چشم می‌بینند و نمایندگانشان را اعدام و زندان و تبعید و اخراج می‌کنند. در عوض نهادهای امنیتی و سرکوب گر در نزد حکومتگران عزیز هستندو معلمان باید به رسالت تاریخی خود عمل کنند تا کشور به آزادی و دموکراسی برسد که تمام قشرها ملت به حقوقشان رسیده تا از هر قوم و مذهب و صنفی که باشند از این فقر و فلاکت بیرون بیایند.</blockquote><blockquote>از کسانیکه مبارزه معلمان را می‌خواهند در چهار چوب معیشت محدود کنند، باید پرسید که چرا بیش از یک صد سال از آموزش و پرورش نوین می‌گذرد و معلم به حقوقش نرسیده‌است؟ جز اینست که کشور در آتش استبداد سوخته و می‌سوزد و معلمان نیز از همین سوختگان هستند؟ همین‌جا به اعتصاب شکنان و کسانیکه در لباس معلمی برای همکارانشان جاسوسی می‌کنند هشدار می‌دهم که آزادی نزدیک است وبزودی پروندهٔ آنها به روی ملت از جمله معلمان گشوده خواهد شد و آنوقت شیون و گریه و زاری و التماس فایده ندارد، چرا که در این فقر و فلاکت ملت ایران آنها هم شریک هستند».</blockquote>ایران مشهد نمایندهٔ معلمان آزادهٔ ایران سید هاشم خواستار۲۵ مهرماه ۱۳۹۷.<ref>[https://khabargar.net/پیام-تشکر-سید-هاشم-خواستار-از-اعتصاب-پی/ پیام تشکر سید هاشم خواستار از اعتصاب معلمان-وبلاگ خبرگر]</ref>

وضعیت حقوق معلمان به عنوان پایه‌های اصلی شکل‌گیری اجتماع سالم و آینده ساز کشور در این سالها وضع فاجعه باری به خود گرفته‌است به طوری که فقر و مشکلات اقتصادی معلمان نیز مانند سایر قشرها در کشور ایران، سیر صعودی طی کرده‌است.

اما در ایران حقوق یک سال معلم علیرغم ادعای افزایش حقوق در دولت روحانی ۴۴۷۰ دلار معادل یک ششم حقوق یک معلم در ترکیه است که ترکیه، خود در بین کشورها پایین‌ترین حقوق را به معلمان می‌دهد است. از طرف دیگر منابع و سرمایه ای که در ایران وجود دارد قابل مقایسه با کشورهای نام برده در بالا نیست.

این در شرایطی است که سرمایه و منابع ایران با کشورهای فوق غیرقابل مقایسه می‌باشد.<ref>[http://iranneda.org/1396/02/29/نگاهی-به-وضعیت-معلمین-در-ایران/ زندگی زیر خط فقر در ایران-وبسایت ایرانیان آمریکا]</ref>

در ایران برای ۱۳ میلیون دانش‌آموز ۱۰۵ هزار مدرسه وجود دارد در حالی که کشور عراق برای این تعداد دانش‌آموز ۲۵ هزار مدرسه وجود دارد، این در حالی است که میانگین حقوق یک معلم کمتر از ۳ میلیون تومان در ایران است.<ref>[https://www.dw.com/fa-ir/%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%B6%D8%A7%D8%AA-%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D8%B1%DB%8C-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D9%87%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C-%D8%A2%D9%86%D9%87%D8%A7-%D خواسته‌های اصلی آنها چیست؟ سایت دویچه وله فارسی]</ref>