کاربر:بخشایشی/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۲۱۲: | خط ۲۱۲: | ||
(عکس) | (عکس) | ||
موضع حزب سوسیالیست فرانسه؛ مجاهدین؛ سوم ژوئیه ۲۰۰۳؛ پاریس، سوم ژوئیه خبرگزاری فرانسه: «دبیر اول حزب سوسیالیست، فرانسوا اولاند در گفتگو با خبرنگاران در روز پنجشنبه عملیات علیه فعالین سازمان مجاهدین خلق ایران را بعد از اینکه تمامی افراد دستگیر شده آزاد شدند، عملیاتی که جای هیچگونه مباهات ندارد، دانست. فرانسوا اولاند افزود: «این عملیاتی است که افتخاری برای حق پناهندگی و نفس دخالت پلیسی محسوب نمی‌شود. دبیر اول حزب سوسیالیست از دولت خواست | موضع حزب سوسیالیست فرانسه؛ مجاهدین؛ سوم ژوئیه ۲۰۰۳؛ پاریس، سوم ژوئیه خبرگزاری فرانسه: «دبیر اول حزب سوسیالیست، فرانسوا اولاند در گفتگو با خبرنگاران در روز پنجشنبه عملیات علیه فعالین سازمان مجاهدین خلق ایران را بعد از اینکه تمامی افراد دستگیر شده آزاد شدند، عملیاتی که جای هیچگونه مباهات ندارد، دانست. فرانسوا اولاند افزود: «این عملیاتی است که افتخاری برای حق پناهندگی و نفس دخالت پلیسی محسوب نمی‌شود. دبیر اول حزب سوسیالیست از دولت خواست دلایل و اطلاعات حول این عملیات را ارائه دهد. اولاند با یادآوری اینکه وزیر کشور حمله نیروهای انتظامی را با اظهار اینکه این کار باید زودتر از این صورت می‌گرفت، توجیه کرده بود، از دولت خواست روشن کند اطلاعاتی که این دستگیری‌ها را تصریح کرده بود، چیست؟ و چرا فاکتی که انجام آنها را توجیه نماید، وجود ندارد. مرد شماره یک حزب سوسیالیست با طعنه به این عملیات بسیار نمایشی که همراه با اکیپ‌های تلویزیونی فراخوانده شده برای فیلمبرداری در ساعت ۶ صبح انجام شد، گفت: «باید در مورد این شکست مفتضحانه سؤال کرد. او تأکید کرد که دولت باید در این مورد توجه نشان دهد. وزیر کشور باید جواب بدهد و به سرعت هم جواب بدهد». (خبرگزاری فرانسه - ۳ ژوئیه ۲۰۰۳) | ||
یکسال بعد در ۱۴ ژوئن ۲۰۰۴ در آستانه نخستین سالگرد ۱۷ژوئن نیز فرانسوا اولاند دبیر اول حزب سوسیالیست به محل اقامت مریم رجوی رئيس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران آمده و با مریم رجوی دیدار و گفتگو کرد. | |||
===== حزب سوسیالیست فرانسه ===== | ===== حزب سوسیالیست فرانسه ===== | ||
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۰۴
روز ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ برابر با ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ تعداد ۱۳۸۰ نفر از نیروهای پلیس فرانسه در یک یورش گسترده به مقر شورای ملی مقاومت ایران در اورسوراواز در حومه پاریس بیش از ۱۶۵ نفر را دستگیر کردند. مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران در میان دستگیر شدگان بود. دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران در همین رابطه اطلاعیه‌ای منتشر کرد. در این اطلاعیه آقای مسعود رجوی، مسئول شورای ملی مقاومت، این کار دولت فرانسه را یک عمل ننگین خواند و از رئیس‌جمهور فرانسه خواهان رفع سریع هر گونه محدودیت از خانم مریم رجوی شد. از نیمه شب همان روز به غیر از مریم رجوی و ۲۱ نفر دیگر، بقیه دستگیر شدگان به تدریج آزاد شدند. به دنبال این واقعه تعدادی از ایرانیان در اعتراض به دستگیری مریم رجوی و اعتراض به احتمال استرداد وی به جمهوری اسلامی ایران، دست به تظاهرات اعتراضی، اعتصاب و خودسوزی زدند. دو پناهنده ایرانی به علت خودسوزی جان باختند و تعدادی دیگر در بیمارستان بستری شدند. به دنبال این واقعه بسیاری از شخصیتهای فرانسوی و اروپایی نسبت به این اقدام دولت فرانسه اعتراض و آنرا محکوم کردند و خواستار آزادی بلادرنگ مریم رجوی شدند. ۱۷روز بعد از این واقعه مریم رجوی از زندان آزاد شد. سرانجام روز سه شنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۳ (۱۶ سپتامبر ۲۰۱۴) قاضی تحقیق ضد تروریسم دادسرای پاریس با صدور دستور منع تعقیب در پرونده ۱۷ ژوئن که با اتهام تروریسم و تأمین مالی تروریسم شروع شده و در قدم‌های بعد در فقدان هرگونه سند در مورد تروریسم به اتهام‌های مالی مانند پولشویی و تقلب تبدیل شده بود، با تصریح بر اینکه هیچ دلیلی برای اتهام‌های مالی و هیچ نشانه‌یی مبنی بر پولشویی، تقلب، جعل و... در این پرونده دیده نمی‌شود، پرونده ۱۷ ژوئن را كه از ۱۴ سال پیش علیه مر یم رجوی، مجاهدین و مقاومت ایران گشوده شده بود، برای همیشه مختومه اعلام كرد.
شرح واقعه
در ساعت ۶ صبح ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ برابر با ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ در یک حمله گسترده زمینی که در تاریخ ۳۰سال گذشته فرانسه سابقه نداشت، بزرگترین تهاجم پلیس، نیروهای امنیتی و ژاندارمری فرانسه به بزرگترین و قدیمی‌ترین جنبش مقاومت در برابر نظام حاکم بر ایران در اورسوراواز صورت گرفت و طی آن مریم رجوی پرزیدنت برگزیده شورای ملی مقاومت ایران دستگیر شد. واقعه‌یی که خبر آن به‌سرعت به اکثر نقاط دنیا مخابره و به خبر اول خبرگزاری‌های جهان تبدیل شد. در این روز ۱۶سرویس فرانسوی با ۱۳۸۰مأمور پلیس، همراه با انبوه مأموران اطلاعات، ۱۳خانهٴ پناهندگان سیاسی و خانواده‌های مقاومت ایران را مورد حمله قرار دادند و ۱۶۵نفر از اعضای مقاومت و مجاهدین را دستگیر کردند. مریم رجوی، پرزیدنت برگزیده مقاومت ایران در میان دستگیر شدگان بود. در این حمله ظرف چند دقیقه نرده‌ها از جا کنده و تمامی درها و پنجره‌ها بر سر راه نیروهای پلیس خرد شدند. برخی دیوارها شکافته و کف بعضی از اتاق‌ها به تصور جاسازی تسلیحات، حفاری شدند. تمامی ابزار و وسایل و نوشته‌ها و کامپیوترها ضبط و به مقر «D.S.T» (سازمان امنیت داخلی فرانسه) منتقل شدند. تمامی خودروها، اوراق هویت، مدارک شخصی، اسناد آرشیو و کتابخانه، مدارک پزشکی، اسناد قانونی، کامپیوترها و دفاتر یادداشت شخصی و چک و پول نقد، ضبط شدند. مأموران پلیس کلیه پناهندگان ایرانی را با ضرب و شتم روی زمین خوابانده و پس از دستبند زدن، آنها را روانه زندان کردند.
(آزادی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت،مریم رجوی و بازگشت به اور-سور-اواز)
https://news.mojahedin.org/i/events/5712
تمرکز حمله بر روی اقامتگاه رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران مریم رجوی در آور سورواز و ۳ خانه مجاور آن است. هلیکوپترها از هوا و قایق‌های مسلح از رودخانه «اواز» در کنار اقامتگاه آمادهٴورود به صحنه بودند. خانه محل اقامت پدر و مادر رضایی‌های شهید، خانه‌های مادران شهیدان مقاومت ایران و خانه پناهندگان ایرانی، همچنین محل اقامت دکتر منوچهر هزارخانی، روشنفکر برجسته ایرانی، نیز در شمار همان ۱۳خانه، مورد حمله قرار گرفت. هزارخانی در این زمان ۶۹ساله بود که محل اقامتش به اتهام تروریستی اشغال و کتابخانهٴ آن تخریب شد.
(قسمت اول: پشت پردهٴ توطئه!)
مراسم بازرسی و تفتیش و ضرب و شتم در داخل اقامتگاه، ۱۷ساعت بطول انجامید. از ساعت ۶ بامداد تا ۱۱ شب سگ‌های آموزش دیده، آخرین دستگاه‌ها و تجهیزات ردیابی و اکیپ‌های مختلف مأموران تخصصی سانتیمتر به سانتیمتر اقامتگاه را چک و بازدید و تخریب کردند و از همه جا عکس و فیلم گرفتند. متراژ تک‌تک اتاق‌ها و راهروها و سقف‌ها و کف‌ها اندازه‌گیری و ثبت شد و بسیاری نقاط نیز با بیل و کلنگ و دیلم و هیلتی تخریب شد.
از ساعت ۱ نیمه شب همان روز به غیر از ۲۲ نفر که مریم رجوی نیز در میان آنها بود، بقیه دستگیر شدگان به تدریج آزاد شدند. وسایل فردی و پول دستگیر شدگان هیچگاه به آنها بازگردانده نشد. دستگیرشدگان شکایت داشتند كه درمجموع از آنها ۳۷۰كامپیوتر برده شده و از نزدیك به‌نیم میلیون یورو اثری نیست و در هیچ كجا ثبت نشده است. پولهایی هم كه در جیب‌ها یا اتاق‌ها یا كشوهای اتاق كارشان بوده است، اثری نیست.
در این اثناء مریم رجوی از زندان اطلاعات فرانسه به زندان «فلوری مرو ژیس» منتقل می‌شود.
(قسمت چهارم: زیباترین لحظات پیروزی)
https://www.mojahedin.org/news/139645/__cat_url__
در زندان اطلاعات، او را از مسیرهای زیر زمینی در محاصره مأمورین و سگ های محافظ به كاخ دادگستری می‌بردند. در زندان شهربانی نیز هر روز سلول او تعویض می‌شود. ملاقات و غذا بردن و دادن هر چیز دیگری از سوی خانواده اش برای او ممنوع شد.
(ایران نیوز آنلاین- ۳ژوئیه – آزادی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت،مریم رجوی)
او به‌عمد از غذای زندان نمی‌خورد. از پولی كه برایش فرستاده شده بود، فقط ۲۰یورو به او داده می‌شود و به‌رغم جراحی سنگینِ ۳هفته‌ی پیش، در ایام زندان، فقط بانانی كه از ۲۰یورو می‌تواند بخرد، خود را سر پا نگه میدارد.
رسانههای فرانسه این حمله را بزرگترین عملیات پلیسی ۳۰ سال گذشته توصیف کردند.
(گردهمایی مقاومت ایران در پاریس - قدرت یک آلترناتیو(۱))
مقر شورای ملی مقاومت ایران از سال ۱۳۶۰ پس از پرواز مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران از فرودگاه پایگاه یکم شکاری تهران به پاریس، در این نقطه برقرار شد.
شکل گیری اعتراضات
تظاهرات اعتراضی
در فرانسه
با دستگیری مریم رجوی و سایر پناهندگان ایرانی و اعضای مقاومت،حامیان مجاهدین خودشان را به بازداشتگاه رساندند و با سر دادن شعار، اعتراض خود به این عمل دولت فرانسه را ابراز کردند. معترضین از آنجا به‌سوی وزارت کشور رفتند تا علیه این اقدام اعتراض کنند. پناهندگان در شعار خود خواستار آزادی مریم رجوی شدند. این اعتراضات تا دو هفته دیگر در مکان‌های مختلف پاریس در میدان کنکورد، برج ایفل، مجلس ملی فرانسه و در کلیسا و خیابانها ادامه یافت. مأموران پلیس دستور داشتند که از هر گونه تجمع پناهندگان ایرانی جلوگیری کنند. آنها هر تعداد از ایرانیان را بعد از بازداشت چند روزه به کشورهای خودشان برمی‌گرداندند. پلیس در یک مورد تعدادی از پناهندگان ایرانی را بعد از بازداشت به‌بیمارستان روانی منتقل کرد. پزشکان و کارکنان بیمارستان وقتی متوجه موضوع شدند ضمن اظهار تأسف همه آنها را آزاد کردند. اسقف ژاک گایو از شخصیتهای مذهبی فرانسه بلافاصله بعد از شنیدن خبر تجمع ایرانیان در مقابل وزارت کشور به آن محل شتافت ولی مأموران به او اجازه حضور در جمع تظاهرکنندگان که توسط پلیس محصور شده بودند، را نداد. اعتراضات در گوشه و کنار پاریس در کوچه گرد در اورسوراواز ادامه پیدا کرد. کوچه‌یی که به مدت دو هفته، هواداران مجاهدین و اعتصاب‌غذاکنندگان را در خود جای داد. در این دو هفته کوچه گرد به کانون اخبار مربوط به ایران و مقاومت ایران تبدیل شد و مهمترین خبرگزاری‌ها نمایندگان خود را به این محل گسیل داشتند.
(۱۷ژوئن سال ۲۰۰۳)
https://event.mojahedin.org/events/4945
در ایران
روز دوشنبه ۳۰ ژوئن ۲۰۰۳ صدها تن از هواداران مقاومت و خانواده‌های شهیدان و زندانیان سیاسی مفاومت ایران با در‌دست‌داشتن پلاکاردهایی با شعار آزادی مریم رجوی، طی چند تظاهرات و درگیری با نیروهای حکومت ایران در مقابل سفارت فرانسه یا در سایر نقاط تهران، دست به‌اعتراض و تظاهرات زدند. گروهی از این تظاهرکنندگان توسط پاسداران حکومت ایران دستگیر و روانه زندان شدند.
در کشورهای دیگر
شامگاه دوشنبه ۳۰ژوئن ۲۰۰۳، هزاران تن از ایرانیان در ۲۰شهر اروپا، آمریکا و استرالیا، شب را با روشن‌کردن شمع برای آزادی مریم رجوی زنده نگاه داشتند.
شامگاه دوشنبه ۳۰ژوئن ۲۰۰۳، هزاران تن از ایرانیان عضو سازمان مجاهدین خلق ایران در شهر اشرف در عراق با روشن‌کردن شمع برای آزادی مریم رجوی شب زنده‌داری کردند.
اعتصاب
پس از دستگیری مریم رجوی و ۱۶۵ نفر از مسئولین مقاومت و هواداران و پشتیبانان مقاومت ایران، تعدادی از پناهندگان ایرانی حامی مقاومت در اعتراض به این عمل دولت فرانسه دست به اعتصاب غذا زدند. تعدادی از پناهندگان ایرانی از نقاط مختلف فرانسه و اروپا به این نقطه آمده بودند و در اعتصاب شرکت کردند. اعتصاب غذا در کوچه گرد در اورسوراواز بر روی آسفالت سرد برگزار شد. روزهای بعد سایبان و پتو از جمله امکاناتی بود که اهالی اورسوراواز برای اعتصاب کنندگان آوردند. بنرهای مریم رجوی در اطراف، خواسته‌های اعتصاب‌غذاکنندگان و متحصنین را بیان میکردند: آزادی مریم رجوی
حامیان مقاومت ایران که در اعتصاب غذا بودند طی ۱۵روز در بدترین شرایط بهداشتی به‌سر بردند.
شهردار شهر اورسوراواز و شورای شهر به‌کمک اعتصاب کنندگان شتافتند. در بیانیه‌ی شورای شهر اورسوراواز آمده است: عده‌یی سمپاتیزانهای ایرانی از چندین کشور اروپایی بهاینجا آمده‌اند. شهرداری تلاش کرده است که امکانات انسانی لازم برای حضور در خیابان گرد را با بازکردن استادیوم ورزشی و با دادن اجازه استفاده از زمین فوتبال تثبیت‌شده، فراهم نماید. شهرداری بررسی کرده است که تأمین آب، غذا و پتو فراهم شده باشد. بسیاری از اهالی اور به‌طور خودجوش آمده‌اند تا قوت‌قلب بدهند و خوراکی‌های مختلف با خود آورده‌اند. اعتصاب‌غذاکنندگان، طیفی از مردان و دختران جوان تا مادران پیر بودند. بخشی از اعتصاب‌غذا خشک است. دهها زن و مرد از پیر و جوان، شب را تا صبح درکنار خیابان به‌سر می‌برند و بعضی شبها باران نیز زیرانداز و پتوها را خیس میکند. در اورسوراواز، اسقف ژاک گایو، همراه با استاد جلال گنجه‌ای، یک مراسم نیایش بین‌المذاهب برگزار میکنند و آزادی سریع مریم رجوی را خواستار می‌شوند. اسقف گایو می‌گوید: از صحبت با شما دریافتم که مریم رجوی امید شما به آزادی است. بی‌شک امید به آزادی را نمی‌توان در بند نگه داشت.
(۱۷ژوئن سال ۲۰۰۳) https://news.mojahedin.org/events/4945
در روز اول تیر در اورسوراوآز ۲۰۰ نفر هم‌چنان درحال اعتصاب غذا هستند. دكتر صالح رجوی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در فرانسه كه پس از آزادی از بازداشت درجمع آنها حاضر شده، پیامها و تأكیدات مریم رجوی رییس‌جمهور برگزیده‌ی مقاومت ایران برای حفظ جان ایرانیان معترض را یادآوری می‌كند و از ایرانیانی كه اعتصاب غذای خشك و بدون آب كرده و در وضعیت جسمی وخیمی بسر می‌بردند، خواهش می‌كند لااقل آب بنوشند و آنان با قبول این درخواست، تأكید كردند كه به‌اعتصاب غذای خود تا رسیدن به خواستشان كه آزادی مریم رجوی است ادامه خواهند داد.
(آزادی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت،مریم رجوی و بازگشت به اور-سور-اواز) https://news.mojahedin.org/i/events/5712
روز ۳ تیر ۱۳۸۲ «ژان پیر بلازی» نماینده مجلس ملی فرانسه از حزب سوسیالیست، در میان استقبال پرشور انبوه ایرانیانی که در مقابل دفتر شورای ملی مقاومت ایران در اورسور اواز گردآمده بودند، به دیدار اعتصاب‌غذاکنندگان رفت. بلازی که توسط شهردار اورسور اواز «ژان پیر بکه» و جمعی از مقامات محلی استان والدوواز همراهی می‌شد، شگفتی و تأسف خود را از شدت عمل سؤال‌برانگیز و اقدامات نمایشی و سینمایی که توسط پلیس فرانسه در حمله به خانه‌های پناهندگان ایرانی و هواداران مقاومت و دستگیری مریم رجوی، در 17ژوئن به کار بسته شد، ابراز داشت.
«پیر برسی» رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین در فرانسه، از تحصن‌کنندگان و شرکت‌کنندگان در اعتصاب غذا در برابر اقامتگاه رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت دیدار کرد. او اقدام پلیس فرانسه، علیه مقاومت ایران و دستگیری مریم رجوی را محکوم نمود. رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین فرانسه گفت: «آنچه مجاهدین در ایران به پیش می‌برند، یک مقاومت مشروع است... به همین خاطر از 20سال پیش، از مجاهدین حمایت کرده‌ام و امروز نیز به همین خاطر اینجا هستم».
(قسمت دوم - گاهشمار کودتای نافرجام) https://leader.mojahedin.org/i/news/139640
از ژاندارمری خبر رسید، چهارصد نفر هفتمین شب را در اورسور اواز سپری کردند و سه تن از اعتصاب‌غذاکنندگان بستری شدند. (خبرگزاری فرانسه- ۴ تیر ۱۳۸۲)
شاهین قبادی عضو کمیسیون خارجی شورای ملی مقاومت روز ۴ تیر ۱۳۸۲ به خبرنگاران گفت که تعداد اعتصاب‌غذاکنندگان در اعتراض به بازداشت مریم رجوی به ۱۷۰نفر رسیده است. وی گفت: «اعتصاب‌غذاکنندگان مصمم هستند آن‌قدر به اعتصاب خود ادامه دهند تا مریم رجوی آزاد شود».
(قسمت دوم - گاهشمار کودتای نافرجام) https://www.mojahedin.org/i/news/139640
تلویزیون الجزیره گزارش داد: «هواداران سازمان مجاهدین خلق تعهد کردند، به اعتصاب غذا تا حد مرگ ادامه دهند تا فرانسه مریم رجوی رهبر سازمان را آزاد کند». (تلویزیون الجزیره -۴ تیر ۱۳۸۲)
تلویزیون العربیه از مقر مریم رجوی در اورسورواز گزارش کرد: اورسورواز، شهرک فرانسوی آرام، که نقاش هلندی «وان گوگ» آن را برای گذراندن آخرین روزهایش انتخاب کرد، امروز تبدیل به محل اعتراض طرفداران مریم رجوی شده است که هم‌چنان از همه کشورهای جهان به سوی مقر مجاهدین خلق می‌آیند تا حمایت خود را از کسی که رئیس‌جمهورش می‌نامند ابراز دارند... اینجا همگان یک نام را فریاد میکنند: ”نام مریم رجوی ”». (تلویزیون العربیه -۴ تیر ۱۳۸۲)
روزنامه اتاوا سیتی‌زن نوشت: ایرانیان به مدت یک هفته است که در برابر سفارت فرانسه در اوتاوا دست به اعتصاب غذا زدند. آنها هشت روز است که هیچ چیز نخورده‌اند. تظاهر کنندگان که در یک آفتاب سوزان نشسته‌اند، مصمم هستند تا زمانی که مریم رجوی و بازداشت‌شدگان ایرانی در فرانسه آزاد نشوند، هیچ چیز نخورند و محل سفارت فرانسه را ترک نکنند»... (روزنامه اتاوا سیتی‌زن چاپ کانادا -۴ تیر ۱۳۸۲)
در روز ۷ تیر ۱۳۸۲ در دوازدهمین روز اعتصاب غذا ۱۲۰۰تن از ایرانیان به‌نمایندگی از جوامع ایرانیان در ۲۰ کشور جهان از جمله سراسر اروپا، آمریکا، کانادا و استرالیا در اورسور اواز حضور یافتند و با پیوستن به متحصنان در آن جا، خواستار آزادی فوری مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران شدند.
