۹٬۸۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
| notes = | | notes = | ||
| sidebox = | | sidebox = | ||
}}'''گورستان | }}'''گورستان خاوران،''' نام گورستانی است در جنوب شرق تهران که به گلزار خاوران نیز شهرت دارد. خاوران مدفن قتلعام شدگان زندانیان سیاسی در [[قتل عام ۶۷|'''قتلعام ۶۷''']] (تابستان ۱۳۶۷) است. این قتل عام شدگان بعضا به صورت دست جمعی در این گورستان دفن شدهاند. مساحت گورستان خاوران حدود ۳۰ متر در ۶۰ متر است که در واقع محوطهای یکپارچه خاک و کلوخ است که دورتادور آن با میلههای آهنی محصور شده است. در امتداد گورستان خاوران، گورستان بهائیان قرار دارد. خانوادههای اعدام شدگان ۶۷ اجازهی گذاشتن سنگ قبر و یا کاشتن درخت در گورستان خاوران را ندارند. در گورستان خاوران محل احتمالی قبرها را با تکهای آجر سنگچین یا شنهای رنگی نشانهگذاری کردهاند. گورستان خاوران یکی از مستندات کشتار جمعی زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷، بهشمار میرود. اعدام گسترده و دستهجمعی هزاران زندانی سیاسی با فتوای '''[[روحالله خمینی]]'''، در اوایل مردادماه آغاز شد. بر اساس این حکم و فتوا در تهران، زندانیان سیاسی که سرموضع بودند بر اساس تشخیص هیئت سه نفرهای شامل: حسینعلی نیری، قاضی شرع؛ '''[[مصطفی پورمحمدی]]'''، نماینده '''[[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]]''' و مرتضی اشراقی، دادستان تهران به جوخههای اعدام سپرده میشدند. در زندانهای شهرهای دیگر، صدور حکم اعدام زندانیان سیاسی بر عهدهی یک هیئت سه نفره شامل: قاضی شرع، دادستان یا دادیار انقلاب و نمایندهی وزارت اطلاعات بود. این اعدامها اغلب شامل اعضا و هواداران '''[[سازمان مجاهدین خلق ایران]]''' و چند صد نفر از اعضای سازمانهای سیاسی چپگرا بودند. آیتالله منتظری که نایب و قائم مقام خمینی بود، این کشتارهای جمعی را محکوم کرده است. در فایل صوتی افشا شده از آیتالله منتظری عاملان این قتلعام « جزو جنایتکاران در تاریخ» توصیف شدهاند. گورستان خاوران هماکنون به صورت نمادی از جنبش دادخواهی درآمده است. اپوزیسیون ایران، خاوران را سند جنایات رژیم ایران در قتلعام تابستان ۱۳۶۷میداند. صدها گور دستهجمعی دیگر مانند خاوران در سراسر ایران وجود دارد که هنوز بسیاری از آنها ناشناخته ماندهاند و برخی از آنها نیز با همین نام شناخته میشوند. رژیم ایران بارها تلاش کرده است به بهانههای مختلف گورستان خاوران تهران و گورستانهای مشابه در شهرهای دیگر را تخریب کند. تا کنون گزارشهای مختلفی از تلاش حکومت ایران برای تخریب قبرهای اعدامشدگان سال ۱۳۶۷، منتشر شده است. در اردیبهشت سال ۱۴۰۰، به دنبال انتشار خبرهایی مبنی بر طرح نظام جمهوری اسلامی ایران، برای تخریب گورستان خاوران از طریق کندن قبرهای جدید مربوط به بهاییان در این گورستان، موج گستردهای از اعتراضات نسبت به این اقدام غیرانسانی به راه افتاد. '''[[شورای ملی مقاومت ایران]]'''، که اصلیترین نیروی مخالف رژیم ایران است، با انتشار فراخوان بینالمللی خواهان محکومیت نابودی و از بین بردن مزار شهیدان قتلعام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ شد. | ||
== موقعیت گورستان خاوران == | == موقعیت گورستان خاوران == |
ویرایش