(قسمت پایانی -گاهشمار کودتای نافرجام)
https://www.mojahedin.org/i/news/139641
خودسوزی
در پی اعتراض به دستگیری مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران توسط دولت فرانسه موجی از تظاهرات، اعتصاب‌غذا و تحصن، هر روز جریان داشت. تنها طی سه روز، ۱۶تن از ایرانیان در شهرهای پاریس، برن، رم، لندن، اتاوا، آتن و نیکوزیا و همین‌طور در ایران (سه نفر در تهران، دو تن در مشهد و یک نفر در شهر بابل) دست به خودسوزی زدند.
(آزادی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت،مریم رجوی و بازگشت به اور-سور-اواز)
https://news.mojahedin.org/i/events/5712
نخستین خودسوزی اعتراضی حوالی ظهر سه شنبه ۲۷ خرداد ساعتی پس از انتشار خبر دستگیری مریم رجوی، در مقابل سفارت فرانسه در لندن صورت می‌گیرد. حشمت زندی ۳۸ ساله با آتش زدن خود به دستگیری مریم رجوی اعتراض میکند. پیكر به‌آتش كشیده‌اش با مداخله پلیس راهی بیمارستان می‌شود. در حالی‌كه قسمتهای زیادی از بدن او سوخته است. یک روز بعد در صبح چهارشنبه ۲۸ خرداد مرضیه باباخانی ۴۰ ساله در مقابل وزارت كشور فرانسه در اعتراض به دستگیری مریم رجوی و احتمال استرداد وی به حکومت ایران، خود را به‌آتش می‌كشد. سه ساعت بعد صدیقه مجاوری ۴۴ ساله كه مادر یك پسر ۱۲ ساله است در برابر وزارت كشور فرانسه در میان شعله‌های آتش جان می‌سپارد. در همین زمان نادر ثانی ۴۸ ساله با به آتش کشیدن خود نسبت به دستگیری مریم رجوی اعتراض میکند. در همین زمان در لندن، در مقابل سفارت فرانسه، ندا حسنی ۲۵ ساله، درحالی‌كه شعله‌های آتش سر و تمامی بدنش را فرا گرفته است، با فریادها وشعارهای پیاپی به اعتراض در دستگیری مریم رجوی برمی‌خیزد و متعاقباً در بیمارستان جان می‌بازد. روز پنجشنبه ۲۹ خرداد، محسن شریفی ۴۰ ساله، در ایستگاه مركزی شهر برن در سوئیس شعله ور می‌شود و فریادهای اعتراض او علیه بازداشت مریم رجوی همه جا را می‌پوشاند. مطبوعات سوئیس نوشتند كه محسن شریفی همان كسی است كه روز قبل در برابر سفارت فرانسه در پایتخت سوئیس، قصد خودسوزی داشت اما در اثر مسمومیت به‌خاطر بنزین زیادی كه بر خود ریخته بود، نتوانست خود را به آتش بكشد. در همین روز هادی محتشم ۴۵ ساله و علی قاسمی ۴۳ ساله، پدر ۳ فرزند در مقابل سفارت فرانسه در شهر رم در اعتراض به دستگیری مریم رجوی و احتمال استرداد به دولت ایران، خود را به‌آتش می‌كشند و دقایق طولانی قبل از این كه از هوش بروند به‌شعار دادن و اعتراض می‌پردازند. روز جمعه ۳۰ خرداد محمد وثوق و حمید عرفا در اعتراض به اقدامات دولت فرانسه و اعتراض به پلیس فرانسه نسبت به دستگیری مریم رجوی و توطئه علیه وی خود را در مقابل سفارت فرانسه در لندن به‌آتش می‌كشند.
روزنامه ایتالیایی کوریردلاسرا درباره صدیقه و ندا، می‌گوید که آنها خودشان را آتش زدند و مانند گرزی گدازان بر سر توطئه ملایان فرود آمدند و آن را خنثی کردند.
(قسمت اول: پشت پردهٴ توطئه!)
https://news.mojahedin.org/i/news/139648
صدیقه مجاوری
عکس شماره ۶
روز ۲۸ خرداد ۱۳۸۲ صدیقه مجاوری از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران در اعتراض به اقدام پلیس فرانسه مبنی بر بازداشت مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران خود را در مقابل وزارت کشور فرانسه در پاریس به آتش کشید و ۹ روز بعد در ۶ تیر ۱۳۸۲ در بیمارستانی در پاریس جان باخت. صدیقه متولد سال ۱۳۳۸ در شهر ساری بود و در همین شهر بزرگ شد. او پس از اخذ دیپلم به دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی تهران رفت. در همین دانشکده بود که با مجاهدین خلق ایران آشنا شد. صدیقه مجاوری در سال ۱۳۶۰ توسط مأموران امنیتی حکومت ایران دستگیر شد و مدت ۵ سال را در زندان گذراند. صدیقه مجاوری پس از آزادی از زندان به منطقه مرزی رفت و مجدداً به سازمان مجاهدین وصل شد. او سپس صلاحیت‌های خود را در مسئولیتهای مختلف تا عضویت در شورای رهبری سازمان به اثبات رساند. وی با شنیدن خبر دستگیری مریم رجوی و شماری دیگر از مسئولین و حامیان مقاومت و پناهندگان ایرانی در ۱۷ ژوئن سال ۲۰۰۳ در اعتراض به دستگیری مریم رجوی خود را به آتش کشید و جان باخت.
(شهادت عشق فروزان و شعله‌ور آزادی، شهید مقدس صدیقه مجاوری)
ندا حسنی
عکس شماره ۵
روز دوم تیر سال ۱۳۸۲ ندا حسنی یک ایرانی مخالف حکومت ایران در اعتراض به حمله دولت فرانسه در ۱۷ ژوئن به دفاتر شورای ملی مقاومت و در اعتراض به دستگیری مریم رجوی، خود را در برابر سفارت فرانسه در لندن به آتش کشید و در سن ۲۶ سالگی در بیمارستان جان باخت. ندا حسنی در سال ۱۳۵۶در تهران متولد شد و در سال ۱۳۶۲همراه با پدر و مادرش به کانادا رفت. ندا تحصیلات دانشگاهی‌اش را در رشته انفورماتیک در دانشگاه کارلتون اتاوا ادامه داد اما آشنائی‌اش با مجاهدین و به‌خصوص تأثیری که از شهادت عمویش پذیرفته بود، مسیر زندگی او را عوض کرد. ندا درس خواندن و آسایش در غرب را رها کرد و در سال 1376 به‌عنوان یک مبارز حرفه‌یی به مقاومت ایران پیوست.
(به‌یاد عشق فروزان و شعله‌ور آزادی، شهید مقدس ندا حسنی)
https://martyrs.mojahedin.org/martyrs/6656/__cat_url__
در سالگرد جان باختن ندا حسنی، مادرش فروغ حسنی، جملاتی در مورد فرزندش گفت که قسمت‌هایی از آن بدین قرار است: (کلیپ ۱)
«اولین چیزی که ندا یاد گرفت، عشق بود. عشق به خانواده، عشق به مردم، عشق به میهن، عشق به آزادی. عموی ندا، مجاهد شهید مسعود حسنی، که در سال 67 همراه با هزاران تن از یارانشان در قتل‌عام زندانیان سیاسی اعدام شد، تأثیر زیادی روی ندا گذاشت. ندا یکی از رزمندگان ارتش آزادیبخش بود. من مغرورم و افتخار میکنم که یک هوادار سازمان مجاهدین هستم. من افتخار میکنم که گوش به فرمان خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت باشم... ندا با رفتن به این راه نه‌تنها خود را جاودانه کرد بلکه برای من نیز باعث جاودانگی شد. هر کس به ندا فکر میکند، مریم را به‌یاد می‌آورد. ندا به انتخاب خود این راه را برگزید و من خوشحالم که خودش راه خودش را انتخاب کرد اگرچه لحظه‌لحظه با او سوختم و می‌سوزم. ندا عاشق همه شما بود عاشق همه مردم. من به او افتخار میکنم، تنها آرزویی که دارم این است که من هم به اندازه او قوی باشم که بتوانم پیامش را به دنیا برسانم. فرزندم، عزیزم، من به تو افتخار میکنم، من با تو به آسمان رسیدم و به خورشید بوسه زدم».
(به‌یاد عشق فروزان و شعله‌ور آزادی، شهید مقدس ندا حسنی)
https://martyrs.mojahedin.org/martyrs/6656/__cat_url__
بخشی از صحبت‌های احمد حسنی پدر ندا حسنی در سالگرد جان باختن دخترش: «ندا از ۷-۸ سالگی شروع به افشاگری علیه رژیم جنایتکار آخوندی کرد. در تمام پایتختهای اروپایی، در کانادا و در آمریکا، نقطه‌یی نبود که ندا در آن نرفته باشد و جنایتهای رژیم را افشا نکرده باشد. در هر شرایطی چه در هوای گرم تابستان یا سرمای 40درجه زیر صفر اتاوا که من خود شاهد بودم، گاهی تا ۱۲شب به این امر اشتغال داشت. فعالیت ندا زمانی بیشتر شد که همین دولتها مقاومت ایران را که با بانکدار مرکزی تروریسم مبارزه می‌کرد در لیست سازمانهای تروریستی گذاشتند. ندا معتقد بود که این یک بی‌عدالتی مضاعف است. دولت فرانسه در چنین روزی در سه سال پیش در یک زدوبند ننگین با رژیم آخوندی به دفتر شورای ملی مقاومت در فرانسه حمله کرد و رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، خانم رجوی را دستگیر کرد. برای ندا و سایر دوستانش دیگر ممکن نبود که به‌صورت معمول با این توطئه برخورد کنند. ندا، صدیقه، مرضیه، حمید، حشمت و محمد و همه مرغان عاشق دست به اقدامی زدند و با شعله وجودشان چنان رعد و برقی در جهان ایجاد کردند که کورترین چش‌مها و کرترین گوش‌ها هم دیگر نمی‌توانست آن را نادیده بگیرد. آنها با این کارشان شوکی به وجدان بشریت وارد کردند. وای که چه آتشی از وجودش برخاست، شعله‌هایش هنوز زبانه میکشد و از آتشش پلیدی‌ها و نامردمی‌ها تا دنیا دنیاست خواهد سوخت».
(به‌یاد عشق فروزان و شعله‌ور آزادی، شهید مقدس ندا حسنی)
https://martyrs.mojahedin.org/martyrs/6656/__cat_url__
ندا حسنی در آخرین صحبت‌ها به‌مادرش می‌گوید: بگو خورشیدمان را آزاد کنند.
(۱۷ژوئن سال ۲۰۰۳)
https://event.mojahedin.org/i/events/4945
پیام مریم رجوی به ایرانیان معترض
مریم رجوی که تا این لحظات دیوارهای بلند سلول انفرادی، او را از هرگونه ارتباط با دنیای بیرون قطع کرده بود توسط مقامات فرانسوی درجریان چند مورد خودسوزی قرار می‌گیرد. او از این شکایت دارد که چرا پس از اولین نمونه، مقامات فرانسوی نگذاشتند او با چند نفر و حتی با نزدیکترین افراد خانواده‌اش ملاقات کند و این پیام را به مجاهدین و دیگر هموطنانش بدهد. در نهایت، د.اس.ت (سازمان امنیت داخلی فرانسه) قبول میکند مریم رجوی که خواستار تسریع در ارسال پیامش به‌هموطنان برای توقف خودسوزیها می‌باشد، یک پیام مکتوب بفرستد و از طرف او برای جمعیتی که در مقابل د.اس. ت گرد‌آمده‌اند، خوانده شود. مریم رجوی از زندان پیام می‌دهد و تمنا میکند کسی به خودسوزی مبادرت نکند:
«این مرا نگران و شوکه میکند که بشنوم بعضی‌هایتان تا حد خودسوزی جلو رفته‌اید. خواهش میکنم این‌کار را متوقف کنید. من از شما می‌خواهم از خودسوزی خودداری کنید، وگرنه بیش‌از این درد خواهم کشید و ناراحت خواهم شد تظاهرات مسالمت‌آمیز خود را ادامه دهید تا به‌اهدافتان دست پیدا کنید».
(گردهمایی بزرگ مقاومت ایران - قدرت یک آلترناتیو(۲))
در حالیکه تظاهرات و تجمع اعتراضی خانواده‌ها و دانشجویان در برابر سفارت فرانسه در تهران نسبت به دستگیری مریم رجوی ادامه دارد و در حالیکه موج خودسوزی‌های اعتراضی بالا گرفته است، دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران در روز ۲۹ خرداد، پیام مریم رجوی از زندان را، که شب پیش نوشته شده است، منتشر میکند: «مریم رجوی از تظاهر کنندگان ایرانی می‌خواهد از خودسوزی خودداری کنند... خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، در پیامی خطاب به ایرانیان در سراسر جهان که نسبت به بازداشت غیرقانونی و ناموجه وی توسط دولت فرانسه دست به اعتراض زده‌اند، از آنان خواست که از خودسوزی خودداری کنند.
(قسمت سوم: مقاومتی شگفت)
https://news.mojahedin.org/i/news/139646
خبرگزاری فرانسه: مریم رجوی از هواداران گروه خود خواست در اعتراض به یورش پلیس فرانسه که او و دیگران را دستگیر کرده است، خودشان را آتش نزنند. خانم رجوی گفت: «خبر تظاهرات شما را شنیدم که برای آزادی من و سایر خواهران و برادرانتان فریاد می‌زنید، اما وقتی خبر خودسوزی شما عزیزانم را شنیدم، بسیار بسیار متأثر شدم، به‌طوری‌که کنترل تأثر و عواطفم برایم مشکل است... از شما می‌خواهم که هر چه سریعتر خودسوزی را متوقف کنید و مرا بیش از این دردمند و نگران نکنید. اما به تظاهرات و تحصن آرام خود ادامه دهید تا به اهداف خود برسید. اگرچه وصف الحال شما را می‌فهمم و میدانم که چقدر رنجیده خاطرید که در فرانسه، یعنی کشوری که تاریخش و نامش با حقوق‌بشر و آزادی و دموکراسی پیوند خورده، چرا باید از زندان و سلول حرف زد، آن هم برای آزادیخواهان واقعی ایران. حتماً جواب آن را باید در یک معامله‌ای با رژیم پلید و آزادی‌کش آخوندها دید. به‌خصوص که فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران به‌دلیل تظاهرات پی‌درپی دانشجویان و مردم تهران و سایر شهرها و در مقابل شعارهای نفی تمامیت رژیم، به خود می‌لرزد و برای حفظ تعادل خود، ولو به‌طور مقطعی، نیاز به چنین توطئه‌ها و معاملاتی دارد... عزم خلل‌ناپذیر و همبستگی مردم ایران برای رهایی از دیکتاتوری مذهبی و تروریستی، قطعاً پیروز می‌شود. انشاء الله که هر چه سریعتر روز آزادی مردم ایران فرا برسد و همهٴ دردها و رنجها پایان یابد». (خبرگزاری فرانسه- ۲۹ خرداد ۱۳۸۲)
در روز اول تیر سازمان مجاهدین خلق ایران با استناد به‌پیام خانم مریم رجوی از زندان
سازمان مجاهدین خلق ایران در این رابطه اطلاعیه صادر میکند: «با یادآوری پیام‌های مكرر خانم مریم رجوی، باز هم از همه هموطنان جریحه دار شده استدعا می‌كند كه به‌رغم هر میزان تاثر و ناراحتی از دست زدن به‌خودسوزی اعتراضی خودداری كنند و خواست‌هایشان را با تمام قوا و صرفا در چارچوب قانون و به‌صورت اعتصاب و تحصن و آكسیون‌های آرام اعتراضی پیگیری كنند». (اطلاعیه سازمان مجاهدین خلق ایران - اول تیر ۱۳۸۲)
(آزادى رئيس‌جمهور و بازگشت به اورسوراواز روز شمار 17 ژوئن تا 3 ژوئيه)
https://www.facebook.com/note.php?note_id=423617710101
پیام مسعود رجوی
در روز ۱۲ تیر ۱۳۸۲ مسعود رجوی پس از آزادی مریم رجوی رییس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران از زندان، در باره خودسوزیها گفت: «بدون هیچ مبالغه، از صدها خودسوزی دیگر با پیام مریم، و با خواهش و التماس و استدعا از راه دور و از نزدیك، هم مستقیم و هم غیر مستقیم، ممانعت گردید و از مسئولان سازمان مجاهدین كه در این خصوص، به‌غایت، همكاری و تفاهم داشتند، سپاسگزارم... در این جریان و در این ایام، من تلاش كردم كه با حداكثر خویشتن داری كلمه‌یی و عبارتی نگویم كه این اعتراض‌های برحق و مقدس بالا و بالاتر بگیرد. می‌ترسیدم كه حتی با یك كلمه و یك عبارت، بغض فروخفته در هزاران و هزاران تن ازهموطنانمان و مجاهدان آزادی ستان مشتعل و منفجر گردد و دیگر نتوان كسی را كنترل كرد».
(یک شب آتش در نیستانی فتاد…)
اعتراض شخصیتها، نهادهای دولتی، سازمانهای مدنی و... نسبت به دستگیری مریم رجوی
بعد از تهاجم پلیس به مقر شورای ملی مقاومت و دستگیری مریم رجوی بسیاری از شخصیتها، نهادها و سازمانها در کشورهای مختلف و بسیاری از نمایندگان پارلمان در اروپا، شماری از اعضای مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریكا، و شخصیتهای سیاسی و حقوق بشری نسبت به اقدامات دولت فرانسه و دستگیری مریم رجوی اعتراض کردند.
فرانسه
خانم دانیل میتران، همسر رئیس‌جمهور فقید فرانسه، فرانسوا اولاند، رئیس جمهور سابق و دبیر اول وقت حزب سوسیالیست فرانسه، کلود استیه، کریستین توبیرا، ژان مارک ارول، پیربرسی رئیس حقوق‌بشر نوین در فرانسه، مولود آئونیت، اسقف گایو، آندره میشل جامعه شناس شهیر فرانسوی و رئیس افتخاری مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (cnrs)؛ ایوبونه رئیس سابق د.اس.ت (اداره امنیت داخلی فرانسه)، شهردار اور، ژان پیر بکه، شهردار اورسوراواز، جولیان دری، سخنگوی حزب سوسیالیست فرانسه، انجمن شهر اورسوراواز، سندیکای قضات فرانسه، فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر و جامعه حقوق‌بشر فرانسه
(هفده ژوئن,پيروزي- بسته شدن پرونده 17 ژوئن, قسمت سوم: مقاومتی شگفت)
پیام تعدادی از شخصیتها و نهادهای فرانسوی
دانیل میتران
دانیل میتران همسر رییس‌جمهور فقید فرانسه (فرانسوا میتران)، بانوی اول پیشین و شخصیت برجسته مدافع حقوق‌بشر فرانسه و رئیس بنیاد فرانس لیبرته در فردای ۱۷ ژوئن نخستین كسی بود كه به‌اورسورواز رفت تا حمایت و همبستگی خود را با مریم رجوی و پناهندگان ایرانی، ابراز کند. خانم میتران برچسب فرقه و سكت و كیش شخصیت علیه مجاهدین را تمسخرانگیز اعلام کرد و گفت: «من و همسرم هم‌زمانی تروریست خوانده می‌شدیم ولی بعد او رییس‌جمهور فرانسه شد و به من مدال افتخار دادند». او گفت: «طی بیش از بیست سال که این افراد در اینجا پناهنده هستند چه ناامنی برای فرانسویها ایجاد کرده‌اند؟» خانم میتران با تأکید بر آشنا‌یی شخصی خودش با مریم رجوی، گفت «ما باید به‌حمایت از آنان ادامه دهیم».
(ققنوس چگونه از آتش پر کشید؟ قسمت اول: پشت پردهٴ توطئه!)
https://news.mojahedin.org/i/news/139648
«چگونه می‌توان مجاهدین را با این روابط عمومی و روابط سیاسی و روابط گسترده بین‌المللی و همین روابطی که با همسایگانشان در اینجا دارند، سکت خواند؟».
(۳ ژوئیه از شکوهمندترین لحظه‌های تاریخ مقاومت ایران- قسمت چهارم: زیباترین لحظات پیروزی)
https://news.mojahedin.org/i/news/139645
فرانسوا اولاند
فرانسوا اولاند رئیس جمهور پیشین فرانسه در روز سوم ژوئیه ۲۰۰۳ در مقام دبیر اول حزب سوسیالیست فرانسه علیه حمله ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ به مجاهدین و دستگیری مریم رجوی گفت: «اطلاعاتی که دستگیری‌ها را تسریع کرده بود چیست؟ چرا فاکتی برای توجیه این کار وجود ندارد؟ وزیر کشور باید در مورد این افتضاح جواب بدهد و به‌سرعت هم جواب بدهد.
حزب سوسیالیت فرانسه در خصوص موضعگیری فرانسوا اولاند، دبیر اول این حزب در مورد حملیه ۱۷ ژوئن و دستگیری مریم رجوی اطلاعیه به این شرح صادر کرد:
(عکس)
موضع حزب سوسیالیست فرانسه؛ مجاهدین؛ سوم ژوئیه ۲۰۰۳؛ پاریس، سوم ژوئیه خبرگزاری فرانسه: «دبیر اول حزب سوسیالیست، فرانسوا اولاند در گفتگو با خبرنگاران در روز پنجشنبه عملیات علیه فعالین سازمان مجاهدین خلق ایران را بعد از اینکه تمامی افراد دستگیر شده آزاد شدند، عملیاتی که جای هیچگونه مباهات ندارد، دانست. فرانسوا اولاند افزود: «این عملیاتی است که افتخاری برای حق پناهندگی و نفس دخالت پلیسی محسوب نمی‌شود. دبیر اول حزب سوسیالیست از دولت خواست دلایل و اطلاعات حول این عملیات را ارائه دهد. اولاند با یادآوری اینکه وزیر کشور حمله نیروهای انتظامی را با اظهار اینکه این کار باید زودتر از این صورت می‌گرفت، توجیه کرده بود، از دولت خواست روشن کند اطلاعاتی که این دستگیری‌ها را تصریح کرده بود، چیست؟ و چرا فاکتی که انجام آنها را توجیه نماید، وجود ندارد. مرد شماره یک حزب سوسیالیست با طعنه به این عملیات بسیار نمایشی که همراه با اکیپ‌های تلویزیونی فراخوانده شده برای فیلمبرداری در ساعت ۶ صبح انجام شد، گفت: «باید در مورد این شکست مفتضحانه سؤال کرد. او تأکید کرد که دولت باید در این مورد توجه نشان دهد. وزیر کشور باید جواب بدهد و به سرعت هم جواب بدهد». (خبرگزاری فرانسه - ۳ ژوئیه ۲۰۰۳)
یکسال بعد در ۱۴ ژوئن ۲۰۰۴ در آستانه نخستین سالگرد ۱۷ژوئن نیز فرانسوا اولاند دبیر اول حزب سوسیالیست به محل اقامت مریم رجوی رئيس جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران آمده و با مریم رجوی دیدار و گفتگو کرد.
حزب سوسیالیست فرانسه
رئیس گروه پارلمانی حزب سوسیالیست در مجلس ملی فرانسه طی نامه‌ای به‌ژان لویی دوبره رئیس مجلس فرانسه خواستار استماع دولت در باره عملیات علیه سازمان مجاهدین خلق ایران و خواستار توضیح دولت نسبت به دستگیری مریم رجوی گردید. حزب سوسیالیست آنچه را كه انجام شده یك افتضاح سیاسی نامید. سخنگوی حزب سوسیالیست فرانسه تصریح کرد که حزب وی خواستار توضیح دولت فرانسه در این رابطه است. در روز ۴ تیر ۱۳۸۲ حزب سوسیالیست فرانسه، اتهامات دولت این کشور برای بازداشت مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران را زیر سؤال برد. «جولیان دری» سخنگوی این حزب، که اظهاراتش توسط خبرگزاری فرانسه مخابره شد، گفت: «من نمی‌فهمم چطور پس از ۶ماه، در ژانویه ۲۰۰۳ که به خانم رجوی اجازه ورود به کشور داده می‌شود، یکباره معلوم می‌شود که او رئیس تروریسم بین الملی می‌باشد»!
ایوبونه رئیس سابق سازمان امنیت داخلی فرانسه D.S.T
ایوبونه رئیس سابق د.اس.ت: بیش از شانزده ارگان دولتی در این عملیات شركت داشتند و مطبوعات فرانسه كه این عملیات را عظیم توصیف كردند چند ساعت قبل از شروع آن خبردار شدند.
ژان پیر بکه، شهردار اورسوراواز
پیر برسی رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین در فرانسه
ژان پل مارتن رئیس اتحادیه ملی سندیکاهای مستقل
ژان پل مارتن رئیس اتحادیه ملی سندیکاهای مستقل در منطقه «رن» در غرب فرانسه، برای ابراز حمایت و همبستگی با اعتصاب‌غذاکنندگان، در محل حضور یافت. او طی سخنانی بر ضرورت آزادی فوری مریم رجوی تأکید کرد.
سندیکای قضات که ۷۲۰۰ قاضی فرانسوی را نمایندگی میکند، دادسرای ضدتروریستی را در این رابطه آلت دست توصیف کرد و سر فرود آوردن آن را در برابر مطامع سیاسی افشا و محکوم نمود. [۱]
فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر و جامعه حقوق‌بشر فرانسه، هشدار میدهند که دادگستری فرانسه نباید با رژیم ایران همکاری و همدستی کند.[۱]
ژان پیر بکه، شهردار اورسوراواز که در تمام طول اعتصاب‌غذا از متحصنین حمایت به‌عمل آورده به‌تلویزیون فرانسه می‌گوید: «د.اس.ت دنبال چه چیزی بود؟ قاضی بروگیر دنبال چیست؟ سلاح، دلائل اثبات تروریسم؟ هیچ. تحقیقات به‌خوبی این‌را نشان داده است، بازدید از محل در دو نوبت. هیچ‌چیز در اینجا پیدا نشد». https://news.mojahedin.org/i/news/139648
شهردار و انجمن شهر اور و همسایگان، یکپارچه به‌حمایت از خانم رجوی و اعتصاب‌غذاکنندگان برخاستند. اور به‌میعادگاه وجدانهای بیداری تبدیل شد که برای ابراز حمایت و همبستگی با متحصنان و اعتصاب‌غذاکنندگان به آنجا می‌شتافتند. اما علاوه بر‌سیاستمدارانی نظیر ژان پیر بلازی، نماینده مجلس و فعالان حقوق‌بشر، نظیر نمایندگان حقوق‌بشر نوین، لیگ حقوق‌بشر فرانسه و آندره میشل، جامعه‌شناس مشهور،
«ژان پیر بلازی» نماینده مجلس ملی فرانسه از حزب سوسیالیست، شگفتی و تأسف خود را از شدت عمل سؤال‌برانگیز و اقدامات نمایشی و سینمایی که توسط پلیس فرانسه در حمله به خانه‌های پناهندگان ایرانی و هواداران مقاومت و دستگیری مریم رجوی، در 17ژوئن به کار بسته شد، ابراز داشت.
«پیر برسی» رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین در فرانسه، اقدام پلیس فرانسه، علیه مقاومت ایران و دستگیری مریم رجوی را محکوم نمود. رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین فرانسه گفت: «آنچه مجاهدین در ایران به پیش می‌برند، یک مقاومت مشروع است... به همین خاطر از 20سال پیش، از مجاهدین حمایت کرده‌ام و امروز نیز به همین خاطر اینجا هستم». (قسمت دوم - گاهشمار کودتای نافرجام)
https://leader.mojahedin.org/i/news/139640
آمریکا
از آمریکا: سناتور جمهوریخواه، سم براون بک، شیلا جکسون لی، اد تاونز، لیسی کلی، دنیس مور، نیک لمپسن، باب فیلنر، تام تانکردو، جیمز تلنت، دنیس مجیت، دیوید اسکات، بنی تامپسون، کندریک میک، ریچارد پیر کلودو خالد دوران؛
از کانادا: الکسا مک دونو، فرانسوا کایر، مونیک ریچارد و سیوند رابنسون از کانادا؛
از انگلستان: لرد ایوبری، لرد کوربت، لرد کلارک، لرد آنتون، وین گریفیث، جیم دوبین، مایک هنکاک، استیومک کیپ، پایرا خابرا، والری دیوی، لردآلتون، مارگارت اوئن، الیزابت سیدنی، مالکوم هارپر، داوینا میلر، کریس دیویس، گلین فورد و استراون استیونسون؛
از آلمان: دکتر آندره بری و دکتر هلموت مارکوف؛
از پرتغال: پائولو کازاکا؛
از دانمارک: سندبیک و پرنیل فرام؛
از سوئد: لنارت فریدن؛
از ایتالیا: لوئیز مورگانتینی و آنتونیو استانگو، دبیرکل شبکه سازمانهای مدافع حقوق‌بشر در حوزه اروپا و مدیترانه و رییس كمیسیون ایتالیایی حقوق بشر هلسینكی؛
از لوکزامبورگ: ژان اشپاتس رئیس مجلس ملی لوگزامبورگ.
پیام تعدادی از شخصیتها در کشورهای مختلف در اعتراض به دستگیری مریم رجوی
لرد ایوبری، نایب رئیس گروه حقوق بشر پارلمان انگلستان در نامه به ژاك شیراك رئیس جمهوز فرانسه: از دستگیری خانم رجوی و ۱۶۵ تن دیگر از تبعیدیان ایرانی كه در اور سورآواز زندگی می‌كنند، شوكه و متعجب شدم... خوشحال خواهم شد شما به من توضیح بدهید چه چیزی تغییر كرده است كه چنان اقدام‌های خودسرانه و سركوبگرانه‌ای را توجیه نماید.
لرد کوربت، عضو مجلس اعیان انگلستان: حملات پلیس فرانسه علیه خانه‌های مقاومت ایران در پاریس شرم‌آور است. این شرم‌آور است که دولت فرانسه، اکنون می‌باید در طرف رژیمی قرار گیرد که از ترور در داخل کشور استفاده کرده و به خارج نیز صادر میکند... آنها که تحت اتهام دروغین تروریسم دستگیر شده‌اند، باید آزاد شوند. جرم آنها مبارزه برای آزادی و دموکراسی است.
وین گریفیث نماینده مجلس عوام از حزب كارگر انگلستان: به‌نظرمن تنها یك توضیح برای این اقدام وجود دارد كه یك برنامه گسترده تر و سیاه‌تر وجود دارد كه شورای ملی مقاومت قربانی و مهره‌های این بازی شده است.
لرد كلارك عضو مجلس اعیان انگلستان: من در اندوه بسیاری از مردم دموكرات سهیم هستم. كسانی‌كه برای استقرار آزادی مبارزه می‌كنند و نقض حقوق بشر در ایران را برجسته می‌كنند، در اسارت و رفتار دهشتبار پلیس فرانسه هستند. من از شورای ملی مقاومت ایران حمایت می‌كنم و این افتخار را داشتم كه در چند نوبت با خانم رجوی ملاقات كنم. لذا در این ساعات اضطرار به فكر او و دوستان و همكارانش هستم.
گلین فورد، نماینده‌ی پارلمان اروپا از حزب كارگر انگلستان در نامه به‌رییس‌جمهور فرانسه: این اقدام بر خلاف تمامی اصول سیاسی، كنوانسیون ژنو در حمایت از پناهندگان و قطعا سنت‌های فرانسه است.
پائولو كازاكا نماینده‌ی پارلمان اروپا از پرتغال، خطاب به‌ژاك شیراك: تمامی دموكرات‌هایی كه در اروپا و در سراسر جهان فعالیت می‌كنند، خواهان آزادی مخالفان دیكتاتوری حاكم بر ایران هستند.
هانس كریسشن نیرسكوف رئیس كمیته بین‌المللی ساخارف: آنچه باعث شگفتی است این است كه این اقدام علیه جنبشی صورت می‌گیرد كه هیچ كارنامه ای از اقدام غیرقانونی یا ”تروریستی” در فرانسه یا اروپا نداشته است.
آندره میشل: برای اجتناب از این‌كه دولت فرانسه وارد سیاستی نشود كه برای یك كشور مدعی احترام به‌حقوق بشر مایه سرشكستگی باشد، و برای اجتناب از این‌كه ما فرانسویها بیش از این به‌خاطر نقض حقوق و موقعیت پناهندگان ایرانی در برابر افكار عمومی ایران و جهانیان شرمنده نشویم، ما خواهان آزادی فوری دستگیرشدگان می‌باشیم. ما همچنین خواهان پرداخت غرامت به‌آنان و تضمین این هستیم كه حقوقشان برای ادامه زندگی در كشورمان با برخورداری از امنیت كامل تادیه گردد.
آنتونیو استانگو، دبیركل شبكه سازمانهای مدافع حقوق بشر در حوزه اروپا و مدیترانه و رییس كمیسیون ایتالیایی حقوق بشر هلسینكی: من بیش از یك دهه است كه به‌خوبی با این مقاومت آشنا هستم و با خانم مریم رجوی رییس‌جمهور برگزیده این مقاومت هم دیدار كرده ام و با عقاید و نظرات ایشان به‌خوبی آشنا هستم. هركس كه با سخنان و نوشته‌ها و كتابهای مریم رجوی آشنا باشد و بداند كه خانم رجوی مبلغ اسلام دموكراتیك و بردباری است كه در تعارض كامل با بنیادگرایی و تروریسم قرار دارد، از اتهاماتی كه این روزها مطرح شده شگفت زده و متاثر می‌شود. این اتهامات بی اساس هیچ ربطی به‌قانون ندارند، بلكه تماما دارای انگیزه و آبشخور سیاسی هستند. استانكو با یادآوری این‌كه فرزند خانواده‌ای است كه در دوران حاكمیت فاشیسم در ایتالیا به‌شدت سركوب شدند و با اشاره به دوران اشغال فرانسه توسط نازی‌ها، تأكید كرد كه اروپا و به‌ویژه فرانسه باید نسبت به‌مردمی كه امروز تحت حاكمیت فاشیسم مذهبی در ایران هستند، همدردی نشان دهد، نه این‌كه به‌اذیت و آزار پناهندگانش بپردازد.
سناتور براون بک عضو مجلس سنای آمریکا، در نامه به رئیس‌جمهور فرانسه: من با نگرانی و فوریت زیاد در رابطه با اقدامات اخیر کشور شما علیه چهره‌های اپوزیسیون ایران، به‌ویژه خانم مریم رجوی به شما نامه می‌نویسم. من از ملت فرانسه، که مدتهاست به‌خاطر حمایتش از حقوق‌بشر و آزادی بیان به خود می‌بالد، می‌خواهم خود را نسبت به آرمانهایش متعهد بداند و از دست زدن به اقداماتی که آن را در کنار رژیم تروریست ایران قرار دهد، خوددای ورزد».
(قسمت دوم - گاهشمار کودتای نافرجام)
https://www.mojahedin.org/i/news/139640
نماینده کنگرهٴ آمریکا، «لیسی کلی»، در نامه‌یی به رئیس‌جمهور فرانسه نوشت: » من در احساس شوک و انزجار جامعه ایرانی – آمریکایی، خودم را به‌خاطر این حمله نا موجه علیه جامعه ایرانی در فرانسه، سهیم میدانم. ایندستگیریها منافع دیکتاتوری تروریستی حاکم بر ایران را برآروده میکند».
نماینده جمهوریخواه، «تام تنکردو» نیز تأکید کرد: «اقدامات انجام شده توسط فرانسه علیه جامعه ایرانی، نه روشن است و نه توجیه پذیر... ایالات متحده در قبال در خطر بودن جان این ایرانیان، بی‌تفاوت نخواهند ماند».
«شیلا جکسون لی»، عضو کمیته قضایی مجلس نمایندگان آمریکا، با اشاره به دستگیری خانم رجوی تأکید کرد: «من برای خواهرانم در خلوت خود اشک می‌ریزم... من از این دستگیری به‌غایت ناراحت شده‌ام. به‌ویژه وقتی که صدایی که آزادی سایر مردم و رفتار عدالت جویانه با آنها را می‌خواند، دستگیر و بازداشت شده باشد،. به‌عنوان یک زن، من به‌طور ویژه نسبت به وضعیت خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب نگران هستم».
نماینده «اد تاونز»، دموکرات از نیویورک، در نامه خود نوشت: «بشدت از این اقدام ناموجه که تنها در خدمت منافع دیکتاتوری مذهبی ایران می‌باشد، متأثر می‌باشم. از شما می‌خواهم که دخالت کرده و ترتیبات آزادی سریع خانم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران و سایر افرادی را که بازداشت شده‌اند، بدهید، تا مانع سوء‌استفاده رژیم ایران از این اقدام شوید».
نماینده «دنیس مور» نوشت: «رژیم ایران در مورد حمایتش از تروریسم منفور است و کارنامه حقوق‌بشر بسیار وخیمی دارد. در زمانی که فشارهای داخلی و بین‌المللی مشوق تغییر در ایران هستند، دستگیری علنی شخصیتهای اپوزیسیون، تلاش برای پایان بخشیدن به رژیم سرکوبگر ایران را تضعیف خواهد کرد».
لرد «ایوبری»، نایب رئیس گروه حقوق‌بشر پارلمان انگلستان، در نامه‌اش به ژاک شیراک نوشت: «من از دستگیری خانم رجوی و 165تن دیگر از تبعیدیان ایرانی که در اورسور اواز زندگی میکنند، شوکه و متعجب شدم. شورای ملی مقاومت ایران، در 20سال گذشته، درگیر فعالیتهای سیاسی مسالمت‌آمیز در کشورهای غربی علیه رژیم فعلی ایران بوده است. من خوشحال خواهم شد شما به من توضیح دهید، چه چیزی تغییر کرده است که چنان اقدام‌های خودسرانه و سرکوبگرانه‌ای را توجیه نماید».
آقای «وین گریفیث»، نماینده مجلس عوام از حزب حاکم کارگر، طی اطلاعیه‌یی نوشت: «من از خبر مربوط به دستگیریهای گسترده در فرانسه شوکه شدم... وزیر کشور فرانسه روشن ساخته است که این یک تصمیم سیاسی بوده است. به نظر من تنها یک توضیح برای این اقدام وجود دارد. آن هم اینکه، یک برنامه گسترده‌تر و سیاه‌تر وجود دارد که شورای ملی مقاومت، قربانی آن شده است».
لرد «کلارک» عضو مجلس اعیان انگلستان با صدور بیانیه‌یی افزود: «من در اندوه بسیاری از مردم دموکرات سهیم هستم. نگرانی از اینکه، آنها که برای استقرار آزادی مبارزه میکنند و نقض حقوق‌بشر در ایران را برجسته میکنند، در اسارت و رفتار دهشتبار پلیس فرانسه هستند. من از شورای ملی مقاومت ایران حمایت میکنم و این افتخار را داشتم که در چند نوبت با خانم رجوی ملاقات کنم. از این‌رو در این ساعتهای پر تشویش، به فکر او و دوستان و همکارانش هستم».
«گلین فورد»، نماینده پارلمان اروپا از حزب کارگر انگلستان، در نامه خود خطاب به رئیس‌جمهور فرانسه نوشت: «... این اقدام برخلاف تمامی اصول سیاسی و کنوانسیون ژنو در حمایت از پناهندگان و قطعاً سنت‌های فرانسه است.... آقای رئیس‌جمهور، من از شما می‌خواهم که شخصاً مداخله کنید تا رهبر شورای ملی مقاومت ایران، خانم مریم رجوی، فوراً آزاد شود».
آقای پائولو کازاکا، نماینده پارلمان اروپا، از پرتغال، خطاب به ژاک شیراک نوشت: «... من فکر میکنم دعاوی مضحک در خصوص تروریسم که توسط وزیر دولت شما تکرار شده است، شایسته رژیم ایران است. آقای رئیس‌جمهور تمامی دمکراتهایی که در اروپا و در سراسر جهان فعالیت میکنند، خواهان آزادی مخالفان دیکتاتوری حاکم بر ایران هستند».
نماینده پارلمان اروپا، دکتر «هلموت مارکوف»، نوشت: «من خواهان دخالت شما برای آزادی فوری خانم رجوی هستم. خانم رجوی عضو سازمانی است که برای دموکراسی و احترام به حقوق‌بشر در ایران مبارزه میکند».
آقای «هانس کریسشن نیرسکوف»، رئیس کمیته بین‌المللی «ساخارف» نیز، در نامه‌یی خطاب به رئیس‌جمهور فرانسه نوشت: »آنچه باعث شگفتی می‌باشد، این است که این اقدام علیه جنبشی صورت می‌گیرد که هیچ کارنامه‌ای از اقدام غیرقانونی نداشته است. من از شما خواهش میکنم که ترتیبات آزادی رئیس‌جمهور برگزیده این جنبش، خانم رجوی را فوراً فراهم سازید»...
۳ تیر ۱۳۸۲- آقای «تام تانکردو» نماینده جمهوریخواه کنگره آمریکا از ایالت کلرادو، اطلاعیه‌یی در رابطه با حمله اخیر فرانسه به اعضای مقاومت ایران، منتشر کرد. او تأکید نمود: «اقدامات انجام شده فرانسه علیه جامعه ایرانی عادلانه نیست. این افراد علیه رژیم تروریستی ایران فعالیت میکنند و توانایی اتمیش را افشا کرده‌اند». https://www.mojahedin.org/i/news/139640
«دنی تامسون» نماینده دیگر کنگره آمریکا، در نامه‌یی به شیراک، رئیس‌جمهور فرانسه نوشت: «دستگیری خانم مریم رجوی و اعضای دیگر مجاهدین خلق، ناقض کلیه اصول حقوق انسانی و دموکراسی است... مجاهدین خلق همراه با شورای ملی مقاومت ایران به رهبری مریم رجوی، احترام و حمایت پارلمانترهای متعددی در سراسر جهان را کسب کرده‌اند در حالی که خیزش دانشجویی در ایران به نقطه عطفی رسیده است، محدود کردن اپوزیسیون اصلی و رهبرانش در فرانسه، یک اشتباه محاسبه بزرگ می‌باشد». https://www.mojahedin.org/i/news/139640
۴ تیر ۱۳۸۲- آقای «جی رابینسون» نماینده پارلمان کانادا، طی نامه‌یی به وزیر خارجه این کشور، نسبت به تهاجم پلیس فرانسه به مجاهدین ابراز نگرانی کرد.
اعتراض فرانسویان
شخصیتها و نهادهای فرانسوی
شهردار اورسورآواز
- پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳ -تلویزیون كانال ۳ شهردار اور می‌گوید: د.اس.ت به‌دنبال چه چیزی می‌گشت؟ قاضی بروگیر دنبال چه چیزی می‌گشت؟ سلاح؟ دلایل تروریسم؟ هیچ چیز. تحقیقات این‌را بخوبی ثابت كرد. حمله پلیس در ۲ نوبت تكرار شد اما دراینجا هیچ چیز یافت نشده است.
به‌دستور شهرداری، برخی امکانات استادیوم محل نیز مورد استفاده متحصنان قرار گرفت. https://news.mojahedin.org/i/news/139648
شورای شهر اورسورآواز
شورای شهر اور به‌اتفاق آرای همه اعضایش از سراسر طیف سیاسی فرانسه، ازجمله احزاب حاکم، طی قطعنامه‌یی حمایت خود را از خانم رجوی و سایر ایرانیان مقیم این شهر اعلام کرد و مسئولیتهای دولت فرانسه را تذکر داد.
در روز سوم تیر (۲۴ ژوئن۲۰۰۳ ) شورای شهر اورسورواز به‌اتفاق آرا در كنار مقاومت ایران قرار می‌گیرد و به‌دولت فرانسه اعتراض می‌كند.متعاقباً شهردار بیانیه ای به‌این شرح قرائت می‌كند:
سه شنبه ۱۷ ژوئن در ساعت ۶ صبح، بدرخواست قاضی بروگیر، یك عملیات پلیسی در ابعاد گسترده در محلهای سكونی كه محل استقرار پناهندگان ایرانی و متعلق به‌سازمان مجاهدین خلق ایران بود، رخ داد.
شهردار اور فقط در ساعت ۶ صبح با یك تماس فرماندار وال دوآز مطلع شد. مطبوعات شب قبل باخبر شده بودند و این حضور آنها را در خیابان گرد قبل از ساعت ۶ توضیح می‌دهد.
امكانات به‌كار گرفته شده (پلیس،نیروی raid، دو گروهان اضافی، پلیسcrs، هلیكوپترها و كشتی ها) تناسبی با موضوع نداشتند.
لازم است یادآوری شود كه مسئولین اصلی این جنبش كه در خیابان گرد مستقر بودند از ۲۰ سال پیش از حفاظت دائمی گاردهای سیار برخوردار بودند و با بالاترین مقامات دولتی ارتباط داشتند. اغلب آنها دارای استاتوی پناهندگی سیاسی هستند، استاتویی كه توسط كنوانسیونهای بین‌المللی، به‌ویژه كنوانسیون ژنو برسمیت شناخته شده است.
بنابر این می‌توان در مورد این چرخش ناگهانی مقامات از خود سوال كرد آیا این یك تغییر ژئوپولیتیك است كه بعد از جنگ در عراق رخ می‌دهد؟ آیا خواسته اند باج بدهند؟ به‌چه كسی؟ به‌دولت ملاها. كه در حال حاضر با مشكلات بزرگی مواجه است، به‌دولت آمریكا؟ اینها سوالات مطرح ما هستند.
آنچه كه مسلم است، در این محل طی ماه‌های اخیر، هیچ چیز تغییر نكرده است: هیچگونه حادثه ای دركار نبوده، هیچ ورود گسترده‌یی صورت نگرفته است. ۱۷۱ ایرانی دستگیر شده اند، ۱۶۰ نفر از آنها آزاد شده اند، كه اغلب در ۱۸ ژوئن بوده است.
از آن روز ببعد، سمپاتیزانهای ایرانی از چندین كشور اروپایی بهاینجا آمده اند.
شهرداری تلاش كرده است كه امكانات انسانی لازم برای این حضور در خیابان گرد را فراهم نماید.........
بسیاری از اهالی اور به‌طور خودجوش آمده اند تا قوت قلب بدهند و خوراكی های مختلف با خود آورده اند......
در عین حال ما موفق شده ایم طوری اداره نمائیم كه شهر بتواند به‌زندگی عادی خود ادامه دهد. هم‌چنانكه گروههای توریست در بهترین شرایط مورد استقبال قرار گرفته، و فستیوال اور به‌طور عادی ادامه یافته است.
در نتیجه، مایلم آرزوی خود را مبنی بر این‌كه آرامش به‌سرعت به‌خیابان گرد بازگردد، ابراز نمایم. بنا بر این به‌دولت فراخوان می‌دهم كه مسئولیتهای خود را بگردن بگیرد، از سلامت اشخاص، امنیت اشخاص و اموال نظافت عمومی، در رعایت قواعد جمهوری و قانون اساسی بایستی اطمینان حاصل شود.
یك عضو شورای شهر می‌گوید: بیست سال است كه تمامی دولتها كه جانشین یكدیگر شدند چه چپ و چه راست آنها را مورد حفاظت قرار دادند و یكشبه گفته شد كه آنها تروریست هستند و آنها را دستگیر كردند اینجا دیگر ما نفهمیدیم.
همسایگان فرانسوی در اورسورآواز
اهالی محل و همسایگان در شگفت‌اند که چرا بعد از ۲۲ سال، به ناگهان بالاترین و بزرگترین مرکز تروریستی اروپا و فرانسه، در کنار آنها کشف شده است! و چرا تابحال از اینکه بالاترین ستاد عملیاتی در کنار آنهاست، هیچ خبری نبود؟!
انبوهی از شهروندان عادی فرانسوی، خود را حتی از شهرهای دوردست در جنوب و شمال فرانسه به اور رساندند تا همبستگی خودشان را با مریم رجوی و پناهندگان ایرانی ابراز کنند. هرکس سعی می‌کرد به‌این ایرانیان ـ که خانه و زندگی خود را برای اعتراض به‌دستگیری مریم رجوی رها کرده و به‌اور شتافته بودند ـ کمکی کند.
یک مرد همسایه با آکاردئون خود نزد اعتصابیون که از شدت گرسنگی بی‌حال شده بودند، آمد و ساعتها برایشان موسیقی نواخت. هنگام ترک محل، او که می‌خندید به‌اعتصابیون گفت: «آمده بودم به‌شما روحیه بدهم، اما خودم از شما روحیه گرفتم» !
زنان فرانسوی برای اعتصاب‌غذاکنندگان در موج حرارت بی‌سابقه اواخر ژوئن کیسه‌های یخ می‌آوردند. همسایگان، در خانه‌های خود را به‌روی اعتصاب‌غذاکنندگان بازگذاشتند تا شرایط دشوار حضور شبانه‌روزی در پیاده‌روهای مقابل دفتر شورا در اور را قدری سهل‌تر کنند.
5تیر 1382 کشیش کلیسای «مری- سور- اوآز»، برای اعلام همبستگی با اعتراض ایرانیان نسبت به هجوم ناموجه به خانه‌های پناهندگان سیاسی، در محل اعتصاب غذا حضور یافت. او برای پیروزی مردم ایران و آرمان صلح و آزادی در ایران دعا کرد. https://www.mojahedin.org/i/news/139641
اعتراض در داخل ایران
۳۱ خرداد ۱۳۸۲ بیش از هزار نفر در منطقه امیرآباد تهران، از ساعت 12تا 3بامداد دست به تظاهرات‌زده و شعار دادند «مریم رجوی آزاد باید گردد».
صدها تن در فلکه دوم تهران پارس و در منطقه میرداماد نیز، دست به تظاهرات‌زده و با اعضای بسیج پاسداران و نیروهای سرکوبگر درگیر شدند. مردم به سوی نیروی انتظامی کوکتل‌مولوتف پرتاب کردند.
در اصفهان، گروه بزرگی از مردم، با سر دادن شعار، خواستار آزادی خانم مریم رجوی از زندان پلیس فرانسه شدند.
اول تیر ۱۳۸۲- صدها تن از خانواده‌ها و دانشجویان هوادار مجاهدین، با در دست داشتن پلاکاردهایی، با شعار آزادی مریم رجوی و سایر پناهندگان زندانی در فرانسه، در مقابل سفارت فرانسه در تهران دست به اعتراض زدند. این اعتراض در حالی صورت گرفت که قوای سرکوبگر نیروی انتظامی، تمامی خیابانهای منتهی به سفارت را مسدود کرده و از نزدیک شدن افراد به سفارت جلوگیری می‌کرد.
در اصفهان از ساعت 22شب 1تیرماه تا 5بامداد روز بعد، شمار زیادی از مردم و جوانان، در مناطق مختلف این شهر، با برپایی تظاهرات بزرگی، خواستار آزادی خـانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در فرانسه گردیدند. تظاهر کنندگان شعار می‌دادند: « توطئه آخوندی خنثی باید گردد /مریم رجوی آزاد باید گردد».
۳ تیر ۱۳۸۲- نیروهای سرکوبگر رژیم آخوندی در پنجمین روز متوالی از اعتراض خانواده‌ها و هواداران مجاهدین در مقابل سفارت فرانسه در تهران، آنها را وحشیانه مورد ضرب و شتم قرار داده و گروه زیادی از آنها را دستگیر کردند. نیروی انتظامی از طریق بلندگو، عابران را از نزدیک شدن به سفارت فرانسه باز می‌داشت. به‌رغم این، سه جوان از این دستور سرپیچی کرده و با نزدیک شدن به مقابل سفارت شعار سر دادند، آنها متعاقباً توسط نیروی انتظامی دستگیر و با ماشین به نقطه نامعلومی منتقل شدند.
https://www.mojahedin.org/i/news/139640
در روز ۲ تیر از تهران خبرمی‌رسد كه نیروهای سركوبگر رژیم آخوندی در پنجمین روز متوالی اعتراض خانواده‌ها و دانشجویان هوادار مجاهدین در مقابل سفارت فرانسه در تهران را وحشیانه مورد ضرب و شتم قرار میدهند و شماری از آنها راهم دستگیر كردند. [
-در تظاهرات پراكنده در نقاط مختلف تهران ازجمله امیرآباد شعار «مریم رجوی آزاد باید گردد» شنیده می‌شود. صدها تن در فلكه دوم تهران پارس و در منطقه میرداماد دست به‌تظاهرات زده و به‌سوی نیروی انتظامی كوكتل مولوتف پرتاب می‌كنند.
همزمان تظاهرات پراكنده ای در نقاط مختلف اصفهان و اهواز و شیراز درجریان است. گروههایی از مردم با سر دادن شعار خواستار آزادی مریم رجوی از زندان فرانسه شده اند.
-عصر روز جمعه ۶ تیر، صدها تن از مردم و جوانان درتهران با برگزاری یك تجمع در مقابل پارك ملت در تهران خواهان آزادی فوری مریم رجوی می‌شوند. مأموران وزارت اطلاعات و نیروی انتظامی با محاصره كامل پارك و بستن خیابان ولی عصر از تقاطع نیایش، تلاش می‌كنند جمعیت را متفرق كنند، اما با مقاومت شدید جوانان مواجه می‌شوند و تجمع تا حوالی ساعت ۱۰ شب ادامه می‌یابد.
اعتراض در عراق - قرارگاه اشرف
صبح پنجشنبه ۲۹ خرداد، ۴۸ ساعت پس از شروع حمله ۱۷ ژوئن، ۲۰ هزار تن از مردم استانهای مختلف عراق، با گردهمآئی در قرارگاه اشرف، هجوم پلیس فرانسه به‌مقر رییس‌جمهور برگزیده‌ی مقاومت ایران را محكوم می‌كنند و خواستار آزادی سریع او می‌شوند.
در روز ۹ تیر می‌گوید، در قرارگاه اشرف، چند هزار تن از مجاهدین در مراسمی كه خبرنگاران رسانههای بین‌المللی هم شاهد بودند، یكصدا با شعارهای «مریم رجوی را بی درنگ آزاد كنید» و «مریم مهر تابان، رییس‌جمهور ایران» خشم و اعتراض شدید خود را ابراز می‌كنند.
در ۱۰ تیر كانال سوم تلویزیون فرانسه خبر می‌دهد كه ۳ گزارشگر آن درقرارگاه اشرف از نیمه شب تا صبح روز بعد شاهد مراسمی بوده اند برای كسی كه او را رییس‌جمهور آینده‌ی‌ایران می‌دانند و در این مراسم شعارهایی علیه دولت فرانسه سرداده می‌شد كه متهم به‌حبس ۱۱ تن از مجاهدین برای دلجویی رژیم تهران است.یك ارتش كامل پشت این زن قرار دارد و آزادی فوری و بدون قید و شرط او را مطالبه می‌كند. دهها تن از سران عشایر هم آمده اند تا همبستگی خود را بامجاهدین اعلام كنند. گزارشگر تلویزیون فرانسه می‌افزاید: « در اشرف زمان متوقف شده است. دمای هوا در سایه ۵۰ درجه است. در اینجا هیچ‌كس غیر از آزادی مریم رجوی و ده همرزمش را نمی‌خواهد باوركند»
شب نیایش برای آزادی مریم رجوی
۹ تیر همزمان، هزاران تن از ایرانیان در ۲۰ شهرجهان به‌شب زنده داری و نیایش برای آزادی مریم رجوی می‌پردازند و شمع روشن می‌كنند. این شب زنده داری در شهرهای پاریس، لندن، اسلو، كپنهاگ، آمستردام، برلین، هامبورگ، دوسلدرف، فرانكفورت، رم، استكهلم، مالمو، یوتبوری، نیكوزیا، ملبورن، سیدنی، واشنگتن، لس آنجلس، هوستن و اتاوا برگزار می‌شود.شاعران و نویسندگان ایرانی به‌خواندن شعرها و نوشته هایی در وصف مقاومت مردم ایران علیه فاشیسم مذهبی حاكم بر میهنشان می‌پردازند و موسیقیدانان ایرانی سروده‌های مقاومت و ترانه‌های میهنی را اجرا می‌كنند بسیاری از مردم اورسورواز نیز در شب زنده داری حضور داشتند و برای آزادی مریم رجوی نیایش كردند. تلویزیون كانال ۲ فرانسه در ۱۰ تیر یعنی پانزدهمین روز اعتصاب گزارش می‌دهد:
شب زنده داری با نور شمع مجاهدین و هوادارانشان در سكوت این مراسم را دیشب به‌یاد رهبر كاریزماتیك خود مریم رجوی برگزار كردند. این شكل دیگری از اعتراض و شكل دیگری از بیان عزمشان می‌باشد.
ادامه اقدامات دولت فرانسه بعد از واقعه ۱۷ ژوئن
28خرداد خبرگزاری فرانسه، درخواست رسمی ایران برای استرداد مجاهدین بازداشت شده را منتشر میکند. خبرگزاری فرانسه نوشت: «محمد خاتمی رئیس‌جمهور ایران از فرانسه خواست تا اعضای بازداشت شده گروه اپوزیسیون مسلح مجاهدین خلق را، برای محاکمه در تهران تحویل دهد».
در ۶ تیر دبیرخانه شورای ملی مقاومت حكم تبعید و اخراج سه پناهنده ایرانی در فرانسه را قویاً مورد اعتراض قرار می‌دهد.
پرسابقه ترین خلبان ایران، یك حقوقدان و یك شاعر بعد از ۲۲ سال پناهندگی سیاسی در فرانسه، با حكم وزارت كشوربه سه نقطه دورافتاده در فرانسه تبعید شدند و بایستی ضمن ۳ ماه فرانسه را ترك كنند.
این سه تن، سرهنگ بهزاد معزی، ۶۷ ساله، با سابقه ترین خلبان نیروی هوایی ایران، دكتر مجید شهبازیان، حقوقدان، و ولی امامقلی شاعر، نویسنده و خبرنگار،هستند كه با حكم خودسرانه و بدون وجود هرگونه مدرك یا دلیل قانع كننده به‌تبعید و اخراج محكوم شده اند.
در یك كنفرانس خبری در اور-سور-اوآز نمایندگان مقاومت ایران نسبت به‌این تصمیم غیرقانونی و ناموجه در باره سه تن از پناهندگان ایرانی كه هر كدام بیش از ۲۰ سال است در فرانسه اقامت دارند، اعتراض می‌كنند.
واکنش جمهوری اسلامی ایران به حوادث ۱۷ ژوئن
در روز ۳۰ خرداد یونسی وزیر اطلاعات رژیم از سركوب مجاهدین در فرانسه قدردانی می‌كند. خبرگزاری رسمی رژیم گزارش می‌كند: «حجت الاسلام علی یونسی، وزیر اطلاعات روز پنجشنبه سركوب بزرگ سازمان مجاهدین خلق ایران توسط پلیس فرانسه را ستود و گفت: ” دیر یا زود كشورهای دیگر همین كار را خواهند كرد
او گفت: طبق منشور سازمان ملل تمام كشورها مسئول برخورد باتروریستها هستند: ما ازاین كار فرانسه خیلی خوشحال هستیم، فرانسه مهد قانون است. آنها براساس وظیفه عمل كرده‌اند.....
-در روز ۳۱ خرداد آخوند نمازی دادستان كل رژیم از آنچه فرانسه انجام داده است قدردانی می‌كند و می‌گوید: امیدواریم سایر كشورهای اروپایی نیز در این خصوص فعالیت كنند.
جمعه ۶ تیر
در همین روز رژیم یكبار دیگررسماً خواهان استرداد مریم رجوی و اعضای مجاهدین در فرانسه می‌شود اما از آنجا كه دریافته است دیگر دیر شده و مجاهدین پس از آن ضربه و غافلگیری اولیه، به‌سرعت ابتكار عمل را به‌دست گرفته و فضای بین‌المللی را بر چنین درخواستهای جنایتكارانه ای بسته اند، خاطر نشان می‌كند كه اگرهم در فرانسه محكوم شوند، فرانسه باید خودش به« همه جنایات منافقین » رسیدگی كند.
-رادیو آلمان خبرداد: ”دولت ایران بنا به‌اطلاعی كه خود داده است درحال مذاكره با مقامات عالی فرانسه برای استرداد اعضای سازمان مجاهدین خلق است.... سخنگوی وزارت خارجه ایران این گمان را نیز رد كرد كه ایران درقبال دستگیری مجاهدین خلق درسیاست خاورمیانه خود تغییراتی خواهد داد. دولت ایران ازیورش نیروهای امنیتی فرانسه به‌مقر مجاهدین سه شنبه استقبال كرده است.
آصفی سخنگوی وزارت خارجه‌ی رژیم كه اظهاراتش در شبكه‌های تلویزیونی داخل و خارج ایران پخش می‌شد در این‌رابطه گفت:
«اعضای گروهك منافقین را گروهی تروریستی شناخته اند و دستگیری های آنها نیز درچارچوب مسئولیتهای اروپایی و بین‌المللی فرانسه بوده است. ملت ایران ازجنایات گروهك تروریستی منافقین ضربات سنگینی خورده است. حق طبیعی ایران است كه اعضای این گروهك به‌كشور مسترد شوند. اما اگر در فرانسه محكوم می‌شوند، باید به‌همه جنایات منافقین رسیدگی شود».
-سخنگوی وزارت خارجه‌ی رژیم، از آمریكا طلبه‌كاری كرد كه چرا به‌رغم بمبارانها « این گروه درسیاست خارجی آمریكاییها نهادینه شده است».
- در همین روز رمضان زاده سخنگوی دولت خاتمی نیز یكبار دیگر استقبال دولت خاتمی از دستگیری اعضای مجاهدین را تكرار می‌كند. به‌گزارش خبرگزاری رسمی رژیم در روز ۲ تیر وی همچنین به‌بریدگان مجاهدین وعده می‌دهد كه با آنان با «رأفت اسلامی» برخورد خواهد شد. اما تأكید می‌كند كه هیچگاه هیچ بخششی شامل حال رهبران آنها نخواهد شد.
در روز ۹ تیر آخوند حسن روحانی, دبیرشورای عالی امنیت رژیم همه‌ی كشورها را به‌كارزار بین‌المللی علیه مجاهدین فرا می‌خواند. به‌رغم بمبارانها و گردآوری سلاحهای مجاهدین، بازهم از آمریكا طلب‌كاری می‌كند كه چرا «نیروهای ائتلاف ازدرگیر شدن با اعضای تروریست های سازمان مجاهدین خلق پرهیز كرده‌اند». خبرگزاری رسمی رژیم در ادامه این خبرمی افزاید: روحانی درباره‌ی برنامه هسته‌ییی ایران اعلام كرده تهران آماده شفافیت و همكاری درمعاهدات بین‌المللی هسته‌ییی می‌باشد.
در بولتن داخلی وزارت اطلاعات، با شماره و کد بندی «3726/دال»، که چند روز پس از 17ژوئن، در 2 تیرماه 1382 منتشر شده است، تصریح می‌شود «عملیات علیه مجاهدین در فرانسه، در نوع خود بی‌سابقه بوده است.
در ابتدای بولتن داخلی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی خطاب به «گیرندگان محترم»
آمده است:
«اخبار و گزارشهای مندرج در بولتن ”خبرها و نظرها“ برای اطلاع جنابعالی است و با توجه به طبقه‌بندی حفاظتی، غیرقابل انتشار می‌باشد. خواهشمند است از دسترسی اشخاص دیگر و همچنین درج اخبار آن در سایر بولتن‌ها، بدون کسب مجوز از این وزارت خودداری فرمائید... به‌منظور رفع ابهام برخی از گیرندگان محترم، خبرنامه به اطلاع می‌رساند اخباری که در ذیل عنوان آنها، عبارت ”برای استحضار یا اطلاع“ ... قید شده، فقط در خبرنامه گیرنده یا گیرندگان مزبور چاپ می‌شود و در خبرنامه سایر دریافت کنندگان درج نمی‌شود- وزارت اطلاعات».
در صفحات چهارم و پنجم بولتن داخلی وزارت اطلاعات آخوندها نوشته است:
«دستگیری گسترده اعضا و هواداران (مجاهدین) در فرانسه
(م) تهران- وزارت اطلاعات: در ساعتهای اولیه بامداد 27-3-82 بیش از 165تن از اعضا و هواداران (مجاهدین) در پایگاههای این گروهک در حومه شهر پاریس دستگیر شدند.
عملیات گسترده بازرسی پایگاهها و دستگیری عناصر مجاهدین، بر اساس برنامه‌ریزی قبلی، با دستور قضایی بازپرس ژان بروگیر (قاضی ضدتروریسم فرانسه) و به اتهام ارتباط جنایی با هدف آماده‌سازی اقدامات تروریستی و تأمین مالی یک فعالیت تروریستی با بهره‌گیری از حدود 1300تن از اعضای پلیس ضدتروریسم و ژاندارمری فرانسه صورت گرفت.
در نتیجه این عملیات گسترده که روی سیزده پایگاه متعلق به این گروهک در حومه پاریس از جمله مقر ”آور سور اواز“ انجام شد، 165تن از اعضا و هواداران (مجاهدین) بازداشت شده و مقادیری از مدارک و تجهیزات از جمله رایانه، دیش‌های ماهواره‌یی و تجهیزات اطلاع‌رسانی و ارتباطی، همچنین چند ملیون دلار کشف و ضبط شد. پلیس فرانسه گفته است که این عده در جریان جست و جو برای یافتن سیصد تن از اعضای (مجاهدین) بازداشت شده‌اند. در این عملیات از سی مترجم فارسی زبان برای برخورد با اعضا و هواداران استفاده شده است.
ملاحظات:
1- خبر عملیات مذکور در روز سه‌شنبه 27-3-82 انعکاس گسترده و قابل توجهی در رسانههای خارجی و داخلی داشته است و اخبار و گزارشهای تصویری آن در شبکه‌های تلویزیونی الجزیره، DBC، CNN، EURONEWS شبکه 2 تلویزیون فرانسه، شبکه LCE فرانسه و سایتهای BBC، دیدگاه، خبرگزاری سوریه و... انتشار یافته است.
2- پخش برنامه سیمای آزادی (کانال ماهواره‌یی تلویزیون مجاهدین) از ساعت 9 صبح 27-3-82 تا لحظه تنظیم گزارش قطع بوده است. شایان ذکر است استودیو تولید برنامه‌های سیمای آزادی در پاریس قرار دارد که به‌طور طبیعی حمله پلیس به مقرهای مجاهدین موجب تعطیلی آن شده است و امکان ارسال برنامه برای شرکت ماهواره‌یی مستقر در انگلیس میسر نیست.
3- واکنش (مجاهدین) در وهله اول انعکاس خبر به‌صورت بسیار مختصر بود و پس از چند ساعت اطلاعیه‌ای را از سوی دبیرخانه شورای ملی مقاومت با مضمون ”غیرقانونی بودن اقدام، محکومیت اقدام پلیس و درخواست آزادی فوری و بدون قید و شرط افراد“ منتشر کردند.
4- همچنین (مجاهدین) با اعلام تشکیل کمیته‌یی تحت عنوان ”کمیته بین‌المللی دفاع از پناهندگان ایرانی“ ، برای اعتراض به دستگیری افراد مذکور و درخواست آزادسازی آنها از کانال‌های مختلف فراخوان داده‌اند.
5- عملیات مذکور که در نوع خود بی‌سابقه است، از بیش از دو و نیم سال قبل توسط سرویس امنیت داخلی فرانسه (DST) برنامه‌ریزی شده و مراحل قضایی آن بتدریج پیش رفته بود که جزئیات امر در جلسات تبادل توسط سرویس مذکور تشریح می‌شد. بر اساس برنامه‌ریزی به‌عمل آمده، شانزده نفر از اعضای اصلی (مجاهدین) در فرانسه به جرم مشارکت در اقدامات تروریستی محاکمه خواهند شد».
خبرگزاری رسمی رژیم در 28خرداد، اظهارات خاتمی را منتشر میکند که می‌گوید: «این روش برخورد با (مجاهدین) توسط آمریکا در عراق مشکوک است... گروههای تروریستی باید محاکمه شوند و جمهوری اسلامی ایران در بین قربانیان تروریست است».
سخنگوی وزارت‌خارجه رژیم نیز اعلام میکند: «عملیات اخیر پلیس فرانسه بر ضد مجاهدین خلق، با در نظر گرفتن طبیعت تروریستی و خطرناک این گروه قابل تقدیر است»! https://www.mojahedin.org/news/143370/-%D9%82%D8%B3%D9%85%D8%AA-%D8%B3%D9%88%D9%85-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA%DB%8C-%D8%B4%DA%AF%D9%81%D8%AA
۷ تیر ۱۳۸۲محمد خاتمی رئیس جمهور وقت حکومت ایران بار دیگر از فرانسه خواستار «استرداد» پناهندگان سیاسی ایرانی شد. عبدالله رمضان‌زاده سخنگوی خاتمی رژیم آخوندی دو روز قبل از آن گفته بود: «جمهوری اسلامی ایران مشغول بررسی پروسه استرداد مجاهدین از فرانسه است». https://www.mojahedin.org/i/news/139641
۷ تیر ۱۳۸۲- نماینده معمم مجلس خبرگان حکومت ایران به نام فردوسی‌پور به خبرگزاری دولت ایران گفت: «با توجه به دستگیری تنی چند از اعضای مجاهدین در فرانسه، تقاضای ما از دولت فرانسه استرداد این افراد به ایران است تا به جرایم آنها در دادگاههای کشور رسیدگی شود». https://www.mojahedin.org/i/news/139641
۷ تیر ۱۳۸۲- روزنامه حکومتی قدس به‌نقل از الهام سخنگوی قوه قضاییه رژیم آخوندی نوشت: «دستگیری مجاهدین در فرانسه اولین راه مبارزه با تروریسم است و اعتقاد داریم که اگر دولت فرانسه در مبارزه با این پدیده مصمم باشد، باید نسبت به مجازات دستگیر شدگان برای نتیجه دادن مبارزه با تروریسم تلاش کند... ما امیدواریم دولت فرانسه با استرداد آنها به جمهوری اسلامی ایران، اراده راسخ خود را در برخورد با این گروهک تروریستی نشان دهد. ما آماده همکاری در این زمینه هستیم». https://www.mojahedin.org/i/news/139641
روز اول تیر ۱۳۸۲ وزارت اطلاعات دولت ایران خبرنگاران را از مراجعه به محل سفارت فرانسه منع کرد. دولت به خبرنگاران، علیه تهیه هر گونه گزارش از این موضوع، اخطار داد.
(قسمت دوم - گاهشمار کودتای نافرجام)
https://www.mojahedin.org/i/news/139640
8تیر 1382
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران، در یک فراخوان فوری، سازمانها و شخصیتهای مدافع حقوق زنان در سراسر جهان را، به اعتراض علیه ادامه بازداشت خانم مریم رجوی و 6زن دیگر پناهنده ایرانی فراخواند.
مراسم دعای بین‌المذاهب برای آزادی مریم رجوی در اورسور اواز پاریس برگزار شد.
عالیجناب «ژاک گایو» اسقف سرشناس فرانسوی همراه با آیت‌الله جلال گنجه‌ای، روحانی برجسته ایرانی یک مراسم نیایش بین‌المذاهب در محل تحصن پناهندگان ایرانی در اور-سور-اوآز برگزار کردند.
اسقف گایو در جمع بیش از 1000تن از ایرانیان متحصن در اورسورواز، خطاب به 170تن که در اعتصاب غذا به‌سر می‌برند گفت: «شجاع باشید و امید خودتان برای آزادی مریم رجوی را از دست ندهید... من نیز همزبان با شما خواستار آزادی مریم رجوی هستم».
سخنگوی حزب سوسیالیست فرانسه در مصاحبه با روزنامه لوموند گفت: »افزایش عملیات پلیسی با ابعاد نمایشی بزرگ، سؤال‌های زیادی را برانگیخته است. این فقط وزیر کشور فرانسه است که مشکلی در این اقدامات نمی‌بیند. ظاهر بی‌تقصیر او نمی‌تواند این امر را پنهان کند که این اقدامات یک نمایش رسانه‌یی بسیار غیرضروریست... این اقدامات نمایشی در مورد مجاهدین ایرانی نیز صدق میکند. آن چه من هنوز نمی‌فهمم این است که در ماه ژانویه 2003به خانم رجوی اجازه ورود به کشور داده می‌شود، اما ناگهان شش ماه بعد کشف می‌شود که او یک رهبر تروریست بین‌المللی است!... ما حق داریم که توضیحات بیشتری بخواهیم. و ما از دولت در این باره سؤال خواهیم کرد ”».
9تیر 1382
در شامگاه 9تیر ماه، هزاران تن از ایرانیان در 20شهر اروپا، آمریکا و استرالیا، برای آزادی مریم رجوی، مراسم شب‌زنده‌داری برگزار کردند.
شب‌زنده‌داری ایرانیان در شهرهاى لندن، اسلو، کپنهاگ، آمستردام، برلین، هامبورگ، دوسلدرف، فرانکفورت، رم، استکهلم، مالمو، یوتبوری، نیکوزیا، ملبورن، سیدنی، واشینگتن، لس آنجلس، هوستن و اتاوا نیز، جریان داشت.
در قرارگاه اشرف، هزاران تن از مجاهدین در مراسمی که در حضور خبرنگاران رسانههای بین‌المللی برگزار گردید، یکصدا با شعارهای «مریم رجوی را بی‌درنگ آزاد کنید» و «مریم مهر تابان، رئیس‌جمهور ایران» خشم و اعتراض خود را نسبت به حمله پلیس فرانسه به پناهندگان ایرانی و دفتر شورای ملی مقاومت ایران در فرانسه، ابراز داشتند.
خانم »آندره میشل» جامعه شناس شهیر فرانسوی و رئیس افتخاری تحقیقات در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) که از برجسته‌ترین چهره‌های مدافع حقوق زنان و برابری جنسی در غرب به‌شمار می‌رود، از متحصنان و اعتصاب‌غذاکنندگان ایرانی در اورسوراوآز دیدار کرد. او حمایت و همبستگی خود را با آنان ابراز نمود.
11تیر 1382
دادگاه، حکم به پایان بازداشت غیرقانونی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، خانم مریم رجوی و آزادی ایشان داد.
به هنگام انتشار خبر آزادی مریم رجوی، اورسورواز، مقر رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت، شاهد انفجار شادی بود.
هواداران مجاهدین و مقاومت ایران که 15روز در اور در اعتصاب غذا بودند، با غریو فریادهای شادی، این پیروزی پرشور را جشن گرفتند. آنها برای رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت فرش قرمز پهن کردند تا مقدم او را گرامی بدارند.
همزمان در 20شهر دیگر اروپا، آمریکا و کانادا هزاران ایرانی اعتصاب کننده، به پایکوبی پرداخته و این پیروزی بزرگ را که مشت محکمی بر دهان آخوندهای ضدبشر بود، جشن گرفتند.
در داخل ایران، در تهران و سایر شهرها، جوانان به خیابانها ریخته و شعار می‌دادند که مریم رجوی را به تهران می‌آوریم. بنا به گزارشهای دریافتی، ماشین‌ها به نشانه شادی بوق میزدند و خانواده‌ها شیرینی توزیع میکردند، تا آزادی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت را، جشن بگیرند.
اشرف نیز شاهد فوران امواج خروشان شور و شادی و احساسات مجاهدین بود. هزاران رزمنده آزادی، ساعتهای طولانی، سرود خوانان و پایکوبان، آزادی مریم رهایی را جشن گرفتند.
هزاران مجاهد در میدان اشرف جمع شدند و ساعتها با سردادن شعار و فریادهای شادی، رقص و پایکوبی، عواطف خود را نثار مهر تابان ایران‌زمین کردند.
انعکاس واقعه ۱۷ ژوئن در رسانههای بین‌المللی
روزنامه واشنگتن تایمز در ۲۵ ژوئن نوشت: ”بعد از سقوط فرانسه در سال ۱۹۴۰ شارل دوگل به‌طور قانونی در بریتانیا زندگی می‌كرد و از آنجا مبارزه‌ای را علیه فاشیزم رهبری می‌كرد یكعدفعه اعلام كردند كه بریتانیا موافقت كرده كه اورا به‌كشور فرانسه تحت حاكمیت فاشیستها استرداد كنند كه مطمئنا كشته می‌شد. البته این كار هیچگاه صورت نگرفت. اما یك چیزی مشابه آن اخیرا بین فرانسه و دوست جدیدش ایران... اتفاق افتاد. مریم رجوی پناهنده سیاسی و قانونی فرانسه كه از یك حفاظت ۲۴ ساعت پلیس فرانسه برخوردار است دستگیر شد“. - میدل ایست آن لاین در ۱۸ ژوئن نوشت: ” به‌نظر می‌رسد كه فرانسه تصمیم گرفته یكبار دیگر در جهت عكس حركت كند...فرانسه لحطه‌ای را كه رژیم ایران تظاهرات مردم را سركوب كرد، برگزید تا با دستگیری ۱۵۹ تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق موجود در حومه پاریس در صدر آن خانم مریم رجوی به‌ملاهای ایران كمك برساند... قابل فهم نیست درحالی‌كه نمایندگان مردم،این سازمان را یك تجمع سیاسی بشمار می‌آورند، پلیس فرانسه به‌این شیوه زشت و توهین آمیز حمله می‌كند“.
- روزنامه ژورنال دودیمانش در ۲۲ ژوئن نوشت: مخالفین رژیم آخوندی در پاریس، لندن و برن خود را به‌آتش می‌كشند. آنها علیه عملیات ضد تروریستی كه توسط dst بر ضد سازمان مجاهدین خلق ایران به‌ویژه ستاد مركزیش در شهر اور سوراواز صورت گرفته است اعتراض می‌كنند. همواره بایستی به‌كسانی‌كه خود را برای آرمانهای خود قربانی می‌كنند احترام گذاشت. خصوصا وقتی كه آنها قربانی معامله‌ای شده باشند كه از كنترلشان خارج است.
سرژ شالآندون در روزنامه لیبراسیون دراین‌باره می‌نویسد: فریادی كه قلب را از كار باز میدارد این فریاد یك زن به‌نام مرضیه است. فریادی كه قلب را ازكاربازمی دارد. كمی دورتر ازایرانیانی كه علیه دستگیری ها، تظاهرات می‌كنند، او خود را به‌آتش می‌كشد. خود را آغشته به‌بنزین كرده است. روزچهارشنبه صبح درپاریس دورازمحلی نیستیم كه بیست وشش مجاهد خلق درحال بازجویی توسط سرویسهای فرانسوی هستند. ایرانیان به‌صورت این فریاد باعجله با بازوان ودستهایی كه ازهم بازهستند، می‌دوند، با آرنجها وپشتشان همدیگررا هل میدهند، مردان وزنان باحجاب، به‌این فریاد نزدیك می‌شوند. ابتداً آدم هیچ نمی‌بیند، بجزیك انسانی كه دروسط پیاده رو به‌خود می‌پیچد و۱۵نفری كه با بی نظمی به‌طرف او آمده اند. گویی یك درگیری، یك دعوای خیابانی خشن وناگهانی، رخ داده است. اما نه، این جیغ ودادها ازجنس دیگری هستند، كیفیت دیگری دارند وپژواك دیگری غیراز خشونت وعصبانیت دارند، آنها نفسهای آخررا می‌كشند، صدای عابران ازبهت وترس، دلخراش شده است. دروسط جمعیت،گلوله ای ازآتش وجود دارد.درسمت راست زنی ازسمت جلو به‌سمت عقب درنوسان است، مشتهایش بجلو وانگشتانش سفید رنگ شده وبادهان بازفریاد می‌زند. این مرضیه باباخانی است كه ظاهر می‌شود. برای خاموش كردن آتش، مردان لباسهایی را به‌طرف سرش پرتاب كردند. یك پلیس بلوزخود را به‌صورت او پرتاب می‌كند. دستهای زیادی با سروصدا به‌حركت درمی آیند. به‌او هوامی رسانند. موهای سوخته این زن را تماشا می‌كنیم. دود رقیق وسفید اورا احاطه كرده است. همه اورا فشارمی دهند. زنی دخالت می‌كند، یك زن دیگر همان‌طور، زن سوم درابهام فرورفته است. آنها فریاد میزنند، حركت می‌كنند تا تحركی داشته باشند. مردی به‌كناراین زن فدایی می‌آید. یك دكترانترن به‌او كمك می‌كند. حالا ما می‌توانیم اورا ازروبه روببینیم. ازلباس هایش جزتلی از تكه وپاره‌های چرب وخاكستر، چیزی باقی نمانده است. دستهای اوازهم گشاده وپوستش دارای لكه‌های سیاهی شده است. درانتهای انگشتانش پوستهای كنده وآویزان شده هم‌چون دستكشی كه وارونه شده باشد، دیده می‌شود.بخشی ازبدنش شیری رنگ شده وبخش دیگرش به‌هم ریخته شده است. مرضیه باباخانی رویش را به‌طرف ما برمی گرداند، درچهره اش دیگرچیزی باقی نمانده است،...اودیگر شبحی بیش نیست.... -تلویزیون كانال ۲ فرانسه در ۱۰ تیر یعنی پانزدهمین روز اعتصاب گزارش می‌دهد: ایرانیان سوگند خورده اند كه تا آزادی مریم رجوی ازپا نخواهند نشست.
زنی كه به‌گفته دادستان بازداشتها، تعادل ژئوپلیتیك دنیای وحشی آخوند سالار را برهم میریزد،
مطبوعات فرانسه به‌این زن یعنی مریم رجوی عنوان « پاسیوناریا » ی مقاومت ایران میدهند. پاسیوناریا كه در لغت به‌معنی « گل احساسات » است، اسم مستعار دولوروس ایباروری بانوی مقاومت اسپانیاست كه در جنگهای داخلی این كشور به‌خاطر سخنرانی های آتشینش به‌یك افسانه زنده تبدیل شده بود.
پاسیوناریا همیشه این جمله منسوب به‌امیلیانو زاپاتا را كه به‌شعار جنگهای داخلی اسپانیا تبدیل شده بود تكرار می‌كرد كه: «بهتراست ایستاده بر پاهایتان بمیرید تا بر روی زانوانتان زندگی كنید!».
-پاسیوناریا در سخنرانی خداحافظی خود در بارسلون به‌زنان و مادران اسپانیایی گفت:
«به فرزندانتان درمورد آنهایی كه از دریاها و كوهها گذشتند و از مرزهای حفاظت شده توسط سرنیزه رد شدند،تعریف كنید و بگویید درحالی‌كه سگان تشنه در پی دریدن گوشتشان بودند،. آنها از همه چیز خود گذشتند: عشقشان، كشورشان، خانه و ثروتشان، پدرانشان، مادرانشان، همسرانشان، برادران وخواهران وفرزندانشان... تا به‌ما بگویند: ما اینجا هستیم،برای آرمانمان،آرمان همه بشریت مترقی و پیشرو... »
لاگازت دو وال دواز در روز ۱۱ تیر ماه با این تیتر منتشر می‌شود ] كه: اطلاعات فرانسویها به‌وسیله تهران مسموم شده‌اند“
لیبراسیون ۱۳تیرماه ۸۲ در این باره نوشت: «قاضی بروگیر به تنهایی درگیر این مسأله شده است، با این اقناع که یک زرّادخانه به‌دست خواهد آورد، ولی از اینکه تنها یک سلاح و آن هم دارای جواز قانونی به‌دست آورده، دچار سرخوردگی شده است... طبق تحقیقات د.اس.ت، ”این سازمان از پول حاصل از منابع غیرقانونی استفاده نمی‌کند. بخشی از درآمد از طریق جمع‌آوری کمک مالی از اشخاص و پناهندگان ایرانی تأمین می‌شود. بخش دیگری هم کمکهای مالی اعضای خود این سازمان است“ ».
سایت فرانسوی «لیده دوو ژوور» در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ۸۶ نوشت: «استدلال بازپرس... ژان لویی بروگیر این بود که مریم رجوی تهدیدی برای «نظم استراتژیک جهانی» به‌شمار می‌آید. وی خجالت کشید سخنی از قراردادهای توتال در ایران به میان بیاورد».
روزنامه «وال استریت» خلاصه می‌شود؛ وقتی این روزنامه، در تاریخ 7 می 2008، در مطلبی به قلم «مارک شامپیون» می‌نویسد: «مقامات ایرانی سالهاست که سرکوب سازمان مجاهدین را به یک اولویت در مذاکراتشان بر سر مسأله هسته‌یی یا موضوعات دیگر با کشورهای غربی کرده‌اند. این موضوع بر اساس اظهارات چندین دیپلومات که درگیر در این گفتگوها بوده‌اند، می‌باشد».
اکورژیونال در 7 ژانویه 2004 در جریان زلزله بم نوشت: «شهر اورسور اواز به همراه بم رنج می‌برد. زیرا در این شهر ساکنان تار و پود دوستی خاصی با مجاهدین خلق تنیده‌اند و سیل کمک‌ها به زلزله‌زدگان بم یکی از نشانه‌های آن است. مریم رجوی مورد تشویق پرشور اهالی اور، از هر سن و هر صنف و هر طبقه‌ای است. وی ستارهٴ عزیز اوریها شده است. او یک شاخص و یک نماد واقعی است. قاضی ضدتروریست بروگیر، شاید مورد توجه مطبوعات پاریس باشد، اما از زمانی که دستور بازرسی و حمله به اعضا شورای ملی مقاومت در آور سور اواز را داد و از زمان اعتصاب‌غذا و خودسوزیها برای اعتراض به دستگیرکردن پرزیدنت این شورا مریم رجوی، او برای اهالی آور بیشتر یک گرگ بزرگ بدجنس است. در اور، وقتی مریم رجوی دیده می‌شود هر کسی خانواده‌اش را خبر میکند و به‌دنبال دوربین عکاسی و فیلم‌برداریش می‌دود. این مسأله را یکبار دیگر اهالی آور با یک استقبال پرشور از وی، در مقابل شهرداری نشان دادند. رئیس‌جمهور در تبعید، برای کمک به زلزله‌زدگان منطقه بم، آمده بود. ژان پیر بکه، شهردار اور، از زمانی که به دفاع از پناهندگان ایرانی متهم به تروریسم شده، برخاست، بسیار مردمی و محبوب شده است... در ادعانامه صادر شده علیه مریم رجوی، آن‌چنان که دادستان نوشته است، جرم او این است که: «تعادل ژئوپلیتیک بین‌المللی را در هم میریزد»... .
مجله «آفریقا- آسیا» در شمارهٴ ژوئن 2003 خود می‌نویسد:
«در سال 1997 شرکت توتال یک قرارداد 4/2 (دو و چهار دهم) میلیارد دلاری برای بهره‌برداری از حوزه پارس جنوبی به‌دست آورد. این قرارداد در زمانی امضا شد که کشورهای اروپایی به‌دنبال حکم دادگاه در رابطه با قتل مخالفان کرد در برلین، سفرای خود را فراخوانده بودند. بعد از جنگ (عراق)، قراردادها در حال فوران بوده‌اند. آنها تنها به توتال محدود نمی‌شوند و شرکتهای فرانسوی دیگر نیز به مهمانی دعوت شده‌اند: آلکاتل، رنو، پژو... اما این وضعیت بدون مابه‌ازاء نبوده است. مقامات ایرانی آشکارا خواستار اعمال فشار روی مخالفان ایرانی در فرانسه بوده‌اند. از این نظر سالهای شیراک را می‌توان سالهای انواع مماشات توصیف کرد. در 17ژوئن 2003 دفاتر شورای ملی مقاومت ایران در پاریس هدف حمله بزرگ پلیس فرانسه واقع شد. 164 پناهنده سیاسی ایرانی دستگیر شدند. اما بعداً همه آنها آزاد شدند. از آن تاریخ، پرونده قضایی مربوط به تروریسم تبدیل به مضحکه شده است. بعد از این حمله، روزنامه همشهری به تاریخ 22ژوئن نوشت که اگر چه شرکت بریتیش پترولیوم در مناقصه پیشنهاد بالاتری را برای توسعه میدانهای پارس جنوبی ارائه داده بود، اما این توتال بود که برنده شد».
«نوول آبزرواتور» 7ژوئن 2007، درباره سوابق ژان لویی بروگیر، به‌مناسبت کاندیدا شدن او برای مجلس ملی فرانسه نوشت:
«طی سی سال، چند نفر در جریان تحقیقات بروگیر بازداشت شده‌اند؟ بیش از هزار نفر؛ و چند نفر بعد از سالها تحقیقات و زندان توسط دادگاه تبرئه شده‌اند؟ بیش از نیمی از آنها... به هر حال این آمار برای اینکه بروگیر به‌علت دادن فرمان حملات گسترده... و انجام تحقیقات صرفاً برای اثبات جرم، نزد سازمانهای حقوق‌بشری شهرت کثیفی کسب کند، کافی بوده است».
۳ تیر ۱۳۸۲ - روزنامه واشینگتن تایمز نوشت: »سفارت فرانسه در واشینگتن، از جانب اعضای کنگره آمریکا تحت فشار قرار گرفته است. سناتور سام براون بک رئیس زیرکمیته روابط خارجی به دیوید لویت سفیر فرانسه نامه‌یی نوشته و طی آن فرانسه را به خدمتگزاری کثیف برای دیکتاتوری مذهبی ایران متهم نمود...
۴ تیر ۱۳۸۲ - روزنامه واشینگتن تایمز طی مقاله‌یی تصریح کرد: «یورش فرانسه به نیروهای ضد رژیم ایران، منجر به بلوا در کنگره آمریکا و دیگر پارلمانهای اروپا شده است. بیش از 200نماینده کنگره، مجاهدین را ”یک جنبش مقاومت مشروع خوانده‌اند“.
رادیو آلمان جمعه ۶ تیر ۱۳۸۲- «دولت ایران بنا به اطلاعی که خود داده است، در حال مذاکره با مقامات عالی فرانسه، برای استرداد اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران است... دولت ایران از یورش نیروهای امنیتی فرانسه به مقر مجاهدین در روز سه‌شنبه، استقبال کرده است.
«لاگازت دو وال دواز» 11 تیر، با تیتر درشتی نوشت: «اطلاعات فرانسویها به وسیله تهران مسموم شده‌اند». این روزنامه می‌افزاید: «از فردای روزی که گزارش د.اس.ت انتشار یافت، مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران به یک ضد حمله در جبهه اطلاع‌رسانی دست زدند... افشین علوی به آرامی می‌گوید اینها اتهاماتی دست چین شده و بی‌پایه است. در همه این حرفها، ما بیان کلمات و روشهای سرویسهای امنیتی ایران را می‌بینیم. برای مجاهدین این جریانی روشن است: ”سرویسهای امنیتی فرانسه توسط همسانان خود در تهران مسموم شده‌اند“ ».
خبرگزاری فرانسه، 12بهمن 92: بسیار نادر است که یک عملیات دستگیری به نتیجه‌یی نظیر آنچه در سال 2003 در فرانسه انجام گرفت، منجر شود. در این عملیات بیش از 160تن از اعضای مجاهدین خلق، جنبش اپوزیسیون ایرانی در تبعید دستگیر شدند، اما تحقیقات این پرونده بدون رسیدن به هیچ نتیجه‌یی به پایان رسید. این ثابت میکند که آن عملیات به‌منظور بهبود روابط میان پاریس و تهران بوده است.
۷ تیر ۱۳۸۲: نیوز تلگراف: «اعتراضات در مقابل سفارت فرانسه در مرکز لندن به‌طور فزاینده‌یی شدید می‌شود. اعتصاب‌غذاکنندگان که بیش از نیمی از آنها زن هستند، شعارهایی در حمایت از مریم رجوی و علیه دولت فرانسه میدهند. خانم مریم رجوی نه تنها یک حامی دموکراسی، بلکه یک مدافع آتشین حقوق زنان است». https://www.mojahedin.org/i/news/139641
۷ تیر ۱۳۸۲روزنامه پاریزین نوشت: «فرانسه می‌خواهد خوشنودی رژیم ایران را جلب کند».
واشینگتن تایمز ۷ تیر ۱۳۸۲-گفت:... این دستگیریهای ننگین که بدون شک به‌درخواست رهبران مذهبی رژیم ایران عملی گردیده، زمانی انجام می‌شود که خیابانهای تهران روز به روز و شب به شب مملو از دانشجویان شجاع و افرادی است که دیگر نمی‌توانند شرایط را تحمل کنند؛ این حملات در زمانی انجام می‌شود که دولت بوش از رژیم بنیادگرای حاکم بر ایران به‌عنوان مهمترین حامی تروریسم در جهان نام برده است؛ این یورش‌ها در شرایطی انجام می‌شود که رژیم ایران در حال ساختن سلاحهای هسته‌یی می‌باشد و درخواست برای بازرسی از برنامه‌های هسته‌یی‌اش را رد میکند».
روزنامه فرانسوی لیبراسیون ۷ تیر ۱۳۸۲-نوشت: «تا این تاریخ، دولت فرانسه هیچ مدرکی دال بر عملکرد جنایی این دستگیرشدگان، ارائه نداده است».
روزنامه «بوستن گلوپ» ۷ تیر ۱۳۸۲- چاپ آمریکا نوشت: «صدها ایرانی شجاع هفته گذشته به خیابانها ریختند تا دیکتاتوری رژیم ایران را محکوم کنند... درست در همین شرایط مقامات فرانسوی، بر ضد سازمان مجاهدین خلق ایران، دست زدن به یک حمله زدند. حمله‌یی که می‌توان نام خودفروشی بر آن نهاد. در حال حاضر فرانسه تمایل دارد به‌عنوان یک عمل حسن نیت به آخوندهای افراطی در تهران، این گروه را زیر ضرب قرار دهد».
روزنامه نیویورک تایمز ۷ تیر ۱۳۸۲-: »دستگیریهای اخیر پلیس فرانسه، باعث به راه افتادن تظاهرات اعتراضی از سوی حامیان مجاهدین شد... تظاهر کنندگان از انجام یک معامله کثیف با ملاها سخن می‌گویند و بر این باورند که این اقدام، برای دادن امتیازی به ملاهای حاکم در تهران صورت گرفته است».
آزادی مریم رجوی
سرانجام دادگاه در روز ۲ ژوئیه به‌آزادی مریم رجوی رأی می‌دهد اما خود او تا صبح روز بعد در سلول و بی اطلاع است.
پیام مسعود رجوی پس از آزادی مریم رجوی از زندان
پس از آزادی مریم رجوی از زندان، مسعود رجوی مسئول شورای ملی مقاومت ایران پیامی فرستاد و با یادآوری این که محمد خاتمی رئیس جمهور وقت حکومت ایران متقاضی استرداد مریم رجوی بود و با یادآوری این که خاتمی در جریان حمله ۱۷ ژوئن برای خود «کیسه‌ها دوخته بود» و با توصیف ایرانیانی که در اعتراض به دستگیری مریم رجوی دست به خودسوزی زده بودند به عنوان «مشعلهای جاویدان» (صدیقه و ندا) و «قهرمانان پاکباخته مجاهدین و مقاومت ایران»، به آنها درود فرستاد و گفت: به‌راستی که آنان وجود خود را به شمعهای فروزان آزادی و مشعلهای جاودان مقاومت و تاریخ این میهن تبدیل کرده‌اند. سلام بر ”ذبح عظیم“ ملت ایران در آستان فرشته آزادی که خلق اسیرمان از یک‌صدسال پیش، سر به پایش نهاده است. آزادی، خجسته آزادی...»
انعکاس رسانه‌ها از آزادی مریم رجوی
مطبوعات و رادیوهای فرانسه از «انفجار شادی » و «استقبالی در شأن یك رئیس كشور » كه با «شوروشوق غیر قابل تصور » همراه است گزارش دادند و خاطر نشان كردند: اكنون سخن از یك « رهبر كاریسماتیك » است كه «نماد مقاومت ایران » است و« دادسرا( و برچسب) تروریستی و دولت فرانسه را در پس یك حمله غول آسا، خجالت زده می‌كند»!
فیگارو لحظه اعلام خبر در ساعت ۶ بعد از ظهر ۲ ژوئیه را در اورسور واز چنین تصویر می‌كند:
فریادها، گریه‌ها و احساسات....
خبر ظرف چند ثانیه درمیان تمامی تظاهركنندگان اور سورآواز پیچید، و شور و شوقی غیر قابل تصور ایجاد كرد.
یك نفر كه دراعتصاب غذا به‌سر می‌برد. تصور كرد مریم رجوی را درماشینی مشاهده كرده است.
سایر اعتصاب كنندگان دراطراف او آواز می‌خوانند: ” او آزاد شد، او آزاد شد ”
درحالی‌كه اشك در چشمانشان جمع شده است به‌فارسی یا انگلیسی شعار می‌دادند: ” زنده باد مریم، ما پیروز شدیم ”
-مریم رجوی روز بعد، حوالی ظهر پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳ ( ۱۲ تیرماه ۱۳۸۲ ) اززندان آزاد می‌شود. برای آزادی او ۸۰ هزار یورو وجه الضمان بریده اند كه پول زیادی است.
پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳ -تلویزیون كانال ۱ فرانسه خبر داد كسانی‌كه از سراسر اروپا آمده بودند از او هم‌چون مسیح استقبال كردند. آنها فریاد میزدند « خاتمی چشم تو كور شود - ما مریم را آوردیم! ».لبخند از لبان این رهبر مقاومت هرگز محو نمی‌شود. او ابتدا در مقابل یادبودی برای دو تن ازمجاهدین كه خود را به‌آتش كشیده بودند توقف و ادای احترام كرد. سپس در یك سخنرانی سلیس به‌مدت یكساعت اتهامات تروریستی را به‌چالش طلبید و اطمینان داد كه می‌تواند حساب جزء به‌جزء همه پولهای توقیف شده را پس بدهد.
- پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳ تلویزیون كانال ۲ فرانسه از « لشگری از دوربینها » به‌هنگام آزادی او ورسیدنش به‌اور سورواز خبر می‌دهد كه همانند یك رئیس كشور مورد استقبال قرار گرفت و دریك سخنرانی مبسوط نكته به‌نكته اتهامات وارده به‌جنبش خود را رد كرد و گفت آماده است برای هر سانتیم پول كه توسط پلیس پیدا شده است جواب بدهد.
پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳ -تلویزیون كانال ۳ از جشنی مانند ورود رئیس یك كشور در اور سورواز گزارش میدهند و می‌گوید: مریم رجوی اجازه نمی‌دهد هیچ تلخكامی به‌خاطر بازداشتش در چهره اش دیده شود. ۱۲۰۰ ایرانی ازسراسر اروپا برای استقبال از او و ابراز احساسات برای او خود را بهاینجا رسانده اند. اما او ابتدا می‌خواهد چند شاخه گل بر بنای یادبود دو زنی بگذارد كه به‌خاطر اعتراض علیه دستگیری او خود را به‌آتش كشیدند. این یك عملیات عظیم پلیس بود كه بعد از ۱۵ روز ازانجام آن از نظر بعضی، یك ضربه به‌خاطر هیچ چیز، بوده است.
فرانس انفو پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳ [ موضعگیری حزب سوسیالیست را گزارش می‌كندكه مشروعیت عملیات علیه مجاهدین را زیر علامت سؤال برده و آنرا یك افتضاح توصیف می‌كند. - رادیو فرانس اَنفو، می‌افزاید: « افراد پلیس تلخكامند. به‌گفته‌ی معاون دبیركل ملی سندیكای افسران پلیس همه چیز بر باد رفته است....».شهردار اورسور اواز می‌گوید«اكنون دولت بایدتوضیح دهد كه برای چه این عملیات را انجام داده؟ چه چیزی در پشت قضیه بوده؟ آیا زدو بندهای بین‌المللی بود؟ ما امروز واقعاً در انتظار پاسخ هستیم.» فیگارو به‌نقل از یك حقوقدان و وكیل مدافع می‌نویسد: این یك تودهنی واقعی به‌قاضی تحقیق و مسئول بازداشت مجاهدین بازداشت شده كه از او دنباله‌روی كرده بودند، می‌باشد.
-تحلیلگر فرانس انتر[ ]، آزادی مریم رجوی و استقبال هموطنانش از او را یك پس رفت برای دادستانی و یك تودهنی برای بروگیر و مأموران اطلاعات فرانسه می‌خواند كه رئیس شان گفته بود مجاهدین قصد انجام سوءقصدهایی را در اروپا داشتند.
-پاریزین پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳می‌نویسد: [ شادی عظیم برای آزادی مریم رجوی
دراور همه آرزو می‌كنند امروز او را ببینند.....
فریاد، اشك و صحنه‌های شادی به‌دنبال اعلام آزادی مریم رجوی.
مخالفان ایرانی پرچم های ایران و تصاویر ” پاسیونارای“ خود را بیرون آوردند.
برای بازپرسان و پلیس این در حكم یك تو دهنی بود.
باد ادعاها علیه این جنبش به‌سرعت خالی می‌شود.
تحقیق گران هیچ سلاحی پیدا نمی‌كنند. هیچ مواد منفجره ایی به‌دست نمی‌آید كه بتواند اجازه دهد. اعمال خشونت آمیزی آماده سازی شود.
اومانیته پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳می‌نویسد:
بعد از سروصدای اول، باد آن دستگیریهای جمعی، خالی می‌شود.
تصمیم دادگاه استیناف مبنی برآزادی مریم رجوی وهمراهان او انكار حرفهای نیكلا ساركوزی وقاضی بروگیراست.» دیروز دراورسورآز، صدها تن ازهواداران واعضای مجاهدین خلق ایران، پیشوازفاتحانه ای ازرهبری خود مریم رجوی، سازماندهی كرده بودند.............
تصمیم دادگاه استیناف یك ناكامی غیرقابل اعتراض برای بخش قضایی اداره ضدتروریستی ویك انكارشدید برای روشهای به‌كاربرده شده توسط قاضی ژان لویی بروگییر به‌خصوص دررابطه با بیانیه هایی است كه توسط وزیركشور و رئیس dst علیه مجاهدین صادرشده بود.
لیبراسیون پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳می‌نویسد:
بروگیر نمی‌تواند رجوی را در زندان نگه دارد. آزادی او یك ” غلط كردن“ برای قاضی ضد تروریست محسوب می‌شود.این آزادی، عملیات انجام شده توسط بازرسان تحقیق علیه این مخالفین ایرانی را هرچه بیشتر به‌عنوان یك عملیات سیاسی عریان می‌كند تا تهاجمی كه با انگیزه وعناصر واقعاً قضایی صورت گرفته باشد.
- لوموند پنجشنبه ۳ ژوئیه ۲۰۰۳ استقبال پیروزمندانه از مریم رجوی را تیتر می‌كند و می‌نویسد:
روز پنجشنبه در اوور باندرولی نصب شده بود كه به‌او خوشامد می‌گفت
فرش قرمز و همه جا غرق در گل
انبوه بادكنك‌هایی كه به‌آسمان می‌رفت فریاد شادی رقص و آواز فشار جمعیتی كه او را در میان گرفته بود به‌حدی بود كه نیم ساعت طول می‌كشد تا همسر مسعود رجوی بنیانگذار جنبش اصلی اپوزیسیون مسلحانه رژیم تهران فاصله صد متری تا جایگاه را كه قرار بود در آن سخنانی ایراد كند، طی نماید
دركنار او دكتر صالح رجوی و برادر زاده‌اش استفان، ژان پیر بكه شهردار سوسیالیست اوور و عالیجناب گایو دیده می‌شدند
مریم رجوی در سخنان خود پس از بیان احساس خود از این استقبال و این همبستگی از اهالی اوور كه چهره واقعی فرانسه انساندوست و مهد آزادی را نشان داده‌اند سپاسگزاری كرد و افزود ” شما دیگر فقط همسایگان ما نیستید شما وارد تاریخ ما شدید“
او در پاسخ به‌پرسشی در باره احساس و اندیشه‌ای كه در زمان حبس در فلوری مروژیس داشته است، گفت: ” روزی كه این مبارزه را آغاز كردیم همه خطرات را پذیرفتیم من خود را برای زندان شكنجه و اعدام از سوی ملایان آماده كرده بودم اما هنوز درك نمی‌كنم كه چرا باید در فرانسه برای اولین بار به‌زندان بروم“.
درباره دلایلی كه سبب شده قاضی بروگیر و د اس ت چنین نیروهایی را بسیج كند مریم رجوی گفت:” اطمینان دارد كه به‌بخشی از سرویس های اطلاعاتی فرانسه، اطلاعات جعلی داده شده. از سوی ایران را بی چون و چرا می‌پذیرفته اند. این توطئه‌ای است كه تدارك شده از ناحیه وزارت اطلاعات آخوندهاست.
او تكرار كرد كه ” مقاومت ایران “ هیچگاه منافع فرانسه را تهدید نكرده است ” ما هیچ عمل غیر قانونی مرتكب نشدیم و نخواهیم شد چه در اروپا و چه در آمریكا و چه در هر جای دیگر دنیا“
وی همچنین متعهد شد كه ” پاسخگوی سانتیم به‌سانتیم پول یافته شده در اور“ باشد.
لوموندمی افزاید: امروز گوئی كه مجاهدین عرش را سیر می‌كنند......
اما ایرانیان تنها كسانی نبودند كه ابراز شعف می‌كردند اسقف گایو نیز
مریم رجوی در روز آزادیش گفت: طی این دوران خود را از یاد برده بودم و هر چه از دستم بر‌می‌آمد برای جلوگیری از خودسوزیها انجام می‌دادم. زنان جوانی که اینک دیگر اینجا نیستند. ولی من احساس میکنم که آنها هم در میان ما هستند. من به‌هیچ‌وجه از کار آنها خوشنود نیستم ولی در مقابل اراده عظیم آنها سرخم میکنم. این سقف غیرقابل دسترسی فداست به‌خاطر آزادی و میهن. من هنوز در تمامی وجودم دردی جانکاه را حسی میکنم.
https://ganjinehiran455mihan.blogspot.com/2017/06/17.html
گزارش روزنامه آسیا از آزادی مریم رجوی
روز ۳ژوئیه ۲۰۰۳، روز آزادی خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، خیابانهای محل اقامت مریم رجوی مملو از جمعیت بود. تصاویر آن روز، در بسیاری از رسانههای بین‌المللی منتشر شد. اما در ایران تنها یکی از آن تصاویر منتشر شد و آن تصویری بود که لحظه آزادی مریم رجوی را نشان می‌داد که توسط روزنامه آسیا به‌چاپ رسیده بود. حکومت ایران بلافاصله روزنامه آسیا را توقیف کرد و سردبیر آن ایرج جمشیدی را دستگیر و تا بیست ماه در زندان محبوس کرد. انجمن «جامعه آزاد ایتالیا» به ایرج جمشیدی، به‌خاطر دفاع از آزادی جایزه داد. اما این اقدام حکومت ایران که حتی درج یک عکس از آن روز را تاب نمی‌آورد، نشان می‌دهد که چقدر آن روز، روز مهم و تاریخی‌یی بوده است.
سخنان مریم رجوی پس از آزادی از زندان
زد و بندهای پشت پرده
انعقاد قراردادها
رسانه‌ها از قراردادهای کلان اقتصادی و رفت و آمد وزیر خارجه، وزیر تجارت و معاون کمپانی توتال به ایران، در آستانه و روزهای پس از کودتای ننگین 17ژوئن خبر دادند.
مطبوعات فاش میکنند که حتی روز و زمان حمله را دوویلپن وزیرخارجه شیراک، از قبل با خرازی وزیر خارجه آخوند خاتمی، در میان گذاشته و هماهنگ کرده است.
شرکت نفتی توتال
سایت فرانسوی «لیده دوو ژوور» در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ۸۶ نوشت: چند روز پیش از عملیات جنجالی ۱۷ژوئن، توتال و شرکت نفت انگلیس BP در رقابت برای قراردادی به‌مبلغ ۲ میلیارد دلار برای استخراج منابع نفتی بودند. در تاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۰۳، چند روز بعد از دستگیریهای گسترده در اورسوراواز، شرکت توتال این قرارداد را به‌نام خود به‌ثبت رساند. بنابراین، روابط عاشقانه میان دو دولت ایران و فرانسه ۱۰ سال به‌طول انجامید؛ به بهای چند مانور پست فطرتانه برای حفظ شرکت توتال در کشور آخوندها».
اول تیرماه ۱۳۸۲روزنامه‌های رژیم اعلام کردند که توتال، برنده مناقصه پارس ۱۲جنوبی شده است. این در حالی بود که بر مبنای مناقصه، «بیریتش پترولیم» انگلیسی، برنده بود.
دو هفته بعد، «کریستوفر دومارژری» مسئول وقت بخش خاورمیانه توتال، قرار داد ۶۰ درصد فاز ۱۲ میدان گازی پارس جنوبی را امضا کرد.
رئیس دفتر وقت نمایندگی توتال در تهران، در جلسه خصوصی این نمایندگی گفت: «بریتیش پترولیوم و توتال هر دو مبارزه میکردند برای فاز ۱۱ و ۱۲ که هر دو را بگیرند... بریتیش پترولیوم مجدداً قیمت پایین تری داد ولی چون بنا به صلاحدید، مقامات تصمیم گرفته بودند که فاز ۱۲ را به توتال بدهند، به بریتیش پترولیوم داده نشد».
یکی از رؤسای بانکهای رژیم در فرانسه گفت: «دادن پروژه فاز ۱۲به توتال، امتیاز اقتصادی بزرگ ما (رژیم) به فرانسه، در مقابل عملیات ۲۷ خرداد (۱۷ ژوئن) علیه مخالفان ما بود».
در یک نمونهٴ دیگر دو خبرنگار به‌نام «کریستف دولوار» از لوپوئن و «کریستف دوبوآ» از پاریزین، در کتابی با عنوان «بنیادگرایان اسلامی از هم‌اکنون اینجا هستند»، به ماهیت عملیات ننگین هفده ژوئن اشاره میکنند. آنها در فصلی به‌نام «فرانسه به زد و بند متهم می‌شود» در صفحه 250 کتاب که در 4 مه 2004 در پاریس منتشر شد، می‌نویسند:
«موج دستگیری که در آور سوراوآز صورت گرفت، به‌عنوان یک پیش علامت مثبت به رژیم تهران تلقی گردید که از آن آشکارا استقبال نمود. فرانسه می‌خواهد یک جایگاه رده اول در خاورمیانه بیابد. عادیسازی روابط فرانسه و ایران بر توازن قضایی، سنگینی میکند. در 27 آوریل 2004، دادستانی پاریس تحقیقات قضایی را می‌گشاید. آیا این یک تصادف است؟ چندین قرارداد درست پیش از آن، توسط پاریس و تهران امضاء شدند. در 21 آوریل، توتال یک قرارداد بالغ بر ۱.۲ میلیارد دلاری، برای بهره‌برداری از حوزه گازی را برد. رنو از سال 2006 به بعد، یک بازار تولید 250هزار خودرویی در سال، سپس قراردادی با 500هزار خودرو از 2008 به بعد را برد.
بالاخره «آلکاتل» به‌عنوان شرکتی که تأسیسات جدید سیستم تلفنی کشور را برقرار میکند، انتخاب گردید. در 2003 حجم تبادلات بین ایران و فرانسه 30% افزایش یافت.
مخالفان ایرانی بر این باورند که قربانی این توافقات سیاسی سطح بالا شده‌اند. آنها وجود یک گزارش داخلی رژیم ملاها را افشا کردند که حاکی از سفر یک هیأت وزارت اطلاعات ایران به فرانسه، بین 12 تا 18سپتامبر 2003 است. یک گزارش دیگر که از سوی شورای ملی مقاومت ایران افشاء گردید، دیدار شماری از مسئولان ایران و مقامات عالیرتبه فرانسه را، افشا میکند.
یک چیز قطعی است! تهران حاضر به هر اقدامی هست تا این مخالفان را که در خارج مستقر هستند از میان بردارد. شیوه‌های مورد استفاده، گاه به نسبت فشار احتمالی روی دادگستری فرانسه، خشن‌تر هم بوده‌اند. سازمان مجاهدین خلق ایران جزء لیست سیاه ملاها قرار دارد. به گزارش د.اس.ت، بین 1979 تا 1992 بیش از نه مخالف در فرانسه به قتل رسیدند. چه با سلاح سرد و چه با گلوله. در هر حال کار به‌صورت حرفهای انجام شد. این علت تناقض شگفتی است که منجر به این شد که دهکده ایرانی اورسورواز، تحت حفاظت مستمر رسمی قرار گیرد.
سایت «بخشش انفو» در روز 13مارس 2009 نوشت: «در روز 17ژوئن 2003، روز عملیات پلیسی در پاریس، شرکت توتال که کاندیدای بهره‌برداری از ذخایر نفتی بنگستان بود، برای این کار انتخاب شد».
و بالاخره 6سال بعد رسوایی معامله با رژیم آخوندی به‌حدی رسید که در دسامبر 2009 شرکت توتال همکاری با رژیم در میدان گازی پارس جنوبی را متوقف کرد. کریستوفر دومارژی، مدیر عامل این شرکت، به کثیف بودن رابطه با رژیم اعتراف کرد و در روز 14آذر 1388 در مصاحبه با تایمز مالی گفت: «در صورت همکاری با رژیم ایران، جهانیان می‌گویند توتال برای پول حاضر است دست به هر کاری بزند». (وال استریت جورنال- ۱۴/۹/۱۳88)
25مهر 1386، رادیو فرانس کولتور، در گزارشی درباره خودسوزی سه سمپاتیزان مجاهدین در روزهای پس از 17ژوئن گفت: «برای فهم اقدام این سه سمپاتیزان مجاهدین، بایستی به ماه آوریل 2003 بازگردیم. دومینیک دوویلپن، وزیر امور خارجه در یک دیدار رسمی از ایران به‌سر می‌برد. به این مناسبت، قراردادهای کلانی به امضا می‌رسند؛ با شرکت آلستوم برای متروی تهران، با پژو برای یک کارخانه و با توتال برای نفت. ملاها از گرم شدن روابط بین فرانسه و کشورشان ابراز خرسندی میکنند. دو ماه بعد، در 17ژوئن، پناهندگان سیاسی ایرانی به‌طور گسترده در اورسوراوآز و حوالی آن دستگیر می‌شوند».
در پانزدهم تیر سال 1389 نیز روزنامه لیبراسیون در مورد نقش شرکت فرانسوی توتال و شرکایش در همدستی با حکومت نظامی میانمار، مطلبی نوشت که شباهت بسیار زیادی به نقش توتال در همدستی با آخوندها برای کودتای هفده ژوئن دارد. لیبراسیون نوشت: «توتال و بانک BNP متهم به ”همدستی“ با حکومت نظامی میانمار شدند؛ در گزارشی که یک سازمان غیردولتی آمریکایی - تایلندی منتشر کرد، شرکت فرانسوی توتال و شرکایش متهم به همدستی در قتل‌های سیاسی و کار اجباری با حکومت میانمار شدند. آنها روستاییان را مجبور به کار اجباری در جنگل‌های کشور کرده‌اند. در ده سال اخیر شرکتهای نفتی بالغ بر 9 میلیارد دلار در این کشور سود برده‌اند. بانک فرانسوی BNP تأمین کننده شرکت توتال برای پروژه‌هایش در برمه می‌باشد».
مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت در 19 فروردین 1386 هنگام تشریح تلاشهای رژیم آخوندی برای ادامه زد و بند با دولت شیراک و بازنگه‌داشتن پرونده مضمحل شده 17ژوئن، به استمرار حراج میلیاردها دلاری ثروت مردم محروم ایران، در این زد و بند اشاره میکند: «... موضوع دیگر حجم معاملات تجاری است که رژیم ایران و به‌خصوص در فرانسه هم خیلی خوب می‌دانند که سیاست‌ها را کمپانی‌های نفتی و تجاری تعیین میکنند. توتال، الف، شرکتهای بزرگ. این موضوع ایجاب میکند که رژیم آخوندها، تنها و مهمترین امتیازی که از فرانسویها می‌خواهند، اعمال فشار و محدودیت بر شورای ملی مقاومت است. آماری هست که خود وزارت‌خارجه رژیم داده است. حجم مبادلات بازرگانی بین دو کشور، طی هفت سال سه برابر شده است. در سال 2006 حجم مبادلات بازرگانی تهران و فرانسه سه برابر شده است. یعنی از ۱.۴ میلیارد یورو به ۴.۲ میلیارد یورو رسیده است. به نسبت سال 2001 که پرونده شروع شد، حجم مبادلات دو کشور بیش از دو برابر شده است. برای کشوری مثل فرانسه، دو برابر شدن حجم مبادلات خیلی زیاد است».
افشای معاملات پنهانی فرانسه و جکومت ایران
یک ستاد ویژه در وزارت اطلاعات برای مداخله در پرونده ۱۷ژوئن و سرهم‌بندی شکایت و پرونده‌سازی علیه مقاومت تشکیل‌شده و دبیر اجرایی شورای عالی امنیت رژیم بر کار آن نظارت دارد
شورای عالی امنیت رژیم آخوندی، در تاریخ ۲۲شهریور۸۲ نامه‌ای با شماره ۴۲۱۴/۸۲ تحت عنوان «پیگیری پرونده منافقین توسط محاکم قضایی فرانسه» و برای دریافت و تصویب بودجه ارزی به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور ارسال داشته است. علاوه بر این در تاریخ ۲۶شهریور نامه محرمانه دیگری با موضوع «پیگیری قضایی پرونده مطروحه در دادگاه فرانسه» و با شماره۳۶۱۴/۸۲ به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی ارسال‌شده است. متن نامه ۲۶شهریور۸۲ را که طی آن یک‌میلیون دلار بودجه برای این کار درخواست شده، در اینجا ملاحظه می‌کنید:
در یک کنفرانس مطبوعاتی در پاریس که در روز ۱۵اردیبهشت۸۳، با حضور وکلا و حقوقدانان فرانسوی برگزار شد، محمد محدثین مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت، در افشای تلاشهای رژیم آخوندی برای تأثیرگذاری بر پرونده ۱۷ژوئن، گفت: منابع اطلاعاتی این پرونده مستقیم و غیرمستقیم مربوط به وزارت اطلاعات ملایان است. من در اینجا یک سند دارم که به‌خوبی نشان می‌دهد که از ابتدا وزارت اطلاعات و د.اس.ت روی این پرونده مشترکاً کار می‌کرده‌اند. این بولتن وزارت اطلاعات شماره ۳۷۲۶/د است که روز ۲۳ژوئن۲۰۰۳ برای مقامات عالیرتبه رژیم ارسال‌شده است. (سند شماره ۲)
در وزارت اطلاعات یک ستاد ویژه برای مداخله در پرونده ۱۷ژوئن تشکیل‌شده است. در این ستاد افرادی از وزارت خارجه هم حضور دارند. در شورای عالی امنیت ملی رژیم علی ربیعی، معاون سابق وزارت اطلاعات و دبیر اجرایی این شورا این موضوع را دنبال میکند.
خرازی وزیر خارجه رژیم آخوندی روز ۲۱آوریل وارد فرانسه می‌شود و در بالاترین سطوح مورد استقبال قرار می‌گیرد. همان روز قرارداد ۱۲۰۰میلیون دلاری گاز پارس جنوبی به‌رغم داشتن مشتریان بهتر به توتال داده می‌شود. سه روز بعد بالاترین مسئولان رنو برای نهایی کردن یک قرارداد بسیار کلان راهی تهران می‌شوند. طبق این قرارداد از ۲سال دیگر ۲۵۰هزار و از ۴سال دیگر هرسال ۵۰۰هزار خودرو توسط رنو در ایران تولید می‌شود. برای اولین بار ۵۱درصد سرمایه فرانسوی و چهار نفر از هیئت‌مدیره هفت‌نفره شرکتی که در ایران تأسیس می‌شود فرانسوی هستند. کمی قبل‌تر در ماه مارس بزرگترین قرارداد نوسازی و گسترش شبکه‌های تلفنی در ایران به آلکاتل سپرده می‌شود و… در سال۲۰۰۳ حجم معاملات تجاری بین رژیم ایران و فرانسه ۳۰درصد افزایش پیدا میکند و فرانسه را در عداد اولین طرف تجاری رژیم ایران قرار می‌دهد. http://www.iran-efshagari.com/%D9%86%D9%82%D8%B4-%D9%88%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9%D8%A7%D8%AA-%D9%88-%D9%85%D8%B2%D8%AF%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%AF%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D9%BE%D9%88%DB%8C-%D8%A2%D8%AE/
افشاگری مجله دودیمانژ
۳ تیر ۱۳۸۲- روزنامه فرانسوی «ژورنال دودیمانش» از مذاکرات محرمانه وزیر خارجه رژیم، با وزیران خارجه و کشور فرانسه، قبل از تهاجم پلیس فرانسه به مجاهدین پرده برداشت.
دودیمانش در سرمقاله خود نوشت: «برای توضیح دلایل این دستگیری باید چند ماه به عقب برگشت و چیزهایی را تعریف کرد که دیپلوماسی رسمی از آنها حرف نمی‌زند... خرازی اواخر ماه مه (اردیبهشت) به پاریس می‌آید و با سارکوزی وزیر کشور ملاقات میکند و در مورد تاریخ عملیات علیه مجاهدین سؤال میکند».
این روزنامه فرانسوی به ملاقات‌های کمال خرازی وزیر خارجه رژیم با «دوویلپن» وزیر خارجه و سارکوزی وزیر کشور فرانسه و مذاکرات محرمانه آنها در مورد مجاهدین اشاره کرد و نوشت: «24آوریل، کمال خرازی به سارکوزی خاطرنشان کرد: ”ما نگران هستیم، جامعه بین‌المللی به وظیفه خود عمل نمی‌کند“ ».
کتاب ژان کلود موریس درباره حمله ۱۷ ژوئن
با انتشار کتاب «اگر تکرار کنید، تکذیب خواهم کرد!» به قلم «ژان کلود موریس» سردبیر وقت هفته‌نامه معروف فرانسوی «ژورنال دودیمانش»، پشت پرده زد و بند جمهوری اسلامی ایران و دولت وقت فرانسه به ریاست ژاک شیراک، برای حمله ۱۷ژوئن ۲۰۰۳، علیه دفتر شورای ملی مقاومت ایران و دستگیری مریم رجوی برملا شد. ژان کلود موریس که شخصاً شاهد گفتگوی «دومینیک دو ویلپن»، وزیرخارجه دولت شیراک و کمال خرازی وزیرخارجه حکومت ایران بوده است، سخنان رد و بدل شده بین طرفین در تهران را، برای انجام عملیات تهاجم علیه مقاومت ایران در اورسوراواز، در کتاب خود بازگو میکند. عنوان این کتاب که توسط انتشارات معروف «پلون» منتشر شده است، عبارت کوتاهی از ژاک شیراک است که خطاب به نویسنده کتاب می‌گوید: «اگر تکرار کنید، تکذیب خواهم کرد!» ۳۰ صفحه از این کتاب ۳۰۰ صفحه‌ای، به سیاست دولت شیراک در قبال رژیم آخوندها و زد و بند و تبادل اطلاعات و هماهنگی با وزارت اطلاعات و سفارت رژیم در فرانسه، برای اجرای حمله ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ اختصاص دارد. ژورنال دو دیمانش در شماره هفته اول ماه مارس خود (یکشنه ۸مارس ۲۰۰۴ برابر با ۱۸اسفند ۱۳۸۲) با انتشار این کتاب سبب بازتاب وسیعی درمحافل مطبوعاتی و سیاسی و قضایی فرانسه می‌شود. ژورنال دو دویمانش می‌افزاید: «مدیر تحریریه وقت ژورنال دو دیمانش در کتاب خود، پشت پرده موج دستگیری اورسورواز در 17 ژوئن ۲۰۰۳ را بر ملأ می‌سازد، (که عبارت‌اند از): جلسات تبادل از سال ۲۰۰۰ بین د.اس.ت و اطلاعات ایران، سفر وزیر خارجه دمینیک دو ویلپن به تهران در مارس ۲۰۰۳، دیدار بین وزیر کشور و سفیر ایران در مه ۲۰۰۳». http://iranazadfarda.com/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%DA%AF%D8%B1-%D8%AA%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D8%AF%D8%8C-%D8%AA%DA%A9%D8%B0%DB%8C%D8%A8-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D9%85/
ژان کلود موریس سردبیر وقت ژورنال دودیمانش که شخصا شاهد گفتگوی دومینیک دو ویلپن و کمال خرازی وزیرخارجه حکومت ایران در تهران بوده، زیر عنوان «شکار مجاهدین»، جزئیات گفتگوها در جلسه دربسته را برملا کرده و می نویسد: «دو هیئت دور یک میز دراز چوبی که بر روی آن دو پرچم ایران و فرانسه قرار دارد در مقابل یک دیگر نشسته اند. هجده نفر در سکوت به هم نگاه میکنند. فقط سه نفر حرف میزنند. کمال خرازی، وزیر خارجه ، دمینیک دو ویلپن و مترجم....
خرازی تشکر کند ومی گوید: ”مایلم به شما رضایت دولت خودمان را از تحویل دادن کالاهایی که اخیر به ما رسیده است، ابراز کنم. اما ما نیاز به تجهیزات بیشتری داریم” .
وزیر رژیم ایران سپس به فرانسه درس می‌دهد و می گوید : ”به نظرمی رسد تروریست‌هایی که در ایران به ما ضربه زده‌اند در اور سور اوآز از یک موقعیت دارای مصونیت برخورد دارند. مبارزه علیه تروریسم باید بدون تبعیض باشد. ریشه کن کردن این پدیده ضد بشری نمی تواند بدون همکاری جامعه بین المللی تضمین پیدا کند”.
ژان کلود موریس می افزاید: این جمله آخر، روز بعد در سایت اینترنت سفارت ایران در پاریس تکرار شده است. اما آنچه را که سایت سفارت نمی گوید و قابل فهم است که سری باقی بماند پاسخ غافلگیر کننده‌یی است که دومینیک دو ویلپن به خرازی میدهدو می گوید : ”میتوانم به شما اعلام کنم که نیکولا سارکوزی دارد یک عملیات را در این رابطه تدارک میبیند”.
سردبیر وقت ژورنال دو دیمانش، دربخشی ازمقدمه کتابش به شهادت، مشعل فروزان آزادی صدیقه مجاوری براثر خودسوزی در مقابل د اس ت اشاره کرده و می نویسد: یک زن ایرانی، خود را در مقابل د اس ت به آتش میکشد. آنها چهار نفرند که فتیله را آتش زدند: شیراک، سارکوزی، ویلپن و بازپرس بروگیر: مصلحت حکومتی!
http://iran-ema.bloggo.nu/---------------153371/
در خروج از سالن مذاکرات، ”دومینیک دو ویلپن ”، ”برون لومر ”و ”فرانسوا نیکولو ”، سفیر فرانسه در تهران، مدیر دفتر سابق ”پیر ژوکس ”در وزارت کشور و سپس در وزارت دفاع، متوجه حضور من می‌شوند. آنها به یکدیگر، نگاه‌های پر از شگفتی را، رد و بدل میکنند.
ویلپن به من گفت ”چطور تو اینجا بودی! خوب آنچه که پیش آمده، آمده است، اما هیچی ندیدی و هیچی نشنیدی! “
۲۲ مه ۲۰۰۳٫ دو ماه پس از ملاقات بین دومینیک دوویلپن و کمال خرازی در تهران، وزیر کشور (وقت)، سفیر جمهوری اسلامی ایران را در مقر وزارت کشور به حضور می‌پذیرد. اسم او نیز خرازی است (صادق خرازی)… سفیر از وزیر فرانسوی در مورد تاریخ عملیات علیه سازمان مجاهدین خلق ایران جویای اطلاعات می‌شود و با خاطری آسوده، آنجا را ترک میکند. او به تهران تلکس می‌زند:“عملیات در طول ماه ژوئن پیش‌بینی شده است“. همه چیز از یک سال پیش آماده است، از همان زمانی که سرویسهای ایرانی، لیست مخالفانی را که مایل‌اند آنها را در پشت میله‌های زندان ببینند، به DST تحویل داده‌اند. ولی هنوز باید به این عملیات “پوشش“ قانونی داد.
در اوایل ژوئن ۲۰۰۳، در مقر وزارت کشور بودم. در پایان یک مصاحبه پیرامون سیاست داخلی فرانسه، با روزنامه ژورنال دو دیمانش، نیکلا سارکوزی مانند معمول، از صحبت‌هایش راضی است. او بازوی مرا می‌گیرد و می‌گوید:“با این [مصاحبه] فروش خوبی خواهی کرد. من مشتری خوبی هستم، هان؟“
در پاسخ، من آهسته سوالی را می‌پرسم که در طول مصاحبه مطرح نشده بود:“عملیات شما علیه مجاهدین خلق برای چه زمانی است؟“
او گفت:“از کجا می‌دانی؟“
به نظر می‌رسید که او مطمئن است خبر از کاخ الیزه درز پیدا کرده است. اما اینطور نیست، این از نتایج سفر من به تهران است؛ البته من او را از اشتباه در نمی‌آورم. هر چند آنطور که وی می‌گوید، من “دوستش“ هستم، ولی با این حال تاریخ این دستگیریهای دسته جمعی را به من نمی‌دهد… این یک راز است؛ او فقط اجراکننده یک ”پرونده دولتی ”است… او تا بالای راه پله، جایی که از هم جدا می‌شویم، ساکت باقی می‌ماند. به‌عنوان خداحافظی، فقط این جمله را می‌گوید:“بزودی انجام می‌شود! “
چهار روز بعد، در صبح ۱۷ژوئن ۲۰۰۳، عملیات پر سر و صدا علیه مقر شورای ملی مقاومت ایران و ۱۳ محل سکونت پناهندگان سیاسی ایرانی در استانهای ”والدوآز ”و ”ایولین ”آغاز می‌شود. ۱۶۴نفر در پی این حمله استثنایی با گستردگی بی‌نظیر نیرو، دستگیر شدند. حمله‌یی که ایو بونه، رئیس پیشین DST (در کتاب پرونده اتمی ایران، یک دورویی بین‌المللی) آن را “نامتناسب“ توصیف میکند. تهاجمی که نزدیک به هزار و سیصد پلیس و ژاندارم که “برخی در دستگیری خطرناک‌ترین جانیان تبحر داشتند ”، برای این حمله بسیج شده بودند.
به‌رغم تفتیش دقیق و خشونت‌بار (مانند تخریب آنتنهای رادیو و تلویزیون و ضبط کامپیوترها) هیچ سلاح و هیچ سند قانع کننده‌ای، که نشان دهد این یک سازمان تروریستی است، یافت نشد.
تحقیقگران DST که بازجوییها را انجام میدهند، ۱۳۱نفر از دستگیر شدگان را آزاد میکنند. هفده نفر دیگر تحت پیگرد قضایی قرار می‌گیرند. نام شانزده تن از آنها در لیست مخالفینی قرار دارد که تهران برای سرویس فرانسوی“سیبل ”کرده بود. یازده نفر دیگر هم، تحت بازداشت قرار می‌گیرند. اینجاست که فاجعه آغاز می‌شود.
در بین افراد زندانی شده، مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران، چهره نمادین اپوزیسیون رژیم ملاها قرار دارد. محبوبیت او در نزد پناهندگان، تبعیدیان و مقاومین ایرانی بسیار زیاد است. از نظر همه ایرانی‌های اروپا- بیش از ۴۰هزار نفر برای حمایت و تشویق او در ژوئن ۲۰۰۷ به ویلپنت آمدند- زندانی کردن مریم رجوی علامت این است که موضوع فقط به یک عملیات ساده پلیسی محدود نمی‌شود، بلکه حاکی از اراده‌یی‌ست، برای سر بریدن اپوزیسیون ایران، به‌درخواست فوری ملاها.
ژان کلود موریس در خاتمه این بخش از کتاب خود، به چند مورد دیگر از بند و بستها بین مقامات کشورهای غربی و جمهوری اسلامی ایران اشاره میکند. از جمله به قضایای تبعید اعضا و وابستگان مقاومت ایران، از فرانسه به گابن، در سال ۱۹۸۸، زد و بند تروئیکای اروپا، یعنی سه دولت انگلیس، آلمان و فرانسه، برای حفظ نام مجاهدین در لیست تروریستی، در ازای تعلیق غنی‌سازی اورانیوم توسط آخوندها در سال ۲۰۰۴ و همچنین تلاشهای دولت فرانسه برای جلوگیری از اجرای حکم دادگاه عدالت اروپا و شکست و رسوایی این بند و بستها اشاره میکند.
شاهدان حکومت ایران در پرونده ۱۷ ژوئن
شاهدان حکومت ایران برای پروندة ۱۷ ژوئن، عبارت بودند از ابوالحسن بنی‌صدر، رئیس جمهور اسبق ایران و ۶ تن از بریدگان سازمان مجاهدین که با حکومت ایران همکاری میکردند، شامل مسعود خدابنده (و همسرش اَن سینگلتون)، محمدحسین سبحانی، کریم حقی، علیرضا میرعسگری، ادهم طیبی و حسین مشعوف که با اداره امنیت داخلی فرانسه د.اس.ت مصاحبه کردند.
عکس شماره ۲
یکی از کسانی که خودش مدتی در خارج از کشور ایران از نزدیک در ارتباط با این بریدگان بوده است در افشاگری خود درباره توطئه‌های وزارت اطلاعات علیه حضور مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در فرانسه می‌نویسد:
«… نکته قابل‌توجه اینکه از علی [از کارمندان وزارت اطلاعات حکومت در سفارت ایران در فرانسه] گرفته تا سایر نفراتی که تحت عنوان کمک به اعزام ما به اروپا و پناهنده کردن با ما تماس می‌گرفتند همه اصرار داشتند که ما به فرانسه برویم و در آنجا درخواست پناهندگی بدهیم. آنها می‌گفتند برای گرفتن پناهندگی در فرانسه، بنی‌صدر به ما کمک میکند. البته بعداً متوجه شدم علت اصرار آنها برای دادن درخواست پناهندگی در فرانسه، نه به خاطر تسهیلات پناهندگی بلکه به خاطر توطئه‌هایی است که علیه حضور خانم مریم رجوی و دفتر شورای ملی مقاومت در اور سور اواز و مجاهدین در دستور کاردارند و اصلاً به همین خاطر تمرکز کار آنها در فرانسه می‌باشد…». (گزارش علی پاک به دبیر کل عفو بین‌الملل، ۲۶ فروردین ۸۸)
مسعود خدابنده و همسرش ان سینگلتون
مسعود خدابنده در نامه‌یی خطاب به وزیر کشور بریتانیا برای ارائه اطلاعات علیه مقاومت ایران ابراز آمادگی نموده و نوشت:«ما در طی ۳ سال گذشته به انتشار اطلاعاتی در مورد ماهیت واقعی… مجاهدین خلق به‌عنوان یک “فرقه شخصی مذهبی” پرداخته و در کنار آن به افشای نقض اولیه‌ترین حقوق بشر اعضای مجاهدین توسط خود این سازمان اقدام کرده‌ایم. بنده و دوستانم برای انتقال اطلاعاتی که در این زمینه داشته باشیم در خدمت شما هستیم.» (وبسایت ایران اینترلینک- ۲۴ آبان ۸۴)
در گزارش تحقیقات مشترک پنتاگون و کنگرة امریکا در رابطه با مسعود خدابنده و همسر انگلیسی‌اش ان سینگلتون آمده است: «استخدام یک فرد انگلیسی به نام ان سینگلتون و همسر ایرانی او، مسعود خدابنده، یک نمونة گویاست از این که وزارت اطلاعات چگونه غیر ایرانی‌ها را مجبور به همکاری میکند». طبق آنچه مقاومت ایران در تاریخ ۱۳ مرداد ۱۳۸۷ اعلام کرد: مقامات آنان را به خاطر آن‌که جاسوس شناخته شدة رژیم ایران هستند، از ورود به آمریکا ممنوع اعلام کردند».
عکس شماره ۳
گزارش مشترک پنتاگون و چند آژانس دیگر دولت آمریکا در باره وزارت اطلاعات حکومت ایران: در این گزارش، وزارت اطلاعات یکی از بزرگترین و فعال ترین سرویس های اطلاعاتی جهان معرفی شده و ضمن بررسی فعالیت های برون مرزی این وزارتخانه، شیوه های یارگیری و نفوذ در میان اپوزیسیون و جاسوسی در میان آنها نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این گزارش 64 صفحه ای در نشریات انگلیسی و فارسی انعکاس وسیعی یافته و نسخه کامل آن به زبان انگلیسی در این آدرس قرار دارد. دراین گزارش، تصاویر مسعود خدابنده و همسرش آن سینگلتون چاپ شده و نامبردگان بعنوان جاسوسان وزارت اطلاعات معرفی گردیده و نحوه همکاری آنان با رژیم و فعالیت های آنان علیه مجاهدین خلق مورد بررسی قرار گرفته است (صفحه 27 و 28). در این گزارش همچنین وبسایت های ایران اینترلینک، ایران دیده بان و هابیلیان بعنوان سایت های وابسته به وزارت اطلاعات معرفی شده اند. (صفحه 41)
http://iraniansforum.com/index.php/washington-insight/474-2013-01-06-17-09-50.html
در ژوئن ۲۰۰۴، وین گریفیث نمایندة پارلمان انگلستان از اینکه آن سینگلتون را در زندان اوین دید، شگفت‌زده شد. او گفت: «بار اول که من وارد زندان اوین شدم شگفت‌زده شدم. علتش این بود که زندان اوینی را در نظر داشتم که طی دو دهه گذشته دهها هزار زندانی سیاسی در آنجا اعدام‌شده‌اند. وقتی داخل زندان شدم باکمال تعجب دیدم یک خانم انگلیسی در داخل زندان و در کنار بازجوها منتظر ملاقات با من است. پرسیدم شما کی هستید؟ گفت من اَن سینگلتون (یا اَن خدابنده، همسر مسعود خدابنده) هستم. من از همان‌جا فهمیدم کسی که انگلیسی است و او را آورده‌اند داخل زندان اوین با من که یک نمایندة پارلمان انگلستان هستم ملاقات کند، داستان چیست…».
محمد حسین سبحانی
محمدحسین سبحانی به‌عنوان شاهد در پرونده ۱۷ ژوئن گفت: «سازمان مجاهدین در تبلیغاتش می‌گوید این‌قدر کمک مالی جمع شده است. اینها همه پولهایی است که خودشون میدهند به خودشون، چیزی نیست که مثلاً یک کسی دسترنجش را به اینها بدهد. مثلاً ۳۰۰۰ یورو کارکرده باشد به سازمان بدهد. سازمان مجاهدین هم احتیاج ندارد ولی برای اینکه آن وجهه مثبت بخواهد در جامعه از خودش نشان بدهد و یک اینکه در واقع به لحاظ حقوقی و قانونی می‌خواهد بگوید اینکه خرج میکند و یا پول می‌گیرد بتواند بگوید که چه‌کار کرده است. چون یک‌جوری باید پول را سفید بکند. پولی که علنی خرج میکند آن پولی که می‌برد به فلان چیز را می‌خرد اینها همه سیاه است. این پول از منابعی که سیاه است تا دلت بخواهد دارد.» (تلویزیون مردم تی وی - ۱۷ آبان ۹۲)
محمدحسین سبحانی در خرداد ۸۶ همزمان با سالگرد حمله ۱۷ ژوئن در سالن فیاپ پاریس به جرم چاقوکشی علیه پناهندگان ایرانی توسط پلیس فرانسه دستگیر گردید.
عکس شماره ۴
او پس از کشتار مجاهدین توسط دولت عراق در ۱۹ فروردین ۱۳۹۰ در کمپ اشرف، به عراق رفت و در پشت درب اشرف اعضای مجاهدین در شهر اشرف را به مرگ تهدید کرد.
پروسه قضایی
رای دادگاه
در سومین سالگرد ۱۷ ژوئن
۱۶ژوئن 2006 برابر با ۲۶خرداد 1385: دادگاه استیناف پاریس با صدور احکامی تمامی محدودیت‌های قضایی مریم رجوی و تمامی دستگیر شدگان ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ را لغو کرد.
در چهارمین سالگرد ۱۷ ژوئن
30آبان 86 برابر با 21نوامبر 2007: صدور حکم دادگاه پاریس مبنی بر تبرئهٴ دو تن از مجاهدین از اتهامات مربوط به تحریک خودسوزی‌های بعد از 17ژوئن،
در پنجمین سالگرد ۱۷ ژوئن
در این سال نام سازمان مجاهدین از لیست‌های تروریستی انگلستان و اتحادیه اروپا که پایه‌های اتهامات برای حمله 17ژوئن بود، با 3حکم دادگاههای انگلستان و 4حکم دادگاه عدالت اروپا حذف شد.
سوم تیر87، اتفاق آرای مجلسین انگلستان و اعلام حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی توسط دولت این کشور.
دوم آبان87، دومین حکم دادگاه عدالت اروپا برای حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی اتحادیه اروپا
14آذر 87، سومین حکم دادگاه عدالت اروپا برای حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی اتحادیه اروپا. در یک اقدام بی‌سابقه که برای نخستین‌بار در تاریخ دادگاه عدالت اروپا صورت گرفت، پس از جلسه استماع، این دادگاه به فاصلهٴ کمتر از 24ساعت، حکم تاریخی و قاطع خود، مبنی بر حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی را صادر کرد. دادگاه، دولت فرانسه و شورای وزیران را به‌خاطر نقض قانون توبیخ کرد و آنها را به پرداخت کلیه هزینه‌های مجاهدین در داگاه محکوم کرد. در بندهای 57، 68 و 76 این حکم، استناد به پرونده 17ژوئن برای ابقای نام مجاهدین در لیست تروریستی، مردود اعدام شده و آمده است: «به‌طور مشخص، شورای وزیران هیچگونه اطلاعات دقیق یا مدارکی در پرونده ذیربط، به دادگاه ارائه نداده است. https://news.mojahedin.org/i/news/139644
25دیماه87، قطعنامه پارلمان اروپا، شورای وزیران را به گردن گذاشتن به احکام دادگاه عدالت اروپا و حذف نام مجاهدین از لیست تروریستی فراخواند،
7بهمن1387، حذف رسمی نام مجاهدین از لیست تروریستی در اجلاس 27کشور عضو اتحادیه اروپا در بروکسل.
در ششمین سالگرد ۱۷ ژوئن
افشای زد و بندهای پشت پرده حمله ۱۷ ژوئن به مقر شورای ملی مقاومت ایران و دستگیری مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده مقاومت توسط یک شاهد صحنه به نام ژان کلود موریس، سردبیر روزنامه ژونال دو دیمانش. کسی که در جلسه مذاکرات دومینیک دوویلپن، وزیر خارجه دولت وقت فرانسه به ریاست ژاک شیراک و کمال خرازی وزیر خارجه حکومت ایران، حضور داشت. ژان کلود موریس در محل وزارت خارجه حکومت ایران در تهران از نزدیک شاهد این زد و بند بود.
11ژوئن2010، شعبه 11 دادگاه استیناف پاریس پس از دو ماه و 9روز شور و بررسی اسناد و مدارک و اظهارات شهود و دفاعیات وکلا، حکم برائت نهایی دو تن از وابستگان مقاومت ایران را صادر کرد. دادگاه با تأکید بر اینکه هیچ مدرک و دلیلی وجود ندارد که نشان دهد دو متهم دخالتی در جریان خود سوزی‌های روز 18ژوئن 2003 داشته و یا تحریک به این اقدام کرده باشند، به برائت آنها رأی داد.
در هفتمین سالگرد ۱۷ ژوئن
8آبان 88 ژاک شیراک رئیس‌جمهور وقت فرانسه در زمان حمله ۱۷ ژوئن که حمله 17ژوئن با تصمیم او صورت گرفته بود، به اتهام سوء‌استفاده از اموال عمومی به دادگاه احضار شد. در تاریخ فرانسه این نخستین بار بودکه یک رئیس‌جمهور، به دادگاه احضار می‌شد. سه روز پیش از آن نیز شارل پاسکوا وزیر کشور دولت شیراک، به‌خاطر شراکت در معامله قاچاق سلاح به یک کشور آفریقایی، به یک سال زندان قطعی و 100هزار یورو جریمه نقدی محکوم شد.
در هشتمین سالگرد ۱۷ ژوئن
22 اردیبهشت 1390، قاضی تحقیق، قرار منع تعقیب برای اتهام تروریسم در پرونده 17ژوئن را صادر کرد. دستگاه قضایی فرانسه نه تنها اذعان کرد که تحقیقات، بطلان اتهام تروریسم را اثبات کرده است، بلکه اذعان دارد که از ابتدا نیز هیچ مبنایی برای این اتهام وجود نداشته است. این پرونده از بابت تروریسم به‌طور کامل خاتمه یافت و رسیدگی در مورد مسائلی از قبیل گردآوری و نقل و انتقال غیرقانونی پول، به تحقیقات بعدی موکول گردید. دادستانی ضدتروریسم اذعان کرده بود که منشأء اصلی اتهامات علیه مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران، لیست تروریستی اتحادیه اروپا بوده است که نام مجاهدین در آن گنجانده شده بود. دستگاه قضایی فرانسه بر حقانیت و مشروعیت مقاومت سراسری ایران و ارتش آزادیبخش ملی ایران مهر تأیید رسمی زد و آنها را به ثبت رساند. بخشی از متن قضات: «شورای ملی مقاومت ایران، سازمان مجاهدین خلق ایران و ارتش آزادیبخش ملی ایران، مجموعه بهم پیوسته‌ای را تشکیل میدهند که هدف آن، سرنگون کردن رژیم حاکم بر ایران می‌باشد».
https://news.mojahedin.org/i/news/139642
در نهمین سالگرد ۱۷ ژوئن
14ژوئیهٴ 2011، دیوان عدالت اروپا اعلام کرد: دادستان دیوان عدالت اروپا از قضات خواست که درخواست استیناف فرانسه برای نگهداری نام مجاهدین در لیست اروپا را مردود بشناسد و دولت فرانسه را به پرداخت هزینه محکوم کند. دولت وقت فرانسه پس از حذف نام مجاهدین از لیست اروپا از این جهت در تلاش برای لیست‌گذاری مجدد مجاهدین در اروپا پیشقدم شد و تقاضای استیناف کرده بود که بلکه بتواند به این وسیله پشتوانه‌یی برای پرونده 17ژوئن داشته باشد.
12 خرداد 1391 (اول ژوئن 2012)، حکم دادگاه استیناف آمریکا به اتفاق آرای هیأت قضات صادر شد. قضات آمریکا ضمن سرزنش وزارت‌خارجه به‌خاطر تعلل فاحش در بازبینی لیست‌گذاری مجاهدین، تصریح کردند که در صورت ادامه تعلل پس از مهلت مقرر 4ماهه، دادگاه بلادرنگ نام مجاهدین را از لیست خارج میکند.
در دهمین سالگرد ۱۷ ژوئن
7مهر1391، چهار ماه پس از صدور حکم مندایمس در دادگاه استیناف فدرال واشینگتن، هیلاری کلینتون وزیر خارجه وقت آمریکا، خروج نام سازمان مجاهدین خلق ایران را از لیست وزارت‌خارجه اعلام کرد. به این ترتیب نام سازمان مجاهدین از لیست تروریستی آمریکا که مبنای تهاجم و حمله دولت فرانسه به شورای ملی مقاومت ایران و دستگیری مردیم رجوی در 17ژوئن بود، حذف شد.
در یازدهمین سالگرد ۱۷ ژوئن
خبرگزاری فرانسه، 12بهمن 92: «عملیات تئو» که در ۱۷ ژوئن 2003 اجرا شد و یکی از بازپرسان آن را یک «عمل نمایشی» توصیف کرده است، به‌رغم پرونده‌های بزرگ و تحقیقات گسترده از لوکزامبورگ تا دبی و عمان، مطلقاً به مرحله محاکمه نرسید. قاضی فرانسوی مارک تری ویدیک که این پرونده را در سال 2009 تحویل گرفت، در پایان 2013 تحقیقات خود را به اتمام رساند و آن را بست.
در دوازدهمین سالگرد ۱۷ ژوئن
26شهریور1393 برابر با 17سپتامبر2014 - قاضی تحقیق ضدتروریسم دادسرای پاریس با صدور دستور منع تعقیب، پرونده 17ژوئن را که از 14سال پیش علیه مجاهدین و مقاومت ایران گشوده شده بود، بست و آن را برای همیشه مختومه اعلام کرد. طی این حکم، همچنین، تبرئه تمامی مجاهدین و هواداران آنها در این پرونده نیز از هر گونه اتهام اعلام گردید. دستگاه عدالت فرانسه اعلام کرد پس از 14سال تحقیق، هیچ نشانه و شاهد مادی و واقعی پیدا نکرده است که بتواند فعالیت تروریستی یا تأمین مالی برای تروریسم را در مورد مجاهدین اثبات کند.
قضات تحقیق پاریس در این دستور منع تعقیب 37 صفحه‌ای که در تاریخ 16سپتامبر 2014 (25 شهریور 1393) صادر شد، سرانجام پس از 14سال تحقیق و بررسی میلیون‌ها صفحه اسناد و تشکیل یک پرونده قضایی که به‌طور جداگانه به صدها هزار صفحه بالغ می‌شود، به‌طور نهایی بر پرونده 17 ژوئن نقطه پایان گذاشتند. قبل از صدور دستور قضات تحقیق، دادستان پاریس در نظریه خود پیرامون این پرونده، تصریح کرد: «هم‌چنان که قضات تحقیق در تصمیم خود خاطرنشان کرده‌اند، تحقیقات نتوانسته است اثبات کند که شورای ملی مقاومت، سازمان مجاهدین خلق ایران یا ارتش آزادیبخش ملی ایران برای سرنگون کردن رژیم ایران از وسایل تروریستی استفاده کرده باشند».
خبرگزاری فرانسه، 17سپتامبر 2014- 26شهریور 93، در رابطه با صدور این حکم گفت: «روز چهارشنبه یک منبع قضایی گفت: یک حکم منع تعقیب عمومی در مورد مجاهدین خلق ایران که در سال 2003 هدف یک تور گسترده دستگیری بسیار رسانه‌یی شده قرار گرفته بودند، صادر شد».
این پرونده که توسط «ژان لویی بروگییر» ساخته شده بود، در سال 2009 تحویل «مارک تریویدیک» داده شد. منبع قضایی گفت: قاضی ضدتروریست مارک تریویدیک، روز سه‌شنبه حکم منع تعقیب را همان‌طور که قبلاً دادسرای پاریس درخواست کرده بود، امضا کرد.
وکیل «ویلیام بوردن» وکیل شورای ملی مقاومت ایران، درباره صدور حکم منع تعقیب به خبرگزاری فرانسه گفت: ”این حکم، مایه آرامش خاطر ماست زیرا این پرونده‌سازی مصنوعی علیه شورای ملی مقامت ایران محصول آلت دست قرار گرفتن قضاییه فرانسه توسط ملاها بود و مایه تأسف بسیار است که این حکم منع تعقیب خیلی زودتر از این داده نشد و صداقت و کرامت جنبش مقاومتی که علیه بدترین استبداد روی زمین می‌جنگد، به‌طور غیرعادلانه لگدکوب شد ”.
ویلیام بوردن افزود: ”این دومین حکم منع تعقیب است که صادر می‌شود و بر یک داستان‌سازی غیرقابل تحمل قضایی، نقطه پایان می‌گذارد ”».
تلویزیون رژیم در تاریخ ۲۷ شهریور 1393 گفت: «دفتر دادستان پاریس تمامی اتهام‌ها علیه ۹ نفر از اعضای [مجاهدین] را لغو کرد. قرار منع تعقیب [مجاهدین] را قاضی ضد تروریست فرانسه امضا کرده این افراد ۱۱ سال پیش به همراه حدود ۱۶۰[مجاهد] دیگر به اتهام فعالیتهای تروریستی و پولشویی و کلاه‌برداری در حومة پاریس دستگیر و البته بعضی آزادشده بودند که حکم جدید قاضی فرانسوی تشکر از سران [مجاهدین] را در پی داشته است.»
دادگاه استیناف
خبرگزاری فرانسه 5دسامبر 2014- 14آذر 93:
«مجاهدین خلق که از یک منع تعقیب در پرونده قضایی 17ژوئن بهره‌مند شده‌اند، با تقاضای استیناف فردی که به گفته آنها 9سال پیش فوت کرده است، حیرت‌زده شده‌اند! ویلیام بوردون وکیل شورای ملی مقاومت ایران در اطلاعیه‌ای گفت: ”در تلاشی برای آلت دست قرار دادن دستگاه قضاییه فرانسه، یک تقاضای فرجام توسط فردی که 9سال پیش فوت کرده است، علیه تصمیم منع تعقیبی مطرح شد که در پرونده مربوط به مخالفان ایرانی پس از 13سال رسیدگی قضایی صادر شده بود “.
وکیل ویلیام بوردون که می‌گوید: دادسرای کل دادگاه استیناف پاریس را مطلع ساخته است، ادامه داد: ”این حقه بازی اکنون کاملاً برملا شده است زیرا بعد از بررسی اکنون محرز است که ضیاالدین عبدالرزاقی از 9سال پیش فوت کرده است، یعنی در اکتبر 2005 که این را گواهی فوت به‌دست آمده از مقامات انگلیسی تصدیق میکند “».
روز 16بهمن 93، دادگاه استیناف پاریس، حکم مردودیت درخواست وزارت اطلاعات آخوندها برای جلوگیری از حکم منع تعقیب و بسته شدن پرونده 17ژوئن در جمیع جهات را که به نام یک مأمور مرده وزارت تحت عنوان شاکی خصوصی ارائه شده بود، اعلام کرد.
مقاله نشریهٴ هافینگتون پست: یک مردهٴ مزاحم!
8 ژانویهٴ 2015- 18 دی 93
«مرده‌یی که صحبت میکند و دست و پا می‌زند...
شما آقای ضیاء الدین عبدالرزاقی را نمی‌شناسید؟ این طبیعی است.
بدون شک، می‌توانستید در لندن و آنکارا یا استانبول با او مواجه شده باشید. اما اکنون دیگر غیرممکن است، او یک تاجر بود که 9سال پیش در شرایط خاصی مرده است.
او اقدامات قانونی در رابطه با سرقت هویتش توسط اپوزیسیون ایران را به‌جریان انداخته بود، تا اینجا همه‌چیز ما را به یک حادثهٴ عادی در مورد یک قربانی که کمتر عادی است، رهنمون میکند.
این برای همه‌کس اتفاق نمی‌افتد که در لندن، آنکارا و استانبول زندگی کند، در ترکیه فوت کند و به‌خصوص 9سال بعد مجدداً زنده شود، حداقل در نامه‌های وکیلش. مرده‌یی که تقاضای استیناف میکند.
مردی که مسئول دفاع از منافع عبدالرزاقی بود یک وکیل فرانسوی -کانادایی به‌نام پال ژلیناس است که اکنون در سکوت فرو رفته است. البته او حق دارد که از این حوادث معذب شده باشد...
روابط نزدیک عبدالرزاقی با سرویسهای مخفی (رژیم) ایران در لندن و همچنین دخالتهای مکرر این رژیم در پرونده مخالفان ایرانی که توسط ایو بونه رئیس پیشین د اس ت در (کتاب توطئه بزرگ) فاش شده بود، نشان از این داشت که آخوندها قادر به هر نوع معجزه‌یی هستند، به‌ویژه به‌کارگیری یک مرده برای تقاضای استیناف».